Wittgenstein
Ze allemaal bij elkaar houden, dat was dus de uitdaging, en aan de ene kant heb je dan de focus, en toch dat je ook zult moeten loslaten, meebewegen met of het nu expansie is of krimp, en dan met dezelfde snelheid, dat lijkt nog hetgene dat lijden het meest voorkomt. Maar goed de keuze voor vaarwater is er misschien niet altijd.
Jouw verbeelding zegt je dat je bezig bent met sociale experimenten. Wetenschap gebaseerd op fictieve situaties is in mijn ogen niet echt waardevol, ook uitlokking in een wetenschappelijk experiment is geen goede gang van zaken, dus laten we het nog eens over jouw motivatie hebben.Belinda schreef:dus dat komt eruit als ik op het knopje 'wijsneus' druk, interessant.
Ik heb mezelf neus genoemd vanwege de mogelijkheid er wijsneus van te maken, dus leuk dat je dat nu ook gebruikt. De negatieve connotatie van het predicaat "wijsneus" is iets wat ik wel leuk vind. Het geeft de grens aan tot hoever je moet gaan met filosofie, voordat de ander zodanig uit de comfort-zone gaat dat deze geïrriteerd raakt. Ik verbeeld me dat jij nu ook even uit de comfort-zone bent.
Het zou nog mooier zijn als filosoof zijn/spelen de jaloezie op zou wekken bij anderen. Dat zit er in Nederland niet zo in geloof ik. Itt landen als Duitsland, Frankrijk en Engeland.De negatieve connotatie van het predicaat "wijsneus" is iets wat ik wel leuk vind. Het geeft de grens aan tot hoever je moet gaan met filosofie, voordat de ander zodanig uit de comfort-zone gaat dat deze geïrriteerd raakt.
de Hollandse mentaliteit "doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg" raak je niet zo gauw kwijt. Pretentieuze mensen moeten in Nederland de schijn hoog houden dat ze eigenlijk heel normaal zijn. Het is een soort geuzennaam "zo lekker gewoon", of "een gewone jongen". Mogelijk heeft men hier het portie abnormaal al gehad, en is het nu wel genoeg.
Op de verdienste wordt hier niemand beoordeeld, of het begrip verdienstelijk krijgt een heel ander soort invulling. Als je dan succes hebt hoef je je niets te verbeelden, want het succes kan je zo afgenomen worden, omdat het succes je nergens speciaal voor wordt gegund.
Als er dan toch iemand is die echt vanuit kunnen iets bereikt, dan was het alleen maar door "hard werken".
Respect voor de hogere is er niet of nauwelijks, men is egalitair, hoewel er nog best veel mensen zijn die liever de Franse behandeling zouden willen krijgen, want stiekem pretendeert men nergens zoveel als in Nederland. Ja juist omdat men voor zichzelf zoveel pretendeert te zijn, kan men het niet hebben dat een ander iets zou zijn, zeker niet de buurman.
Op de verdienste wordt hier niemand beoordeeld, of het begrip verdienstelijk krijgt een heel ander soort invulling. Als je dan succes hebt hoef je je niets te verbeelden, want het succes kan je zo afgenomen worden, omdat het succes je nergens speciaal voor wordt gegund.
Als er dan toch iemand is die echt vanuit kunnen iets bereikt, dan was het alleen maar door "hard werken".
Respect voor de hogere is er niet of nauwelijks, men is egalitair, hoewel er nog best veel mensen zijn die liever de Franse behandeling zouden willen krijgen, want stiekem pretendeert men nergens zoveel als in Nederland. Ja juist omdat men voor zichzelf zoveel pretendeert te zijn, kan men het niet hebben dat een ander iets zou zijn, zeker niet de buurman.
Hoe moet het nu met de (wijs) neus nu hij Drie Honden is? Moet het hele psychologische programma nu worden bijgesteld of gaat Drie Honden op de oude voet voort.De negatieve connotatie van het predicaat "wijsneus" is iets wat ik wel leuk vind. Het geeft de grens aan tot hoever je moet gaan met filosofie, voordat de ander zodanig uit de comfort-zone gaat dat deze geïrriteerd raakt. Ik verbeeld me dat jij nu ook even uit de comfort-zone bent.
Hoe moet ik de oude neus nu inschatten. Is hij als deelnemer dood, leve de gast. Of slaapt hij als deelnemer en is zijn hoedanigheid als gast een droom?
Kan het zijn dat hij dood is en dat hij van zichzelf zegt dat hij niet meer is, althans niet de oude? Maar wie spreekt er als hij zegt dat hij niet de oude is???
Hij is er en hij is er niet.
Taal is echt vreselijk listig en de gedachtes erachter niet minder.
Een vriend van mij heeft een boekje gemaakt in de vorm van een briefwisseling waar het ging over een experimenteel onderzoek om uiteindelijk te beslissen over de paradox van de wedstrijd tussen Achilles en de Schildpad.
De foto-reportage toonde aan dat ondanks een foto-finish de uitslag onbeslist bleef.
De foto-reportage toonde aan dat ondanks een foto-finish de uitslag onbeslist bleef.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten