Breinbreker
Geplaatst: 23 feb 2018, 20:14
Iedereen vind iets maar niemand vind het juist om niks te vinden.
Of ben ik de enigste die dat vind?
-David
Of ben ik de enigste die dat vind?
-David
Reageer vooral op Uw eigen ideeën, de rest is toch waanzin
https://www.filosofieforum.nl/
"Iedereen vind(t) iets, maar niemand vind(t) het juist, om (maar) niks/niets te vinden.Davidtrismegistus schreef: ↑23 feb 2018, 20:14Iedereen vind iets maar niemand vind het juist om niks te vinden.
Of ben ik de enigste die dat vind?
-David
1964
PC op groene stroom is wel anders. Ruik maar eens aan de wandcontactdoos. Als het toch wat muf en grijzig ruikt is het geen groene stroom, dan moet je contact opnemen met de energieleverancier.De andere ik schreef: ↑26 feb 2018, 10:51tja ik ben niet zo modern dat ik al een pc heb met geurprojectie![]()
Je ruikt je bovenlip doei xD
Ach ja, geef de jonkies ook een kans.Ouwe saaie mensen
Die staan me in de weg
Ik wil doorgaan doorgaan
met mijn eigen weg
Ze begrijpen niet wat ik zeg
of wat ik wil bedoelen
daarom slaan ze mij
en staan me daarom in de weg
Peace out!
#metoo
Wat ik vind, laat ik meestal gewoon liggen........... 'k heb d'r toch niks aanPink Panter schreef: ↑28 feb 2018, 09:43
Je moet altijd iets vinden maar dan vind je iets wat je niet had willen vinden. Vind je ook niet?
Het was al bij me voor ik het vond, het enige verschil is dat ik me er bewust van ben en dat ik het bewust meedraag als 'weten dat het is'. Het is echter niet mijn weten die mijn last draagt. Het is mijn weten die mijn last verlicht of verzwaart in wat ik meeneem.Giovedico delle Fate schreef: ↑28 feb 2018, 10:25Is het werkelijk mogelijk om iets wat je vindt te laten liggen?De andere ik schreef: ↑28 feb 2018, 10:18
Wat ik vind, laat ik meestal gewoon liggen........... 'k heb d'r toch niks aan
Stel, ik zie een knoop op straat liggen, dan heb ik die gevonden. Als ik hem niet opraap, neem ik hem in zekere zin toch wel degelijk met me mee.
Ik dacht hierbij:De andere ik schreef: ↑28 feb 2018, 11:17Het was al bij me voor ik het vond, het enige verschil is dat ik me er bewust van ben en dat ik het bewust meedraag als 'weten dat het is'. Het is echter niet mijn weten die mijn last draagt. Het is mijn weten die mijn last verlicht of verzwaart in wat ik meeneem.Giovedico delle Fate schreef: ↑28 feb 2018, 10:25Is het werkelijk mogelijk om iets wat je vindt te laten liggen?De andere ik schreef: ↑28 feb 2018, 10:18
Wat ik vind, laat ik meestal gewoon liggen........... 'k heb d'r toch niks aan
Stel, ik zie een knoop op straat liggen, dan heb ik die gevonden. Als ik hem niet opraap, neem ik hem in zekere zin toch wel degelijk met me mee.
in principe kun je alleen dat loslaten, waarvan je weet dat je het meedraagt..........neus schreef: ↑28 feb 2018, 18:55Ik dacht hierbij:De andere ik schreef: ↑28 feb 2018, 11:17Het was al bij me voor ik het vond, het enige verschil is dat ik me er bewust van ben en dat ik het bewust meedraag als 'weten dat het is'. Het is echter niet mijn weten die mijn last draagt. Het is mijn weten die mijn last verlicht of verzwaart in wat ik meeneem.Giovedico delle Fate schreef: ↑28 feb 2018, 10:25
Is het werkelijk mogelijk om iets wat je vindt te laten liggen?
Stel, ik zie een knoop op straat liggen, dan heb ik die gevonden. Als ik hem niet opraap, neem ik hem in zekere zin toch wel degelijk met me mee.
Spiritueel = de last van dingen dragen die we nog gaan waarnemen & de last van dingen die we waargenomen hebben loslaten
Is "loslaten" dan het doel? Ik denk eerder "blijmoedig dragen".De andere ik schreef: ↑28 feb 2018, 21:19in principe kun je alleen dat loslaten, waarvan je weet dat je het meedraagt..........neus schreef: ↑28 feb 2018, 18:55Ik dacht hierbij:De andere ik schreef: ↑28 feb 2018, 11:17
Het was al bij me voor ik het vond, het enige verschil is dat ik me er bewust van ben en dat ik het bewust meedraag als 'weten dat het is'. Het is echter niet mijn weten die mijn last draagt. Het is mijn weten die mijn last verlicht of verzwaart in wat ik meeneem.
Spiritueel = de last van dingen dragen die we nog gaan waarnemen & de last van dingen die we waargenomen hebben loslaten
Op een andere manier waarnemen is wanneer je je realiseert dat er geen relatie bestaat tussen jezelf als subject en het object/gedachte dat wordt waargenomen.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 10:04Dat blijmoedig dragen zie ik niet zo zitten wanneer je merkt dat je nog met iets meedraagt waarmee je niet zo blij mee bent. Dan vind ik loslaten toch wel het meest verstandig. Bovendien kun je het dan ook beter observeren. Maar wanneer het iets is dat je meedraagt dat een positief deel van jezelf uitmaakt dan is het meer zoals je de ander kan worden.De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 09:24loslaten leidt meer tot het resultaat van verandering van perceptie, waarbij een eventueel doel als 'blijmoedig dragen' bereikt kan worden
Verandering van perceptie vind ik dus een goede hint!
Hoe kom je precies tot die conclusie? Ik mis de denkstappen...Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 11:08Dan blijft jouw verantwoordelijkheidsbesef dus louter subjectief.neus schreef: ↑01 mar 2018, 10:51Dat "loslaten" is de illusie, je kunt niet niet-dragen, je kunt alleen maar blijmoedig dragen wat nu eenmaal gedragen moet worden.
Dat je eventueel gaat dragen wat niet gedragen hoeft te worden is nog wat anders. Ik zou echter niet pleiten voor een totaal loslaten van verantwoordelijkheidsbesef.
Het is niet dat er eerst een relatie was en daarna niet meer.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 11:09Waarom zou er geen relatie meer bestaan?cora schreef: ↑01 mar 2018, 10:45Op een andere manier waarnemen is wanneer je je realiseert dat er geen relatie bestaat tussen jezelf als subject en het object/gedachte dat wordt waargenomen.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 10:04
Dat blijmoedig dragen zie ik niet zo zitten wanneer je merkt dat je nog met iets meedraagt waarmee je niet zo blij mee bent. Dan vind ik loslaten toch wel het meest verstandig. Bovendien kun je het dan ook beter observeren. Maar wanneer het iets is dat je meedraagt dat een positief deel van jezelf uitmaakt dan is het meer zoals je de ander kan worden.
Verandering van perceptie vind ik dus een goede hint!
Dat je inziet dat die relatie gecreëerd wordt door gedachten.
Het inzicht dat jij geen persoonlijkheid bent die iets (goed/fout)met zich meedraagt.
de illusie dat je het ego kunt loslaten of dat je kunt niet-dragen, is dus niet dat er geen ego is, maar die mag naakt zijn, dat wel.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 11:45Je spreekt toch van een illusie?neus schreef: ↑01 mar 2018, 11:17Hoe kom je precies tot die conclusie? Ik mis de denkstappen...Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 11:08
Dan blijft jouw verantwoordelijkheidsbesef dus louter subjectief.
De relatie tussen subject en object wordt volgens mij gecreëerd door aanname. De aanname is de gedachte die in zekere zin het resultaat van logica voorziet.dat er geen relatie is, is gebaseerd op andere aannames.cora schreef: ↑01 mar 2018, 11:26Het is niet dat er eerst een relatie was en daarna niet meer.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 11:09Waarom zou er geen relatie meer bestaan?cora schreef: ↑01 mar 2018, 10:45
Op een andere manier waarnemen is wanneer je je realiseert dat er geen relatie bestaat tussen jezelf als subject en het object/gedachte dat wordt waargenomen.
Dat je inziet dat die relatie gecreëerd wordt door gedachten.
Het inzicht dat jij geen persoonlijkheid bent die iets (goed/fout)met zich meedraagt.
Er bestaat geen relatie.
De relatie tussen subject en object wordt gecreëerd door gedachten.
Dat je zelden een naakt ego ziet kan wel kloppen.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 12:08Een naakte ego is mooi maar die zie ik toch zelden. Het verhullen is toch meer in zwang. Ik geloof verder dat er ook geen illusie is om te niet-dragen, ik denk daarbij ook aan overdragen.
Dus het is toch een illusie om te dragen? Mogelijk is het relevant, maar het is niet waar.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 12:08Een naakte ego is mooi maar die zie ik toch zelden. Het verhullen is toch meer in zwang. Ik geloof verder dat er ook geen illusie is om te niet-dragen, ik denk daarbij ook aan overdragen.
Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 12:38Ik dacht dat je het loslaten een illusie noemde?neus schreef: ↑01 mar 2018, 12:32Dus het is toch een illusie om te dragen? Mogelijk is het relevant, maar het is niet waar.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 12:08
Een naakte ego is mooi maar die zie ik toch zelden. Het verhullen is toch meer in zwang. Ik geloof verder dat er ook geen illusie is om te niet-dragen, ik denk daarbij ook aan overdragen.
ik had wat moeite met die zin...verder laat ik het even hierbij in de discussie.k geloof verder dat er ook geen illusie is om te niet-dragen
jammerneus schreef: ↑01 mar 2018, 12:33en dat "moet" van jouw ego?cora schreef: ↑01 mar 2018, 12:28Dat je zelden een naakt ego ziet kan wel kloppen.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 12:08
Een naakte ego is mooi maar die zie ik toch zelden. Het verhullen is toch meer in zwang. Ik geloof verder dat er ook geen illusie is om te niet-dragen, ik denk daarbij ook aan overdragen.
Een naakt ego suggereert dat het ego ergens van ontdaan moet worden.
Ego is de illusie.
Het is realiteit die ontdaan moet worden van de eigenschappen die niet tot realiteit behoren.
Het al wat is behoort voor mij tot de realiteit, als dat al wat is realiteit vormt, zo ook de gave om de illusie te creëren, als ook de gecreëerde illusie.
kan jij misschien aangeven hoe ik kan voorkomen vernederend te zijn, en meer zoals jij te reageren?De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 13:25Het al wat is behoort voor mij tot de realiteit, als dat al wat is realiteit vormt, zo ook de gave om de illusie te creëren, als ook de gecreëerde illusie.
Op het moment dat je zegt dat iets wat is niet tot de realiteit behoort ben ik toch benieuwd met wat jij onder realiteit verstaat.
Ik zou niet weten hoe.neus schreef: ↑01 mar 2018, 13:27kan jij misschien aangeven hoe ik kan voorkomen vernederend te zijn, en meer zoals jij te reageren?De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 13:25Het al wat is behoort voor mij tot de realiteit, als dat al wat is realiteit vormt, zo ook de gave om de illusie te creëren, als ook de gecreëerde illusie.
Op het moment dat je zegt dat iets wat is niet tot de realiteit behoort ben ik toch benieuwd met wat jij onder realiteit verstaat.
Ha,ha, no worries man!neus schreef: ↑01 mar 2018, 13:27kan jij misschien aangeven hoe ik kan voorkomen vernederend te zijn, en meer zoals jij te reageren?De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 13:25Het al wat is behoort voor mij tot de realiteit, als dat al wat is realiteit vormt, zo ook de gave om de illusie te creëren, als ook de gecreëerde illusie.
Op het moment dat je zegt dat iets wat is niet tot de realiteit behoort ben ik toch benieuwd met wat jij onder realiteit verstaat.
Voor mij toch wel belangrijk, maar hartelijk dank dat je het niet te zwaar neemt. De kwestie die ik stel: De "wil" tot heersen op de juiste manier vertalen, dat zou een opgave kunnen zijn.cora schreef: ↑01 mar 2018, 13:48Ha,ha, no worries man!neus schreef: ↑01 mar 2018, 13:27kan jij misschien aangeven hoe ik kan voorkomen vernederend te zijn, en meer zoals jij te reageren?De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 13:25
Het al wat is behoort voor mij tot de realiteit, als dat al wat is realiteit vormt, zo ook de gave om de illusie te creëren, als ook de gecreëerde illusie.
Op het moment dat je zegt dat iets wat is niet tot de realiteit behoort ben ik toch benieuwd met wat jij onder realiteit verstaat.
Stel de wil tot heersen is niet,maar in plaats van de wil is de functionaliteit van heersen, Is de juiste manier van heersen dan nog te zien als opgave of als keuze?
Het is ons geleerd dat de eerste die z’n vinger opsteekt in de klas bij een vraag van de juf, de slimste is.
Dan is het in mijn functionaliteit om mijzelf die opgave te stellen.De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 14:24Stel de wil tot heersen is niet,maar in plaats van de wil is de functionaliteit van heersen, Is de juiste manier van heersen dan nog te zien als opgave of als keuze?
(zoals een boom zet kooldioxide om in zuurstof(ofzo), is het de opgave van de boom of zijn functionaliteit. kan een boom iets anders doen?)
dank je!cora schreef: ↑01 mar 2018, 14:33Het is ons geleerd dat de eerste die z’n vinger opsteekt in de klas bij een vraag van de juf, de slimste is.
Is dat zo?
De leerling heeft de vraag niet beschouwd in die korte periode want wil alleen maar laten zien waar waarde aan gehecht wordt namelijk dat hij/zij het juiste antwoord kent.
Stop en bedenk of de snelle reactie ook wel een bevredigend antwoord geeft.
Waar verwijs je naar met die opgave?neus schreef: ↑01 mar 2018, 14:36Dan is het in mijn functionaliteit om mijzelf die opgave te stellen.De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 14:24Stel de wil tot heersen is niet,maar in plaats van de wil is de functionaliteit van heersen, Is de juiste manier van heersen dan nog te zien als opgave of als keuze?
(zoals een boom zet kooldioxide om in zuurstof(ofzo), is het de opgave van de boom of zijn functionaliteit. kan een boom iets anders doen?)
De maakbaarheid van het persoonlijke leven, denk ik.De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 14:49Waar verwijs je naar met die opgave?neus schreef: ↑01 mar 2018, 14:36Dan is het in mijn functionaliteit om mijzelf die opgave te stellen.De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 14:24
Stel de wil tot heersen is niet,maar in plaats van de wil is de functionaliteit van heersen, Is de juiste manier van heersen dan nog te zien als opgave of als keuze?
(zoals een boom zet kooldioxide om in zuurstof(ofzo), is het de opgave van de boom of zijn functionaliteit. kan een boom iets anders doen?)
how we ought to live... in hoe verbeelding tot ons spreekt.
Ik ben gewend om te schrijven over wat me bezighoud. Nadat ik cora in mijn ogen vernederd had door haar een ego toe te schrijven dat dwingend en dominant zou zijn schreef ik dit voor mijzelf:De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 15:25how we ought to live... in hoe verbeelding tot ons spreekt.
Je zou dat inderdaad verbeelding kunnen noemen over "how we ought to live": vergevingsgezind, dienend, voorkomend. Het zijn de alternatieven voor het vernederend zijn. Uit angst, uit zondebesef, uit moeheid, op zoek naar een alternatief.Op internet kan je veel lezen over vernederd worden of vernederingen ondergaan. Ik heb niets kunnen vinden over hoe men in de situatie kan zitten van vernederend te zijn of te doen. Je kunt dat misschien niet als slachtofferrol beschouwen, maar het is voor mij althans geen gewenste situatie.
1) Bespreek het in een relatief veilige omgeving
2) Denk twee keer na voordat je iets doet
3) Geef de pretenties op dat je iemand van belang kunt zijn
Meer vanuit het geloof:
1) Vergevingsgezind ipv wraakzuchtig
2) Acceptatie van de eigen situatie als om Jezus te dienen
3) Geloof dat God het andere wil dan dat gedrag
Even voorop stellen dat ik geen therapeut ben, maar misschien heb je hier iets aan.neus schreef: ↑01 mar 2018, 16:40Ik ben gewend om te schrijven over wat me bezighoud. Nadat ik cora in mijn ogen vernederd had door haar een ego toe te schrijven dat dwingend en dominant zou zijn schreef ik dit voor mijzelf:De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 15:25how we ought to live... in hoe verbeelding tot ons spreekt.
Je zou dat inderdaad verbeelding kunnen noemen over "how we ought to live": vergevingsgezind, dienend, voorkomend. Het zijn de alternatieven voor het vernederend zijn. Uit angst, uit zondebesef, uit moeheid, op zoek naar een alternatief.Op internet kan je veel lezen over vernederd worden of vernederingen ondergaan. Ik heb niets kunnen vinden over hoe men in de situatie kan zitten van vernederend te zijn of te doen. Je kunt dat misschien niet als slachtofferrol beschouwen, maar het is voor mij althans geen gewenste situatie.
1) Bespreek het in een relatief veilige omgeving
2) Denk twee keer na voordat je iets doet
3) Geef de pretenties op dat je iemand van belang kunt zijn
Meer vanuit het geloof:
1) Vergevingsgezind ipv wraakzuchtig
2) Acceptatie van de eigen situatie als om Jezus te dienen
3) Geloof dat God het andere wil dan dat gedrag
Misschien wordt het in voetbal op redelijk juiste wijze gesublimeerd. Mogelijk kan voorkomen niet helemaal.Pink Panter schreef: ↑01 mar 2018, 18:05https://www.voetbalkrant.com/nl/nieuws/ ... -de-bruyne
En dan ook nog eens pijnlijk met de billen bloot! :greins: Maar je hebt gelijk in wat je zegt: het lokt weer uit om de ander terug te pakken! Heerlijk spel, toch?
Het 'moeten' doet mij ook vaak de nekharen overeind staan. het moeten is echter tweeledig in betekenis. in de ene vorm is moeten als 'ik wil dat jij' wordt uitgelegd als "jij moet". In een andere vorm is het moeten gehuld in een absolute voorwaarde.neus schreef: ↑01 mar 2018, 16:40Ik ben gewend om te schrijven over wat me bezighoud. Nadat ik cora in mijn ogen vernederd had door haar een ego toe te schrijven dat dwingend en dominant zou zijn schreef ik dit voor mijzelf:De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 15:25how we ought to live... in hoe verbeelding tot ons spreekt.
Je zou dat inderdaad verbeelding kunnen noemen over "how we ought to live": vergevingsgezind, dienend, voorkomend. Het zijn de alternatieven voor het vernederend zijn. Uit angst, uit zondebesef, uit moeheid, op zoek naar een alternatief.Op internet kan je veel lezen over vernederd worden of vernederingen ondergaan. Ik heb niets kunnen vinden over hoe men in de situatie kan zitten van vernederend te zijn of te doen. Je kunt dat misschien niet als slachtofferrol beschouwen, maar het is voor mij althans geen gewenste situatie.
1) Bespreek het in een relatief veilige omgeving
2) Denk twee keer na voordat je iets doet
3) Geef de pretenties op dat je iemand van belang kunt zijn
Meer vanuit het geloof:
1) Vergevingsgezind ipv wraakzuchtig
2) Acceptatie van de eigen situatie als om Jezus te dienen
3) Geloof dat God het andere wil dan dat gedrag
Ja erg duidelijk, dank je.De andere ik schreef: ↑01 mar 2018, 18:40
Het 'moeten' doet mij ook vaak de nekharen overeind staan. het moeten is echter tweeledig in betekenis. in de ene vorm is moeten als 'ik wil dat jij' wordt uitgelegd als "jij moet". In een andere vorm is het moeten gehuld in een absolute voorwaarde.
bv: Om te leven (de stoffelijke versie van leven) moet je kunnen ademen.
In het how we ought to live worden deze vormen van moeten veelal gekoppeld, waarbij vergeten wordt dat iets een keuze is, waarin binnen de keuzemogelijkheid het moeten als absolute voorwaarde geldt. de keuze zelf verbonden is aan de wil.(Wat wil ik, waardoor wij moeten.....)
op het moment dat ik het moeten zou lezen als 'ik wil dat' zou ik waarschijnlijk net als jij gereageerd hebben.
Er is echter geen sprake van moeten tot dat je iets wilt, een bepaalde keuze hebt gemaakt, waarin absolute voorwaarden bestaan als het moeten van. ik zoek naar die absolute voorwaarde van het moeten, waardoor ik andere conclusies trek dan wanneer ik het uitgangspunt neem dat het gaat om moeten als 'ik wil dat'.
nee, ik zie het niet als lijden, ik onderzoek wel de onleefbaarheid die ontstaat door kennis, en dan kan ik me voorstellen dat juist hier kennis is die een leven praktisch onleefbaar kan maken. De implicaties probeer ik te verwerken, in een alternatieve benadering, die ik dan zal introduceren, als me de tijd rijp lijkt.