Wat kan niet worden, wat is nooit geweest? Wat heeft geen oorzaak van zichzelf?
Het antwoord op die vragen is voor mij een aardige beschrijving van hoe ik bewustzijn zie. Bewustzijn kan namelijk geen oorzaak in deze wereld hebben, omdat het de wereld overstijgt en omhult. Materie kan dus m.i. enkel een uiting zijn van dat bewustzijn en het is ontstaan doordat het bewustzijn zich in kleinere deeltjes heeft opgesplitst.
Vandaar wordt ook duidelijk dat het bewustzijn in staat geacht mag worden materie te kunnen beïnvloeden. Wij laten ons echter nog te vaak misleiden door ons aan materie gekoppelde denken, waardoor wij de valse illusie creëren van een afgescheiden individueel bewustzijn dat maar zelden een vonk van het grotere bewustzijn te zien krijgt. Dan houden we onszelf voor de gek in de komedie van het leven. Uiteindelijk vormen die momenten/perioden in het leven namelijk wijze lessen voor diegene die verder kan en wil kijken dan zijn/haar normale bewustzijn. Dan opent zich een geheel nieuwe wereld, één die in het teken staat van een zich telkens verruimend bewustzijn. Het proces dat in werking is gezet brengt je steeds dieper bij je eigen bewustzijn naar binnen en je leert je sterke en zwakke punten steeds beter te benutten.
Dan creëer je ruimte voor het bewustzijn waarin er tijd is voor spel en rust. In plaats van je te verzetten tegen alles wat het oude bewustzijn afwijst, kies je er voor je open te stellen voor de ervaring en kun je steeds beter alle problemen van het heden of het verleden loslaten.
Het nieuwe bewustzijn leert je voorbij de grenzen te kijken van datgene wat wij mens noemen. Het bewustzijn is niet gebonden aan het lichaam. Het lichaam is echter wel verbonden met het bewustzijn. Het wordt door het bewustzijn omringt en erdoor met leven vervuld. Door een gezond bewustzijn wordt je lichaam ook gezond. Lichaam en geest kunnen één worden, als wij dat toelaten. Door niet meer te leven vanuit ons vroegere bekrompen perspectief, het ego, leren we steeds positiever in het leven te staan en merken we dat alles om ons heen lijkt mee te veranderen in positieve zin.
Door niet meer naar een oorzaak te zoeken, maar juist het ene moment aan jezelf te openbaren, breng je jezelf in contact met een hoger en puurder bewustzijn wat geen oorzaak kent, wat nooit is geweest en wat nooit zal worden.
Wat kan niet worden, wat is nooit geweest?
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 7
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Wat kan niet worden, wat is nooit geweest?
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
NOOIT kan niet worden, NOOIT is nooit geweest en zal nooit zijn.
Net zo min als ALTIJD, NIETS, ALLES, IEDEREEN, NIEMAND, enz...
Dit zijn abstracte begrippen die wij mensen hebben uitgevonden.
In de 'werkelijkheid' hebben ze geen bestaan.
Net zo min als ALTIJD, NIETS, ALLES, IEDEREEN, NIEMAND, enz...
Dit zijn abstracte begrippen die wij mensen hebben uitgevonden.
In de 'werkelijkheid' hebben ze geen bestaan.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
-
Matt Haydn
- Posts in topic: 5
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 15 nov 2008, 20:09
- Contacteer:
Naast een interessante en vooral doordachte post, kan ik het niet laten een opmerking te plaatsen die indruist tegen het geschrevene.
Je zegt dat het bewustzijn geen oorzaak heeft in deze, ik neem aan, materiële wereld? Er is dus eerst sprake van de geest, en dan het lichaam.
Door te stellen dat bewustzijn, of beter gezegd, het grote bewustzijn waarvan onze bewustzijns deel zijn, geen oorzaak heeft, volgt daar onmiddellijk uit dat het betreffende bewustzijn een bestaan heeft buiten tijd en ruimte. Het bezit noch uitgebreidheid, noch tijdelijkheid, het is eigenlijk niet deelbaar, een geheel, onveranderlijk en allesomvattend.
Het wordt daarmee vergeleken met "het zijn" van Parmenides:
"Het zijn kan onmogelijk niet-zijn, en het niet-zijn is noodzakelijk niet."
Eveneens, een aantal eeuwen later, schreven religieuze filosofen dezelfde eigenschappen aan God toe. God was een noodzakelijk alomvattend wezen dat dientengevolge geen oorzaak heeft.
"En dat zijt Gij, Heer, onze God. Zo waarlijk zijt Gij dus, Heer, mijn God, dat men zelfs niet kan denken dat Gij niet bestaat." (Anselmus van Canterbury, Proslogion, zie http://community.compuserve.com/n/docs/ ... 7d4bfc1066)
Te stellen dat God geen oorzaak behoeft, is te stellen dat God een noodzakelijk wezen is.
Te stellen dat het grote bewustzijn (daarmee refererend naar een alomvattend bewustzijn dat wellicht vergelijkbaar is met de absolute geist van Hegel) geen oorzaak heeft, is te stellen dat dit bewustzijn noodzakelijk bestaat en daarom noch wordt, noch is geweest, maar simpelweg is.
Mijn kritiek gaat in op het noodzakelijke bestaan. Als eerste citeer ik een stuk tekst uit een essay over de kritiek van Kant op het Ontologisch Godsbewijs; het ontologisch Godsbewijs tracht het bestaan van God als een noodzakelijk wezen aannemelijk te maken:
"Kant maakt een onderscheid tussen het subject en zijn predikaten. Als men een bepaald begrip van een subject heeft, zoals dat van een driehoek, dan denkt men noodzakelijk een aantal predikaten met dit dat begrip. Zo is het een predikaat van een subject van een driehoek dat de som van de driehoeken gelijk aan de som van twee rechte hoeken is. Als men dit predikaat ontkent maar het subject behoudt, dan ontstaat er een tegenspraak. “Als ik echter met het predikaat ook het subject ontken, ontstaat er geen tegenspraak; want er is niets meer dat kan worden tegengesproken.1†Men kan dus een driehoek met al zijn predikaten met gemak ontkennen zonder in een tegenspraak te vervallen. Men spreekt zichzelf echter tegen zodra men de driehoek poneert en ontkent dat de som van de drie hoeken gelijk is aan de som van twee rechte hoeken. “Precies zo zit het ook met het begrip van een absoluut noodzakelijk wezen. Als u het bestaan ervan ontkent, ontkent u het ding zelf met al zijn predikaten; waar moet dan de tegenspraak vandaan komen?â€
Het ontologisch godsbewijs, echter, stelt dat het van eén subject onmogelijk is het bestaan ervan te ontkennen: En dat is het meest werkelijke wezen. Aangezien dit wezen alle realiteit bezit, en alle realiteit ook het bestaan, is het onmogelijk om dit wezen als niet bestaand te denken.
Het probleem dat ontstaat in de terminologie die Kant gebruikt is dat enerzijds men in de poging om God op basis van slechts begrippen te bewijzen het zijn als een noodzakelijk predikaat tot het subject van het meest werkelijke wezen moet rekenen. Anderzijds kan men het subject met al zijn predikaten ontkennen en daarmee onmogelijk in een tegenspraak vervallen. Echter, als men zegt dat het meest werkelijke wezen, God, niet is, dan ontkent men een predikaat dat tot het ontkende subject behoort: Men ziet dat dit leidt tot vreemde hersenkronkels waar men moeilijk tot geen vat op kan krijgen.
Kant lost dit probleem op door te stellen dat het zijn geen predikaat is. “Als ik [...] zeg: God is, of er er is een God, dan verbind ik geen nieuw predikaat met het begrip God, maar poneer ik alleen het subject op zichzelf met al zijn predikaten, en wel als object in relatie tot mijn begrip.†Volgens Kant voegt het niets aan een begrip toe door te zeggen dat het bestaat."
Met andere woorden: Door te stellen dat het grote bewustzijn noodzakelijk bestaat, is te stellen dat men de eigenschap "bestaan" moet denken als men aan het grote bewustzijn denkt. Zoals moet denken aan "ongetrouwd" als men aan vrijgezel denkt. Echter, het bestaan is geen eigenschap.
Conclusie:
Het grote bewustzijn kan bestaan, ik zeg niet dat het niet bestaat. Echter, men kan onmogelijk begrijpen wat het is voor een groot bewustzijn om noodzakelijk te bestaan. Het geloof hierin vereist dus een gepassioneerde religieuze overgave die ik niet kan opbrengen.
Je zegt dat het bewustzijn geen oorzaak heeft in deze, ik neem aan, materiële wereld? Er is dus eerst sprake van de geest, en dan het lichaam.
Door te stellen dat bewustzijn, of beter gezegd, het grote bewustzijn waarvan onze bewustzijns deel zijn, geen oorzaak heeft, volgt daar onmiddellijk uit dat het betreffende bewustzijn een bestaan heeft buiten tijd en ruimte. Het bezit noch uitgebreidheid, noch tijdelijkheid, het is eigenlijk niet deelbaar, een geheel, onveranderlijk en allesomvattend.
Het wordt daarmee vergeleken met "het zijn" van Parmenides:
"Het zijn kan onmogelijk niet-zijn, en het niet-zijn is noodzakelijk niet."
Eveneens, een aantal eeuwen later, schreven religieuze filosofen dezelfde eigenschappen aan God toe. God was een noodzakelijk alomvattend wezen dat dientengevolge geen oorzaak heeft.
"En dat zijt Gij, Heer, onze God. Zo waarlijk zijt Gij dus, Heer, mijn God, dat men zelfs niet kan denken dat Gij niet bestaat." (Anselmus van Canterbury, Proslogion, zie http://community.compuserve.com/n/docs/ ... 7d4bfc1066)
Te stellen dat God geen oorzaak behoeft, is te stellen dat God een noodzakelijk wezen is.
Te stellen dat het grote bewustzijn (daarmee refererend naar een alomvattend bewustzijn dat wellicht vergelijkbaar is met de absolute geist van Hegel) geen oorzaak heeft, is te stellen dat dit bewustzijn noodzakelijk bestaat en daarom noch wordt, noch is geweest, maar simpelweg is.
Mijn kritiek gaat in op het noodzakelijke bestaan. Als eerste citeer ik een stuk tekst uit een essay over de kritiek van Kant op het Ontologisch Godsbewijs; het ontologisch Godsbewijs tracht het bestaan van God als een noodzakelijk wezen aannemelijk te maken:
"Kant maakt een onderscheid tussen het subject en zijn predikaten. Als men een bepaald begrip van een subject heeft, zoals dat van een driehoek, dan denkt men noodzakelijk een aantal predikaten met dit dat begrip. Zo is het een predikaat van een subject van een driehoek dat de som van de driehoeken gelijk aan de som van twee rechte hoeken is. Als men dit predikaat ontkent maar het subject behoudt, dan ontstaat er een tegenspraak. “Als ik echter met het predikaat ook het subject ontken, ontstaat er geen tegenspraak; want er is niets meer dat kan worden tegengesproken.1†Men kan dus een driehoek met al zijn predikaten met gemak ontkennen zonder in een tegenspraak te vervallen. Men spreekt zichzelf echter tegen zodra men de driehoek poneert en ontkent dat de som van de drie hoeken gelijk is aan de som van twee rechte hoeken. “Precies zo zit het ook met het begrip van een absoluut noodzakelijk wezen. Als u het bestaan ervan ontkent, ontkent u het ding zelf met al zijn predikaten; waar moet dan de tegenspraak vandaan komen?â€
Het ontologisch godsbewijs, echter, stelt dat het van eén subject onmogelijk is het bestaan ervan te ontkennen: En dat is het meest werkelijke wezen. Aangezien dit wezen alle realiteit bezit, en alle realiteit ook het bestaan, is het onmogelijk om dit wezen als niet bestaand te denken.
Het probleem dat ontstaat in de terminologie die Kant gebruikt is dat enerzijds men in de poging om God op basis van slechts begrippen te bewijzen het zijn als een noodzakelijk predikaat tot het subject van het meest werkelijke wezen moet rekenen. Anderzijds kan men het subject met al zijn predikaten ontkennen en daarmee onmogelijk in een tegenspraak vervallen. Echter, als men zegt dat het meest werkelijke wezen, God, niet is, dan ontkent men een predikaat dat tot het ontkende subject behoort: Men ziet dat dit leidt tot vreemde hersenkronkels waar men moeilijk tot geen vat op kan krijgen.
Kant lost dit probleem op door te stellen dat het zijn geen predikaat is. “Als ik [...] zeg: God is, of er er is een God, dan verbind ik geen nieuw predikaat met het begrip God, maar poneer ik alleen het subject op zichzelf met al zijn predikaten, en wel als object in relatie tot mijn begrip.†Volgens Kant voegt het niets aan een begrip toe door te zeggen dat het bestaat."
Met andere woorden: Door te stellen dat het grote bewustzijn noodzakelijk bestaat, is te stellen dat men de eigenschap "bestaan" moet denken als men aan het grote bewustzijn denkt. Zoals moet denken aan "ongetrouwd" als men aan vrijgezel denkt. Echter, het bestaan is geen eigenschap.
Conclusie:
Het grote bewustzijn kan bestaan, ik zeg niet dat het niet bestaat. Echter, men kan onmogelijk begrijpen wat het is voor een groot bewustzijn om noodzakelijk te bestaan. Het geloof hierin vereist dus een gepassioneerde religieuze overgave die ik niet kan opbrengen.
"Een sinaasappel is een heel slecht fallus symbool."
- Gert Jan van Leeuwen
- Gert Jan van Leeuwen
-
Matt Haydn
- Posts in topic: 5
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 15 nov 2008, 20:09
- Contacteer:
Wat is toch je probleem met universele termen als "alles", "iedereen", "niemand" etcetera? Ik vind ze zelf vrij praktisch. In plaats van een lijst van zes miljard namen door te werken kan ik simpelweg stellen, "iedereen heeft recht op een vrij en zelfvervullend leven," of, "niemand heeft het recht een ander te doden", of "alles zal een keer vergaan", of "niets is nog heilig, alles is te koop (verwijzing naar een gedicht van een van mijn grote helden!)."
JEROEN:
NOOIT kan niet worden, NOOIT is nooit geweest en zal nooit zijn.
Net zo min als ALTIJD, NIETS, ALLES, IEDEREEN, NIEMAND, enz...
Dit zijn abstracte begrippen die wij mensen hebben uitgevonden.
In de 'werkelijkheid' hebben ze geen bestaan.
Ik ben het met je eens dat het abstracte begrippen zijn die wij mensen hebben uitgevonden, maar ik ben er erg blij mee. Of lees ik je post verkeerd en vind jij je zo ook zeer belangrijk en handig?
[/b]
"Een sinaasappel is een heel slecht fallus symbool."
- Gert Jan van Leeuwen
- Gert Jan van Leeuwen
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 7
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Wij mensen hebben wel meer uitgevonden. Dat de begrippen in de 'werkelijkheid' geen bestaan hebben, daar ben ik het opzich wel mee eens. De vraag echter is wat er gebeurt als we al die abstracte begrippen gewoon maar gaan negeren.Jeroen schreef:NOOIT kan niet worden, NOOIT is nooit geweest en zal nooit zijn.
Net zo min als ALTIJD, NIETS, ALLES, IEDEREEN, NIEMAND, enz...
Dit zijn abstracte begrippen die wij mensen hebben uitgevonden.
In de 'werkelijkheid' hebben ze geen bestaan.
Al met al denk ik dat het goed is om toch te proberen de ontastbare zaken van het leven (m.i. dus ook het bewustzijn) bespreekbaar te maken, hoe moeizaam en slecht die pogingen ook verlopen.
Mijn vraag kortom, denk je dat we zonder die abstracte begrippen nog gewoon kunnen functioneren?
Want natuurlijk is hetgene waar ik op doel in de text niet terug te vinden in de woorden die ik schrijf. Juist hetgeen geen woorden nodig heeft, IS..
maar hoe leg ik dit aan iemand uit als hij/zij nog nooit ook maar een glimp heeft opgevangen van datgene waar ik over probeer te schrijven; waarvan ik met veel moeite (alle 'overbodige' woorden) iets onder woorden kan brengen?
Laatst gewijzigd door Intangible Radjanamadjo op 16 dec 2008, 20:21, 1 keer totaal gewijzigd.
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 7
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Sterker nog, ik denk dat we in sommige gevallen beter functioneren. Het zou al een heel stuk helpen als men deze abstracte begrippen zou gebruiken op een bewuste manier. Dus zich beseffende dat het een abstract begrip is. Maar al te vaak hoor ik mensen zeggen: "daar zijn we het allemaal mee eens", "dat zou ik nooit doen", "iedereen is wel eens ...". Dit leidt vaak tot generalisaties, zoals 'alle moslims zus' of 'al die marokkanen zo'.Intangible Radjanamadjo schreef:Mijn vraag kortom, denk je dat we zonder die abstracte begrippen nog gewoon kunnen functioneren?
Hier komt ook mijn ergernis voor het ge-je vandaan. Spreek voor/vanuit je-zelf! En praat niet van dingen die je niet weet!
(ik vraag vaak aan mensen die het begrip 'iedereen' te pas en te onpas gebruiken: hoe weet je dat dan, heb je ze allemaal gesproken?)
Tuurlijk begrijp ik wat zij er mee bedoelen, maar begrijpen ze zelf wel wat ze eigenlijk zeggen!?
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
-
Verwijderde gebruiker
Het woord 'oneindig' voor het begrip oneindig is wat mij betreft even abstract als het woord 'tafel' voor het begrip tafel. Een verschil is dat er vele tafels zijn die allen onder het begrip tafel vallen en dus aangeduid worden met 'tafel' en er zijn weinig tijdsobservaties die onder het begrip 'oneindig' vallen. Die abstracte begrippen zijn onderdeel van het menszijn. Denken of we zonder deze begrippen kunnen leven is zo abstract als denken of we als mens kunnen leven zonder mens te zijn.Intangible Radjanamadjo schreef:Mijn vraag kortom, denk je dat we zonder die abstracte begrippen nog gewoon kunnen functioneren?
Tja, weer zo'n "alles kan" gevalletje. Ik merk echter dat ik hier soms een beetje in doordraaf. En me er dus zelf niet aan houdt. En dat vind ik niet eerlijk.
We kunnen heel goed zonder deze abstracte begrippen leven, mocht dit onze keuze zijn. Zo probeer ik, bewust, deze begrippen zo min mogelijk te gebruiken. Ik probeer niet in superlatieven te praten (al heb ik begrepen dat dit eigenlijk iets anders betekent). Zodra ik mezelf dus begrippen als nooit, iedereen, de meeste mensen, ed hoor uitspreken, ga ik meteen bij mezelf na of ik daarmee iets uitsluit. Vaak is dat zo, en dan verander ik dus mn woord keuze. Probeer ik hetzelfde te zeggen zonder superlatieven.
"Ik heb nog nooit iemand gezien die kan vliegen zonder hulpmiddelen" wordt dan "Ik kan me best voorstellen dat de mens zonder hulpmiddelen kan vliegen". Of "iedereen heeft zn dag wel eens niet" wordt dan "ik heb soms dagen dat niets lijkt te lukken, toch bleek het achteraf helemaal niet zo moeilijk te zijn". Niet echt goede voorbeelden eerlijk gezegd. Tis al laat, misschien kom ik morgen op betere voorbeelden.
We kunnen heel goed zonder deze abstracte begrippen leven, mocht dit onze keuze zijn. Zo probeer ik, bewust, deze begrippen zo min mogelijk te gebruiken. Ik probeer niet in superlatieven te praten (al heb ik begrepen dat dit eigenlijk iets anders betekent). Zodra ik mezelf dus begrippen als nooit, iedereen, de meeste mensen, ed hoor uitspreken, ga ik meteen bij mezelf na of ik daarmee iets uitsluit. Vaak is dat zo, en dan verander ik dus mn woord keuze. Probeer ik hetzelfde te zeggen zonder superlatieven.
"Ik heb nog nooit iemand gezien die kan vliegen zonder hulpmiddelen" wordt dan "Ik kan me best voorstellen dat de mens zonder hulpmiddelen kan vliegen". Of "iedereen heeft zn dag wel eens niet" wordt dan "ik heb soms dagen dat niets lijkt te lukken, toch bleek het achteraf helemaal niet zo moeilijk te zijn". Niet echt goede voorbeelden eerlijk gezegd. Tis al laat, misschien kom ik morgen op betere voorbeelden.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
-
Matt Haydn
- Posts in topic: 5
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 15 nov 2008, 20:09
- Contacteer:
Mijn antwoorden op je vraag:Intangible Radjanamadjo
Wat ik me dus afvraag is:
1) zoals al eerder gesteld, wat versta jij precies onder 'noodzakelijk bestaan'
2) in hoeverre maak je uit de text op dat ik van dit 'noodzakelijk bestaan' uit ga? Ik ken de term zelf namelijk niet en de uitleg die ik heb gevonden laat nog geen kwartje vallen
1) Iets dat noodzakelijk bestaat kan onmogelijk niet bestaan. Wat men hiermee bedoelt is een entiteit waarvan men zegt dat het bestaat en waarvan men niet kan zeggen dat het niet bestaat. Lang werd deze eigenschap aan God toegeschreven. Zo is er het beruchte Ontologische Godsbewijs van Anselmus van Canterbury:
a) Iedereen kan zich voorstellen dat er iets is waarboven niets groters kan worden gedacht.
b) Te denken dat dit iets niet bestaat wil zeggen dat het iets is waarboven wel degelijk iets groters kan worden gedacht: Dus is dit in tegenspraak met a).
c) Dus, als men denkt aan iets waarboven niets groters kan worden gedacht dan moet men erbij denken dat het bestaat. En ditgene is God.
Deze redenering werd gebruikt om te beweren dat God geen oorzaak heeft. Men vraagt weleens als God de oorzaak van de wereld is, wat is dan de oorzaak van God? De christen kan antwoorden, als hij de behoefte heeft om in een filosofisch verantwoord debat te treden, dat God geen oorzaak heeft omdat het noodzakelijk bestaat.
Om een lang verhaal kort te maken: Te zeggen dat iets noodzakelijk bestaat is zeggen dat iedereen het ermee moet eens zijn dat het bestaat want het leidt tot een contradictie als men zegt dat het niet bestaat. Anselmus zou het zo verwoorden: Te zeggen dat God niet bestaat staat gelijk aan de uitspraak dat er vierkante cirkels zijn.
2) Het is nog maar de vraag of jij werkelijk claimt dat het hoogste bewustzijn noodzakelijk bestaat. Je beweert in ieder geval dat het geen oorzaak heeft in de materiële wereld. Dit bewustzijn is van een geheel, wellicht hogere, aard dan al dat wij tegenkomen in de alledaagse materiële wereld. Mijn eerste reactie was dan ook voorbarig, maar als het niet noodzakelijk bestaat, dan is er een gegronde reden, wellicht oorzaak, waarom het bestaat: Dus ik stel je twee vragen:
a) Bestaat dit hogere bewustzijn noodzakelijk, en zo ja, hoe zie je dit dan?
b) Als dit niet geval is, waar komt dit bewustzijn dan vandaan, wat is haar oorzaak?
"Een sinaasappel is een heel slecht fallus symbool."
- Gert Jan van Leeuwen
- Gert Jan van Leeuwen
-
Matt Haydn
- Posts in topic: 5
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 15 nov 2008, 20:09
- Contacteer:
Jeroen:
Je omnisofie zal dan ook wel ergernissen opleveren, je zegt immers:
ALLES is waar, en NIETS is waar.
Ik denk dat het inderdaad een mens siert om zuinig om te gaan met universalia. Echter, te zeggen dat je nog nooit iemand zonder hulpmiddelen hebt zien vliegen, kan heel goed waar zijn. Te zeggen dat je je kan voorstellen dat iemand wel met hulpmiddelen kan vliegen is niet in tegenspraak met het eerste gezegde.
Ik denk dat men soms gewoon bepaalde zaken moet durven beweren, we weten inmiddels allemaal wel sinds de revolutie van het post-modernisme, dat elke waarheid in twijfel kan worden getrokken. Het heeft iets te maken, geloof ik, met een nieuwe concipiëring van het begrip waarheid.
Je omnisofie zal dan ook wel ergernissen opleveren, je zegt immers:
ALLES is waar, en NIETS is waar.
Ik denk dat het inderdaad een mens siert om zuinig om te gaan met universalia. Echter, te zeggen dat je nog nooit iemand zonder hulpmiddelen hebt zien vliegen, kan heel goed waar zijn. Te zeggen dat je je kan voorstellen dat iemand wel met hulpmiddelen kan vliegen is niet in tegenspraak met het eerste gezegde.
Ik denk dat men soms gewoon bepaalde zaken moet durven beweren, we weten inmiddels allemaal wel sinds de revolutie van het post-modernisme, dat elke waarheid in twijfel kan worden getrokken. Het heeft iets te maken, geloof ik, met een nieuwe concipiëring van het begrip waarheid.
"Een sinaasappel is een heel slecht fallus symbool."
- Gert Jan van Leeuwen
- Gert Jan van Leeuwen
Ik ben benieuwd Radja hoe jouw ervaring, die jij ter sprake wil brengen, in woorden te vatten is. In nog meer en andere bewoordingen dan je in je openingspost al gegeven hebt.
Daarom geef ik mijn interpretatie daarvan.
Een ervaring hier en nu, waarin je met zo groot mogelijke gelijkmoedigheid alles toelaat wat de drempel van je bewustzijn overschrijdt. Dat kan dan alles zijn: herinneringen, zintuigelijke waarnemingen, gedachten, gevoelens, enzovoort. Door niets te fixeren, nog naar verklaringen en oorzaken te zoeken, laat je alles zijn. Zonder in te grijpen. Ondertussen, omdat het onmogelijk is bewustzijn te hebben zonder een inhoud, richt je je op het bewustzijn als zodanig.
Je eigen bewustzijn, het bewustzijn 'achter' de zich in jouw bewustzijn verschijnende 'zaken'. Met daarnaast nog het besef dat dit bewustzijn zich nog meer kan verruimen; er nog meer achter de horizon van je momentele bewustzijn bevindt.
Dit is dan het veronderstelde Al-bewustzijn, dat als een richtinggevend iets fungeert. Met dit Al-bewustzijn voel je ook een soort wederzijdse relatie.
Lijkt dit er op? Of juist niet? Of kun je het nuanceren?
Daarom geef ik mijn interpretatie daarvan.
Een ervaring hier en nu, waarin je met zo groot mogelijke gelijkmoedigheid alles toelaat wat de drempel van je bewustzijn overschrijdt. Dat kan dan alles zijn: herinneringen, zintuigelijke waarnemingen, gedachten, gevoelens, enzovoort. Door niets te fixeren, nog naar verklaringen en oorzaken te zoeken, laat je alles zijn. Zonder in te grijpen. Ondertussen, omdat het onmogelijk is bewustzijn te hebben zonder een inhoud, richt je je op het bewustzijn als zodanig.
Je eigen bewustzijn, het bewustzijn 'achter' de zich in jouw bewustzijn verschijnende 'zaken'. Met daarnaast nog het besef dat dit bewustzijn zich nog meer kan verruimen; er nog meer achter de horizon van je momentele bewustzijn bevindt.
Dit is dan het veronderstelde Al-bewustzijn, dat als een richtinggevend iets fungeert. Met dit Al-bewustzijn voel je ook een soort wederzijdse relatie.
Lijkt dit er op? Of juist niet? Of kun je het nuanceren?
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Dat zei ik echter niet. Ik zei zonder.Matt Haydn schreef:Te zeggen dat je je kan voorstellen dat iemand wel met hulpmiddelen kan vliegen is niet in tegenspraak met het eerste gezegde.
Omnisofie zegt alles is waar. Dus ook niets is waar is waar, want alles is waar. Iedereen kan vliegen is ook waar, en niemand kan vliegen is ook waar. Omnisofie bevestigd alles. En het ontkent alles. Omnisofie spreekt over alles, omdat omnisofie dit concept volledig begrijpt.
Ik echter nog lang niet, vandaar mn ergenis. Zodra ik het begrijp, is mijn ergenis weg. Hmm, volgens mij kom ik er net achter dat het ook goed is om in universalia en superlatieven te spreken. Het is duidelijk, alles-om-vattend. Hmm
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 7
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Ik hou nooit zo van dit soort logica, als dit Ontologische Godsbewijs van Anselmus van Canterbury. Binnen het denkkader lijkt dit een oplossing om aan te tonen dat God wel moet bestaan, maar in feite is het niets meer dan een denkbeeldige creatie die niets kan zeggen of God al dan niet werkelijk bestaat. Het is iig niet mijn bedoeling geweest om het hierop te laten lijken, want zelf laat ik de vraag open. Ik probeer ondertussen te beschrijven wat ik ervaar en daarom denk ik dat Yopi aardig op het juiste spoor zit wat betreft de bedoeling van het stuk.Matt Haydn schreef:Mijn antwoorden op je vraag:Intangible Radjanamadjo
Wat ik me dus afvraag is:
1) zoals al eerder gesteld, wat versta jij precies onder 'noodzakelijk bestaan'
2) in hoeverre maak je uit de text op dat ik van dit 'noodzakelijk bestaan' uit ga? Ik ken de term zelf namelijk niet en de uitleg die ik heb gevonden laat nog geen kwartje vallen
1) Iets dat noodzakelijk bestaat kan onmogelijk niet bestaan. Wat men hiermee bedoelt is een entiteit waarvan men zegt dat het bestaat en waarvan men niet kan zeggen dat het niet bestaat. Lang werd deze eigenschap aan God toegeschreven. Zo is er het beruchte Ontologische Godsbewijs van Anselmus van Canterbury:
a) Iedereen kan zich voorstellen dat er iets is waarboven niets groters kan worden gedacht.
b) Te denken dat dit iets niet bestaat wil zeggen dat het iets is waarboven wel degelijk iets groters kan worden gedacht: Dus is dit in tegenspraak met a).
c) Dus, als men denkt aan iets waarboven niets groters kan worden gedacht dan moet men erbij denken dat het bestaat. En ditgene is God.
Deze redenering werd gebruikt om te beweren dat God geen oorzaak heeft. Men vraagt weleens als God de oorzaak van de wereld is, wat is dan de oorzaak van God? De christen kan antwoorden, als hij de behoefte heeft om in een filosofisch verantwoord debat te treden, dat God geen oorzaak heeft omdat het noodzakelijk bestaat.
Om een lang verhaal kort te maken: Te zeggen dat iets noodzakelijk bestaat is zeggen dat iedereen het ermee moet eens zijn dat het bestaat want het leidt tot een contradictie als men zegt dat het niet bestaat. Anselmus zou het zo verwoorden: Te zeggen dat God niet bestaat staat gelijk aan de uitspraak dat er vierkante cirkels zijn.
Interessante vragen, zeker met de inleiding er naar toe wordt het duidelijk wat je vraagt en is het mij ook duidelijker geworden waar het noodzakelijk bestaan voor staat. Ik denk om op a) een antwoord te geven, dat ik dit hogere bewustzijn niet 'noodzakelijk bestaand' acht. Ik heb ook al enkele ervaringen gehad met iets dat ik niet anders dan Niets kan omschrijven. Ik denk dus om door te gaan met vraag b), dat het bewustzijn wellicht ontstaat en verdwijnt naar eigen believen. Ik heb hieromtrent best vaak gesprekken gehad met Arjen over de actualiteit en de potentialiteit. Ik ben het niet altijd eens met zijn invulling van de termen, maar ik denk wel dat je adhv deze termen wel kunt stellen dat er een soort van wisselwerking is tussen het niets (wat je als potentie kunt zien) en het bewustzijn (het Al, God, geef het een naam). Het leven (bewustzijn) komt voort uit het Niets en actualiseert zich in het bewustzijn en dat uit zich weer in het universum en onze cognitieve ervaring hiervan.Matt Haydn schreef:2) Het is nog maar de vraag of jij werkelijk claimt dat het hoogste bewustzijn noodzakelijk bestaat. Je beweert in ieder geval dat het geen oorzaak heeft in de materiële wereld. Dit bewustzijn is van een geheel, wellicht hogere, aard dan al dat wij tegenkomen in de alledaagse materiële wereld. Mijn eerste reactie was dan ook voorbarig, maar als het niet noodzakelijk bestaat, dan is er een gegronde reden, wellicht oorzaak, waarom het bestaat:Dus ik stel je twee vragen:
a) Bestaat dit hogere bewustzijn noodzakelijk, en zo ja, hoe zie je dit dan?
b) Als dit niet geval is, waar komt dit bewustzijn dan vandaan, wat is haar oorzaak?
Om af te sluiten denk ik dus dat je het leven zelf beperkt, door het als iets dat noodzakelijk moet bestaan te bestempelen. Als het altijd zou moeten bestaan, creëer je een moeilijkheid die helemaal niet nodig is wanneer je het leven niet vanuit ons menselijke kader benadert. In plaats daarvan probeer ik het leven te benaderen vanuit een ander perspectief: door te proberen door de ogen van het leven zelf te kijken. En dat is dan weer wat ik voor mezelf als het hogere en puurder bewustzijn noem.
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 7
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
yopi schreef:Ik ben benieuwd Radja hoe jouw ervaring, die jij ter sprake wil brengen, in woorden te vatten is. In nog meer en andere bewoordingen dan je in je openingspost al gegeven hebt.
Daarom geef ik mijn interpretatie daarvan.
Een ervaring hier en nu, waarin je met zo groot mogelijke gelijkmoedigheid alles toelaat wat de drempel van je bewustzijn overschrijdt. Dat kan dan alles zijn: herinneringen, zintuigelijke waarnemingen, gedachten, gevoelens, enzovoort. Door niets te fixeren, nog naar verklaringen en oorzaken te zoeken, laat je alles zijn. Zonder in te grijpen. Ondertussen, omdat het onmogelijk is bewustzijn te hebben zonder een inhoud, richt je je op het bewustzijn als zodanig.
Je eigen bewustzijn, het bewustzijn 'achter' de zich in jouw bewustzijn verschijnende 'zaken'. Met daarnaast nog het besef dat dit bewustzijn zich nog meer kan verruimen; er nog meer achter de horizon van je momentele bewustzijn bevindt.
Dit is dan het veronderstelde Al-bewustzijn, dat als een richtinggevend iets fungeert. Met dit Al-bewustzijn voel je ook een soort wederzijdse relatie.
Lijkt dit er op? Of juist niet? Of kun je het nuanceren?
Wat jij hier schrijft over het Al-Bewustzijn is mijn nickname
Intangible Radjanamadjo is datgene waar ik naar kijk idd. Ik kan het niet echt uitleggen, maar ik zie Intangible Radjanamadjo als iets waar ik naar toe groei. Het breidt zich steeds verder in alle richtingen uit en is bv te vergelijken met het groeiende vertakte netwerk van de Funghi Power
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 7
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Graag!yopi schreef:@IR:
Ben blij dat ik in de buurt kom. Toch heb ik kritiek ...
Daar laat ik het bij .. Tenzij je interesse heb natuurlijk.
Ik wil behalve mijn ervaring delen namelijk ook graag (bij)leren
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
Begrijp ik nu goed dat hier gesteld wordt dat bewustzijn nooit ontstaan is en nooit kan worden?
Dat houdt toch in dat bewustzijn dan ook nooit kan verdwijnen. Dát houdt weer in dat de mens nooit zal verdwijnen. Nu kun je natuurlijk zeggen dat bewustzijn niet alleen bij de mens ligt, maar hoe weet je dat zeker? Wie zegt mij dat God of een buitenaards wezen ook bewustzijn heeft zoals wij het veronderstellen?
Be-wust-zijn: betreffende het weten dat je bent. LETTERLIJK
Weet een steen soms dat hij is? Weet de aarde dat het de aarde is? Weet de kosmos wat hij moet doen? Is een veldmuis zich bewust van zijn sterfelijkheid?
Dat houdt toch in dat bewustzijn dan ook nooit kan verdwijnen. Dát houdt weer in dat de mens nooit zal verdwijnen. Nu kun je natuurlijk zeggen dat bewustzijn niet alleen bij de mens ligt, maar hoe weet je dat zeker? Wie zegt mij dat God of een buitenaards wezen ook bewustzijn heeft zoals wij het veronderstellen?
Be-wust-zijn: betreffende het weten dat je bent. LETTERLIJK
Weet een steen soms dat hij is? Weet de aarde dat het de aarde is? Weet de kosmos wat hij moet doen? Is een veldmuis zich bewust van zijn sterfelijkheid?
'Onsterfelijk zijn heeft niets om het lijf; met uitzondering van de mens zijn alle schepsels het, want zij weten niet van de dood af.'
Jorge Luis Borges
Jorge Luis Borges
Dus vanuit de schrijver in kwestie. Die houdt er dan het gevoel op na dat zijn bewustzijn nooit is ontstaan en zo. Ja, zou kunnen inderdaad. Heb jij ook zo´n eindeloos gevoel in jezelf?
'Onsterfelijk zijn heeft niets om het lijf; met uitzondering van de mens zijn alle schepsels het, want zij weten niet van de dood af.'
Jorge Luis Borges
Jorge Luis Borges
Ik ken die ervaring wel, maar heb die nu niet. Dat maakt het moeilijk.
Maar ik acht het niet onmogelijk dat die ervaring er 'ergens' is en op me wacht. Ik acht het ook niet onmogelijk dat ik op dit moment een beperkte ervaring heb en als die wegvalt die andere ervaring tevoorschijn komt..
Kortom: Ik weet het niet
Maar ik acht het niet onmogelijk dat die ervaring er 'ergens' is en op me wacht. Ik acht het ook niet onmogelijk dat ik op dit moment een beperkte ervaring heb en als die wegvalt die andere ervaring tevoorschijn komt..
Kortom: Ik weet het niet
-
Matt Haydn
- Posts in topic: 5
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 15 nov 2008, 20:09
- Contacteer:
Mooi dat je het allerhoogste bewustzijn niet als iets noodzakelijks ziet, dat is niet alleen een onwenselijke logica, maar een absurde logica, dus geen logica. Maar om in te haken op je geciteerde opmerking:IR Schreef:
Als het altijd zou moeten bestaan, creëer je een moeilijkheid die helemaal niet nodig is wanneer je het leven niet vanuit ons menselijke kader benadert.
Is het mogelijk om iets niet vanuit een menselijk kader te bekijken?
"Een sinaasappel is een heel slecht fallus symbool."
- Gert Jan van Leeuwen
- Gert Jan van Leeuwen
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 7
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Als ik het zo teruglees, denk ik van niet. Wel kun je het kader beperken of verbreden. Ik probeer iig mijn menselijke kader zo breed mogelijk te laten zijn en af en toe vraag ik me af of er nog een ander 'hoger' kader bereikbaar is. Maar eigenlijk is en blijft dit 'hogere' kader nog steeds het menselijke kader in een vermomming.Matt Haydn schreef:Mooi dat je het allerhoogste bewustzijn niet als iets noodzakelijks ziet, dat is niet alleen een onwenselijke logica, maar een absurde logica, dus geen logica. Maar om in te haken op je geciteerde opmerking:IR Schreef:
Als het altijd zou moeten bestaan, creëer je een moeilijkheid die helemaal niet nodig is wanneer je het leven niet vanuit ons menselijke kader benadert.
Is het mogelijk om iets niet vanuit een menselijk kader te bekijken?
edit: Mijn eigen zinnen maken me soms gek, omdat ik dan niet precies zie wat ik er mee bedoelde toen ik de text schreef.. pure dwaasheid zou Erasmus het noemen
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
IR schreef over Pieter:
Ik denk zo dat de poging het transcendente binnen het immanente te definieren of verklaren dus sowieso een verkeerde manier van kijken is.
Waaruit dan weer het idee post kan vatten dat het bewustzijn dat zich op de immanentie richt een 'verkeerd' bewustzijn is.
Dat denk ik niet. Ik denk dat het twee verschillende soorten aktiviteteiten of modi van het bewustzijn zijn ..
Of het nou hoger of breder heet: Datgene wat nog niet binnen het momentele bewustzijn is gebracht is per definitie transcendent aan dat bewustzijn; dus dat bewustzijn gaat dan over in een bewustzijn dat hoger of breder .. of ruimer of rijker is ..Wel kun je het kader beperken of verbreden. Ik probeer iig mijn menselijke kader zo breed mogelijk te laten zijn en af en toe vraag ik me af of er nog een ander 'hoger' kader bereikbaar is. Maar eigenlijk is en blijft dit 'hogere' kader nog steeds het menselijke kader in een vermomming.
Ik denk zo dat de poging het transcendente binnen het immanente te definieren of verklaren dus sowieso een verkeerde manier van kijken is.
Waaruit dan weer het idee post kan vatten dat het bewustzijn dat zich op de immanentie richt een 'verkeerd' bewustzijn is.
Dat denk ik niet. Ik denk dat het twee verschillende soorten aktiviteteiten of modi van het bewustzijn zijn ..
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten