Ik denk, dus er is denken
Ik denk, dus er is denken
Ik denk, dus er is denken, was volgens Lieberman verdedigbaar in de discussies of machines konden denken, en er mogelijk heel veel gradaties van "denken" zijn.
Maar wat een aanname a priori, "ik denk", zonder dat je precies weet wat denken is.
Als denken hoort bij een denkproces, processen van informatiemanipulatie 3 + 4 -> 7 of andersom 7 -> 3 + 4, hoe kan je dan het "ik ben" of het bestaan anders zien dan een bestaansproces?
Dan is toch juist ik besta, dus ik denk...
Maar wat een aanname a priori, "ik denk", zonder dat je precies weet wat denken is.
Als denken hoort bij een denkproces, processen van informatiemanipulatie 3 + 4 -> 7 of andersom 7 -> 3 + 4, hoe kan je dan het "ik ben" of het bestaan anders zien dan een bestaansproces?
Dan is toch juist ik besta, dus ik denk...
- De andere ik
- Posts in topic: 15
- Berichten: 404
- Lid geworden op: 19 jan 2018, 12:14
- Contacteer:
Ik kan me er weinig bij voorstellen, maar misschien dat bomen of bergen eveneens grote filosofen kennen. Het is alleen wanneer je denkt "Ik besta"dat je denkt,denk ik...........
Dan krijg je zoiets als: ik denk dat ik denk, dus er is denken.
waarbij denken dan oordelen kan zijn, maar ook meer dan dat.
denken kan ook een kwestie van conceptovergangen zijn...
maar dan vraagt "concept" weer om een definitie.
waarbij denken dan oordelen kan zijn, maar ook meer dan dat.
denken kan ook een kwestie van conceptovergangen zijn...
maar dan vraagt "concept" weer om een definitie.
- De andere ik
- Posts in topic: 15
- Berichten: 404
- Lid geworden op: 19 jan 2018, 12:14
- Contacteer:
Denken is voor mij meer analyseren,begrijpen.
oordelen heeft binnen mijn begrip van het woord oordeel te maken met definities van goed en kwaad.
Denken is ontdekken zoals denken ook het manipuleren van de werkelijkheid, door de betekenissen die wij geven aan de werkelijkheid.
oordelen heeft binnen mijn begrip van het woord oordeel te maken met definities van goed en kwaad.
Denken is ontdekken zoals denken ook het manipuleren van de werkelijkheid, door de betekenissen die wij geven aan de werkelijkheid.
Ja ok, wat is dan precies de analyse als je kan zeggen "ik denk"? Moet je dan niet zeggen "ik analyseer"? Denken lijkt een verzamelbegrip voor allerlei "acts": oordelen, analyseren, piekeren, formuleren, rekenen, afstemmen, onderscheiden, reflecteren, bespiegelen etc...De andere ik schreef: ↑31 jan 2018, 09:08Denken is voor mij meer analyseren,begrijpen.
oordelen heeft binnen mijn begrip van het woord oordeel te maken met definities van goed en kwaad.
Denken is ontdekken zoals denken ook het manipuleren van de werkelijkheid, door de betekenissen die wij geven aan de werkelijkheid.
Er is een zelfreferentiele mogelijkheid: denken dat je denkt. Dus denken is misschien bovenal; bespiegelen of reflecteren, of misschien gewoon echoes...
Voor sommige mensen is denken epifenomenaal, een te onderscheiden verschijnsel bij noodzakelijk verloop oorzaken en gevolgen.
Dat "onderscheiden" is wel iets. Het denken krijgt een aparte status, in het in status onderscheiden van dingen.
Als primair onderscheid, zoiets...
Er is een heel boek over de mogelijkheid van machines die eventueel kunnen denken.Pink Panter schreef: ↑01 feb 2018, 18:31Zoals het denken van machines zich verhoudt tot elektriciteit?neus schreef: ↑31 jan 2018, 09:34Voor sommige mensen is denken epifenomenaal, een te onderscheiden verschijnsel bij noodzakelijk verloop oorzaken en gevolgen.
Dat "onderscheiden" is wel iets. Het denken krijgt een aparte status, in het in status onderscheiden van dingen.
Als primair onderscheid, zoiets...
Het mooiste vond ik dus Liberman die suggereert dat er verschillende vormen denken zijn.
Een denken van machines zal ook wel iets zijn van overgang tussen fasen, faseverschuiving, en mogelijk een fluctuatie van spanning, maar inhoudelijk kan ik er niets over zeggen. Ik weet ook niet wat het is om vleermuis te zijn.
Denk eens niet, en kijk welk dier U bent.
Zoiets?
Zoiets?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Sorry een spelfout: Matthew D. Lieberman -hoogleraar psychologie, psychiatrie en biogedragswetenschappen, University of California Los Angeles, auteur van Social: Why our brains are wired to connect
Maar wat een aanname a priori, "ik denk", zonder dat je precies weet wat denken is.
wat een aanname zonder dat je weet wie/wat "ik" is
wat een aanname zonder dat je weet wie/wat "ik" is
is veel beter!Quid ergo quod
iets, dus iets (wat dus dat)
Het zegt dus genoeg dat Descartes groot heeft kunnen worden met zijn uitdrukking ”Ik denk, dus ik ben.”
Ik meen dat het een soort twijfel-experiment was. Tot waar kon je nu twijfelen? Hij kwam dan bij het "ik denk" waaraan hij dacht niet verder te hoeven twijfelen. Dat was evident (Helder en duidelijk). Vanuit waar niet verder aan getwijfeld hoefde te worden, wilde Descartes de wereld qua kennen gaan opbouwen, en dan is de stap "dus ik ben" logisch maar misschien te groot.
En wij laten zien dat aan het "ik denk" ook nog getwijfeld kan worden, want "ik" en "denken" zijn ongespecificeerde begrippen. Iets dat ongespecificeerd is kan je niet als basis gebruiken, maar goed dat is dan wel weer iets dat "ik denk".
Hoe weet je dat "ik" en "denken" ongespecificeerde begrippen zijn?"ik" en "denken" zijn ongespecificeerde begrippen. Iets dat ongespecificeerd is kan je niet als basis gebruiken, maar goed dat is dan wel weer iets dat "ik denk".
Omdat ze in de frase "ik denk" niet gespecificeerd zijn, of ik dat denk.
Net als jij, vindt ik ook dat er veel op voorhand voor waarheid wordt aangenomen.neus schreef: ↑30 jan 2018, 17:11Ik denk, dus er is denken, was volgens Lieberman verdedigbaar in de discussies of machines konden denken, en er mogelijk heel veel gradaties van "denken" zijn.
Maar wat een aanname a priori, "ik denk", zonder dat je precies weet wat denken is.
Als denken hoort bij een denkproces, processen van informatiemanipulatie 3 + 4 -> 7 of andersom 7 -> 3 + 4, hoe kan je dan het "ik ben" of het bestaan anders zien dan een bestaansproces?
Dan is toch juist ik besta, dus ik denk...
Je trekt de conclusie dat als denken hoort bij een denkproces dat dan het "ik ben" of het bestaan behoort tot een bestaansproces.
Ik besta dus ik denk.
Maar is dit de goede conclusie die je trekt?
Wat is een bestaansproces?
Dat is iets waarover nagedacht kan worden.cora schreef: ↑22 feb 2018, 18:03Net als jij, vindt ik ook dat er veel op voorhand voor waarheid wordt aangenomen.neus schreef: ↑30 jan 2018, 17:11Ik denk, dus er is denken, was volgens Lieberman verdedigbaar in de discussies of machines konden denken, en er mogelijk heel veel gradaties van "denken" zijn.
Maar wat een aanname a priori, "ik denk", zonder dat je precies weet wat denken is.
Als denken hoort bij een denkproces, processen van informatiemanipulatie 3 + 4 -> 7 of andersom 7 -> 3 + 4, hoe kan je dan het "ik ben" of het bestaan anders zien dan een bestaansproces?
Dan is toch juist ik besta, dus ik denk...
Je trekt de conclusie dat als denken hoort bij een denkproces dat dan het "ik ben" of het bestaan behoort tot een bestaansproces.
Ik besta dus ik denk.
Maar is dit de goede conclusie die je trekt?
Wat is een bestaansproces?
Maar goed, vertel eens waarom je dit interesseert, en welke richting jij zelf denkt?
Kan je de informatiemanipulatie 3 + 4 ->7 of dat proces als bestaan zien?
Ik ben geïnteresseerd in waarheidsvinding.Kan je de informatiemanipulatie 3 + 4 ->7 of dat proces als bestaan zien?
Om antwoordt te krijgen op je vraag is het misschien handig eerst te definiëren wat je bedoelt met “bestaan”?
Waarom schrijf je antwoordt met dt?
In principe is filosofie het zoeken naar wijsheid, en mogelijk komt de wijsheid met zelfinzicht, en zelfinzicht kan als waarheid gelden. Of er naast zelfinzicht nog andere dingen waar of waarheid zijn is nog maar de vraag. Mogelijk dat speciaal zelfinzicht je daar antwoord op kan geven.
In de klassieke oudheid werd in ieder geval van belang geacht het "ken Uzelve".
Bestaan zou je, in het kader van dit uitgangspunt, kunnen beschouwen als die staat van zijn waarin je jezelf kent.
Informatiemanipulatie zou een kenmerk kunnen zijn.
Maar dat is mijn "mening".neus schreef: ↑22 feb 2018, 19:45Waarom schrijf je antwoordt met dt?
In principe is filosofie het zoeken naar wijsheid, en mogelijk komt de wijsheid met zelfinzicht, en zelfinzicht kan als waarheid gelden. Of er naast zelfinzicht nog andere dingen waar of waarheid zijn is nog maar de vraag. Mogelijk dat speciaal zelfinzicht je daar antwoord op kan geven.
In de klassieke oudheid werd in ieder geval van belang geacht het "ken Uzelve".
Bestaan zou je, in het kader van dit uitgangspunt, kunnen beschouwen als die staat van zijn waarin je jezelf kent.
Informatiemanipulatie zou een kenmerk kunnen zijn.
Wat zie jij als juiste methode van waarheidsvinding? Of geloof je niet in methodes?
Als we de spirituele boodschap "ken Uzelve" uit de griekse oudheid als uitgangspunt nemen,
In principe is filosofie het zoeken naar wijsheid, en mogelijk komt de wijsheid met zelfinzicht, en zelfinzicht kan als waarheid gelden. Of er naast zelfinzicht nog andere dingen waar of waarheid zijn is nog maar de vraag. Mogelijk dat speciaal zelfinzicht je daar antwoord op kan geven.
In de klassieke oudheid werd in ieder geval van belang geacht het "ken Uzelve".
Bestaan zou je, in het kader van dit uitgangspunt, kunnen beschouwen als die staat van zijn waarin je jezelf kent.
dan wordt er iets bedoeld als:
Ben bewust van wie of wat je in realiteit/werkelijkheid bent.
administratief:cora schreef: ↑23 feb 2018, 10:09Als we de spirituele boodschap "ken Uzelve" uit de griekse oudheid als uitgangspunt nemen,
In principe is filosofie het zoeken naar wijsheid, en mogelijk komt de wijsheid met zelfinzicht, en zelfinzicht kan als waarheid gelden. Of er naast zelfinzicht nog andere dingen waar of waarheid zijn is nog maar de vraag. Mogelijk dat speciaal zelfinzicht je daar antwoord op kan geven.
In de klassieke oudheid werd in ieder geval van belang geacht het "ken Uzelve".
Bestaan zou je, in het kader van dit uitgangspunt, kunnen beschouwen als die staat van zijn waarin je jezelf kent.
dan wordt er iets bedoeld als:
Ben bewust van wie of wat je in realiteit/werkelijkheid bent.
quotes beginnen met "quote" tussen blokhaken en eindigen met "/quote" tussen blokhaken, je kunt ook de aanhalingstekenknop rechtsboven in het bericht gebruiken.
inhoudelijk:
Een bewustzijn van zijn dus? Geen zelf-bewustzijn? Of daar voorbij?
Bewustzijn dat bewust is van zichzelf.neus schreef: ↑23 feb 2018, 11:56administratief:cora schreef: ↑23 feb 2018, 10:09Als we de spirituele boodschap "ken Uzelve" uit de griekse oudheid als uitgangspunt nemen,
In principe is filosofie het zoeken naar wijsheid, en mogelijk komt de wijsheid met zelfinzicht, en zelfinzicht kan als waarheid gelden. Of er naast zelfinzicht nog andere dingen waar of waarheid zijn is nog maar de vraag. Mogelijk dat speciaal zelfinzicht je daar antwoord op kan geven.
In de klassieke oudheid werd in ieder geval van belang geacht het "ken Uzelve".
Bestaan zou je, in het kader van dit uitgangspunt, kunnen beschouwen als die staat van zijn waarin je jezelf kent.
dan wordt er iets bedoeld als:
Ben bewust van wie of wat je in realiteit/werkelijkheid bent.
quotes beginnen met "quote" tussen blokhaken en eindigen met "/quote" tussen blokhaken, je kunt ook de aanhalingstekenknop rechtsboven in het bericht gebruiken.
inhoudelijk:
Een bewustzijn van zijn dus? Geen zelf-bewustzijn? Of daar voorbij?
Ik weet niet wat je bedoelt met “zelf” in zelf-bewustzijn.
Iets voorbij zelf-bewustzijn, wat moet dat dan zijn?
Ik haal uit het schrijven van Hegel dat men tot zelf-bewustzijn komt in de erkenning dat bewustzijn eenkennigheid is.cora schreef: ↑23 feb 2018, 15:36Bewustzijn dat bewust is van zichzelf.
Ik weet niet wat je bedoelt met “zelf” in zelf-bewustzijn.
Iets voorbij zelf-bewustzijn, wat moet dat dan zijn?
Een zelf vindt men dan in de erkenning dat men inderdaad eenkennig is, en dat dit gevolgen kan hebben. Daarmee positioneert men zich als factor van invloed op het wereldgebeuren.
Een besef van de tot dan toe onvermoede invloed, ook daar waar je het niet wilt, en wat daar een verdienstelijk antwoord op zou kunnen zijn, is voorbij de zelf denken. men moet dan nog gaan bepalen wat haalbaar is voor zichzelf.
Ik ben nieuwsgierig hoe je dat ervaar dat, “voorbij de zelf denken”?neus schreef: ↑23 feb 2018, 16:08
Ik haal uit het schrijven van Hegel dat men tot zelf-bewustzijn komt in de erkenning dat bewustzijn eenkennigheid is.
Een zelf vindt men dan in de erkenning dat men inderdaad eenkennig is, en dat dit gevolgen kan hebben. Daarmee positioneert men zich als factor van invloed op het wereldgebeuren.
Een besef van de tot dan toe onvermoede invloed, ook daar waar je het niet wilt, en wat daar een verdienstelijk antwoord op zou kunnen zijn, is voorbij de zelf denken. men moet dan nog gaan bepalen wat haalbaar is voor zichzelf.
Vraag je nu hoe dat voelt, of wat ik er bij denk?
Voelen voorbij jezelf dat is empathisch
Denken voorbij jezelf dat is bijvoorbeeld inschatten dat iemand die precies tegenovergesteld aan jou ook recht heeft op geluk,leven, hoop, al zal het heel moeilijk zijn die ander dat ook te gunnen.
Dan hebben we het over de “zelf” als separate indentiteit.neus schreef: ↑23 feb 2018, 17:27Vraag je nu hoe dat voelt, of wat ik er bij denk?
Voelen voorbij jezelf dat is empathisch
Denken voorbij jezelf dat is bijvoorbeeld inschatten dat iemand die precies tegenovergesteld aan jou ook recht heeft op geluk,leven, hoop, al zal het heel moeilijk zijn die ander dat ook te gunnen.
Terwijl met “uzelf” in “Ken uzelf” niet de separate identiteit wordt bedoeld.
Die snap ik niet. Een "uzelf" kan je toch pas kennen als je haar kunt onderscheiden van andere? Hoe zie jij dit?cora schreef: ↑23 feb 2018, 17:39Dan hebben we het over de “zelf” als separate indentiteit.neus schreef: ↑23 feb 2018, 17:27Vraag je nu hoe dat voelt, of wat ik er bij denk?
Voelen voorbij jezelf dat is empathisch
Denken voorbij jezelf dat is bijvoorbeeld inschatten dat iemand die precies tegenovergesteld aan jou ook recht heeft op geluk,leven, hoop, al zal het heel moeilijk zijn die ander dat ook te gunnen.
Terwijl met “uzelf” in “Ken uzelf” niet de separate identiteit wordt bedoeld.
Het kennen van jezelf door onderscheidt, is kennen in een subject-object relatie.neus schreef: ↑23 feb 2018, 17:56Die snap ik niet. Een "uzelf" kan je toch pas kennen als je haar kunt onderscheiden van andere? Hoe zie jij dit?cora schreef: ↑23 feb 2018, 17:39Dan hebben we het over de “zelf” als separate indentiteit.neus schreef: ↑23 feb 2018, 17:27
Vraag je nu hoe dat voelt, of wat ik er bij denk?
Voelen voorbij jezelf dat is empathisch
Denken voorbij jezelf dat is bijvoorbeeld inschatten dat iemand die precies tegenovergesteld aan jou ook recht heeft op geluk,leven, hoop, al zal het heel moeilijk zijn die ander dat ook te gunnen.
Terwijl met “uzelf” in “Ken uzelf” niet de separate identiteit wordt bedoeld.
Je zelf kennen in relatie tot een ander.
Is er een andere manier? Ik denk wel dat kan gelden:cora schreef: ↑23 feb 2018, 19:06Het kennen van jezelf door onderscheidt, is kennen in een subject-object relatie.
Je zelf kennen in relatie tot een ander.
Pas als je de ander als object hebt onderscheiden, kan je weer beginnen de ander als subject te gaan zien. Misschien.het is niet waarin we verschillen, maar waarin we overeenkomen
Ja, er is een andere manier van waarnemen dan wat ons is aangeleerd.neus schreef: ↑23 feb 2018, 19:21Is er een andere manier? Ik denk wel dat kan gelden:
Pas als je de ander als object hebt onderscheiden, kan je weer beginnen de ander als subject te gaan zien. Misschien.het is niet waarin we verschillen, maar waarin we overeenkomen
In werkelijkheid/Realiteit is er geen subject en object, het is ééngeheel.
Ik ga voorlopig niet verder dan dat er 1 poel is of strijdtoneel.cora schreef: ↑23 feb 2018, 19:44Ja, er is een andere manier van waarnemen dan wat ons is aangeleerd.
In werkelijkheid/Realiteit is er geen subject en object, het is ééngeheel.
De uitspraak “ken uzelf” is zeker aan 6 wijsgeren(en niet de minste) toegeschreven, en dan zonder onderzoek aannemen dat zij daarmee ons ego bedoelen…..? Waar blijven we dan met onze waarheidsvinding!
1+1=2
is een denkwijze.
Ken Uw sommen, en U kent Uw manier van denken.
(Dat is niet cryptisch bedoeld)
is een denkwijze.
Ken Uw sommen, en U kent Uw manier van denken.
(Dat is niet cryptisch bedoeld)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Gnothi seauton, quod erad demonstrandum
(Is hetzelfde als Grieks-Romaans worstelen)
Ben jij er klaar voor?
(Is hetzelfde als Grieks-Romaans worstelen)
Ben jij er klaar voor?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
De term "ego" valt nu voor het eerst. Wat wordt daar mee bedoeld?
Ego gebruikt ik als een ander woord voor separate identiteit.
Ego is het gevoel gescheiden te zijn van het geheel.
De betekenis van “ik” “zelf” is afhankelijk van het “niveau” waar het naar verwijst
Met niveau bedoel ik bijvoorbeeld:
"Ken uzelf " je weet van jezelf dat je een ochtendhumeur hebt
"Ken uzelf" Ben je er bewust van dat je bewust bent.
Hoe zie je dat "geheel" dan, als alles met elkaar verbonden? Hoe bestaat iets separaat dan? Alleen denkbeeldig?cora schreef: ↑24 feb 2018, 10:36Ego gebruikt ik als een ander woord voor separate identiteit.
Ego is het gevoel gescheiden te zijn van het geheel.
De betekenis van “ik” “zelf” is afhankelijk van het “niveau” waar het naar verwijst
Met niveau bedoel ik bijvoorbeeld:
"Ken uzelf " je weet van jezelf dat je een ochtendhumeur hebt
"Ken uzelf" Ben je er bewust van dat je bewust bent.
Waar bestaan die verbindingen uit?
Het gevoel gescheiden te zijn is een illusie.neus schreef: ↑24 feb 2018, 10:41Hoe zie je dat "geheel" dan, als alles met elkaar verbonden? Hoe bestaat iets separaat dan? Alleen denkbeeldig?cora schreef: ↑24 feb 2018, 10:36Ego gebruikt ik als een ander woord voor separate identiteit.
Ego is het gevoel gescheiden te zijn van het geheel.
De betekenis van “ik” “zelf” is afhankelijk van het “niveau” waar het naar verwijst
Met niveau bedoel ik bijvoorbeeld:
"Ken uzelf " je weet van jezelf dat je een ochtendhumeur hebt
"Ken uzelf" Ben je er bewust van dat je bewust bent.
Waar bestaan die verbindingen uit?
Ik neem aan dat je bedoelt dat de gescheidenheid een illusie is, het gevoel is een heel echte ervaring.cora schreef: ↑24 feb 2018, 11:34Het gevoel gescheiden te zijn is een illusie.neus schreef: ↑24 feb 2018, 10:41Hoe zie je dat "geheel" dan, als alles met elkaar verbonden? Hoe bestaat iets separaat dan? Alleen denkbeeldig?cora schreef: ↑24 feb 2018, 10:36
Ego gebruikt ik als een ander woord voor separate identiteit.
Ego is het gevoel gescheiden te zijn van het geheel.
De betekenis van “ik” “zelf” is afhankelijk van het “niveau” waar het naar verwijst
Met niveau bedoel ik bijvoorbeeld:
"Ken uzelf " je weet van jezelf dat je een ochtendhumeur hebt
"Ken uzelf" Ben je er bewust van dat je bewust bent.
Waar bestaan die verbindingen uit?
Bergson benadert het alsof ons vermogen tot bevatten van de totaliteit beperkt is, en we daardoor tijd-ervaringen hebben.
De "werkelijkheid" zou dan een instantaan "ogenblik" zijn waar alle mogelijkheden tegelijkertijd hun plaats hebben.
Althans zo leg ik dat uit...in de verbintenis met de totaliteit moet iemand anders bestaan die het weer anders uitlegt of beleeft.
neus schreef: ↑24 feb 2018, 11:41Ik neem aan dat je bedoelt dat de gescheidenheid een illusie is, het gevoel is een heel echte ervaring.
Bergson benadert het alsof ons vermogen tot bevatten van de totaliteit beperkt is, en we daardoor tijd-ervaringen hebben.
De "werkelijkheid" zou dan een instantaan "ogenblik" zijn waar alle mogelijkheden tegelijkertijd hun plaats hebben.
Althans zo leg ik dat uit...in de verbintenis met de totaliteit moet iemand anders bestaan die het weer anders uitlegt of beleeft.
Het gevoel is alleen werkelijk voor de gescheiden identiteit, voor Realiteit/werkelijkheid bestaat het niet.
Ik ken Bergson niet, maar inderdaad onze gedachten zijn beperkt, en daardoor creëren we niet alleen tijd maar ook ruimte.
Realiteit/werkelijkheid is daarom ook geen moment in tijd, maar altijdaanwezig(aan elkaar geschreven, omdat “altijd” tijd impliceert)
Je hébt geen verbintenis met Realiteit, je bént Realiteit.
Zodra je je bestaan ontleent aan dat er anderen/objecten zijn bestaat er een subject-object (jij- de ander/object) relatie, en dat is het domein van de gescheiden identiteit.
Heb je hiervoor drugs moeten nemen, of voelde je altijd al een verbondenheid en separaatloosheid? Ik denk niet dat je uitdrukking kunt geven aan dit denken zonder toch separaat te staan, of jezelf even separaat te plaatsen.cora schreef: ↑24 feb 2018, 12:10neus schreef: ↑24 feb 2018, 11:41Ik neem aan dat je bedoelt dat de gescheidenheid een illusie is, het gevoel is een heel echte ervaring.
Bergson benadert het alsof ons vermogen tot bevatten van de totaliteit beperkt is, en we daardoor tijd-ervaringen hebben.
De "werkelijkheid" zou dan een instantaan "ogenblik" zijn waar alle mogelijkheden tegelijkertijd hun plaats hebben.
Althans zo leg ik dat uit...in de verbintenis met de totaliteit moet iemand anders bestaan die het weer anders uitlegt of beleeft.
Het gevoel is alleen werkelijk voor de gescheiden identiteit, voor Realiteit/werkelijkheid bestaat het niet.
Ik ken Bergson niet, maar inderdaad onze gedachten zijn beperkt, en daardoor creëren we niet alleen tijd maar ook ruimte.
Realiteit/werkelijkheid is daarom ook geen moment in tijd, maar altijdaanwezig(aan elkaar geschreven, omdat “altijd” tijd impliceert)
Je hébt geen verbintenis met Realiteit, je bént Realiteit.
Zodra je je bestaan ontleent aan dat er anderen/objecten zijn bestaat er een subject-object (jij- de ander/object) relatie, en dat is het domein van de gescheiden identiteit.
Het heeft niets te maken met denken.neus schreef: ↑24 feb 2018, 12:17Heb je hiervoor drugs moeten nemen, of voelde je altijd al een verbondenheid en separaatloosheid? Ik denk niet dat je uitdrukking kunt geven aan dit denken zonder toch separaat te staan, of jezelf even separaat te plaatsen.cora schreef: ↑24 feb 2018, 12:10neus schreef: ↑24 feb 2018, 11:41
Ik neem aan dat je bedoelt dat de gescheidenheid een illusie is, het gevoel is een heel echte ervaring.
Bergson benadert het alsof ons vermogen tot bevatten van de totaliteit beperkt is, en we daardoor tijd-ervaringen hebben.
De "werkelijkheid" zou dan een instantaan "ogenblik" zijn waar alle mogelijkheden tegelijkertijd hun plaats hebben.
Althans zo leg ik dat uit...in de verbintenis met de totaliteit moet iemand anders bestaan die het weer anders uitlegt of beleeft.
Het gevoel is alleen werkelijk voor de gescheiden identiteit, voor Realiteit/werkelijkheid bestaat het niet.
Ik ken Bergson niet, maar inderdaad onze gedachten zijn beperkt, en daardoor creëren we niet alleen tijd maar ook ruimte.
Realiteit/werkelijkheid is daarom ook geen moment in tijd, maar altijdaanwezig(aan elkaar geschreven, omdat “altijd” tijd impliceert)
Je hébt geen verbintenis met Realiteit, je bént Realiteit.
Zodra je je bestaan ontleent aan dat er anderen/objecten zijn bestaat er een subject-object (jij- de ander/object) relatie, en dat is het domein van de gescheiden identiteit.
Als je aan “denken” iets zou vraag over Realiteit zou het zeggen dat het niet bestaat.
Daarom creëert denken(gedachten) tijd en ruimte.
- De andere ik
- Posts in topic: 15
- Berichten: 404
- Lid geworden op: 19 jan 2018, 12:14
- Contacteer:
Realiteit is.
Wat realiteit is , is de illusie van de gedachte.
Wat realiteit is , is de illusie van de gedachte.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 40 gasten