3 systemen

[Verwijderde gebruiker]

Er zijn twee of drie systemen werkzaam bij verwerken ervaringen:

1) magisch denken
2) religieus denken
3) wetenschappelijk denken

Bij magisch denken gaat het bijvoorbeeld om wilsgestuurde energiebeheersing van de wereld
Bij religieus denken gaat het bijvoorbeeld om ritueelgestuurde balanshouding van de wereld
Bij wetenschappelijk denken gaat het bijvoorbeeld om experimenteel onderzoek van de wereld

Vaak wordt dit in volgorde gezien van primitief naar meer rationeel denken.

Zo zal een magisch denken verwoord worden door een gedachte dat bijvoorbeeld met rechterbeen uit bed stappen ongeluk gaat brengen, en het religieus denken dan gaan over het magisch denken onderdrukken dat als je toevallig met dat rechterbeen begonnen bent God gaat voorzien in een oplossing, en het wetenschappelijk denken gaat het religieus denken dan weer onderdrukken met een idee van willekeur welk been er eventueel beter is (meer spieren/betere gewrichten etc.) om mee op te staan.

Deze weergave van steeds betere/effectievere onderdrukking van het primitieve, is wat mij betreft een primitieve voorstelling.

Ik ben benieuwd of de lezers hier hun denken kunnen onderscheiden, of misschien ergens een keuze gemaakt hebben voor een dominant systeem, en zo ja, waarom deze keuze.

[Verwijderde gebruiker]

Op zich bieden de drie systemen goede identificatie, dat wil zeggen mogelijkheden om een identiteit te borgen. In alle drie zitten als het ware aantrekkingspolen voor een zekere rationaliteit, waaromheen men kan blijven draaien.

Op elk niveau (niet hoger/lager maar als het ware vertikaal) heb je medestanders en tegenstanders. De verhouding tot "tegenstanders" is van belang. Hierin vindt men eventueel ook een identiteit.

Gehechtheid aan identiteit is een centraal thema in het boeddhisme.

[memeticae]

Ik denk liever volgens 1 systeem: Het Fenomenale Systeem. *)

1) Magie werkt met fenomenen
2) Religie werkt door fenomenen
3) Wetenschap beschrijft fenomenen

Dat laatste is -natuurlijk- natuurlijk fenomenaal: tastbare identiteit uit ervaring met, en toetsing van: Fenomenen.

Dat terzijde.
Magie, religie en wetenschap zijn onderdeel van mij, van mijn leven.
Hoe kan ik mijn leven dat ooit misgunnen? Geniaal, fenomenaal!


De identiteit, als natuurlijk natuurlijk fenomeen, vormt nog wel eens een struikelblok in de Psyche.
(Niet in de laatste plaats voor de H.H. Wetenschappers: Psyche = fenomeen(fenomeen)?)

Boeddhistisch gezien valt te beargumenteren dat:

Stap 1- erkennen van fenomenen,
Stap 2- ontkennen van fenomenen en
Stap 3- loslaten van fenomenen
- als in: er geen invloed op uitoefenen-

kan leiden tot stap 8: "Verlichting".

Gehechtheid aan identiteit is een centraal thema in het boeddhisme.

Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Maar misschien niet zo, zoals het in eerste instantie opgevat kan worden: de gehechtheid aan individu, is iets dat de Aharant niet kent.
Vandaar waarschijnlijk de boeddhistische les dat het individu losgelaten moet worden.

Wat dat betreft is wetenschap -volgens 3- boeddhistisch van systeem: Ook als je fenomenen loslaat, vormt zich een identiteit, de identiteit van Aharant.

Het hechten daaraan is narcissistisch, althans zo interpreteer ik Boeddha.
(Overigens, dus niet: narcistisch, dan hecht je je immers aan een bloem. Als je dat wil doen neem dan de Lotus: "ommanipadmehum".)

Yopi noemde mij eens een "ingewikkelde boeddhist".
Nou sorry dan dat het zo lang geduurd heeft, Yopi.

Erg veel duidelijker dan ik het nu doe kan ik het niet uitleggen.

Maar fenomenaal is het wel.

Het wordt pas echt naar als je verlichting en Aharant in 1 begrip tracht te vatten.

