Max Stirner: Der Einzige und sein Eigentum

Bespreek hier filosofische werken waar je meer van wil weten of die je met anderen wilt delen.
Gesloten
Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Max Stirner: Der Einzige und sein Eigentum

Bericht door yopi » 31 aug 2014, 12:01

Afbeelding

Eerste gedeelte uit het eerste hoofdstuk uit dat boek, die wel gezien wordt als de voorloper en zelfs inspirator van Nietzsche:

Een Mensenleven

1.

Vanaf het ogenblik dat hij het licht van de wereld aanschouwt, probeert een mens uit de warboel van de wereld, waarin ook hij met al het andere heen en weer geworpen wordt, zichzelf te ontdekken en vat op zichzelf te krijgen.
Toch verdedigt zich opnieuw alles wat met het kind in aanraking komt tegen zijn ingrijpen en houdt zijn eigen bestaan in stand.
Omdat iedereen een gevoel van eigenwaarde heeft en tegelijkertijd steeds met anderen in botsing komt, is het gevecht om het zelfbehoud
onvermijdelijk.
Zegevieren of het onderspit delven, tussen die twee alternatieven schommelt de strijd heen en weer. De overwinnaar wordt meester, de overwonnene de
onderdaan: de één oefent zijn superioriteit en “de rechten van de superieure” uit, de ander vervult in eerbied en respect zijn “plichten van de onderdaan”.
Maar vijanden van elkaar blijven beiden en liggen altijd op de loer: ze loeren op de zwakheden van de ander: kinderen op die van hun ouders en
ouders op die van hun kinderen (bv. hun angst), of de stok overwint de mens of de mens overwint de stok.
In de kindertijd neemt de bevrijding een zodanig verloop dat we achter het wezen van de dingen of ”achter de dingen” proberen te komen: daarom luisteren we al hun zwakheden af, waar zoals bekend is kinderen een zeker instinct voor hebben, daarvoor breken en ontleden we graag, snuffelen zo graag in verborgen hoeken, spieden naar het verhulde en verborgene en beproeven alles.
Pas als we daarachter gekomen zijn, voelen we ons zeker; zijn we er bv. achtergekomen dat de roede tegenover onze trots te zwak is, dan vrezen we haar niet meer, “we zijn haar ontgroeid”.
Achter de roede staat machtiger dan zij, onze trots, onze trotse moed. Wij komen geleidelijk achter alles wat voor ons eng en niet pluis was, de enge gevreesde macht van de roede, het strenge gezicht van de vader, enz. en achter alles vinden we onze ataraxie dat wil zeggen: onze onverstoorbaarheid, onverschrokkenheid, onze tegenkracht, overmacht en onbedwingbaarheid. Wat ons eerst vrees en respect inboezemde daar
trekken we ons niet schuw meer voor terug, maar vatten moed. Achter alles vinden we onze moed, onze superioriteit; achter het barse bevel van de meerderen en ouders, staat immers onze moedige instemming of onze verschalkende slimheid. En hoe méér we ons voelen, des te minder schijnt
het, wat tevoren onoverwinnelijk leek. En wat is onze list, slimheid, moed, trots? Wat anders dan geest! Een geruime tijd blijven we van één gevecht dat ons later zo de adem beneemt, verschoond nl. van het gevecht tegen de rede. De mooiste kindertijd gaat voorbij zonder dat het nodig was met de rede te worstelen. We bekommeren ons in het geheel niet om haar, laten ons met haar niet in en nemen geen rede aan. Door overtuiging brengt men ons tot niets en voor goede redenen, principes, enz., zijn we doof; tegen liefkozingen, straffen en dergelijke kunnen we echter heel slecht.
Dit bittere gevecht op leven en dood met de rede treedt pas later op en dan begint een nieuwe fase: tijdens de kindertijd dartelen we rond, zonder
veel te piekeren.
Geest heet onze eerste vondst, de eerste ontgoddelijking van het goddelijke, d.w.z. van het enge, de spoken, de ”hogere machten”. Ons fris, jeugdig gevoel, het gevoel van eigenwaarde, wordt door niets meer geïmponeerd: de wereld is minderwaardig verklaard, we staan daarboven, we zijn geest.
Nu pas zien we dat we de wereld tot dan toe helemaal niet met geest aanschouwd, maar gewoon aangestaard hebben.
Op het natuurgeweld oefenen we onze eerste krachten. Ouders imponeren ons als natuurgeweld; later heet het: dat je vader en moeder moet verlaten en alle natuurgeweld als vernietigd moet beschouwen. Ze zijn overwonnen.
Voor de redelijken, d.w.z. “geestelijke mensen”, bestaat de familie niet als natuurgeweld; er treedt een breuk met ouders, zusters, broeders, enz. op.
Wanneer deze als geestelijke, redelijke machten “wedergeboren” worden, dan zijn ze helemaal niet meer wat ze voor die tijd waren.
En niet alleen de ouders, maar vooral de mensen worden door de jonge mens overwonnen: ze zijn voor hem geen hinderpaal meer en er wordt door hem geen rekening meer mee gehouden; want nu heet het: God moet men meer dan de mensen gehoorzamen.
Al het “aardse” wijkt voor dit hoge standpunt in een verachtelijk verschiet terug: want dit standpunt is het hemelse.
De houding is nu helemaal omgedraaid, de jongeling neemt een geestelijke houding aan terwijl de knaap, die zich nog geen geest voelde, in een geestloos leren opgroeide. De één probeert niet de dingen machtig te worden, bv. de geschiedenisfeiten in zijn hoofd te stampen, maar de
gedachten die in de dingen verborgen liggen dus de geest van de geschiedenis; de knaap daarentegen begrijpt wel de verbanden, maar niet de ideeën, niet de geest; daarom rijgt hij het ene leerbare aan het andere zonder apriorisch en theoretisch te werk te gaan, d.w.z. zonder naar ideeën te zoeken. Moest men in de kindertijd de weerstand van de wereldwetten overwinnen, nu stoot men bij alles wat men van plan is op een influistering van de geest, van de rede, van het eigen geweten: “Dat is onverstandig, onchristelijk, onpatriottisch” en dergelijke meer roept het geweten ons toe en doet ons ervoor terugschrikken. Niet de macht van de wrekende Eumeniden, niet de toorn van Poseidon, niet God, in zoverre deze ook al het verborgene ziet, niet de strafroede van de vader vrezen we, maar het geweten.
We “zitten nu aan onze gedachten vast” en volgen hun geboden net zo op, als we voor die tijd de ouderlijke en menselijke geboden opvolgden. Onze
daden richten zich op dezelfde manier naar onze gedachten (ideeën, voorstellingen, ons geloof) zoals in de kindertijd naar de bevelen van onze
ouders.
Als kind hebben we ook gedacht, maar onze gedachten waren geen
onwerkelijke, abstracte, absolute, d.w.z. niet slechts gedachten, een hemel op zich, een zuivere gedachtewereld, logische gedachten.
Het zijn integendeel alleen maar gedachten geweest die we over een zaak maakten: we stelden ons een ding zus of zo voor. We dachten wel: de wereld die we daar zien, heeft God geschapen; maar bedachten (“onderzochten”) niet de “diepte van de Godheid zelve”. Wij dachten wel: “Dat is het ware aan de zaak”, maar wij dachten zelf niet het ware of de waarheid en maakten het niet tot de ene zin: “God is de waarheid”. De “diepte van de Godheid, die de Waarheid is” raakten we niet. Bij zulke zuiver logische, d.w.z. theologische vragen als “wat is waarheid” blijft Pilatus niet stil staan, alhoewel hij er in afzonderlijke gevallen niet aan twijfelt te kunnen opsporen “wat het ware aan de zaak” is, dat wil zeggen of de zaak waar is.
Elke aan een zaak verbonden gedachte is nog niet slechts een gedachte, een absolute gedachte.
De zuivere gedachten te voorschijn roepen of je daaraan overgeven, is het verlangen van de jeugd en alle lichtgestalten van de gedachtewereld zoals
waarheid, vrijheid, mensheid, de mens, enz. verlichten en bezielen de jeugdige ziel.
Is echter de geest als het wezenlijke onderkend, dan maakt het toch uit of de
geest arm of rijk is en daarom probeert men rijk aan geest te worden: de geest wil zich uitbreiden, zijn rijk vestigen, een rijk dat niet van deze wereld is, de zojuist overwonnene. Zo hunkert hij er dan naar om alles in alles te worden, d.w.z. hoewel ik geest ben, ben ik toch niet een volmaakte geest en moet daarom eerst de volmaakte geest zoeken.
Daardoor echter verlies ik, die me net als geest gevonden had, mezelf meteen weer omdat ik me voor de volmaakte geest als een mij niet eigen, maar een volmaakt andere buig en mijn leegheid voel.
Op geest komt nu vrijwel alles aan, maar is ook elke geest de “juiste” geest? De juiste en ware geest is het ideaal van de geest, de “heilige geest”.
Hij is niet mijn of jullie geest, maar juist een ideale, een volmaakt andere, hij is “God”, “God is geest”. En deze volmaakt andere “Vader in de hemel geeft hen, die hem vragen”.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

neus

Bericht door neus » 31 aug 2014, 13:20

Het is enige tijd geleden dat ik Stirner heb gelezen, ik heb het ooit aanbevolen aan philotuut, die er wel wat aan heeft gehad volgens mij. Ergens is het paradoxaal dat de mens een volkomen zelfzuchtig wezen is, maar dan toch niet een filosofie kan schrijven waarmee je erkend wordt en dan liever een filosofie schrijft waarmee je miskent blijft.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 31 aug 2014, 13:45

Ik dacht dat Philotuut er zelf mee gekomen was. Een hele tijd terug.
Er is toen een mooie discussie geweest die helaas door de nieuwe versie van de forumsoftware vervormd is.

Philo gebruikt een karakter tekening van Stirner op twitter (maar hij twittert net zo vaak als ik. Eén keer per jaar of zo. Ik denk dat hij nog steeds weg is van die filosoof.

Wat me in de tekst interesseert is hoe hij het begrip geest hanteert.
In het tweede stuk van het eerste hoofdstuk komt de volwassenheid aan bod. Het is een mooie inleiding tot zijn denken zeg maar.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 31 aug 2014, 13:49

Rond de eeuwwisseling was het geloof dat Nietzsche beïnvloed was door Stirner zo wijd verbreid, dat het haast een gemeenplaats werd, tenminste in Duitsland. Dat was voor een van de waarnemers aanleiding om in 1907 op te merken, dat “Stirners invloed in het huidige Duitsland verbijsterende afmetingen heeft aangenomen en over het algemeen vergelijkbaar is met die van Nietzsche. De twee denkers worden gezien als vertegenwoordigers van in wezen dezelfde filosofie.
http://nl.wikipedia.org/wiki/De_relatie ... ax_Stirner

neus

Bericht door neus » 31 aug 2014, 14:58

Uiteindelijk ben je zelfzuchtig voor jezelf, en als jijzelf moreel gezien het belangrijker vindt om te getuigen van een bepaalde waarheid of filosofie, dan is dat waar die zelfzuchtigheid op gericht is.

Mensen die zelfzuchtigheid als negatief afwijzen omdat het moreel gezien slecht zou zijn, gaan er van uit dat alle mensen slecht zijn, wat natuurlijk niet zo is. Een dergelijk denkbeeld (alle mensen zijn slecht) zegt meer over jezelf dan over anderen denk ik.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 31 aug 2014, 17:12

Het heeft vast iets met eerlijkheid te maken. Het enigste wat ik uit mijn opvoeding meegekregen heb. Maar dat vind ik voldoende ..

neus

Bericht door neus » 31 aug 2014, 17:36

niet iets dat ik heb meegekregen, ik had als jongetje veel fantasie en nog steeds overdrijf ik af en toe, vooral het dramatiseren om je eigen leven interessanter te maken...
Ik kan me voorstellen dat Stirner niet zozeer vanuit eerlijkheid handelde, maar om te kunnen leven met wat hij eerder had uitgespookt, hoe kan anders zoiets zo belangrijk voor je worden. Het zal toch niet alleen zijn geweest dat je denkt dat externe partijen hypocriet zijn....misschien ook wel

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 sep 2014, 11:50

2.

De man onderscheidt zich van de jongeling doordat hij de wereld neemt
zoals zij is in plaats van haar slecht te wanen en haar te willen verbeteren
d.w.z. naar zijn idealen te modelleren; in hem vestigt zich de mening dat men
met de wereld in zijn eigen belang moet omspringen en niet volgens zijn
idealen.
Zolang men zich enkel als geest weet en al zijn waarde erin legt geest te
zijn (het valt de jongeling licht zijn leven, het “lijfelijke” voor een niets op te
geven, voor de allerdwaaste krenking van de eer) zolang heeft men ook
alleen maar gedachten, ideeën die men eenmaal, zodra men er een
werkkring voor gevonden heeft, hoopt te kunnen verwezenlijken; men heeft
voorlopig dus alleen maar idealen, niet verwezenlijkte ideeën of gedachten.
Pas als men zichzelf lijfelijk bemint en zichzelf in levende lijve prettig vindt,
dan bevindt men zich echter op rijpere leeftijd, bij de man, pas dan heeft men
een persoonlijk of egoïstisch belang dat wil zeggen niet alleen een belang van
onze geest, maar integendeel totale bevrediging, een bevrediging van de
hele kerel, een zelfzuchtig belang. Vergelijk toch eens een man met een
jongeling of hij jullie niet harder, minder grootmoedig, zelfzuchtiger lijkt? Is hij
daarom slechter? Jullie zeggen nee, hij is alleen duidelijker of zoals jullie het
ook wel noemen “praktischer” geworden. Hoofdzaak is evenwel dat hij
zichzelf meer tot middelpunt maakt dan de jongeling die met iets anders bv.
God, vaderland en dergelijke “dweept”.
Daarom vertoont de man een tweede zichzelf-vinden.
De jongeling vond zichzelf als geest en verloor zich weer in de algemene
geest, de volmaakte, heilige geest, de mens, de mensheid, kortom in allerlei
idealen: de man vindt zichzelf als geest in levende lijve.
Knapen hebben alleen maar ongeestelijke d.w.z. gedachteloze en
ideeënloze belangen, jongelingen enkel geestelijke, de man werkelijke,
persoonlijke, egoïstische belangen.
Wanneer het kind geen voorwerp heeft waarmee het zich kan bezig
houden, dan verveelt het zich: want met zichzelf kan het zich nog niet bezig
houden. Omgekeerd gooit de jongeling het voorwerp aan de kant omdat voor
hem uit het voorwerp gedachten voortkwamen: hij houdt zich met zijn
gedachten bezig, zijn dromen, is geestelijk bezig of liever “zijn geest is
bezig”.
Al het niet geestelijke vat de jongeling samen onder de verachtelijke
benaming “uiterlijkheden”.
Wanneer hij zich desalniettemin aan de meest kleingeestige uiterlijkheden
vastklampt (bv. studentenmanieren en andere formaliteiten) dan gebeurt dat
omdat en wanneer hij daarin iets geestelijks ontdekt, d.w.z. als ze voor hem
symbolen zijn.
Zoals ik mijzelf achter de dingen vind en wel als geest moet ik mijzelf later
ook achter de gedachten vinden nl. als hun schepper en eigenaar. In de tijd
van de geest groeiden de gedachten mij, wiens voortbrengselen ze toch
waren, boven het hoofd: als koortsfantasieën zweefden ze om mij heen en
beangstigden ze mij, een huiveringwekkende macht. De gedachten waren
voor zichzelf in levende lijve geworden, waren spoken zoals God, Keizer,
Paus, Vaderland, enz. Als ik hun levend lijf verstoor, dan neem ik het in het
mijne terug en zeg: Ik alleen ben in levende lijve. En nu neem ik de wereld
voor wat ze voor mijzelf is namelijk als de mijne, als mijn eigendom: Ik betrek
alles op mijzelf.
Zou ik als geest de wereld in de diepste wereldverachting terugstoten, dan
stoot ik als eigenaar nu de geesten of ideeën in hun ”ijdelheid” terug. Ze
hebben geen macht meer over mij zoals over de geest geen “aards geweld”
macht heeft.
Het kind was realistisch, in de dingen van deze wereld gevangen totdat
het hem langzamerhand lukte zelf achter deze dingen te komen; de jongeling
was idealistisch, door gedachten bezield, tot hij zich tot een man opwerkte,
de egoïstische, die met de dingen en gedachten naar hartelust omspringt en
zijn persoonlijke belang boven alles plaatst. Tot slot de grijsaard? Als ik er een
word, is er nog tijd genoeg om daarover te spreken.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 sep 2014, 14:35

Stirner:
Pas als men zichzelf lijfelijk bemint en zichzelf in levende lijve prettig vindt,
dan bevindt men zich echter op rijpere leeftijd, bij de man, pas dan heeft men
een persoonlijk of egoïstisch belang dat wil zeggen niet alleen een belang van
onze geest, maar integendeel totale bevrediging, een bevrediging van de
hele kerel, een zelfzuchtig belang.
Daarom vertoont de man een tweede zichzelf-vinden.
De jongeling vond zichzelf als geest en verloor zich weer in de algemene
geest, de volmaakte, heilige geest, de mens, de mensheid, kortom in allerlei
idealen: de man vindt zichzelf als geest in levende lijve.
Zoals ik mijzelf achter de dingen vind en wel als geest moet ik mijzelf later
ook achter de gedachten vinden nl. als hun schepper en eigenaar.
Het is naar mijn idee vrijheid naar twee kanten:
- Ten opzichte van de natuur en andere mensen en:
- Ten opzichte van de geest

Maar hij zegt het zelf het duidelijkst in de laatste quote, tenminste dat vind ik als je beide stukken gelezen hebt.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 sep 2014, 14:45

In feite is het ook een poging om jezelf tot een éénheid te smeden, samen met je lichaam, de wereld en de anderen. Door één uitgangspunt te kiezen.

Namelijk: Ik ben de enige en de wereld is mijn eigendom.
Primair staat het eigen leven. In feite is dat een totale verantwoordelijkheid als je de mogelijke ontwikkeling die hij schetst volgt of hebt gevolgd.

Ik vind het typisch overeenkomen met een totale andere filosoof. Te weten Kierkegaard. Die zegt: De subjectiviteit is de waarheid.

Het belang van je eigen leven. Gooi het niet weg of zo iets ..

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 sep 2014, 16:51

Afbeelding

Introducing Ayn Rand: Een filosoof van het egoïsme en de tea-party.
Ze noemt het objectivisme. Hoe dat vergelijken met Kierkegaard?
Een rokende vrouwelijke filosofe ... Als bijvoorbeeld Hannah Arendt, het liefje van Heidegger.

Waarom niet verdiepen in de geschiedenis van de filosofie.
Alleen internet gelul? Dit is ook actueel!

In de grondwet van de VS staat het recht op het nastreven van eigen geluk.
Hoe zit het met de moraal?

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 sep 2014, 16:54

Bijvoorbeeld: Waarom zou ik belasting betalen voor loosers?

neus

Bericht door neus » 01 sep 2014, 17:02

de filosofie van Rand komt er op neer dat je niets leert als je voor je laat zorgen en dat zorg bieden dus vaak neerkomt op mensen kansen ontnemen. maar ageren tegen bemoeizucht gebeurt natuurlijk ook om dingen te kunnen doen die het daglicht niet verdragen.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 sep 2014, 17:09

Daarom is filosofie vaak bedoelt voor jezelf. En niet maatschappelijk ..

Zelfs als mensen uit hun nek kletsen is er wijsheid in ..
Who cares (over de bron ..).

neus

Bericht door neus » 01 sep 2014, 17:53

Eens, het algemene nut van filosofie is mogelijk zelfs een gevaarlijk concept, altijd onderdeel van een machtsspel.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 sep 2014, 18:32

En wanneer ga je mijn pm lezen? Ik dacht al dat ik je beledigd had ..

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 sep 2014, 18:39

(vervolg)
http://www.geschiedenis24.nl/ovt.html

Voor een leuke genuanceerde blik op Rand ..
Allerlei mensen zetten filosofen in hun vaandel. Hoe gevaarlijk gedachtes kunnen zijn inderdaad ..

Neem Nietzsche, Marx, Hegel, Bergson zelfs ..

neus

Bericht door neus » 01 sep 2014, 19:50

yopi schreef:En wanneer ga je mijn pm lezen? Ik dacht al dat ik je beledigd had ..
absoluut niet, had het wat druk, mijn google mail geeft ook geen signaal meer op de telefoon.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 02 sep 2014, 11:57

Leuk dat je nog steeds meeleest Philo!
Mee eens. Ik ben tog werkleijk diegene die mijn leven ervaart!
Dat is inderdaad precies het punt!
Ik ben idd nogsteeds gecharmeerd van Max en heb eens een poging gewaagd of ben daar eigenlijk nog mee bezig, om te kijken of en welke overlapping Stirner en Levinas hebben.

Ik had ook al aan Levinas gedacht. Omdat hij de(het) A(a)nder/andere (L'autre) primair stelt.

De verbinding zit er denk ik in dat voor we de ontwikkeling doorgemaakt hebben die Stirner schetst in dit eerste hoofdstuk de ander ook werkelijk primair is. Later hebben we de neiging dat te vergeten. Terwijl het op de achtergrond altijd speelt.

Sloterdijk heeft eens van Levinas gezegd dat hij probeerde de ander in de westerse geest vast te schroeven. Als tegenwicht zeg maar. Daarmee is niets van Stirner ontkracht naar mijn mening.

Maar ik hoor graag jouw gedachten hierover! Als je wilt ..
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 02 sep 2014, 14:12

ik lees zeker mee. Ben alleen al een aantal jaar gelukkig samen met een ander en heb er min of meer voor gekozen mijn filosofie te leven anders dan mij in mijn geest te vergeten. Dat zou mijn risico zijn dat ik dan enkel in mijn geest verblijf en het lichaam tot fehicle reduceer. En samen zijn kost tijd en toewijding enz
Ik snap het. Top!
Maar gelukkig kan ik hier nog schermen met plezierig volk zoals jij
Ik hou ook van jou :K
De ander, dat ben ik was het niet..?
Ik weet niet precies wat je hier bedoelt maar ik druk het uit als: uit de ander(en) geboren.
Indeze is de homo ludens ook wel een leuke om als ingredient toe te voegen. Ik blijf primair maar anderen bemoeien zich ermee en maken hun zaak mijn zaak. Bemoei je met jezelf. Of speel zelf en laat mij mee doen. Anders zal ik een ander weg kiezen.
Ha ha .. mooi man.
Zie mijn punt; ik ben egoïst en realiseer mij dat jij dat ook bent kom laten we samen genieten. "het recht" te genieten komt volgens mij al bij Epicures vandaan. En ik denk dat hij genieten niet zo gericht heeft op materialistische zaken. Mogelijk meer binnen "geest"
Ja. Doordat je je dat realiseert kun je een ander ook wat gunnen en het plezier daarmee verdubbelen.

Ik denk dat je gelijk hebt wat betreft Epicurus. Maar dan wel lekker in zijn tuin!

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 16 nov 2014, 15:12

In de kindertijd neemt de bevrijding een zodanig verloop dat we achter het wezen van de dingen of ”achter de dingen” proberen te komen: daarom luisteren we al hun zwakheden af, waar zoals bekend is kinderen een zeker instinct voor hebben, daarvoor breken en ontleden we graag, snuffelen zo graag in verborgen hoeken, spieden naar het verhulde en verborgene en beproeven alles.
Pas als we daarachter gekomen zijn, voelen we ons zeker; zijn we er bv. achtergekomen dat de roede tegenover onze trots te zwak is, dan vrezen we haar niet meer, “we zijn haar ontgroeid”.
Achter de roede staat machtiger dan zij, onze trots, onze trotse moed. Wij komen geleidelijk achter alles wat voor ons eng en niet pluis was, de enge gevreesde macht van de roede, het strenge gezicht van de vader, enz. en achter alles vinden we onze ataraxie dat wil zeggen: onze onverstoorbaarheid, onverschrokkenheid, onze tegenkracht, overmacht en onbedwingbaarheid. Wat ons eerst vrees en respect inboezemde daar
trekken we ons niet schuw meer voor terug, maar vatten moed. Achter alles vinden we onze moed, onze superioriteit; achter het barse bevel van de meerderen en ouders, staat immers onze moedige instemming of onze verschalkende slimheid. En hoe méér we ons voelen, des te minder schijnt
het, wat tevoren onoverwinnelijk leek. En wat is onze list, slimheid, moed, trots? Wat anders dan geest! Een geruime tijd blijven we van één gevecht dat ons later zo de adem beneemt, verschoond nl. van het gevecht tegen de rede. De mooiste kindertijd gaat voorbij zonder dat het nodig was met de rede te worstelen. We bekommeren ons in het geheel niet om haar, laten ons met haar niet in en nemen geen rede aan. Door overtuiging brengt men ons tot niets en voor goede redenen, principes, enz., zijn we doof; tegen liefkozingen, straffen en dergelijke kunnen we echter heel slecht.
Dit bittere gevecht op leven en dood met de rede treedt pas later op en dan begint een nieuwe fase: tijdens de kindertijd dartelen we rond, zonder
veel te piekeren.
Geest heet onze eerste vondst, de eerste ontgoddelijking van het goddelijke, d.w.z. van het enge, de spoken, de ”hogere machten”. Ons fris, jeugdig gevoel, het gevoel van eigenwaarde, wordt door niets meer geïmponeerd: de wereld is minderwaardig verklaard, we staan daarboven, we zijn geest.
Nu pas zien we dat we de wereld tot dan toe helemaal niet met geest aanschouwd, maar gewoon aangestaard hebben.
Eén antwoord op de 'behoeftigheid' van mensen.

neus

Bericht door neus » 16 nov 2014, 15:50

Ik lees een beschrijving van een machtsstrijd...hoe moet ik dat duiden? Ik heb als kind nooit het idee gehad van een machtsstrijd, dat kwam gewoonweg niet bij me op. Ik ben altijd het braafste jongetje uit de klas gebleven.

Figuren als Nietzsche zie ik als neurotisch, zoals mijn vader, en mijn vader kon alleen dankzij een verslaving aan de valium nog een beetje vader zijn, gewoon leuke dingen doen met zijn kinderen en niet van alles vinden over de wereld.

Machtsstrijd is neurose. Nu geloof ik dat machtsstrijd iets is voor minderwaardige lieden, maar anders kan ik natuurlijk mijn braafheid niet goedpraten.

Waarom mensen perse stout willen zijn... goed het maakt je minder kwetsbaar als je het kan, stout zijn, maar wat je er precies mee wint?

Als je stoutheid tegenover de wereld zet is dat een afwijzing, zo zie ik dat, filosofisch gezien denk ik dat afwijzing verkeerd is, het slaat gewoonweg nergens op. Je hebt gewoonweg geen macht om dingen af te wijzen, en hoe meer je dat wil, hoe meer er af te wijzen zal zijn.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 16 nov 2014, 17:05

Je hebt weer helemaal gelijk. Zo als ik van je gewend ben. Mijn punt is dat je anders kunt kijken. Los van de waarheid van het gezichtspunt.

Ik wil trouwens mijn theorie nog wel uitbreiden: Intellectueel is alles te bewijzen. Daarom geloof ik wel (een beetje) in de voorkeur van mensen die houden van 'eenvoudigheid van geest'.
Dat is niet waar overigens. Maar het houdt wel het idee in het oog dat het om intenties gaat. Hoe zouden anders mensen met elkaar om kunnen gaan die niet dezelfde geestelijke bagage hebben?

(Hoe zouden anders mensen met elkaar om kunnen gaan die niet dezelfde geestelijke bagage hebben?)
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

neus

Bericht door neus » 16 nov 2014, 17:11

Dat doen ze dus niet met elkaar omgaan, maar het is dan voortdurende polariseren zodat je in groepen komt waar je het wel met elkaar eens bent, maar die dan tegenover andere groepen staan (in conflict). Vast weer een intellectueel uitgangspunt.

En als ze dan in hun groepje zitten het polariserende weer missen of daar niet mee kunnen stoppen, ja ja...

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 3
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 19 nov 2014, 03:56

neus schreef:Dat doen ze dus niet met elkaar omgaan, maar het is dan voortdurende polariseren zodat je in groepen komt waar je het wel met elkaar eens bent, maar die dan tegenover andere groepen staan (in conflict). Vast weer een intellectueel uitgangspunt.

En als ze dan in hun groepje zitten het polariserende weer missen of daar niet mee kunnen stoppen, ja ja...
Heheh.


Thats life, bitch!


Voor sommigen, althans.
yopi schreef:Intellectueel is alles te bewijzen.
O:)

Maar dan moet wel die aureool eraf, geen cirkels meer.

God wikt en beschikt, daarom wikt en beschikt god.

Waarom wikt en beschikt god dan nooit hetzelfde?

God = Tijd

God kan niet terug in de tijd, of doet het continue.

Mooie God, besluiteloos figuur dunkt me.

Maar wel in evenwicht ...

History repeating.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

neus

Bericht door neus » 19 nov 2014, 08:38

Wat me zo van het Gulden Midden van Aristotles tegenviel is dat er dus ook in de tijd sprake is van te veel of te weinig. Dat wil alles zeggen.

Er is een periodie van te weinig dan even evenwicht en dan weer een periode van te veel. Het Gulden Midden van de tijd is slechts maar heel kort. Je kunt effectief alleen maar af en toe pieken.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 21 nov 2014, 14:26

De gulden middenweg is een strak gespannen koord.
Met een flinke evenwichtsbalk valt er aardig over te lopen.

Blin
Posts in topic: 1
Berichten: 1358
Lid geworden op: 21 nov 2014, 10:17

Bericht door Blin » 09 apr 2015, 01:25

Geinig allemaal.

De vroege Yopi was ook al van Stirner maar ik vergat een beetje op te letten of het is ergens doorheen geschoten.


Wie kan met zekerheid weten hoever je van de middengrens staat van de deugden?

Als ik zeg dat ik niet van zwart houd, hoever sta ik dan van de middenstip?

Racisme is een heikel punt is het land der deugden. Het is van belang niet één racist aan het woord te laten want de racist die dan aan het woord is zou wel eens de racist in ons allen kunnen zijn.

Ab Ovo

Bericht door Ab Ovo » 09 apr 2015, 11:57

Ik zag net op de voorpagina dat het er behoorlijk op begint te lijken dat ik overal op je kom te liggen. Geile Blin, in hermetische zin uiteraard.

Een mens is een kuddedier, voor de deur staat een rits van 12 groene bakken terwijl het morgen pas groene bakkende is. Zet er 1 zijn bak neer rolt de rest er achter aan. Dan ga ik voor het raam staan en doe zo: :naughty:
maar het helpt niet. Misschien krijg ik straks wel het lid op mijn neus als blijkt dat ik degene ben die ernaast zit, maar ik kan me ergere straffen voorstellen.

Waarheid is een ander woord voor tijdverdrijf.

Het is verveling, amusement. Een waar woord is de achtbaan. (dit is een soort heikoe)

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 23 apr 2015, 18:24

Het Ei van Columbus.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 12 mei 2015, 13:50

Peter ter Mors is de tekenaar zag ik in dat boek dat mijn vrouw gekocht heeft. Googelen leverde niet die tekening van Max op. Maar ik herkende eigenlijk ook de tekenstijl.

Ik hoop dat je het volgende kunt lezen.
Het komt van:
http://de.wikipedia.org/wiki/Der_Einzig ... n_Eigentum
Der Prolog ist übertitelt mit dem von Goethes Vanitas-Gedicht entlehnten Motto Ich hab' Mein Sach' auf Nichts gestellt. Es folgt in Ausformung dieses Mottos ein rhetorisches Feuerwerk, in dem Stirner sich gegen jede Einvernahme für welche „Sache“ auch immer wendet: „Was soll nicht alles meine Sache sein! Vor allem die gute Sache, dann die Sache Gottes, die Sache der Menschheit, der Wahrheit, der Freiheit, der Humanität, der Gerechtigkeit ... Meines Volkes, Meines Fürsten, Meines Vaterlandes...“ Stirner, der demonstrativ Worte wie Ich, Mich, Mein etc. groß schreibt, weist solche Forderungen zurück und sagt: „Stelle Ich denn Meine Sache ... auf Mich“ – ganz gemäß dem zitierten Motto. Den üblichen Vorwurf, er sei – ohne Dienst an einer derartigen Sache – doch (ein) Nichts, weist er ebenfalls zurück: „Ich bin [nicht] Nichts im Sinne der Leerheit, sondern das schöpferische Nichts, das Nichts, aus welchem Ich selbst als Schöpfer alles schaffe.“ Selbst die „gute Sache“ will er nicht zu seiner machen: als ein Nietzsche avant la lettre behauptet er: „Ich bin weder gut noch böse. Beides hat für Mich keinen Sinn“, und er schließt den Prolog mit dem ebenfalls von Goethe entlehnten Ausruf: Mir geht nichts über Mich!

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 12 mei 2015, 13:53

http://nl.wikipedia.org/wiki/Der_Einzig ... n_Eigentum

Hier komt die passage niet voor helaas. Maar is misschien de moeite waard om als interpretatie van zijn boek te lezen. Ook voor ander forummers.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 12 mei 2015, 14:05

Ik ga dat boek wel lezen denk ik. Dan zal ik die vraag in mijn achterhoofd houden.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 12 mei 2015, 14:27

Ha ha ..

Tsja. Als overvloed dreigt moeten mensen samenwerken ...

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 12 mei 2015, 16:37

Het was een grapje. Maar zeker niet slecht om het serieus te maken denk ik ...

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 3
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 13 mei 2015, 21:35

Wat is overvloed?
En volgens Damocles?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Stirner
Posts in topic: 1
Berichten: 2
Lid geworden op: 11 mei 2016, 22:09
Contacteer:

Bericht door Stirner » 12 mei 2016, 10:07

voor degelijke informatie en artikels over stirner: www.max-stirner.be

Leon

Bericht door Leon » 12 mei 2016, 14:14

Stirner schreef:voor degelijke informatie en artikels over stirner: www.max-stirner.be
Egoistisch hoor, om zo maar reclame te maken voor Stirner. :greins:
Laatst gewijzigd door Leon op 12 mei 2016, 16:44, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 12 mei 2016, 22:27

Is die Stirner een belg eigenlijk?

Leon

Bericht door Leon » 12 mei 2016, 22:36

Duitstalig...(der einzige und sein eigentum)

Ik heb bij het lezen vooral de mythe van miskenning door tijdgenoten bijzonder gevonden. Je schrijft als je egoist bent toch geen onpopulaire boeken?

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 25
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 12 mei 2016, 22:56

Dat weet ik natuurlijk ook. Het was meer een grapje voer die extensie be.

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 3
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 01 jun 2016, 02:21

Der einzige .be und sein Eigentum.

Ik vind dat we er iets te lacherig over doen.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten