sterker dan jezelf = zwakte?

[tengeltje11]

ik denk dat veel mensen wel dingen hebben die sterker lijken dan zichzelf.....
je toch maar weer eens willen bewijzen terwijl het jezelf geen goed doet.
meer eten dan dat je weet dat goed voor je is.
te veel drinken waardoor je eigenlijk wel weet dat je er de volgende dag de gevolgen van zult dragen.
.....

is dit menselijke zwakte?
of hoe omschrijf je zoiets?
en hoe ga je ermee om?
laat je het toe omdat het uiteindelijk het eind van de wereld niet is om er eens aan toe te geven?of ga je er tegenin?en zoja,win je dan?of is de verleiding te groot en geef je uiteindelijk toch toe?

[yopi]

Alles met mate, ook zelfbeheersing.

[neus]

Leuk yopi.

Ik ben zeer ervaringsdeskundig op het gebied van dingen niet kunnen laten die niet goed voor me zijn, geestelijk en lichamelijk.

Weliswaar is de lichamelijke verslaving beperkt tot caffeine, en geestelijke verslaving beperkt tot af en toe porno kijken, maar de grenzen van het normale bewaak ik slecht.

Je zou ook kunnen zeggen dat ik zonder de lichamelijke verslaving geen bewustzijn had van mijn lichaam en zonder de geestelijke verslaving geen besef had dat er nog wat te verbeteren is.

[tengeltje11]

@neus,moet dan toch zijn omdat je ergens de grenzen probeert onder controle te houden?
of zie ik dat mis?

ik kan het daar moeilijk mee hebben tov mezelf.
zie het echt als zwakte als ik iets eigenlijk weet,en het niet wil,maar die wil niet sterk genoeg is en me er toch in laat meeslepen

[neus]

welke grenzen?

[tengeltje11]

ergens stel je toch grenzen naar jezelf toe van 'tot daar is het ok,verder is het niet meer ok',tov jezelf.

alle,ik toch....

[neus]

ja echter precies weten waar de grens ligt doen we niet en in plaats van me verre houden van ben ik zo'n grensgeval

soms ga je ongemerkt een grens over en als de directe gevolgen dan uitblijven...

er zijn weinig mensen die rekening houden met indirecte gevolgen

daar is het intellect te beperkt voor of anders de neiging om slim te zijn om de dans te ontspringen te groot

[yopi]

sterker dan jezelf = zwakte?

Toen ik die titel las dacht ik onmiddellijk aan iets als 'je bent sterker als je zelf denkt'. Dat gebeurt vaak in situaties waarin her iets onverwachts gebeurt. Mensen blijken dan meer te kunnen als dat ze zelf gedacht hadden.

In het alledaagse wordt daar geen beroep op gedaan. Daarom geldt dáár: Dat mensen zich minder voelen ten opzichte van hun eigen kunnen.

We worden niet meer beproefd om het es christelijk te zeggen.
Misschien zijn we wel beter als ons zelf als het er op aankomt.

...
(Of andersom natuurlijk. )

[neus]

ergens stel je toch grenzen naar jezelf toe van 'tot daar is het ok,verder is het niet meer ok',tov jezelf.

alle,ik toch....

Ik weet uit de boeken van Frans de Waal dat apen al een normbesef hebben en een gevoel voor rechtvaardigheid. Het is gelukkig niet zo dat moraal een dun laagje vernis is van de cultuur, maar iets dat volledig geintegreerd is in ons wezen (bij de een meer dan de ander). De grenzen voor bepaalde soorten gedrag zijn er dus in principe. Je kunt fysieke reacties verwachten, angst, walging, als je de grenzen over gaat of een ander dat ziet doen. Maar ten aanzien van grenzen voor eten/drinken of het je geest belasten zijn die vanuit de natuur er niet echt, ze zijn niet belangrijk genoeg. En zo kan je dus wel langzaam opschuiven richting gedrag wat wel zo afwijkend is dat echt fysieke normen worden overschreden.

Nu geldt dat bijvoorbeeld dat geweld normaal is in de natuur, als vleeseter zal je moeten doden. Excessief geweld is hetzelfde gedrag maar dan uitvergroot.

Zoals Aristoteles al wist gaat het om het overdrijven/uitvergroten wat onwijs is, afwijken van het Gulden Midden. Maar logisch is dat iedereen wel eens afwijkt.

Het gaat m.i. om een evenwicht te vinden, van afwijken en weer terug naar de balanssituatie.

Er zijn echt wel omstandigheden te vinden waaronder men veel te ver gaat, jij en ik ook. We kunnen hopen dat die omstandigheden zich niet voordoen, maar deze of gene zal dat geluk niet hebben.

Dat ligt misschien aan de weerstand van de persoon, maar ik zou dat niet als enige factor willen noemen. Er zijn dan ook weer redenen waarom bij iemand de weerstand laag is.

Ik "kies" er bewust voor de weerstand niet al te hoog te hebben, dan ben ik minder kunstmatig aan het leven. Dan heb je regelmatig dat je jezelf teleurstelt, maar dat houdt je ook meer verbonden aan normen, want die zijn dan echt nodig. En juist als het lijkt alsof het niet meer nodig is, kan je echt de fout ingaan, ernstig en onherroepbaar, neem dat maar van mij aan.