Dan krijg je gek genoeg 3 groepen die alleen door 2 genoemd kunnen worden.

NB

*) "Système Phénoménale": voor de "Omkeerder".

[Verwijderde gebruiker]

Je gaat nog iets meer naar het daoisme/taoisme toe volgens mij, maar dank voor de reactie. Heel terecht dat je het op "fenomenaal" terugbrengt.

de indeling is kunstmatig.

[memeticae]

Het verschil tussen Dao en Tao is kunstmatig.

Die kant zocht ik niet.


Het dominante systeem is dominant, ongeacht U.
Het recessieve systeem is recessief. Ongeacht U.

U heeft enkel invloed op de systemen die U verkiest.
Waarmee U ze determineert.

Maar verwar Uw methode niet met die van de natuur, ook al denkt U dat ze daarin oorsprong vindt.

Er is geen methode.

[Verwijderde gebruiker]

Er is U met de methode.

De mens is de mens een wolf
De mens is de mens een god
De mens is de mens een kwelling

dat soort denken.

[memeticae]

De mens denkt de mens.
En ziet daarin het hoogste.

Meer die kant uit.

(Hoe kan een mens zichzelf verloochenen, zonder Narcist te zijn?)

[memeticae]

Ik zie dat niet als kwelling overigens, meer als een interessant vraagstuk:

Of liever: 3 vragen binnen hetzelfde systeem:
- "Wat maakt de Mens Mens?
- "Wie maakt de Mens Mens?
- "Hoe maakt de Mens Mens?

Met hypsistarianen, mijn beste!

:greins:

[Verwijderde gebruiker]

"Mens" ach het mag wat...

[memeticae]

"Mens" ach het mag wat...

En bedankt.

[De andere ik]

Het verschil tussen Dao en Tao is kunstmatig.

Die kant zocht ik niet.


Het dominante systeem is dominant, ongeacht U.
Het recessieve systeem is recessief. Ongeacht U.

U heeft enkel invloed op de systemen die U verkiest.
Waarmee U ze determineert.

Maar verwar Uw methode niet met die van de natuur, ook al denkt U dat ze daarin oorsprong vindt.

Er is geen methode.

Als "Het is niet Uw methode,het is slechts Uw keuze"?

[Verwijderde gebruiker]

Het verschil tussen Dao en Tao is kunstmatig.

Die kant zocht ik niet.


Het dominante systeem is dominant, ongeacht U.
Het recessieve systeem is recessief. Ongeacht U.

U heeft enkel invloed op de systemen die U verkiest.
Waarmee U ze determineert.

Maar verwar Uw methode niet met die van de natuur, ook al denkt U dat ze daarin oorsprong vindt.

Er is geen methode.

Als "Het is niet Uw methode,het is slechts Uw keuze"?

Ik weet niet waarom memeticae nu niet reageert...

Het is wel een ineterssant idee dat een keuze voor een systeem (visie) zou determineren wat er daarna gaat gebeuren. Alsware een attractor-systeem, als je kijkt naar een bepaald punt van een systeem, blijkt dat punt bevestigd te worden (ook wel psychose genoemd)

[memeticae]

Ik weet niet waarom memeticae nu niet reageert...

memeticae zat even in een ander systeem.

"Mag dat?"
(Zoals de vragen van het theorie-examen voor verkeer vaak gesteld worden.) Noot a*

Maar het klinkt ook als uitnodiging tot uitleg.

Zeg: mijn beste "De andere ik", welke rijbewijzen heb jij eigenlijk?

Als "Het is niet Uw methode,het is slechts Uw keuze"?

Het is wel een ineterssant idee dat een keuze voor een systeem (visie) zou determineren wat er daarna gaat gebeuren. Alsware een attractor-systeem, als je kijkt naar een bepaald punt van een systeem, blijkt dat punt bevestigd te worden (ook wel psychose genoemd)

Het is echter onbewijsbaar dat noch de keuze voor een systeem maakt dat het/dat systeem klopt, noch de gebruikte methode.
(Dat is namelijk circulair geredeneerd: "Het systeem klopt omdat het systeem klopt naar de methode") Noot b*

Het omgekeerde valt -inderdaad- onder de psychose-noemer: "Dit is het systeem, daarom moet het kloppen."
(Vaak wordt stilzwijgend aangenomen dat het dan om een Universeel- of Natuursysteem cq -wet gaat.)

Zo kom ik op de Daoïsme/Taoïsme dualiteit.
Die is kunstmatig, omdat in het "standaardchinees" geen onderscheid is in uitspraak van het karakter voor Tao. Het gaat mis bij de transliteratie: zowel een 'd' als een 't' geven niet de juiste klank weer.
(Tao schijnt uitgesproken te worden met een niet-stemhebbende 'd' en tegelijkertijd met een stemloze 't'. Een klank die niet-chinezemoedertaalsprekers maar moeilijk kunnen leren, zeker als de leeftijd vordert. Vergelijk het met het -leren van- Xhosa.)

Dan kun je komen tot:


(Waar je ook al weinig van begrijpt. Tot er uitleg volgt.)

Het eerste karakter: "dao", wil zoveel betekenen als "de afgelegde weg".
Terwijl het tweede ("Tao") "pad" betekent.

Als je dus ooit met een Chinees komt te praten over Tao, laat dan het karakter zien dat je bedoelt, wellicht begrijpt hij dan wat je bedoelt.
Daotejing of Tao te ching?
Wat geweest is, wat is, wat komen gaat ...

Ik zeg:

Er is geen methode.

Zodat het niet kunstmatig hoeft te zijn.

Er zijn immers minstens net zoveel systemen als er mensen -en daarvan afgeleid: atomen- in het universum zijn; en evenzovele methoden.

Hoeveel mensen ken jij? En hoeveel paden?
Leef jij kunstmatig, naar 1 systeem?
Dan is dat jouw methode.

Heb je zelf gekozen? (Echt?)

Da's mooi dan.

::

Noten:
a* Die dingen heten regels, geen wetten.
Maar ook als je het juiste antwoord geeft: "dat mag, of dat mag niet", wordt niet doorgevraagd naar je reaktie op "dat mag niet!".
En daar schort het nogal aan, denk ik wel eens: regels worden als wet opgevat en iedereen gaat eigen rechter spelen. (e=mc^2 immers.)
Daarom heet verkeer ook "verkeer". (Het mooiste dat bestaat, in mijn ogen.) Je gaat -zelfs al is het voor milliseconden- toch een relatie aan met je medeweggebruiker. En die is heel intiem: "Wat gaat die nou doen?"
(Zelf al is het een boom, die je tegenkomt. Ongeval-statistiek doet kenmerken dat bomen erg aantrekkelijk waren, statistisch gezien. Van zelfmoord van de boom is geen sprake, ook niet in singulaire gevallen.)

Arme boom, arme stakker, arme auto.

Iedereen heeft wel een methode om ermee om te gaan. 1 Ervan zou kunnen zijn: "Ik ben toch verzekerd, wat kan mij gebeuren?" (Maar die relatie uit zich al in een vroeg stadium: "Die rijdt dóór! Laat ik maar rustig -doch ferm- remmen, zodat de mensen achter me weten wat er aan de hand is, en dus niet op me hoeven te knallen.)

(Dat zou mooi zijn he? Het werkt bij mij al sinds dat ik mijn eerste ongeluk heb gehad, op mijn 19de. En ik leef nog.)

(Dan wordt het systeem: "Verkeer van rechts dient voorrang verleend te worden", opeens "Ik kom van rechts dus ik heb voorrang." Om ongelukken te voorkomen, worden tegenwoordig autootjes uitgerust met computerprogramma's die precies zo denken.


b* "Je pense que je suis" = "Je pense donc je suis" = "sum ergo cogito"
(Je kunt wel merken dat ik nooit Latijn heb gehad. Ik vul het in naar eigen methode en deel vervolgens het systeem ter toetsing. Niemand dwingt me daartoe, tenzij ik het zelf ben: de auto-psychose.)

Toch drie systemen dus, maar gelukkig met verschillende methoden, die tot keuze kunnen leiden: "De niet-ondetermineerbare Lorenz-aantrekker = geen methode."

[Verwijderde gebruiker]

Ik dacht een heldere vraag gesteld te hebben. Kan de lezer zich vinden in een onderscheid naar een dergelijk systeem, en heeft deze een dominante systeem?

Tao-isme zou niet-systeem duiden?

[De andere ik]

met "als 'Het is niet Uw methode,het is slechts Uw keuze'" doel ik denk ik inderdaad op psychotisch denken, uitgaande van universele wetgeving,waaronder bv ook de natuurkundige wetten gelden.
Methodes worden niet ontwikkeld maar ontdekt, zoals systemen niet worden ontwikkeld maar ontdekt binnen.
Bijvoorbeeld wanneer het mogelijk is om tijd te reizen,is nu al bekend hoe dat zou moeten. Het enige is: wij weten het niet.
Als bij een cijferslot. De cijfercombinatie is er, alleen bij het invullen van de juiste combinatie opent het slot.

Afhankelijk van welke combinatie wij kiezen, wordt een methode gebruikt.

De andere ik schreef:
Ik weet niet waarom memeticae nu niet reageert...

'k Ben even benieuwd welke ik je hier bedoeld :greins: de andere ik of een andere ik.....

qua de drie genoemde systemen,magisch denken,religieus denken en wetenschappelijk denken,denk ik dat het voor mij een combinatie is van alle drie.Het magisch denken om het ondenkbare te kunnen denken(tot nieuwe inzichten kunnen komen) het religieus denken als onderworpen zijn aan iets wat groter is dan mezelf en wetenschappelijk denken als het magisch denken en het religieus denken te verklaren.

[Verwijderde gebruiker]

is het denkbaar dat er een nog te onderscheiden niveau is, dat nu niet genoemd is?

[De andere ik]

is het denkbaar dat er een nog te onderscheiden niveau is, dat nu niet genoemd is?

Ik denk zelf dat het referentiekader iets is wat het meeste invloed heeft op het denken.
Met het referentiekader bedoel ik dan het wereldbeeld, de persoonlijke overtuigingen, het bewust-zijn(waar ben je,wat ben je,wat is. De aanwezige kennis.Echter deze komt weer voort uit het magisch denken, het religieuze denken en het wetenschappelijk denken. Hoe anders ziet de wereld er bijvoorbeeld uit bij afwezigheid van goed en kwaad.

[Verwijderde gebruiker]

is het denkbaar dat er een nog te onderscheiden niveau is, dat nu niet genoemd is?

Ik denk zelf dat het referentiekader iets is wat het meeste invloed heeft op het denken.
Met het referentiekader bedoel ik dan het wereldbeeld, de persoonlijke overtuigingen, het bewust-zijn(waar ben je,wat ben je,wat is. De aanwezige kennis.Echter deze komt weer voort uit het magisch denken, het religieuze denken en het wetenschappelijk denken. Hoe anders ziet de wereld er bijvoorbeeld uit bij afwezigheid van goed en kwaad.

ok, en wat betreft ontwikkelingsprocessen zie je dan het een uit het ander voortkomen, of geef je het een aparte status?
maw gaat het ergens naar toe, steeds meer los van bias, of niet? ik weet het niet...

[De andere ik]

Een schets van mijn ideeën ten aanzien van denken:
Buiten ons denken is er niets, terwijl alles er is, echter niets van dit alles is iets in betekenis. Het is slechts ons denken dat het tot iets maakt. Op het moment dat het denken verandert, verandert ook de beleving en het beeld van dat wat is.
Bv goed en kwaad(slecht) bestaat niet.
Uitspraak,je mag niet stelen,stelen is slecht.
Slecht bestaat niet, conclusie stelen kan niet slecht zijn, stelen moet iets anders zijn. Stelen is een manier om aan iets te komen. bij afwezigheid van goed en slecht vervalt stelen tot een handeling zoals timmeren en straat leggen.Wat er toe leidt dat, in beleving, stelen niet meer als strafbaar geldt. Op het moment dat stelen niet meer als strafbaar geldt, klopt er iets niet met het juridisch systeem dat stelt dat stelen wel strafbaar is. Uitgaande van het idee dat het juridisch systeem klopt, moet stelen wel slecht zijn. En is stelen iets anders dan timmeren of straat leggen. Het besef van werkelijkheid en het ervaren van de werkelijkheid krijgt vorm door wat we denken.

[Verwijderde gebruiker]

Geen respect hebben voor andermans bezit, dat is toch wel wat, al zouden we een discussie kunnen aangaan wanneer iets bezit vermag te zijn. Net zo min als het van iemand kan zijn, kan het dan van mij zijn toch?

[Verwijderde gebruiker]

Maar mogelijk dat naast de drie geschetste systemen magisch->religieus->wetenschappelijk je nu ->relationeel (bezit) kunt denken?

[De andere ik]

Geen respect hebben voor andermans bezit, dat is toch wel wat, al zouden we een discussie kunnen aangaan wanneer iets bezit vermag te zijn. Net zo min als het van iemand kan zijn, kan het dan van mij zijn toch?

Buiten ons denken is er niets, ook geen bezit...... Bezit is alleen maar een gedachte die wij als werkelijk ervaren. Die werkelijkheid is het spel van de gedachte.

[Verwijderde gebruiker]

Geen respect hebben voor andermans bezit, dat is toch wel wat, al zouden we een discussie kunnen aangaan wanneer iets bezit vermag te zijn. Net zo min als het van iemand kan zijn, kan het dan van mij zijn toch?

Buiten ons denken is er niets, ook geen bezit...... Bezit is alleen maar een gedachte die wij als werkelijk ervaren. Die werkelijkheid is het spel van de gedachte.

en relationeel? Als dat geen bezit is, wat dan?

[De andere ik]

Rationeel, wanneer er geen bezit is, is er bv ook geen armoede of rijkdom. Is dat wat er is vrij om anders te zijn en vorm te geven.

[Verwijderde gebruiker]

Rationeel, wanneer er geen bezit is, is er bv ook geen armoede of rijkdom. Is dat wat er is vrij om anders te zijn en vorm te geven.

Ik geloof in omni-presentie...

[De andere ik]

Rationeel, wanneer er geen bezit is, is er bv ook geen armoede of rijkdom. Is dat wat er is vrij om anders te zijn en vorm te geven.

Ik geloof in omni-presentie...

Ik bedoel het als op het moment dat als je de gedachte van het bezit los kunt laten,is dat wat zich als rijkdom en armoede manifesteert binnen de gedachte waarin bezit een rol speelt iets anders. bijvoorbeeld een inefficiënt gebruik van middelen
( bijvoorbeeld, honger bestaat, echter er is voldoende voedsel aanwezig om geen honger te laten bestaan ( Noord amerika en Europa vernietigen dagelijks een hoeveelheid voedsel, zonder dat het de consument bereikt,waar het hongerende deel van de wereld zich 6 keer van zat kan eten.))

[Verwijderde gebruiker]

Is honger dan "slecht"? Moet het opgelost worden?

Ik kan het niet aanzien, maar dat is wat anders....

[Verwijderde gebruiker]

Het tragisch absurde is misschien dat er allerlei wereldproblemen zijn, die in principe nog wel oplosbaar beginnen, maar die dan vanwege de discussie, of goed goed is of slecht slecht, verzanden, waarna de problemen onoplosbaar worden.

Het zou "ter kwader trouw" zijn, om bij voorbaat te zeggen dat de problemen altijd al onoplosbaar waren.
Het zou "ter goeder trouw" zijn, om bij voorbaat te zeggen dat de problemen oplosbaar zijn en blijven.

[De andere ik]

het gaat niet zozeer om problemen op te lossen. Het gaat veel meer om de 'denkwereld' en de beleving van die denkwereld.
Op het moment dat bezit een rol speelt,is dat wat er is anders als wanneer bezit geen rol speelt. Vanuit beleving moet je iets hebben voordat je het kunt geven wanneer bezit een rol speelt in het denken. op het moment dat bezit in het denken geen rol speelt,hoef je niets te hebben als bezit, maar gebruiken als functionaliteit,waarbij het bezit tot iets absurds wordt, zoals het binnen het denken in bezit het absurd is niets te hebben, want dan verval je in armoede. Het loslaten van bezit is tegennatuurlijk in het denken, zoals het hebben van bezit tegennatuurlijk is in een bewust-zijn zonder bezit.
In een wereld waar bijvoorbeeld goed en slecht wel aanwezig zijn, maar bezit niet, zou het toe eigenen van iets een misdaad zijn, zoals stelen het nu is. het zou een zelfde emotie kunnen oproepen als nu bij bijvoorbeeld zinloos geweld.

[Verwijderde gebruiker]

Dat doet me denken aan Rousseau, die het vervloekte dat er ooit iemand een hek om een stukje land had gezet.

[memeticae]

Methode
Systeem
Theorie

Het blijft een driehoeksverhouding met verschillende punten.

Ken je het "isodynamische punt"?

1/a =1/b=1/c?

Ik bedoel maar.

Driehoeken: Weinigen denken er over na ...
Nog minder begrijpen de consequenties.

(Van in driehoeken nadenken)

Als de methode en de theorie niet goed gekend is, is het makkelijk in systemen te denken.

[Verwijderde gebruiker]

Heeft elke driehoek een isodynamisch punt? Kan dit ook buiten de driehoek liggen?

[memeticae]

Ja.

[Verwijderde gebruiker]

Ok, dan heb ik nu wel een beeld inderdaad. Een soort paraplu...

[memeticae]

Nooit is beweerd dat het isodynamisch punt: 1/a=1/b=1/c, in hetzelfde vlak hoefde te liggen.

De "paraplu" geeft daar geen uitkomst, tenzij complex opgevat.

Maar dan denk je gelijk octagonaal:
Als x - en + kan zijn: y, z en t evenzo, heb je met acht variabelen te maken.
Zie daar maar een Poynting-Vector uit te krijgen.

Ik vermoed dat het product van elk isodynamisch punt van elke driehoek overeen komt met de som van de poytingvectoren van die verzameling.

Mochten ze de som blijken, heb ik gelijk gekregen.

[Verwijderde gebruiker]

er zijn dus feitelijk altijd twee isodynamische punten, aan weerszijden?

[memeticae]

4-dimensonaal gezien zeker.

[memeticae]

En toch maar 1 "vector".
(De verzameling van iets dat dezelfde kant op kan wijzen.)

Hoort u wel?

[Verwijderde gebruiker]

En toch maar 1 "vector".
(De verzameling van iets dat dezelfde kant op kan wijzen.)

Hoort u wel?

Het is alleen nog maar abstract.

[memeticae]

Een vector heeft twee punten: 1 van de oorsprong en 1 van het uiteinde.

(Daar had je ongetwijfeld wel eens over nagedacht, maar het leek me nodig dit nogmaals te benadrukken. Vector-technisch)

Waar ligt de oorsprong van (0,0,0,0) en wat zegt (0,0,0,-1) jou?
(Vector-technisch.)

Hoe groot is de vector?
Heeft hij invloed?

Hoe abstract is dat?

[Verwijderde gebruiker]

Een vector heeft twee punten: 1 van de oorsprong en 1 van het uiteinde.

(Daar had je ongetwijfeld wel eens over nagedacht, maar het leek me nodig dit nogmaals te benadrukken. Vector-technisch)

Waar ligt de oorsprong van (0,0,0,0) en wat zegt (0,0,0,-1) jou?
(Vector-technisch.)

Hoe groot is de vector?
Heeft hij invloed?

Hoe abstract is dat?

Ik kan het wel eens tekenen voor je.

Maar het is weer typisch zo'n reflectie die in jouw belang is?

[memeticae]

Geen idee.

Maak eens een tekening van die tekening, en plaats die hier.
Of is het zo 1 die je pas als je de hele oorsprong ervan hebt meemaakt kan kunnen begrijpen?
Dan bepaal ik mijn belang, voorzover jij dat ziet, achteraf.

(Dat is wel zo eerlijk.)

[Verwijderde gebruiker]

Het zijn een soort matrix-tekeningen, en dus matrix-bewerkingen, -1 in de vierde kolom...

Qua bewerking gebeurt er niets vreemds

Wat wel interessant is, is waarom je een dergelijke bewerking zou willen doen, met welke noodzaak...

In principe heb je gewoon ax1 + bx2 + cx3 + dx4 = 0 als vergelijking, en als je er twee hebt kan je lekker aan de gang...

[memeticae]

I was caught
In the middle of a railroad track (Thunder)
I looked round
And I knew there was no turning back (Thunder)
My mind raced
And I thought what could I do (Thunder)
And I knew
There was no help, no help from you (Thunder)

Thunderstruck!

[memeticae]

-1 in de vierde kolom...

Als sigma-functies?
Dan vertel je weinig nieuws.