Met de lezingen van Herman Philipse bij Home Academy heb ik kennis gemaakt met academische filosofie. Ik kan me voorstellen dat de bedoeling van een filosofieforum eerder is om academische vragen te bediscussiëren in plaats van over persoonlijke emoties te praten, of grappige spitsvondigheden ten tonele te voeren. De academische diepgang is een impliciet doel.
Ik daag de forumbezoeker uit om een academisch filosofisch onderwerp te nemen en daar een bericht over te openen.
Om zelf te beginnen verklaar ik het hebben van een academisch filosofisch onderwerp tot deugdelijk. Maar is het dat ook?
Academische filosofie
Wat, in vredesnaam, is academische filosofie?
Filosofie waarvoor je geleerd kunt hebben? Elitaire filosofie? Als denkrichting?
Zullen we daar dan eerst maar eens, humorloos, academisch over gaan folisorferen?
Of is de betekenis van "Forum" dan toch verloren gegaan?
Lekenfilosofisie: niets waard.
Filosofie waarvoor je geleerd kunt hebben? Elitaire filosofie? Als denkrichting?
Zullen we daar dan eerst maar eens, humorloos, academisch over gaan folisorferen?
Of is de betekenis van "Forum" dan toch verloren gegaan?
Lekenfilosofisie: niets waard.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
neus
Nou wat "academische filosofie" precies is weet ik ook niet, ze doen dat aan de academie en daar ben ik nog nooit geweest. Ik weet van de lezingen van Philipse dat het gaat om een afgewogen betoog, met veel bronnenonderzoek en een kritische houding naar ongefundeerde conclusies.
Vooral dat laatste "ongefundeerde conclusies" lijkt mij persoonlijk niet deugdelijk. Dat is dan zoiets als niet netjes eten, of scheten laten...
Vooral dat laatste "ongefundeerde conclusies" lijkt mij persoonlijk niet deugdelijk. Dat is dan zoiets als niet netjes eten, of scheten laten...
Het fundament van filosofie - en zeker academische - is consistentie.
Als bijvak op de universiteit is het meestal wetenschapsfilosofie of filosofie van de vul-maar-in-faculteit.
Als studie komt het erg op literatuuronderzoek aan en de voortgaande academische en literaire discussies over filosofie, waarbij actueel de oortjes hangen naar de bekende mensen.
Bij godsdienstfaculteiten (theologie) komt er nog de godsdienstgeschriften bij.
Op het forum is genoeg plaats in geruimd voor de academische onderwerpen.
Daar zou een strengere discipline moeten zijn voor consistentie, bronnen e.d..
Zo'n vertaling van Zarathustra is natuurlijk ook prachtig in mijn ogen.
Ik ben benieuwd of iemand Neus' uitdaging aandurft.
De beste plek is 'Informele filosofie' denk ik.
Neus
Of een levensfilosofie meegekregen van internet of opvoeding.
De deugdelijkheid schuilt er in dat opkomende gedachten die filosofisch aandoen niet voor vanzelfsprekend aangenomen worden, maar steeds opnieuw overdacht moeten worden.
Als bijvak op de universiteit is het meestal wetenschapsfilosofie of filosofie van de vul-maar-in-faculteit.
Als studie komt het erg op literatuuronderzoek aan en de voortgaande academische en literaire discussies over filosofie, waarbij actueel de oortjes hangen naar de bekende mensen.
Bij godsdienstfaculteiten (theologie) komt er nog de godsdienstgeschriften bij.
Op het forum is genoeg plaats in geruimd voor de academische onderwerpen.
Daar zou een strengere discipline moeten zijn voor consistentie, bronnen e.d..
Zo'n vertaling van Zarathustra is natuurlijk ook prachtig in mijn ogen.
Ik ben benieuwd of iemand Neus' uitdaging aandurft.
De beste plek is 'Informele filosofie' denk ik.
Neus
Ik denk wel dat dat deugdelijk is. Al was het maar omdat anders ergens een één of ander mem uit de lucht wordt opgepikt dat onbewust de dagelijkse filosofie bepaalt van actualiteit.Om zelf te beginnen verklaar ik het hebben van een academisch filosofisch onderwerp tot deugdelijk. Maar is het dat ook?
Of een levensfilosofie meegekregen van internet of opvoeding.
De deugdelijkheid schuilt er in dat opkomende gedachten die filosofisch aandoen niet voor vanzelfsprekend aangenomen worden, maar steeds opnieuw overdacht moeten worden.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
neus
Waarom is het steeds opnieuw overdenken deugdelijk, of wat maakt het niet steeds overdenken ondeugdelijk?De deugdelijkheid schuilt er in dat opkomende gedachten die filosofisch aandoen niet voor vanzelfsprekend aangenomen worden, maar steeds opnieuw overdacht moeten worden.
Mag je het laatste aan het eerste gelijk stellen?
