Assertief

[Verwijderde gebruiker]

Assertief

Assertief heet de optimale respons te zijn op situaties. Als iemand in de stiltecoupe luid begint te telefoneren zeg je beleefd dat dit de stiltecoupe is en dat hij/zij er meer moet stoppen. Je wordt niet agressief (andere optie) en je gaat niet zitten mokken (subassertief). Niets mis mee lijkt het.

Echter assertiviteit van de medemens, met die medemens in alle vormen van aan elkaar tegengestelde gesteldheid, levert een samenleving vol van conflicten, spanningen, mensen die agressief worden en mensen die subassertief worden. Agressiviteit wordt niet voorkomen, subassertiviteit ook niet.

Assertieve mensen zijn verplicht gevangen in hun agressie onderdrukken, of hun subassertiviteit onderdrukken, en het repressieve systeem geeft juist de extreme uitwassen.

Assertiviteit als norm is een compromis dat het slechtste in de mens boven haalt.

Men zou verwachten dat de norm moet zijn subassertieve mensen vooral zichzelf laten zijn en te ontzien, en agressieve mensen zich vooral de agressie te laten sublimeren, maar nooit onderdrukken.

Maar het assertieve gedrag naar subassertieven gaat gewoon door, een wedloop van machtsmiddelen veroorzakend voor indirecte wraak, en assertief gedrag naar agressieven gaat gewoon door, waar dat beter gestimuleerd kan worden in de juiste richting.

Ik hoorde iemand zeggen dat Jezus vooral opviel vanwege assertiviteit, maar als iets duidelijk is, is dat de evangelisten subassertief werden (met indirecte wraak) en agressie van de schriftgeleerden juist werd ontlokt. De genade komt er volgens mij op neer dit mechanisme nu eens in te gaan zien.

[Verwijderde gebruiker]

Als je van iets van gedrag van anderen last hebt, is het logisch om assertief te reageren, als beste alternatief. Waar denk ik de schoen wringt is dat het ergens last van hebben gecultiveerd wordt naarmate je beter wordt in assertief handelen. Je zoekt dan excuses om het vermogen in de praktijk te brengen.

[Verwijderde gebruiker]

Assertief

Assertief heet de optimale respons te zijn op situaties.

Hoe zou je dit noemen?

Allemachtig...

[Verwijderde gebruiker]

Ik denk dat veel mensen denken dat zij met hun agressieve gedrag (anderen overheersen) assertief zijn. Dit is een interessante aflevering van Dr.Phil waarin hij een meisje die graag anderen overheerst, vraagt: "Waarom denk je dat je dit iets oplevert?".

In de het interview worden wel heeeel veel suggestieve vragen gesteld. Zo denk ik dat je dus een soort van geprepareerd wordt in dat soort uitzendingen om stereotype te worden.

[Verwijderde gebruiker]

De logica van de moeder:

"What if she gets stabbed, or worse when she stabs somebody"

Laat me analyseren waarom dat erger is:

Je houdt van je kind en wil niet dat ze neergestoken wordt.
Je wil je niet schuldig voelen (vanwege het op de wereld zetten van een dergelijke dochter) als die iemand neersteekt.

Waarom is de liefde voor je kind minder belangrijk dan je schuldig moeten voelen?

[Verwijderde gebruiker]

De logica van de moeder:

"What if she gets stabbed, or worse when she stabs somebody"

Laat me analyseren waarom dat erger is:

Je houdt van je kind en wil niet dat ze neergestoken wordt.
Je wil je niet schuldig voelen (vanwege het op de wereld zetten van een dergelijke dochter) als die iemand neersteekt.

Waarom is de liefde voor je kind minder belangrijk dan je schuldig moeten voelen?

"What if she gets shy, or worse when she gets assertive"

Als ik mij dergelijke vragen moet stellen als ouder dan weet ik dat mijn kind in het verkeerde milieu is beland. In de eerste plaats moet een kind gewoon zichzelf kunnen zijn, of zij nu extravert of introvert is.

Ja "zichzelf zijn" dat lijkt dus iets dat gebonden is aan de regel "als het maar assertief is".

[Verwijderde gebruiker]

wat mogelijk geldt is dat als gewenst is dat je het vermogen gebruikt om te zeggen als je wat dwars zit, dat er over het algemeen mensen meer dwars zit.

[Verwijderde gebruiker]

Ik vermoed dat het een gevoel van identiteit geeft of bevestigt, als men dezelfde dingen dwars zit. Maar dat werkt dus polariserend.

[Verwijderde gebruiker]

Ik vermoed dat het een gevoel van identiteit geeft of bevestigt, als men dezelfde dingen dwars zit. Maar dat werkt dus polariserend.

Je bedoelt door bepaalde zaken te blokkeren?

Snap ik niet die vraag.

De "Russen" ergeren zich aan homo-gedoe en vinden hierin identiteit
De "Homo-beweging" ergeren zich aan de Russische kortzichtigheid en vinden hierin identiteit

Het "zich ergeren" wordt als het ware een identiteit-dingetje, juist doordat het vermogen er iets mee te doen (assertief) bevorderd wordt (sensatiemedia)

[Verwijderde gebruiker]

Als je alle redenen kent (psychische en lichamelijke) die voor gedrag verantwoordelijk zijn ga je de noodzaak tot al te assertief in twijfel trekken.

Zo kan je dus in de stiltecoupe de man vermanen die zit te bellen, misschien totdat je hoort dat hij zijn doodzieke moeder aan de lijn heeft die hulp nodig heeft.

Er kan een heleboel overbodige communicatie (ruis/beweging/warmte/chaos) voorkomen worden als je gewoon de situatie eerst wat beter analyseert.

Zo is in voetbalkringen homofobie erg sterk aanwezig, omdat de homo-gevoelens ook erg latent zijn (genieten van de mannelijkheid). Dat geldt denk ik ook voor Russen. Ze moeten hun verheerlijkte gevoelens van het masculine een plek geven bij de vrees dat ze misschien wel een mietje zijn. Het dan bij de afwijking van pedofielie plaatsen maakt dat je weer een poosje veilig bent, want verheerlijking van kinderlijkheid is daar niet. in tegenstelling tot het Westen. In het Westen kunnen mannen zich overgeven aan homo-identiteit om juist weer veilig te zijn voor hun latente gevoelens naar kinderlijkheid.

[Verwijderde gebruiker]

Als je alle redenen kent (psychische en lichamelijke) die voor gedrag verantwoordelijk zijn ga je de noodzaak tot al te assertief in twijfel trekken.

Zo kan je dus in de stiltecoupe de man vermanen die zit te bellen, misschien totdat je hoort dat hij zijn doodzieke moeder aan de lijn heeft die hulp nodig heeft.

Er kan een heleboel overbodige communicatie (ruis/beweging/warmte/chaos) voorkomen worden als je gewoon de situatie eerst wat beter analyseert.

Zo is in voetbalkringen homofobie erg sterk aanwezig, omdat de homo-gevoelens ook erg latent zijn (genieten van de mannelijkheid). Dat geldt denk ik ook voor Russen. Ze moeten hun verheerlijkte gevoelens van het masculine een plek geven bij de vrees dat ze misschien wel een mietje zijn. Het dan bij de afwijking van pedofielie plaatsen maakt dat je weer een poosje veilig bent, want verheerlijking van kinderlijkheid is daar niet. in tegenstelling tot het Westen. In het Westen kunnen mannen zich overgeven aan homo-identiteit om juist weer veilig te zijn voor hun latente gevoelens naar kinderlijkheid.

Ik hou ook niet van gekakel of hysterie. Het lijkt misschien op assertiviteit maar werkt op deze wijze inderdaad polarisatie in de hand.

Het vertoon van mannelijkheid is uiteraard een lust voor het oog van de homoseksueel en misschien dat Poetin zich dan geneert wanneer hij met ontbloot bovenlijf op een paard poseert voor de camera. Hetzelfde geldt voor voetballers die zich misschien generen om bewondert te worden door homoseksuelen. Maar het aanvoeren van een motief om zelf homoseksuele gevoelens te hebben (als reflex op de bewondering) is naar mijn mening onjuist. Er is namelijk geen motief om homoseksueel te zijn, zwart te zijn of rood haar te hebben (hooguit op het Sinterklaasfeest om je als Zwarte Piet te vertonen). De veronderstelling van de Russen dat je iemand homoseksueel kunt maken is fictie. Dat de Russen van hun kinderen houden, begrijp ik heel goed, maar wanneer een jongere vragen heeft over zijn/haar seksualiteit dan moet daarover gesproken kunnen worden. Ook wanneer het kind homoseksuele gevoelens heeft. En dat heeft niets met pedofilie te maken.

het genieten van mannelijkheid of genieten van kinderlijkheid kan verward worden met seksuele lust. Voor sommigen zal daar wel echt een grens mee overschreden kunnen worden. je hebt dan homo's en homo's en pedofielen en pedofielen. Als je begrijpt wat ik bedoel.

[Verwijderde gebruiker]

het genieten van mannelijkheid of genieten van kinderlijkheid kan verward worden met seksuele lust. Voor sommigen zal daar wel echt een grens mee overschreden kunnen worden. je hebt dan homo's en homo's en pedofielen en pedofielen. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Om nog in te gaan over 'verwarring'. Ik begrijp wel dat een heteroman anders kijkt naar een mannelijk lichaam dan een vrouw of een homo. Waarschijnlijk dat het mannelijk lichaam dat in de (positieve) belangstelling staat als rolmodel dient voor het ego van de heteroman, wat uiteraard niet geldt voor de vrouw waarbij slechts lustgevoelens wordt opgewekt terwijl voor de homo geldt dat het mannelijk lichaam zowel als rolmodel als lustobject dient. Een kind zal bij een volwassene (of deze nu hetero of homo is) vertedering oproepen (of ergernis wanneer het kind stout is). In een zeer zeldzaam geval zal het kind lustgevoelens opwekken. Er zijn pedofielen die deze gevoelens kunnen beheersen en er zijn pedofielen die deze gevoelens niet kunnen beheersen.

Verkrachting en aanranding zijn duidelijke voorbeelden van grensoverschrijdend gedrag. Ik ken echter ook jongens die het grensoverschrijdend gedrag vinden wanneer ze te lang worden aangekeken door een homo. Dat soort jongens zijn kinderlijk en stellen zich aan. Hiermee kunnen we ons afvragen: "wanneer is gedrag grensoverschrijdend gedrag?"

Ik denk dat elk soort gedrag grensoverschrijdend is, en er alleen mensen zijn die nauwelijks tot geen zonde-besef hebben.
Maar lichamelijke integriteit is toch ook wel een ding.

[Verwijderde gebruiker]

Trouwens een voorbeeld van de Westerse cultuur (ik zocht "Im grossen Schweigen" een compositie naar aanleiding van de zeer masculiene filosofie van Nietzsche)



Liedje?

[Verwijderde gebruiker]

Ik denk dat elk soort gedrag grensoverschrijdend is, en er alleen mensen zijn die nauwelijks tot geen zonde-besef hebben.

Het is dus weer zondag:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/169 ... -bekering/

Best wel netjes beantwoord door de heer Kieskamp, alleen nauwelijks te begrijpen als je niet al weet wat het allemaal beoogt te zeggen.

Zonde-besef, kan ook gelden als jezelf realiseren dat er ook altijd iets tegen jouw gedrag gezegd kan worden, maar dus net zo goed ook altijd iets goeds. Wat verder alleen maar de gewetensvraag geeft of men zo opbouwend bezig is of niet.

Mogelijk heeft de tijdsgeest meer behoefte aan afbouwend bezig zijn.

[Verwijderde gebruiker]

Zonde-besef, kan ook gelden als jezelf realiseren dat er ook altijd iets tegen jouw gedrag gezegd kan worden, maar dus net zo goed ook altijd iets goeds. Wat verder alleen maar de gewetensvraag geeft of men zo opbouwend bezig is of niet.

Ik vrees dat deze eis naar de ander wederkerig is.

Ja, "eisend" inderdaad, dat gaf mijn vrouw ook aan die liever een "open samenleving" heeft, waar ik persoonlijk te veel moeite mee heb, wat dan vooral jammer is voor mij, maar alsnog de "open samenleving" het betere alternatief zou kunnen maken.

[Verwijderde gebruiker]

Ik vrees dat deze eis naar de ander wederkerig is.

Ja, "eisend" inderdaad, dat gaf mijn vrouw ook aan die liever een "open samenleving" heeft, waar ik persoonlijk te veel moeite mee heb, wat dan vooral jammer is voor mij, maar alsnog de "open samenleving" het betere alternatief zou kunnen maken.

Bij mijn weten is er nooit een echte "open samenleving geweest". Dat is nog steeds een utopie van Popper die wellicht op een andere planeet bestaat. Rawliaans zou je kunnen zeggen dat we nog steeds achter een sluier leven. Omdat we niet echt achter die sluier kunnen kijken, spreekt de verbeelding soms teveel. Zoals de verbeelding van Poetin, bijvoorbeeld.

De "sluier van onwetendheid" als belemmering dus?

[Verwijderde gebruiker]

Bij mijn weten is er nooit een echte "open samenleving geweest". Dat is nog steeds een utopie van Popper die wellicht op een andere planeet bestaat. Rawliaans zou je kunnen zeggen dat we nog steeds achter een sluier leven. Omdat we niet echt achter die sluier kunnen kijken, spreekt de verbeelding soms teveel. Zoals de verbeelding van Poetin, bijvoorbeeld.

De "sluier van onwetendheid" als belemmering dus?

Voor een beter wederzijds begrip wel. Aan de andere kant is het ook niet goed om zaken te forceren.

Vorig jaar kreeg ik een baan aangeboden om met een Turkse timmerman samen te werken. "Daar gaan we weer", dacht ik toen bij mezelf. Een Turk die een homo krijgt opgedrongen en een homo die een intolerante moslim krijgt opgedrongen. Soms proberen we de zaken teveel te forceren. Je wilt mensen niet shocken maar je wilt ook niet dat mensen onwetend blijven. Ik had het hele proces al een keer doorgemaakt toen ik bij een Turkse supermarkt werkte en dat is voor mij niet goed gegaan. Homo's zijn daar gewoon minderwaardig en daarmee basta.

Soms krijg ik te maken met collega's die homofoob zijn, vrouwonvriendelijk, traditioneel etc. Dan denk ik: "laat hij met zo'n Turk werken". Ze zijn qua opvattingen broeders.

De sluier van onwetendheid kan behalve een belemmering ook een noodzaak zijn.

Het is een beetje de vraag wie de sluier van onwetendheid oplicht en wanneer, of juist andersom wie de sluier van onwetendheid weer in zichzelf installeert en wanneer.

[Verwijderde gebruiker]

Ontmaskering werkt vaak ten nadele. Dat is ook het idee van de sluier van onwetendheid. Je kunt er zelfs misbruik van maken en jezelf voordoen wie je niet bent. Wanneer je het doet zonder anderen te schaden maar om jezelf te beschermen zou ik het gebruik noemen. Helaas zijn het vaak anderen, welke motieven zij daarbij ook moge hebben, die de sluier oplichten en je daarmee in een lastig parket brengen. Van baron verval je dan tot paria.

Je zou kunnen zeggen dat iedereen in vrijheid handelt, maar ik twijfel toch ten zeerste of dat helemaal waar is.

[Verwijderde gebruiker]

Ontmaskering werkt vaak ten nadele. Dat is ook het idee van de sluier van onwetendheid. Je kunt er zelfs misbruik van maken en jezelf voordoen wie je niet bent. Wanneer je het doet zonder anderen te schaden maar om jezelf te beschermen zou ik het gebruik noemen. Helaas zijn het vaak anderen, welke motieven zij daarbij ook moge hebben, die de sluier oplichten en je daarmee in een lastig parket brengen. Van baron verval je dan tot paria.

Je zou kunnen zeggen dat iedereen in vrijheid handelt, maar ik twijfel toch ten zeerste of dat helemaal waar is.

Daarvoor zijn mensen te vaak bezig met overleven. We kunnen onszelf daardoor niet werkelijk overstijgen.

Ach ja wat leven dan precies vermag te zijn...

[Verwijderde gebruiker]

Daarvoor zijn mensen te vaak bezig met overleven. We kunnen onszelf daardoor niet werkelijk overstijgen.

Ach ja wat leven dan precies vermag te zijn...

Eten of gegeten worden. Daar lijkt het soms wel op...

Zoals de vogels vrij in het luchtruim bewegen, lijken wij juist tegengesteld in de beperking van ons bestaan. Ik weet niet hoever je de wederzijdse afhankelijkheid van lot wilt doorvoeren, maar menswaardigheid is er mogelijk in het besef dat de mens gelimiteerd is door wat de vogels vermogen.

[Verwijderde gebruiker]

Zoals de vogels vrij in het luchtruim bewegen, lijken wij juist tegengesteld in de beperking van ons bestaan. Ik weet niet hoever je de wederzijdse afhankelijkheid van lot wilt doorvoeren, maar menswaardigheid is er mogelijk in het besef dat de mens gelimiteerd is door wat de vogels vermogen.

Luisterde ik vroeger vaak, Steve Miller.

Ik denk dat het lastig is om aan de ene kant een vermogen tot inbeelding te hebben hoe het is om bijvoorbeeld een vogel te zijn, en het aan de andere kant nooit te zijn...

[Verwijderde gebruiker]

Luisterde ik vroeger vaak, Steve Miller.

Ik denk dat het lastig is om aan de ene kant een vermogen tot inbeelding te hebben hoe het is om bijvoorbeeld een vogel te zijn, en het aan de andere kant nooit te zijn...

Toch is het niet vreemd iets te willen dat je niet kunt...

Het kenmerkt onze soort.

Ook onsterfelijk/God etc zijn is zoiets...

En als je het afwijst, het willen wat je (nog) niet kunt, dan ben je een verrader aan de menselijkheid.

In ieder geval als je niet assertief streeft naar wat je (nog) niet kunt...

[Verwijderde gebruiker]

In ieder geval als je niet assertief streeft naar wat je (nog) niet kunt...

Dan wordt men als een kleuter dat jammert om een ijsje... Ik hou het wat dat betreft wat meer spiritueel (oftewel ik hou het voor mezelf)...

Wijs besluit.

[Verwijderde gebruiker]

niet shocken maar je wilt ook niet dat mensen onwetend blijven. Ik had het hele proces al een keer doorgemaakt toen ik bij een Turkse supermarkt werkte en dat is voor mij niet goed gegaan. Homo's zijn daar gewoon minderwaardig en daarmee basta.

Die minachting geldt overigens ook voor een hoop Nederlanders, waarbij ik kan vermelden dat het bij de Turken nog dommigheid of onnozelheid zou kunnen zijn terwijl het bij Nederlanders ronduit eng is.

Gelukkig zijn er ook leuke Turken en leuke Nederlanders, anders had ik me al jaren geleden al opgeknoopt.

ja gelukkig, al kan je de collega's niet uitkiezen, het lijkt wel of de duivel er mee speelt...

[Verwijderde gebruiker]

Ik beschreef elders het gevoel van gekweld zijn. Het is het niet waard om constant gekweld rond te lopen om andermans onverantwoordelijkheid. Het zou voldoende moeten zijn, om over enige intelligentie te beschikken om onderscheid te kunnen maken tussen verantwoordelijk en onverantwoordelijk gedrag. Al zal je mensen hebben die dan boos op God worden, als ze in hun verantwoordelijke gedrag toch een ernstige ziekte of andere tegenslag krijgen. Hoe de werkelijke boekhouding des levens gaat met beloningen en straf is een verhaal op zich. Ik denk wel eens dat het idee van "karma".

[De andere ik]

Hoe de werkelijke boekhouding des levens gaat met beloningen en straf is een verhaal op zich.

Een verhaal door de mens geschreven.Er is alleen maar resultaat wat opgevat kan worden door een vreemde denkwijze als beloning of straf. Een beloning is een straf, zoals een straf een beloning is............

[Verwijderde gebruiker]

Hoe de werkelijke boekhouding des levens gaat met beloningen en straf is een verhaal op zich.

Een verhaal door de mens geschreven.Er is alleen maar resultaat wat opgevat kan worden door een vreemde denkwijze als beloning of straf. Een beloning is een straf, zoals een straf een beloning is............

Helemaal mee eens. Je bent waarlijk een bewoner van het groene mooie.

Misschien dat het meest bizarre dus nog is dat er een boekhouding veronderstelt wordt. Met "do it to them before they do it to me".

[De andere ik]

Het vertrouwen op het negatieve...

[De andere ik]

Al zal je mensen hebben die dan boos op God worden, als ze in hun verantwoordelijke gedrag toch een ernstige ziekte of andere tegenslag krijgen. Hoe de werkelijke boekhouding des levens gaat met beloningen en straf is een verhaal op zich. Ik denk wel eens dat het idee van "karma".

Vreemd dat er een soort mens is die niet in staat is om te begrijpen dat onze wereld is vastgelegd in natuurkundige wetten. Ze verwachten blijkbaar dat voor hun specifieke geval natuurwetten wel even omgebogen zal worden. Waarom zou de God waarin zij geloven echter zoiets doen? Voor natuurkundigen is het duidelijk dat onze wereld een totale chaos zou zijn wanneer bijvoorbeeld water op ieder willekeurig moment zou gaan koken ongeacht welke temperatuur dan ook. Dan zou ieder mens dus een "Bruce Almighty" zijn. Dan is het een filosofische vraag waarom een Harry-Potter-wereld niet kan bestaan.

Een filosofische vraag waarom een een Harry Potter wereld niet kan bestaan is gebaseerd op het niet weten hoe een Harry Potter wereld wel zou kunnen bestaan. De vraag beantwoorden waarom een Harry Potter wereld niet kan bestaan is stilstand.Antwoorden vinden waarin een Harry potter wereld mogelijk wel zou kunnen bestaan is vooruitgang.

[Verwijderde gebruiker]

Het begrip van natuurwetten is vast nog niet compleet. De pessimistische meta-inductie zegt dat we nooit een compleet of juist beeld zullen hebben. Hoogstens misschien bij samenwerking/samenvoeging alle beelden.

[Verwijderde gebruiker]

Ik las net in een boek over denken van machines, dat je eventueel zou kunnen hopen op empathievolmaaktheid bij denkende machines, waar dat voor mensen niet mogelijk is. Het idee was dat juist gebrek aan volmaakte empathie de conflicten in de samenleving zou geven. Ik heb echter een andere versie gehoord, waar juist de grote mate van inlevingsvermogen het precies willen wat de ander heeft (memetische behoefte) geeft, met daaruit juist conflicten. Denk aan de oorlog van Troje om de mooie begeerlijke Helena.

Dus nog afgezien van natuurwetten hebben we te maken met spiegelneuronen die ons emapthie geven, maar ook mimetische begeerte. Je kunt geen betere samenleving krijgen met minder empathie, maar ook geen betere samenleving krijgen met meer memetische begeerte. Het blijft steeds zo dat bij het verhaal over Thailand de ander ook per se naar Thailand moet.

Het is behelpen, en de mate van empathie is ook nog eens ongelijk verdeeld onder de individuen, en dan ook in een individu weer wisselend aanwezig of niet (nauwelijks aanwezig in het kind, eventueel teveel aanwezig in de volwassene).

Het is zoals het is.

[De andere ik]

[memeticae]

Een kutbrommer?

[memeticae]

(Welke Harry Potter vroeg over de wereld waarin geen Harry Potter bestond?)

[memeticae]

Da's pas assertief: "Jezelf in de wereld willen."

[memeticae]

(Het is natuurlijk krankzinnig om het nog voor elkaar te krijgen ook.)

[memeticae]

Dan krijg je pillen van BB.

[memeticae]

Um .. yeah?

[memeticae]

Assertiviteit, zeg maar, is al lang niet meer de mode, bij wijze van spreken.
"Word pas assertief als je ouder wordt": Dan leer je jezelf kennen, bij wijze van spreken, zeg maar, als je begrijpt wat ik bedoel.

[Verwijderde gebruiker]

Assertiviteit, zeg maar, is al lang niet meer de mode, bij wijze van spreken.
"Word pas assertief als je ouder wordt": Dan leer je jezelf kennen, bij wijze van spreken, zeg maar, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik zou naast subassertief-assertief en agressief een vierde categorie willen introduceren, een soort neutraliteit?

[Verwijderde gebruiker]

Assertiviteit, zeg maar, is al lang niet meer de mode, bij wijze van spreken.
"Word pas assertief als je ouder wordt": Dan leer je jezelf kennen, bij wijze van spreken, zeg maar, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik zou naast subassertief-assertief en agressief een vierde categorie willen introduceren, een soort neutraliteit?

Kan alleen in je eigen hoofd...

[De andere ik]

Assertiviteit, zeg maar, is al lang niet meer de mode, bij wijze van spreken.
"Word pas assertief als je ouder wordt": Dan leer je jezelf kennen, bij wijze van spreken, zeg maar, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik zou naast subassertief-assertief en agressief een vierde categorie willen introduceren, een soort neutraliteit?

Kan alleen in je eigen hoofd...

lief?

[Verwijderde gebruiker]

Ik zou naast subassertief-assertief en agressief een vierde categorie willen introduceren, een soort neutraliteit?

Kan alleen in je eigen hoofd...

lief?

Ik lees een boek over gewetensvrijheid. Het gaat er dan om dat bijvoorbeeld Christenen de vrijheid willen hebben om medewerking te weigeren aan vaccinaties, homohuwelijk en relaties, verzekeringen, stemmen en politieke bedrijvigheid voor vrouwen. De redenen zijn meestal niet goed onder woorden te brengen door de betrokkenen. Als je "lief" bent vanuit het idee van gelijkheid en gelijke kansen voor iedereen, kan je alleen in je eigen hoofd neutraal zijn, want de logica, ethica en fysica dicteert dat je of aan de kant van de Christenen staat en gewetensvrijheid wilt hebben die tegen andermans vrijheid is, of je staat aan de kant van hen die gelijkheid voor iedereen willen, en daarmee de gewetensvrijheid willen onderdrukken.

De "assertieve realiteit" is conflict, tot uitdrukking gebracht in allerlei doemscenario's van theocratische dictatuur tot en met algeheel Sodom en Gomorra. De realiteit is daarmee altijd die van strijd. En subassertiviteit is je onttrekken aan de strijd, en agressiviteit is je volledig overgeven aan de strijd. De neutraliteit die ik voorsta, is "lief" in die zin, dat je geen keuzes hoeft te maken die hoe dan ook schuldigheid inhouden.