Ik ken Lassie en Flipper. Het sprekende paard, Walt Disnie's Bambi en die hondenfamilie.
Ik ken idianentooien van adelaarsveren, die ze met moeite hebben verovert.
Edelweiss van duitse bergbeklimmers ..
Hertengeweien, berenmatjes en tijgervellen voor de open haard, en olifantenpoot-asbakken.
Honden die getraind zijn om met explosieven onder een tank te kruipen. Postduiven en dolfijnen in de oorlogen.
......
Kortom: Ik ben benieuwd naar fantasieën en verhalen over dit onderwerp.
Het kan bijvoorbeeld zo iets zijn van 'met wel dier zou jij je identificeren?'.
Of: Over welk dier kan je cynisch zijn. Bijvoorbeeld schapen, honden, koeien of varkens?
Of: wespen, kakkerlakken.
Of: De IJsvogel, het pimpelmeesje, een leeuwerik ..
De relatie tussen mensen en dieren.
De relatie tussen mensen en dieren.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
- tengeltje11
- Posts in topic: 2
- Berichten: 493
- Lid geworden op: 20 nov 2013, 19:07
- Contacteer:
fantasieën heb ik niet,ik hou het liever realistisch mbt dieren.
altijd al iets gehad met dieren.
toen ik klein was(een jaar of 10,had ik een duif die mijn zielsmaatje was.
ik had ze zelf grootgebracht(zonder enige kennis hierover,met nat,bruin brood,kippenmeel net maken en in zijn bekje steken,....)
beestje is 11j geworden,was op een dag verdwenen en nooit meer terug gekomen....(zijn duivin(want ik wou niet dat hij alleen leefde),was enkele weken ervoor gestorven.ze was even oud,kon al een tijdje niet meer vliegen,ze vloog gewoon 's morgens op de grond,liep de hele dag rond in de tuin en 's avonds moest ik haar dan vangen om terug in haar hokje te steken)
prachtige dieren,enorm slim,ze kwamen me soms echt dingen zeggen(bv een van de 2 zat opgesloten in een hok en ik stond af te wassen aan het raam,vloog de andere heel de tijd over en weer van de vensterbank voor het raam waar ik stond,naar de hok-deur van waar de andere vast in zat.
ik kreeg van mijn ouders geen hond,kat,laat staan paard,dus het bleef bij een duif.
vanaf het moment dat ik begon te werken en mijn eigen centjes verdiende,kwam een paard.
ik wist heel concreet wat ik wou:
een goed geleerd,wat ouder paard,waar je zo kon opstappen en wegrijden.
wou 1 bep. ras,dus naar een man die dit ras invoert,een hele kudde zo'n paarden,op slag verliefd op eentje,en die werd het:
een 'wilde' merrie die drachtig was van meneer onbekend en we met 8 pers. onze aanhanger moesten opjagen.
ze loopt hier,12j later nog steeds rond,nog nooit op gezeten,maakt ook niet uit,zij heeft mijn leven een heel grote wending gegeven en dat alleen al maakt haar zo bijzonder.
want dan kom je thuis en als je met een borstel naar paard lief loopt,handelde ze alsof ze ging vermoord worden.
dus dan moet je op zoek naar oplossingen en vanaf toen heb ik me beginnen verdiepen in omgaan met paarden vanuit hun denk- en leefwereld en niet wensen dat paarden ons leren begrijpen.
kort daarop een weitje gevonden die ik kon kopen en een paard is een kuddedier,is een basisbehoefte,dus toen kwam een 2de paard.
een advertentie gevonden die me aansprak,gaan kijken,bleek een louche handelaar te zijn,paardje in kwestie was schrikkerig,echt behoorlijk ziek en mijn dierenarts raadde aan ze niet te kopen.
maar mijn hart was al verloren,dus kwam ze toch.
nu,12j later kan ik echt zeggen dat ze mijn zielsmaatje is,mijn Fanne,mijn alles.
toen ik ze net had,viel ze me aan,was angstig,onvoorspelbaar,....
nu kan ik zeggen dat zij mij leest als geen enkel mens dat kan,ik haar ook,maar veel valt er niet te lezen,ze is de rust zelve,ze geeft mijn hele kudde harmonie.
rijden doe ik eigenlijk zelden tot nooit,ze lopen hier gewoon paard te wezen en ik probeer,in de mate dat zoiets mogelijk is,ze een zo natuurlijk mogelijk leven te geven,te genieten van 'hun harmonie',van hun aanwezigheid,van hun interesse in mij,van hun respect voor mij,van hun respect voor wie ik ben,....
ik kan nog uren doorgaan over dieren en de relatie die je als mens kan hebben ermee,de vele subtiele dingen die wij mensen,vaak missen,terwijl ze alles zijn.....
altijd al iets gehad met dieren.
toen ik klein was(een jaar of 10,had ik een duif die mijn zielsmaatje was.
ik had ze zelf grootgebracht(zonder enige kennis hierover,met nat,bruin brood,kippenmeel net maken en in zijn bekje steken,....)
beestje is 11j geworden,was op een dag verdwenen en nooit meer terug gekomen....(zijn duivin(want ik wou niet dat hij alleen leefde),was enkele weken ervoor gestorven.ze was even oud,kon al een tijdje niet meer vliegen,ze vloog gewoon 's morgens op de grond,liep de hele dag rond in de tuin en 's avonds moest ik haar dan vangen om terug in haar hokje te steken)
prachtige dieren,enorm slim,ze kwamen me soms echt dingen zeggen(bv een van de 2 zat opgesloten in een hok en ik stond af te wassen aan het raam,vloog de andere heel de tijd over en weer van de vensterbank voor het raam waar ik stond,naar de hok-deur van waar de andere vast in zat.
ik kreeg van mijn ouders geen hond,kat,laat staan paard,dus het bleef bij een duif.
vanaf het moment dat ik begon te werken en mijn eigen centjes verdiende,kwam een paard.
ik wist heel concreet wat ik wou:
een goed geleerd,wat ouder paard,waar je zo kon opstappen en wegrijden.
wou 1 bep. ras,dus naar een man die dit ras invoert,een hele kudde zo'n paarden,op slag verliefd op eentje,en die werd het:
een 'wilde' merrie die drachtig was van meneer onbekend en we met 8 pers. onze aanhanger moesten opjagen.
ze loopt hier,12j later nog steeds rond,nog nooit op gezeten,maakt ook niet uit,zij heeft mijn leven een heel grote wending gegeven en dat alleen al maakt haar zo bijzonder.
want dan kom je thuis en als je met een borstel naar paard lief loopt,handelde ze alsof ze ging vermoord worden.
dus dan moet je op zoek naar oplossingen en vanaf toen heb ik me beginnen verdiepen in omgaan met paarden vanuit hun denk- en leefwereld en niet wensen dat paarden ons leren begrijpen.
kort daarop een weitje gevonden die ik kon kopen en een paard is een kuddedier,is een basisbehoefte,dus toen kwam een 2de paard.
een advertentie gevonden die me aansprak,gaan kijken,bleek een louche handelaar te zijn,paardje in kwestie was schrikkerig,echt behoorlijk ziek en mijn dierenarts raadde aan ze niet te kopen.
maar mijn hart was al verloren,dus kwam ze toch.
nu,12j later kan ik echt zeggen dat ze mijn zielsmaatje is,mijn Fanne,mijn alles.
toen ik ze net had,viel ze me aan,was angstig,onvoorspelbaar,....
nu kan ik zeggen dat zij mij leest als geen enkel mens dat kan,ik haar ook,maar veel valt er niet te lezen,ze is de rust zelve,ze geeft mijn hele kudde harmonie.
rijden doe ik eigenlijk zelden tot nooit,ze lopen hier gewoon paard te wezen en ik probeer,in de mate dat zoiets mogelijk is,ze een zo natuurlijk mogelijk leven te geven,te genieten van 'hun harmonie',van hun aanwezigheid,van hun interesse in mij,van hun respect voor mij,van hun respect voor wie ik ben,....
ik kan nog uren doorgaan over dieren en de relatie die je als mens kan hebben ermee,de vele subtiele dingen die wij mensen,vaak missen,terwijl ze alles zijn.....
There is something about the outside of a horse that is good for the inside of a man
Ik kan een hond in de ogen kijken en denken: "Wat ben jij dom"
En het menen.
Ik kan een kat in de ogen kijken en hetzelfde denken.
En me het me afvragen.
De kat kijkt altijd ongeïnteresseerd weg, de hond blijft verwachten.
Stomme hond, ik heb niets om je te geven.
Een aai over je huid en een klop op je buik, meer krijg je niet.
En de hond is tevreden.
::
Soms kijk ik wel eens mensen in de ogen ....
Nou ... Vul zelf maar in.
Ze schijnen te bestaan, dat soort mensen.
Eng zijn ze.
Maar dat zal dan wel weer aan mijn begrip liggen.
Die "engheid"
7xeng is normaal.
Als je maar meevliegt.
(Als je totaal niet weet waar ik het nu over heb, even zoeken op "zeven vogeltjes")
En het menen.
Ik kan een kat in de ogen kijken en hetzelfde denken.
En me het me afvragen.
De kat kijkt altijd ongeïnteresseerd weg, de hond blijft verwachten.
Stomme hond, ik heb niets om je te geven.
Een aai over je huid en een klop op je buik, meer krijg je niet.
En de hond is tevreden.
::
Soms kijk ik wel eens mensen in de ogen ....
Nou ... Vul zelf maar in.
Ze schijnen te bestaan, dat soort mensen.
Eng zijn ze.
Maar dat zal dan wel weer aan mijn begrip liggen.
Die "engheid"
7xeng is normaal.
Als je maar meevliegt.
(Als je totaal niet weet waar ik het nu over heb, even zoeken op "zeven vogeltjes")
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Dank je voor dit inkijkje. Dat wilde ik graag horen.tengeltje11 schreef:fantasieën heb ik niet,ik hou het liever realistisch mbt dieren.
altijd al iets gehad met dieren.
toen ik klein was(een jaar of 10,had ik een duif die mijn zielsmaatje was.
ik had ze zelf grootgebracht(zonder enige kennis hierover,met nat,bruin brood,kippenmeel net maken en in zijn bekje steken,....)
beestje is 11j geworden,was op een dag verdwenen en nooit meer terug gekomen....(zijn duivin(want ik wou niet dat hij alleen leefde),was enkele weken ervoor gestorven.ze was even oud,kon al een tijdje niet meer vliegen,ze vloog gewoon 's morgens op de grond,liep de hele dag rond in de tuin en 's avonds moest ik haar dan vangen om terug in haar hokje te steken)
prachtige dieren,enorm slim,ze kwamen me soms echt dingen zeggen(bv een van de 2 zat opgesloten in een hok en ik stond af te wassen aan het raam,vloog de andere heel de tijd over en weer van de vensterbank voor het raam waar ik stond,naar de hok-deur van waar de andere vast in zat.
ik kreeg van mijn ouders geen hond,kat,laat staan paard,dus het bleef bij een duif.
vanaf het moment dat ik begon te werken en mijn eigen centjes verdiende,kwam een paard.
ik wist heel concreet wat ik wou:
een goed geleerd,wat ouder paard,waar je zo kon opstappen en wegrijden.
wou 1 bep. ras,dus naar een man die dit ras invoert,een hele kudde zo'n paarden,op slag verliefd op eentje,en die werd het:
een 'wilde' merrie die drachtig was van meneer onbekend en we met 8 pers. onze aanhanger moesten opjagen.
ze loopt hier,12j later nog steeds rond,nog nooit op gezeten,maakt ook niet uit,zij heeft mijn leven een heel grote wending gegeven en dat alleen al maakt haar zo bijzonder.
want dan kom je thuis en als je met een borstel naar paard lief loopt,handelde ze alsof ze ging vermoord worden.
dus dan moet je op zoek naar oplossingen en vanaf toen heb ik me beginnen verdiepen in omgaan met paarden vanuit hun denk- en leefwereld en niet wensen dat paarden ons leren begrijpen.
kort daarop een weitje gevonden die ik kon kopen en een paard is een kuddedier,is een basisbehoefte,dus toen kwam een 2de paard.
een advertentie gevonden die me aansprak,gaan kijken,bleek een louche handelaar te zijn,paardje in kwestie was schrikkerig,echt behoorlijk ziek en mijn dierenarts raadde aan ze niet te kopen.
maar mijn hart was al verloren,dus kwam ze toch.
nu,12j later kan ik echt zeggen dat ze mijn zielsmaatje is,mijn Fanne,mijn alles.
toen ik ze net had,viel ze me aan,was angstig,onvoorspelbaar,....
nu kan ik zeggen dat zij mij leest als geen enkel mens dat kan,ik haar ook,maar veel valt er niet te lezen,ze is de rust zelve,ze geeft mijn hele kudde harmonie.
rijden doe ik eigenlijk zelden tot nooit,ze lopen hier gewoon paard te wezen en ik probeer,in de mate dat zoiets mogelijk is,ze een zo natuurlijk mogelijk leven te geven,te genieten van 'hun harmonie',van hun aanwezigheid,van hun interesse in mij,van hun respect voor mij,van hun respect voor wie ik ben,....
ik kan nog uren doorgaan over dieren en de relatie die je als mens kan hebben ermee,de vele subtiele dingen die wij mensen,vaak missen,terwijl ze alles zijn.....
Ik wil altijd graag weten met wie ik te maken heb. En dit verhaal maakt het een stuk duidelijker ...
- tengeltje11
- Posts in topic: 2
- Berichten: 493
- Lid geworden op: 20 nov 2013, 19:07
- Contacteer:
@memeticae,ik vind het vooral dom dat je een blik van een hond dom vindt.
dat beest heeft gewoon pure goedheid in zijn ogen staan,eenvoud,eerlijkheid,ongecompliceerd.
je kan dat idd als 'dom' beschrijven,maar die omschrijving is gewoon even dom.
dat hij tevreden is met een klopje en een aai,kan best zijn,het grotendeel van de mensen is ook content met een complimentje van de baas,hebben ook niet meer nodig om tevreden gesteld te worden.
is dat niet even dom dan?
dat beest heeft gewoon pure goedheid in zijn ogen staan,eenvoud,eerlijkheid,ongecompliceerd.
je kan dat idd als 'dom' beschrijven,maar die omschrijving is gewoon even dom.
dat hij tevreden is met een klopje en een aai,kan best zijn,het grotendeel van de mensen is ook content met een complimentje van de baas,hebben ook niet meer nodig om tevreden gesteld te worden.
is dat niet even dom dan?
There is something about the outside of a horse that is good for the inside of a man
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten