Als ik jullie zo hoor praten, herken ik veel van mezelf. Uitgesproken meningen met lang doordachte ondergrond. Ook herken ik meerdere vormen van zwart-wit denken, van het is waar of niet, van een soort vastzitten aan je eigen meningen, geketend door zogenaamde feiten.
Ik kreeg meteen de neiging om met modder te gaan smijten. Jij doet dit en jij doet dat. Zie je dat dan niet? Hoe kan je zo blind zijn? Leer toch eens wat ruimer denken! Beschouw ook eens de andere kant van het verhaal!!!
Gelukkig kon ik mezelf inhouden en jullie slechts mededelen dat ik veel van mezelf in jullie terug vind. En dat is eigenlijk best wel fijn, die herkenning.
Dit was bedoeld om mensen wakker te maken.Jeroen schreef:Ben benieuwd hoeveel hun kop uit het raam hebben gestoken.Arjen schreef:Jeroen schreef:Kort samengevat:
Zijn jullie bereid vrijheid in te leveren voor bescherming?
IM MAD AS A DOOR!!!
Dat derde kenmerk van vrijheid begrijp ik niet helemaal. Als ik je derde kenmerk omkeer zou het betekenen dat je in je vrijheid beperkt wordt als je niet wordt aangesproken op je mening. Als iemand jouw mening hoort en er niet op reageert, beperkt hij dan daarmee jouw vrijheid?ziznl schreef:Dat vind ik natuurlijk gedrag en geen inleveren van vrijheid.Ik vind het een natuurlijke vorm van vrijheid inleveren.
Ik vind het prettig als anderen mijn kinderen waarschuwen voor de mogelijke risico's die vrijheid met zich meebrengt. Als mijn buurvrouw mijn kinderen van de straat sleept en met een waarschuwing op de stoep verder laat spelen, dan ben ik haar dankbaar voor het ingrijpen in hun vrijheid. Als mijn andere buurvrouw hen verbiedt om voor de woning met de Poolse gastarbeiders te spelen, omdat het zulke gevaarlijke/vreemde mensen zijn, dan zal ik met mijn buurvrouw in gesprek gaan als zij van mij daar wel mogen spelen.ziznl schreef:Vind jij dat jij de vrijheid van de kinderen ook zou mogen beperken. En vind je dat anderen jouw kinderen van die vrijheid mogen beroven?
Dus vind ik dat anderen mijn kinderen niet van hun vrijheid mogen 'beroven' als ik dat ook niet zou doen. En jij?
Dus als ik meer bezit heb dan anderen is de grens van mijn erf een beperking van de vrijheid van de ander en als ik niet meer bezit dan anderen, dan is het geen beperking. Kan je dat uitleggen?ziznl schreef:Tja....dit zie ik echt niet als het ontnemen van andermans vrijheid..Dat zou veranderen als jij achter jouw voordeur een hoeveelheid voedsel had opgeslagen terwijl anderen honger zouden lijden.
Ik heb ook een breder begrip van vrijheid dan die ik in mijn bericht gebruikte. Het schenden van iemands Vrijheid is onwenselijk, maar vrijheden schenden we continue; onze eigen vrijheden en die van anderen.ziznl schreef:Ik noem dit spelen met woorden...Ik heb een heel ander beeld bij het begrip vrijheid hoor.
ziznl schreef:Ik beschouw het als een uiting van mijn vrijheid als ik mezelf en anderen kan beschermen.
Ik beschouw het verder als een uiting van mijn vrijheid als ik kan zeggen wat ik denk.
Ik beschouw het als een uiting van mijn vrijheid, dat ik word aangesproken over mijn uitgesproken gedachtes.
De laatste twee vrijheden zijn noodzakelijk om binnen een groep mensen begrip voor elkaar op te bouwen, zodat ze elkaar KUNNEN beschermen als dat nodig mocht zijn.
Als mensen mijn kinderen iets aanraden of verbieden, dan nemen ze vrijheid en verantwoordelijkheid voor mijn kinderen...en daar zijn ze dan voor aanspreekbaar. Dat zal ik dan ook in het algemeen doen. Afhankelijk van de situatie zal ik instemmend, neutraal of ontstemd hierover zijn.okke schreef: Ik vind het prettig als anderen mijn kinderen waarschuwen voor de mogelijke risico's die vrijheid met zich meebrengt. Als mijn buurvrouw mijn kinderen van de straat sleept en met een waarschuwing op de stoep verder laat spelen, dan ben ik haar dankbaar voor het ingrijpen in hun vrijheid. Als mijn andere buurvrouw hen verbiedt om voor de woning met de Poolse gastarbeiders te spelen, omdat het zulke gevaarlijke/vreemde mensen zijn, dan zal ik met mijn buurvrouw in gesprek gaan als zij van mij daar wel mogen spelen.
Dus vind ik dat anderen mijn kinderen niet van hun vrijheid mogen 'beroven' als ik dat ook niet zou doen. En jij?
Nee, dat vind ik niet erg hoor. Wel als jij dingen bezit die anderen niet bezitten en wel nodig hebben om te kunnen leven. Zoals voedsel als ze honger hebben. De door jouw opgeworpen grens zou voor mij dan geen grens zijn. En ik neem dan gewoon mijn vrijheid en jij voelt je misschien bedreigd in je vrijheid maar dat komt doordat je ondeugdelijke grenzen had gesteld.Dus als ik meer bezit heb dan anderen is de grens van mijn erf een beperking van de vrijheid van de ander en als ik niet meer bezit dan anderen, dan is het geen beperking. Kan je dat uitleggen?
Dat klopt. Dat gebeurt best vaak. Daarom zijn we verantwoordelijk en aanspreekbaar als we vrij zijn. Feitelijk is daarom vrijheid hetzelfde als verantwoordelijk nemen voor je gedrag.
Ik heb ook een breder begrip van vrijheid dan die ik in mijn bericht gebruikte. Het schenden van iemands Vrijheid is onwenselijk, maar vrijheden schenden we continue; onze eigen vrijheden en die van anderen.
Ik ervaar 100% vrijheid als ik niet twijfel over wat te doen. In die zin is mijn optimale vrijheidservaring bij een handeling waarbij ik feitelijk niet behoef na te denken en niet behoef te kiezen. Ik handel automatisch, bijna onbewust zou je kunnen zeggen. Deze vrijeheid kan ik dan pas bereiken als ik weet dat mijn omgeving me erover aanspreekt, erover oordeelt. Als mijn omgeving mij er niet over aanspreekt en erover oordeelt ben ik me veel minder of zelfs niet bewust van het feit dat ik in vrijheid heb gehandeld. Vrijheid is in die zin een sterk en krachtig gevoel wat ik niet ervaar als ik de ermee gepaard gaande verantwoordelijkheid niet voel. Voor mij is vrijheid dus een positief gegeven dat voorkomt uit mijn gevoel, een aanwezig zijn van een als noodzakelijk ervaren gedrag. . Voor jou is het een negatief gegeven dat voortkomt uit het ontbreken van een beperking, denk ik. En dat zijn totaal verschillende begrippen.Als ik je derde kenmerk omkeer zou het betekenen dat je in je vrijheid beperkt wordt als je niet wordt aangesproken op je mening. Als iemand jouw mening hoort en er niet op reageert, beperkt hij dan daarmee jouw vrijheid?
Er zijn zat mensen in Nederland zonder inkomen. Mogen die bij mensen die wel kapitaal hebben inbreken, omdat zij hun bezit achter een ondeugdelijke grens hebben gesteld?ziznl schreef:Nee, dat vind ik niet erg hoor. Wel als jij dingen bezit die anderen niet bezitten en wel nodig hebben om te kunnen leven. Zoals voedsel als ze honger hebben. De door jouw opgeworpen grens zou voor mij dan geen grens zijn. En ik neem dan gewoon mijn vrijheid en jij voelt je misschien bedreigd in je vrijheid maar dat komt doordat je ondeugdelijke grenzen had gesteld.okke schreef:Dus als ik meer bezit heb dan anderen is de grens van mijn erf een beperking van de vrijheid van de ander en als ik niet meer bezit dan anderen, dan is het geen beperking. Kan je dat uitleggen?
Helemaal mee eens.ziznl schreef:We zijn verantwoordelijk en aanspreekbaar als we vrij zijn. Feitelijk is daarom vrijheid hetzelfde als verantwoordelijk nemen voor je gedrag.
Hierin verschil ik van je van mening. Daarnaast schrijf je mij een mening toe die ik niet onderschrijf: dat vrijheid negatief zou zijn.ziznl schreef:Ik ervaar 100% vrijheid als ik niet twijfel over wat te doen. In die zin is mijn optimale vrijheidservaring bij een handeling waarbij ik feitelijk niet behoef na te denken en niet behoef te kiezen. Ik handel automatisch, bijna onbewust zou je kunnen zeggen. Deze vrijeheid kan ik dan pas bereiken als ik weet dat mijn omgeving me erover aanspreekt, erover oordeelt. Als mijn omgeving mij er niet over aanspreekt en erover oordeelt ben ik me veel minder of zelfs niet bewust van het feit dat ik in vrijheid heb gehandeld. Vrijheid is in die zin een sterk en krachtig gevoel wat ik niet ervaar als ik de ermee gepaard gaande verantwoordelijkheid niet voel. Voor mij is vrijheid dus een positief gegeven dat voorkomt uit mijn gevoel, een aanwezig zijn van een als noodzakelijk ervaren gedrag. . Voor jou is het een negatief gegeven dat voortkomt uit het ontbreken van een beperking, denk ik. En dat zijn totaal verschillende begrippen.
Vrijheid heeft inderdaad niets met regels en wetten te maken. Vrijheid heeft wel met krachten te maken. Ik heb niet de vrijheid om vanavond fysiek naar de maan en terug te gaan. Ik heb ook niet de vrijheid te vliegen als een vogel (zonder hulpmiddelen). Ik heb wel de vrijheid om me vanavond helemaal klem te zuipen, maar ik heb voldoende verstand om me bewust te zijn van de gevolgen voor mijn lichaam en vooral hoofd morgenvroeg. Ik wordt in mijn vrijheid beperkt door de gevolgen die ik voorzie bij mijn keuzen. Gevolgen die direct of indirect resulteren uit mijn keuzen (de vrijheid de ruiten van mijn woning met een hamer in te slaan, heeft een vrij direct verwacht gevolg, terwijl de vrijheid om proletarisch te winkelen bij de buurtsuper een mogelijk gevolg heeft op basis van de omgangsregels en wetten als ik gesnapt wordt).ziznl schreef:Ik kan het niet fraaier onder woorden brengen. Ik weet wel hoe ik het ervaar. En dat heeft niets met regels en wetten te maken. Regels en wetten stellen voordat je iets doet al vast of het goed is of niet. Aanspreekbaar zijn, stelt dat pas achteraf vast - zpdra je daadwerkelijk wordt aangesproken en dat is dus veel vrijer.
Op welke manieren kunnen we met belediging omgaan?
- negeren (het gewoon van me af laten glijden)
- bespreken (in dialoog gaan met mijn belediger)
- weerleggen (aantonen dat de belediger 'schuldig' is)
- strijden (de belediger terugpakken door haar te beledigen of op een andere manier de confrontatie aan te gaan)
- accepteren (aanvaarden dat de belediger het juist heeft)
- recht halen (de belediger laten bestraffen door de wetsuitvoerder)
ik kijk er gewoon zo tegen aan 
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast
