Zéér opmerkelijk

[ghwilbrink]

Zéér opmerkelijk.

Ik zag laatst op you tube een voordracht van professor Ronald Hanson TU Delft over kwantumverstrengeling, een onderdeel uit de kwantumfysica.
Ho, ho, hoor ik u al zeggen, moeilijk! Interessant?
Even doorlezen, misschien pakt het u ook.
Geen formules geen toestanden, wel héél bijzonder.
Kwantumverstrengeling houdt in dat Ronald Hanson en zijn team elektronen, (ook wel genoemd deeltjes) die om de kern van een atoom draaien, hebben *verstrengeld.
Twee met elkaar verstrengelde elektronen gedragen zich als één enkel elektron, ook als ze ver uit elkaar zijn.
Zij plaatsten 2 elektronen 1 meter uit elkaar en brachten informatie over van het ene elektron naar het andere elektron. Dit lukte na 1 uur.
De tijd om de informatie over te brengen was nul.
Wat later in de tijd plaatste het team 2 elektronen 1280 m uit elkaar en brachten in tijd nul, informatie over van het ene elektron naar het andere. Ze deden dat 1 één sec 45 keer.
Hanson vertelde in de voordracht dat de afstand onbeperkt is, b.v. aan de andere kant van de melkweg, en dat de tijd nul is.
Dit is een opmerkelijk fenomeen en anders dan snelheid die wij kennen; de maximale snelheid van het licht is +/- 300.000 km per sec.
Ondanks zijn grote kennis van dit vakgebied, de kwantumfysica, zegt Hanson dit fenomeen niet te kunnen doorgronden. Theoretisch was verstrengelen in de tijd van o.a. Einstein al bekend maar Albert Einstein zelf, had met de theorie van verstrengeling helemaal niks. Hij noemde het ’spookachtige interactie’.
Ronald Hanson leverde het bewijs dat Albert Einstein ongelijk had.
Nu zult u zich afvragen, wat hebben we eraan?
Verstrengeling van elektronen vormt één van de elementen voor een, in de toekomst, niet te kraken quantuminternet. Informatie kan t.z.t. versleuteld worden opgeslagen. Ook kunnen verstrengelde elektronen voorkomen dat dataverbindingen worden afgeluisterd.

Professor Dr. (Ronald) Hanson, (Groningen,20 november 1976) is een Nederlands natuurkundige en hoogleraar quantumfysica.

George Wilbrink
september 2020

*Verstrengelen, wat is dat?
Even vooraf:
Iedere vaste of vloeibare stof bestaat uit moleculen.
Moleculen bepalen de hoedanigheid van een stof. Is iets van hout, ijzer, goud enz.
Een molecuul bestaat uit atomen (atomen hebben de hoedanigheid van de stof niet meer).
De kern van een atoom is positief geladen.
Deze kern bestaat uit protonen en neutronen.
Protonen zijn positief (+) geladen, neutronen hebben geen lading.
Om het atoom draaien elektronen.
Elektronen zijn negatief (-) geladen.
Elektronen draaien met zéér grote snelheid om het bijbehorende atoom.
Elektronen kunnen linksom en rechtom draaien.
Verstrengelen betekent, dat de draairichting van beide elektronen, onlosmakelijk met elkaar verbonden wordt.
Als het ene elektron bijvoorbeeld linksom draait, dan draait het andere volgens de kwantummechanica onherroepelijk rechtsom. De 2 elektronen zullen zich als één enkel elektron gaan gedragen.

[arkhétupos]

Verstrengelen betekent, dat de draairichting van beide elektronen, onlosmakelijk met elkaar verbonden wordt.

Verstrengeling heeft te maken met de "spin" van elektronen, niet met hun "draairichting" in een bepaald cartesisch idee van een orthogonaal stelsel van assen.

De "spin" van een elektron wordt enkel uitgedrukt in een matrix:

Code: Selecteer alles

e[0 1] = (de voorstelling van een elektron met) spin 1/2 == A
e[1 0] = (de voorstelling van een elektron met) spin -1/2 == A* 

Meer kan een elektron niet.

Dit gaat over 1 elektron.
Wil jij de "spin" van 1 elektron gaan meten, dan heb je een heel leger aan apparaten nodig:

1. Een 1- elektronschieter
2. Een 1- elektronschieter, die 100% betrouwbaar elektronen met een bepaalde spin schiet
3. Een (betrouwbare, d.w.z. "geijkte") elektron-detector die alleen reageert op elektronen met spin A, dan en alleen dan als de detector elektronen waarneemt die uit de elektronschieter afkomstig zijn.

De "experimenteur" en de waarnemer zijn dus verstrengeld, dan is het ook geen wonder dat zij willekeurig van elkaar, ieder moment dezelfde eenheid meten, zelfs als ze al een tijdje niet hadden gekeken en hun uitkomsten niet hadden vergeleken.

Het enige waar de experimant en de waarnemer het over eens kunnen zijn echter, is dat de eerste voortreffelijk weet hoe een elektron met een bepaalde spin uit te geven.

Ik kom ook wel eens elektronen tegen met een negatieve spin, maar ik weiger te geloven dat die uit slechts 1 generatie van machines tevoorschijn kwam. Mijn Vader had ook een Opa, ook al kende Hij Hem niet.

::

1 Waterstof atoom heeft -in neutrale toestand- 1 elektron rond zich "cirkelen".
De spin van dat elektron is bekend en meetbarbaar.

H^- echter, heeft er twee.

OH^- treft je echter vaker aan: dat is wanneer het zuurstofatoom er eentje leent: "die in de andere spin staat"

Het is echter een exotherme reactie; gooi maar eens NaOH in je gootsteen: vrij spoelen daarna, alle verstoppingen weg.

Enkel en alleen omdat al die elektronen van de fabrikant verstrengeld waren met jouw probleem.

Sociale wetenschap is een vak apart.

Moleculen bepalen de hoedanigheid van een stof.

Met betrekking tot een bepaalde verstrengeling wel.

::

Vergeet niet dat de lichtsnelheid geen natuurconstante meer is; Tegenwoordig is ze gedefinieerd, zodanig: Dat Einstein altijd gelijk heeft.

Wie ervan afwijkt is gek, of heeft het niet begrepen.

Ik houd mijn hart vast voor de volgende generatie.
Die heeft maar te bewijzen aan de volgende, dat de definitie van de lichtsnelheid niet hetzelfde is als beweren dat pi niet gelijk is tau/2.

[Verwijderde gebruiker]

Maar zeg nou eens:

Is c de Planck-lengte gedeeld door de Planck tijd?

Minimale afstand in minimale tijd, dat moet toch de maximale snelheid zijn?

[arkhétupos]

Minimale afstand in minimale tijd, dat moet toch de maximale snelheid zijn?

Klopt.

Maar waarom is het nodig dat te definiëren?

Als zowel afgelegde afstand als de tijd die het kostte beiden niet met zekerheid vallen vast te stellen, kan het nu wel opeens?

In welk universum?

[arkhétupos]

Alleen in dit.

Clowns zijn er al genoeg, sterker nog: Er zijn tegenwoordig zoveel clowns dat je beroeps- niet meer van amateur kan onderscheiden.

Beiden vragen de rekening, slechts 1 betaalt belasting.

[Verwijderde gebruiker]

De implicaties van minimale afstanden en minimale tijd bewezen uit een maximale snelheid zijn misschien nog niet duidelijk.

Dan is er dus een granulaire ‘pixel’ werkelijkheid.

Dat is een vraag uit de filosofie

[arkhétupos]

Dat is een vraag uit de filosofie

Tsjonge! On-forum! Joepie!

Dan is er dus een granulaire ‘pixel’ werkelijkheid.

Hoe zie jij dat voor je? Die granulariteit?
(In tekst uitgedrukt?)

Algebraisch?
2 granen, 1 mensheid => 2 graan per mens, met verstrengelde "spin"?

Logisch?
Er is graan, er is mensheid => mensheid houdt het graan in stand.

Filosofisch zou zijn:
Wat was er eerst: Mens of graan?
(Ooit een ei een kip zien leggen?)

Tegenwoordig, in de "moderne" natuurkunde, wordt alles uitgelegd en bewezen gevolggevend aan de absoluutheid van de Lichtsnelheid.
Niet aan de eindigheid ervan.

Een gas kan een oneindige temperatuur hebben, zelfs een negatieve.
Maar dat kan alleen door een gas niet meer als deeltjes op te vatten die onderhevig zijn aan de constrictie van een maximale lichtsnelheid.

Of gasdeeltjes kunnen tijdreizen, dat kan ook.

[Verwijderde gebruiker]

Ik zie dat voor me dat we dus eerder onderdeel zijn van een soort 3D tv-scherm, dan vrij

Hoewel je de Planck-lengte en Planck-tijd dan dus wel anders kan kiezen, alleen in verstrengeling.

[arkhétupos]

Hoewel je de Planck-lengte en Planck-tijd dan dus wel anders kan kiezen, alleen in verstrengeling.

Het geheim schuilt erin tijd als complex getal te kunnen zien. Dat wil zeggen, met een reële en imaginaire component.

BOEM! 3 dimensies gratis erbij.


Dan kun je je, afhankelijk van hoe je het bekijkt, je in 7 of 8 dimensies bewegen.
Zelfs als je de doctrine aanneemt dat tijd alleen groter wordt, dan blijven er nog 7/2 of 4 over.

Verstrengeling is dan nog slechts een peuleschil:|1 + 1i| = |1 -1i|

<bra|ket>

Dus: als we het over elektronen hebben, dan is de determinant van de elektron-matrix [0 1] [1 0] = -1, Die van [1 0] [0 1] = 1
Maar als we de spin willen bepalen, ofwel "het inproduct", dan komt de verstrengeling van onze meetapparatuur met de bron in aanmerking.
(Zonder verstrengeling is de kans op het waarnemen van het gelijke fenomeen 50%, anders 100%)

Wat ook wel logisch is.

Ik heb een apparaat dat munten gooit die altijd op "kop" landen,
Ik een ander apparaat dat kijkt of de munten altijd op "kop" landen.

Zodra het apparaat dat kijkt of er "kop" ligt "munt" ziet, dan heeft het muntengooi apparat een "munt" uitgegooid.
Dat: of 1 van beide, of beide apparaten zijn onbetrouwbaar geworden.

OF

Of, tijd is complex, en kent meerdere waarheidstoestanden binnen 1 deSitter ruimte.

Herijking van de waarheid is dan van toepassing, in plaats van al dat idiote gelul eromheen.

::

Vin dik.

[Verwijderde gebruiker]

Evident.

[ghwilbrink]

arkhétupos
Posts in topic: 5
Berichten: 4392
Lid geworden op: zo mar 31, 2019 8:35 pm
Contacteer: Contacteer arkhétupos
Bericht door arkhétupos » za sep 05, 2020 10:26 pm

ghwilbrink schreef: ↑za sep 05, 2020 9:35 pm
Verstrengelen betekent, dat de draairichting van beide elektronen, onlosmakelijk met elkaar verbonden wordt.

Verstrengeling heeft te maken met de "spin" van elektronen, niet met hun "draairichting" in een bepaald cartesisch idee van een orthogonaal stelsel van assen.

De "spin" van een elektron wordt enkel uitgedrukt in een matrix:

Beste Arkhétupos,

Ik heb "Spin" in mijn bericht niet meegenomen, ik wilde het een beetje begrijpbaar houden.
Verder heb ik de literatuur er nog eens op nagelezen en een deskundige schrijft het volgende, ik citeer:
In de juiste terminologie spreken we eigenlijk over de spin van de elektron.
Het deeltje roteert namelijk met constante snelheid om zijn as, waardoor er een magnetisch veld wordt geproduceerd.
De spin kan linksom of rechtsom zijn, wat respectievelijk een naar boven of naar beneden gericht magnetisch veld creëert.
Dit wordt spin-up en spin-down genoemd. Deze spin-richtingen vormen de 0 of 1 waarden.

Verder kan ik het cartesisch idee van een orthogonaal cöordinatenstelsel niet plaatsen in deze. Ik begrijp niet wat je bedoelt, vertel.
Ook graag uitleg over de matrix die je noemt.

Met vriendelijke groet,
George Wilbrink.

[arkhétupos]

Ik heb mijn deskundige ook even geraadpleegd, en die kwam met het volgende:

"Spin" is een afkorting voor spinor.
Helaas hoor je in de populaire wetenschap het begrip nog al eens verkracht worden tot iets fysieks, zoiets als "draaiing" van een "deeltje".
(Zonder ook maar uit te leggen wat ze daarmee precies bedoelen. Zouden ze het kunnen?)

Spin 1/2 wil zeggen dat het "spinorveld" slechts in twee toestanden voor kan komen: + en -
Spin 1 wil zeggen dat het "spinorveld" homogeen is, en naar alle kanten tegelijk wijst.
Spin 0 heeft noch richting, noch homogeniteit. (a.k.a. "Higgsboson")

Ik weet niet hoe het bij U eruit ziet, maar voor mij maakt deze voorstelling van het begrip "spin", en de eruitvoortvloeiende theorie, een veel beter begrijpbaar schilderij.




https://theoreticalminimum.com/courses/ ... /lecture-7

Professor Susskind then moves on to discuss measurement versus entanglement. There are two views of measurement: one in which the measuring apparatus becomes entangled with the system under measurement, and the other in which the wave function of the system under measurement collapses when measured.

He then discusses locality beginning with Einstein's famously skeptical phrase "spooky actions at a distance." He distinguishes between actual instantaneous action at a distance - which is impossible - and simple correlation. What is strange about quantum mechanics is not correlation in entangled states, but rather that we can know everything about this system as a whole, without knowing anything about the individual states of the entangled elements.

Verder kan ik het cartesisch idee van een orthogonaal cöordinatenstelsel niet plaatsen in deze.

Ik bedoelde euclidisch, mea culpa.

[Bärbel]

Hasta la pasta.

[arkhétupos]

Hasta la pasta.

Bedoel je daarmee te zeggen dat je niet begrijpt wat ik tracht uit te leggen?

Zo ja: wat begrijp je niet dan?

[arkhétupos]

(Wellicht lukt het mij het uit te leggen in begrijpbare taal?)

Waar wringt de schoen?

[arkhétupos]

Als het ene elektron bijvoorbeeld linksom draait, dan draait het andere volgens de kwantummechanica onherroepelijk rechtsom. De 2 elektronen zullen zich als één enkel elektron gaan gedragen.

Dat is onbewijsbaar.

Vooral ook omdat het niet mogelijk is individuele elektronen waar te nemen, ze komen dan altijd als golffunctie voor in de Newtoniaanse vergelijkingen.
Een elektron is immers geen deeltje.

Het is eerder een weergave van een impulsmoment met een bepaalde lading, dat -ideaal gezien- als deeltje valt op te vatten. Maar het niet werkelijk is.

Er is in "Ons Universum", slechts 1 elektron dat zich overal kenbaar maakt.
Het is sneller dan de lichtsnelheid, en sneller dan de snelheid van informatie.

(Het elektron is namelijk gedefinieerd, dus iedereen weet wat het is, waar het ook maar is.)

Daaruit valt makkelijk af te leiden, binnen bepaalde parameters, dat elk elektron met zichzelf verstrengeld is.

Zodat er uiteindelijk maar 1 elektron overblijft, voor iedereen.

[arkhétupos]

Zéér opmerkelijk.

Dat is waar.

[arkhétupos]

Ik heb een tol in mijn handen, zij tolt.

De tol op de kop tolt dezelfde richting op. (Ik moest wel wat arbeid verrichten)

Elektronspin kan je Geest verneuken.

Pas ervoor op!

[Bärbel]

(Wellicht lukt het mij het uit te leggen in begrijpbare taal?)

Waar wringt de schoen?

Welke schoen? Ik nieste gewoon ff.

Wringen doe je met de zeem. Dat doe’k ook nie. Veel te vervelend werk. Ik gebruik gewoon tien microvezeldoekjes bij het ramen lappen en gooi die daarna met de handdoeken mee in de was. Ik hou niet van wringen.

[arkhétupos]

Ik hou niet van wringen.

Jouw wasmachine wringt niet?
Of heb je niet in de gaten dat zij dat doet?

Heb jij wel interesse in hoe een wasmachine werkt?

[Bärbel]

Ik hou niet van wringen.

Jouw wasmachine wringt niet?
Of heb je niet in de gaten dat zij dat doet?

De mijne is een mannetje. Hij heet Bos(ch). En Bos doet alles in mijn huis. De was, de vaat en de droog. Alleen de stofzuig niet. Daar heb ik Flip voor.

Heb jij wel interesse in hoe een wasmachine werkt?

Nee. Gelukkig niet zeg. Dat is zijn taak. Zijn afdeling.

[arkhétupos]

Gekochte genoegdoening.

Bos is jouw slaaf.

#Weetjijwelhoeslechtjijbent?

[arkhétupos]

(Of is Bos er soms tevreden mee?)

Dat geeft dan weer een nuance aan de meester-/slaafdicussie.

Welke kleur heeft Bos, van uiterlijk?

[arkhétupos]

Of is dat niet belangrijk?

Denk jij dat elk mens als slaaf kan fungeren, ongeacht huidskleur?

[arkhétupos]

Als je je al niet eens kan interesseren voor zijn werkzaamheden, wat wekt jouw interesse dan nog wel?

Trump zijn?

[arkhétupos]

Het summum van nutteloosheid?

[Bärbel]

(Of is Bos er soms tevreden mee?)

Dat geeft dan weer een nuance aan de meester-/slaafdicussie.

Welke kleur heeft Bos, van uiterlijk?

Bos is zo wit als sneeuw. Precies zoals ik hem hebben wil.

[Bärbel]

Als je je al niet eens kan interesseren voor zijn werkzaamheden, wat wekt jouw interesse dan nog wel?

Het resultaat.

Trump zijn?

Dat mocht Trump willen.

[arkhétupos]

Zodat er uiteindelijk maar 1 elektron overblijft, voor iedereen.

https://en.wikipedia.org/wiki/One-electron_universe

Feynman later proposed this interpretation of the positron as an electron moving backward in time in his 1949 paper "The Theory of Positrons".[2] Yoichiro Nambu later applied it to all production and annihilation of particle-antiparticle pairs, stating that "the eventual creation and annihilation of pairs that may occur now and then is no creation or annihilation, but only a change of direction of moving particles, from past to future, or from future to past."[3]

Er is enkel nu.

Dat is zéér opmerkelijk.

[arkhétupos]

Verder is het opmerkelijk dat protonverval een schier oneindige reeks van feyman-diagrammen nodig heeft om mee aangetoond te kunnen worden.

Dàt het optreedt is nog niet bewezen, maar, als Zeno ons iets kan leren, dan gebeurt het uiteindelijk wel.

[arkhétupos]

Kwantumverstrengeling houdt in dat Ronald Hanson en zijn team elektronen, (ook wel genoemd deeltjes) die om de kern van een atoom draaien, hebben *verstrengeld.

"Ronald Hanson en zijn team elektronen", daar raak je de kern! Zij zijn verstrengeld, hun meetmethode geldt overal waar zij zijn.

Elektronen, net als fotonen, zijn verstrengeld met hun oorsprong. Altijd.

Beweren dat je de staat van 1 elektron kan meten staat gelijk aan waanzin, indien je dan gelijk beweert dat alle andere elektronen die eigenschap niet bezitten.

Het gaat om de amplitude van de vector die je wilt waarnemen, waar de kansberekening op losgelaten word.

"0% kans hier", maakt het optreden niet onmogelijk, enkel heel onwaarschijnlijk, zegt echter niets over de amplitude van de vectoren, zeker als je ze niet allemaal kent.

100% kans op waarheid geldt dientengevolge enkel binnen een selecte groep.