wat is filosofie

[alain]

wat is filosofie?
is het liefde voor wijsheid?
want al dit zo is, hoe kan de filosofie dan onderverdeelt zijn?
dat zou betekenen dat er wijsheden bestaan.
of wordt er bedoelt dat er liefde is voor een vorm van wijsheid?
naar welke vorm trekt de filosofie dan het meest?
wie kan mij helpen?

[ziznl]

Iedere filosoof en filosofie moet voor zichzelf spreken.

Je mag andere teksten en meningen en wetenschappen gebruiken voor filosofie, maar je zult al die kennis tot 1 filosofische wijsheid moeten samenbrengen voordat het het predikaat filosofie mag dragen.

Ik hoop voor je dat dat je op weg helpt.

[Intangible Radjanamadjo]

wat is filosofie?
is het liefde voor wijsheid?
want al dit zo is, hoe kan de filosofie dan onderverdeelt zijn?
dat zou betekenen dat er wijsheden bestaan.
of wordt er bedoelt dat er liefde is voor een vorm van wijsheid?
naar welke vorm trekt de filosofie dan het meest?
wie kan mij helpen?

Interessante gedachte, maar met de reactie van Ziznl meegaande denk ik dat iedereen zijn/haar eigenlijk persoonlijke interpretatie van de wijsheid heeft en dat er daardoor vele wijsheden (die op elkaar lijken maar toch net anders zijn) bestaan. We lijken allemaal wel te eigenzinnig en eigenwijs om elkaar precies te kunnen volgen.

De liefde voor de wijsheid.. ik zie het vaak als de liefde voor het leven.. maar doordat ik het (te) goed wil begrijpen, mis ik tegelijkertijd vaak nogal wat van het leven. En jij haalt je kennis voornamelijk uit eigen ervaring.. doe ik ook, maar ik heb nog niet echt veel spectaculairs meegemaakt (behalve dan in mijn eigen subjectieve persoonlijkheid natuurlijk).

Filosofie is voor mij behalve de wijsheid ook vooral jezelf leren begrijpen. Levensvragen, een visie voor het heden opstellen. Hoe te leven. En vooral ook hoe met anderen te leven..

[Om]

Voor mij is filosofie een twijfel en/of een kritiek gebaseerd op de rede of logica, in de breedste zin van het woord.

[Mtheman]

Ik kan mij prima vinden in jouw filosofie Om zo zie ik het ook

[solist]

filosofie, dat zijn de afwegingen die je dagelijks maakt voor
het bepalen van een keuze, een standpunt, een oordeel.
soms heeft de conclusie die geformuleerd wordt een schijn
van wijsheid maar vaker blijft het een goedbedoelde poging.

[ziznl]

Voor mij is filosofie een twijfel en/of een kritiek gebaseerd op de rede of logica, in de breedste zin van het woord.

ik twijfel dan weer aan die twijfel en bekritiseer juist al die kritiek. :greins:


Filosofie begint niet met twijfel en kritiek. Filosogie begint met fantasie en speculatie.

[alain]

mensen, bedankt voor de reacties, echter ben ik bang dat mijn kennis nog tekort schiet, wat ik bedoel is eigenlijk dat net als ik de ene begrijp raak ik een ander van u kwijt terwijl ik niet in staat ben beide te weerleggen. welke kant moet ik nu opgaan?

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[alain]

okke ik heb geen behoefte om anderen te weerleggen, laat ik het zo zeggen ik wil zeker geen wedstrijd uitspelen op het forum. wel zou ik graag willen onderzoeken of er spraken is van de filosofie of een filosofie, ik heb namelijk met mijzelf afsesproken om mijn leven nog maar naar 1 richting te bewegen, maar natuurlijk moet er dus een richting gekozen worden. en dit is eigenlijk het begin van mijn onderzoek. ik kan het mij het niet permiteren om de verkeerde keuze te maken, aangezien er een hoop mensen afhankelijk zijn van mijn gedachten en gedragingen.

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[Intangible Radjanamadjo]

okke ik heb geen behoefte om anderen te weerleggen, laat ik het zo zeggen ik wil zeker geen wedstrijd uitspelen op het forum. wel zou ik graag willen onderzoeken of er spraken is van de filosofie of een filosofie, ik heb namelijk met mijzelf afsesproken om mijn leven nog maar naar 1 richting te bewegen, maar natuurlijk moet er dus een richting gekozen worden. en dit is eigenlijk het begin van mijn onderzoek. ik kan het mij het niet permiteren om de verkeerde keuze te maken, aangezien er een hoop mensen afhankelijk zijn van mijn gedachten en gedragingen.

Vooral je laatste zin spreekt me aan, maar ik ga er wel tegenin. Is het niet zo dat je van tevoren nooit kunt weten of een keuze de verkeerde of de juiste is?
Ik vind het mooi om te zien dat je dit werkelijk wil onderzoeken. Ik ben er inmiddels een paar jaar mee bezig en merk dat vooraf bedachte ideeën/gedachten inmiddels soms wel 180 graden gedraaid zijn.
Wat ik wil zeggen is dat ik denk dat je nooit met zekerheid kunt weten of je een goede keuze maakt, maar wat je voor jezelf wel kunt doen is 100% achter die keuze te gaan staan. Maar daarbij jezelf niet verstarren en enkel nog in een tunnelvisie er achteraan lopen. Blijf openstaan voor andere meningen, ideeën en visies.

Blijf kritisch maar niet blind! Dat je twijfelt aan je eigen keuze vind ik in ieder geval een zeer goed 'begin'. Maar je zult het voor jezelf duidelijk zien te maken, wij kunnen alleen onze eigen ervaringen met jou delen om zo samen tot iets nieuws te komen

Heb en houdt dus vertrouwen in de gemaakte keuze, maar blijf flexibel!

[alain]

okke je begrijpt wel goed wat ik bedoel, echter let wel, ik heb nog geen keuzen gemaakt. wel ben ik overtuigt dat ik mijn eigen lot bepaal. deze overtuiging verplicht mij om keuzes te maken. wat op zijn beurt mij verplicht om te kiezen. wat ik ook uiteindelijk kies, het verplicht mij tot handelen, dat kan niet anders. je ziet dat ik bij deze mij verplicht heb om een weg te kiezen. maar weet ik ben nog niet daadwerkelijk een richting op, ik sta nog stil voor de keuze. wel weet ik dat wat de maatschappij nu als richting aanwijst, ik een onbehaagelijk gevoel krijg. zo ook op de toegezonde verwijzing naar het engels woordenboek mij een vervelend gevoel gaf. wat mij overigens weer in verwarring brengt, want de uitleg in ons eigen woordenboek is toch anders. als ik dan in deze mog kiezen zou ik het graag bij deze nederlandse uitleg van betekenis.

[alain]

intan (het spijt me maar ik kort het echt even af) het meest vervelende van de keuzes, voor mij is het is het feit, dat het niet van mijn keuze afhangt, wat ik bedoel is, wat ik ook uiteindelijk zou kiezen, om welke reden dan ook, ik toch verplicht wordt om met de massa mee te bewegen, ongeacht of mijn eigen keuzen daar bij geschaadt word. de massa beweging eist dit, en zal er alles aandoen om zijn beweging door te zetten. en toch wil ik weten wat nou de juiste weg is om te bewandelen ongeacht of ik er wat mee ga doen of niet. zie je hoe sterk de massa is? hij heeft terwijl ik met jou zit te praten, ineens mijn verplichting tot handelen weggenomen. dit vindt ik dus vervelend. het lijkt soms wel of de massa dit bij iedereen doet, hij neemt onze plicht tot handelen weg.

[Sardonic]

Verdiep je eens in het yin-yang principe.

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[ziznl]

Ik ben overtuigd dat je het je zeker kan permitteren om verkeerde keuzen te maken. Keuzen zijn niet definitief. Een gekozen richting is te wijzigen. Beslissingen kunnen ongedaan gemaakt worden. Jouw keuze om nog geen keuzen te maken is niet goed of verkeerd; het is jouw keuze. Punt. En je mag elk moment op je keuze terugkomen.
Elke keuze heeft gevolgen en ik ben verantwoordelijk voor de gevolgen van mijn keuzen, maar dat betekent geenszins dat ik aan mijn gemaakte keuzen altijd vast zou moeten blijven houden.

Zeg pipo...je hebt duidelijk andere keuzen voor ogen dan alain niet?

haha....fijn hoor dat een gekozen richting is te wijzigen.
vraag: zijjn er uitzonderingen op de regel?
Pipo's antwoord: natuurlijk, er zullen altijd uitzonderingen op de regel mogelijk zijn.
vraag; die uitzonderingen dus, die zijjn dan van belang---> daarin moeten juiste keuzes gemaakt worden
Pipo's antwoord: nee hoor, je kunt altijd van richting veranderen.
Vraag: ja maar ja maar die uitzonderingen dan?
Pipo's antwoord: dat had ik toch al aangegeven! Uitzonderingen zijn altijd mogelijk!
Vraag: pffffff

[Verwijderde gebruiker]

Je hebt duidelijk andere keuzen voor ogen dan alain niet?

Nee.

[ziznl]

Je hebt duidelijk andere keuzen voor ogen dan alain niet?

Nee.

YEsss...weer een relatieve overtuiging...colllll

En weer niet voor een ander spreken he...hoe kan jij nu beweren dat je de zelfde keuzes voor ogen hebt als Alain. Is dat omdat jouw beweringen over keuzes gelden voor Alle mogelijke keuzes?

[Sardonic]

@Alain: Mijn antwoord op jouw vraag: Wat is filosofie?

- Vragen stellen...

Ik vind dat het in de filosofie niet gaat om het zoeken naar het antwoord, maar om het zoeken naar de volgende vraag.

[alain]

het kunnen veranderen van je keuze kan altijd, dat kan niemand ontkennen, tenminste als je bedoeld dat iemand rechts afslaat, zich bedenkt en teruggaat om vervolgens links te gaan. maar de gevolgen van je keuzen, laten we zeggen de beweging hiervan gaat onverminderd door. iemand die zij partner bedriegt, kan tot inkeer komen en het bedriegen stoppen, maar het bedrog gaat onverminderd verder, de enige hoop in deze is de vergetenheid, en zelfs daar blijft de keuze die je gemaakt hebt aanwezig.

[alain]

waarom zou iemand vragen stellen om nieuwe vragen te creeren, dit begrijp ik niet. het lijkt dan net of de filosofie in dienst is van de vraag

[Om]

@ Alain
Laat je niet in verwarring brengen door Okke, hij bekijkt de zaak als ware het een doel moet hebben terwijl hij daarbij vergeet dat het filosoferen op zich ook een waarde heeft; het gebruik van je verstand heeft een waarde die niet afhangt van de gevolgen ervan, laat staan het nut.

verder spreek je over 2 verplichtingen:
De verplichting om te kiezen en de verplichting om te doen wat de 'massa' wil.

Oftewel als logische formulering:

A ^ niet-A
A (^ elim:1)
niet-A (^ elim:1)
Absurdum (^ intro: 2,3)

-------
niet (A ^ niet-A) (negatie-intro:1-4)

Vertaalsleutel:
A: Je kan kiezen.

Oftewel in gewone mensentaal:
Die twee sluiten elkaar logisch uit. Je kan niet de verplichting hebben om zelf te kiezen en tegelijkertijd de verplichting hebben om te doen wat de massa wil. Daarnaast zou je kunnen zeggen dat de massa niet een eenduidig plan heeft, dat jij ook onderdeel bent van een massa, en misschien zelfs wel het belangrijkste dat het belang van het individu kan samenvallen met het algemene belang.

Daarnaast heb je altijd dissonanten in de samenleving, om met Adorno's woorden te spreken. Deze dissonanten, deze mensen die 'uit de toon' vallen, is iets wat de samenleving nodig heeft. Het is iets waar ze zich tegen af kunnen zetten, maar het is ook een bron die voor de noodzakkelijke kritische noot en/of verandering kan zorgen. De macht van de massa is niet absoluut, is niet gericht, is niet gecoördineerd, het is niet negatief maar ook niet positief. Het is zo. Net als met de natuur eigenlijk, je kan niet spreken over een plan van de natuur; het is een gegeven.

Nu vraag ik me dan toch af.. Wanneer is een keuze precies verkeerd? Is het verkeerd omdat de gevolgen tegenvielen? Is het verkeerd omdat het achteraf gezien principieel fout is?

[Kiro]

Filosofie heeft zijn kiem van de verwondering en zijn wortels in het vermogen en de vrije ruimte om vragen te stellen. De rest groeit op de grillige mensengeest, de bloemen kweken we op met veel denkwerk uit ongenoegen met hetgeen ons al gegeven is.



Denk ik...

[alain]

om je logische formulering ontgaat mij geheel, dat wil zeggen dat ik de berekening totaal niet herken. wel kan ik je duizenden voorbeelden geven van verkeerde keuzes. een keuze is verkeerd als je ermee schaadt.
de consequentie hiervan hangt af van wie je schaadt en de mate hoeveel je schaadt, zo kunnen we denk ik onze keuzes kwalificeren naar verkeerd tot heel slecht. en van onbelangrijk naar heel belangrijk. verder heb ik gehord dat de natuur wel een plan heeft, of laten we zeggen een vaste beweging.

[Om]

Hitler vermoorden vlak na de 1e wereldoorlog als twintiger opdat de 2e wereldoorlog ons bespaard blijft > Goed.
Zwerver doden opdat een beroemd en groot pianist zijn hart kan krijgen > goed.
Een wachtende man in het ziekenhuis doden opdat 5 verschillende mensen verscheidene organen van hem mogen krijgen> Nettoresultaat: 1 man dood, 5 man gered > goed.


De mate van goedheid bepalen naar gelang de gevolgen heeft iets teleologisch, iets utilitaristisch. Doel heilligt de middelen, grootste geluk voor de grootste groep mensen. Naast het gebruikelijke kritiek dat je onmogelijke een morele calculus kunt verrichten, of dat het onmogelijk is te bepalen wat dan goed en/of fout is moet je er ook maar vanuit gaan dat je einddoel: grootste geluk, of zo min mogelijk schaden, goed is. Want wat als die zwerver later grootste dingen zou doen? Wat als iemand doden principieel fout is?

Op deze fiets wordt het kwalificeren van iemand als goed of slecht totale willekeur die onderhevig is aan de onvoorspelbare stroomversnelling die tijd heet.

Verder ben ik wel geïnteresseerd in je opmerking dat de natuur een plan heeft. Hoe bedoel je dat?

[Sardonic]

waarom zou iemand vragen stellen om nieuwe vragen te creeren, dit begrijp ik niet.

Juist daarom! Om dingen te begrijpen. Zodra je denkt het antwoord te weten stop je met begrijpen. Daar begint het weten. Een uiterst gevaarlijk goedje.

[Verwijderde gebruiker]

Laat je niet in verwarring brengen door Okke, hij bekijkt de zaak als ware het een doel moet hebben terwijl hij daarbij vergeet dat het filosoferen op zich ook een waarde heeft; het gebruik van je verstand heeft een waarde die niet afhangt van de gevolgen ervan, laat staan het nut.

Om, je probeert mij hier (terecht of onterecht) een opvatting toe te schrijven, maar ik weet niet wat je bedoelt met 'als ware het een doel moet hebben'. Kan je dat toelichten?

[ziznl]

waarom zou iemand vragen stellen om nieuwe vragen te creeren, dit begrijp ik niet.

Juist daarom! Om dingen te begrijpen. Zodra je denkt het antwoord te weten stop je met begrijpen. Daar begint het weten. Een uiterst gevaarlijk goedje.

Heel juist. Mooi gezegd.

Begrijpen is een continue lopend of vloeiend proces.
Begrepen hebben en begrip hebben sluit iets af, is een vastgelopen proces en inderdaad daar begint dan het weten.


Wat het weten betreft ofwel het begrepen hebben en begrip hebben van - is overigens niet zo gevaarlijk als je het op juiste waarde inschat en toepast.

Weten begint met een gegeven geloof of een overtuiging.
Het weten van dit begin maakt de wetenschap al een stuk minder gevaarlijk.
Verder mag weten niet ten koste gaan van het begrijpen als vloeiend proces.


Het proces van begrijpen is voor filosofisch ingestelden denk ik nogal verslavend....filosofen zijn hartstochtelijk verliefd op het begrijpen en het weten als begin van een geloof en einde met een begrip. :greins:

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[ziznl]

Naderhand kunnen we die kwalificatie misschien maken, op het moment van de keuze of voorafgaande aan onze keuzen, kunnen we dat niet. We kunnen hoogstens een inschatting maken.

De onzekerheid van de uitkomst bij een keuze op een bepaald moment is nu juist de essentie van kiezen. Het achteraf pas oordelen of deze keuze goed of slecht is vind ik nogal beperkt. Het impliceert dat je geen goede keuzes kunt maken voordat de resultaten binnen zijn. Goed is goed. En dit is in eerste instantie onafhankelijk van het resultaat dat geboekt zal gaan worden.

Voorbeelden als met Tim zijn tamelijk simpel natuurlijk.

Wat te denken van de keuze om iemand te helpen, die in nood verkeert, met risico voor eigen leven. Bijvoorbeeld ingrijpen bij een vechtpartij, waarbij iemand door meerdere personen in elkaar wordt geslagen??
IS er dan ook geen goed en geen slecht? Of is dit er pas nadat gebleken is dat iemand niet-dood is gemept? Een resultaat dat misschien geboekt is door jouw ingrijpen maar misschien ook geboekt had kunnen worden zonder jouw ingrijpen?
Of is het sowieso niet goed of slecht om iemand te hulp te schieten.

[Verwijderde gebruiker]

Voor de persoon die wordt dood gemept zal ingrijpen goed zijn. Voor de persoon die ingrijpt misschien juist heel slecht. Is de keuze om in te grijpen dan in zijn geheel goed of slecht?

Goed is goed.

Wat is goed?

[ziznl]

Voor de persoon die wordt dood gemept zal ingrijpen goed zijn. Voor de persoon die ingrijpt misschien juist heel slecht. Is de keuze om in te grijpen dan in zijn geheel goed of slecht?

Goed is goed.

Wat is goed?

Ik zal nooit en te nimmer voor JOU kunnen of willen oordelen over goed en kwaad! Dat is nu precies de essentie.
Stel je die vraag omdat je werkelijk niet weet wat goed is voor jou?

Indien de concrete situatie zich voordoet dat jij -Okke- voor de keuze staat om in te grijpen. Weet jij op dat moment dan ook niet wat goed of slecht voor jou is? Ga je dan ook bij mij informeren of bij iemand anders. Ga je dan ook pas achteraf concluderen of - whatever je ook beslut te doen - iets goed of fout is?

Dat vind ik moeilijk te volgen.
Ik MOET in dit soort situaties gewoon doen wat ik MOET doen. Dat kan niemand mij wijsmaken, dat is iets wat ik op dat moment mezelf wijsmaakt...whatever dat is...

Ik geloof ook nooit en te nimmer dat mijn keuze op zulke momenten door toeval wordt bepaald ...
Ik heb dan drijfveren en motieven om iets te doen en die zijn bewust, als ik het kan beredeneren in concrete angsten en verlangens.

en die zijn onbewust als ik bij god niet weet wat en waarom ik iets doe zoals bij verborgen angsten en verlangens.

[Verwijderde gebruiker]

Weet jij op dat moment dan ook niet wat goed of slecht voor jou is?

Wat goed of slecht voor mij is, daar kan ik een inschatting van maken, en ook wat goed of slecht is voor anderen. Wat goed is voor mij, is niet altijd een goede keuze.

Iets is niet goed of slecht; iets is goed of slecht voor iets of iemand en voor een bepaalde tijd.

[ziznl]

Weet jij op dat moment dan ook niet wat goed of slecht voor jou is?

Wat goed of slecht voor mij is, daar kan ik een inschatting van maken, en ook wat goed of slecht is voor anderen. Wat goed is voor mij, is niet altijd een goede keuze.

Iets is niet goed of slecht; iets is goed of slecht voor iets of iemand en voor een bepaalde tijd.

Daarmee zeg je dus dat goed ( en slecht) bestaat en ik ben dat met je eens.
Dat je dit relateert aan dingen/ personen en tijd vind ik best.

Als persoon ben en blijf jij Okke.
Wat goed is voor jou, moet jij dan ook begrijpen omdat niemand anders dat voor jou kan begrijpen. Dat het object van dat wat goed is voor jou van moment tot moment kan veranderen snap ik ook wel. Dat is vanzelfsprekend en ik denk ook dat weinig mensen moeite hebben om dat te begrijpen (maar wie ben ik?).

TOch vraag ik me ook af of jij voor jezelf op een bepaald moment (bijvoorbeeld om iemand te hulp te schieten) weet wat goed is voor jou. Ik ga er overigens vanuit dat je dat wel degelijk weet, Maar je stelt je op alle manieren nu op alsof je dat niet weet of niet kan weten. Vandaar dat ik het toch maar expliciet blijf vragen.....

[Verwijderde gebruiker]

Daarmee zeg je dus dat goed bestaat en ik ben dat met je eens.
Dat je dit relateert aan dingen of personen en tijd vind ik best.

Goed of slecht is gerelateerd aan tijd en dingen of personen. Goed of slecht is dus subjectief.

Omdat jij als persoon toch Okke blijft is dit goede dus alleen nog maar veranderlijk in de tijd.

Niet alles wat ik goed vind hoeft goed voor mijzelf te zijn.

Daarom vraag ik me ook af of jij voor jezelf op een bepaald moment (bijvoorbeeld om iemand te hulp te schieten, waarmee de tijd en het persoon zijn dus nu nader bepaald) weet wat goed is voor jou. Ik weet dat nu nog steeds niet.

Op een bepaald moment heb ik ideeën wat goed of slecht is voor mij. Zo denk ik dat het niet slecht is om te reageren op jouw bericht, maar of mijn idee wel juist is weet ik (nog) niet.

Ik ging er overigens vanuit dat je dat wel degelijk weet, Maar je stelt je op alle manieren nu op alsof je dat niet weet of niet kan weten.

Natuurlijk heb ik ideeën of iets voordelig of nadelig is, goed of slecht, risicoarm of risicovol, leuk of niet-leuk.
Ik dacht niet dat ik dat ontkend had of anders gesuggereerd had.

[ziznl]

Daarmee zeg je dus dat goed bestaat en ik ben dat met je eens.
Dat je dit relateert aan dingen of personen en tijd vind ik best.

Goed of slecht is gerelateerd aan tijd en dingen of personen. Goed of slecht is dus subjectief.

Juist.

Omdat jij als persoon toch Okke blijft is dit goede dus alleen nog maar veranderlijk in de tijd.

Niet alles wat ik goed vind hoeft goed voor mijzelf te zijn.

???

De betekenis van goed draait zich voor jezelf in 1 zin om?
Ik vind iets goed voor mezelf maar dat is niet goed voor mezelf.
Net waren we tot de conclusie gekomen dat goed subjectief was. Het was dus afhankelijk van persoon en moment. Goed vinden en goed zijn is in die zin dus hetzelfde. Als je subjectief iets goed vind, dan is dat subjectief goed. Nu opeens is subjectief goed vinden en subjectief goedzijn iets verschillends...Kun je dat aan mij uitleggen?

Daarom vraag ik me ook af of jij voor jezelf op een bepaald moment (bijvoorbeeld om iemand te hulp te schieten, waarmee de tijd en het persoon zijn dus nu nader bepaald) weet wat goed is voor jou. Ik weet dat nu nog steeds niet.

Op een bepaald moment heb ik ideeën wat goed of slecht is voor mij. Zo denk ik dat het niet slecht is om te reageren op jouw bericht, maar of mijn idee wel juist is weet ik (nog) niet.

Nee ook dat hadden we al vastgesteld. Dat wat goed is verandert van moment tot moment. En het is subjectief. Blijbaar vond je het goed om te reageren. Om dan achteraf te zeggen dat het niet goed was om te reageren is vanuit een heel andere moment. Het moment waarop je in eerste instantie het WEL goed vond om te reageren verandert hierdoor echt niet. Natuurlijk komt het voor dat je achteraf spijt hebt van dingen die je eerst 'goed' vond. Niets mis mee. Wat ik zeer verwarrend vind is het terugkrabbelgedrag van: ik wist toen nog niet wat goed was..of hoe kon ik toen nou weten wat goed was...pfff

Ik ging er overigens vanuit dat je dat wel degelijk weet, Maar je stelt je op alle manieren nu op alsof je dat niet weet of niet kan weten.

Natuurlijk heb ik ideeën of iets voordelig of nadelig is, goed of slecht, risicoarm of risicovol, leuk of niet-leuk.
Ik dacht niet dat ik dat ontkend had of anders gesuggereerd had.

WE hebben het over goed.

Goed is een onderdeel van de tegenstelling 'goed-slecht'

Goed is dus geen onderdeel van de tegenstelling 'voordelig-nadelig
Ook niet van de tegenstelling 'risicoarm-risicovol
En ook niet van de tegenstelling 'leuk-nietleuk of 'nuttig-onnutig'

Dat wil niet zeggen dat er aan dat wat op een bepaald moment voor jou goed is, geen andere betekenissen kunnen spelen.
Dat kan zeer zeker. De betekenissen die voor jou op een bepaald moment het 'goed' zullen onderbouwen kunnen inderdaad dingen als 'leuk', 'nuttig' ,'risicioarm' etc zijn. Dat is nu juist dat subjectieve onderbouwende waar we het al over eens waren.

Maar jij lijkt dit goed weg te gooien alsof het niet bestaat en nooit voor je bestaan heeft. Terwijl het 'iets' is dat subjectief is, iets dat veranderlijk is van moment tot moment, iets is dat onderbouwt wordt door diverse mogelijke betekenissen.
Dit 'iets' dat ik dan goed noem, kun je toch niet vooraf gebruiken en achteraf negeren?

[Verwijderde gebruiker]

Omdat jij als persoon toch Okke blijft is dit goede dus alleen nog maar veranderlijk in de tijd.

Niet alles wat ik goed vind hoeft goed voor mijzelf te zijn.

???

De betekenis van goed draait zich voor jezelf in 1 zin om? Ik vind iets goed voor mezelf maar dat is niet goed voor mezelf.

Ik had het niet over 'goed voor mijzelf'; ik had het over wat ik als 'goed' zie. Dat hoeft niet altijd goed voor mijzelf te zijn.

Ik denk nu dat je met 'dit goede' bedoelt wat goed is voor mijzelf.

Ik vul mijn reactie dan aan tot:

Niet alles wat ik goed vind hoeft goed voor mijzelf te zijn; en zelf niet alles wat ik goed vind voor mijzelf hoeft goed te zijn voor mijzelf.

Goed vinden en goed zijn is in die zin dus hetzelfde. Als je subjectief iets goed vind, dan is dat subjectief goed. Nu opeens is subjectief goed vinden en subjectief goedzijn iets verschillends...Kun je dat aan mij uitleggen?

'Goed vinden' is niet gelijk aan 'goed zijn'. Ik kan iets goed vinden vanuit mijn referentiekader. Ik kan het goed vinden om mijzelf te slaan om mijn angsten te bezweren. Is wat ik goed vind ook direct goed?

Dat wat goed is verandert van moment tot moment. En het is subjectief. Natuurlijk komt het voor dat je achteraf spijt hebt van dingen die je eerst 'goed' vond. Niets mis mee. Wat ik zeer verwarrend vind is het terugkrabbelgedrag van: ik wist toen nog niet wat goed was..of hoe kon ik toen nou weten wat goed was...pfff

"Ik wist toen nog niet dat wat ik goed vond eigenlijk helemaal niet goed was."... of "Ik weet nu nog niet dat wat ik goed vind wel echt goed is."

Jij lijkt 'goed' weg te gooien alsof het niet bestaat en nooit voor je bestaan heeft. Terwijl het 'iets' is dat subjectief is, iets dat veranderlijk is van moment tot moment, iets is dat onderbouwt wordt door diverse mogelijke betekenissen. Dit 'iets' dat ik dan goed noem, kun je toch niet vooraf gebruiken en achteraf negeren?

Als ik kies voor iets, omdat ik het goed vind --omdat ik het beter vind om het wel te doen dan om het niet te doen--, dan vind ik dat inderdaad op dat moment en kan ik een moment later spijt hebben van mijn keuze, omdat ik tot de ontdekking kom dat ik, met de kennis die ik dan heb, vind dat ik het beter niet kan doen.

Ik kan mijn keuzen uitstellen, omdat ik enkel goede keuzen wil maken. Daarmee kwalificeer ik de keuzen voor nu tot slecht (= beter om het niet te doen).

[ziznl]

Ik had het niet over 'goed voor mijzelf'; ik had het over wat ik als 'goed' zie. Dat hoeft niet altijd goed voor mijzelf te zijn.

Ik denk nu dat je met 'dit goede' bedoelt wat goed is voor mijzelf.

Ik vul mijn reactie dan aan tot:

Niet alles wat ik goed vind hoeft goed voor mijzelf te zijn; en zelf niet alles wat ik goed vind voor mijzelf hoeft goed te zijn voor mijzelf.

????
De aanvulling maakt het nog onduidelijker..

Hoe kun je nou iets 'goed' vinden voor jou terwijl dat niet 'goed' is voor jou. Wat is nou het verschil in:

iets dat je goed vind voor jezelf op een bepaald moment

en

iets dat goed is voor jezelf op een bepaald moment

'Goed vinden' is niet gelijk aan 'goed zijn'. Ik kan iets goed vinden vanuit mijn referentiekader. Ik kan het goed vinden om mijzelf te slaan om mijn angsten te bezweren. Is wat ik goed vind ook direct goed?

Ja...hehe...

als jij vanuit jouw referentiekader op een bepaald moment voor jou iets goed vind

wat is dan het verschil met

dat vanuit jouw referentiekader op een bepaald moment voor jou iets goed is

"Ik wist toen nog niet dat wat ik goed vond eigenlijk helemaal niet goed was."... of "Ik weet nu nog niet dat wat ik goed vind wel echt goed is."

Op deze manier weet je dus nooit op een moment wat goed is. Zo ver waren we al.

Het is dus inderdaad zo dat jij niet weet wat voor jou op een bepaald moment met jouw referentiekader goed is.

Tja....dan is kiezen altijd een gok...


(en dan kun je achteraf altijd zeggen dat je het niet wist)

Als ik kies voor iets, omdat ik het goed vind --omdat ik het beter vind om het wel te doen dan om het niet te doen--, dan vind ik dat inderdaad op dat moment en kan ik een moment later spijt hebben van mijn keuze, omdat ik tot de ontdekking kom dat ik, met de kennis die ik dan heb, vind dat ik het beter niet kan doen.

wat betekent het eigenlijk voor jou dat je iets goed vind op een bepaald moment?

Die vraag is er omdat ik nu inmiddels je wel geloof dat je niet weet wat goed is voor jou op een bepaald moment.

Ik kan mijn keuzen uitstellen, omdat ik enkel goede keuzen wil maken. Daarmee kwalificeer ik de keuzen voor nu tot slecht (= beter om het niet te doen).

Aha.....nou je maakt het lekker gecompliceerd zo.

Dat iets goed is bestaat niet voor jou op een bepaald moment. Maar dat iets slecht is bestaat dan plotseling wel op een moment voor jou. En dat 'slech't is voor dat moment (voor nu dus) voor jou dan de kwalificatie dat het beter is om iets NIET te doen.

Bestaat goed nu wel of niet?

We zijn er het in ieder geval over eens, dat het

subjectief is
van moment tot moment verandert
afhankelijk is van referentiekaders

Toch beweer je dat je niet weet wat goed is.
Terwijl je wel weet wat je goed vind.
En ook weet hoe slecht te kwalificeren.

Goed is voor mij ook zo subjectief als ik weet niet wat.

En het zogenaamde objectieve goed springt van moment tot moment van object tot object....
En dat voor mijn refentiekaders en jouw referentiekaders het objectieve 'goed' van moment tot moment naar steeds andere objecten springt behoef je me ook niet voor de zoveelste keer voor te kauwen, alsof ik gekke gerrit ben ofzo....


Vergeef me de vraag als je hem te offensief vindt hoor.
Maar leeft er bij jou uberhaupt wel iets in het subjectieve? Je blijft - nu ook weer met 'goed' terwijl dit juist subjecief is - maar proberen om dit 'goed' buiten het subjectieve te zoeken ofzo..en elke keer dat je het buiten het subjectieve vind, in het objectieve dus is het relatief...nogal logisch he als iets subjectief is...


maar goed...

[Verwijderde gebruiker]

als jij vanuit jouw referentiekader op een bepaald moment voor jou iets goed vind

wat is dan het verschil met

dat vanuit jouw referentiekader op een bepaald moment voor jou iets goed is

Wat ik vind is gelijk aan wat -vanuit mijn referentiekader- goed is. Dat hoeft niet gelijk te zijn aan wat -zonder referentiekaders- Goed is.

Dus: dat wat volgens mij goed is, hoeft helemaal niet goed te zijn. Napoleon dacht zijn legers te kunnen voeden met conservenblikken waar lood in verwerkt was. Hij dacht dat het goed was, maar het was slecht.

[ziznl]

Wat ik vind is gelijk aan wat -vanuit mijn referentiekader- goed is. Dat hoeft niet gelijk te zijn aan wat -zonder referentiekaders- Goed is.

Ja...dat weet ik nu inmiddels wel en dat begriijp ik nu ook van jou,...Hoe vaak ga je dat nou herhalen.

Dus: dat wat volgens mij goed is, hoeft helemaal niet goed te zijn.

Nog een keer dus.

Napoleon dacht zijn legers te kunnen voeden met conservenblikken waar lood in verwerkt was. Hij dacht dat het goed was, maar het was slecht.

Subject = Napoleon
Object = zijn legers
Doel = het goed voeden
Middel = conservenblikken

Ik ga er van uit dat Napoleon met het goede als referentie in zijn subjectieve zelf (dwz met de goede intenties om zijn legers te voeden op grond van de kennis die hij op het moment dat hij dat besluit nam) uiteindelijk een besluit heeft genomen. Dit besluit werd dus waarschijnlijk op goede gronden met goede intenties genomen.

Ik voeg dat waarschijnlijk maar even toe, want ik kan niet in Napoleons hoofd kijken toen hij dat besluit nam.


Ik kan wel een voorbeeld geven van iets waarvan ik WEL zeker weet dat het op goede gronden en met goede intenties is gedaan terwijl er wel een dode bij is gevallen.

Volgens de regelen der kunst (zoals dat dan zo mooi heet) heb ik regelmatig patienten met een hartstilstand proberen te reanimeren (natuurlijk niet als ze een niet-reanimatie verklaring hadden getekend). Zeker in de periodes dat ik in het ziekenhuis werkzaam ben geweest gebeurde dit flinke regelmaat. Helaas bleken in veel gevallen mijn pogingen niet tot het gewenste resultaat te leiden. Achteraf kan je dus heel gemakkelijk vraagtekens plaatsen bij mijn goede intenties (dat werd dan ook heus wel gedaan soms). De enige manier waarop ik dan zeker wist of ik het goede had gedaan is elke keer aan mezelf vragen of ik het goede heb gedaan. De twijfels die ik in eerste instanties wel eens aan mezelf hierover had leidde dan tot verbetering van mijn reanimatietechnieken, maar het bleef maar wisselvallige resultaten geven. Nu kan ik dus twee postities innemen tav het goede.

1/ zoals jij dat doet. Het blijkt niet goed af te lopen dus het was niet goed.
2/ zoals ik dat doe. Ik doe wat ik kan goed en ik kan niet beter. Ik kan zelfs niet anders.

Jij wilt slechts dat objectieve goed resultaat zien. Als bewijs voor het goede ofzo? En je weet dus nooit of je iets goed doet voordat het helemaal gedaan is en het resultaat bekeken kan worden (hoe doe je dat dan bij een goed leven lijden???).

Ik zie dat objectieve en resultaatgerichtte goed ook wel hoor. Ik ben niet zo achterlijk als dat je me nu behandeld met al dat geherhaal.
Maar ik zie dat dat subjectieve goede in mij ook zijn bestaan heeft. Dit is mijn kompas. En dat kompas draait en tolt heus wel soms en is soms onrustig, Maar ik erken dat ik erop moet varen. En ik blijf sleutelen aan dit kompas totdat het perfedt en stabiel het goede zal aangeven, ook al weet ik dat dit misschienn niet zal lukken. Dat geeft niets. HEt is namelijk mijn enige kans op een goed leven.

En ik vind dat ik van anderen best mag verwachten dat ze hun kompas - het subjectieve goede - ook zien en proberen te verbeteren.

Jij hebt aan mij nog nooit laten zien dat je een dergelijk kompas bezit. Ik ga er vanuit dat je dat wel hebt. Vandaar dat ik met je in gesprek blijf.
Maar mijn gesprekken zullen zo nu en dan wel grimmiger worden als jij mij als een gekke gerrit blijft toepspreken en ondertussen niet laat zien dat er bij jou binnen ergens een kompas is dat de goede richting aanwijst als je op momenten in situaties terecht komt(ook al is die richting achteraf vaak fout wat daar niets aan verandert)





[/quote]

[Verwijderde gebruiker]

Ik ga er van uit dat Napoleon met het goede als referentie in zijn subjectieve zelf (dwz met de goede intenties om zijn legers te voeden op grond van de kennis die hij op het moment dat hij dat besluit nam) uiteindelijk een besluit heeft genomen. Dit besluit werd dus waarschijnlijk op goede gronden met goede intenties genomen.

Een besluit op goede gronden en met goede intenties hoeft geen goed besluit te zijn.

Helaas bleken in veel gevallen mijn pogingen niet tot het gewenste resultaat te leiden. Achteraf kan je dus heel gemakkelijk vraagtekens plaatsen bij mijn goede intenties (dat werd dan ook heus wel gedaan soms).

Als je niet reanimeert, overlijdt het slachtoffer sowieso. Als je wel reanimeert heb je een kans dat het slachtoffer niet overlijdt. Reanimatie is niet de doodsoorzaak neem ik aan, maar de hartstilstand is de doodsoorzaak. Kiezen om te reanimeren bij een hartstilstand is daarom niet een foute keuze. Zelfs niet als het overlijden van het slachtoffer er niet mee voorkomen is.

Nu kan ik dus twee posities innemen tav het goede.

1/ zoals jij dat doet. Het blijkt niet goed af te lopen dus het was niet goed.
2/ zoals ik dat doe. Ik doe wat ik kan goed en ik kan niet beter. Ik kan zelfs niet anders.

Ik doe dingen. Niet de goede of de slechte dingen. Ik doe dingen. Ik doe ze als het voor mijn gevoel beter is om ze te doen dan om ze niet te doen. Doe ik daarmee altijd het goede? Nee, vaak doe ik dingen impulsief, ondoordacht, op mijn voorgevoel of vooroordeel. Heel basaal en zonder besef van goed of slecht. Ik doe impulsief niet vaak dingen die niet bij mijn levensvisie passen of bij mijn karakter passen. En ik denk veel na over wat ik gedaan heb en hoe ik dingen in het algemeen doe. Ik heb, met andere woorden, een referentiekader van waaruit ik handel.

Als een collega op mijn werk een hartstilstand zou krijgen, hoop ik dat ik de helderheid van geest heb gelijk 112 te (laten) bellen en dat ik daarna met reanimatie begin. De kans dat ik dat slecht doe is groot, want ik mijn kennis van reanimatie is beperkt. De keuze om te reanimeren (totdat ambulancepersoneel het van mij kan overnemen) is daardoor niet slecht.

Jij wilt slechts dat objectieve goed resultaat zien. Als bewijs voor het goede ofzo? En je weet dus nooit of je iets goed doet voordat het helemaal gedaan is en het resultaat bekeken kan worden (hoe doe je dat dan bij een goed leven lijden???).

Dat klopt. Dat weet ik inderdaad niet. Daar kan ik alleen een inschatting van maken, een gok naar doen, mij door mijn levenservaring laten leiden.

Ik zie dat objectieve en resultaatgerichtte goed ook wel hoor. Ik ben niet zo achterlijk als dat je me nu behandeld met al dat geherhaal.

Ik heb ook niet het idee dat je achterlijk bent, maar je blijft maar steeds herhalen dat ik onterecht een onderscheid maak tussen wat ik goed vind en wat goed is. Ik had niet eerder gelezen dat je dat onderscheid wel begrijpt.

Maar ik zie dat dat subjectieve goede in mij ook zijn bestaan heeft.

Natuurlijk maak ik een inschatting of iets goed is of niet. En probeer geen dingen te doen niet ik als slecht zie. Dat lukt me vrij aardig. Of ik daardoor goede dingen doe of dat ik verkeerde inschattingen maak, is daarmee niet gegarandeerd.

Dit is mijn kompas. Ik vind dat ik van anderen best mag verwachten dat ze hun kompas - het subjectieve goede - ook zien en proberen te verbeteren. Jij hebt aan mij nog nooit laten zien dat je een dergelijk kompas bezit.

Welke keuzen van mij op dit forum zou jij met jouw kompas niet gedaan hebben?

Mijn gesprekken zullen zo nu en dan wel grimmiger worden als jij mij als een gekke gerrit blijft toepspreken en ondertussen niet laat zien dat er bij jou binnen ergens een kompas is dat de goede richting aanwijst als je op momenten in situaties terecht komt(ook al is die richting achteraf vaak fout wat daar niets aan verandert)

Gekke Gerrit.

[ziznl]

Ik ga er van uit dat Napoleon met het goede als referentie in zijn subjectieve zelf (dwz met de goede intenties om zijn legers te voeden op grond van de kennis die hij op het moment dat hij dat besluit nam) uiteindelijk een besluit heeft genomen. Dit besluit werd dus waarschijnlijk op goede gronden met goede intenties genomen.

Een besluit op goede gronden en met goede intenties hoeft geen goed besluit te zijn.

Ik snap het. Je zingt een liedje en dit is het zoveelste refrein.
(je realiseert je denk ik niet hoe denigrerend dit herhalingsgedrag van je overkomt)

Helaas bleken in veel gevallen mijn pogingen niet tot het gewenste resultaat te leiden. Achteraf kan je dus heel gemakkelijk vraagtekens plaatsen bij mijn goede intenties (dat werd dan ook heus wel gedaan soms).

Als je niet reanimeert, overlijdt het slachtoffer sowieso.

Mensen overlijden uiteindelijk altijd. Juist dat is uiteindelijk niet goed of slecht maar neutraal lijkt mij. Het goede is niet een onderdeel van de tegenstelling 'overlijden-nietoverlijden'

Als je wel reanimeert heb je een kans dat het slachtoffer niet overlijdt. Reanimatie is niet de doodsoorzaak neem ik aan, maar de hartstilstand is de doodsoorzaak. Kiezen om te reanimeren bij een hartstilstand is daarom niet een foute keuze. Zelfs niet als het overlijden van het slachtoffer er niet mee voorkomen is.

De kern van hetgeen ik illustreer met dit voorbeeld negeer je volkomen. Liever ga je in op het voorbeeld zelf. Daarmee draai je weer om datgene heen wat uitgelegd wordt.

Betreffende het voorbeeld zelf, over reanimatie, is het leerzaam hoe jij over reanimatie ed denkt. Maar dat kon ik al redelijk afleiden van een discussie over euthanasie van dik een jaar terug.

Nu kan ik dus twee posities innemen tav het goede.

1/ zoals jij dat doet. Het blijkt niet goed af te lopen dus het was niet goed.
2/ zoals ik dat doe. Ik doe wat ik kan goed en ik kan niet beter. Ik kan zelfs niet anders.

Ik doe dingen. Niet de goede of de slechte dingen. Ik doe dingen. Ik doe ze als het voor mijn gevoel beter is om ze te doen dan om ze niet te doen. Doe ik daarmee altijd het goede? Nee, vaak doe ik dingen impulsief, ondoordacht, op mijn voorgevoel of vooroordeel. Heel basaal en zonder besef van goed of slecht. Ik doe impulsief niet vaak dingen die niet bij mijn levensvisie passen of bij mijn karakter passen. En ik denk veel na over wat ik gedaan heb en hoe ik dingen in het algemeen doe. Ik heb, met andere woorden, een referentiekader van waaruit ik handel.

Als een collega op mijn werk een hartstilstand zou krijgen, hoop ik dat ik de helderheid van geest heb gelijk 112 te (laten) bellen en dat ik daarna met reanimatie begin. De kans dat ik dat slecht doe is groot, want ik mijn kennis van reanimatie is beperkt. De keuze om te reanimeren (totdat ambulancepersoneel het van mij kan overnemen) is daardoor niet slecht.

Okay... de keuze om te reanimeren is dus niet slecht. Is die keuze daarmee goed. Ja? Indien ja, Mooi zo. Op grond waarvan kan je dan oordelen dat die keuze goed is? Of vind je het alleen maar een goede keuze en vind je dat weer iets anders dan dat het een goede keuze is?

Jij wilt slechts dat objectieve goed resultaat zien. Als bewijs voor het goede ofzo? En je weet dus nooit of je iets goed doet voordat het helemaal gedaan is en het resultaat bekeken kan worden (hoe doe je dat dan bij een goed leven lijden???).

Dat klopt. Dat weet ik inderdaad niet. Daar kan ik alleen een inschatting van maken, een gok naar doen, mij door mijn levenservaring laten leiden.

Prima, best. Dat je het niet weet is duidelijk. En een goed leven bestaat dus niet en heeft geen inhoudelijke grotere waarde behalve dan een statistische uitkomst

Ik zie dat objectieve en resultaatgerichtte goed ook wel hoor. Ik ben niet zo achterlijk als dat je me nu behandeld met al dat geherhaal.

Ik heb ook niet het idee dat je achterlijk bent, maar je blijft maar steeds herhalen dat ik onterecht een onderscheid maak tussen wat ik goed vind en wat goed is. Ik had niet eerder gelezen dat je dat onderscheid wel begrijpt.

Vooruit. En waarom open je deze post dan opnieuw met een nieuwe herhaliing?

Maar ik zie dat dat subjectieve goede in mij ook zijn bestaan heeft.

Natuurlijk maak ik een inschatting of iets goed is of niet. En probeer geen dingen te doen niet ik als slecht zie. Dat lukt me vrij aardig. Of ik daardoor goede dingen doe of dat ik verkeerde inschattingen maak, is daarmee niet gegarandeerd.

Nou, nee die garantie is er zeer zeker niet, nee.
"Ik probeer geen dingen te doen die ik als slecht zie" Spreekt ongeveer 0,0 garantie uit.

Dit is mijn kompas. Ik vind dat ik van anderen best mag verwachten dat ze hun kompas - het subjectieve goede - ook zien en proberen te verbeteren. Jij hebt aan mij nog nooit laten zien dat je een dergelijk kompas bezit.

Welke keuzen van mij op dit forum zou jij met jouw kompas niet gedaan hebben?

Denk je dat ik in jouw subjectieve hoofd kan kijken ofzo??????
Waarom zou ik daar over speculeren als jij zelf weigert aan te geven dat je naar een dergelijk kompas kijkt.

Mijn gesprekken zullen zo nu en dan wel grimmiger worden als jij mij als een gekke gerrit blijft toepspreken en ondertussen niet laat zien dat er bij jou binnen ergens een kompas is dat de goede richting aanwijst als je op momenten in situaties terecht komt(ook al is die richting achteraf vaak fout wat daar niets aan verandert)

Gekke Gerrit.

Hmmm...ik moet erkennen dat ik die toch wel leuk vind!

[Verwijderde gebruiker]

Op grond waarvan kan je dan oordelen dat die keuze goed is?

De keuze om niet te reanimeren leidt bij hartstilstand onherroepelijk tot het overlijden van het slachtoffer. De keuze om te reanimeren is niet slecht, want er is een kans dat het hart van het slachtoffer weer gaat werken.

Of vind je het alleen maar een goede keuze en vind je dat weer iets anders dan dat het een goede keuze is?

Als ik met een calamiteit geconfronteerd wordt en er is een slachtoffer met een hartstilstand, dan vind ik het wel of niet een goede keuze om te reanimeren. Of het een goede keuze is, is een filosofische gedachte waar ik op dat moment hopelijk geen tijd aan verspil.

Een goed leven bestaat dus niet en heeft geen inhoudelijke grotere waarde behalve dan een statistische uitkomst

Hoezo bestaat een goed leven niet? Vind jij dat je een goed leven leidt? Ik vind dat ik mijn best doe een goed leven te leiden. Tegelijk zie ik de grote verschillen in de kwaliteit van leven tussen mensen en voel ik mij ernstig schuldig dat ik daar niet heel veel aan doe.
Wat zie jij als een goed leven? Goed geboerd hebben, kinderen die carrière maken, een fijne vrouw, leuk huisje, mooie plekjes van deze aarde gezien... Ik neem aan van niet, maar wat een goed leven is, is geen universele waarde, maar een persoonlijke opvatting.

[ziznl]

Op grond waarvan kan je dan oordelen dat die keuze goed is?

De keuze om niet te reanimeren leidt bij hartstilstand onherroepelijk tot het overlijden van het slachtoffer. De keuze om te reanimeren is niet slecht, want er is een kans dat het hart van het slachtoffer weer gaat werken.

Of vind je het alleen maar een goede keuze en vind je dat weer iets anders dan dat het een goede keuze is?

Als ik met een calamiteit geconfronteerd wordt en er is een slachtoffer met een hartstilstand, dan vind ik het wel of niet een goede keuze om te reanimeren. Of het een goede keuze is, is een filosofische gedachte waar ik op dat moment hopelijk geen tijd aan verspil.

Een goed leven bestaat dus niet en heeft geen inhoudelijke grotere waarde behalve dan een statistische uitkomst

Hoezo bestaat een goed leven niet? Vind jij dat je een goed leven leidt? Ik vind dat ik mijn best doe een goed leven te leiden. Tegelijk zie ik de grote verschillen in de kwaliteit van leven tussen mensen en voel ik mij ernstig schuldig dat ik daar niet heel veel aan doe.
Wat zie jij als een goed leven? Goed geboerd hebben, kinderen die carrière maken, een fijne vrouw, leuk huisje, mooie plekjes van deze aarde gezien... Ik neem aan van niet, maar wat een goed leven is, is geen universele waarde, maar een persoonlijke opvatting.

Ik ben je weer even zat...

[Sardonic]

Jezus wat een gezwets allemaal. Jullie hebben hopelijk wel door dat jullie zo'n beetje ieder onderwerp hier gekaapt hebben sinds Okke's terugkomst. Misschien een idee om maar weer eens het TweeGesprek op te zoeken.

Jeroen, ik mis je jongen.

[alain]

resume, 1 goed en slecht zijn subjectief?
betekent dit dan dat deze begrippen zich dan laten leiden door meningen?

2 we kunnen pas iets naderhand kwalificeren als goed of slecht, we kunnen alleen een inschatting maken.

3 als ik iets doe wat voor mij goed is, zou dat slecht kunnen zijn voor iets of iemand anders.

om op 1 terug te komen, voor mij zijn goed of slecht ojectief, en houden geen rekening met ego's, en dat is maar goed ook, daarin tegen zie ik dat de mens ten behoeve van de ego, goed en slecht subjectief gebruikt, want we herkennnen goed en slecht niet, we laten ons leiden door emoties. en zo lopen we naar 2, want ik beweer dat ik doormiddel van kennis, de kunst van rekenen, en door redeneren, weldegenlijk de goede keus kan maken, ook al probeert de waan van de dag mij te belemmeren de juiste keuzen te maken. enzo komen we bij 3 want hoe kan nou iets goed zijn voor mij als ik iets slechts doe. in deze wordt toch alleen het slechte in mij bedient, en ook al lijkt het een fijn gevoel te geven uiteindelijk zal het toch nadelig zijn voor mijzelf. en let wel als het gaat om goed of slecht, dan voel ik mij verplicht om vooral het goede te verdedigen ten kosten slechte, ogeacht wie ik hiermee schaadt, want zo lijkt mij dat ik zo alleen het slechte tref, en ik kan daar geen traan om laten. sterker nog mijn baas en mijn kinderen eisen van mij dat ik het goede verdedig, al is het alleen maar om als voorbeeld te dienen.

[Verwijderde gebruiker]

Jezus wat een gezwets allemaal. Jullie hebben hopelijk wel door dat jullie zo'n beetje ieder onderwerp hier gekaapt hebben sinds Okke's terugkomst. Misschien een idee om maar weer eens het TweeGesprek op te zoeken.

Mijn verontschuldigingen, Sardonic. Ik laat me meevoeren in de schietpartij. Ben daar gevoelig voor. Ik had wijzer moeten zijn.

[Sardonic]

Alain: wat betekent dualiteit voor jou? En wat betekent harmonie?

[alain]

dualiteit? als ik mijn eigen gedachtengang mag volgen, los van de maatschappelijke mening, zou ik denken aan 2 strijd in een lichaam wat ogenschijnlijk 1 lijkt. bijv mens lijkt 1 maar bestaat uit 2, ziel en lichaam. de dualiteit haalt ons uit mekaar, de harmonie brengt ons samen

en ik weet niet of je bewust vraagt naar deze 2, want als ik nu kijk naar dualiteit, lijkt mij dat er bij harmonie hier geen sprake van is, ik zou uit de harmonie wel een 2 of misschien wel meer halen, maar ik zie geen strijd.

zo zie ik het goede als het slechte beide als een harmonie, maar ten opzichte van mekaar een dualiteit. als een dualiteit dwingt tot kiezen lijkt het mij voor de hand liggend dat ik kies voor de goede harmonie. want ik ben bewust van het feit dat slechte harmonie geen harmonie is, ook al lijkt dit wel zo.