Sartre

[Verwijderde gebruiker]

Een bekend concept bij Sartre is dat je de ander tot ding kan maken, als ding behandelen, en dat dit niet goed is. Maar is de mens niet altijd gewoon een ding?

[Eddie Coppens]

Maar is de mens niet altijd gewoon een ding?

- In een opstel uit 1934 concludeert Sartre:
'het ik woont niet in het bewustzijn. Niet het ik bewerkstelligt de eenheid van bewustzijn, en van de persoon, maar een onpersoonlijk bewustzijn maakt het ik mogelijk. Het ik is een ding dat door het bewustzijn wordt gemaakt.
- 'Die vrouw die ik op me af zie komen, die man die op straat voorbijgaat, die bedelaar die ik vanuit mijn raam hoor zingen, zijn voorwerpen (objecten) voor me, dat lijdt geen twijfel.' (Het zijn en het niet p.347) Hoe het 'ding' dan toch gesubjectiveerd wordt tot 'de ander' werkt Sartre daarna uit.
(Ik maak hier terug gebruik van secundaire bronnen, ic Sartre door Martin Suhr - Kopstukken filosofie - Lemniscaat. Het origineel wordt als tamelijk onleesbaar gekwalificeerd, wat ik na ampele pogingen durf te beamen. Maar...we blijven proberen!)

Een bekend concept bij Sartre is dat je de ander tot ding kan maken, als ding behandelen, en dat dit niet goed is

Kan ik dat ergens terugvinden?

[Verwijderde gebruiker]

Maar is de mens niet altijd gewoon een ding?

- In een opstel uit 1934 concludeert Sartre:
'het ik woont niet in het bewustzijn. Niet het ik bewerkstelligt de eenheid van bewustzijn, en van de persoon, maar een onpersoonlijk bewustzijn maakt het ik mogelijk. Het ik is een ding dat door het bewustzijn wordt gemaakt.
- 'Die vrouw die ik op me af zie komen, die man die op straat voorbijgaat, die bedelaar die ik vanuit mijn raam hoor zingen, zijn voorwerpen (objecten) voor me, dat lijdt geen twijfel.' (Het zijn en het niet p.347) Hoe het 'ding' dan toch gesubjectiveerd wordt tot 'de ander' werkt Sartre daarna uit.
(Ik maak hier terug gebruik van secundaire bronnen, ic Sartre door Martin Suhr - Kopstukken filosofie - Lemniscaat. Het origineel wordt als tamelijk onleesbaar gekwalificeerd, wat ik na ampele pogingen durf te beamen. Maar...we blijven proberen!)

Een bekend concept bij Sartre is dat je de ander tot ding kan maken, als ding behandelen, en dat dit niet goed is

Kan ik dat ergens terugvinden?

[Verwijderde gebruiker]

Maar is de mens niet altijd gewoon een ding?

- In een opstel uit 1934 concludeert Sartre:
'het ik woont niet in het bewustzijn. Niet het ik bewerkstelligt de eenheid van bewustzijn, en van de persoon, maar een onpersoonlijk bewustzijn maakt het ik mogelijk. Het ik is een ding dat door het bewustzijn wordt gemaakt.
- 'Die vrouw die ik op me af zie komen, die man die op straat voorbijgaat, die bedelaar die ik vanuit mijn raam hoor zingen, zijn voorwerpen (objecten) voor me, dat lijdt geen twijfel.' (Het zijn en het niet p.347) Hoe het 'ding' dan toch gesubjectiveerd wordt tot 'de ander' werkt Sartre daarna uit.
(Ik maak hier terug gebruik van secundaire bronnen, ic Sartre door Martin Suhr - Kopstukken filosofie - Lemniscaat. Het origineel wordt als tamelijk onleesbaar gekwalificeerd, wat ik na ampele pogingen durf te beamen. Maar...we blijven proberen!)

Een bekend concept bij Sartre is dat je de ander tot ding kan maken, als ding behandelen, en dat dit niet goed is

Prima hoor die secundaire bronnen. Zelf las ik onlangs ‘over existentialisme’ zijn lezing met als onderwerp ‘existentialisme is een humanisme’. Dat kleine boekje bevat heel gecomprimeerd Sartre’s denken.

Als humanist zou je in principe van de keuzevrijheid van mensen moeten blijven uitgaan, en dat staat tegenover hen als ding behandelen.

Maar ik geloof dat volgens het materialisme de mens alsnog een ding blijft.

[Eddie Coppens]

Maar ik geloof dat volgens het materialisme de mens alsnog een ding blijft.

So what?
Dan toch een 'denkend ding'.

[Verwijderde gebruiker]

Maar ik geloof dat volgens het materialisme de mens alsnog een ding blijft.

So what?
Dan toch een 'denkend ding'.

Bedoel je dan ‘een beetje redelijk’ of bedoel je wat anders?

[Eddie Coppens]

‘een beetje redelijk’

Moeten we daar niet allen naar streven: een beetje redelijkheid in een wereld van meningen en driften?

[Verwijderde gebruiker]

‘een beetje redelijk’

Moeten we daar niet allen naar streven: een beetje redelijkheid in een wereld van meningen en driften?

Je zou kunnen zeggen dat qua modaliteit redelijkheid bij de mogelijke wereld hoort, driften bij de werkelijke wereld en meningen bij de noodzakelijke wereld.

[Verwijderde gebruiker]

‘een beetje redelijk’

Moeten we daar niet allen naar streven: een beetje redelijkheid in een wereld van meningen en driften?

Je zou kunnen zeggen dat qua modaliteit redelijkheid bij de mogelijke wereld hoort, driften bij de werkelijke wereld en meningen bij de noodzakelijke wereld.

Ik geloof dat we ons zouden kunnen beperken tot de werkelijke wereld, maar die andere zijnswijzen te “leuk” zijn?

[Verwijderde gebruiker]

Voor Sartre geldt, de wereld van engagement (voor je mening uitkomen) is noodzakelijk, en dus de wereld waarop een redelijk mens zich zou moeten richten...