waarheid

[Kiro]

dan zou ik willen zeggen dat het verwerpelijk is om meerdere waarheden toe te laten in onze gedachte, want het zou de betekenis van de waarheid schaden.

Succes en veel sterkte dan met het zoeken naar het Absolute.

ik heb wel een vraag voor diegene die zegt dat er meerdere waarheden zijn. wat als de waarheid vrij is voor ieders eigen interpretatie wat is de waarheid dan nog waard?

Voor jouw idee van Waarheid kan ik zeggen dat die vorm van Waarheid wel deze is, namelijk het kale koude lege vacuümveld waar niets over te melden valt. En daarmee is er toch nog iets over gemeld...

[rnull]

dan zou ik willen zeggen dat het verwerpelijk is om meerdere waarheden toe te laten in onze gedachte, want het zou de betekenis van de waarheid schaden.

Succes en veel sterkte dan met het zoeken naar het Absolute.

ik heb wel een vraag voor diegene die zegt dat er meerdere waarheden zijn. wat als de waarheid vrij is voor ieders eigen interpretatie wat is de waarheid dan nog waard?

Voor jouw idee van Waarheid kan ik zeggen dat die vorm van Waarheid wel deze is, namelijk het kale koude lege vacuümveld waar niets over te melden valt. En daarmee is er toch nog iets over gemeld...

Zoals ik het in eerste instantie las, was het nogal stekend geschreven, net alsof er een compleet andere reden achter het schrijven zit.

[Kiro]

@ Rnull:
Valt wel mee . Ik bedoel natuurlijk wel iets te zeggen, maar niet in die zin dat ik jou afkraak o.i.d. Misschien komt mijn wat sarcastische humor wel op die manier over.

[rnull]

@ Rnull:
Valt wel mee . Ik bedoel natuurlijk wel iets te zeggen, maar niet in die zin dat ik jou afkraak o.i.d. Misschien komt mijn wat sarcastische humor wel op die manier over.

Begrijp ik, maar daar maak ik me niet druk om! En sarcastische humor kan ik wel wat mee, maar ik denk ik leg het iets meer uit op basis van je; Helaas.

[Sardonic]

sardonic de waarheid, koud of warm zijn via het lichaam waarneembare gevoelens waar afhankelijk van onze lichaam al dan wel of niet verzwakt, wel of niet getraind, gevormd door onze opvoeding, van tijd en plaats enz
hebben we wel of niet gegeten, kortom koud en warm lenen zich niet voor een waarheid, deze spelen in op gevoelens en gevoelens zijn subjectief, de waarheid niet. zo lijkt mij heel jouw voorbeeld vol zit met subjectieve informatie, die uiteraard logischer wijs alleen subjectief te benoemen zijn, dit is immers hun aard. maar laat ik jouw vragen, wat is de temperatuur van die kamer, want dan ben ik met het objektieve bezig. zonder deze objetieve informatie zegt de waarheid dus dat de gevoelstemper\tuur van elk mens verschillend is. dat is de waarheid

Dat is een waarheid.

Laat ik volstaan met de stelling dat iedere objectieve waarneming in samenhang is met eenzelfde soort subjectieve waarneming. Een pure objectieve waarneming kan alleen in theorie.

[alain]

en ik zie dat de pure objektieve waarneming kan in de praktijk, ongeacht wie gelijk heeft welke van de 2 lijkt je goed?

[alain]

ogeacht van de vorige vraag van mijn zijde, het lijkt dat jij nu daadwerkelijkin duidelijke en begrijpelijke omschrijving van waarheid geeft, en wil je hiervoor bedanken, en beloof dat ik me niet van de wijs zal laten brengen als men mij vraagt, wat is waarheid?
want ik zal antwoorden: een puur objektieve waarneming.

[Verwijderde gebruiker]

Een pure objectieve waarneming kan alleen in theorie.

Als men mij vraagt, "Wat is waarheid?", dan zal ik antwoorden: "Een puur objectieve waarneming."

Als Sardonic en alain beiden gelijk hebben (wat ik zeker niet uit wil sluiten), dan bestaat de waarheid alleen in theorie.

[alain]

wel zie ik net, na dit gezegd te hebben dat het puur niet meer dan een kreet is om mijn antwoord op te fleuren hier voorkom ik mee dat ik mij mee laat sleuren in puur. waarheid is dus een objektieve waarneming. het pure gebruik indien nodig in de retoriek, verder onthoudt ik mij hiervan.

[alain]

hoe kan dat nou okke, ik begrijp je niet. hoe kunnen we beide gelijk hebben?

[Sardonic]

Waarheid is een objectieve waarneming. Jammer dat de mens niet in staat is om alleen objectief waar te nemen. Wanneer een mens waarneemt zit daar ook altijd een dosis subjectiviteit in.

Een meetapparaat kan wel objectief waarnemen, alleen is dat ding weer door een mens gemaakt dus zit er ook subjectiviteit in. En ook al zou het apparaat 100% objectief meten dan nog is het de mens die de gegevens die het apparaat voort brengt interpreteert en er dus weer subjectiviteit aan toe voegt.

Snap je nu waarom waarheid zo veel weerstand en discussie oproept?

Daarom hou ik het bij mijn eigen waarheid: alles kan, alles mag.

[alain]

waarom, is het toch voor de mens onmogenlijk om objektief te zijn als we zeggen ons ervan bewust zijn van het subjektief. ik durf zelfs te beweren dat in sommige beroepen het geeisd wordt om objektief te zijn.

[alain]

sterker ik maak het mijzelf moeilijk, men hoeft alleen maar objektief waar te nemen. het objektief beoordelen laat ik voor het gemak maar even gaan, als het nodig is halen we hem wel in.

[Kiro]

Een mens kan alleen objectief zijn binnen het menselijke (denk)kader, lijkt mij.

[ziznl]

sterker ik maak het mijzelf moeilijk, men hoeft alleen maar objektief waar te nemen. het objektief beoordelen laat ik voor het gemak maar even gaan, als het nodig is halen we hem wel in.

Waar betrekt dat objectieve zich dan op?
Op 'het waarnemen' als object?
Op 'het objectief waargenomen ding' ?
Of op de 'waarnemer van het waarnemen' ?

Ik word zo onderhand helemaal gestoord van dat gebruik van de woorden subject, object, objectief, subjectief, terwijl volgens mij werkelijk iedereen maar dan ook iedereen daar volstrekt verschillende betekenissen bij denkt!

[alain]

okke je vroeg me hoe ik op dit forum gekomen ben, het komt door de situatie die rnull mij toekende, namelijk dat ik in een leugen leef, en hier ben ik mij bewust van geworden. nou lijkt het mij alsof ik dit, als ik mijn eigen geschiedenis ga bekijken, dat deze kennis al onbewust in mij aanwezig was, maar door gebrek aan kennis niet als waar ervaren. als ik eerlijk mag zijn en naar waarheid mag praten, komt het voornamelijk omdat iedereen wel eens liegt. zo hebben mij ouders gelogen, en leraren, media, bazen, leiders, mijn vrienden, collega's en zo door gaande lijkt dus inderdaad dat ik met iedereen ook iedereen bedoel, zo ook ikzelf.

dit laatste gegeven ben ik mij heel van bewust. om het niet te lang te maken, ben ik mijn eigen leugens, waar wonderbaarlijk de mens in gaat geloven ten behoeve van zichzelf, langzaam aan het ontrafelen. je zult begrijpen dat ik dus vragenen gaan stellen, een hele hoop vragen. zo is mijn eerste echte onderzoek gebleken, dat de mensen boos worden op het moment dat door mijn vragen blijkt dat ze liegen. tijdens deze strijd lijkt het mij dat de meerder waarheden aan het licht komen, en zo komen de verschillende waarheden over als een democratie, waar men zelf mag kiezen achter welke hij zich schaart, en zelfs het recht heeft om er een hele nieuwe aan toe te voegen. als het ik dit probeer te benoemen lijkt het wel alsof de gehele wereld over mij heen stort, en vanaf dit moment ben ik de onrust stoker geworden, want iedereen heeft recht op zijn waarheid, en dit klinkt moet ik toegeven dan ook heel mooi en vrij. maar het lijkt wel zo mooi, de eigen waarheid, dat hij kunstmatig oogt. nou lijkt het mij dat ik hetzelfde kan zeggen met totaal andere woorden, die vele malen minder te verteren zijn, maar volgens mij precies hetzwelfde fenomeen aanduiden, namelijk iedereen mag liegen.

en zo ben ik hier gekomen, met het idee dat hier op deze plek in de naam van de filosofie, er wat er dan ook gezegd wordt, er onder geen geding gelogen wordt, maar dat de mensen hier, daadwerkelijk hun gedachte vrij laten, zelfs ten koste van de ego, ten behoeve van wijsheid.

hoe ik tot filosofieben gekomen? laten ik maar naar waarheid antwoorden, dat ik me heb laten overtuigen door socrates zelf.

[alain]

ziznl, slaat een spijker op de kop, de woorden hebben al een betekenis. en niemand heeft de vrijheid om maar zelf van alles toetevoegen of af te trekken van de betekins hiervan. vandaar ook mijn kern vraag wat is filosofie, want ik blijf over tuigt, dat dit betekent liefde voor wijsheid. en dat is objektief, dus los van wat ik er persoonlijk van vind. en zo met alle woorden. als men nu mij zegt dat er toch echt meerdere betekenissen zijn voor diverse woorden, en mij zou vragen welke dan de juiste zou zijn, zou ik zeggen hij die het dichts bij de oorsprong te vinden is, en zo min mogelijk nabootsingen in zich draagt de meest juiste is.

[Kiro]

Alain:

liefde voor wijsheid. en dat is objektief, dus los van wat ik er persoonlijk van vind

Persoonlijke aantrekking tot iets abstracts-subjectiefs dus, lijkt mij. Want wie zegt mij dat liefde objectief is. Wie zegt mij dat wijsheid objectief is. Wie zegt mij dat genegenheid voor iets abstracts objectief is.
Van mij mag het hoor. Zou de wereld een stuk simpeler maken, maar enkel het feit dat alle mensen altijd aan het discussiëren zijn bewijzen volgens mij het tegendeel al.

[alain]

ziznl, ik begin te begrijpen, waar het jou om te doen is, het laatste getoog begint mij nu ook voor te komen als woordengoochelarij. zo lijkt dat de vorige spreker, allerlei kunsten uithaald, waardoor het net lijkt dat hij met mij speelt, zo woorden mij gedachten kompleet vernietigt, door waarheid, zo blijkt.

[alain]

beste vyumae, als antwoord op je vragen, het lijkt mij dat onder anderen, waarheid zegt dat liefde objektief is, en zo ook wijsheid. want zo blijkt dat de waarheid objektieve waarneming is. en de wijsheid zelf, zou uit naam van zijn eigen betekenis eisen objektief te zijn, want wijsheid is toch het grootste goe, hoe kan hij onderhevig zijn aan meningen. dan zou hij alles zijn behalve wijsheid. en het feit dat mensen altijd zitten te discussieren is toch alleen maar bewijs dat mensen vaak liegen, discussieren heeft toch niets met wijsheid te maken, maar toch alles met meningen. of wil je wijsheid als een wedstrijd neerzetten, waarbij de beste of nog beter de mooiste mening als winnaar wordt betiteld, en als prijs zich waarheid mag noemen, maar het blijkt onvermijdelijk, dat er een andere mening komt, die op zijn beurt veel mooier is, dan komt de prijs aan hem toe, en dan mag hij zich de waarheid noemen. en net zo makkelijk heb jij net de liefde omgewisseld met genegenheid, alsof deze mening iets toevoegt. want ik kijk genegenheid ziet er heel anders uit dan liefde, en net zo makkelijk betrek je abstract in mijn gedachte, maar deze heeft hier nu niets mee van doen, laat hem het bij zijn eigen vakgebied houden.

[Mtheman]

Hmz ik kan mij niet meer onttrekken om hierin te reageren.
Ik heb al eens een topic over waarheid geopend, ik kwam daarin min of meer tot de conclusie dat "De waarheid" niet gekend kan worden, immers omdat de mens niet weet wat precies "de waarheid" is. Verder heb ik het dan ook maar losgelaten, omdat het geen zin heeft iets zinnigs te zeggen over iets wat niet gekend kan worden.

Natuurlijk bestaat er zoiets als een empirische waarheid, maar dat is niet "de waarheid", slechts enkel wat wij zien en wat wij dan dus kennen zou waar moeten zijn? Aldus een nogal onhoudbare filosofische waarheid.

Daarom kies ik maar voor de hermeneutiek, niet dat dit de waarheid verkondigt maar wel de plaatsgebondenheid van de persoon in kwestie zijn waarheidsbeeld begrijpelijk maakt.

@ Okke
snap jij dan niet dat als jij als waarheid hanteert dat de waarheid door niemand gekend kan worden (dit een algemeen geldende waarheid is), dus dan jouw waarheid door jouw eigen waarheid onderuit wordt gehaald?

@ alain
De mens is subjectief alleen al daardoor kan het dus niet objectief waarnemen, dat is mijn subjectieve mening. Derhalve is de drang naar objectieve waarheid een zinloze bezigheid. Stellen dat je de waarheid (universeel & objectief) kent, vind derhalve nogal een gewaagde alleen al door de eigen subjectiviteit buiten beschouwing te hebben gelaten, ik denk dan ook niet dat dit stand zal houden.

[Kiro]

@ Alain:
Ik zie dat je een cirkelredenering maakt. Nu heb ik echter geen tijd voor uitvoerige berichtjes, dus dat volgt nog.

[Verwijderde gebruiker]

Snap jij dan niet dat als jij als waarheid hanteert dat de waarheid door niemand gekend kan worden (dit een algemeen geldende waarheid is), dus dan jouw waarheid door jouw eigen waarheid onderuit wordt gehaald?

De waarheid (= mijn beeld van de waarheid) is dat niemand de Waarheid kan kennen. Dat haalt mijn beeld van de waarheid niet onderuit; dat illustreert dat mijn beeld van de waarheid niet de Waarheid is, maar slechts mijn beeld van de waarheid.

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[alain]

okke vind jij me ook een onruststoker? want het zeker niet zo dat ik zomaar mensen zeg dat naar wat hun zeggen, leugens zijn. maar wat ikje vertellen kan, is dat als mensen iets naar waarheid zeggen, en je er iets overvraagt, dat dan de antwoorden weg blijven, en als hier op gewezen word, dan zo is mij gebleken komt de boosheid. en met jou recht, waar je op wijst wil ik graag meegaan, maar ik kan alleen dit recht toekennen als er ook een plicht tegen over staat, bijvoorbeeld, het kennen van je eigen beperkingen. of de plicht, niet boos te worden op een beredenering van een ander, zolang dit bij een beredenering blijft. zouden we op zo een manier dan toch samen kunnen komen in gedachten?

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[alain]

je braagt me om praktijk voorbeelden, die wil ik wel geven maar neem jij de vrijheid om een onderwerp te kiezen, zodat asl we te maken krijgen met deze boosheid, wij samen verantwoordelijk zijn. want het is namelijk zo dat deze voorbeelden overal te zien zijn, zelfs op dit forum. maar ik laat het nu aan jou om een richting te kiezen, dan bewandel ik het pad, maar als de onrecht dreigt, verwacht ik wel dat je me komt helpen. je hebt me trouwens nog geen antwoord gegeven op mijn vraag. mag ik bij jou recht een plicht toevoegen?

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[alain]

goed ik zal een willekeurig voorbeeld geven, zo heb ik een buurman die zo als je dat noemt erg dik is. ik noem hem dik, niet omdat idt er zo uit ziet, maar meer omdat hij er lichaamlijk als psychisch last van heeft. zo vroeg hij mij of ik hem ook te dik vond. ik vroeg hem of hij last had van zijn lichaams omvang, waar hij ja op antwoorden. ik kon nu zggen dat ik hem te dik vond. dit begreep hij niet en werd een beetje kwaad. het was immers niet zijn schuld dat hij zo dik was. omdit gegeven te onderzoeken, want het blijkt dat de meeste dikke mensen zich beroepen op iets wat buiten hun macht licht, vroeg ik hem naar zijn lichaams beweging, hij reageerde geirriteerd, het was voor hem volkomen logisch dat hij met zijn lichaam niet teveel aan beweging deed, dit was immers te zwaar. dus ik vroeg hem naar zijn eet patroon. kwaad want het was toch logisch dat zo een groot lichaam meer voeding nodig had, en het gegeven dat er verschil zit in bepaalde voeding, dat was maar om mensen bang te maken. en zo ging het gesprek door, waarbij elke vraag meer kwaadheid opriep.

[alain]

okke ik ben ieder geval blij dat we de plicht aan het recht koppelen, want zo lijkt mij kunnen wij nu een antwoord geven op de massa als ze ons vragen naar de vrijheid van menings uiting, als de massa ons hier naar vraagt dan kunnen we gelukkig in harmonie roepen, dat het recht van vrijheid van meningsuiting moet voldoen aan een plicht. welke deze dan ook wordt, het lijkt mij juist. over de plicht niet boos te worden op redenatie, daar bedoelde ik eigenlijk ons mee, en niet de massa, deze vraag was eigenlijk voor de mensen hier op het forum.

[alain]

om mijzelf de plicht te geven, die hoort bij het recht om op dit forum mijn gedachte te uiten, verplicht ik mezelf om alleen naar waarheid te antwoorden, ook al is deze nadelig voor mijzelf.

[alain]

vyumae, je zegt dat ik een cirkel beredeneer, hoe zie je dat, bedoel je dit positief of negatief, want het lijkt mij volkomen juist dat waarheid benoemen inderdaad 2 kanten opkan. om uiteindelijk tot het einde van de beweging te komen( het begin van een nieuwe) zo kunnen we doormiddel van kennis van de al gemaakte beweging, terug kijken wat deze beweging in gang heeft gezegd, en zo lijkt dat we door kennis ook kunnen bereken waar hij eindigt. nou lijkt mij dat als je de beweging terug loopt je een veilige maar lange weg moet afleggen, met tal van hindernissen die de leugen heeft geplaatst. zo lijkt het mij dat je zeker en vastberaden moet zijn wil je deze weg afleggen. wel lijkt hij mij objektief te bewandelen, als je maar de kennis volgt. naar het zo mij overkomt heb jij hier niet de tijd voor, en komt het over sat jij de waarheid volgt met de beweging mee, je gaat zo snel mogelijk naar het einde, alleen lijkt het wel o de weg die jij kiest nog niet verlicht is, nou heb ik me laten vertellen dat waarnemen in het donker moeilijker is dan in het licht, en vaak blijkt dat mensen in het donker verkeert lopen. naar het op lijkt ben je verdwaalt, daar waar je zegt dat ik in een cirkel loop, lijkt het als of jij verdwaalt in, hoe zal ik het bewoorden, in een weerwar van gangen en kruispunten, en deze verwijzen naar verschillende waarheden, en zo lijkt het of je inderdaad gelijk hebt, als je spreekt over meerdere waarheden, maar dit is niet rechtvaardig, want nu blijkt toch dat jij zelf deze verschillende waarheden op jou pad hebt gebracht. deze wijze van verplaatsen lijkt mij subjektief.

[Sardonic]

goed ik zal een willekeurig voorbeeld geven, zo heb ik een buurman die zo als je dat noemt erg dik is. ik noem hem dik, niet omdat idt er zo uit ziet, maar meer omdat hij er lichaamlijk als psychisch last van heeft. zo vroeg hij mij of ik hem ook te dik vond. ik vroeg hem of hij last had van zijn lichaams omvang, waar hij ja op antwoorden. ik kon nu zggen dat ik hem te dik vond. dit begreep hij niet en werd een beetje kwaad. het was immers niet zijn schuld dat hij zo dik was. omdit gegeven te onderzoeken, want het blijkt dat de meeste dikke mensen zich beroepen op iets wat buiten hun macht licht, vroeg ik hem naar zijn lichaams beweging, hij reageerde geirriteerd, het was voor hem volkomen logisch dat hij met zijn lichaam niet teveel aan beweging deed, dit was immers te zwaar. dus ik vroeg hem naar zijn eet patroon. kwaad want het was toch logisch dat zo een groot lichaam meer voeding nodig had, en het gegeven dat er verschil zit in bepaalde voeding, dat was maar om mensen bang te maken. en zo ging het gesprek door, waarbij elke vraag meer kwaadheid opriep.

Je had dus weinig begrip voor zijn waarheid?

[alain]

sardonic, volgens mij twijfeld deze man over zijn eigen waarheid

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[alain]

zo lijkt mijn voorbeeld waarschijnlijk op veel situaties die we meemaken in het leven, binnen families, werk, relaties. en zo komt de maatschappij in beweging tegen zichzelf, en lijkt hij elke betekenis naar waarheid uit te holen, en zo ook deze man uit mijn voorbeeld. laten we wel wezen, als de man zegt niet te kunnen bewegen door zijn lichaamsomvang, dan is dit niet juist, het lijkt mij juist dat hij het wel kan,maar dat hij veel meer moeite moet doen, juist omdat zijn lichaam niet meer is van wat hetmoet zijn. en zo ook met voeding, het is volkomen waar dat een groot lichaam meer voeding nodig heeft, zo lijkt het me logisch om je lichaam kleiner te maken je minder tot je moet nemen, maar dit kost natuurlijk moeite. en de bewering dat voeding slecht zou kunnen zijn, verzonnen is om mensen bang te maken lijkt me volstrekt gelogen. en zo kunnen we zien dat niet waarheid deze man tegen houdt om zijn lichaam te redden, maar de moeite die hij moet doen. maar waarom heeft deze man hier moeite mee?

[Sardonic]

Vraag het hem eens

Het probleem ligt in jouw opstelling. Jij wilt hem veranderen (goed bedoelt, waarschijnlijk), maar hij wil niet veranderen (althans, nog niet). Hij wil misschien wel hulp, maar zal die dan eerst zelf moeten vragen. Hulp vragen of ontvangen is niet altijd even gemakkelijk. Je moet er klaar voor zijn.

Wat is jouw doel, wat wil je van/met deze man?

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[Kiro]

@ Alain:

...het lijkt mij dat onder anderen, waarheid zegt dat liefde objektief is, en zo ook wijsheid. want zo blijkt dat de waarheid objektieve waarneming is. en de wijsheid zelf, zou uit naam van zijn eigen betekenis eisen objektief te zijn, want wijsheid is toch het grootste goe, hoe kan hij onderhevig zijn aan meningen.

Om te beginnen moet ik zeggen dat ik een deel van je reactie waaruit bovenstaand fragment komt niet volgen kan. Het gaat me echter ook om dit fragment wanneer ik spreek van een cirkelredenering.
Waarheid zegt dat wijsheid objectief is, en omdat wijsheid objectief moet zijn is het (de) waarheid.
Voor de rest vermoed ik dat het volstaat te zeggen dat wijsheid helemaal niet absoluut hoeft te zijn om de volgende redenen:
1: Wijsheid komt voort uit de gedachten van imperfecte en standplaatsgebonden individuen. Het feit dat niet iedereen dit met elkaar eens is bewijst het al, dunkt me.
2: Omdat ze standplaatsgebonden is, is ze verbonden met tijd en plaats. Als de situaties veranderen, veranderen ook de inzichten van mensen. De gehele geschiedenis van de filosofie bewijst dit wel.
3: Als situaties veranderen, en daarmee de inzichten, wil dat zoveel zeggen dat wijsheid gerelateerd gaat aan verandering en dus relatief in verhouding tot werkelijkheid is. Het feit dat iedere cultuur er een eigen gedachtengoed op na houdt bewijst dit al.

nou lijkt mij dat als je de beweging terug loopt je een veilige maar lange weg moet afleggen, met tal van hindernissen die de leugen heeft geplaatst. zo lijkt het mij dat je zeker en vastberaden moet zijn wil je deze weg afleggen. wel lijkt hij mij objektief te bewandelen, als je maar de kennis volgt.

Je kunt je in de eerste plaats afvragen waar (de/deze) kennis vandaan komt...

naar het zo mij overkomt heb jij hier niet de tijd voor, en komt het over sat jij de waarheid volgt met de beweging mee, je gaat zo snel mogelijk naar het einde, alleen lijkt het wel o de weg die jij kiest nog niet verlicht is, nou heb ik me laten vertellen dat waarnemen in het donker moeilijker is dan in het licht, en vaak blijkt dat mensen in het donker verkeert lopen. naar het op lijkt ben je verdwaalt, daar waar je zegt dat ik in een cirkel loop, lijkt het als of jij verdwaalt in, hoe zal ik het bewoorden, in een weerwar van gangen en kruispunten, en deze verwijzen naar verschillende waarheden

Lol. Dat enkele woorden zulke verstrekkende gedachtengangen bij je los kunnen krijgen. Ik vind echter dat het niet het moment is om het al 'op de man' te spelen'.

[alain]

sardonic, ik wil deze man zeker niet veranderen, het is maar een voorbeeld, om okke duidelijk te maken waar ik op doelde. nou is het ook zo dat deze man mij als eerste een vraag heeft gesteld, en ik in deze niet de gene ben die ergens op uit is.
verder lijkt het mij, dat ik alleen maar vragen heb gesteld, suggestief, maar niet dwingend. deze man blijkt, wordt al boos als je alleen maar vragen steld, en om het nog meer onrechtvaardig te maken, hijzelf is degeen geweest die doormiddel van een vraag, mij tot door vragen heeft aangezet.

[Sardonic]

Ik denk dat hij reageert op de gedachte achter jouw vragen. Ik denk dat daar een oordeel achter ligt. Dus in de intentie van jouw woorden ligt ook jouw oordeel. Vandaar zijn reactie.

[alain]

ik begrijp wat je zegt, en de reden voor zijn reactie zijn me nu duidelijk, alleen blijft de reden me als onrechtvaardig voor komen, wat was de reden, om het uberhaubt te vragen? en vraagt hij mij niet om een oordeel? of heb ik me in deze vergist, was het hem om een mening te doen? en als mijn vragen dan beoordelen, hoe luidt het oordeel, want ik heb daar geen uitspraak over gedaan? wat is de gedachte achter mijn vragen? misschien had hij er verstandig aan gedaan om te vragen wat ik bedoelde. het schiet me nu te binnen wat iemand me hier eerder zei, filosofie is vragen om te vragen, tenminste zo herriner ik het me.

[Verwijderde gebruiker]

...

[opmerkingen verwijderd]

[Mtheman]

De waarheid (= mijn beeld van de waarheid) is dat niemand de Waarheid kan kennen. Dat haalt mijn beeld van de waarheid niet onderuit; dat illustreert dat mijn beeld van de waarheid niet de Waarheid is, maar slechts mijn beeld van de waarheid.

Hmmz ik heb hier nog steeds moeite mee Okke, in feite zeg je dat je zelf de waarheid niet kent, maar dat als waarheid aanneemt.
Jouw waarheid is namelijk zo pardoxaal als het maar kan jouw waarheid of de waarheid is dat De waarheid niet gekent kan worden, wat maakt dan jouw waarheid tot waar? M.a.w. ik vind het nogal op los zand gefundeerde stelling die m.i. niet stand kan houden.

[Verwijderde gebruiker]

Jouw waarheid of de waarheid is dat De waarheid niet gekent kan worden, wat maakt dan jouw waarheid tot waar?

Mijn beeld van de waarheid is waar voor mij. En ieders beeld van de waarheid is waar voor ieder ander. En de verschillen in ieders beeld van de waarheid zorgen dat we de ander 'afvallig' vinden --dat die een verkeerd beeld heeft van de waarheid-- of dat we ons eigen beeld onder de loep nemen.

[ziznl]

Mijn beeld van de waarheid is waar voor mij. En ieders beeld van de waarheid is waar voor ieder ander. En de verschillen in ieders beeld van de waarheid zorgen dat we de ander 'afvallig' vinden --dat die een verkeerd beeld heeft van de waarheid-- of dat we ons eigen beeld onder de loep nemen.

Dit weten we inmiddels.

Waarnaar refereer je met jouw beeld van de waarheid?
Waarop is jouw beeld van de waarheid gebaseerd?

[Verwijderde gebruiker]

Op de ene Waarheid die niemand werkelijk kent.

[ziznl]

Op de ene Waarheid die niemand werkelijk kent.

Je spreekt nu van ene Waarheid.
Die komt zomaar _ Poefff_ tevoorschijn, je baseert je beeldvorming erop en vervolgens schrijf je het onkenbare eigenschappen toe.

Bestaat die onkenbare waarheid, waar je je waarheidsbeelden op baseert, nu wel of niet?

[Sardonic]

Er was eens een man die regelmatig op tv te zien was. Hij was met een wandeltocht door Europa bezig. Zijn naam was Mansuk Patel en hij had maar één boodschap: Liefde vóór waarheid. Waarmee hij bedoelde dat liefde belangrijker is dan waarheid. Dus ook al denk jij De Waarheid in pacht te hebben, als je die waarheid boven de liefde plaatst, dat je dan verkeerd bezig bent. Moeilijkheid vond ik wel: hoe bepaal je wat liefde is. Sommige mensen zijn er van overtuigd dat ze uit liefde handelen, toch blijkt de andere partij zich niet geliefd te voelen. Hmm, tja...

[Kiro]

Ziznl is mooi op dreef hier.
Ik moet even denken aan een anekdote van Harry Mulisch over de dood. Als je dat woordje dood vervangt door waarheid, krijg je ongeveer zoiets:
Dat over de Waarheid niets te zeggen valt, maar is daarmee dan toch niet iets over de Waarheid gezegd?
Onoplosbare en eindeloze draaierij is volgens mij het gevolg.

Er was eens een man die regelmatig op tv te zien was. Hij was met een wandeltocht door Europa bezig. Zijn naam was Mansuk Patel en hij had maar één boodschap: Liefde vóór waarheid. Waarmee hij bedoelde dat liefde belangrijker is dan waarheid. Dus ook al denk jij De Waarheid in pacht te hebben, als je die waarheid boven de liefde plaatst, dat je dan verkeerd bezig bent. Moeilijkheid vond ik wel: hoe bepaal je wat liefde is. Sommige mensen zijn er van overtuigd dat ze uit liefde handelen, toch blijkt de andere partij zich niet geliefd te voelen. Hmm, tja...

En dát doet me weer denken aan de conclusie waartoe ik eens kwam na een gesprek op straat met een lid van het nieuwe bijbelgenootschap: dat het uiteindelijk niet de religieuze overtuiging is die het hem doet (voor God), maar de mate waarin je als nietig mens oprecht en intentioneel gehandeld hebt.