L D Bogaards schreef:
En toch ben ik van mening (daar onze eerste aandachtspunt - mening ) dat, er ware kennis bestaat in het absoluut onmiddellijke. Deze gedachte die vaak wordt aangehaald als het gaat om het begrip 'zijn', is in zijn kern los van observatie - buiten onze muren van tijd en ruimte. Het probleem hieraan is - dat je het veelal niet kunt (be)denken. De gedachte is eindig - onderhevig aan tijd en ruimte.
Begrijp ik je goed?: Jij zegt dat de mens wel degelijk kennis heeft van binnenuit en/of een gezamelijk bewustzijn?
Ik denk dat veel kennis, in de vorm van intuïtie/instinct/gevoel, voortkomt uit het onderbewustzijn. Je hoort wel een verhalen dat een mens maar een klein percentage van zijn hersenen gebruikt; Ik denk dat het 'ongebruikte' deel juist heel veel invloed heeft op je denken.
Die onbewuste 'gedachten' zijn denk ik een product van je bewuste gedachten en je observaties (Pavlov-achtige observaties).
Simpel voorbeeld van de invloed: Als ik een nieuw persoon ontmoet heb ik gelijk een idee of ik hem/haar ga mogen. Ik denk dat dit puur komt omdat mijn onderbewustzijn een link probeert te leggen met mensen die ik al ken; Dit is dan gebaseerd op hoe iemand kijkt of beweegt bv.
Tijd vind ik trouwens ook wel een boeiend onderwerp: Dat bestaat toch alleen in ons hoofd?
Ik hoop dat je mij een duidelijk beeld wil schetsen over jouw stelling;- kennis door observatie. Mijns inziens is dit het 2e deel van de vraag 'wat is waarheid'. Ook ik meen dat veel van wat wij waarheid noemen deels subjectief is en voort vloeit uit zintuiglijke waarneming ( mag ik dat zo zeggen? ). En uiteraard is alles dat wij denken en zeggen onderhevig aan interpretatie - zelfs onze eigen gedachten zijn voor onze zintuigen onderhevig aan interpretatie. Zelfs voor onze gedachten zelf.
Zintuigen zijn idd niet helemaal betrouwbaar. Als jij leert wat een steen is wijst iemand ernaar en zegt:"Dat is een steen." Maar wie zegt dat dat woord voor jou hetzelfde klinkt, of dat die steen er het zelfde uitziet? Ik denk van wel, maar wie weet.
Maar stel je voor: Je stopt een baby in een kale kamer. De baby krijgt met een infuus alle voeding en vloeistof om te overleven. Het arme kind blijft zijn/haar hele leven in de kamer en ziet nooit een mens. Hoeveel denk je dat zo iemand weet?
Het valt me ook vaak op dat mensen zonder enige scholing vaak niet alleen kennis missen, maar ook het vermogen (of de wil) om door te denken.
Ook hebben mensen waarbij hun hele leven op rolletjes gegaan is vaak niet veel inlevingsvermogen.
Laat me het zo zeggen: Alle kennis komt voort uit observatie, alle wijsheid komt van binnenuit. Wijsheid=(kennis)+(zelfstandig denken)+(objectief zijn)+(verbanden zien). Volgens deze formule is het wel een ernstig subjectief begrip...
De laatste zin vind ik een prachtige quote die elke therapeut aan zijn muur moet hangen!
Als iedereen wat tijd nam om zijn gedachten te interpreteren zou de wereld al heel wat vrediger zijn denk ik
Een derde is dan;- is waarheid absolute kennis, of alles weten? Weet ik alles of ken ik alles absoluut.
Ik heb een kleine verhandeling geschreven zo een maand geleden naar aanleiding van de volgende stelling;-
De waarheid maakt zowel zichzelf alsook de valsheid te kennen.
- Is onwaarheid iets dat 'niet waar is'- of is zij het 'tegenovergestelde' van dat wat waar is - of is zij alles wat waarheid niet is - of is zij alles 'ten opzichte' van de waarheid.
-Als ik alles weet,- weet ik dan ook wat een ander weet. Mag ik dat gedachten lezen noemen.
- absolute kennis
- kennis door observatie
- Waarheid is absolute kennis of alles weten
Die stelling klopt,naar mijn mening, als een bus. Ik zie onwaarheid nl als 'alles wat de waarheid niet is'. Als je dan de waarheid weet is de rest 'false'.
Ik denk, vooral in deze context, dat absolute kennis ook gedachtenlezen moet inhouden. Als jij zeker wilt weten dat je precies weet hoe elke situatie to stand is gekomen, zul je alle invloeden moeten weten. Als er mensen betrokken zijn zijn gedachten de grootste invloed!
--------------
Is een mooi bruggetje naar mijn stelling:
De mensheid, uitgezonderd sommige religies, is nooit toegekomen aan de discussie: 'Wat is DE waarheid?'
Dit omdat we zijn blijven hangen op de discussie: 'Wat is waarheid?'
Uiteindelijk is dit semantiek. De definitie van 'waarheid' vinden is eerder een overwinning voor de taal dan voor de filosofie.
groet
