Wir haben es nicht gewußt

[solist]

Okke schreef :

De voedselschaarste is volgens mij al vanaf het ontstaan van de mens een probleem geweest.
Ik denk niet dat deze nu significant groter is door de omvang van de wereldbevolking.

Ieder individu zal om zijn bestaan te rekken voor voedsel moeten zorgen. Er komen problemen als
teveel mensen van een beperkte hoeveelheid moeten leven. Waar de problemen vroeger streekgebonden
waren kan het nu een mondiaal probleem worden door de manipulatie met geld, grondstoffen en voedselvoorraden.

Ik denk niet dat "de menselijke woekering" tegen fatale beperkingen zal aanlopen.

Daar kan ik wel kort over zijn: het kan fataal aflopen.
Hoe wil je een mensheid, die zo verdeeld is en eigenbelang als prioriteit heeft, in de hand houden?

Maar het staat los van het onderwerp van dit topic: dat mensen zich (kunnen) afsluiten voor het leed van andere mensen.

Ik ben wel voorstander van "solidariteitsbelasting" i.p.v. ontwikkelingshulp.
Maar hoe krijg je dat voor elkaar zonder dat tussenpersonen met 90% daarvan gaan strijken?
En dat voor de resterende 10% wapens gekocht worden?

Wat is er niet (of "maar voor een heel klein deel") terecht aan het schuldbesef dat ik 100 knikkers
tot mijn beschikking heb en verderop in de wereld mensen niets eens 3 knikkers tot hun beschikking hebben,
terwijl de primaire levensbehoeften zo'n 5 knikkers zijn?

Een ongemakkelijk gevoel kan ik me heel goed begrijpen, maar je kunt niet in je eentje de wereld redden.

[solist]

Henk schreef:

Ik wil graag gezegd hebben dat dit refereert aan het feit dat het
Duitse volk niet kon weten wat er precies plaatsvond, maar dit wel wist.

"Wir haben es nicht gewuszt" is een zeer beladen uitspraak/formulering en in het kader van dit topic
eigenlijk misplaatst. De problemen in het duitse rijk van Hitler waren toch van een andere orde.
Waar Okke op doelt, neem ik aan, is meer solidariteit in de wereld. Dat je mensen niet zomaar laat
creperen terwijl anderen, de bevoordeelden, zich wentelen in welvaart.

[Verwijderde gebruiker]

"Wir haben es nicht gewuszt" is een zeer beladen uitspraak/formulering en in het kader van dit topic eigenlijk misplaatst. De problemen in het duitse rijk van Hitler waren toch van een andere orde.

De schuldvraag die ontkent werd na de tweede wereldoorlog was inderdaad van een andere orde. Daar was het moedwillige moord op miljoenen mensen. In dit topic gaat het om bewuste verwaarlozing van miljarden mensen. Appels en peren.
Het gaat in beide gevallen om de vraag of er sprake is van verantwoordelijkheid of schuld.

Waar Okke op doelt, neem ik aan, is meer solidariteit in de wereld. Dat je mensen niet zomaar laat creperen terwijl anderen, de bevoordeelden, zich wentelen in welvaart.

Het oordeel dat je mensen niet zomaar moet laten creperen, is niet waar ik op doel. Eerder op de vraag of mensen met middelen zich schuldig zouden moeten voelen dat veel mensen zonder middelen creperen.

[solist]

Okke schreef :

.......... de vraag of er sprake is van verantwoordelijkheid of schuld..............

..........mensen met middelen zich schuldig zouden moeten voelen............

Vanuit een schuldgevoel en solidariteit steunen we Amnesty - Green Peace - Artsen zonder grenzen -
het Rode Kruis- Unicef enzovoort. En we kunnen constateren dat al die inspanningen niet voor een structurele
verbetering zorgen. 't Is zoiets als Florence Nightingale die gewonden opgelapt heeft en verzorgd terwijl
mensen gewoon doorgingen met elkaar te beschadigen en af te maken.

Zou het schuldgevoel niet voortkomen uit onmacht? Dat "goedwillenden" niet opgewassen zijn tegen de
mentaliteit van machthebbers voor wie alleen het recht van de sterkste / slimste geldt. Om veranderingen
teweeg te brengen is goede wil alléén niet voldoende: analoog aan het gezegde dat vrede alleen maar
weggelegd is voor diegenen die ervoor willen vechten.

Een paar voorbeelden van mensen die zakken vol knikkers hebben :

http://www.alternet.org/newsandviews/ar ... ican_ceos/

http://www.guardian.co.uk/business/gall ... -ceos-2011