Goodheart's law
Re: Goodheart's law
We kunnen heel goed zonder deterministische theorie. Hoewel de aanhangers denken dat ze wat toevoegt.
De benedenwereld moet ik maar leren accepteren, dat is toch waar de determinisitische theorie op neer komt?
Ik denk dat ik de volharding daarvoor wel begrijp, maar het blijft een twistpunt, ook dat zou onderdeel moeten zijn van de acceptatie.
Ik denk dat ik de volharding daarvoor wel begrijp, maar het blijft een twistpunt, ook dat zou onderdeel moeten zijn van de acceptatie.
Ik vraag me af wie er precies grossiert in psychologische toestanden. Ik denk dat echt wel geldt dat als men niet geweldloos communiceert, dat men dan de wind van voren kan verwachten, of er nu wel of niet een achterliggend collectief is.Pink Panter schreef: ↑18 mei 2018, 17:29Het is soms moeilijk te accepteren wanneer de ander een visie heeft die de jouwe niet is. Het is vermoeiend wanneer een ander steeds maar blijft proberen jou te overtuigen van zijn visie terwijl je duidelijk hebt gemaakt dat je er anders over denkt. Ik denk dat dat soort strubbelingen kunnen leiden tot een burn-out waardoor je voor lang geen zin meer hebt om te volgen waar de ander het over heeft.
Maar Pink, lekker debatteren kan toch ook? Zonder dat de ander overtuigd hoeft te worden. Liever niet zelfs!
Ik volg je volkomen.Pink Panter schreef: ↑18 mei 2018, 19:14Daar ben ik ook voor, dat Jehova-gedoe met een voet tussen de deur hoeft voor mij niet zo. Mijn zieltje is toch al verloren!![]()
Vernedering...zou je daarover wat willen schrijven? Ik heb zo mijn portie ervaren en hoop vanaf nu niet meer uit te lokken, maar mijn zenuwen lopen op de muziek vooruit...
ik voel met je mee!Pink Panter schreef: ↑19 mei 2018, 08:41Je had het al eerder over Jan met de pet. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij kanonnenvoer in de loopgraven. Gedurende de Tweede Wereldoorlog moest hij gehoorzamen aan de nazi's. Tegenwoordig is hij zondebok voor alles wat er misgaat. De managementlaag lijkt het maar niet af te leren om verantwoordelijkheden af te schuiven op het klootjesvolk. Bij andere misstanden wordt haast verwacht dat je je lichaam in de strijd gooit, maar dan niet zoals in WO-I of WO-II, maar op een hoerachtige manier. In de hoop dat men dan wel bepaalde misstanden in goede banen kan leiden.
Vanuit de ivoren toren wordt gebruld en geschreeuwd naar de soldaatjes die bepaalde idealen moeten zien uit te voeren. Maakt blijkbaar niet uit hoe. Desnoods dat de soldaatjes als snollebollekens worden ingezet. Het soldij is evenwel net zo beroerd als in WO-I en WO-II.
Ik wilde al wat schrijven over hoe men de onderwereld zelf in stand houdt, maar ik acht me toch geen autoriteit.
Wie of wat zou je dan willen verdelgen? Op die manier verbind je jezelf aan de onderwereld waar je moeite mee zegt te hebben.Pink Panter schreef: ↑19 mei 2018, 10:55Verdelgen mag niet... Zucht, ik weet het ook niet...neus schreef: ↑19 mei 2018, 10:18ik voel met je mee!Pink Panter schreef: ↑19 mei 2018, 08:41
Je had het al eerder over Jan met de pet. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij kanonnenvoer in de loopgraven. Gedurende de Tweede Wereldoorlog moest hij gehoorzamen aan de nazi's. Tegenwoordig is hij zondebok voor alles wat er misgaat. De managementlaag lijkt het maar niet af te leren om verantwoordelijkheden af te schuiven op het klootjesvolk. Bij andere misstanden wordt haast verwacht dat je je lichaam in de strijd gooit, maar dan niet zoals in WO-I of WO-II, maar op een hoerachtige manier. In de hoop dat men dan wel bepaalde misstanden in goede banen kan leiden.
Vanuit de ivoren toren wordt gebruld en geschreeuwd naar de soldaatjes die bepaalde idealen moeten zien uit te voeren. Maakt blijkbaar niet uit hoe. Desnoods dat de soldaatjes als snollebollekens worden ingezet. Het soldij is evenwel net zo beroerd als in WO-I en WO-II.
Ik wilde al wat schrijven over hoe men de onderwereld zelf in stand houdt, maar ik acht me toch geen autoriteit.
Welke *reden* heb je om je te verbinden met de onderwereld?
Ik krijg er alleen maar frustrerende lusten van.
Ik krijg er alleen maar frustrerende lusten van.
Ik schik me in mijn lot onderdaan van de onderwereld te zijn. Gezien de reactie van jou toch wel iets gevoeligs...sorry.Pink Panter schreef: ↑19 mei 2018, 12:16Nou, het is meer tot de ontdekking komen dat er een onderwereld bestaat.
Hoezo "frustrerende" lusten? Het lukt mij nooit om teveel op te kroppen, maar met de woorden van De Andere Ik in gedachten wil ik niet gaan behoren tot de overtreffende trap. Meer een spiegelreflex. Laten zien wat de ander doet.
Je had het eerder over "uitgedaagd worden". Ik heb dus voortdurend uitgedaagde lusten, of een soort honden/jachtinstinct.
Ja verdomd als het niet waar was, was een collega van mij het equivalent van grommen en blaffen aan het doen 
waar is die afbeelding van, is dat machtsporno?

waar is die afbeelding van, is dat machtsporno?
Odysseus in de onderwereld...
Is dat nu Hades waar ze voor buigen? of is het Odysseus?
Ik geloof wel in de mythologie. Steven Fry's boek staat op mijn mobiel.
Het verhaal van Persephone, die geschaakt wordt door Hades en wat te eten neemt in de onderwereld en daar dan blijvend naar moet terugkeren (winter)
Was dat niet een omgekomen scheepsmakker? ik meen me zoiets te herinneren.
In de onderwereld moet je eerst voorbij Charon en de hellehond.
Odysseus wilde de ziener raadplegen, Orfeus wilde zijn geliefde terug. Ik meen dat Odysseus wel slaagde, maar Orfeus niet. Euredice waar ben je?
In de onderwereld moet je eerst voorbij Charon en de hellehond.
Odysseus wilde de ziener raadplegen, Orfeus wilde zijn geliefde terug. Ik meen dat Odysseus wel slaagde, maar Orfeus niet. Euredice waar ben je?
Ja precies, ik herinnerde me al geen scene met Charon of hellehond.
Bij Orfeus wel volgens mij.
Alleen dat jammerlijke omkijken...
Bij Orfeus wel volgens mij.
Alleen dat jammerlijke omkijken...
Ik denk wat "de andere ik" voorstaat, maar zeker weten doe ik dat niet.
Als ze achter je aan het schreeuwen zijn vereist de blik naar voren houden veel zelfbeheersing.
ik zie ineens zo'n scene voor me van een gezin in de auto, schreeuwende kinderen, achterin, gestresste vrouw op passagiersplaats en man aan het stuur die probeert zich te beheersen, maar dan met een arm uithaalt naar achteren.
Gezellig naar Spanje...
Dat "helpt" vast, maar ik zou sowieso thuis blijven en daar wat lekkers halen.
Ik zit nog met het volgende:
situatie een oude man bij de buhalte, vol met rare praatjes (niet te vertrouwen), met een zware koffer, geeft hints hoe zwaar de koffer is:
1) U vraagt zal ik de koffer even voor U in de bus zetten
2) U wacht op de directe vraag
3) U kijkt hoe snel mogelijk u deze praatjesmaker kwijt kunt raken
nog een hint van de man, hij moet naar de katholieke kerk, of ik weet waar dat is:
1) u biedt aan mee te lopen
2) U wacht op de directe vraag
3) U gaat zo snel mogelijk naar huis
verdomd als het niet waar is deed ik het verkeerd...
x) de vraag: "Kan ik u ergens mee helpen?" ...mijn goede kant niet laten zien....
Ik zit nog met het volgende:
situatie een oude man bij de buhalte, vol met rare praatjes (niet te vertrouwen), met een zware koffer, geeft hints hoe zwaar de koffer is:
1) U vraagt zal ik de koffer even voor U in de bus zetten
2) U wacht op de directe vraag
3) U kijkt hoe snel mogelijk u deze praatjesmaker kwijt kunt raken
nog een hint van de man, hij moet naar de katholieke kerk, of ik weet waar dat is:
1) u biedt aan mee te lopen
2) U wacht op de directe vraag
3) U gaat zo snel mogelijk naar huis
verdomd als het niet waar is deed ik het verkeerd...
x) de vraag: "Kan ik u ergens mee helpen?" ...mijn goede kant niet laten zien....
De clou van de kwis is dat ik mij heb laten gelden als anti-held.
Eenzaam ben ik in een soort eigenzinnigheid dat het ook beter is om niets aan te bieden totdat het direct gevraagd wordt.
In relatietherapie is me dat ooit uitgelegd:
A: "Wat is het koud"
B: "Zal ik het raam dichtdoen?"
dat was dus foute communicatie
A: " Ik heb het koud, zou je het raam dicht willen doen?"
B: "Natuurlijk schat, dat doe ik graag voor je"
dat was dan beter.
maar je kunt eerst ook wel als B vragen "Wil je me wat vragen?"
Eenzaam ben ik in een soort eigenzinnigheid dat het ook beter is om niets aan te bieden totdat het direct gevraagd wordt.
In relatietherapie is me dat ooit uitgelegd:
A: "Wat is het koud"
B: "Zal ik het raam dichtdoen?"
dat was dus foute communicatie
A: " Ik heb het koud, zou je het raam dicht willen doen?"
B: "Natuurlijk schat, dat doe ik graag voor je"
dat was dan beter.
maar je kunt eerst ook wel als B vragen "Wil je me wat vragen?"
Ik bemerk bij mijzelf een bepaald hardheid: als je niet sterk genoeg bent om een koffer te sjouwen, en je wilt het niet direct vragen of iemand wil helpen; blijf dan maar thuis. Waarom wil je nu perse er op uit? (Dit denken ontstaat vanuit schuldgevoel)
Dat is een zelfde soort hardheid die je kunt hebben naar overbevolking en klimaatproblemen daardoor. Mensen die dood willen moeten maar dood, belast het milieu minder en waarom zou je moeite doen? Ik wil niet zo hard zijn.
Eigenlijk wil ik mijzelf corrigeren...
Dat is een zelfde soort hardheid die je kunt hebben naar overbevolking en klimaatproblemen daardoor. Mensen die dood willen moeten maar dood, belast het milieu minder en waarom zou je moeite doen? Ik wil niet zo hard zijn.
Eigenlijk wil ik mijzelf corrigeren...
Ik weet niet wat ik zou doen. Theorie is altijd anders dan praktijk. Ik zou denken dat de man Hades was waarschijnlijk.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 gasten