uit:Een woord heeft in de hermeneutiek geen vaste betekenis, het is afhankelijk van de context. We zouden om te begrijpen dus alle toepassingen moeten kennen, dit is echter een oneindige opgave.
De hermeneutische cirkel leidt van het algemene naar de specifieke betekenis en weer terug. Volledige objectiviteit van het verstaan kan nooit worden bereikt. Voor Schleiermacher heeft de hermeneutische cirkel een methodologische betekenis. Voor Gadamer en Heidegger heeft de hermeneutische cirkel een ontologische betekenis, het zegt iets over de structuur van de werkelijkheid als zodanig.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hermeneutiek
Dat is dus wel wat anders als een definitie.
Hoewel je een definitie zou kunnen zien als een tijdelijke stolling in het proces van interpretatie om in ieder geval nog een beetje te weten waar je het over hebt.
Het doet me denken aan zoiets als de talmoed:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Talmoed
Op de een of andere manier bestaan er religieuze teksten, literaire teksten, filosofische teksten, die men in zijn zuivere vorm wil laten voortbestaan.
Maar de commentaren zijn oneindig, terwijl de teksten toch schijnen te verwijzen naar iets blijvends.
(zie bv de opvatting van Gadamer in de eerste link van dit topic.)
Inmiddels lijkt bijvoorbeeld de maya kalender ook te gaan behoren tot dit soort blijvende teksten. (of niet?)
Vindt iemand dit interessant? Of kan iemand iets hierover zeggen?