Oefen voor slinger-aapje!Wordt aan gewerkt voorlopig.
Wie, jij?Elders (naar een jungiaan gestuurd)
Ik naar Rogeriaan.
Verbale / schriftelijke referenties hebben we nodig zolang de telepathie nog niet volledig tot wasdom is gekomen, en we tóch contact willen op een ander vlak dan het lichamelijke.1 Ik zie een figuur met horens en 1 met vleugels, beiden geslachtloos en tegenpool van elkaar. Ik noem het voor het gemak duivel en engel omdat ik nog niet precies weet wat er mee te doen en dus wel een verbaal referentie nodig heb om het over te brengen.
Ik heb mentaal van de engel een aantal 'veren' afgeplukt en omdat ik dit alleen deed vluchtig ook de hoorns van de duivel. Vervolgens streek ik een soort hand over de veren bundel en het was gerepareerd ook de hoorns weer op de plaats.
Dus JIJ.
Breker van horens. Pikker van veren.
Breek hoorn! Pik veer!
En repareer!
Breken en herstellen in de diepste kelders.
Engel. Duivel
Een duivelse engel.
Een engelachtige duivel.
Breekhoornpikveer.
(Als: Eva Lilith.
Paradijselijke Eva.
Helse Lilith.
Lilith ver(mis)leidde Eva.
Eva heeft Lilith vergeven.
Zijn één geworden.
Toch nog elk 'eigen'.
Beware!
No one knows for sure.)
Breekt horens.
Pikt veren.
Wordt gerepareerd.
Engelachti geduiveld.
Duivels ge-engeld.
Klopt.
Nu vraag ik me dus af, hoe moet ik met een dergelijke combinatie figuren moet handelen en wat het precies in houd. Een inzicht dat ik had is dat wanneer 2 polen geslachtloos zijn ze op een andere basis elkaar vinden zoals de anima en animus dat doet.
Ik weet het niet.Ikzelf zou eigenlijk willen weten of je gevaar loopt in interactie met zulke mentaal voorgestelde figuren en of je ze altijd veilig kan volgen of interpreteren, zo nee hoe weet ik het ene van het andere te onderscheiden indien ik iets tegenkom op een 'verkeerd' moment of wanneer zou ik andere 'autonome mentale verschijnselen' moeten raadplegen?
Lees Carlos Castaneda.
Niet psychotisch worden als je niet zeker weet dat je er vanzelf weer uit komt.
In mijn slaapkamer, naast mijn bed, groeide een keer - zomaar uit de vloerbedekking - een appelboom van het nevel-eiland Avalon.
Die onsproot razendsnel.
Ik kon het gewoon horen groeien!
Prachtige, grote, rode appels.
Glanzend en sensueel.
En verlokkelijk aan hun steeltjes bungelend.
Ik heb overal in gebeten.
En ze allemaal geproefd.
Zoet!
Het zinnebeeld van: Thuis.
Ook een hele groep gekleurde maskers die ik poogde te assembleren, samen werden ze erg groot en ik krijg er een soort "bijna gestoorder dan prettig gestoord" impressie van, het probleem, het valt telkens uit elkaar. Ik kwam eerst 1 van deze maskers tegen en kwam op een soort achtbaan achtig iets, ik moest mentaal mijn aandacht van de route af halen en het 'maskertje vertrouwen' en vervolgens ging de baan recht door een muur heen en kwam ik in het vlakke gebied met de 'maskertjes'!
Gezichten die waarheid 'spreken'. of onwaarheden?
Wellicht.Wellicht probeer ik oude trucjes uit op nieuwe momenten wanneer iets niet wil? (assemblage) Ik denk dat ik niet goed genoeg observeer en mijn dagelijkse auto-functies teveel gebruik.
Patronen als voorgeprogrammeerd borduursel in vast stramien.
De schaar erin, wanneer ze geen NUT meer hebben.
GRANIET.Er is ook een soort granieten lichaam zonder kop dat op een gegeven moment de 'wereld waar een draak een poort (klein doosje dat een poort erin heeft) bewaakt' tot beven bracht (ik had in de wereld van de granieten (soort olifant/paard achtig lichaam) hoofdloze de hoofdloze wellicht niet aandachtig zijn ding laten doen? Hij sloeg of signaalde door de poort heen. Ik had deze zelf opgewekt maar wist er niks mee te doen.
De kristallijne hardheid.
Mét glinsters.
Gootstenen van graniet laten het water gewoon vloeien en door het putje verdwijnen.
Dan is het graniet slechts een vormgever met inhoud.
Granieten lichaam zonder kop.
Kop af en toe uitzetten?
Leg lichaam in de zon en tintel.
Zonder kop.
Dan word je zo transparant als nat crêpepapier.
In de lucht zie je (met lichaamsogen) een komma-vormige wolk.
Komma is pauze.
Dat zegt je lijf.
Vlakbij je staat een grote boom.
Naast de boom staat een man.
Een sjamaan.
Hij draagt een lichtblauwe mantel met een kraag van vossenbont.
Hij kent jou.
En roept.
Smelt!
Je wordt vloeibaar.
En zakt langzaam, als water, de aarde in.
Je bereikt de haarworteltjes van de boom.
De boom zuigt je op.
Haarworteltjes, grotere wortels, hoofdwortels, stam...takken, bladeren.
Tot in elk klein blaadje.
Dan vallen in het najaar de blaadjes af en dwarrelen op de grond.
Op de grond.
In de grond.
Je wordt grond.
Aarde.
Dan word je weer graniet.
De sjamaan staat er nog steeds en glimlacht.
Je kop maakt de woorden, de zinnen, de voortgang.
Je lijf spreekt de komma.
De komma-vormige wolk zegt: Luister.
Lekker tintelen in het zonnetje.
Verwarmde lichamelijkheid.
Kop uit. Poort door.
Sidder en beef?
Anansi die je een poets bakt?Tot slot nog een spin die me in spinde en me de diepte in bracht. Ik had angst en het duurde even voordat ik terug was op de plek waar de spin me 'opgepakt' had en ik vrijwillig instemde.
Dan is vrijwillige instemming het beste.
O?Eva Lilith schreef:
"Omgekeerd binnen voor Vrouw"???
Jup!
. Dan verwordt je tot trol.
![[multi]](./images/smilies/multi.gif "[multi]"){kind=small}
