Nog Eentje: Wat als ik nu pas begin?
-
- Posts in topic: 2
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 15 nov 2008, 20:09
- Contacteer:
Nog Eentje: Wat als ik nu pas begin?
Als kind vroeg ik mij vaak af wanneer ik werkelijk begon met leven. Het kon namelijk heel goed dat precies op het moment dat ik "nu" zeg, dat dan pas al mijn herinneringen in een keer in mijn bewustzijn waren gestopt en dat het leek alsof ik al jaren leefde, maar dat ik eigenlijk pas net was geboren. Met als gevolg dat ik elke seconde later me weer kon afvragen of dát niet het moment was dat ik begon. Zo kon ik uren achter elkaar doorbrengen door mezelf af te vragen wanneer ik eigenlijk begon met leven.
Herkennen sommigen van jullie deze gedachte?
En wat zijn de gevolgen van een dergelijke gedachte?
Is er een manier om jezelf ervan te overtuigen dat het niet zo is.
Herkennen sommigen van jullie deze gedachte?
En wat zijn de gevolgen van een dergelijke gedachte?
Is er een manier om jezelf ervan te overtuigen dat het niet zo is.
"Een sinaasappel is een heel slecht fallus symbool."
- Gert Jan van Leeuwen
- Gert Jan van Leeuwen
Ik herken het enigzins, Matt. Ik heb ook heel wat uren besteed aan het stellen van vragen over mezelf, bij mezelf en tegen mezelf, starend naar een muur of boom of tak of beeldscherm. En iedere keer als ik weer zoekende ben, bemerk ik diep van binnen dat al die vragen zo´n verschrikkelijke zinloosheid openbaren, dat het beangstigend kan zijn, of zoiets.
Als je zo diep gaat twijfelen aan het bestaan, zoals Neo dat doet in The Matrix, dan Ãs er ook twijfel. Misschien zou men moeten leren vrede te hebben met dat wat Ãs, en niets meer dan dat...
Geloof is zo slecht nog niet...
Als je zo diep gaat twijfelen aan het bestaan, zoals Neo dat doet in The Matrix, dan Ãs er ook twijfel. Misschien zou men moeten leren vrede te hebben met dat wat Ãs, en niets meer dan dat...
Geloof is zo slecht nog niet...
Ik voel hem, maar ik kan hem niet uitleggen.Je wordt er wel wakker van ..
De wereld kun je dan niet meer bijbenen ..
Je stopt .. met leven
'Onsterfelijk zijn heeft niets om het lijf; met uitzondering van de mens zijn alle schepsels het, want zij weten niet van de dood af.'
Jorge Luis Borges
Jorge Luis Borges
Geenszins .. Ik probeer op een forum als dit juist de ratio te laten spreken. In de zin van:Vyumae schreef:Is jouw doel ons te laten voelen, in plaats van onze ratio op te voeren?
Het verstand er voor. Maar wel naar het gevoel kijken. In dit geval zag ik net als jij geen mogelijkheid het rationeel te verwoorden, maar kon ik het ook navoelen ... zo iets (denk ik) (haha)
Dit doet me denken aan de verklaring die ik hoorde op zondagsschool dat de aarde werkelijk 6 duizend jaar geleden door God geschapen was; namelijk dat hij de fossielen toen ook geschapen had alsof zij miljoenen jaren oud waren.Matt Haydn schreef:Herkennen sommigen van jullie deze gedachte?
En wat zijn de gevolgen van een dergelijke gedachte?
Is er een manier om jezelf ervan te overtuigen dat het niet zo is.
Zo kan ik me ook afvragen of ik eerder wel bestond of dat die herinnering nu ontstaan is. Uiteindelijk maakt dat voor mijn functioneren niet zoveel uit, want mijn herinneringen kloppen meestal redelijk met mijn waarnemingen. Ik zou iemand tegen kunnen komen die op grond van mijn herinnering een vergelijkbare herinnering zou moeten hebben, maar die dat juist en pertinent niet heeft. Als dat vaak zou gebeuren ga ik eens met een psychiater praten. Die kan me wel weer geruststellen dan.
Maar je hebt niet alleen herinneringen die je een geschiedenis meegeven. Het zijn ook kennisen, foto´s, aandenkens in de zin van b.v. oud speelgoed, plaatsen waar je geweest bent, familie. En niets van dat alles spreekt elkaar tegen; het vult elkaar aan tot een verhaal.
Trouwens, als het verleden een grap is, en alles alleen begint in het nu, wat voor 'vloek' spreken we dan uit over de toekomst?
Trouwens, als het verleden een grap is, en alles alleen begint in het nu, wat voor 'vloek' spreken we dan uit over de toekomst?
'Onsterfelijk zijn heeft niets om het lijf; met uitzondering van de mens zijn alle schepsels het, want zij weten niet van de dood af.'
Jorge Luis Borges
Jorge Luis Borges
Met name rond ontwaken.Matt Haydn schreef: Herkennen sommigen van jullie deze gedachte?
Dat ik vrij snel wakker ben met een verleden, een omgeving en een verwachtingspatroon of plan over de toekomst. Dat laatste is meestal een kortetermijnplan in de trant van: nadat ik naar de plee ben geweest ga ik koffie zetten en dan douchen! Zoiets.En wat zijn de gevolgen van een dergelijke gedachte?
Ja, die vermogens bezit ik, en ik ga ervan uit de meesten van ons.Is er een manier om jezelf ervan te overtuigen dat het niet zo is.
Onze breinen maken een verleden en een toekomst uit het NU. En we maken een omgeving uit het HIER. Dat zijn apriori vermogens. Blijft natuurlijk een leuke vraag van welk materiaal we dat verleden en dat begin en de omgeving we maken.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
Ik weet niet of ik het al eens eerder geplaatst heb op dit forum, maar hieronder staat een persoonlijke gedachtegang die wel aansluit op dit topic:
Volgens mij heb ik het eigenlijk al wel eens geplaatst...Alles wat nu is in het universum, is een manifestatie van een progresserende kracht, en de uitkomst van een oeroude rekensom. Die som kunnen we voor onszelf pas helder krijgen (inzicht) als we gaan rekenen. Met andere woorden, alleen maar in het heden zoeken is onafdoende. Het Heden is de bovenste laag van vele Verledens, en maakt onvermijdelijk deel uit van de Toekomst, en is daar de basis van. Maar, de Toekomst komt niet alleen voort uit het Heden, maar net zo goed uit het Verleden. In zekere zin kun je zeggen dat Verleden, Heden en Toekomst één zijn, maar liever zou ik zeggen onlosmakelijk verbonden. Iedere laag uit het Verleden, en iedere daad (dus laag) in het Heden sluit bepaalde Toekomsten uit en maakt andere juist mogelijk.
Als we het hebben over ons inzicht, en de ontwikkeling (= letterlijk evolutie) daarvan, dan zullen de begrippen Verleden, Heden en Toekomst daar denk ik onlosmakelijk mee verbonden zijn. Als we inzicht krijgen in alle lagen die ons bestaan maken wat het is, begrijpen we het Heden, en dus onszelf. We kunnen bewust omgaan met het Heden ten opzichte van de Toekomst. We krijgen inzicht in de eindeloze oersom. Dan krijgt het begrip evolutie ook een andere waarde voor de mens.
Wie de Tijd, oftewel progressie, begrijpt, kan deze manipuleren, en wie de Tijd kan manipuleren, controleert de evolutie. Dát is bewustwording denk ik. Dan kun je jouw volledige latente potenties aan het daglicht brengen en ontplooien.
Maar dit is ook maar een gedachtengang van mij, hoor.
'Onsterfelijk zijn heeft niets om het lijf; met uitzondering van de mens zijn alle schepsels het, want zij weten niet van de dood af.'
Jorge Luis Borges
Jorge Luis Borges
-
- Posts in topic: 2
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 15 nov 2008, 20:09
- Contacteer:
"Wie de Tijd, oftewel progressie, begrijpt, kan deze manipuleren, en wie de Tijd kan manipuleren, controleert de evolutie. Dát is bewustwording denk ik. Dan kun je jouw volledige latente potenties aan het daglicht brengen en ontplooien."
Bewustwording is macht verwerven over de werkelijkheid?
Bewustwording is macht verwerven over de werkelijkheid?
"Een sinaasappel is een heel slecht fallus symbool."
- Gert Jan van Leeuwen
- Gert Jan van Leeuwen
- Eva Lilith
- Posts in topic: 1
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
@ Matt:
@ Eva:
In het aangehaalde stukje heb ik het niet over macht zoals jij dat waarschijnlijk bedoelt. Ik bedoel in ieder geval Macht in de zin van ´vermogen´, de ´mogelijkheid hebben tot´."Wie de Tijd, oftewel progressie, begrijpt, kan deze manipuleren, en wie de Tijd kan manipuleren, controleert de evolutie. Dát is bewustwording denk ik. Dan kun je jouw volledige latente potenties aan het daglicht brengen en ontplooien."
Bewustwording is macht verwerven over de werkelijkheid?
@ Eva:
In eerste instantie zou ik het met je eens zijn, maar toch wringt het. Zoals jij het omschrijft schijnt het mij tamelijk passief toe, terwijl ik een streven naar bewustzijn ervaar. Het is denk ik meer het doorgronden van de 'werkelijkheid' en er vervolgens naar handelen. Als men met bewustzijnsontwikkeling alleen maar bewerkstelligt dat men aanvaarding ervaart, is men weliswaar een stap verder, maar toch is er nog geen sprake van transformatie, d.w.z. omzetten van kennis in begrip en handelen.Nee, denk ik niet.
Bewustwording is aanvaarding van de werkelijkheid verwerven.
Aanvaarding van de werkelijkheid is bewustwording verwerven.
'Onsterfelijk zijn heeft niets om het lijf; met uitzondering van de mens zijn alle schepsels het, want zij weten niet van de dood af.'
Jorge Luis Borges
Jorge Luis Borges
Doet me denken aan de vijf-minuten hypothese van Betrand Russell:
"Het hele universum is vijf minuten geleden uit het niets ontstaan, precies zoals het toen was, met fossielen in de grond en rimpels op de gezichten van sommige mensen. Ook alle andere tekenen van ouderdom zijn op dat ogenblik ontstaan en bijgevolg maakt bedrieglijk."
We zijn niet in staat om het geringste bewijs te leveren dat die hypothese onwaar is. Alles wat we kunnen aanvoeren - haren die de tijd moeten hebben gehad om zo lang te groeien, littekens van wonden die lang geleden werden opgelopen, jaarringen in boomstammen,. enzovoort - dat alles is in overeenstemming met de hypothese die stelt dat al deze zaken, inclusief hun bedrieglijke tekenen van ouderdom, slechts vijf-minuten gelden ontstonden als een grote kosmische truc.
Dit hoort bij het radicaal scepticisme, de kunst van het twijfelen. Omdat je dit niet kunt bewijzen noch ontkrachten zou het beteken dat je je zou moeten onthouden van een oordeel hierover. Dit zou echter betekenen dat je aan al je herinneringen en zintuiglijke waarnemingen zou moeten twijfelen en misschien zelfs voorlopig buiten boord moet gooien. Radicaal dus.
Je kunt hier het principe vna het evidentialisme tegenover zetten, namelijk:
"Het is irrationeel ook maar iets aan te nemen zonder het toereikend te kunnen bewijzen" Alhoewel het je misschien enige kortdurende verlichting kan bieden haalt dit principe zijn eigen toets niet eens. Hoe kan je die bewering immers aan nemen?
Trouwens wil ik nog even zeggen dat ik me zeer herken in je vragen. Ik zit/zat hier zelf ook vaak mee en het is hierboven al mooi verwoord.
"Het hele universum is vijf minuten geleden uit het niets ontstaan, precies zoals het toen was, met fossielen in de grond en rimpels op de gezichten van sommige mensen. Ook alle andere tekenen van ouderdom zijn op dat ogenblik ontstaan en bijgevolg maakt bedrieglijk."
We zijn niet in staat om het geringste bewijs te leveren dat die hypothese onwaar is. Alles wat we kunnen aanvoeren - haren die de tijd moeten hebben gehad om zo lang te groeien, littekens van wonden die lang geleden werden opgelopen, jaarringen in boomstammen,. enzovoort - dat alles is in overeenstemming met de hypothese die stelt dat al deze zaken, inclusief hun bedrieglijke tekenen van ouderdom, slechts vijf-minuten gelden ontstonden als een grote kosmische truc.
Dit hoort bij het radicaal scepticisme, de kunst van het twijfelen. Omdat je dit niet kunt bewijzen noch ontkrachten zou het beteken dat je je zou moeten onthouden van een oordeel hierover. Dit zou echter betekenen dat je aan al je herinneringen en zintuiglijke waarnemingen zou moeten twijfelen en misschien zelfs voorlopig buiten boord moet gooien. Radicaal dus.
Je kunt hier het principe vna het evidentialisme tegenover zetten, namelijk:
"Het is irrationeel ook maar iets aan te nemen zonder het toereikend te kunnen bewijzen" Alhoewel het je misschien enige kortdurende verlichting kan bieden haalt dit principe zijn eigen toets niet eens. Hoe kan je die bewering immers aan nemen?
Trouwens wil ik nog even zeggen dat ik me zeer herken in je vragen. Ik zit/zat hier zelf ook vaak mee en het is hierboven al mooi verwoord.
om
Geweldig, dit citaat van Bertrand Russell.Je kunt hier het principe vna het evidentialisme tegenover zetten, namelijk:
"Het is irrationeel ook maar iets aan te nemen zonder het toereikend te kunnen bewijzen" Alhoewel het je misschien enige kortdurende verlichting kan bieden haalt dit principe zijn eigen toets niet eens. Hoe kan je die bewering immers aan nemen?
En het door deze geweldige Russel vooronderstelde 'gezonde verstand' komt dan ongetoetst uit de lucht vallen. Of is deze geweldenaar juist dat vergeten?yopi schreef:omGeweldig, dit citaat van Bertrand Russell.Je kunt hier het principe vna het evidentialisme tegenover zetten, namelijk:
"Het is irrationeel ook maar iets aan te nemen zonder het toereikend te kunnen bewijzen" Alhoewel het je misschien enige kortdurende verlichting kan bieden haalt dit principe zijn eigen toets niet eens. Hoe kan je die bewering immers aan nemen?
Hij is - denk ik - zich echter niet bewust van dat hij juist met deze uitspraak het tegendeel laat zien.
Russel laat zien dat een aanname irrationeel is, en hij vergeet dat rationele bewijzen gebaseerd zijn op deze irrationele aannames.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
- Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 1
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Wellicht een tip - mocht je je dit nog steeds afvragen: accepteer de gedachte dat je elke seconde opnieuw geboren wordt, maar vraag je vervolgens niet af of je ook begonnen bent. Als die gedachte blijft opkomen, is de gedachte dus telkens of nieuw of eeuwig herkauwd. Dan is het m.i. aan jou om er invulling aan te geven.Matt Haydn schreef:Als kind vroeg ik mij vaak af wanneer ik werkelijk begon met leven. Het kon namelijk heel goed dat precies op het moment dat ik "nu" zeg, dat dan pas al mijn herinneringen in een keer in mijn bewustzijn waren gestopt en dat het leek alsof ik al jaren leefde, maar dat ik eigenlijk pas net was geboren. Met als gevolg dat ik elke seconde later me weer kon afvragen of dát niet het moment was dat ik begon. Zo kon ik uren achter elkaar doorbrengen door mezelf af te vragen wanneer ik eigenlijk begon met leven.
Deze vraag herken ik overigens wel degelijk, maar ik heb het meer in een ander extreem: in hoeverre leef ik nu wel?
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten