Verslaving
Verslaving
Gestrikt worden in één of andere denkwijze kun je ook een verslaving noemen. Mensen zijn verslaafd aan ademhalen, eten en drinken, slapen, kleding. Sommigen ook aan hun auto, huis of partner. Anderen weer aan genotsmiddelen. Maar de verslaving die er echt toe doet is de verslaving aan principes.
Daarom heb ik een hoge pet op van filosofie, omdat met filosofie je tot de verslaving aan principes komt.
Je zou iedere vorm van verslaving ziekelijk kunnen noemen, maar als het dan gaat om de verslavingen aan dingen die ons doen overleven, verslavingen aan het leven, zou het vrij absurd zijn dit ziekelijk te noemen. De vraag is nu of verslavingen aan principes ook verslavingen zijn aan het leven of juist niet.
Veel principes komen waarschijnlijk neer op het maximaliseren van de persoonlijke vrijheid. Daarmee kun je dus uitkomen bij een principe dat zich kan keren tegen de verslaving aan het leven, principes dus die het sterven ten dienste van die principes als normaal beschouwen. Dat komt feitelijk wat dichter in de buurt van een ziektebeeld, omdat het destructief is.
Het destructieve van principes komt dan bijvoorbeeld voort uit het maximaliseren van persoonlijke vrijheid, maar dat is wat paradoxaal, want als je met meer vrijheid minder leven hebt, dan kan dat niet de bedoeling zijn.
Het mooie van filosofische principes is dat ze wel moeten gehoorzamen aan een logica, als ze uiteindelijk door mensen geaccepteerd worden. We willen dus verslaafd zijn aan logica als we een verslaving aan principes zoeken.
Ook hierbij geldt dat een verslaving aan logica niet tegen de verslaving aan het leven in moet gaan, dat is logisch. Hoewel men het misschien als minder logisch kan beschouwen om een hoge pet op te hebben van het leven. Zeker als men al heel wat voor de kiezen heeft gehad.
Misschien is het logisch dat we kijken naar het verslavingsaspect zelf. Dat verslaving, ook al is dit aan het leven, principes of logica, zelf ter discussie gesteld kan worden. Bijvoorbeeld vanuit de logica dat gehechtheid voor lijden zorgt. Hele partijen mensen zijn verslaafd aan die logica.
Verstandige mensen zorgen dat ze niet verslaafd raken, dat ze “met mate” gebruiken. Bij een verslaving aan genotsmiddelen is dat heel duidelijk, gewoon weinig gebruiken of helemaal niet. Bij een verslaving aan principes of logica is het heel wat minder duidelijk. Om met mate verslaafd te zijn aan logica, moeten we dan maar soms onlogisch en impulsief zijn? Om met mate verslaafd te zijn aan principes, moeten we dan maar soms onze principes laten varen en hele andere dingen doen dan ons als juist voorkomen?
Misschien dat doordat een zekere maat aanhouden bij de verslaving aan principes en logica zo onmogelijk lijkt, is de verslaving dan toch weer ziekelijk, en uiteindelijk altijd destructief. Maar dat kun je alleen maar bedenken als je verslaafd bent aan logica en niet van te voren.
Daarom heb ik een hoge pet op van filosofie, omdat met filosofie je tot de verslaving aan principes komt.
Je zou iedere vorm van verslaving ziekelijk kunnen noemen, maar als het dan gaat om de verslavingen aan dingen die ons doen overleven, verslavingen aan het leven, zou het vrij absurd zijn dit ziekelijk te noemen. De vraag is nu of verslavingen aan principes ook verslavingen zijn aan het leven of juist niet.
Veel principes komen waarschijnlijk neer op het maximaliseren van de persoonlijke vrijheid. Daarmee kun je dus uitkomen bij een principe dat zich kan keren tegen de verslaving aan het leven, principes dus die het sterven ten dienste van die principes als normaal beschouwen. Dat komt feitelijk wat dichter in de buurt van een ziektebeeld, omdat het destructief is.
Het destructieve van principes komt dan bijvoorbeeld voort uit het maximaliseren van persoonlijke vrijheid, maar dat is wat paradoxaal, want als je met meer vrijheid minder leven hebt, dan kan dat niet de bedoeling zijn.
Het mooie van filosofische principes is dat ze wel moeten gehoorzamen aan een logica, als ze uiteindelijk door mensen geaccepteerd worden. We willen dus verslaafd zijn aan logica als we een verslaving aan principes zoeken.
Ook hierbij geldt dat een verslaving aan logica niet tegen de verslaving aan het leven in moet gaan, dat is logisch. Hoewel men het misschien als minder logisch kan beschouwen om een hoge pet op te hebben van het leven. Zeker als men al heel wat voor de kiezen heeft gehad.
Misschien is het logisch dat we kijken naar het verslavingsaspect zelf. Dat verslaving, ook al is dit aan het leven, principes of logica, zelf ter discussie gesteld kan worden. Bijvoorbeeld vanuit de logica dat gehechtheid voor lijden zorgt. Hele partijen mensen zijn verslaafd aan die logica.
Verstandige mensen zorgen dat ze niet verslaafd raken, dat ze “met mate” gebruiken. Bij een verslaving aan genotsmiddelen is dat heel duidelijk, gewoon weinig gebruiken of helemaal niet. Bij een verslaving aan principes of logica is het heel wat minder duidelijk. Om met mate verslaafd te zijn aan logica, moeten we dan maar soms onlogisch en impulsief zijn? Om met mate verslaafd te zijn aan principes, moeten we dan maar soms onze principes laten varen en hele andere dingen doen dan ons als juist voorkomen?
Misschien dat doordat een zekere maat aanhouden bij de verslaving aan principes en logica zo onmogelijk lijkt, is de verslaving dan toch weer ziekelijk, en uiteindelijk altijd destructief. Maar dat kun je alleen maar bedenken als je verslaafd bent aan logica en niet van te voren.
Ja, maar wat is te ..
Mijn 'verslaving' aan alcohol en nicotine hangt misschien wel samen met mijn verslaving aan filosofie: Afkicken van de duivel filosofie met de beëlzebub van die andere twee. De verdoving van die twijfel waar ik het over had.
De verslaving aan filosofie lijkt me existentieel, die andere biologisch ..
Mijn 'verslaving' aan alcohol en nicotine hangt misschien wel samen met mijn verslaving aan filosofie: Afkicken van de duivel filosofie met de beëlzebub van die andere twee. De verdoving van die twijfel waar ik het over had.
De verslaving aan filosofie lijkt me existentieel, die andere biologisch ..
De mens heeft op de dieren voor enig inzicht in verslavingen, daar staat tegenover dat er veel nieuwe verslavingen bij gekomen zijn. Het is niet onverdeeld positief om meer vormen van verslaving te hebben.
Het is bijvoorbeeld meer vrijheid als je in plaats van principieel geen vlees eten, op ieder moment zelf weer de afweging maakt wel of niet afhankelijk van wat op dat moment doorslaggevende argumenten zijn. Verslaafd aan een principe lijkt jezelf tekort doen.
Het is dan ook meer vrijheid om in plaats van principieel geloof in goden af te wijzen op ieder moment zelf weer de afweging te maken of de idee van goddelijke inmenging enige gevoelsmatige waarheid in zich heeft. Verslaafd aan de logica lijkt jezelf te kort doen.
Uit ervaring met genotsmiddelen weten we wel dat de enige goede maat soms het niet gebruiken is. Misschien is dat voor sommige principes (fascistoide) of sommige logica (sociaal darwinsime) ook.
Het is bijvoorbeeld meer vrijheid als je in plaats van principieel geen vlees eten, op ieder moment zelf weer de afweging maakt wel of niet afhankelijk van wat op dat moment doorslaggevende argumenten zijn. Verslaafd aan een principe lijkt jezelf tekort doen.
Het is dan ook meer vrijheid om in plaats van principieel geloof in goden af te wijzen op ieder moment zelf weer de afweging te maken of de idee van goddelijke inmenging enige gevoelsmatige waarheid in zich heeft. Verslaafd aan de logica lijkt jezelf te kort doen.
Uit ervaring met genotsmiddelen weten we wel dat de enige goede maat soms het niet gebruiken is. Misschien is dat voor sommige principes (fascistoide) of sommige logica (sociaal darwinsime) ook.
Zolang je de pillen maar slikt.neus schreef:Er is straks een pil of meerdere pillen voor iedereen. Ik denk dat dit inderdaad de toekomst wordt. Maar of de diagnose dan "ziek" is of eerder zoiets als "beperkt" of nog milder valt nog te bezien.
Verslavingszorg heeft tenslotte helemaal geen baat bij mensen die niet verslaafd zijn.
Hallo Pink,Pink Panter schreef:Misschien dat een stoicijnpil nog het beste is? Of zijn stoicijnen ook al niet helemaal normaal?
gisteren las ik een opmerking van iemand dat een stoïcijn de zin van het leven niet zou zien, dat zit in het beleven en doorleven van driften en gevoelens, aldus deze persoon.
Daar heb ik over nagedacht.
Ik heb ook een tijd in een antroposofische instelling gewerkt.neus schreef:Dat kan ik me goed voorstellen. De meeste mensen hebben typische ideeën over wat zorg is. Niet dat mijn ideeën zo goed zijn hoor.nx schreef:Ik heb ooit korte tijd in de reguliere verslavingszorg gewerkt.
Wat een zelfingenomen, niet wetenschappelijke ideeen hielden ze erop na daar.
Die konden er ook wat van.
Ja idd, geestelijke en lichamelijke afhankelijkheid. Hoewel het verschil tussen lichaam en geest natuurlijk kunstmatig is.
Het gaat misschien om de afhankelijkheid voor iets.
Zoals afhankelijkheid voor het genot van middelen, of voor geluk, of voor een verzetje etc. Bij afhankelijkheid voor geluk is het lastiger om van de middelen af te komen, dan genot of een verzetje.
Het gaat misschien om de afhankelijkheid voor iets.
Zoals afhankelijkheid voor het genot van middelen, of voor geluk, of voor een verzetje etc. Bij afhankelijkheid voor geluk is het lastiger om van de middelen af te komen, dan genot of een verzetje.
"Mind over matter" is wel overtuigend als je dagelijks drie maaltijden hebt, maar als je drie dagen niets gegeten hebt ligt het wel wat anders.
"Geluk" als iets geestelijks is op allerlei subtiele en minder subtiele manieren verbonden aan het lichaam.
"Geluk" als iets geestelijks is op allerlei subtiele en minder subtiele manieren verbonden aan het lichaam.
Laatst gewijzigd door neus op 10 okt 2013, 18:06, 1 keer totaal gewijzigd.
Nee, dat bedoel ik niet te zeggen.neus schreef:Bedoel je te zeggen dat men zich niet voldoende verdiept heeft in wat het is om verslaafd te zijn of een verslaafde te zijn? Hoe zou je dat moeten doen dan?nx schreef:Als je evidence based wilt werken is het wel handig om op z'n minst te weten wie je voor je hebt.
Welke "men" bedoel je trouwens?
Die pilletjes zijn er al. Meerdere.Pink Panter schreef:Zeer Swaabiaans!!! Ik ben het daar persoonlijk niet mee eens, maar misschien dat Swaab wel op de proppen komt met een pilletje tegen verslaving (daar heb je je alternatief). Ik geloof zelf meer in "mind over matter".neus schreef:Ja idd, geestelijke en lichamelijke afhankelijkheid. Hoewel het verschil tussen lichaam en geest natuurlijk kunstmatig is.
Werken ongeveer even goed als regelmatig hardlopen/ bewegen.
"Men" als de mensen in de verslavingszorg die volgens jou iets niet goed doen.nx schreef:Nee, dat bedoel ik niet te zeggen.neus schreef:Bedoel je te zeggen dat men zich niet voldoende verdiept heeft in wat het is om verslaafd te zijn of een verslaafde te zijn? Hoe zou je dat moeten doen dan?nx schreef:Als je evidence based wilt werken is het wel handig om op z'n minst te weten wie je voor je hebt.
Welke "men" bedoel je trouwens?
Wat bedoel je dan wel?
Misschien flauw, maar wat heeft apartheid voor zin?Pink Panter schreef:Dat is natuurlijke weer zo'n flauwe opmerking om de spirituele mens te ridiculiseren. Dat het één voortkomt uit het ander, wil nog niet zeggen dat dat ene hetzelfde is als waaruit het voorkomt. Dat een beuk voortkomt uit een beukennootje wil nog niet zeggen dat een beuk hetzelfde is als een beukennootje. Dat denken voortkomt uit het brein, wil nog niet zeggen dat het denken hetzelfde is als het brein. Bovendien kan het brein ook geen maaltijd tevoorschijn toveren, tenzij men in staat is zijn eigen brein te verorberen.neus schreef:"Mind over matter" is wel overtuigend als je dagelijks drie maaltijden hebt, maar als je drie dagen niets gegeten hebt ligt het wel wat anders.
"Geluk" als iets geestelijks is op allerlei subtiele en minder subtiele manieren verbonden aan het lichaam.
Heb je ze ook al gelezen?neus schreef:Ideeën ontwikkelen en aanbieden. Zes boeken vol op dit moment.nx schreef:Hoe doe jij dat?neus schreef:Dragen in de zin van verantwoordelijkheid dragen en nemen en dus meehelpen om ideeën te ontwikkelen waarmee het beter kan, niet blijven hangen in weerstand en weeklacht
:greins:
Ik bedoelde het ook niet vervelend hoor.neus schreef:Ik lees af en toe mijn eigen werk en verbaas me dan dat ik zoveel weer vergeten ben. Ik ben blij dat ik het opgeschreven heb.
Iedereen kan voor zichzelf van belang zijn, sommigen zijn daarmee ook van belang voor anderen. Of ik voor anderen van belang ben kan ik niet beantwoorden.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast