Zonnebril - over de strijd met depressie
Zonnebril - over de strijd met depressie
Post verwijderd
Laatst gewijzigd door psyche op 28 mei 2015, 14:36, 1 keer totaal gewijzigd.
ik voel mij wat verwonderd vandaag
-
Leon
Dit schrijven doet me denken aan de dagboeknotities die ik in schriften schreef. Vele schriften vol. Pas toen ik wat ging generaliseren en meer ging schrijven als Montaigne, over algemene begrippen, durfde ik daarmee naar buiten. En na vele jaren van gesoebat over de teksten, waar de reacties op fora eigenlijk bijna altijd van onbegrip getuigden, wat dus veel frustratie gaf, ben ik de stukjes voor mezelf gaan houden, of ik moest het echt niet kunnen laten. Wat ik dan eerder doe is reageren op iemand en daarin de conclusies van eerder eigen denken naar voren halen. Dat zal echter bij die anderen als vreemde wending en onbegrip overkomen denk ik. Maar goed beter gebrekkige communicatie dan geen communicatie.
Ik zou de verwachtingen naar beneden bijstellen. Mensen kunnen het niet opbrengen zo in jouw persoonlijke sfeer (van teksten) te duiken dat ze je helemaal gaan begrijpen. Dat is namelijk helemal nergens voor nodig voor hen. Er geldt alleen maar dat je moet proberen jezelf te begrijpen.
Ik weet nog dat ik als kind graag voor volwassenen de clown uithing, de aandacht vragend. Heerlijk gevoel. Maar als kind ben je bijzonder omdat je nog zoveel toekomstmogelijkheden hebt. Dat wordt snel minder als je ouder wordt. En eigenlijk ook wel prettig, dat je niet meer zo nodig hoeft.
Begrijp me niet verkeerd, zelfbevestiging heeft iedereen wel nodig denk ik, het is alleen logisch dat je er voor jezelf voor zorgt en je niet afhankelijk maakt van anderen. Dat loopt namelijk op teleurstellingen uit.
Ik zou de verwachtingen naar beneden bijstellen. Mensen kunnen het niet opbrengen zo in jouw persoonlijke sfeer (van teksten) te duiken dat ze je helemaal gaan begrijpen. Dat is namelijk helemal nergens voor nodig voor hen. Er geldt alleen maar dat je moet proberen jezelf te begrijpen.
Ik weet nog dat ik als kind graag voor volwassenen de clown uithing, de aandacht vragend. Heerlijk gevoel. Maar als kind ben je bijzonder omdat je nog zoveel toekomstmogelijkheden hebt. Dat wordt snel minder als je ouder wordt. En eigenlijk ook wel prettig, dat je niet meer zo nodig hoeft.
Begrijp me niet verkeerd, zelfbevestiging heeft iedereen wel nodig denk ik, het is alleen logisch dat je er voor jezelf voor zorgt en je niet afhankelijk maakt van anderen. Dat loopt namelijk op teleurstellingen uit.
-
Leon
Ik had niet echt de intentie om jouw schrijven te bekrtiiseren. Mogelijk is het nog niet rijp genoeg, maar dan moet je gewoon doorgaan met schrijven. Pas op voor dramatisering. Doe gewoon wat je graag doet (misschien inclusief dramatiseringen). Je wordt hoe dan ook gedwongen tot realisme, en je kan dan beter zoiets tegen jezelf zeggen als "ik doe het voor mezelf" dan bijvoorbeeld "ik wil dit delen met anderen om de wereld te redden" (hoogst-dramatisch). Ik herken dat wel, was en is ook mijn worsteling nog, op mijn vijftigste. Misschien is dat worstelen ook wel zinvol op de een of andere manier.
En wie weet is er straks wel een markt voor sensitieve ik-verhalen, waarin reflecties op worstelingen worden weergegeven. De markt is grillig.
Misschien ben ik ook maar een bittere zuurpruim, die jouw schrijven herkent als iets waar ik zelf geen succes mee had (bij publiek) en dat aangeeft, maar dat is dan mijn probleem toch? Ik ben trouwens ondanks het uitblijven van succes bij publiek erg blij met mijn jaren van schrijven/denken en toch een soort van pieken beleven.
En wie weet is er straks wel een markt voor sensitieve ik-verhalen, waarin reflecties op worstelingen worden weergegeven. De markt is grillig.
Misschien ben ik ook maar een bittere zuurpruim, die jouw schrijven herkent als iets waar ik zelf geen succes mee had (bij publiek) en dat aangeeft, maar dat is dan mijn probleem toch? Ik ben trouwens ondanks het uitblijven van succes bij publiek erg blij met mijn jaren van schrijven/denken en toch een soort van pieken beleven.
-
Leon
-
Leon
Ik had vroeger een manager die een variant van het managerese: "Ik denk niet in problemen, ik denk in oplossingen" gebruikte. Hij zei: "Ik denk niet in problemen, ik zie uitdagingen."
Voor zijn onderlingen was hij een goede manager, voor de zaak wat minder.
Niet alle problemen werden namelijk oplossingsgericht aangepakt en dat vond hij niet erg. Als er maar aangepakt werd, als maar de indruk werd gegeven dat er iets gebeurde.
Ik denk dat zijn filosofie was, dat als een probleem maar aangepakt werd het in ieder geval niet (als onoplosbaar) bleef liggen. In de hoop misschien dat de aanpak tot een oplossing zou kunnen leiden.
(Ik zag dat overigens meer als bezigheidstherapie, misschien vond hij me daarom wel unmanagable. Naast het feit dat ik beweerde dat een hoop problemen juist werden veroorzaakt door de hoeveelheid beslissingslagen, het grote nadeel van een verticale hiërarchie, en ik daar geen uitdaging meer in zag.)
Voor zijn onderlingen was hij een goede manager, voor de zaak wat minder.
Niet alle problemen werden namelijk oplossingsgericht aangepakt en dat vond hij niet erg. Als er maar aangepakt werd, als maar de indruk werd gegeven dat er iets gebeurde.
Ik denk dat zijn filosofie was, dat als een probleem maar aangepakt werd het in ieder geval niet (als onoplosbaar) bleef liggen. In de hoop misschien dat de aanpak tot een oplossing zou kunnen leiden.
(Ik zag dat overigens meer als bezigheidstherapie, misschien vond hij me daarom wel unmanagable. Naast het feit dat ik beweerde dat een hoop problemen juist werden veroorzaakt door de hoeveelheid beslissingslagen, het grote nadeel van een verticale hiërarchie, en ik daar geen uitdaging meer in zag.)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Hey, grasshopper!En het is de verbeeldingskracht die de kracht heeft wie dan ook te redden. Om wie dan ook tot iemand te maken op allerlei manieren. Het is een religie op zichzelf te noemen.
You like imagining things, yes?
I have here for you the most imaginative thing.
It is called: Nothing.
If they come for you and torture you to tell them what I showed you you say: Nothing.
It will kill you, but at least you will know why.
Because you knew nothing.
My fault for showing you nothing.
Your fault for believing it and not betraying me.
Either way, you have to live with yourself.
My nothingness, is of no value.
I was once like you, little grasshopper.
There was a time I believed.
And now is a different time.
With other different things around nothing.
Het is een soort van reëvalueren, tegen een waarde die je toch al kent en niet mag.
Welkom en doe je best, verras eens met je verbeeldingskracht.
Vertel eens een sprookje bijvoorbeeld.
Alleen als je wilt hoor!
Geen dwang of wat dan ook, ik ben alleen benieuwd hoe het er in jouw hoofd toegaat. Heb ik weer iets om me aan te spiegelen.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Weet ik niet, ik heb hem overleefd (als manager) en toen er een nieuwe kwam, lag ik eruit.yopi schreef:Ik zie het voor me .. Oh oh..
Moet ie aan jou toch een goeie gehad hebben. Als uitdaging bedoel ik ..
Alsof het zo moest zijn.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten