waarheid
@ alain
Ik reageer op de fixatie op leugen die ik ervaar. En fixaties zijn leugenachtig. Fixatie op waarheid is de waarheid verliezen in een leugen.
Nu kan ik daar weer afstand van nemen.
Ik weet nu niet of jij fixeert of juist niet. Daar krijg ik geen goede connectie mee.
Whatever...ik laat dat maar even op zijn beloop.
Ik reageer op de fixatie op leugen die ik ervaar. En fixaties zijn leugenachtig. Fixatie op waarheid is de waarheid verliezen in een leugen.
Nu kan ik daar weer afstand van nemen.
Ik weet nu niet of jij fixeert of juist niet. Daar krijg ik geen goede connectie mee.
Whatever...ik laat dat maar even op zijn beloop.

NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
ziznl vraag me alles wat je gevoel je ingeeft,
ik kan je zeggen dat ik me fixeer,
ik fixeer me op de waarheid,
dit doe ik bewust,
want mijn idee is over de waarheid,
is de waarheid als onbewegelijk,
onveranderlijk,
fixatie is dan geen moment, of onvoledig zoals de werkelijkheid
de werkelijkheid geniet van de fixatie, het is een tijds opname,
een leugen
ik kan je zeggen dat ik me fixeer,
ik fixeer me op de waarheid,
dit doe ik bewust,
want mijn idee is over de waarheid,
is de waarheid als onbewegelijk,
onveranderlijk,
fixatie is dan geen moment, of onvoledig zoals de werkelijkheid
de werkelijkheid geniet van de fixatie, het is een tijds opname,
een leugen
Jij lijkt wel net zo,n pessimist als Schopenhauer of Boeddha.alain schreef:ziznl vraag me alles wat je gevoel je ingeeft,
ik kan je zeggen dat ik me fixeer,
ik fixeer me op de waarheid,
dit doe ik bewust,
want mijn idee is over de waarheid,
is de waarheid als onbewegelijk,
onveranderlijk,
fixatie is dan geen moment, of onvoledig zoals de werkelijkheid
de werkelijkheid geniet van de fixatie, het is een tijds opname,
een leugen
Heb jij wel eens het idee dat je anderen goed bereikt?
En ook:
Heb jij wel eens het idee dat anderen jou goed bereiken?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Jij lijkt wel net zo,n pessimist als Schopenhauer of Boeddha.
Heb jij wel eens het idee dat je anderen goed bereikt?
En ook:
Heb jij wel eens het idee dat anderen jou goed bereiken?
ik lijk juist een optimist, ik ken goed en waarheid,
gelukkig lijkt het allemaal maar zo,
en op beide andere vragen, kan ik ja beantwoorden, wel wetende
dat het bereiken, welke kant ook, helaas gesystematiseerd is,
ken de verschillende systemen,
ken de verschillende mensen,
ken wat in dit alles gelijk is,
en alles is bereikbaar,
optimist en pessimist lijkt me hetzelfde,
alleen de benadering is anders,
het is subjektief, het is niet relevant,
Heb jij wel eens het idee dat je anderen goed bereikt?
En ook:
Heb jij wel eens het idee dat anderen jou goed bereiken?
ik lijk juist een optimist, ik ken goed en waarheid,
gelukkig lijkt het allemaal maar zo,
en op beide andere vragen, kan ik ja beantwoorden, wel wetende
dat het bereiken, welke kant ook, helaas gesystematiseerd is,
ken de verschillende systemen,
ken de verschillende mensen,
ken wat in dit alles gelijk is,
en alles is bereikbaar,
optimist en pessimist lijkt me hetzelfde,
alleen de benadering is anders,
het is subjektief, het is niet relevant,
de fixatie, fixeren
het vasthouden, met een reden,
fixeren zoals ik het ken, onbewegelijk maken
of
de fixatie als dwangmatig, alszijnde noodgreep, niet loslaten aan een idee
misschien zou focussen beter zijn, al lijkt dan concentreren beter,
hmmm fixeren, fixatie, is het wel een echt woord, of is het net zo iets als
bijvoorbeeld, breezersletje, een modern woord,
ik heb ieder geval last van mijn onderbuik,
volgens mij is fixatie subjektief,
is fixatie een continu proces, of een moment opname,
of kan het beiden,
kan je je fixeren op de werkelijkheid?
de werkelijkheid verandert continu,
waar fixeer je je dan op?
vandaag links morgen rechts,
zo lijkt fixeren meer op richten,
richten zonder doel,
of meerdere doelen,
en nu dit zeggende ziznl, als ik het me goed herinner,
schiet jij graag op meerdere doelen,
het vasthouden, met een reden,
fixeren zoals ik het ken, onbewegelijk maken
of
de fixatie als dwangmatig, alszijnde noodgreep, niet loslaten aan een idee
misschien zou focussen beter zijn, al lijkt dan concentreren beter,
hmmm fixeren, fixatie, is het wel een echt woord, of is het net zo iets als
bijvoorbeeld, breezersletje, een modern woord,
ik heb ieder geval last van mijn onderbuik,
volgens mij is fixatie subjektief,
is fixatie een continu proces, of een moment opname,
of kan het beiden,
kan je je fixeren op de werkelijkheid?
de werkelijkheid verandert continu,
waar fixeer je je dan op?
vandaag links morgen rechts,
zo lijkt fixeren meer op richten,
richten zonder doel,
of meerdere doelen,
en nu dit zeggende ziznl, als ik het me goed herinner,
schiet jij graag op meerdere doelen,
Bye bye, jij heb nirvana al bereikt!alain schreef:Jij lijkt wel net zo,n pessimist als Schopenhauer of Boeddha.
Heb jij wel eens het idee dat je anderen goed bereikt?
En ook:
Heb jij wel eens het idee dat anderen jou goed bereiken?
ik lijk juist een optimist, ik ken goed en waarheid,
gelukkig lijkt het allemaal maar zo,
en op beide andere vragen, kan ik ja beantwoorden, wel wetende
dat het bereiken, welke kant ook, helaas gesystematiseerd is,
ken de verschillende systemen,
ken de verschillende mensen,
ken wat in dit alles gelijk is,
en alles is bereikbaar,
optimist en pessimist lijkt me hetzelfde,
alleen de benadering is anders,
het is subjektief, het is niet relevant,
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
alain schreef:
en nu dit zeggende ziznl, als ik het me goed herinner,
schiet jij graag op meerdere doelen,
Yoooow, ben ik weer!
Dat is maar schijn hoor. Fixatie -loslaten -fixatie -loslaten - etc. Dat is een continuum van discontinuiteiten zeg maar. Bestaat ook in het absolute nirvana. In het absolute nirvana behoef je je doelen niet te verzinnen. In het absolute nirvana dienen de doelen zich continu aan. En ik word pas wakker in chagrijnigheid en pijn als ik doelen heb gemist.
Ik heb het dus niet missen van doelen ten doel gesteld. En dat is een droomtoestand. En dat is nirvana. Capice?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
- Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 36
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Ik heb zelf een ander idee bij Nirvana (buiten de muziek) 
Maar dat idee is onjuist, anders ervoer ik al wel nirvana (misschien is het wel die gedachte die mij weghoudt van nirvana)

Maar dat idee is onjuist, anders ervoer ik al wel nirvana (misschien is het wel die gedachte die mij weghoudt van nirvana)
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
wow, ziznl nirvana?
weet jij dan wat dat is?
ik heb mijn hele leven al veel gehoord over nirvana,
of verlichting,
bevrijding,
maar van alle verhalen die de mens verteld, zijn er maar weinig,
die nirvana voor waar achten,
maar jij praat over hem alsof je hem persoonlijk kent,
het rare is dat niet zozeer de woorden negatief zijn,
maar de toon,
de toon of laten we zeggen,
de wijze waarop je je woorden brengt, schijnen negatief,
weet jij iets wat anderen niet weten?
wat is er zo negatief aan nirvana?
of bedoel je nirvana, sarcastisch,
iets wat niet bestaat,
een illusie,
net als,
liefde
geluk
goed
waarheid,
bedoel je het misschien zo?
want wat weet jij dan over deze illusie,
hoe weet jij dat dit niet waar is, deze nirvana?
wat weet jij eigenlijk van verlichtig?
zoals jij spreekt, heb jij deze helemaal niet nodig,
jij niet,
de ego
maar terwijl jij geen waarde hecht aan dit alles,
vind ik toch dat je misshien even moet denken aan een paar anderen,
anderen mensen,
mensen die niet jou kennis hebben,
maar wel de problemen,
problemen door gebrek aan kennis,
als deze mensen, dezelfde kennis als jij mogen hebben,
behoefden deze mensen, ook geen verlichting,
maar ze behoeven wel verlichting,
ze smeken erom,
zij hebben namelijk een ander idee over nirvana,(niet de band)
hun nirvana,
kort stondig geluk,
een leugenachtige vorm van vrijheid
gevonden in uiterlijk,
niet wetende, zoals jij ziznl, wat
nirvana is,
geluk is,
wat mooi is,
want niemand heeft hun dit ooit verteld,
ze zijn expres dom gehouden, gemaakt,
in werkelijkheid,
en jij ziznl, mijn beste,
doet hier bewust aan mee,
wetende dat de mensen veel meer zouden moeten weten dan ze nu
weten,
en als ze je jouw om jouw kennis vragen,
en jij niet de behoefde hebt om iemand kennis bij te brengen,
dan wimpel je hem af met de retoriek,
absolute nirvana,
vind je het zelf niet een beetje een T shirt?
en onder tussen worden de mensen steeds dieper en sneller de
verdoemenis in getrokken,
onder de leugen van de werkelijke vrijheid,
tot de absolute slaaf,
en dat allemaal gegeven door de mensen die de werkelijkheid gemaakt
hebben,
onze geleerden, weterschappers, goden,kerken, sofisten, retoren,
komedianten, entertainment, economen, politici en filosofen
ik denk dat we oprecht kunnen zeggen dat er een geweldige wereld
gecreert is,
hulde de vooruitgang,
dankzij al dezen wijze mensen,
het is werkelijk allemaal prachtig,
en al die kleine losse foutjes,
die zijn toevallig,
of dat is het lot,
want niet iedereen kan gelukkig zijn,
maar jij wel ziznl,
capice?
ja ziznl ik begrijp het,
weet jij dan wat dat is?
ik heb mijn hele leven al veel gehoord over nirvana,
of verlichting,
bevrijding,
maar van alle verhalen die de mens verteld, zijn er maar weinig,
die nirvana voor waar achten,
maar jij praat over hem alsof je hem persoonlijk kent,
het rare is dat niet zozeer de woorden negatief zijn,
maar de toon,
de toon of laten we zeggen,
de wijze waarop je je woorden brengt, schijnen negatief,
weet jij iets wat anderen niet weten?
wat is er zo negatief aan nirvana?
of bedoel je nirvana, sarcastisch,
iets wat niet bestaat,
een illusie,
net als,
liefde
geluk
goed
waarheid,
bedoel je het misschien zo?
want wat weet jij dan over deze illusie,
hoe weet jij dat dit niet waar is, deze nirvana?
wat weet jij eigenlijk van verlichtig?
zoals jij spreekt, heb jij deze helemaal niet nodig,
jij niet,
de ego
maar terwijl jij geen waarde hecht aan dit alles,
vind ik toch dat je misshien even moet denken aan een paar anderen,
anderen mensen,
mensen die niet jou kennis hebben,
maar wel de problemen,
problemen door gebrek aan kennis,
als deze mensen, dezelfde kennis als jij mogen hebben,
behoefden deze mensen, ook geen verlichting,
maar ze behoeven wel verlichting,
ze smeken erom,
zij hebben namelijk een ander idee over nirvana,(niet de band)
hun nirvana,
kort stondig geluk,
een leugenachtige vorm van vrijheid
gevonden in uiterlijk,
niet wetende, zoals jij ziznl, wat
nirvana is,
geluk is,
wat mooi is,
want niemand heeft hun dit ooit verteld,
ze zijn expres dom gehouden, gemaakt,
in werkelijkheid,
en jij ziznl, mijn beste,
doet hier bewust aan mee,
wetende dat de mensen veel meer zouden moeten weten dan ze nu
weten,
en als ze je jouw om jouw kennis vragen,
en jij niet de behoefde hebt om iemand kennis bij te brengen,
dan wimpel je hem af met de retoriek,
absolute nirvana,
vind je het zelf niet een beetje een T shirt?
en onder tussen worden de mensen steeds dieper en sneller de
verdoemenis in getrokken,
onder de leugen van de werkelijke vrijheid,
tot de absolute slaaf,
en dat allemaal gegeven door de mensen die de werkelijkheid gemaakt
hebben,
onze geleerden, weterschappers, goden,kerken, sofisten, retoren,
komedianten, entertainment, economen, politici en filosofen
ik denk dat we oprecht kunnen zeggen dat er een geweldige wereld
gecreert is,
hulde de vooruitgang,
dankzij al dezen wijze mensen,
het is werkelijk allemaal prachtig,
en al die kleine losse foutjes,
die zijn toevallig,
of dat is het lot,
want niet iedereen kan gelukkig zijn,
maar jij wel ziznl,
capice?
ja ziznl ik begrijp het,
@ alain
Zo mijn ego de kennis bezit en de anderen weigert toe te kennen,
zo bezet jouw ego de miskenning en weigert zichzelf mis te kennen.
Los daarvan ben je gevoelig voor goede dingen.
Helaas ben je ook gevoelig voor leugens. Hoe kom je er toch van af?
Neem je anderen categorisch dingen kwalijk of is dat slechts hypothetisch?
Zo mijn ego de kennis bezit en de anderen weigert toe te kennen,
zo bezet jouw ego de miskenning en weigert zichzelf mis te kennen.
Los daarvan ben je gevoelig voor goede dingen.
Helaas ben je ook gevoelig voor leugens. Hoe kom je er toch van af?
Neem je anderen categorisch dingen kwalijk of is dat slechts hypothetisch?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Maar dat idee is onjuist, anders ervoer ik al wel nirvana (misschien is het wel die gedachte die mij weghoudt van nirvana)
misschien is het wel je innerlijk gevoel, die je weghoudt bij nirvana,
en misschien ervaar je wel nirvana,
maar herken je hem niet, omdat hij niet overeenkomt,
overeen met de werkelijkheid,
misschien kan je ziznl vragen wat hij onder nirvana begrijpt,
dan zijn we instaat om jouw idee en zijn idee te vergelijken,
misschien ervaar jij ziznl zijn ide van nirvana,
maar niet jouw eigen idee nirvana,
zoals ik nirvana begrepen heb, wil ik hem niet ervaren,
mijn idee over nirvana,
is alleen waar,
als de mens nirvana ervaart,
niet het individu,
maar de mens,
een individu kan alleen verlicht zijn in het duister,
buddha is een profeet,
een ego,
en in de moderne werkelijkheid is buddha een merk,
een beeldje,
een symbool,
misschien is het wel je innerlijk gevoel, die je weghoudt bij nirvana,
en misschien ervaar je wel nirvana,
maar herken je hem niet, omdat hij niet overeenkomt,
overeen met de werkelijkheid,
misschien kan je ziznl vragen wat hij onder nirvana begrijpt,
dan zijn we instaat om jouw idee en zijn idee te vergelijken,
misschien ervaar jij ziznl zijn ide van nirvana,
maar niet jouw eigen idee nirvana,
zoals ik nirvana begrepen heb, wil ik hem niet ervaren,
mijn idee over nirvana,
is alleen waar,
als de mens nirvana ervaart,
niet het individu,
maar de mens,
een individu kan alleen verlicht zijn in het duister,
buddha is een profeet,
een ego,
en in de moderne werkelijkheid is buddha een merk,
een beeldje,
een symbool,
zo bezet jouw ego de miskenning en weigert zichzelf mis te kennen.
mijn ego bezet de miskenning,
mijn ego weigert zichzelf mis te kennen
wat versta jij onder miskenning?
het lijkt me ieder geval alles behalve waar,
mijn ego, ( zoals ik WIL zijn in de werkelijkheid)
het uiterlijk,
hetgeen wat gekend word als zijnde mijn ego,
komt heel niet in de gesprek voor,
ik begrijp dat je me niet gelooft,
maar mijn ego staan los van de waarheid,
mijn ego strookt niet met de worden die ik hier zeg,
in tegen stelling tot de meeste mensen ben ik mij hier WEL
bewust van,
mijn woorden komen overeen met waarheid,
het is mijn handelen,
mijn gedrag,
of beter, het gebrek eraan,
niet miskennen maar misdragen,
wat niet waar is,
maar ik me ervan bewust,
ik weet het,
ken uzelf,
subjektief zijn mijn worden instrijd met de persoon die ze uit,
gelukkig, bekijk ik de waarheid objektief,
los van mezelf,
kan dit,
YES WE CAN,
maar jij ziet het niet,
te veel twijfel,
teveel te verliezen,
angst,
angst dat de ego moet inzien wat hij is,
niet het hoogste goed,
slechts een heel klein onderdeel daarvan,
datwil zeggen, een goede ego,
Los daarvan ben je gevoelig voor goede dingen.
gevoelig ziznl,
het gevoel is subjektief,
en goede dingen?
goed, dat is inderdaad mijn "doel"
maar mijn""doel" is hier algemeen bekend,
maar dingen heb ik niet zoveel mee,
wat me wel verontrust,
is de wijze hoe je dit uit,
alsof het raar is,
is het raar om gevoelig voor goede dingen te zijn?
Helaas ben je ook gevoelig voor leugens. Hoe kom je er toch van af?
gevoelig, nee gevoelig is subjektief,
ze zijn slecht, dat is alles,
gelukkig is je vraag zeer EENvoudig te beantwoorden,
waarheid,
Neem je anderen categorisch dingen kwalijk of is dat slechts hypothetisch?
ik beste ziznl neem in dit gesprek niemand wat kwalijk,
waarom zou ik?
en al zou ik?
welke invloed heb ik nu?
zover ik kan nagaan geen,
mijn ego bezet de miskenning,
mijn ego weigert zichzelf mis te kennen
wat versta jij onder miskenning?
het lijkt me ieder geval alles behalve waar,
mijn ego, ( zoals ik WIL zijn in de werkelijkheid)
het uiterlijk,
hetgeen wat gekend word als zijnde mijn ego,
komt heel niet in de gesprek voor,
ik begrijp dat je me niet gelooft,
maar mijn ego staan los van de waarheid,
mijn ego strookt niet met de worden die ik hier zeg,
in tegen stelling tot de meeste mensen ben ik mij hier WEL
bewust van,
mijn woorden komen overeen met waarheid,
het is mijn handelen,
mijn gedrag,
of beter, het gebrek eraan,
niet miskennen maar misdragen,
wat niet waar is,
maar ik me ervan bewust,
ik weet het,
ken uzelf,
subjektief zijn mijn worden instrijd met de persoon die ze uit,
gelukkig, bekijk ik de waarheid objektief,
los van mezelf,
kan dit,
YES WE CAN,
maar jij ziet het niet,
te veel twijfel,
teveel te verliezen,
angst,
angst dat de ego moet inzien wat hij is,
niet het hoogste goed,
slechts een heel klein onderdeel daarvan,
datwil zeggen, een goede ego,
Los daarvan ben je gevoelig voor goede dingen.
gevoelig ziznl,
het gevoel is subjektief,
en goede dingen?
goed, dat is inderdaad mijn "doel"
maar mijn""doel" is hier algemeen bekend,
maar dingen heb ik niet zoveel mee,
wat me wel verontrust,
is de wijze hoe je dit uit,
alsof het raar is,
is het raar om gevoelig voor goede dingen te zijn?
Helaas ben je ook gevoelig voor leugens. Hoe kom je er toch van af?
gevoelig, nee gevoelig is subjektief,
ze zijn slecht, dat is alles,
gelukkig is je vraag zeer EENvoudig te beantwoorden,
waarheid,
Neem je anderen categorisch dingen kwalijk of is dat slechts hypothetisch?
ik beste ziznl neem in dit gesprek niemand wat kwalijk,
waarom zou ik?
en al zou ik?
welke invloed heb ik nu?
zover ik kan nagaan geen,
geloven, is camouflage,
geloven is niet weten, zonder gezichtsverlies van de ego,
de werkelijkheid van de economie,
als we als nederland niet meedoen met de internationale economie,
gaat nederland failliet,
maar nu gaat nederland failliet,
juist omdat hij meedoet aan de internationale economie,
de enige redding die de werkelijkheid biedt is,
globalisatie,
een wereld, een leider, een geloof,
het gevolg van de oorzaak,
geloven is niet weten, zonder gezichtsverlies van de ego,
de werkelijkheid van de economie,
als we als nederland niet meedoen met de internationale economie,
gaat nederland failliet,
maar nu gaat nederland failliet,
juist omdat hij meedoet aan de internationale economie,
de enige redding die de werkelijkheid biedt is,
globalisatie,
een wereld, een leider, een geloof,
het gevolg van de oorzaak,
@ alain
Goed. Goed.
Wat is nu eigenlijk het uitgangspunt?
De Waarheid?
Of: de waarheid van de Ander?
Goed. Goed.
Wat is nu eigenlijk het uitgangspunt?
De Waarheid?
Of: de waarheid van de Ander?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
het uitgangspunt, maakt niet uit,
waarheid of waarheid van een ander,
als we de betekenis van waarheid gebruiken zoals hij is,
zijn deze gelijk,
doen we dit niet, dan is elke waarheid van een ander, anders,
zo zou waarheid niet te kennen zijn,
dit is het uitgangspunt,
waar komt de waarheid van een ander vandaan?
en waarom noemt de ander dit waarheid?
misschien kunnen we waarheid retorisch terug voeren, naar wat waar is,
over het algemeen praat dit makkelijker, het oogt minder dwingent,
het haalt de eenheid uit de waarheid, en stelt ons in staat,
om de waarheid in hap klare brokken te verdelen,
iets is waar of iets is niet waar,
waarheid of leugen,
alleen minder veroordelend,
dus het uitgangs punt word dan,
wat waar is
of wat een ander waar vindt,
en ik denk dat hiermee het gelijk duidelijk word wat het verschil is,
en welke waar is,
het ene is
het andere vindt,
is dit redelijk?
als de ander iets vind wat volgens de betekenis van waar daadwerkelijk is
staat het los van "de ander" , is het alleen waar voor de vinder,
dan dient het waarschijnlijk een doel, niet uitgaande van het waar zijn,
dan is het uitgangspunt niet waar, maar persoonlijk,
en persoonlijk als eenheid, dus een individu maar ook bijvoorbeeld een organisatie, of systeem,
waarheid of waarheid van een ander,
als we de betekenis van waarheid gebruiken zoals hij is,
zijn deze gelijk,
doen we dit niet, dan is elke waarheid van een ander, anders,
zo zou waarheid niet te kennen zijn,
dit is het uitgangspunt,
waar komt de waarheid van een ander vandaan?
en waarom noemt de ander dit waarheid?
misschien kunnen we waarheid retorisch terug voeren, naar wat waar is,
over het algemeen praat dit makkelijker, het oogt minder dwingent,
het haalt de eenheid uit de waarheid, en stelt ons in staat,
om de waarheid in hap klare brokken te verdelen,
iets is waar of iets is niet waar,
waarheid of leugen,
alleen minder veroordelend,
dus het uitgangs punt word dan,
wat waar is
of wat een ander waar vindt,
en ik denk dat hiermee het gelijk duidelijk word wat het verschil is,
en welke waar is,
het ene is
het andere vindt,
is dit redelijk?
als de ander iets vind wat volgens de betekenis van waar daadwerkelijk is
staat het los van "de ander" , is het alleen waar voor de vinder,
dan dient het waarschijnlijk een doel, niet uitgaande van het waar zijn,
dan is het uitgangspunt niet waar, maar persoonlijk,
en persoonlijk als eenheid, dus een individu maar ook bijvoorbeeld een organisatie, of systeem,
Ik ga hiermee volledig akkoord!alain schreef:het uitgangspunt, maakt niet uit,
waarheid of waarheid van een ander,
als we de betekenis van waarheid gebruiken zoals hij is,
zijn deze gelijk,
doen we dit niet, dan is elke waarheid van een ander, anders,
zo zou waarheid niet te kennen zijn,
dit is het uitgangspunt,
waar komt de waarheid van een ander vandaan?
en waarom noemt de ander dit waarheid?
misschien kunnen we waarheid retorisch terug voeren, naar wat waar is,
over het algemeen praat dit makkelijker, het oogt minder dwingent,
het haalt de eenheid uit de waarheid, en stelt ons in staat,
om de waarheid in hap klare brokken te verdelen,
iets is waar of iets is niet waar,
waarheid of leugen,
alleen minder veroordelend,
dus het uitgangs punt word dan,
wat waar is
of wat een ander waar vindt,
en ik denk dat hiermee het gelijk duidelijk word wat het verschil is,
en welke waar is,
het ene is
het andere vindt,
is dit redelijk?
als de ander iets vind wat volgens de betekenis van waar daadwerkelijk is
staat het los van "de ander" , is het alleen waar voor de vinder,
dan dient het waarschijnlijk een doel, niet uitgaande van het waar zijn,
dan is het uitgangspunt niet waar, maar persoonlijk,
en persoonlijk als eenheid, dus een individu maar ook bijvoorbeeld een organisatie, of systeem,

NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
De waarheid van iemand is de opvatting over de waarheid van iemand. "De opvatting van..." wordt achterwege gelaten als het over waarheid en waarheden gaat, en wordt vervolgens vergeten alsof er verschillende waarheden zouden bestaan. Dat is natuurlijk onzin.
Er bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheid. Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
Er bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheid. Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
okke schreef:De waarheid van iemand is de opvatting over de waarheid van iemand. "De opvatting van..." wordt achterwege gelaten als het over waarheid en waarheden gaat, en wordt vervolgens vergeten alsof er verschillende waarheden zouden bestaan. Dat is natuurlijk onzin.
Er bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheid. Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
Wow....dit is een van de eerste stapjes op het filosofische pad, Okke.
Je erkent nu voor het eerst, voor mij althans, dat er een waarheid is, waarvan te weten valt.
Zeg nu:
Wat wil jij liever?
Van de waarheid weten of de opvatting van de waarheid kennen?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
[cursivering door mij]ziznl schreef:Wow....dit is een van de eerste stapjes op het filosofische pad, Okke.
Je erkent nu voor het eerst, voor mij althans, dat er een waarheid is, waarvan te weten valt.
Dan lees je selectief of onthou je selectief.
De waarheid is niet te weten, te kennen. Er is slechts een beeld van te vormen. Ieder vormt er zijn eigen beeld van.ziznl schreef:Wat wil jij liever?
Van de waarheid weten of de opvatting van de waarheid kennen?
Dat klopt. Met het lezen, neem ik een deel van jouw kennis van de waarheid.okke schreef: Dan lees je selectief of onthou je selectief.
De zinnen worden natuurlijk wel erg lang, als elke keer vermeld moet worden dat het een selectief deel is waar ik op reageer.
Door jouw kennisname van de waarheid voor jou met mij te delen laat je overduidelijk zien dat voor jou er een waarheid is die je weet.
Zo juist maakte je een onderscheid voor jou (en voor mij door dit onderscheid met mij te delen), in het kennen van de waarheid en het weten van de waarheid.ziznl schreef:De waarheid is niet te weten, te kennen. Er is slechts een beeld van te vormen. Ieder vormt er zijn eigen beeld van.
Nu ga je verder de diepte in. Je eerste filosofische stap wordt gevolgd door een tweede!
Je praat nu niet meer 'van de waarheid'. Je bespreekt nu zelfs 'De waarheid' En 'De Waarheid' is niet weten en niet te kennen. Wel is er een beeld van te vormen.
Top!
Ik zal je twee filosofische stappen even op een rijtje zetten.
Voor Okke is:
1/er een onderscheid in het kennen van de waarheid en het weten van de waarheid
2/Er is een beeld te vormen van De waarheid.
Logische vraag is nu natuurlijk de volgende meerkeuzevraag:
Is de beeldvorming die je van de waarheid vormt overeenkomend met
1/ de kennis die je van de waarheid hebt
2/ het weten van de waarheid dat je hebt
3/ of is het beeld dat je van de waarheid hebt iets dat niet overeenkomt met het weten en met de kennis van de waarheid
?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
de waarheid,
zo het lijkt, bij elke samenkomst van de ideeen, die wellicht gezamelijk,
1 nieuw idee, dat waar is, kan creeren,
wordt het idee geweld aangedaan, subjektief,
dat geweld, ontstaat door een begeerte,
niet een of 1 idee,
maar willen en krijgen,
is de drijfveer,
het geweld uit zich, in een continue terugkerende leegheid,
het meest verwerpelijke geloof uit de werkelijkheid,
het geloof in niets,
overeind gehouden door de ontkenning,
een ontkenning die maar 1 doel DIENT,
de leugen
de leugen dient de ego,
en net zo makkelijk, als deze tekst verschijnt, zo verdwijnt hij ook,
om vervolgens weer in een ander gesprek op te duiken,
het is een ruis,
een ruis die het denken probeert te misleiden,
een ruis die het idee waarheid niet toelaat,
het meest verveelende is nog wel,
dat de ruis hetzelf niet in de gaten heeft,
hij wil maar niet beseffen dat hij door de leugen geleid word
hij denkt oprecht dat hij zijn meester de ego dient,
niet wetende dat het een leugen is,
de waarheid is,
okke weet de waarheid niet,
okke kent de waarheid niet,
maar ik vind, dat okke de waarheid niet WIL zien,
hij ontkent hem liever,
want dat is makkelijker,
leuker,
en fijner,
de waarheid okke, is dat humanisme uit het occult voortkomt,
de oorsprong van jouw overtuiging is slecht,
de werkelijkheid van humanisme is niet te kennen,
humanisme is zelfverheerlijking van de ego,
okke je blijft niet waar,
zo het lijkt, bij elke samenkomst van de ideeen, die wellicht gezamelijk,
1 nieuw idee, dat waar is, kan creeren,
wordt het idee geweld aangedaan, subjektief,
dat geweld, ontstaat door een begeerte,
niet een of 1 idee,
maar willen en krijgen,
is de drijfveer,
het geweld uit zich, in een continue terugkerende leegheid,
het meest verwerpelijke geloof uit de werkelijkheid,
het geloof in niets,
overeind gehouden door de ontkenning,
een ontkenning die maar 1 doel DIENT,
de leugen
de leugen dient de ego,
en net zo makkelijk, als deze tekst verschijnt, zo verdwijnt hij ook,
om vervolgens weer in een ander gesprek op te duiken,
het is een ruis,
een ruis die het denken probeert te misleiden,
een ruis die het idee waarheid niet toelaat,
het meest verveelende is nog wel,
dat de ruis hetzelf niet in de gaten heeft,
hij wil maar niet beseffen dat hij door de leugen geleid word
hij denkt oprecht dat hij zijn meester de ego dient,
niet wetende dat het een leugen is,
de waarheid is,
okke weet de waarheid niet,
okke kent de waarheid niet,
maar ik vind, dat okke de waarheid niet WIL zien,
hij ontkent hem liever,
want dat is makkelijker,
leuker,
en fijner,
de waarheid okke, is dat humanisme uit het occult voortkomt,
de oorsprong van jouw overtuiging is slecht,
de werkelijkheid van humanisme is niet te kennen,
humanisme is zelfverheerlijking van de ego,
okke je blijft niet waar,
Omdat je zo aardig bent om mij te wijzen op mijn selectiviteit, wil ik jou even wijzen op je vervorming van een tekst.okke schreef:
Dan lees je selectief of onthou je selectief.
[quote ="Okke"]De waarheid is niet te weten, te kennen. Er is slechts een beeld van te vormen. Ieder vormt er zijn eigen beeld van.[/quote]ziznl schreef:Wat wil jij liever?
Van de waarheid weten of de opvatting van de waarheid kennen?
De vraag betreft: 'van de waarheid' --> een selectie of een deel van de waarheid.
Jouw antwoord betreft 'De waarheid' ---> het geheel van de waarheid of het geheel van alle selecties van waarheden.
De vraag van mij was veel selectiever en specifieker dan jouw algemene antwoord.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
de ruis:
De waarheid van iemand is de opvatting over de waarheid van iemand. "De opvatting van..." wordt achterwege gelaten als het over waarheid en waarheden gaat, en wordt vervolgens vergeten alsof er verschillende waarheden zouden bestaan. Dat is natuurlijk onzin.
Er bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheid. Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
Waar bestaat de ruis uit?
laten we een kijken,
De waarheid van iemand,
dit klopt niet, waarheid is geen bezit,
De waarheid van iemand is
dit is misleiding, want ja de waarheid is, maar niet van iemand
ik ga door,
De waarheid van iemand is de opvatting over de waarheid van iemand.
pardon okke wat is de waarheid?
waar is, de opvatting over waar van iemand,
klinkt een beetje raar,
nu zal ik eens toveren, let op
waar is, de opvatting over de waarde van iemand,
dus okke het is de opvatting die waar is?
dan volgt,
"De opvatting van..." wordt achterwege gelaten als het over waarheid en waarheden gaat, en wordt vervolgens vergeten alsof er verschillende waarheden zouden bestaan.
even kijken wat je hier nu eigenlijk zegt,
"De opvatting van..." wordt achterwege gelaten als het over waarheid en waarheden gaat,
he zie je het okke,
waar is de opvatting, tenminste dat beweer jij,
hoe kan je dan nu beweren dat het nu weer waar is als je opvatting,
achterwegen laat?
of geef je eigenlijk hier toe dat opvatting geen reet met waar te maken heeft,
gelukkig heb je het antwoord al gegeven,
Dat is natuurlijk onzin.
enzo bewijs je je eigen standpunt, met je eigen ontkenning,
dit is wat je nu uiteindelijk beweert,
E bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheidr.Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
deel 1:
Er bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheid
hij lijkt me waar, ware het niet dat het idee er snel tussengestopt is,
maar je zegt dat er meerdere opvattingen over wat waar is zijn
er is dan ook niemand die dit betwist,
het zegt alleen niets over wat waar is,
vervolgens kom je nog met een reden,
Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
okke jij weet zonder te kennen, dat is geloven,
geloven is het niet weten, zonder gezichtsverlies van de ego,
geloven is ruis,
De waarheid van iemand is de opvatting over de waarheid van iemand. "De opvatting van..." wordt achterwege gelaten als het over waarheid en waarheden gaat, en wordt vervolgens vergeten alsof er verschillende waarheden zouden bestaan. Dat is natuurlijk onzin.
Er bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheid. Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
Waar bestaat de ruis uit?
laten we een kijken,
De waarheid van iemand,
dit klopt niet, waarheid is geen bezit,
De waarheid van iemand is
dit is misleiding, want ja de waarheid is, maar niet van iemand
ik ga door,
De waarheid van iemand is de opvatting over de waarheid van iemand.
pardon okke wat is de waarheid?
waar is, de opvatting over waar van iemand,
klinkt een beetje raar,
nu zal ik eens toveren, let op
waar is, de opvatting over de waarde van iemand,
dus okke het is de opvatting die waar is?
dan volgt,
"De opvatting van..." wordt achterwege gelaten als het over waarheid en waarheden gaat, en wordt vervolgens vergeten alsof er verschillende waarheden zouden bestaan.
even kijken wat je hier nu eigenlijk zegt,
"De opvatting van..." wordt achterwege gelaten als het over waarheid en waarheden gaat,
he zie je het okke,
waar is de opvatting, tenminste dat beweer jij,
hoe kan je dan nu beweren dat het nu weer waar is als je opvatting,
achterwegen laat?
of geef je eigenlijk hier toe dat opvatting geen reet met waar te maken heeft,
gelukkig heb je het antwoord al gegeven,
Dat is natuurlijk onzin.
enzo bewijs je je eigen standpunt, met je eigen ontkenning,
dit is wat je nu uiteindelijk beweert,
E bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheidr.Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
deel 1:
Er bestaan verschillende ideeën en opvattingen over de waarheid
hij lijkt me waar, ware het niet dat het idee er snel tussengestopt is,
maar je zegt dat er meerdere opvattingen over wat waar is zijn
er is dan ook niemand die dit betwist,
het zegt alleen niets over wat waar is,
vervolgens kom je nog met een reden,
Dat komt doordat iedereen van de waarheid weet, maar niemand hem kent.
okke jij weet zonder te kennen, dat is geloven,
geloven is het niet weten, zonder gezichtsverlies van de ego,
geloven is ruis,
Laatst gewijzigd door alain op 27 mar 2010, 14:38, 1 keer totaal gewijzigd.
1ziznl schreef:Voor Okke is:
Logische vraag is nu natuurlijk de volgende meerkeuzevraag:
- er een onderscheid in het kennen van de waarheid en het weten van de waarheid
- Er is een beeld te vormen van De waarheid.
Is de beeldvorming die je van de waarheid vormt overeenkomend met?
- de kennis die je van de waarheid hebt
- het weten van de waarheid dat je hebt
- of is het beeld dat je van de waarheid hebt iets dat niet overeenkomt met het weten en met de kennis van de waarheid
ziznl schreef:Wat wil jij liever?
Van de waarheid weten of de opvatting van de waarheid kennen?
De vraag betreft: 'van de waarheid' --> een selectie of een deel van de waarheid.Okke schreef:De waarheid is niet te weten, te kennen. Er is slechts een beeld van te vormen. Ieder vormt er zijn eigen beeld van.
Jouw antwoord betreft 'De waarheid' ---> het geheel van de waarheid of het geheel van alle selecties van waarheden.
De vraag van mij was veel selectiever en specifieker dan jouw algemene antwoord.[/quote]De waarheid is niet te kennen en een deel van de waarheid is ook niet te kennen. Dat is mijn opvatting van de waarheid.
Top!okke schreef: 1
Dus:
1/Van de waarheid kan jij weten; de waarheid weten kan je niet.
2/Van de waarheid kun jij je een beeld vormen.
3/Dit beeld komt overeen met de kennis die je van de waarheid hebt.
Het wordt een complexe constructie nu:De waarheid is niet te kennen en een deel van de waarheid is ook niet te kennen. Dat is mijn opvatting van de waarheid.
4/Deze kennis van de waarheid, die overeenkomt met het beeld dat je van de waarheid hebt, is volgens jouw opvatting, niet als waarheid en niet als een deel van de waarheid te kennen.
Klopt dit nog? Is dit nog steeds overeenkomstig jouw opvatting?
Of anders: Waar ben ik de weg kwijt geraakt?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Ook een perfecte definitie van geloven!okke schreef: Ik ken zonder te weten.
De meer fundamentele definitie zelfs. De vorm waarin niet eens meer wordt getwijfeld aan het geloof.

Okke is geboren als filosoof!
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Ik haal hier kennen en weten door elkaar.okke schreef:De waarheid is niet te kennen en een deel van de waarheid is ook niet te kennen. Dat is mijn opvatting van de waarheid.
De waarheid is niet te weten en een deel van de waarheid is ook niet te weten.
Kennen en weten liggen dicht tegen elkaar aan in betekenis.
Geeft niets hoor!okke schreef: Ik haal hier kennen en weten door elkaar.
Maar zeg eens. Doe je dat regelmatig?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Whatever...okke schreef:Die vraag was offtopic. Je opmerking was top.
We gaan verder waar we waren gebleven.
Niet over de schreef: Dus:
1/Van de waarheid kan jij weten; de waarheid weten kan je niet.
2/Van de waarheid kun jij je een beeld vormen.
3/Dit beeld komt overeen met de kennis die je van de waarheid hebt.
Wel over de schreef:De waarheid is niet te kennen en een deel van de waarheid is ook niet te kennen. Dat is mijn opvatting van de waarheid.
De complexe constructie wordt nu:Okke's herstel schreef:De waarheid is niet te weten en een deel van de waarheid is ook niet te weten. Dat is mijn opvatting van de waarheid.
4/Deze kennis van de waarheid, die overeenkomt met het beeld dat je van de waarheid hebt, is volgens jouw opvatting, niet als waarheid en niet als een deel van de waarheid te weten.
Klopt dit nog? Of indien ik je niet meer volg, waar gaat het mis?
Deze oplossing vind ik ook logisch gezien het probleem van 'niet weten'!Okke's logische oplossing voor 'niet te weten' schreef: Ik ken zonder weten.
Is deze logische oplossing geen foutje? Is dit echt jouw opvatting?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Ik vind het een moeilijke en ongelukkige formulering. Het maakt het er niet eenvoudiger op.ziznl schreef:4/Deze kennis van de waarheid, die overeenkomt met het beeld dat je van de waarheid hebt, is volgens jouw opvatting, niet als waarheid en niet als een deel van de waarheid te weten.
Alles wat ik weet is volgens mij waar. Is het ook de waarheid? Dat kan en zal ik nooit weten. Het is wat ik -met mijn beperkingen en mogelijkheden- denk dat waar is. Zo denkt iedereen wat waar is. En kan niemand weten of dat ook werkelijk zo is.
Mensen die hetzelfde denken zullen geneigd zijn hun gedachte als waarder te zien. Ook degelijke onderbouwingen en ander bewijs maakt een gedachte meer overtuigender.
Ik ken mijzelf. Weet ik hoe ik werkelijk in elkaar zit?ziznl schreef:Deze oplossing vind ik ook logisch gezien het probleem van 'niet weten'!okke schreef:Ik ken zonder weten.
Is deze logische oplossing geen foutje? Is dit echt jouw opvatting?
Ik ken jou. Weet ik wie jij werkelijk bent?
Ik ken heel veel, maar ik heb niet de kennis daarover; ik ken zonder weten.
Dat vind ik ook. Daarom halen we overbodige ballast van bijzinnen er weer even uit.okke schreef: Ik vind het een moeilijke en ongelukkige formulering. Het maakt het er niet eenvoudiger op.
Klopt het zo?Degene die bleef schreef: De kennis ofwel het gevormde beeld van de waarheid is niet als waarheid te weten.
Of misschien nog wat eleganter:
Okke's opvatting kan als volgt worden uitgedrukt:
De kennis ofwel het gevormde beeld van waarheid is iets anders dan het weten van waarheid.
Alles wat ik weet is volgens mij waar.
Volgens mij is dat dus niet waar. En volgens mij vind jij dat zelf ook niet.
En daarom stel jij jezelf die vraag. Dat doe ik dus ook.Is het ook de waarheid?
En hier doe je dan plotseling een hele absolute uitspraak.Dat kan en zal ik nooit weten.
Dit kan waar zijn maar behoeft niet zo te zijn. Door juist deze uitspraak zo absoluut te stellen en dus absoluut niet open te laten, sluit je waarheid op voorhand uit. En dat is iets waar ik echt moeite mee heb. Want dat zou impliceren dat juist jij de waarheid al wist, anders zou je hem niet zo absoluut kunnen uitsluiten.
Dus ook die absolute afspraak hiervoor??
Het is wat ik -met mijn beperkingen en mogelijkheden- denk dat waar is.
Ook dit is een stoere uitspraak. Dit is inderdaad een opvatting die je als waar uitspreekt met een zekerheid die je niet lijkt te betwijfelen.
Zo denkt iedereen wat waar is.
Idem. Ook hier spreekt absolute zekerheid. Alsof deze opvatting, echt de waarheid vertegenwoordigd.En kan niemand weten of dat ook werkelijk zo is.
Ik zou het 100% met je eens zijn als je hier nu eens zou toevoegen: het is zeer onwaarschijnlijk dat iedereen denkt wat waar is.
Maar zo absoluut gesteld laat het mij geen andere keus om juist het tegenovergestelde standpunt in te nemen. Ik kies door jouw woordkeuze voor een oppositie. Terwijl ik misschien (misschien, we zullen het waarschijnlijk nooit zeker weten) een opvatting heb die dicht bij die van jou ligt.
De kracht van consensus.Mensen die hetzelfde denken zullen geneigd zijn hun gedachte als waarder te zien.
De kracht van retoriek.Ook degelijke onderbouwingen en ander bewijs maakt een gedachte meer overtuigender.
Consensus en retoriek heb ik vaak ingezet zien worden voor slechte opvattingen (bijvoorbeeld marketing van sommige produkten). Ik ben daarom flink cynisch geworden ten aanzien van gelijkluidende meningen en onderbouwingen met bronvermeldingen.
Wat betreft de medische wetenschap. Deze is nu bijna zo dogmatisch als het christendom in de middeleeuwen. Door consensus en bronvermeldingen en statistiek wordt de status van wetenschappelijkheid omtrent behandelingen bereikt. Behandelingen die soms kant nog wal raken. Ik ben dus gedurende mijn leven cynisch geworden ten aanzien van wetenschappelijke opvattingen, consensus en retoriek.
Daarom probeer ik consensus en retoriek en wetenschap op de pijnbank van de rede te leggen. In plaats van er als een slaaf achteraan te hollen. Best lastig. En ik maak fouten. Maar soms soms zie ik een waarheid die door consensus, retoriek en wetenschap wordt ontkent. En dan laat ik me no way omverlullen.
Oeps...nu draaf ik natuurlijk weer even door..
Laatst gewijzigd door ziznl op 27 mar 2010, 21:09, 8 keer totaal gewijzigd.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Het lastige is hier dat je geen moeite zegt te hebben om iets of iemand te kennen. Maar dat weten van een andere orde is. Je weet zo goed weten is, dat je tot de conclusie komt dat je niet-weet.okke schreef: Ik ken heel veel, maar ik heb niet de kennis daarover; ik ken zonder weten.
Of zoals het overkomt: dat niemand ooit kan weten.
Kan je begrijpen waarom juist dit standpunt weerstanden kan oproepen die extreem te noemen is. Zeker bij iemand die zijn eigen kleine waarheid omtrent een onwaarschijnlijke of onvoorstelbare gebeurtenis waarvan hij of zij getuige is geweest, wordt gerelativeerd? Kan jij je voorstellen, dat iemand voor die kleine waarheid bereid is zijn of haar leven te geven?
Lijkt me een relevante vraag in het topic waarheid. Is de waarheid zo sterk, dat mensen bereid zijn om ervoor te sterven?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Ja.ziznl schreef:Klopt het zo?okke schreef:De kennis ofwel het gevormde beeld van de waarheid is niet als waarheid te weten.
Of misschien nog wat eleganter:
Okke's opvatting kan als volgt worden uitgedrukt:
De kennis ofwel het gevormde beeld van waarheid is iets anders dan het weten van waarheid.
Mijn eigen opvattingen zijn voor mij waar. Totdat ik erachter kom dat een opvatting onwaar is. Mijn opvattingen zijn voor mij waar. "Alles wat ik weet" was een slechte woordkeus van mij: ik weet ook veel dingen waarvan ik niet denk dat het waar is.ziznl schreef:Volgens mij is dat dus niet waar. En volgens mij vind jij dat zelf ook niet.okke schreef:Alles wat ik weet is volgens mij waar.
't Is maar een opvatting. Volgens mij zeer waar, maar ik weet niet wat waar is; ik denk alleen dat het waar is.ziznl schreef:En hier doe je dan plotseling een hele absolute uitspraak.okke schreef:Dat kan en zal ik nooit weten.
Klopt.ziznl schreef:Dit kan waar zijn maar behoeft niet zo te zijn.
Ik laat zeker niet al mijn opvattingen open staan. Sommige zijn mijn (opvattingen over) waarheden waar ik stellig in ben. Dat betekent niet dat ik deze opvattingen niet bijstel als ik met mijn neus op de feiten gedrukt wordt. Ze behoren bij mijn vooroordelen en aannames. Heb jij ook vooroordelen en aannames?ziznl schreef:Door juist deze uitspraak zo absoluut te stellen en dus absoluut niet open te laten, sluit je waarheid op voorhand uit. En dat is iets waar ik echt moeite mee heb. Want dat zou impliceren dat juist jij de waarheid al wist, anders zou je hem niet zo absoluut kunnen uitsluiten.
Ja.ziznl schreef:Dus ook die absolute afspraak hiervoor??okke schreef:Het is wat ik -met mijn beperkingen en mogelijkheden- denk dat waar is.
Stoere opvattingen.ziznl schreef:Ook dit is een stoere uitspraak. Dit is inderdaad een opvatting die je als waar uitspreekt met een zekerheid die je niet lijkt te betwijfelen.okke schreef:Zo denkt iedereen wat waar is.
Opvattingen, vanwaar ik de wereld aanschouw.ziznl schreef:Idem. Ook hier spreekt absolute zekerheid. Alsof deze opvatting, echt de waarheid vertegenwoordigd.En kan niemand weten of dat ook werkelijk zo is.
Ik snap de toevoeging niet. Er zijn zoveel verschillende opvattingen en ideeën dat het onmogelijk is dat iedereen opvattingen heeft die overeenkomen met de waarheid (als er één waarheid is, maar ik geloof niet dat dat ter discussie staat).ziznl schreef:Ik zou het 100% met je eens zijn als je hier nu eens zou toevoegen: het is zeer onwaarschijnlijk dat iedereen denkt wat waar is.
Wat is jouw tegengestelde opvatting?ziznl schreef:Maar zo absoluut gesteld laat het mij geen andere keus om juist het tegenovergestelde standpunt in te nemen. Ik kies door jouw woordkeuze voor een oppositie. Terwijl ik misschien (misschien, we zullen het waarschijnlijk nooit zeker weten) een opvatting heb die dicht bij die van jou ligt.
Ik ook. Het is iets waar mensen vatbaar voor zijn. En waar mensen elkaar voor moeten (blijven) waarschuwen.ziznl schreef:Consensus en retoriek heb ik vaak ingezet zien worden voor slechte opvattingen (bijvoorbeeld marketing van sommige produkten). Ik ben daarom flink cynisch geworden ten aanzien van gelijkluidende meningen en onderbouwingen met bronvermeldingen.
Nee.ziznl schreef:Het lastige is hier dat je geen moeite zegt te hebben om iets of iemand te kennen. Maar dat weten van een andere orde is. Je weet zo goed weten is, dat je tot de conclusie komt dat je niet-weet.
Of zoals het overkomt: dat niemand ooit kan weten.
Kan je begrijpen waarom juist dit standpunt weerstanden kan oproepen die extreem te noemen is.
Nee.ziznl schreef:Zeker bij iemand die zijn eigen kleine waarheid omtrent een onwaarschijnlijke of onvoorstelbare gebeurtenis waarvan hij of zij getuige is geweest, wordt gerelativeerd?
Ja.ziznl schreef:Kan jij je voorstellen, dat iemand voor die kleine waarheid bereid is zijn of haar leven te geven?
Nee; opvattingen zijn zo sterk.ziznl schreef:Lijkt me een relevante vraag in het topic waarheid. Is de waarheid zo sterk, dat mensen bereid zijn om ervoor te sterven?
@ Okke
Ik wil nu voorstellen om met concrete voorbeelden te werken in plaats van met algemene abstracties, want anders komen we denk ik niet verder met de waarheid.
@ Alain @ Okke
Is dat goed?
Ik wil nu voorstellen om met concrete voorbeelden te werken in plaats van met algemene abstracties, want anders komen we denk ik niet verder met de waarheid.
@ Alain @ Okke
Is dat goed?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Ik wil namelijk weten of een concrete opvatting met een concrete waarheid vergeleken kan worden.
Als iemand na onderzoek van een concrete appel zegt, dat het alle aspekten van een appel heeft, dan spreekt dit persoon zich uit over die appel.
Kunnen wij dan onderzoeken of dat persoon de waarheid spreekt?
Of is dat niet mogelijk?
Kunnen we slechts onderzoeken of onze opvatting in dat concrete geval gelijk is?
Als iemand na onderzoek van een concrete appel zegt, dat het alle aspekten van een appel heeft, dan spreekt dit persoon zich uit over die appel.
Kunnen wij dan onderzoeken of dat persoon de waarheid spreekt?
Of is dat niet mogelijk?
Kunnen we slechts onderzoeken of onze opvatting in dat concrete geval gelijk is?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten