en ik vertel jouw, dat je gewoon loopt te zeuren,
om maar niet je eigen "wijn uit te schenken"
want jij en de rest o[p het forum weten dat jouw wijn niet te zuipen is,
dat is het onrechtvaardige, ook al iets wat eerder gezien is en besproken,
misschien is het wel beter als je helemaal niet drinkt,
is het jouw wel eens opgevallen, dat mensen die veel wijn drinken,
ook veel zeuren, vooral als ze geen wijn hebben,
en als ze de wijn gedronken hebben, zeggen ze vanalles,
en in hun ogen de meest prachtige verhalen,
maar wie kijkt zonder van dit gif te hebben gedronken,
ziet hoe belachelijk men zich maakt,
waarheid
-
Verwijderde gebruiker
juist,
waarheid is niet altijd leuk om te horen,
zeker als het mensen duidelijk maakt,
dat zijzelf niet de juiste gedachte hebben,
zo kunnen we terug komen op de eigenlijke vraagstelling,
moeten we nu de waarheid vertellen,
ten koste van de individuele gedachten?
of is het nu goed om ieder in zijn eigen "waarde" te laten ?
wat zou dit inhouden?
ieder zijn eigen waarde,
is dit niet een verschrikkelijke verantwoordelijkheid voor het individu?
brengt dit niet plichten mee?
of is het mogelijk om de grond gedachte van waarde te veranderen,
zodat we er niet zo zwaar aan hoeven te tillen?
zoals okke bijvoorbeeld,
of, zoals ik eigenlijk wil zeggen, dat waarheid helemaal niet zwaar te tillen
is,
en dat het niet ware, een zware last is,
vooral omdat hij niet te kennen is,
verder lijkt het me interrasant om te onderzoeken,
of het juist is, als men beweert dat de mens zelf subjektief is,
en vandaar uit beweert dat waarheid niet te kennen is,
of
zoals ik denk dat dit aangeleerd is,
en dat de ziel van nature waar kent, weet, en daardoor is,
en door slecht gebruik van deze kennis, bewust,
de mens in verwarring is gebracht,
want als we dit bewijzen, spreken we namelijk de mensheid vrij,
en kunnen we stellen dat de mens niet van nature uit,
slecht IS,
maar dat dit is aangeleerd,
onbewust,
als de mens dit weet, heeft hij de grootste overwinning behaalt,
en is hij werkelijk vrij,
vrij van al het slechte,
vrij van zijn eigen angst, het onwetend zijn,
want nu hoeft men zich niet meer te schamen,
hij weet het,
de waarheid
waarheid is niet altijd leuk om te horen,
zeker als het mensen duidelijk maakt,
dat zijzelf niet de juiste gedachte hebben,
zo kunnen we terug komen op de eigenlijke vraagstelling,
moeten we nu de waarheid vertellen,
ten koste van de individuele gedachten?
of is het nu goed om ieder in zijn eigen "waarde" te laten ?
wat zou dit inhouden?
ieder zijn eigen waarde,
is dit niet een verschrikkelijke verantwoordelijkheid voor het individu?
brengt dit niet plichten mee?
of is het mogelijk om de grond gedachte van waarde te veranderen,
zodat we er niet zo zwaar aan hoeven te tillen?
zoals okke bijvoorbeeld,
of, zoals ik eigenlijk wil zeggen, dat waarheid helemaal niet zwaar te tillen
is,
en dat het niet ware, een zware last is,
vooral omdat hij niet te kennen is,
verder lijkt het me interrasant om te onderzoeken,
of het juist is, als men beweert dat de mens zelf subjektief is,
en vandaar uit beweert dat waarheid niet te kennen is,
of
zoals ik denk dat dit aangeleerd is,
en dat de ziel van nature waar kent, weet, en daardoor is,
en door slecht gebruik van deze kennis, bewust,
de mens in verwarring is gebracht,
want als we dit bewijzen, spreken we namelijk de mensheid vrij,
en kunnen we stellen dat de mens niet van nature uit,
slecht IS,
maar dat dit is aangeleerd,
onbewust,
als de mens dit weet, heeft hij de grootste overwinning behaalt,
en is hij werkelijk vrij,
vrij van al het slechte,
vrij van zijn eigen angst, het onwetend zijn,
want nu hoeft men zich niet meer te schamen,
hij weet het,
de waarheid
aangezien okke een subjektief denkend mens is,
is zij symbool niet te plaatsen,
de betekenis, bestaat uit wat men zelf wil,
dan staat het mij vrij, om het applaus,
als aanmoediging te zien, en verder te gaan,
verder met vrijheid,
objektief,
even kijken, vrijheid,
oja ik weet het weer, ik heb gezegd dat waarheid vrijheid is,
zullen we eens kijken,
de waarheid over het menselijk lichaam,
is het waar, wat mensen beweren,
dat ieder zijn eigen kunnen heeft?
en hoe komt men bij deze gedachte, objektief of subjektief,
maar vooral is hij waar?
want als men bedoelt, dat ieder kan wat hij doet,
lijkt de uitspraak me volkomen juist,
zo kunnen we subjektief zeggen dat dit juist is,
al is de aanduiding DIT nu erg onduidleijk,
want bedoelt men nu de uitspraak die waar is? subjektief of
taalkundig,
want deze is samen met de subjektieve gedachte waar,
of verwijst het DIT naar de inhoud van de uitspraak?
hoe ziet deze eruit, subjektief?
ieder zijn eigen kunnen?
zou het zoeits zijn als, ieder heeft van nature zijn eigen kunnen,
zoiets?
men beweert nu dat van nature een aanleg moet hebben,
een aanleg die niet iedereen vergeven is,
maar wacht is even,
wat is een aanleg die je niet bezit?
is dit een tekort koming?
zeggen we nu eigenlijk niet dat ieder mens van nature tekortkoming heeft?
kan dit?
van nature? subjektief,
ik ben bang van wel, ik denk dat het subjektieve deze gedachte toelaat,
het waarom van al dit, houden jullie nog tegoed,
laten we nog eens de uitspraak beijken, maar nu objektief,
ieder zijn eigen kunnen,
ieder, is elk mens
zijn eigen, maar wat is dit nu?
wat is zijn eigen?
kunnen?
de mens kan toch alles,
objektief,
we kunnen elke beweging die ons ooit is voorgekomen nadoen,
het menselijk lichaam, beste vrienden is namelijk perfect,
dit hier, is de waarheid,
ergens hier op het forum is ooit gesproken, over
het verschil tussen
mens en dier,
misschien word het eens tijd om het gesprek eens te beindigen,
maar daar zijn we natuurlijk vrij in,
het verschil,
elk dier heeft specialiteiten, oerinstinct, en bewegingen,
de mens heeft alle specialiteiten, oerinstincten en bewegingen,
in
1, 1 vorm
ons lichaam,
om nu mijn worden kracht bij te zetten,
en duidelijk heid verschaffen,
zo het goed zijn om 2 vormen van bewegen te bekijken,
wetende dat er nog vele meer zijn,
kies ik deze 2,
het zijn de 2 woorden, freerunners en systema,
en onderzoek deze 2 woorden,
opzoek naar hun grondgedachte,
dan ziet u wat ik bedoel,
als u nu dit wetende, uw eigen lichaam vergelijkt,
met de lichamen die ik u heb laten zien,
beweert u dan nog steeds dat u beweegt naar eigen kunnen?
wat dat is toch wat men wil beweren,
zeg eens vrienden, naar waarheid,
jullie kunnen veel meer met je lichaam,
dan je daadwerkelijk doet,
het is waar dat het menselijk lichaam daadwerkelijk goed is,
is zij symbool niet te plaatsen,
de betekenis, bestaat uit wat men zelf wil,
dan staat het mij vrij, om het applaus,
als aanmoediging te zien, en verder te gaan,
verder met vrijheid,
objektief,
even kijken, vrijheid,
oja ik weet het weer, ik heb gezegd dat waarheid vrijheid is,
zullen we eens kijken,
de waarheid over het menselijk lichaam,
is het waar, wat mensen beweren,
dat ieder zijn eigen kunnen heeft?
en hoe komt men bij deze gedachte, objektief of subjektief,
maar vooral is hij waar?
want als men bedoelt, dat ieder kan wat hij doet,
lijkt de uitspraak me volkomen juist,
zo kunnen we subjektief zeggen dat dit juist is,
al is de aanduiding DIT nu erg onduidleijk,
want bedoelt men nu de uitspraak die waar is? subjektief of
taalkundig,
want deze is samen met de subjektieve gedachte waar,
of verwijst het DIT naar de inhoud van de uitspraak?
hoe ziet deze eruit, subjektief?
ieder zijn eigen kunnen?
zou het zoeits zijn als, ieder heeft van nature zijn eigen kunnen,
zoiets?
men beweert nu dat van nature een aanleg moet hebben,
een aanleg die niet iedereen vergeven is,
maar wacht is even,
wat is een aanleg die je niet bezit?
is dit een tekort koming?
zeggen we nu eigenlijk niet dat ieder mens van nature tekortkoming heeft?
kan dit?
van nature? subjektief,
ik ben bang van wel, ik denk dat het subjektieve deze gedachte toelaat,
het waarom van al dit, houden jullie nog tegoed,
laten we nog eens de uitspraak beijken, maar nu objektief,
ieder zijn eigen kunnen,
ieder, is elk mens
zijn eigen, maar wat is dit nu?
wat is zijn eigen?
kunnen?
de mens kan toch alles,
objektief,
we kunnen elke beweging die ons ooit is voorgekomen nadoen,
het menselijk lichaam, beste vrienden is namelijk perfect,
dit hier, is de waarheid,
ergens hier op het forum is ooit gesproken, over
het verschil tussen
mens en dier,
misschien word het eens tijd om het gesprek eens te beindigen,
maar daar zijn we natuurlijk vrij in,
het verschil,
elk dier heeft specialiteiten, oerinstinct, en bewegingen,
de mens heeft alle specialiteiten, oerinstincten en bewegingen,
in
1, 1 vorm
ons lichaam,
om nu mijn worden kracht bij te zetten,
en duidelijk heid verschaffen,
zo het goed zijn om 2 vormen van bewegen te bekijken,
wetende dat er nog vele meer zijn,
kies ik deze 2,
het zijn de 2 woorden, freerunners en systema,
en onderzoek deze 2 woorden,
opzoek naar hun grondgedachte,
dan ziet u wat ik bedoel,
als u nu dit wetende, uw eigen lichaam vergelijkt,
met de lichamen die ik u heb laten zien,
beweert u dan nog steeds dat u beweegt naar eigen kunnen?
wat dat is toch wat men wil beweren,
zeg eens vrienden, naar waarheid,
jullie kunnen veel meer met je lichaam,
dan je daadwerkelijk doet,
het is waar dat het menselijk lichaam daadwerkelijk goed is,
-
Verwijderde gebruiker
-
Verwijderde gebruiker
zie je wat jeroen zegt okke?
hij zegt,
Het is een mening dat het een mening is.
yopi reageert, met het volgende,
Ik heb toch het gevoel dat je hier een verpletterende Waarheid aan het verkondigen bent.
nu zie ik ook dat jeroen het juist heeft,
al twijfeld hij aan zichzelf kijk maar,
Het is zelfs een mening dat het een mening is dat het een mening is.
het verpletterende gevoel, van yopi,
dat is wel een beetje raar,
het lijkt wel of yopi zijn uitspraak probeert op te leuken,
maar dan op een rare manier,
het word nog gekker als jeroen nog een keer reageert,
hij zegt namelijk tegen yopi,
dat het verpletterende gevoel, heerlijk is,
of bedoel je jeroen, dat de waarheid spreken een heerlijk gevoel is?
of jeroen, vind je het fijn om een complimentje te krijgen?
al met al, het is niet zo "verpletterend"als yopi ons doet geloven,
okke geeft altijd een mening, dit is niet iets nieuws om te zien,
de uitspraak van jeroen, geeft geen enkel gevoel,
hij is gevoelloos,
of zoals jeroen zelf zegt, het is maar een mening,
hij zegt,
Het is een mening dat het een mening is.
yopi reageert, met het volgende,
Ik heb toch het gevoel dat je hier een verpletterende Waarheid aan het verkondigen bent.
nu zie ik ook dat jeroen het juist heeft,
al twijfeld hij aan zichzelf kijk maar,
Het is zelfs een mening dat het een mening is dat het een mening is.
het verpletterende gevoel, van yopi,
dat is wel een beetje raar,
het lijkt wel of yopi zijn uitspraak probeert op te leuken,
maar dan op een rare manier,
het word nog gekker als jeroen nog een keer reageert,
hij zegt namelijk tegen yopi,
dat het verpletterende gevoel, heerlijk is,
of bedoel je jeroen, dat de waarheid spreken een heerlijk gevoel is?
of jeroen, vind je het fijn om een complimentje te krijgen?
al met al, het is niet zo "verpletterend"als yopi ons doet geloven,
okke geeft altijd een mening, dit is niet iets nieuws om te zien,
de uitspraak van jeroen, geeft geen enkel gevoel,
hij is gevoelloos,
of zoals jeroen zelf zegt, het is maar een mening,
-
Verwijderde gebruiker
Een zorgvuldige beschrijving van je mening. Om je vraag te beantwoorden: ja ik lees wat Jeroen schrijft.alain schreef:zie je wat jeroen zegt okke? hij zegt, Het is een mening dat het een mening is. yopi reageert, met het volgende, Ik heb toch het gevoel dat je hier een verpletterende Waarheid aan het verkondigen bent. nu zie ik ook dat jeroen het juist heeft, al twijfeld hij aan zichzelf kijk maar, Het is zelfs een mening dat het een mening is dat het een mening is. het verpletterende gevoel, van yopi, dat is wel een beetje raar, het lijkt wel of yopi zijn uitspraak probeert op te leuken, maar dan op een rare manier, het word nog gekker als jeroen nog een keer reageert, hij zegt namelijk tegen yopi, dat het verpletterende gevoel, heerlijk is, of bedoel je jeroen, dat de waarheid spreken een heerlijk gevoel is? of jeroen, vind je het fijn om een complimentje te krijgen? al met al, het is niet zo "verpletterend"als yopi ons doet geloven, okke geeft altijd een mening, dit is niet iets nieuws om te zien, de uitspraak van jeroen, geeft geen enkel gevoel, hij is gevoelloos, of zoals jeroen zelf zegt, het is maar een mening,
Dit haal ik uit je woorden:
alain schreef:nu zie ik ook dat jeroen het juist heeft,
dat het verpletterende gevoel, heerlijk is,
okke geeft altijd een mening, dit is niet iets nieuws om te zien,
of zoals jeroen zelf zegt, het is maar een mening
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Ik begrijp dat Alain deze conclusies trekt:
De uitspraak van Jeroen is gevoelloos.
Het verpletterende gevoel van Yopi is raar.
De meningen van Okke zijn gestandaardiseerd.
@ Alain
Klopt dit? (Is dit waar?)
Kun je dit beargumenteren?
De uitspraak van Jeroen is gevoelloos.
Het verpletterende gevoel van Yopi is raar.
De meningen van Okke zijn gestandaardiseerd.
@ Alain
Klopt dit? (Is dit waar?)
Kun je dit beargumenteren?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
ziznl, of de uitspraak van jeroen gevoelloos is?
ik zou liever willen zeggen, gedachteloos, of inhoudloos,
het lijkt wel zo antwoord wat men geeft, als men geen zin heeft
in een gesprek,
of, als men geen tijd heeft,
bijvoorbeeld als je druk bent, en iemand je iets vraagt,
ben je instaat om met zo antwoord snel te reageren,
het is alleen jammer dat we nog steeds niet te horen krijgen waarom
mijn uitspraak een mening is,
verder lijkt het net of jeroen, okke komt helpen,
echter, jeroen zegt alleen, dat okke en hij een mening verkondigen,
iets wat we allang hadden vastgesteld,
dus echt een hulp is het niet,
dan de bijval van yopi, die de uitspraak verpletterend vind,
het is een bijval, voor jeroen,
echter wat er nu zo verpletterend aan is, weet niemand,
dat het waar is, is niet bijzonder, sterker het is onvermijdelijk,
mensen als okke en jeroen, kunnen alleen maar een mening hebben,
ik vind het wel een zwakte van yopi, om op zo een manier,
iemand bij te staan, het lijkt wel een beetje op het gebruikelijke
debatteren,
wat men vaak ziet, als men druk in discussie is, en een spreker
een mooi retorisch antwoord geeft, het publiek zo hard klapt en roept,
dat het weder antwoord verloren gaat, verloren in de massa,
de gesprekspartner word op deze manier elke moed ontnomen
om verder te spreken,
over okke hoeven we het verder niet te hebben,
okke is okke, daar weet jij ook alles over,
al is het wel raar, dat zelfs het lichaam, als zijnde goed, nog door okke
in twijfel word gebracht,
zegt dit nu iets over mijn uitspraak, of over zij lichaam?
maar ziznl, hoe zie jij het?
ben jij bewust, van de mogenlijkheden van ons lichaam,
of denk jij ook dat ik het verkeerd zie?
mij is in ieder geval gebleken, dat men niet zijn lichaam leert kennen,
in de gebruikelijke opvoeding, en ik vind dit raar,
tenzij de opvoeder zelf niet in de gaten heeft waartoe het lichaam in staat
is,
zo leert onze opvoeder, ons een beperking inplaats van een bevrijding,
(de manipulator, bewust of onbewust)
nu heb ik al eens eerder hier op gewezen,
weet je nog, de veronderstelling, dat men links of rechts is,
dit word als algemene kennis gebruikt,
echter als men maar een beetje nadenkt, weet men
dat de mens zowel links als rechts zijn lichaam kan gebruiken,
de enige belemmering, is de gedachte, dat is alles,
oja en het kost een klein beetje moeite
ik zou liever willen zeggen, gedachteloos, of inhoudloos,
het lijkt wel zo antwoord wat men geeft, als men geen zin heeft
in een gesprek,
of, als men geen tijd heeft,
bijvoorbeeld als je druk bent, en iemand je iets vraagt,
ben je instaat om met zo antwoord snel te reageren,
het is alleen jammer dat we nog steeds niet te horen krijgen waarom
mijn uitspraak een mening is,
verder lijkt het net of jeroen, okke komt helpen,
echter, jeroen zegt alleen, dat okke en hij een mening verkondigen,
iets wat we allang hadden vastgesteld,
dus echt een hulp is het niet,
dan de bijval van yopi, die de uitspraak verpletterend vind,
het is een bijval, voor jeroen,
echter wat er nu zo verpletterend aan is, weet niemand,
dat het waar is, is niet bijzonder, sterker het is onvermijdelijk,
mensen als okke en jeroen, kunnen alleen maar een mening hebben,
ik vind het wel een zwakte van yopi, om op zo een manier,
iemand bij te staan, het lijkt wel een beetje op het gebruikelijke
debatteren,
wat men vaak ziet, als men druk in discussie is, en een spreker
een mooi retorisch antwoord geeft, het publiek zo hard klapt en roept,
dat het weder antwoord verloren gaat, verloren in de massa,
de gesprekspartner word op deze manier elke moed ontnomen
om verder te spreken,
over okke hoeven we het verder niet te hebben,
okke is okke, daar weet jij ook alles over,
al is het wel raar, dat zelfs het lichaam, als zijnde goed, nog door okke
in twijfel word gebracht,
zegt dit nu iets over mijn uitspraak, of over zij lichaam?
maar ziznl, hoe zie jij het?
ben jij bewust, van de mogenlijkheden van ons lichaam,
of denk jij ook dat ik het verkeerd zie?
mij is in ieder geval gebleken, dat men niet zijn lichaam leert kennen,
in de gebruikelijke opvoeding, en ik vind dit raar,
tenzij de opvoeder zelf niet in de gaten heeft waartoe het lichaam in staat
is,
zo leert onze opvoeder, ons een beperking inplaats van een bevrijding,
(de manipulator, bewust of onbewust)
nu heb ik al eens eerder hier op gewezen,
weet je nog, de veronderstelling, dat men links of rechts is,
dit word als algemene kennis gebruikt,
echter als men maar een beetje nadenkt, weet men
dat de mens zowel links als rechts zijn lichaam kan gebruiken,
de enige belemmering, is de gedachte, dat is alles,
oja en het kost een klein beetje moeite
-
Verwijderde gebruiker
-
Verwijderde gebruiker
Ik ontken inderdaad dat het menselijk lichaam goed is of slecht is. Die kwalificatie goed/slecht is een mening.alain schreef:met jouw uitspraak zaai je toch twijfel? je ontkent toch de waarheid, dat het lichaam goed is,okke schreef:Het is een mening dat het menselijk lichaam goed is.alain schreef:Het is waar dat het menselijk lichaam daadwerkelijk goed is.
Het menselijk lichaam is slecht bestand tegen langdurig verblijf in het luchtledige. Is het daarmee een slecht lichaam? Het menselijk lichaam is slecht brandbaar. Is het daarmee een slecht lichaam? Het menselijk lichaam kan de interne temperatuur vrij goed constant houden. Is het daarmee een goed lichaam?
Je schrijft dat het waar is dat het menselijk lichaam daadwerkelijk goed is.
Wat bedoel je met 'daadwerkelijk goed'?
@ alain
Thanx
Ik denk dat Jeroen zijn peilstok bewust projecteert en communicatie zoekt.
Ik denk dat Yopi bewust behoorlijk cynisch is hier en dit wil laten zien.
Ik denk dat Okke bewust sterk principieel is in zijn relativisme en hier geen afstand van wil nemen.
Thanx
Ik denk dat Jeroen zijn peilstok bewust projecteert en communicatie zoekt.
Ik denk dat Yopi bewust behoorlijk cynisch is hier en dit wil laten zien.
Ik denk dat Okke bewust sterk principieel is in zijn relativisme en hier geen afstand van wil nemen.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
-
Verwijderde gebruiker
Alain is Herman c.s. (Valery, Hoya, van Rossum etc) OF MIS. Ik weet het gewoon niet. Maar Alain heeft wel een alter-ego-geschiedenis op dit forum.okke schreef:Een leuke reflectie op Jeroen, Yopi en mij. Heb je ook een reflectie op Alain en jezelf?
Op mezelf kan ik niet goed reflecteren.
Vermakelijk he! Doe je mee? Wat zijn jouw reflecties over yopi, Jeroen, mij en Alain?
BTW: Het lichaam is een fysiek 'goed' en is een fysiek 'waar'.
Meervoud: Lichamen zijn fysieke goederen en fysieke waren
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
-
Verwijderde gebruiker
Semantische spelerij is wat jij zelf doet en bij anderen ziet gebeuren.okke schreef:Semantische spelerij.ziznl schreef:Het lichaam is een fysiek 'goed' en is een fysiek 'waar'.
Meervoud: Lichamen zijn fysieke goederen en fysieke waren
Los daarvan reageer je nogal selectief. Gevalletje van Oostindische (semantische) blindheid?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
-
Verwijderde gebruiker
Daar heb je gelijk in; ik doe het zelf ook.ziznl schreef:Semantische spelerij is wat jij zelf doet en bij anderen ziet gebeuren.
Je gaf een boeiende reflectie op de houding van mij, Jeroen en Yopi. Je aanvulling wie Alain mogelijk zou kunnen zijn, is geen reflectie op zijn houding in het gesprek. Ik liet die reflectie Oost-Indisch nog even links liggen.ziznl schreef:Los daarvan reageer je nogal selectief. Gevalletje van Oostindische (semantische) blindheid?
Aangepast aan jouw kritische houding ten aanzien van semantische spelerij wijs ik je erop dat je in eerste instantie sprak over jou, Jeroen en Yopi. Nu is de betekenis al verschoven naar de houding van jou, Jeroen en Yopi.okke schreef:Je gaf een boeiende reflectie op de houding van mij, Jeroen en Yopi. Je aanvulling wie Alain mogelijk zou kunnen zijn, is geen reflectie op zijn houding in het gesprek.
Dat is voor mij geenszins hetzelfde om over te reflecteren.
Dat gezegd hebbende kan ik natuurlijk wel over de houding van ALain gaan reflecteren: Alain gaat in op alle vragen die gesteld worden en stelt zelf ook vragen. Toch biedt hij weinig houvast om op aan te knopen. Er zit begin nog eind aan zijn zinnen. Hij is nogal oneindig. Dat maakt het makkelijk om hem te negeren. En juist dat vind ik TE makkelijk. Als je uitgaat van goede intenties en bedoelingen zegt hij behalve nogal wat onzinnige ook zeer veel zinnige dingen. En de onzinnige dingen zouden wel eens zinnig kunnen zijn als ik ze kon begrijpen.
Kan jij je wel vinden in dat principiele relativisme van je? Of is het slechts een houding welke ik en anderen bij jou zien, waar jijzelf je niet zozeer van bewust bent? Of is het wel een bewuste houding?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
okke, je vraagt me dit,
Wat bedoel je met 'daadwerkelijk goed'?
het lijkt wel okke of de daad bij het woord gevoegd is,
daad in de vorm van doen,
blijkbaar MOET men iets doen, om het lichaam werkelijk goed te
laten zijn,
ziznl,
Alain is Herman c.s. (Valery, Hoya, van Rossum etc) OF MIS. Ik weet het gewoon niet. Maar Alain heeft wel een alter-ego-geschiedenis op dit forum.
Op mezelf kan ik niet goed reflecteren.
ik heb geen alter ego ziznl,
al zouden sommigen van jullie wel heel graag willen,
het is niet waar,
daarin tegen is er wel een alter ego, sardonic genaamd,
vervolgens ga je verder ziznl,
Dat gezegd hebbende kan ik natuurlijk wel over de houding van ALain gaan reflecteren: Alain gaat in op alle vragen die gesteld worden en stelt zelf ook vragen. Toch biedt hij weinig houvast om op aan te knopen. Er zit begin nog eind aan zijn zinnen. Hij is nogal oneindig. Dat maakt het makkelijk om hem te negeren. En juist dat vind ik TE makkelijk. Als je uitgaat van goede intenties en bedoelingen zegt hij behalve nogal wat onzinnige ook zeer veel zinnige dingen. En de onzinnige dingen zouden wel eens zinnig kunnen zijn als ik ze kon begrijpen.
waarom vraag je het niet ziznl?
dan weet je het, en hoeven we dit "wie is het spel"niet te spelen,
en hoe zit het met jezelf,
hoe is het mogelijk dat je niet op jezelf kan reflecteren?
ben je zo onbewust?
al geef ik je gelijk hoor,
over wat voor een reflectie hebben we het nu, als men zijn medespreker
subjektief gaat reflekteren,
ik ben bang dat dit alleen maar leid naar een reflectie,
die men uitkomt, niet een die waar is,
sterker, een reflectie is een onvolledig beeld van wat is,
Wat bedoel je met 'daadwerkelijk goed'?
het lijkt wel okke of de daad bij het woord gevoegd is,
daad in de vorm van doen,
blijkbaar MOET men iets doen, om het lichaam werkelijk goed te
laten zijn,
ziznl,
Alain is Herman c.s. (Valery, Hoya, van Rossum etc) OF MIS. Ik weet het gewoon niet. Maar Alain heeft wel een alter-ego-geschiedenis op dit forum.
Op mezelf kan ik niet goed reflecteren.
ik heb geen alter ego ziznl,
al zouden sommigen van jullie wel heel graag willen,
het is niet waar,
daarin tegen is er wel een alter ego, sardonic genaamd,
vervolgens ga je verder ziznl,
Dat gezegd hebbende kan ik natuurlijk wel over de houding van ALain gaan reflecteren: Alain gaat in op alle vragen die gesteld worden en stelt zelf ook vragen. Toch biedt hij weinig houvast om op aan te knopen. Er zit begin nog eind aan zijn zinnen. Hij is nogal oneindig. Dat maakt het makkelijk om hem te negeren. En juist dat vind ik TE makkelijk. Als je uitgaat van goede intenties en bedoelingen zegt hij behalve nogal wat onzinnige ook zeer veel zinnige dingen. En de onzinnige dingen zouden wel eens zinnig kunnen zijn als ik ze kon begrijpen.
waarom vraag je het niet ziznl?
dan weet je het, en hoeven we dit "wie is het spel"niet te spelen,
en hoe zit het met jezelf,
hoe is het mogelijk dat je niet op jezelf kan reflecteren?
ben je zo onbewust?
al geef ik je gelijk hoor,
over wat voor een reflectie hebben we het nu, als men zijn medespreker
subjektief gaat reflekteren,
ik ben bang dat dit alleen maar leid naar een reflectie,
die men uitkomt, niet een die waar is,
sterker, een reflectie is een onvolledig beeld van wat is,
-
Verwijderde gebruiker
Hier ben ik het mee eens, maar het is dan ook een makkelijke open deur. Een reflectie is een spiegeling of beeld van wat is. Een beeld is altijd onvolledig.alain schreef:Een reflectie is een onvolledig beeld van wat is,
Gegeven dat een reflectie een onvolledig beeld is van wat is, keur jij dan bovenstaande reflectie goed of af?
-
Verwijderde gebruiker
Ik denk dat Jeroen niet op woorden wil spelen, maar op inhoud en intentie. Dat de gespreksdeelnemers luisteren naar elkaar en hun bijdragen aansluiten bij wat zij verstaan.ziznl schreef:Doe je mee? Wat zijn jouw reflecties over yopi, Jeroen, mij en Alain?
Ik denk dat Intangible Radjanamadjo alles leest en rustig op zich in laat werken.
Ik denk dat yopi al een tijdje niet meedoet in dit topic en het zijdelings volgt. Soms prikkelt er iets, maar zelden sterk genoeg om een reactie te ontlokken.
Ik denk dat ik selectief berichten lees en reacties geef op wat mij prikkelt. Meestal prikkelt dit terug en ontstaat er een (off-topic) spelletje van stekeligheden.
Ik denk dat L D Bogaards van afstand volgt en het spel aan zich voorbij laat gaan.
Ik denk dat ziznl anderen wil stimuleren hun gedachten te ordenen met gerichte vragen en prikkelende opmerkingen. Niet altijd houdt hij rekening of de ander zijn gedachten wel geordend wil hebben (door ziznl).
Ik denk dat alain niet leest wat anderen schrijven. Hij krijgt zichzelf eenvoudig in een schrijf-flow. Anderen die meebewegen op zijn stroming worden verwelkomd. Alles wat zijn flow beperkt is vervelend.
Ik voel me ineens heel erg begrepen :greins:Ik denk dat Jeroen niet op woorden wil spelen, maar op inhoud en intentie. Dat de gespreksdeelnemers luisteren naar elkaar en hun bijdragen aansluiten bij wat zij verstaan.
Mijn reflectie:
Ik ben hier te weinig om het enigszins te onderbouwen, dus ga op mn gevoel af. Okke en ik kunnen elkaar in de haren zitten, toch begrijpen we elkaar wel of hebben begrip voor elkaar. Alain vind ik een vervelend mannetje die wel aandacht wil maar zelf erg weinig geeft. IR is mijn held, mijn goeroe. Paul en Lex zijn er te weinig. Yopi en Ziznl haal ik nog steeds door elkaar, omdat ze voor mij allebei een zelfde soort (prettige) energie uitstralen. Eva mis ik het meest van alle afwezigen.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Tja....goed. Ik geloof je zelfs.alain schreef: ik heb geen alter ego ziznl,
Er is natuurlijk niet mis met een reflectie. En als je je geroepen voelt om erop te reageren lijkt me dat top. Waarom ik geen dingen aan je heb gevraagd hieromtrent weet ik niet meer. Was ik onbeleefd of onhandig?waarom vraag je het niet ziznl?
dan weet je het, en hoeven we dit "wie is het spel"niet te spelen,
Ik vind het nogal waardeloos. Wel ben ik geinteresseerd in reflecties van anderen over mij. Die kunnen leerzaam zijn.en hoe zit het met jezelf,
hoe is het mogelijk dat je niet op jezelf kan reflecteren?
Mij worden regelmatig dingen verteld, waar ik me niet van bewust was in ieder geval.ben je zo onbewust?
Ik weet in ieder geval vaak niet wat iemand anders met subjectief en objectief bedoeld. Om dat uit te vogelen is een hele klus.over wat voor een reflectie hebben we het nu, als men zijn medespreker
subjektief gaat reflekteren,
Met dit besef erbij is het beeld toch volledig of mist er dan nog steeds iets?ik ben bang dat dit alleen maar leid naar een reflectie,
die men uitkomt, niet een die waar is,
sterker, een reflectie is een onvolledig beeld van wat is,
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
ziznl schreef:Tja....goed. Ik geloof je zelfs.alain schreef: ik heb geen alter ego ziznl,
Er is natuurlijk niet mis met een reflectie. En als je je geroepen voelt om erop te reageren lijkt me dat top. Waarom ik geen dingen aan je heb gevraagd hieromtrent weet ik niet meer. Was ik onbeleefd of onhandig?waarom vraag je het niet ziznl?
dan weet je het, en hoeven we dit "wie is het spel"niet te spelen,Ik vind het nogal waardeloos. Wel ben ik geinteresseerd in reflecties van anderen over mij. Die kunnen leerzaam zijn.en hoe zit het met jezelf,
hoe is het mogelijk dat je niet op jezelf kan reflecteren?Mij worden regelmatig dingen verteld, waar ik me niet van bewust was in ieder geval.ben je zo onbewust?
Ik weet in ieder geval vaak niet wat iemand anders met subjectief en objectief bedoeld. Om dat uit te vogelen is een hele klus.over wat voor een reflectie hebben we het nu, als men zijn medespreker
subjektief gaat reflekteren,
Met dit besef erbij is het beeld toch volledig of mist er dan nog steeds iets?ik ben bang dat dit alleen maar leid naar een reflectie,
die men uitkomt, niet een die waar is,
sterker, een reflectie is een onvolledig beeld van wat is,
@ okke
Ik vind het een keurige analyse. Bij iedereen geef je een leuke neutraalpositieve draai eraan! Ik denk overigens dat ik vaak doordraaf inderdaad.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
ziznl, je zegt,
Tja....goed. Ik geloof je zelfs.
maar weet je nog wat er gezegd is over geloven?
want geloven is niet veel, je kan het beter weten,
je gaat verder met het volgende,
Er is natuurlijk niet mis met een reflectie. En als je je geroepen voelt om erop te reageren lijkt me dat top. Waarom ik geen dingen aan je heb gevraagd hieromtrent weet ik niet meer. Was ik onbeleefd of onhandig?
onbeleefd of onhandig, nee heel niet ziznl,
maar als je twijfeld, lijkt het mij ieder geval goed om de twijfel weg te nemen,
ziznl je zegt ook, (over de eigen reflektie)
Ik vind het nogal waardeloos. Wel ben ik geinteresseerd in reflecties van anderen over mij. Die kunnen leerzaam zijn.
wat ik je wil vragen, is of je wel kunt leren, als je geen beeld hebt van
jezelf,
of vind je het waardeloos, om je eigen reflektie uit te spreken,
omdat deze nooit objektief is?
ziznl,
Ik weet in ieder geval vaak niet wat iemand anders met subjectief en objectief bedoeld. Om dat uit te vogelen is een hele klus.
voor iedereen,
zien jullie wat ziznl zegt?
ziznl WEET niet wat iemand anders bedoeld met subjektief en objektief,
het lijkt een beetje op wat okke ook ergens zegt, namelijk,
kijk maar,
Wat bedoel je met 'daadwerkelijk goed'?
het lijkt wel of iedereen zijn eigen betekenis aan woorden geeft,
dit beste ziznl, is subjektief,
het subjektieve, word voornamelijk gevoerd door gevoelens,
het objektieve, is wat het is, los van onze gevoelens,
maar zeg eens ziznl, wat versta jij onder objektief en subjektief?
in iedr geavl, kunnen we volgens mijn redenering de woorden van
anderen beoordelen op waarde, ervan uitgaande,
dat het objektieve waarde heeft, en het subjektieve niet,
zo kunne we kijken, of het bijvoorbeeld waar is, wat okke denkt,
als hij zegt dat ik anderen hun woorden niet lees,
want ziznl, is dit zo?
jij zegt namelijk iets heel anders,
kijk maar,
Alain gaat in op alle vragen die gesteld worden en stelt zelf ook vragen.
zie je, dit strookt niet met wat okke zegt,
het si nu overduidelijk dat jullie een andere mening zijn toebedeeld,
maar welke ligt het dichtste bij wat waar is?
en ander voorbeeld is jeroen,
jeroen zegt het volgende over mij,
Alain vind ik een vervelend mannetje die wel aandacht wil maar zelf erg weinig geeft.
nu, dit IS puur subjektief,
het veschil met okke, is dat jeroen zijn subjektieve gedachte brengt,
met een hoop retoriek,
kijk maar,
Alain vind ik een vervelend mannetje
jeroen zegt hier iets wat hij vind, dus subjektief,
echter maakt hij gebruik van beeldspraak,
hij zet me neer als vervelend, en voegt hij eraan toe, dat ik klein ben,
het is het woord mannetje wat nu het subjektieve in andermans gedachte
brengt, hij zet me namelijk neer als bekrompen,
om zijn eigen woorden bij te staan, roept hij het volgende,
die wel aandacht wil maar zelf erg weinig geeft
en ziznl, is dit waar?
is dit het gedrag wat ik hier ten toon spreid?
of is dit jeroen zijn eigen frustratie?
dus subjektief, ten behoeve van zichzelf?
want ook dit is makkelijk na te gaan op het forum,
wat jeroen wel handig doet, is anderen paaien,
het lijkt wel of hij medestanders zoekt, doormiddel van een soort
kruiperige vleierij,
maar je zegt nog iets,
Mij worden regelmatig dingen verteld, waar ik me niet van bewust was in ieder geval.
nu heb ik nog 2 vragen,
als eerste, is het wel waar, waar anderen je bewust in maken?
strookt dit met wat echt is, of maken mensen jouw bewust van hunzelf?
en mijn 2e vraag, en naar mijn mening veel belangrijker,
heb jezelf wel eens in de gaten, dat je onbewust bezig bent?
met andere woorden, vertel je jezelf wel eens dat je onbewust handeld,
herken je dit bij jezelf?
nu het einde,(want dat miste je bij mijn spreken)
ik zei het volgende,
ik ben bang dat dit alleen maar leid naar een reflectie,
die men uitkomt, niet een die waar is,
sterker, een reflectie is een onvolledig beeld van wat is,
jij reageerd als volgt,
Met dit besef erbij is het beeld toch volledig of mist er dan nog steeds iets?
ik zal je antwoorden,
het beeld is nu volledig, omtrent de reflektie,
en het beeld is alles behalve waar,
als het aan mij ligt, verlaten we de reflektie,
en word het tijd naar het wezen zelf te kijken,
dit is wat waar IS,
Tja....goed. Ik geloof je zelfs.
maar weet je nog wat er gezegd is over geloven?
want geloven is niet veel, je kan het beter weten,
je gaat verder met het volgende,
Er is natuurlijk niet mis met een reflectie. En als je je geroepen voelt om erop te reageren lijkt me dat top. Waarom ik geen dingen aan je heb gevraagd hieromtrent weet ik niet meer. Was ik onbeleefd of onhandig?
onbeleefd of onhandig, nee heel niet ziznl,
maar als je twijfeld, lijkt het mij ieder geval goed om de twijfel weg te nemen,
ziznl je zegt ook, (over de eigen reflektie)
Ik vind het nogal waardeloos. Wel ben ik geinteresseerd in reflecties van anderen over mij. Die kunnen leerzaam zijn.
wat ik je wil vragen, is of je wel kunt leren, als je geen beeld hebt van
jezelf,
of vind je het waardeloos, om je eigen reflektie uit te spreken,
omdat deze nooit objektief is?
ziznl,
Ik weet in ieder geval vaak niet wat iemand anders met subjectief en objectief bedoeld. Om dat uit te vogelen is een hele klus.
voor iedereen,
zien jullie wat ziznl zegt?
ziznl WEET niet wat iemand anders bedoeld met subjektief en objektief,
het lijkt een beetje op wat okke ook ergens zegt, namelijk,
kijk maar,
Wat bedoel je met 'daadwerkelijk goed'?
het lijkt wel of iedereen zijn eigen betekenis aan woorden geeft,
dit beste ziznl, is subjektief,
het subjektieve, word voornamelijk gevoerd door gevoelens,
het objektieve, is wat het is, los van onze gevoelens,
maar zeg eens ziznl, wat versta jij onder objektief en subjektief?
in iedr geavl, kunnen we volgens mijn redenering de woorden van
anderen beoordelen op waarde, ervan uitgaande,
dat het objektieve waarde heeft, en het subjektieve niet,
zo kunne we kijken, of het bijvoorbeeld waar is, wat okke denkt,
als hij zegt dat ik anderen hun woorden niet lees,
want ziznl, is dit zo?
jij zegt namelijk iets heel anders,
kijk maar,
Alain gaat in op alle vragen die gesteld worden en stelt zelf ook vragen.
zie je, dit strookt niet met wat okke zegt,
het si nu overduidelijk dat jullie een andere mening zijn toebedeeld,
maar welke ligt het dichtste bij wat waar is?
en ander voorbeeld is jeroen,
jeroen zegt het volgende over mij,
Alain vind ik een vervelend mannetje die wel aandacht wil maar zelf erg weinig geeft.
nu, dit IS puur subjektief,
het veschil met okke, is dat jeroen zijn subjektieve gedachte brengt,
met een hoop retoriek,
kijk maar,
Alain vind ik een vervelend mannetje
jeroen zegt hier iets wat hij vind, dus subjektief,
echter maakt hij gebruik van beeldspraak,
hij zet me neer als vervelend, en voegt hij eraan toe, dat ik klein ben,
het is het woord mannetje wat nu het subjektieve in andermans gedachte
brengt, hij zet me namelijk neer als bekrompen,
om zijn eigen woorden bij te staan, roept hij het volgende,
die wel aandacht wil maar zelf erg weinig geeft
en ziznl, is dit waar?
is dit het gedrag wat ik hier ten toon spreid?
of is dit jeroen zijn eigen frustratie?
dus subjektief, ten behoeve van zichzelf?
want ook dit is makkelijk na te gaan op het forum,
wat jeroen wel handig doet, is anderen paaien,
het lijkt wel of hij medestanders zoekt, doormiddel van een soort
kruiperige vleierij,
maar je zegt nog iets,
Mij worden regelmatig dingen verteld, waar ik me niet van bewust was in ieder geval.
nu heb ik nog 2 vragen,
als eerste, is het wel waar, waar anderen je bewust in maken?
strookt dit met wat echt is, of maken mensen jouw bewust van hunzelf?
en mijn 2e vraag, en naar mijn mening veel belangrijker,
heb jezelf wel eens in de gaten, dat je onbewust bezig bent?
met andere woorden, vertel je jezelf wel eens dat je onbewust handeld,
herken je dit bij jezelf?
nu het einde,(want dat miste je bij mijn spreken)
ik zei het volgende,
ik ben bang dat dit alleen maar leid naar een reflectie,
die men uitkomt, niet een die waar is,
sterker, een reflectie is een onvolledig beeld van wat is,
jij reageerd als volgt,
Met dit besef erbij is het beeld toch volledig of mist er dan nog steeds iets?
ik zal je antwoorden,
het beeld is nu volledig, omtrent de reflektie,
en het beeld is alles behalve waar,
als het aan mij ligt, verlaten we de reflektie,
en word het tijd naar het wezen zelf te kijken,
dit is wat waar IS,
Klopt, daarom weet ik wanneer ik geloof. De inhoud van mijn gedachten is geloof. De vorm van mijn gedachten is weten.alain schreef:
want geloven is niet veel, je kan het beter weten,
Twijfel verdwijnt meestal vanzelf. Zodra je actief gaat wegnemen is het enige wat je krijgt een gekunstelde overtuiging.maar als je twijfeld, lijkt het mij ieder geval goed om de twijfel weg te nemen,
Ik vorm me vaak wel een beeld, maar niet graag van mezelf. Wel wil ik graag weten welk beeld anderen van mij vormen. Ik vind het leuk om aan beeldenversmelting te doen, zodat je elke keer een nieuw beeld krijgt.wat ik je wil vragen, is of je wel kunt leren, als je geen beeld hebt van
jezelf,
Zodra ik mijn reflectie uitspreek hierover is hij verdwenen. En als ik geen reflectie heb, heb ik niets om over uit te spreken. Ik heb dus soms een beeld, en die vervliegt dan weer met een of andere uitspraak en dan heb ik dus weer even niets.of vind je het waardeloos, om je eigen reflektie uit te spreken,
omdat deze nooit objektief is?
Het is duidelijk dat dit een lastige is voor mij.het subjektieve, word voornamelijk gevoerd door gevoelens,
het objektieve, is wat het is, los van onze gevoelens,
Objectief heeft betrekking op objecten.maar zeg eens ziznl, wat versta jij onder objektief en subjektief?
Subjectief heeft betrekking op subjecten.
De wederkerige relatie tussen subjecten en objecten is een reden of een zin.
subjecten en objecten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. HEt geheel van een subject en object is een ding op zichzelf.
Het is duidelijk dat we verschillende dingen uitspreken. Ik heb echter geen mening hierover. Ik spreek - schrijf - slechts een gedachte uit over jou als object. Jij als subject bent voor mij slechts indirect toegankelijk. Jij als object bent voor mij direct toegankelijk. Maar ik als subject ben ik direct toegankelijk en ik neem aan dat jij dat ook bent. Die directe toegankelijk van mijn subject is niet in totaalbeelden maar slechts in deelbeelden. Als ik naar mijn vingers kijk terwijl die bewegen. Dat is absurd direct en indirect tegelijk. Dan is mijn vinger zowel object als subject en daarmee een absoluut ding opzich. zoals alle dingen aan datgene wat ik direct als mijn lichaam ervaar waar ik een ervaring van binnen en van buitenaf van heb. Voor mij iets heel vreemds is mijn directe contact dat ik heb met woorden en zinnen. Ook die taal is direct toegankelijk net als mijn vinger; ik spreek woorden en zinnen uit zoals ik mijn vingers beweeg. En ook andere woorden en zinnen kunnen mij direct raken. NEt als de handen en vingers van anderen.het si nu overduidelijk dat jullie een andere mening zijn toebedeeld,
Dit is voor mij een reeks absolute en direct toegankelijke waarheid.
Is dit objectief? Of is dit subjectief? Is dit absolute waarheid?Alain vind ik een vervelend mannetje die wel aandacht wil maar zelf erg weinig geeft.
nu, dit IS puur subjektief,
het veschil met okke, is dat jeroen zijn subjektieve gedachte brengt,
met een hoop retoriek,
kijk maar,
Alain vind ik een vervelend mannetje
jeroen zegt hier iets wat hij vind, dus subjektief,
echter maakt hij gebruik van beeldspraak,
hij zet me neer als vervelend, en voegt hij eraan toe, dat ik klein ben,
het is het woord mannetje wat nu het subjektieve in andermans gedachte
brengt, hij zet me namelijk neer als bekrompen,
om zijn eigen woorden bij te staan, roept hij het volgende,
die wel aandacht wil maar zelf erg weinig geeft
en ziznl, is dit waar?
is dit het gedrag wat ik hier ten toon spreid?
of is dit jeroen zijn eigen frustratie?
dus subjektief, ten behoeve van zichzelf?
want ook dit is makkelijk na te gaan op het forum,
wat jeroen wel handig doet, is anderen paaien,
het lijkt wel of hij medestanders zoekt, doormiddel van een soort
kruiperige vleierij,
De waarheidstoets. Laat ik het zo zeggen: De waarheid zit om datgene wat anderen zeggen heen gevlochten.nu heb ik nog 2 vragen,
als eerste, is het wel waar, waar anderen je bewust in maken?
strookt dit met wat echt is, of maken mensen jouw bewust van hunzelf?
Het moment van onbewustzijn ben ik me niet van bewust.en mijn 2e vraag, en naar mijn mening veel belangrijker,
heb jezelf wel eens in de gaten, dat je onbewust bezig bent?
met andere woorden, vertel je jezelf wel eens dat je onbewust handeld,
herken je dit bij jezelf?
Het moment van bewustzijn van onbewustzijn is altijd via een ander medium zoals bijvoorbeeld een herinnering.
Erg ingewikkeld zit dit bij dromen. Herinner je je droom pas in je herinnering of ben je bewust aan het dromen?
Het 'wezen-op-zich' of het 'wezen van het zelf'het beeld is nu volledig, omtrent de reflektie,
en het beeld is alles behalve waar,
als het aan mij ligt, verlaten we de reflektie,
en word het tijd naar het wezen zelf te kijken,
dit is wat waar IS,
Volgens mij is dat namelijk de 'vorm van het verbeelden' in zoverre dat overeenkomt met 'de vorm van het begrijpen'
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Objectief kijken doe ik vanuit m'n objectieve waarneming. Velen zijn dit verleerd omdat we van jongs af aan geleerd krijgen om juist vanuit subjectieve waarneming te kijken.
Ga het maar eens proberen om in een park te lopen en naar alles wat je ziet te kijken zonder dat je er meteen een label aanplakt. Dus wanneer je een boom ziet, om dan niet meteen te denken "een boom".
In een forum lijkt het mij nagenoeg onmogelijk om objectief te kijken, omdat het enige wat ik dan zie zijn letters of woorden op een scherm, en zelfs dat vind ik al niet helemaal objectief, want ik zie letters en woorden (beide classificaties / labels) op een scherm (ook weer een label). Als ik objectief naar een forum kijk, zie ik eigenlijk niks. Objectief naar een persoon kijken die me een verhaal vertelt is voor mij een heel ander verhaal.
Ga het maar eens proberen om in een park te lopen en naar alles wat je ziet te kijken zonder dat je er meteen een label aanplakt. Dus wanneer je een boom ziet, om dan niet meteen te denken "een boom".
In een forum lijkt het mij nagenoeg onmogelijk om objectief te kijken, omdat het enige wat ik dan zie zijn letters of woorden op een scherm, en zelfs dat vind ik al niet helemaal objectief, want ik zie letters en woorden (beide classificaties / labels) op een scherm (ook weer een label). Als ik objectief naar een forum kijk, zie ik eigenlijk niks. Objectief naar een persoon kijken die me een verhaal vertelt is voor mij een heel ander verhaal.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
want geloven is niet veel, je kan het beter weten,
Klopt, daarom weet ik wanneer ik geloof.
is het mogelijk om deze uitspraak om te draaien?
ik geloof wanneer ik weet,
want dan kunnen we stellen, dat we samen het juiste gebruik van het
woord geloof hebben gevonden,
de waarheid van geloof, namelijk een bijnaam van weten,(retoriek)
wij kunnen nu ook vast stellen, dat geloven in iets wat men niet weet,
compleet onzinnig is,
hier moet je het nu toch mee eens zijn,
maar als we dit nu stellen, is je volgende uitspraak toch retorisch?
De inhoud van mijn gedachten is geloof. De vorm van mijn gedachten is weten.
eigenlijk zeg je 2 keer exact hetzelfde (objektief)
maar gebruik je een andere naam voor weten, (subjektief)
namelijk geloof,
doe je dit bewust?
want waarom zou je dit doen?
heb je me er misschien ingetuind?
en is het jouw al de hele tijd te doen, om de waarheid van geloven,
te benoemen,
en aan te tonen, hoe men in de werkelijkheid het geloof missbruikt?
of
is het onbewust?
je liet je gedachten de vrije loop, en de ene keer bracht je kennis je naar
weten,
en vervolgens naar geloven,
omdat je ziel of psyche, beide herkent als hetzelfde?
1 als ware,
nu hoeven we allleen nog maar te kijken wat weten IS,
en moeten we ook nagaan, wat voor schade, het verkeerd gebruik,
van geloof ons heeft gebracht,
zo kunnen we ook vast stellen, of het nu wel of niet juist IS,
om men de waarheid te vertellen,
over bijvoorbeeld, het geloof,
want zeg eens, is het schadelijk,
als men geloof verkeerd gebruikt?
omdat men eigenlijk niet weet wat geloven betekent,
ik weet dat zelfs mensen zijn,
die wel weten wat geloof betekent, en het toch verkeerd gebruiken,
ten behoeven van zichzelf,
ten kosten van anderen,
Klopt, daarom weet ik wanneer ik geloof.
is het mogelijk om deze uitspraak om te draaien?
ik geloof wanneer ik weet,
want dan kunnen we stellen, dat we samen het juiste gebruik van het
woord geloof hebben gevonden,
de waarheid van geloof, namelijk een bijnaam van weten,(retoriek)
wij kunnen nu ook vast stellen, dat geloven in iets wat men niet weet,
compleet onzinnig is,
hier moet je het nu toch mee eens zijn,
maar als we dit nu stellen, is je volgende uitspraak toch retorisch?
De inhoud van mijn gedachten is geloof. De vorm van mijn gedachten is weten.
eigenlijk zeg je 2 keer exact hetzelfde (objektief)
maar gebruik je een andere naam voor weten, (subjektief)
namelijk geloof,
doe je dit bewust?
want waarom zou je dit doen?
heb je me er misschien ingetuind?
en is het jouw al de hele tijd te doen, om de waarheid van geloven,
te benoemen,
en aan te tonen, hoe men in de werkelijkheid het geloof missbruikt?
of
is het onbewust?
je liet je gedachten de vrije loop, en de ene keer bracht je kennis je naar
weten,
en vervolgens naar geloven,
omdat je ziel of psyche, beide herkent als hetzelfde?
1 als ware,
nu hoeven we allleen nog maar te kijken wat weten IS,
en moeten we ook nagaan, wat voor schade, het verkeerd gebruik,
van geloof ons heeft gebracht,
zo kunnen we ook vast stellen, of het nu wel of niet juist IS,
om men de waarheid te vertellen,
over bijvoorbeeld, het geloof,
want zeg eens, is het schadelijk,
als men geloof verkeerd gebruikt?
omdat men eigenlijk niet weet wat geloven betekent,
ik weet dat zelfs mensen zijn,
die wel weten wat geloof betekent, en het toch verkeerd gebruiken,
ten behoeven van zichzelf,
ten kosten van anderen,
Ik begrijp wat je bedoeld met objectief kijken.Jeroen schreef:Objectief kijken doe ik vanuit m'n objectieve waarneming. Velen zijn dit verleerd omdat we van jongs af aan geleerd krijgen om juist vanuit subjectieve waarneming te kijken.
Ga het maar eens proberen om in een park te lopen en naar alles wat je ziet te kijken zonder dat je er meteen een label aanplakt. Dus wanneer je een boom ziet, om dan niet meteen te denken "een boom".
In een forum lijkt het mij nagenoeg onmogelijk om objectief te kijken, omdat het enige wat ik dan zie zijn letters of woorden op een scherm, en zelfs dat vind ik al niet helemaal objectief, want ik zie letters en woorden (beide classificaties / labels) op een scherm (ook weer een label). Als ik objectief naar een forum kijk, zie ik eigenlijk niks. Objectief naar een persoon kijken die me een verhaal vertelt is voor mij een heel ander verhaal.
Ik plak daar echter een ander label aan. Ik noem een dergelijke blik op de wereld om me heen, zonder deze te categoriseren en te benoemen een 'flow' .
En die flow is inderdaad niet zozeer gemakkelijk direct op te roepen. Wel kun ervoor zorgen dat het je overkomt.
Een flow kan ik overigens ook in komen door geschreven woorden en zinnen en teksten. Zoals het verhaal waarin je verzinkt. Dus het zit best ingewikkeld in elkaar. Je kunt geschreven woorden en tekst gebruiken om in een flow te komen.
In jouw termen: door labels en classificaties is het mogelijk om in een objectief verhaal te komen.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
maar goed, we hebben nog de kwestie van het objektieve en subjektieve,
laten we deze eerst afronden, want nu moeten we de waarheid,
van deze woorden vinden, objektief en subjektief,
ziznl, zegt het volgende,
Objectief heeft betrekking op objecten.
Subjectief heeft betrekking op subjecten.
De wederkerige relatie tussen subjecten en objecten is een reden of een zin.
subjecten en objecten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. HEt geheel van een subject en object is een ding op zichzelf.
ikzelf heb dit uitgesproken,
het subjektieve, word voornamelijk gevoerd door gevoelens,
het objektieve, is wat het is, los van onze gevoelens,
als ik nu eerst naar mijn eigen woorden kijk, zie ik dat ik,
niet benoem wat nu de betekenis is,
maar waar het vandaan komt,
zie jij dat ook ziznl?
jij daarintegen, zegt ook niet wat ze zijn,
jij zegt waar ze betrekking op hebben,
kijk maar,
Objectief heeft betrekking op objecten.
Subjectief heeft betrekking op subjecten.
maar jij vult jezelf in deze aan,
met het volgende,
De wederkerige relatie tussen subjecten en objecten is een reden of een zin.
nu benoem je de wederkerige relatie, die noem je dan ook gelijk,
een reden of een zin,
zijn deze verschillend?
of is het hier net een beetje als met weten of geloven?
wat je ieder geval wel zegt is de waarheid over het woord zin,
je schijnt namelijk te zeggen, dat een zin eigenlijk niets,
met grammatica te maken heeft, behalve dat grammatica
een zin(of een reden) heeft,
ergens in de geschiedenis is men de zin gaan beschrijven,
zo is de zin van het geschreven woord onstaan,
toch?
maar ik spreek voor mijn beurt, want je bent nog niet klaar,
dit volgt,
subjecten en objecten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. HEt geheel van een subject en object is een ding op zichzelf
is hier dan de betekenis van objektief en subjektief?
zoeken we eigenlijk naar de betekennissen van objekt en subjekt?
het lijkt wel of de retorika ons achter onze staart laat rennen,
jij zegt ieder geval dat subjekt en objekt 1 zijn,
volgens mij zeg je nu, wat ik ook zeg,
toch?
maar als beide 1 zijn,
hoe kunnen ze dan verschillend gebruikt woorden,
er moet toch een verschil zijn?
en wat bedoelt men eigenlijk met objekt?
wat zegt wiki?
wiki,
Object (filosofie) is een term voor datgene waarop de mens in zijn handelen is gericht. In engere zin is het object het voorwerp of de inhoud van een voorstelling, die op een of andere wijze zegt wat dat voorwerp zelf is.
en subjekt?
Subject (van het Latijnse subicere, subiectum, als vertaling van het Griekse hupokeimenon of hypokeimenon) betekent letterlijk het ondergeworpene, het onderliggende. Door Aristoteles kwam het begrip in gebruik in de zin van substantie, dat is de wezenskern van het ding, datgene wat blijft bestaan onder wisselende omstandigheden.
Ná de 17e eeuw kreeg het echter een totaal andere betekenis; het werd het psychologische of epistemologische ik: datgeen wat aan de bewustzijnstoestanden ten grondslag ligt. Het denkende ik, het subject, wordt dan onderscheiden van het niet-ik ofwel het object. Dit object is een voorwerp, ding, zaak, entiteit of wezen, en kan van materiële of onstoffelijke aard zijn.
In filosofische zin is een subject een zijnde dat subjectieve ervaringen of relaties met een andere entiteit (of "object") kan hebben. Een subject is de waarnemer, terwijl een object naar het waargenomene verwijst.
duidelijk, wiki bedankt,
en ziznl, zie je wat wiki zegt,
het lijkt wel alsof het subjektieve veranderlijk is,
en het objektieve niet,
en beide zitten in 1,
welke beste ziznl, zal nu de ware zijn?
hij die continu verandert,
of
hij die IS,
of laat ik het een anders vragen,
welke is aan discussie onderhevig?
onder tussen verteld jeroen ons, over het gebruik van het objektieve,
hij zegt,
Objectief kijken doe ik vanuit m'n objectieve waarneming
jeroen, moet je eens kijken,
Waarheid is een objectieve waarneming. Jammer dat de mens niet in staat is om alleen objectief waar te nemen. Wanneer een mens waarneemt zit daar ook altijd een dosis subjectiviteit in.
wat denk je jeroen, is deze uitspraak uit eigen waarneming?
of zeg je nu objektief kijken doe ik vanuit mijn waarheid,
wat was jou waarheid ook al weer?
oja, dit zei je,
Daarom hou ik het bij mijn eigen waarheid: alles kan, alles mag.
dus jij kijkt objektief vanuit een plek waar alles kan en mag,
het lijkt eerder dromen dan objektief kijken,
vervolgens beweer je ook nog dat velen, dit
objektief kijken vanuit hun waarheid(alles kan en mag)
verleerd zijn,
of zeg je eigenlijk dat objektief kijken, vanuit DE waarheid,
verleerd is,
want je verklaring is erg aannemelijk,
en ikzelf geloof dat het waar is, dat men van jongs af aan leert om
WAARDE te hechten aan subjektief,
terwijl tegelijk van jongs af aan woord beweert dat objektief niet
bestaat, of ieder geval niet waarneembaar is,
het rare in het hele verhaal is, dat jijzelf hier ook schuldig aan bent,
en je bent je hier bewust van,
dat is de reden dat ik jou een tiran noem, een tiran in objektieve zin,
en ik laat je nog niet gaan, want jij gaat ook verder,
eerst stel je een voorbeeld,
Ga het maar eens proberen om in een park te lopen en naar alles wat je ziet te kijken zonder dat je er meteen een label aanplakt. Dus wanneer je een boom ziet, om dan niet meteen te denken "een boom".
wat zeg je hier nu eigenlijk?
als je een boom ziet(objektief kijken) denk je ook boom,
dit is juist objektief,
vervolgens doe je dit nog een keer,
In een forum lijkt het mij nagenoeg onmogelijk om objectief te kijken, omdat het enige wat ik dan zie zijn letters of woorden op een scherm,
meen je dit?
lijkt het jouw dan veel objektiever, om er bijvoorbeeld een film bij te zien,
of een foto,
zodat je kan zien, dat ik heel klein ben, of heel dik,
of misschien zie ik er wel heel dom uit,
bedoel je het zo?
of wil je een soort powerpoint,
dat we geluiden erbij plaatsen, en de woorden kunnen laten dansen,
ik moet toegeven, het ziet er wel gaaf uit,
maar of het objektief is,
nee, ik weet dat dit niet zo is,
nu ik goed kijk lijkt het wel of je objektief en subjektief hebt omgedraaid,
wiki vind ieder geval van wel,
is dit bewust of onbewust?
oja ik begrijp dat je me vervelend vind, objektief,
laten we deze eerst afronden, want nu moeten we de waarheid,
van deze woorden vinden, objektief en subjektief,
ziznl, zegt het volgende,
Objectief heeft betrekking op objecten.
Subjectief heeft betrekking op subjecten.
De wederkerige relatie tussen subjecten en objecten is een reden of een zin.
subjecten en objecten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. HEt geheel van een subject en object is een ding op zichzelf.
ikzelf heb dit uitgesproken,
het subjektieve, word voornamelijk gevoerd door gevoelens,
het objektieve, is wat het is, los van onze gevoelens,
als ik nu eerst naar mijn eigen woorden kijk, zie ik dat ik,
niet benoem wat nu de betekenis is,
maar waar het vandaan komt,
zie jij dat ook ziznl?
jij daarintegen, zegt ook niet wat ze zijn,
jij zegt waar ze betrekking op hebben,
kijk maar,
Objectief heeft betrekking op objecten.
Subjectief heeft betrekking op subjecten.
maar jij vult jezelf in deze aan,
met het volgende,
De wederkerige relatie tussen subjecten en objecten is een reden of een zin.
nu benoem je de wederkerige relatie, die noem je dan ook gelijk,
een reden of een zin,
zijn deze verschillend?
of is het hier net een beetje als met weten of geloven?
wat je ieder geval wel zegt is de waarheid over het woord zin,
je schijnt namelijk te zeggen, dat een zin eigenlijk niets,
met grammatica te maken heeft, behalve dat grammatica
een zin(of een reden) heeft,
ergens in de geschiedenis is men de zin gaan beschrijven,
zo is de zin van het geschreven woord onstaan,
toch?
maar ik spreek voor mijn beurt, want je bent nog niet klaar,
dit volgt,
subjecten en objecten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. HEt geheel van een subject en object is een ding op zichzelf
is hier dan de betekenis van objektief en subjektief?
zoeken we eigenlijk naar de betekennissen van objekt en subjekt?
het lijkt wel of de retorika ons achter onze staart laat rennen,
jij zegt ieder geval dat subjekt en objekt 1 zijn,
volgens mij zeg je nu, wat ik ook zeg,
toch?
maar als beide 1 zijn,
hoe kunnen ze dan verschillend gebruikt woorden,
er moet toch een verschil zijn?
en wat bedoelt men eigenlijk met objekt?
wat zegt wiki?
wiki,
Object (filosofie) is een term voor datgene waarop de mens in zijn handelen is gericht. In engere zin is het object het voorwerp of de inhoud van een voorstelling, die op een of andere wijze zegt wat dat voorwerp zelf is.
en subjekt?
Subject (van het Latijnse subicere, subiectum, als vertaling van het Griekse hupokeimenon of hypokeimenon) betekent letterlijk het ondergeworpene, het onderliggende. Door Aristoteles kwam het begrip in gebruik in de zin van substantie, dat is de wezenskern van het ding, datgene wat blijft bestaan onder wisselende omstandigheden.
Ná de 17e eeuw kreeg het echter een totaal andere betekenis; het werd het psychologische of epistemologische ik: datgeen wat aan de bewustzijnstoestanden ten grondslag ligt. Het denkende ik, het subject, wordt dan onderscheiden van het niet-ik ofwel het object. Dit object is een voorwerp, ding, zaak, entiteit of wezen, en kan van materiële of onstoffelijke aard zijn.
In filosofische zin is een subject een zijnde dat subjectieve ervaringen of relaties met een andere entiteit (of "object") kan hebben. Een subject is de waarnemer, terwijl een object naar het waargenomene verwijst.
duidelijk, wiki bedankt,
en ziznl, zie je wat wiki zegt,
het lijkt wel alsof het subjektieve veranderlijk is,
en het objektieve niet,
en beide zitten in 1,
welke beste ziznl, zal nu de ware zijn?
hij die continu verandert,
of
hij die IS,
of laat ik het een anders vragen,
welke is aan discussie onderhevig?
onder tussen verteld jeroen ons, over het gebruik van het objektieve,
hij zegt,
Objectief kijken doe ik vanuit m'n objectieve waarneming
jeroen, moet je eens kijken,
Waarheid is een objectieve waarneming. Jammer dat de mens niet in staat is om alleen objectief waar te nemen. Wanneer een mens waarneemt zit daar ook altijd een dosis subjectiviteit in.
wat denk je jeroen, is deze uitspraak uit eigen waarneming?
of zeg je nu objektief kijken doe ik vanuit mijn waarheid,
wat was jou waarheid ook al weer?
oja, dit zei je,
Daarom hou ik het bij mijn eigen waarheid: alles kan, alles mag.
dus jij kijkt objektief vanuit een plek waar alles kan en mag,
het lijkt eerder dromen dan objektief kijken,
vervolgens beweer je ook nog dat velen, dit
objektief kijken vanuit hun waarheid(alles kan en mag)
verleerd zijn,
of zeg je eigenlijk dat objektief kijken, vanuit DE waarheid,
verleerd is,
want je verklaring is erg aannemelijk,
en ikzelf geloof dat het waar is, dat men van jongs af aan leert om
WAARDE te hechten aan subjektief,
terwijl tegelijk van jongs af aan woord beweert dat objektief niet
bestaat, of ieder geval niet waarneembaar is,
het rare in het hele verhaal is, dat jijzelf hier ook schuldig aan bent,
en je bent je hier bewust van,
dat is de reden dat ik jou een tiran noem, een tiran in objektieve zin,
en ik laat je nog niet gaan, want jij gaat ook verder,
eerst stel je een voorbeeld,
Ga het maar eens proberen om in een park te lopen en naar alles wat je ziet te kijken zonder dat je er meteen een label aanplakt. Dus wanneer je een boom ziet, om dan niet meteen te denken "een boom".
wat zeg je hier nu eigenlijk?
als je een boom ziet(objektief kijken) denk je ook boom,
dit is juist objektief,
vervolgens doe je dit nog een keer,
In een forum lijkt het mij nagenoeg onmogelijk om objectief te kijken, omdat het enige wat ik dan zie zijn letters of woorden op een scherm,
meen je dit?
lijkt het jouw dan veel objektiever, om er bijvoorbeeld een film bij te zien,
of een foto,
zodat je kan zien, dat ik heel klein ben, of heel dik,
of misschien zie ik er wel heel dom uit,
bedoel je het zo?
of wil je een soort powerpoint,
dat we geluiden erbij plaatsen, en de woorden kunnen laten dansen,
ik moet toegeven, het ziet er wel gaaf uit,
maar of het objektief is,
nee, ik weet dat dit niet zo is,
nu ik goed kijk lijkt het wel of je objektief en subjektief hebt omgedraaid,
wiki vind ieder geval van wel,
is dit bewust of onbewust?
oja ik begrijp dat je me vervelend vind, objektief,
Een reden is relatie die nog niet in een resultaat is voltooid. Een reden is oorzaak en begin van iets dat nog moet volgen. Je zou kunnen zeggen dat een reden nog een doel heeft of een functie moet vervullen.alain schreef:
nu benoem je de wederkerige relatie, die noem je dan ook gelijk,
een reden of een zin,
zijn deze verschillend?
Een zin is een relatie die reeds in een gevolg is voltooid en compleet op zich zelf is.
Ook in de taal zie je dat terug. In een talige zin is er een onderwerp is er vaak een onderwerp en een voorwerp. In de logische taalzinnen (zoals in de syllogismes zie je dat zeer zeker).
De zin is een voltooide relatie tussen subject en object en de reden is de onvoltooide relatie tussen subject en object. En dit kan uiteraard grammaticaal (talig) worden bepaald.of is het hier net een beetje als met weten of geloven?
wat je ieder geval wel zegt is de waarheid over het woord zin,
je schijnt namelijk te zeggen, dat een zin eigenlijk niets,
met grammatica te maken heeft, behalve dat grammatica
een zin(of een reden) heeft,
ergens in de geschiedenis is men de zin gaan beschrijven,
zo is de zin van het geschreven woord onstaan,
toch?
[/quote]jij zegt ieder geval dat subjekt en objekt 1 zijn,
volgens mij zeg je nu, wat ik ook zeg,
toch?
Ik denk dat je hier hetzelfde zegt. (ik maak dan nog een onderscheid in een voltooid en onvoltooid ding op zich (respectievelijk zin en reden)
Het verschil heeft betrekking op de zintuigen. Het zintuig is zeg maar vormend subject en de gevormde inhoud van het zintuig is object.maar als beide 1 zijn,
hoe kunnen ze dan verschillend gebruikt woorden,
er moet toch een verschil zijn?
Het geheel van zintuiglijke vorming en zintuiglijk gevormde is het totaalplaatje. Dat je natuurlijk niet als zodanig kunt waarnemen.
Keurige definitie lijkt me.
Object (filosofie) is een term voor datgene waarop de mens in zijn handelen is gericht. In engere zin is het object het voorwerp of de inhoud van een voorstelling, die op een of andere wijze zegt wat dat voorwerp zelf is.
HEt is niet een heel heldere definitie maar meer een beschrijving, waarin beweging zit in ieder geval. Ik volg de beweging wel vanaf de 17e eeuw. HEt substantiebegrip van Aristoteles klopt ook wel. Alleen heeft Aristoteles dit substantiebegrip echt niet met subjectbegrip verbonden. Dat deed Hegel in het begin van de 19e eeuw ofzo...Dus hier piest wiki een beetje naast de pot.Subject (van het Latijnse subicere, subiectum, als vertaling van het Griekse hupokeimenon of hypokeimenon) betekent letterlijk het ondergeworpene, het onderliggende. Door Aristoteles kwam het begrip in gebruik in de zin van substantie, dat is de wezenskern van het ding, datgene wat blijft bestaan onder wisselende omstandigheden.
Ná de 17e eeuw kreeg het echter een totaal andere betekenis; het werd het psychologische of epistemologische ik: datgeen wat aan de bewustzijnstoestanden ten grondslag ligt. Het denkende ik, het subject, wordt dan onderscheiden van het niet-ik ofwel het object. Dit object is een voorwerp, ding, zaak, entiteit of wezen, en kan van materiële of onstoffelijke aard zijn.
In filosofische zin is een subject een zijnde dat subjectieve ervaringen of relaties met een andere entiteit (of "object") kan hebben. Een subject is de waarnemer, terwijl een object naar het waargenomene verwijst.
Beiden zitten in 1 met een medium of relatie ertussen. Het subject (1) en object (2)zijn dus door de relatie (3)met elkaar verbonden.en ziznl, zie je wat wiki zegt,
het lijkt wel alsof het subjektieve veranderlijk is,
en het objektieve niet,
en beide zitten in 1,
welke beste ziznl, zal nu de ware zijn?
hij die continu verandert,
of
hij die IS,
of laat ik het een anders vragen,
welke is aan discussie onderhevig?
Het objectopzichzelf is dus niet waar en het subject opzichzelf is niet waar. Ik zie het objectief continue veranderen. En het subject weet ik alleen maar zeker van dat het bestaat. Terwijl ik van de inhoud direct kennis neem maar hiervan niet zeker ben.
Ik geloof en ik weet dat gewoon niet zeker, dat ik ook direct in contact sta met het subject. En dat directe contact is 'leeg' in de absolute samengesmolten toestand. Doordat ik ermee samenval. Dat directe contact vertaalt zich in een gevoel en een gewaarwording zodra het uiteenvalt in een subject en een object.
Zoiets dan. Maar goed. Over dat absolute niets ben ik wel zeker. Over dat directe contact met het subject als het zich reeds heeft onderscheiden van het object ben ik niet helemaal zeker. Ik kan me echter wel heel goed met dit gevoel identificeren. Ik hoop dat je dit kunt volgen. Ik heb dit volgens mij nog nooit echt goed onder woorden gekregen.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Dank je wel.alain schreef:ik vind dat je het goed onder woorden brengt,
Is er in die context van het verhaal over {subjectief, objectief, reden, zin} een reden voor jou om jouw zinnen te beginnen met een kleine letter en te eindigen met een komma?
En op deze manier uitdrukking te geven aan het feit dat het om een doorlopende reden gaat en feitelijk dus niet tot zin wordt afgesloten?
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Hmm, ik heb het gevoel dat je nu 2 dingen door elkaar haalt. Die flow waar je het over hebt, die ken ik wel. Ik ben dan in The Zone en het lijkt of alle waarneming en interpretatie als vanzelf gaan, zonder dat ik er over hoef te denken of peinzen. Maar dat is niet wat ik bedoelde. Waarschijnlijk gebruik ik dan ook mn objectieve waarneming (kunnen we geen woord verzinnen voor dit zintuig), maar niet op een bewuste manier, eerder onbewust. En in The Zone gebruik ik ook nog andere krachten; doet me een beetje denken aan The Matrix waar Neo die kogels ontwijkt:ziznl schreef:Ik begrijp wat je bedoeld met objectief kijken.
Ik plak daar echter een ander label aan. Ik noem een dergelijke blik op de wereld om me heen, zonder deze te categoriseren en te benoemen een 'flow'. En die flow is inderdaad niet zozeer gemakkelijk direct op te roepen. Wel kun ervoor zorgen dat het je overkomt. Een flow kan ik overigens ook in komen door geschreven woorden en zinnen en teksten. Zoals het verhaal waarin je verzinkt. Dus het zit best ingewikkeld in elkaar. Je kunt geschreven woorden en tekst gebruiken om in een flow te komen. In jouw termen: door labels en classificaties is het mogelijk om in een objectief verhaal te komen.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Hm..wat jij zone noemt noem ik inderdaad flow. Maar hoe zie jij dan het onderscheid met wat jij objectief kijken noemt? Volgens mij zie jij twee dingen waar er maar 1 ding is. Maw: Waarom is de zone anders dan objectief kijken in jouw ogen?Jeroen schreef:Hmm, ik heb het gevoel dat je nu 2 dingen door elkaar haalt. Die flow waar je het over hebt, die ken ik wel. Ik ben dan in The Zone en het lijkt of alle waarneming en interpretatie als vanzelf gaan, zonder dat ik er over hoef te denken of peinzen. Maar dat is niet wat ik bedoelde. Waarschijnlijk gebruik ik dan ook mn objectieve waarneming (kunnen we geen woord verzinnen voor dit zintuig), maar niet op een bewuste manier, eerder onbewust. En in The Zone gebruik ik ook nog andere krachten; doet me een beetje denken aan The Matrix waar Neo die kogels ontwijkt:ziznl schreef:Ik begrijp wat je bedoeld met objectief kijken.
Ik plak daar echter een ander label aan. Ik noem een dergelijke blik op de wereld om me heen, zonder deze te categoriseren en te benoemen een 'flow'. En die flow is inderdaad niet zozeer gemakkelijk direct op te roepen. Wel kun ervoor zorgen dat het je overkomt. Een flow kan ik overigens ook in komen door geschreven woorden en zinnen en teksten. Zoals het verhaal waarin je verzinkt. Dus het zit best ingewikkeld in elkaar. Je kunt geschreven woorden en tekst gebruiken om in een flow te komen. In jouw termen: door labels en classificaties is het mogelijk om in een objectief verhaal te komen.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Is er in die context van het verhaal over {subjectief, objectief, reden, zin} een reden voor jou om jouw zinnen te beginnen met een kleine letter en te eindigen met een komma?
En op deze manier uitdrukking te geven aan het feit dat het om een doorlopende reden gaat en feitelijk dus niet tot zin wordt afgesloten?
ziznl, de komma snijd de veelheid in hapklare brokken,
die aan elkaar verbonden zijn,
de hoofdletter is simpelweg niet relevant,
En op deze manier uitdrukking te geven aan het feit dat het om een doorlopende reden gaat en feitelijk dus niet tot zin wordt afgesloten?
ziznl, de komma snijd de veelheid in hapklare brokken,
die aan elkaar verbonden zijn,
de hoofdletter is simpelweg niet relevant,
Beiden zitten in 1 met een medium of relatie ertussen. Het subject (1) en object (2)zijn dus door de relatie (3)met elkaar verbonden.
nu begrijp ik wat je zegt ziznl, maar ik zie nog niet in,
hoe dit is terug te vinden in de maatschappij,
bedoel je net zoiets als, lichaam en geest?
die verschillend zijn maar betrekking hebben op hetzelfde, de mens?
bedoel je het zo?
en kunnen we los, van onze eigen uiteenzetting, bekijken
hoe objekt en subjekt worden gebruikt in werkelijkheid?
en wat me ook nog een vraag blijft,
of het juist is, dat wij objektief 1 op 1 vergelijken met objekt,
is dit juist?
en om de veelheid duidelijk te maken, moeten we het ook nog hebben
over het volgende,
het abstacte en het concrete, dus we krijgen nu een nieuwe deling,
abstracte objekt en het concrete objekt,
hoe zit het hiermee, en is dit ook mogelijk met het subjekt,
dus bestaat er een concreet subjekt?
of is dit niet mogelijk?
wat ieder geval wel raar is, is wat je zegd over het objektief,
dat je deze steeds ziet veranderen,
kan je hier een concreet voorbeeld van geven?
want ik beweer namelijk, dat het subjektief veranderlijk is,
nu begrijp ik wat je zegt ziznl, maar ik zie nog niet in,
hoe dit is terug te vinden in de maatschappij,
bedoel je net zoiets als, lichaam en geest?
die verschillend zijn maar betrekking hebben op hetzelfde, de mens?
bedoel je het zo?
en kunnen we los, van onze eigen uiteenzetting, bekijken
hoe objekt en subjekt worden gebruikt in werkelijkheid?
en wat me ook nog een vraag blijft,
of het juist is, dat wij objektief 1 op 1 vergelijken met objekt,
is dit juist?
en om de veelheid duidelijk te maken, moeten we het ook nog hebben
over het volgende,
het abstacte en het concrete, dus we krijgen nu een nieuwe deling,
abstracte objekt en het concrete objekt,
hoe zit het hiermee, en is dit ook mogelijk met het subjekt,
dus bestaat er een concreet subjekt?
of is dit niet mogelijk?
wat ieder geval wel raar is, is wat je zegd over het objektief,
dat je deze steeds ziet veranderen,
kan je hier een concreet voorbeeld van geven?
want ik beweer namelijk, dat het subjektief veranderlijk is,
***alain schreef:
ziznl, de komma snijd de veelheid in hapklare brokken,
die aan elkaar verbonden zijn,
de hoofdletter is simpelweg niet relevant,
Ofwel: De komma snijdt de eenheid in hapklare brokken of delen.
Grappig hoe veelheid en eenheid zo op elkaar betrokken kunnen worden.
***
Concreet is een idee dat is samengevoegd met een emprisch of verstandelijk object, bijvoorbeeld: een concreet object is een appel, indien er een appel in gedachten en empirisch voorhanden is.
Abstract is een idee dat wordt onder gebracht in een categorie en als zodanig wordt vergeleken met andere ideeen in die categorie, met betrekking tot overeenkomsten en verschillen.
***
Een subject en objecten zijn beiden veranderlijk omdat niet-essentiele eigenschappen kunnen veranderen. Een plant als object bijvoorbeeld. Deze verandert door te groeien en af te sterven. Of een berg als object veranderd door erosie.
Over een subject waren we het eens. Een concreet subject zou een idee zijn die is samengevoegd met een (verstandelijk) object ofwel een categorie. Verzamelingen of categorien zou je dus kunnen beschouwen als een concreet subject.
In deze zin kan een concreet subject dus concrete objecten bevatten. Tevens kan op deze wijze een abstract idee overeenkomen met een concreet subject.
Door het door elkaar gebruiken van de begrippen idee, objecten en subjecten, abstract en concreet ontstaat in mijn ogen veel verwarring.
***
In de wetenschappen spreekt men van objectief als het toetsbaar en meetbaar is. Men gaat uit van veelheden met onderlinge gelijkenissen, waardoor met een eenheidsmaat objectiviteit bereikt zou kunnen worden.
***
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Een subject en objecten zijn beiden veranderlijk omdat niet-essentiele eigenschappen kunnen veranderen. Een plant als object bijvoorbeeld. Deze verandert door te groeien en af te sterven. Of een berg als object veranderd door erosie.
dit vind ik een mooi voorbeeld, om je niet te begrijpe,
want een plant die groeit, of sterft, of van kleur verandert,
blijft objektief gezien altijd een plant,
of zie ik het nu verkeerd?
het is toch het subjektief die het nieuwe uiterlijk herkent?
maar het objektieve innerlijk blijft toch plant?
dit vind ik een mooi voorbeeld, om je niet te begrijpe,
want een plant die groeit, of sterft, of van kleur verandert,
blijft objektief gezien altijd een plant,
of zie ik het nu verkeerd?
het is toch het subjektief die het nieuwe uiterlijk herkent?
maar het objektieve innerlijk blijft toch plant?
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Bing [Bot] en 1 gast