Ik legde hem uit over mijn stelling "alles is waar, dus ook dat wat niet waar is, is waar". En hoe ik dit tot omnisofie had gedoopt en dat dit mijn apotheose was, and all that crap. Een bescheiden lachje, waarschijnlijk inziend waar dit toe leidde; ik had echter nog geen idee, ik dacht zo van "ja, dat is nog een stelling, breek daar je hoofd maar eens over". Niets was minder waar, binnen de minuut zei hij zoiets als "leuke stelling, maar leef je er ook naar?". 'Caught by the balls, ouch, you got me'. Bah, hij heeft nog gelijk ook. Schaakmat. Tuurlijk leef ik er niet naar. Ik ben ook maar een mens. Het is dan ook niet meer dan een stelling. Wel een verstrekkende stelling, want ja, als je het over alles hebt, dan heb je het over een heeeeeeleboel dingen. En zo ging ik nog een tijdje door.
Ik vertelde hem over dat ik niet geloof in goed en kwaad, want als alles waar is, dan is het ook waar dat wat wij kwaad vinden ook goed is. En dat wat wij goed vinden ook net zo slecht is. En toen kwam hij dus met die zeer gevatte opmerking. Ok, ik streef er wel naar om zo te denken, maar ik betrap mezelf er steeds vaker op, dat ik nog steeds een waarheid loop te prediken. Diezelfde avond nog, toen ik met een vegetariër een discussie had over hoe plantenbeulerig dat is, en dat Het Ideaal dus zou zijn als we van noten en vruchten zouden leven omdat je dan niets hoeft dood te maken. Tuurlijk had ik gelijk, maar dat is 't em juist, IK had gelijk, maar dat wil niet zeggen dat die ander ongelijk heeft. Dat is nou juist wat omnisofie mij probeert te leren, dat de ander ook gelijk heeft!
Grappig heh, hoe het leven werkt. Hoe je jezelf zo lekker in de maling kan nemen. Fijn toch hoe je soms met je neus op de feiten wordt gedrukt, effe lekker wakker wordt geschud. Gelukkig kan ik het hebben en ben ik reëel genoeg om het te relativeren en er dan achteraf smakelijk om te lachen. Dus bedankt Jan, Loes en Ton. Jullie hebben me weer een hoop duidelijk gemaakt.
![[kots]](./images/smilies/078.gif "[kots]"){kind=small}
.
