Babs schreef: ↑20 jul 2019, 11:13
arkhétupos schreef: ↑19 jul 2019, 22:46
Ambivalent evenwicht?
Ja. In de meest positieve zin evenwel.
Dan citeer ik positief, mijzelf evenwel weer, in het kader van het onderwerp: "Mogelijkheid"
arkhétupos schreef: ↑18 jul 2019, 00:04
Kan uit het feit dat iets mogelijk is, ook afgeleid worden dat hetgeen geschiedde dan ook mogelijk was?
(Met andere woorden: "Is de situatie 'NU' dwingend afleidbaar uit het verleden? Of is 'NU' in staat zichzelf te bewijzen zonder enig verleden nodig te hebben.)
Is dat werkelijk altijd: "Mosterd na de maaltijd"?
Kan het misschien ook: "Pas op met de mosterd, deze is scherp", zijn?
::
Elaboreer, als het u belieft, hieronder.
(Zo niet dan hierboven maar, of ergens tussenin, maar toon mij de mosterdfabriek, dan weet ik tenminste waar ik het halen zou hebben kunnen.)
Mosterdfabriek schreef:"Wij leveren niet aan particulieren"
Abraham komt met mosterd, en hij wil niet vertellen waarvandaan.
Tenzij je opeens tijdgenoot schijnt te worden.
Jouw gelul
Jouw gekut
Uw Waarheid
Mijn Geloof
Uw Geloof
Mijn Waarheid
::
Nou ja zeg, kijk eens!
Ik heb al een voorszetje gegevenen.
Wie schiet welke bal in welk doel?
Waarom doettie dat?
(Voetballen, altijd als ik het zie denk ik aan aliens: "Zijn zij het nou, of ik?")
Ik troost me met de gedachte dat ik alleen het ook niet begrijp.
(Maar dat maakt het eigenlijk nog veel ingewikkelder.)
Schrale troost is ook troost.
"Ambivalente troost": is een vorm van 'Troost', die alleen daar is/werkt als je het nodig hebt.
Als het vooral: "schraal" voelt, lijkt de troost te werken. (Daar troost immers "men" zich altijd mee.)
Net als in de spiegel kijken, en zeggen:
"Stel je niet aan! Als jij mij niet helpen kan, help anderen dan. (Maar vergeet ondertussen mij niet.)"
Supernarcistisch.
Goddelijk, haast.
(Gijzelaar van jezelf zijn door een Kopenhagen-syndroom:
Baron von Munchhausen? Bent U het werkelijk?)
Troostrijk?
Niettemin!
Gevaarlijk?
Zeer zeker:
"Let's make me great again!"
- "C'mon Body!"
"Jij bent dood", zegt het spiegelbeeld.
"Nee hoor!", zegt de spiegel: "Ik kan beter dood zijn dan jij, dus mij zie je niet meer!"
Ajuus.
En nog heeft (minimaal) 1 van die 2/3 (2 à 3 : marktfilosofie) nog veel te leren, alvorens supernarcisme als (verweten) verwijt te kunnen bewijzen.
"Helaas"
(Helaas werkt 'helaas' altijd als 'schrale troost' in zichzelf naar zichzelf. Dus/Ergo valt altijd te vinden.)
Helaas?
::
Theorie toetsen door experiment -> Experiment mislukt -> Theorie aanpassen.
(Wetenschapsfilosofie)
Theorie toetsen door experiment -> Experiment mislukt -> Experiment aanpassen.
(Natuurfilosofie)
Geen theorieën hebben -> geen filosofie
(filosoferen voor beginners)
::
Als iemand eens vermeldt: "Filosofie is dood"
Dan ben ik het daar 100% mee eens.
Maar dat direct als conclusie kan gelden: "Dit forum is dood", is wel een beetje schraal.
(Troost-technisch gezien)
"filosofieforum.nl" (Nomen est Omen)
Of aptoniem ?
Kun je mogelijkheden afdwingen?
Binnen elke theoretische filosofie wel, natuurlijk.
Maar Owee! Als je een filosofische index naar de diverse theorien probeert aan te leggen.
Dan zit je opeens weer zonder catalogus in babylon.
Een schrale troost is: dat je in Babylon alles kunt vinden, als je lang genoeg zoekt.
Maar de hele index is er niet.
(Sub-indexen zat! Die geven verwijzing naar waar je naar op zoek bent.
"God" bijvoorbeeld, is een subindex ... welke bedoelt U?
"Filosofie", is een ander voorbeeld: "Welke bedoelt U".
- "Nee ik heb het over filosoferen", krijg je dan, als mogelijkheid.
Zaratoestra van de Berg schreef:Er is geen God, dus God is dood.
Geen Filosofie kan mij anders raken, immers: "Mijn Filosofie is die van God"
(HM. Vast een Stier van sterrenbeeld.)
"Mijn God!" (Denkt nu iedereen met een Godbesef, waar wil die heen?)
Nou! Daar!
Dat verborgene, dat tussen haakjes, vanwaar als die wrange humor?
::
Maar ja.
Kijk, lees, en zie het zo: "Het gaat niet over mij, het gaat over hoe ik mijzelf als meetlat leg, en daar een "waardevergelijking" mee tracht te bekomen."
(Niet "become": dat is heel wat anders.)
Oh wacht.
Als iemand reageert, op welke wijze dan maar ook, gaat het toch om mij.
Dan ben ik tenminste niet-onreageerbaar.
Als schrale mogelijkheid.