Ik denk dat deugd geen afwezigheid van ondeugd is, maar ondeugd de afwezigheid van deugd. Ik hoorde iemand laatst zeggen dat kwaad de afwezigheid van goed is, en dat dan niet de vraag hoort te zijn waarom het kwaad er zou zijn, maar waarom het goede afwezig zou zijn. Bij deugd denk ik dat dit vooral afwezig is omdat je er in moet kunnen geloven.
Het ergste wat ik kan bedenken is dat deugd aangeboren is of een produkt van de opvoeding. Voer voor sociaal psychologen.
Wat ik eigenlijk zeg is dat filosofie zo is. En niet zo zeer of dat deugt ..
Een antwoord op jouw opmerkingen kan zijn dat je op een gegeven moment van bepaalde zaken kan denken dat ze genoeg overdacht zijn. En dat je ze dus met een gerust hart aan je gewoonte-lichaam over kunt laten.
Ik denk met de denker Perls dat automatisch je gedachtes dat laten bovendrijven wat op dat moment het belangrijkste is. Dat geeft in ieder geval rust en vertrouwen. Of het waar is.
In ieder geval merk in de fase van in bed liggen en willen slapen dat allerlei dingen bovenkomen die aandacht eisen en die je misschien om allerlei redenen weggedrukt hebt. Zo iets ...
Wat ik eigenlijk zeg is dat filosofie zo is. En niet zo zeer of dat deugt ..
Een antwoord op jouw opmerkingen kan zijn dat je op een gegeven moment van bepaalde zaken kan denken dat ze genoeg overdacht zijn. En dat je ze dus met een gerust hart aan je gewoonte-lichaam over kunt laten.
Ik denk met de denker Perls dat automatisch je gedachtes dat laten bovendrijven wat op dat moment het belangrijkste is. Dat geeft in ieder geval rust en vertrouwen. Of het waar is.
In ieder geval merk in de fase van in bed liggen en willen slapen dat allerlei dingen bovenkomen die aandacht eisen en die je misschien om allerlei redenen weggedrukt hebt. Zo iets ...
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
neus
Misschien dat vertrouwen (dat wel boven komt drijven wat boven moet drijven) op zich een deugd is, maar dan zo je veel meer associatieve filosofie verwachten, van de hak op de tak en zo. Terwijl de academische filosofie vooral heel gericht en gefocust lijkt te blijven.
Deugdelijk lijkt dan juist het je concentreren op een onderwerp, in plaats van het loslaten, wat dus eerder een wantrouwen is dan een vertrouwen.
Deugdelijk lijkt dan juist het je concentreren op een onderwerp, in plaats van het loslaten, wat dus eerder een wantrouwen is dan een vertrouwen.
-
neus
Ja, natuurlijk .. maar ik hoop dat je het academisch onderscheid beseft ..
Zo gaat het altijd. Er is altijd een versmelting mogelijk met 'hogere waarheden'.
De antithese is de ruzie tussen Kierkegaard en Hegel.
Kiergekaard was absoluut in het openhouden van de paradox. En een sprong willen wagen over wat iemand echt aangaat. Dus niet alleen het denken.
Kierkegaard piepelde Hegel over dat ie naar een limiet zat te werken. Terwijl de vraag een absolute beslissing eist.
Ja, daar kan ik ook niet bij, produkt als ik ben van deze tijd. Maar het intrigeert me wel ..
Zo gaat het altijd. Er is altijd een versmelting mogelijk met 'hogere waarheden'.
De antithese is de ruzie tussen Kierkegaard en Hegel.
Kiergekaard was absoluut in het openhouden van de paradox. En een sprong willen wagen over wat iemand echt aangaat. Dus niet alleen het denken.
Kierkegaard piepelde Hegel over dat ie naar een limiet zat te werken. Terwijl de vraag een absolute beslissing eist.
Ja, daar kan ik ook niet bij, produkt als ik ben van deze tijd. Maar het intrigeert me wel ..
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
neus
Ik ben ook al een poosje met "de sprong" bezig. Het is een aanlokkelijk romatisch beeld. Het deugdzame zou het vertrouwen kunnen zijn, of de acceptatie van alle gevolgen van jouw handelen zelfs als dit ongefundeerd is.
In een ander opzicht heb ik een logische verklaring voor een ongefundeerd geloof. Moderne wetenschappelijke en atheistische kaders laten feiten zien als zonder impliciete waarde. In dat opzicht is er dus nooit sprake van goed of slecht, slechts van feiten. Hierbij kies ik dan toch liever voor een (persoonlijk) geloof van behouden van het goede, zonder dat echt duidelijk is wat goed is, hoe je dat kunt behouden en wat voor waarde of nut dat heeft voor de mensheid. Een "sprong" zo je wilt, en nuchter beschouwd gaat het echt wel om een soort waanzin.
Deugd als "behouden van het goede" en dan het geloof in de deugd, dat zie ik toch wel in mijn medemens en dat geeft een soort blijdschap. Hoe onzinnig dat ook is.
In een ander opzicht heb ik een logische verklaring voor een ongefundeerd geloof. Moderne wetenschappelijke en atheistische kaders laten feiten zien als zonder impliciete waarde. In dat opzicht is er dus nooit sprake van goed of slecht, slechts van feiten. Hierbij kies ik dan toch liever voor een (persoonlijk) geloof van behouden van het goede, zonder dat echt duidelijk is wat goed is, hoe je dat kunt behouden en wat voor waarde of nut dat heeft voor de mensheid. Een "sprong" zo je wilt, en nuchter beschouwd gaat het echt wel om een soort waanzin.
Deugd als "behouden van het goede" en dan het geloof in de deugd, dat zie ik toch wel in mijn medemens en dat geeft een soort blijdschap. Hoe onzinnig dat ook is.
Ja, als je alles van zijn waardes beroofd hou je feiten over.
'Dit of dat is 'gewoon' alleen zus of zo. Water is gewoon H2O. Liefde is gewoon een kwestie van hormonen, enzovoort.
En zelfs 'filosofisch': Oorlog is er gewoon omdat de mens gewoon slecht is.
Achter dat alles als gewoon verklaren zitten nog steeds waardes ..
Naïef beschouwd zou ik zeggen dat jouw sprong 'gewoon' een sprong terug is of zal zijn naar de gewone naïeve staat.
.. Of dat waanzin en onzinnigheid is?
...
Als ik onschuldig geloof zie vind ik dat ook wel mooi. Het is vast niet voor niks dat er veel verlangen is om terug te keren in een paradijselijke staat, in iets arcadisch. Of zo.
'Dit of dat is 'gewoon' alleen zus of zo. Water is gewoon H2O. Liefde is gewoon een kwestie van hormonen, enzovoort.
En zelfs 'filosofisch': Oorlog is er gewoon omdat de mens gewoon slecht is.
Achter dat alles als gewoon verklaren zitten nog steeds waardes ..
Naïef beschouwd zou ik zeggen dat jouw sprong 'gewoon' een sprong terug is of zal zijn naar de gewone naïeve staat.
.. Of dat waanzin en onzinnigheid is?
...
Als ik onschuldig geloof zie vind ik dat ook wel mooi. Het is vast niet voor niks dat er veel verlangen is om terug te keren in een paradijselijke staat, in iets arcadisch. Of zo.
Yopi
Normaal is het een chaotisch mengsel van associaties en geheugenflarden van de altijd werkende fantasie. Of zo.
Is niet waar. Alleen onder spanning en als je op een speciale manier luistert.Ik denk met de denker Perls dat automatisch je gedachtes dat laten bovendrijven wat op dat moment het belangrijkste is. Dat geeft in ieder geval rust en vertrouwen. Of het waar is.
Normaal is het een chaotisch mengsel van associaties en geheugenflarden van de altijd werkende fantasie. Of zo.
-
neus
Ik ben bang dat mensen zich zoiets kunnen permitteren als luxe.
Lijkt me erg onrechtvaardig. Ik moet dan denken aan de godfather-cyclus.
Over het algemeen denk ik dat criminelen veel meer van een hiërarchie te lijden hebben als gewone mensen. Die vergissen zich deerlijk. Net als miljardairs of top mensen in het bedrijfsleven. Over het algemeen genomen zijn 'gewone mensen' er beter aan toe, ondanks hun gekanker. Te danken aan democratische politiek denk ik nogal es.
Naïeve staat vind ik een authentiek verlangen. Wel romantisch en behoorlijk onbereikbaar. Maar legitiem. Als puntje aan de horizon, en als het eerlijk is en niet ingevuld op de moderne manier - bijvoorbeeld de vakantie beelden in de reclame - zou het kunnen helpen. Alleen moet het op de één of andere manier ontdaan worden van die naïviteit en toch zijn kracht blijven behouden.
Ik zie dat bijvoorbeeld in hoe mensen hun kinderen zo iets toewensen. Of hun ouders een oude dag. Eigenlijk een beetje buiten het leven van alledag of zo.
Lijkt me erg onrechtvaardig. Ik moet dan denken aan de godfather-cyclus.
Over het algemeen denk ik dat criminelen veel meer van een hiërarchie te lijden hebben als gewone mensen. Die vergissen zich deerlijk. Net als miljardairs of top mensen in het bedrijfsleven. Over het algemeen genomen zijn 'gewone mensen' er beter aan toe, ondanks hun gekanker. Te danken aan democratische politiek denk ik nogal es.
Naïeve staat vind ik een authentiek verlangen. Wel romantisch en behoorlijk onbereikbaar. Maar legitiem. Als puntje aan de horizon, en als het eerlijk is en niet ingevuld op de moderne manier - bijvoorbeeld de vakantie beelden in de reclame - zou het kunnen helpen. Alleen moet het op de één of andere manier ontdaan worden van die naïviteit en toch zijn kracht blijven behouden.
Ik zie dat bijvoorbeeld in hoe mensen hun kinderen zo iets toewensen. Of hun ouders een oude dag. Eigenlijk een beetje buiten het leven van alledag of zo.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
neus
Als ik er zo bij nadenk, valt me het begrip incasseren in, in de betekenis van pijn/ellende incasseren. Een naïeve staat is dan een passieve staat, niet onmiddelijk moeite doen de omstandigheden naar de hand te zetten, zoiets. Is dat wat?
Je weerloos opstellen, net doen alsof het zo hoort zijn zoals het is, en er niet zozeer onverschillig maar dan toch passief tegenover staan.
Je weerloos opstellen, net doen alsof het zo hoort zijn zoals het is, en er niet zozeer onverschillig maar dan toch passief tegenover staan.
Ik ben de draad een beetje kwijt. Het begon geloof over dat jij nadacht over een sprong, en toen kwam die naïeve staat ter sprake.neus schreef:Als ik er zo bij nadenk, valt me het begrip incasseren in, in de betekenis van pijn/ellende incasseren. Een naïeve staat is dan een passieve staat, niet onmiddelijk moeite doen de omstandigheden naar de hand te zetten, zoiets. Is dat wat?
Je weerloos opstellen, net doen alsof het zo hoort zijn zoals het is, en er niet zozeer onverschillig maar dan toch passief tegenover staan.
Vraag je me nu hoe ik zo'n staat zie of ben je nog bezig met die sprong waar jij het over had?
-
neus
ik vraag je hoe je de naieve staat ziet, als vorm van deugdelijkheid, die bijvoorbeeld ook zit in het academisch filosoferen.. Die sprong had te maken met het ongefundeerde geloof in het behouden van het goede, waarvan je niet precies weet wat dan goed is. Dat goede zou zoiets als naieve staat kunnen zijn, maar dat blijft onzeker.
Zo zie ik de discussie, zie jij ze anders?
Misschien ben ik aan het invullen...
Zo zie ik de discussie, zie jij ze anders?
Misschien ben ik aan het invullen...
neus schreef:Je weerloos opstellen, net doen alsof het zo hoort zijn zoals het is, en er niet zozeer onverschillig maar dan toch passief tegenover staan.
ik schreef:Dingen leren die tegen je geloof ingaan?
Kan dat?
Nou vandaar dus. Is geloof wel aanpasbaar? Kun je dingen leren die buiten je geloof omgaan, je geloof ontkrachten als het ware?neus schreef:Van waar deze vraag?
Geloof is iets dat heel aanpasbaar is...
En kun je er dan onverschillig passief naast gaan staan?
Of hang dat weer van je geloof af? Of de ... eh ... "sterkte" ervan.
Zou de bomgordelterrorist kunnen twijfelen op het moment dat hij het koord heeft getrokken? (Terug kan hij niet meer, en we kunnen het hem ook niet meer vragen) Of is dit een onzinnige gedachte.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
neus
Als er iets aanpasbaar is, dan is het geloof. Natuurlijk wel met alle problemen van cognitieve dissonantie. Juist door geloof aan te passen kunnen we komen tot anders dan geprogrammeerd gedrag.
Geloof is daar waar alles door elkaar gehusseld wordt en je dan heel opportunistisch iets kan gaan vinden, zoals je ook voor alle gelegenheden een filosofietje kunt hebben. Het gekke is nu dat je dus ook niet opportunistisch kan zijn door geloof.
Als men in geloof star en dogmatisch wordt, is dat alleen vanuit de eisen van de groep of samenleving, dan word je een betrouwbaar lid van de samenleving. Ik denk echter dat de flexibiliteit ergens wel blijft, al was het maar om je ergens onderuit te praten als jouw geloof wordt angevallen.
Geloof is daar waar alles door elkaar gehusseld wordt en je dan heel opportunistisch iets kan gaan vinden, zoals je ook voor alle gelegenheden een filosofietje kunt hebben. Het gekke is nu dat je dus ook niet opportunistisch kan zijn door geloof.
Als men in geloof star en dogmatisch wordt, is dat alleen vanuit de eisen van de groep of samenleving, dan word je een betrouwbaar lid van de samenleving. Ik denk echter dat de flexibiliteit ergens wel blijft, al was het maar om je ergens onderuit te praten als jouw geloof wordt angevallen.
Ok .. Ik zie het geloof ik weer.neus schreef:ik vraag je hoe je de naieve staat ziet, als vorm van deugdelijkheid, die bijvoorbeeld ook zit in het academisch filosoferen.. Die sprong had te maken met het ongefundeerde geloof in het behouden van het goede, waarvan je niet precies weet wat dan goed is. Dat goede zou zoiets als naieve staat kunnen zijn, maar dat blijft onzeker.
Zo zie ik de discussie, zie jij ze anders?
Misschien ben ik aan het invullen...
Academisch associeerde ik met Hegel en de doorgaande traditie van de cerebrale commentaren daarop.
Kierkegaard associeerde ik met het existentiële: Je eigen bestaan in het middelpunt. Zoiets als: Waartoe zijn wij op aarde uit de catechismus.
Hegel voert de paradoxen via een dialectiek naar de limiet van het absolute.
Kierkegaard denkt (misschien) meer aan een bekering die ons opnieuw verbindt met een onaards geworden paradijs. Een ooit, of iets eeuwigs.
De paradox openhouden zou de sprong mogelijk maken naar die oorspronkelijke of eeuwige staat.
Beide hebben met afdwalingen en kronkelpaden te maken en hebben de deugd van streven naar deugd.
Misschien zijn dit de twee uitersten van wat in de filosofie geboden wordt.
Misschien zijn er ook gewoon meer mogelijkheden.
Je kunt misschien ook zeggen dat de limiet van Hegel en de paradijselijke staat allebei bestaan of in ieder geval recht hebben van bestaan, naast de huiskamerfilosofie waar Memeticae het over had.
Ik denk dat ik dat geloof. En niet geloof dat we een wereld moeten kiezen.
Misschien bewonen we ze allemaal wel op zijn tijd ..
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
neus
Ik had gehoopt: Nog even lang ..
Maar goed. Ik doe vaak cntr-A en cnrtl-C voordat ik op OK klik. Vanwege zelfde soort ervaringen.
In mijn verhaal is het van belang (cerebraal zeg ik er bij) dat het ook van belang is hoe sterk je bij je keuzes betrokken ben.
Triviaal is bijvoorbeeld: Gaan we naar de toko, bestellen we iets, of gaan we zelf koken.
Kierkegaard heeft iets voor ogen waarbij je met je hele wezen betrokken bent.
En waar je als het ware alle schepen achter je verbrandt. Zo iets wat Memeticae opmerkte over een zelfmoordenaar die een aanslag pleegt. Als je aan het touwtje getrokken hebt is het wel duidelijk dat er geen weg terug is.
Zo'n sprong in een duistere afgrond .. Tja.
Of de cliff-hanger: De keuze tussen blijven spartelen en in leven te blijven of los te laten.
Dan klinkt Hegel weer makkelijk, terwijl je kunt denken dat je verantwoord bezig bent. Een soort gelijdelijke weg naar het heil of zo.
Ik denk dat we ons toch maar moeten aanpassen aan de tegenwoordige stijl.
Geleidelijkheid met in je achterhoofd het besef dat het echt belangrijk is. Voor asceten en heiligen in het woud is het te laat. Die waren in totaal andere omstandigheden. Dus hoe dat moet in onze beschaving stelt me nog steeds voor raadsels.
Snap je?
In afwachting van je lange antwoord ..
Maar goed. Ik doe vaak cntr-A en cnrtl-C voordat ik op OK klik. Vanwege zelfde soort ervaringen.
In mijn verhaal is het van belang (cerebraal zeg ik er bij) dat het ook van belang is hoe sterk je bij je keuzes betrokken ben.
Triviaal is bijvoorbeeld: Gaan we naar de toko, bestellen we iets, of gaan we zelf koken.
Kierkegaard heeft iets voor ogen waarbij je met je hele wezen betrokken bent.
En waar je als het ware alle schepen achter je verbrandt. Zo iets wat Memeticae opmerkte over een zelfmoordenaar die een aanslag pleegt. Als je aan het touwtje getrokken hebt is het wel duidelijk dat er geen weg terug is.
Zo'n sprong in een duistere afgrond .. Tja.
Of de cliff-hanger: De keuze tussen blijven spartelen en in leven te blijven of los te laten.
Dan klinkt Hegel weer makkelijk, terwijl je kunt denken dat je verantwoord bezig bent. Een soort gelijdelijke weg naar het heil of zo.
Ik denk dat we ons toch maar moeten aanpassen aan de tegenwoordige stijl.
Geleidelijkheid met in je achterhoofd het besef dat het echt belangrijk is. Voor asceten en heiligen in het woud is het te laat. Die waren in totaal andere omstandigheden. Dus hoe dat moet in onze beschaving stelt me nog steeds voor raadsels.
Snap je?
In afwachting van je lange antwoord ..
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Bij academische filosofie kan ik me maar drie dingen voorstellen:
Het is zo want
Want het is zo dat
Het is hier.
HM, alsof je in een museum rondloopt
Het is zo want
Want het is zo dat
Het is hier.
HM, alsof je in een museum rondloopt
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
neus
Misschien is academisch filosoferen ook wel een negeren...
Je kan tot de keuze komen om academisch te gaan filosoferen als je merkt dat binnen de groep van academici gewaardeerd wordt wat je doet. Als de signalen goed zijn dus.
Ook kan je van te voren een voorstelling hebben wat het inhoudt, als een ideaalbeeld, en er dus graag bij willen horen en dus specifieke moeite doen, doen als de anderen dus.
Uiteindelijk gaat het om na-apen.
Van te voren kan je ook een beeld hebben van arrogante en egocentrische figuren die uit de hoogte doen en alleen naar zichzelf willen luisteren.
Of anders wel mensen die willen laten zien dat ze beter zijn dan anderen.
Of dit nu vooroordelen zijn of niet...
Wat ik van Philispe weet is dat het nu ook wel grappig slim kan zijn, en daar voel ik me persoonlijk wel toe aangetrokken. Hoewel het wel een kwast blijft natuurlijk. Maar de tegenwoordige stijl is wel weer wat aantrekkelijker.
Je hebt de Hegel-stijl, de filosoof van de kansel als het ware, en dan een poosje gerommel (Wittgenstein e.d.) en dan nu weer Philipse.
Toch misschien wel blijvend die kansel, elk boek een soort preek...
Je kan tot de keuze komen om academisch te gaan filosoferen als je merkt dat binnen de groep van academici gewaardeerd wordt wat je doet. Als de signalen goed zijn dus.
Ook kan je van te voren een voorstelling hebben wat het inhoudt, als een ideaalbeeld, en er dus graag bij willen horen en dus specifieke moeite doen, doen als de anderen dus.
Uiteindelijk gaat het om na-apen.
Van te voren kan je ook een beeld hebben van arrogante en egocentrische figuren die uit de hoogte doen en alleen naar zichzelf willen luisteren.
Of anders wel mensen die willen laten zien dat ze beter zijn dan anderen.
Of dit nu vooroordelen zijn of niet...
Wat ik van Philispe weet is dat het nu ook wel grappig slim kan zijn, en daar voel ik me persoonlijk wel toe aangetrokken. Hoewel het wel een kwast blijft natuurlijk. Maar de tegenwoordige stijl is wel weer wat aantrekkelijker.
Je hebt de Hegel-stijl, de filosoof van de kansel als het ware, en dan een poosje gerommel (Wittgenstein e.d.) en dan nu weer Philipse.
Toch misschien wel blijvend die kansel, elk boek een soort preek...
Ik heb met mijn jaar filosofie van de part-time opleiding op de Erasmus een beetje de studenten en leraren daar leren kennen.
Ambitieus en idealistisch is mijn oordeel.
Op de HOVO, waar ik nu mijn veertiende jaar in ga, heb ik iets soortgelijks meegemaakt bij de docenten en leerlingen. Alleen gevarieerder. Van onaangepaste vrije vogels tot autodidacten bij de leerlingen. De docenten, waaronder best ook wat jongere, oprecht geïnteresseerde filosofen die allemaal een eigen ontwikkeling lieten zien. Meestal zeer erudiet, met stellingnames, humor en bovenmatige intelligentie. Zonder arrogant te zijn.
Voor wat die ervaringen waar zijn.
Het blijft in ieder geval nog steeds een vakgebied wat behoorlijk buiten de waan van de dag of de tijd staat.
De meeste mensen hebben geen idee wat filosofen denken, hoe ze zijn en hoe ze zich gedragen.
Dat is mijn mening.
Ambitieus en idealistisch is mijn oordeel.
Op de HOVO, waar ik nu mijn veertiende jaar in ga, heb ik iets soortgelijks meegemaakt bij de docenten en leerlingen. Alleen gevarieerder. Van onaangepaste vrije vogels tot autodidacten bij de leerlingen. De docenten, waaronder best ook wat jongere, oprecht geïnteresseerde filosofen die allemaal een eigen ontwikkeling lieten zien. Meestal zeer erudiet, met stellingnames, humor en bovenmatige intelligentie. Zonder arrogant te zijn.
Voor wat die ervaringen waar zijn.
Het blijft in ieder geval nog steeds een vakgebied wat behoorlijk buiten de waan van de dag of de tijd staat.
De meeste mensen hebben geen idee wat filosofen denken, hoe ze zijn en hoe ze zich gedragen.
Dat is mijn mening.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
neus
Het credo van een filosoof zou kunnen zijn: onderscheid door denken.
In ieder geval niet onderscheid door doen of dromen, dat weet ik wel.
Hoewel doen en dromen meegenomen moeten worden en dan toch en aparte rol krijgen.
Binnen het academische is doen en dromen beperkt, denken zal wel gestimuleerd worden.
Maar zonder de samenhang dromen->doen->denken->dromen->etc. heeft het geen enkele betekenis. Je zou het academische dus een voorbereiding voor het dromen kunnen noemen. Ik betwijfel of veel mensen dat zo zouden willen accepteren.
Misschien is denken iets dat met verteren te maken heeft. Van voedsel is het bekend dat ze uitwerking heeft op dromen. Moeilijk verteerbaar hoeft dan weer geen impliciet doel te zijn voor het denken, dat lijkt me niet gezond.
In ieder geval niet onderscheid door doen of dromen, dat weet ik wel.
Hoewel doen en dromen meegenomen moeten worden en dan toch en aparte rol krijgen.
Binnen het academische is doen en dromen beperkt, denken zal wel gestimuleerd worden.
Maar zonder de samenhang dromen->doen->denken->dromen->etc. heeft het geen enkele betekenis. Je zou het academische dus een voorbereiding voor het dromen kunnen noemen. Ik betwijfel of veel mensen dat zo zouden willen accepteren.
Misschien is denken iets dat met verteren te maken heeft. Van voedsel is het bekend dat ze uitwerking heeft op dromen. Moeilijk verteerbaar hoeft dan weer geen impliciet doel te zijn voor het denken, dat lijkt me niet gezond.
Erg leuke inval .. die laatste zin.
Onderscheid door denken kan een motief zijn. In het academische zou het moeten zijn wat het oorspronkelijk was in de 1e academie van Plato en zoals bij het ontstaan van universiteiten: samen werken en organiseren om kennis - niet alleen te verwerven - maar te bewaren, uit te breiden en door te geven.
Niet individualistisch zeg maar. Tot nut van het algemeen. Een soort arbeidsdeling in de samenleving.
Voor sommige mensen voorbereidend voor het leven, voor anderen iets levenslangs. Eigenlijk dus geen doel op zich. In die samenhang die jij beschrijft dus maar één dimensie of fase ..
Als je het met verteren vergelijkt en met voedsel, dan zou het het gezond en evenwichtig moeten zijn om zo een bijdrage te leveren aan ons immuunsysteem, onze weerbaarheid.
Onderscheid door denken kan een motief zijn. In het academische zou het moeten zijn wat het oorspronkelijk was in de 1e academie van Plato en zoals bij het ontstaan van universiteiten: samen werken en organiseren om kennis - niet alleen te verwerven - maar te bewaren, uit te breiden en door te geven.
Niet individualistisch zeg maar. Tot nut van het algemeen. Een soort arbeidsdeling in de samenleving.
Voor sommige mensen voorbereidend voor het leven, voor anderen iets levenslangs. Eigenlijk dus geen doel op zich. In die samenhang die jij beschrijft dus maar één dimensie of fase ..
Als je het met verteren vergelijkt en met voedsel, dan zou het het gezond en evenwichtig moeten zijn om zo een bijdrage te leveren aan ons immuunsysteem, onze weerbaarheid.
(vervolg)
Het is ook wel interessant in dit verband om het over de taal van specialisten te hebben. Filosofen hebben een aparte taal ontwikkelt, waardoor ze snel met elkaar kunnen praten en van alles over kunnen slaan.
Zo heb je bijvoorbeeld de IT-taal of die van wiskundigen of .. enzovoort.
Niemand maakt drukte over speciale talen van groepen in de samenleving. Ze begrijpen het tot op zekere hoogte. Maar zodra waardes of ethiek in het spel komen vinden mensen dat ze kunnen claimen net zoveel verstand van zaken het hebben als ieder ander. Zo van: Ho ho ho! Ik ben de kerstman niet, maar ik heb ook levenservaring. Kortom: Als het me aangaat heb ik een even groot recht van spreken. Een prima manipulatie mogelijkheid voor politici, maar ook hun zwakte - in zo'n zogenaamde democratie.
Het krankzinnige is dat mensen die iedereen die boven het maaiveld uitsteekt willen onthoofden a la IS, is dat ze dat zelf ook nog interpreteren als dat ze zelfbewust zijn geworden! Terwijl het hun ingegeven is door liberale denkers en ander tuig.
Er is wel es gezegd dat de waarheid voor zichzelf kan zorgen, maar ik heb daar grote zorg over. Filosofen worden net zo geframed als politieke tegenstanders. Iedereen van die manipulators hebben een legertje sociaal psychologen, adviseurs of andere loonslaven beschikbaar om hun te helpen.
En niet te vergeten hun tekstschrijvers, het oplezen dat er uit ziet als echt en eerlijk ... enzovoort.
Een mediacratie ..
Paranoia is de beste houding daar tegenover.
Én een intuïtie voor integere mensen!
Verzamel alsjeblieft een aantal mensen waarbij je denkt dat je daar op kan vertrouwen. Door de zeef van die paranoia ...
Het is ook wel interessant in dit verband om het over de taal van specialisten te hebben. Filosofen hebben een aparte taal ontwikkelt, waardoor ze snel met elkaar kunnen praten en van alles over kunnen slaan.
Zo heb je bijvoorbeeld de IT-taal of die van wiskundigen of .. enzovoort.
Niemand maakt drukte over speciale talen van groepen in de samenleving. Ze begrijpen het tot op zekere hoogte. Maar zodra waardes of ethiek in het spel komen vinden mensen dat ze kunnen claimen net zoveel verstand van zaken het hebben als ieder ander. Zo van: Ho ho ho! Ik ben de kerstman niet, maar ik heb ook levenservaring. Kortom: Als het me aangaat heb ik een even groot recht van spreken. Een prima manipulatie mogelijkheid voor politici, maar ook hun zwakte - in zo'n zogenaamde democratie.
Het krankzinnige is dat mensen die iedereen die boven het maaiveld uitsteekt willen onthoofden a la IS, is dat ze dat zelf ook nog interpreteren als dat ze zelfbewust zijn geworden! Terwijl het hun ingegeven is door liberale denkers en ander tuig.
Er is wel es gezegd dat de waarheid voor zichzelf kan zorgen, maar ik heb daar grote zorg over. Filosofen worden net zo geframed als politieke tegenstanders. Iedereen van die manipulators hebben een legertje sociaal psychologen, adviseurs of andere loonslaven beschikbaar om hun te helpen.
En niet te vergeten hun tekstschrijvers, het oplezen dat er uit ziet als echt en eerlijk ... enzovoort.
Een mediacratie ..
Paranoia is de beste houding daar tegenover.
Én een intuïtie voor integere mensen!
Verzamel alsjeblieft een aantal mensen waarbij je denkt dat je daar op kan vertrouwen. Door de zeef van die paranoia ...
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(vervolg 2)
Het is bijna grappig om te zien hoe de sofisticated aanpak in het westen staat tegenover de overtuiging van de koppensnellers van IS.
Wel leuk om dan te bedenken dat de Franse revolutie de guillotine had uitgevonden vóór de massa vernietigings--kampen van de nazi's.
Die natuurlijk alleen maar bezig waren om het beste van de evolutie, de ariërs, een kans te geven om te overleven ten opzichte van de hordes, het domme volk, en andere achtergebleven groepen, die de vooruitgang belemmeren.
Zo ook: De angst overspoeld te worden door vluchtelingen, andere culturen, die het beetje orde dat veroverd is aan gort gaan helpen ..
Het is bijna grappig om te zien hoe de sofisticated aanpak in het westen staat tegenover de overtuiging van de koppensnellers van IS.
Wel leuk om dan te bedenken dat de Franse revolutie de guillotine had uitgevonden vóór de massa vernietigings--kampen van de nazi's.
Die natuurlijk alleen maar bezig waren om het beste van de evolutie, de ariërs, een kans te geven om te overleven ten opzichte van de hordes, het domme volk, en andere achtergebleven groepen, die de vooruitgang belemmeren.
Zo ook: De angst overspoeld te worden door vluchtelingen, andere culturen, die het beetje orde dat veroverd is aan gort gaan helpen ..
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(vervolg 4)
Als criminele elementen zowel gebruik kunnen maken van democratische gedachten of idealistisch geïnspireerde stromingen, waar blijven de mensen van goede wil (kerst-gedachte) dan? Blijkbaar heeft 'de waarheid' wel wat steun nodig. (Crowd-funding?) Ik ben benieuwd hoe een nieuwe generatie hier over denkt. Waarschijnlijk is zo'n generatie de enigste hoop.
Als criminele elementen zowel gebruik kunnen maken van democratische gedachten of idealistisch geïnspireerde stromingen, waar blijven de mensen van goede wil (kerst-gedachte) dan? Blijkbaar heeft 'de waarheid' wel wat steun nodig. (Crowd-funding?) Ik ben benieuwd hoe een nieuwe generatie hier over denkt. Waarschijnlijk is zo'n generatie de enigste hoop.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
neus
-
neus
Ah ok,yopi schreef:Ik denk dus dat ik bezig was dat te verdedigen.Om zelf te beginnen verklaar ik het hebben van een academisch filosofisch onderwerp tot deugdelijk. Maar is het dat ook?
.. En het dan zo breed te trekken dat het ook voor samenlevingen deugdelijk is.
Is dat een handvatje?
in principe moet het ook mogelijk zijn om zonder academisch te doen deugdelijk te zijn, het zal altijd wel om een speciale vorm van deugdelijkheid gaan
Instituties kunnen dat stutten of ondersteunen. Ook over generaties heen.
En inderdaad deugdelijkheid wordt er niet per se beter op als je een studiebol of een nerd bent. Niet ethischer als je ethiek studeert enzovoort.
Maar het helpt wel om keuzes te analyseren en ervaringen te verzamelen met betrekking tot zo iets als euthanasie. Het verstand er voor houden zal keuzes die goed bedoeld zijn helpen ook goed uit te werken. Zowel voor anderen als je zelf.
En inderdaad deugdelijkheid wordt er niet per se beter op als je een studiebol of een nerd bent. Niet ethischer als je ethiek studeert enzovoort.
Maar het helpt wel om keuzes te analyseren en ervaringen te verzamelen met betrekking tot zo iets als euthanasie. Het verstand er voor houden zal keuzes die goed bedoeld zijn helpen ook goed uit te werken. Zowel voor anderen als je zelf.
-
neus
Ook, misschien vooral voor jongeren geldt, dat de (academische) kennis die je opdoet geen praktische component hoeft te hebben. Het is nog een apartheid, kennis en leven. Naarmate ik ouder wordt lijkt de scheiding kunstmatig, niet vol te houden, of vraag het leven zoveel meer moeite dat de component belang krijgt.
-
neus
Dat zijn twee fases in jouw leven in ieder geval. Zo iets bedoel ik...vooral voor jongeren geldt, dat de (academische) kennis die je opdoet geen praktische component hoeft te hebben. Het is nog een apartheid, kennis en leven. Naarmate ik ouder wordt lijkt de scheiding kunstmatig, niet vol te houden ..
En wat bedoelde je nou met
?of vraag het leven zoveel meer moeite dat de component belang krijgt.
-
neus
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast