creatie van de perfecte mens,,
creatie van de perfecte mens,,
iedereen wil een perfect mens zijn of de perfectie na streven,, maar zou het mogelijk zijn om een perfect mens te zijn hoe zie jij dat??
ikzelf denk het zo als wij de perfecte mens creeeren,, wordt het de/een robot, niemand is perfect, natuurlijk streeft iedereen inclusief ik dat na,
maar wat versta je onder perfectie??
ofwel vraag 2 hoe streef jij naar perfectie??
daar wil ik wel eens van weten:)
ikzelf denk het zo als wij de perfecte mens creeeren,, wordt het de/een robot, niemand is perfect, natuurlijk streeft iedereen inclusief ik dat na,
maar wat versta je onder perfectie??
ofwel vraag 2 hoe streef jij naar perfectie??
daar wil ik wel eens van weten:)
- Quetzalcoatl
- Posts in topic: 5
- Berichten: 295
- Lid geworden op: 19 nov 2007, 17:45
- Contacteer:
- Quetzalcoatl
- Posts in topic: 5
- Berichten: 295
- Lid geworden op: 19 nov 2007, 17:45
- Contacteer:
- Eva Lilith
- Posts in topic: 7
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Jim schrijft
Ik niet, geloof ik. Moet er niet aan denken.
Heeft voor mij iets te maken met: Jezelf recht aan kunnen kijken, inclusief alles wat je bent / hebt.
Dat is nog maar de vraag, of iedereen dat wil.iedereen wil een perfect mens zijn of de perfectie na streven,, maar zou het mogelijk zijn om een perfect mens te zijn hoe zie jij dat??
Ik niet, geloof ik. Moet er niet aan denken.
Daar kan ik me ietsje meer bij voorstellen...dan bij dat eerste.maar iedereen heeft een eigen perfectie
Heeft voor mij iets te maken met: Jezelf recht aan kunnen kijken, inclusief alles wat je bent / hebt.
"De afdrukken van de vinger Gods zijn niet altijd identiek." (Stanislaw Jerzy Lec)
- Quetzalcoatl
- Posts in topic: 5
- Berichten: 295
- Lid geworden op: 19 nov 2007, 17:45
- Contacteer:
- Eva Lilith
- Posts in topic: 7
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
- Eva Lilith
- Posts in topic: 7
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
- Quetzalcoatl
- Posts in topic: 5
- Berichten: 295
- Lid geworden op: 19 nov 2007, 17:45
- Contacteer:
- Eva Lilith
- Posts in topic: 7
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
- Eva Lilith
- Posts in topic: 7
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Quatzal,
Ik vind 't niet reëel.
Maar daarom kun jij 't natuurlijk wél reëel vinden / maken.
Weet je wat het punt een beetje is. We zijn het geloof ik niet vaak met elkaar eens maar ik vind je altijd wél aardig!kijk dat vind ik nou spijtig...
reëel...
jij maakt de wereld eva...
Ik vind 't niet reëel.
Maar daarom kun jij 't natuurlijk wél reëel vinden / maken.
"De afdrukken van de vinger Gods zijn niet altijd identiek." (Stanislaw Jerzy Lec)
- Quetzalcoatl
- Posts in topic: 5
- Berichten: 295
- Lid geworden op: 19 nov 2007, 17:45
- Contacteer:
- Eva Lilith
- Posts in topic: 7
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Ik zou zeggen:
Probeer het anders te bekijken. Perfectie is een waarde oordeel. Heel goed kunnen zien (in de verte) verdringt de noodzaak om accurate inschattingen te maken over wat er op afstand gebeurt; niet goed kunnen zien (in de verte) schept de noodzaak om accurate inschattingen te maken over wat er op afstand gebeurt. In die zin is het altijd schipperen tussen eigenschappen."Perfectie" zou dan het maken van waardeoordelen over wat "het beste" is inhouden. Perfectie draagt in zich dat het niets van doen heeft met het maken van waardeoordelen. Mijn conclusie is dat als ik dingen accepteer met alle dingen die in mijn mening misschien imperfect zijn ik uit mijzelf de grootst mogelijke objectiviteit laat ontstaan en daarmee in mijzelf tot de grootst mogelijke perfectie kan komen. Dit leidt mij tot de conclusie dat het niet oordelen, of het achterwege laten van definities tot de grootst mogelijke perfectie leiden. Perfect is dan niet gedefinieerd. Alles is in die zin al perfect; daar komt bij dat we tegelijkertijd tot de conclusie komen dat alles wat een vorm kent (en daarmee definities) altijd minder perfect is dan datgene wat geen vorm kent; zoals de voorwaarden voor het bestaan van vormen.
Zo hee, dat is een lang verhaal.
Probeer het anders te bekijken. Perfectie is een waarde oordeel. Heel goed kunnen zien (in de verte) verdringt de noodzaak om accurate inschattingen te maken over wat er op afstand gebeurt; niet goed kunnen zien (in de verte) schept de noodzaak om accurate inschattingen te maken over wat er op afstand gebeurt. In die zin is het altijd schipperen tussen eigenschappen."Perfectie" zou dan het maken van waardeoordelen over wat "het beste" is inhouden. Perfectie draagt in zich dat het niets van doen heeft met het maken van waardeoordelen. Mijn conclusie is dat als ik dingen accepteer met alle dingen die in mijn mening misschien imperfect zijn ik uit mijzelf de grootst mogelijke objectiviteit laat ontstaan en daarmee in mijzelf tot de grootst mogelijke perfectie kan komen. Dit leidt mij tot de conclusie dat het niet oordelen, of het achterwege laten van definities tot de grootst mogelijke perfectie leiden. Perfect is dan niet gedefinieerd. Alles is in die zin al perfect; daar komt bij dat we tegelijkertijd tot de conclusie komen dat alles wat een vorm kent (en daarmee definities) altijd minder perfect is dan datgene wat geen vorm kent; zoals de voorwaarden voor het bestaan van vormen.
Zo hee, dat is een lang verhaal.
<<Warum willst du dich von uns Allen
Und unsrer Meinung entfernen? >>
- Ich schreibe nicht euch zu gefallen,
Ihr sollt was lernen.
~Goethe
Und unsrer Meinung entfernen? >>
- Ich schreibe nicht euch zu gefallen,
Ihr sollt was lernen.
~Goethe
ik heb wel eens een gedicht geschreven met de titel: de inperfectie van perfectie
jullie kunnen wel raden wat er in stond
in 't kort:
perfectie is statisch, niet dynamisch, dus perfectie groeit niet, ontwikkelt zich niet, maakt geen fouten, wordt er dus ook nix wijzer van
perfectie is dus de balans tussen perfectie en inperfectie, he presto, voila: yin & yang, het is dus al perfect zoals het is
jullie kunnen wel raden wat er in stond
in 't kort:
perfectie is statisch, niet dynamisch, dus perfectie groeit niet, ontwikkelt zich niet, maakt geen fouten, wordt er dus ook nix wijzer van
perfectie is dus de balans tussen perfectie en inperfectie, he presto, voila: yin & yang, het is dus al perfect zoals het is
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
- Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 3
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Gisteren zag ik Wintergasten met een Canadese vrouw.
Wat ik wel mooi vond aan haar verhaal, is dat wij als mensheid altijd voor de verbetering gaan. En daarmee geeft ze ook gelijk aan dat er op dit moment iig in de wereld niet zo iets als perfectie bestaat. Hooguit individuele perfectie, maar dat kan als gevolg van het verbeteringsproces in de wereld (geen staat van perfectie) dus nooit perfect zijn..
In essentie geloof ik dat de creatie perfect is, maar zoals Jeroen al aangeeft zullen we daarvan niets leren op het moment dat wij al perfect zouden zijn..
dus om te schipperen tussen Jeroen en Quetzalcoatl:
De mens is wellicht van nature perfect maar heeft bewust gekozen om kunstmatige verbeteringen toe te voegen. De vraag is of dit wenselijk is, maar het is nou eenmaal wel de realiteit in de wereld.
Wat mij betreft zouden we naar meer perfectie kunnen strijden, maar wel met het belangrijke oogmerk dat we uiteindelijk hierdoor eerder verbeteringen aanbrengen in het systeem dan dat wij de perfectie bevorderen. En daarmee komt de perfectie immer dichterbij... de vraag is of wij die raaklijn ooit zullen bereiken. Maar door het systeem van verbeteringen kunnen we in ieder geval immer de weg omhoog in het zicht houden. En dat is m.i. vele malen belangrijker dan het onderkennen van de aanwezige perfectie.
Misschien is het wel een wijze les voor de mens om in te zien dat perfectie an sich ook aan verbeteringen onderhevig kan zijn. Klinkt heel paradoxaal, maar waarom is de schepping er anders?
Wat ik wel mooi vond aan haar verhaal, is dat wij als mensheid altijd voor de verbetering gaan. En daarmee geeft ze ook gelijk aan dat er op dit moment iig in de wereld niet zo iets als perfectie bestaat. Hooguit individuele perfectie, maar dat kan als gevolg van het verbeteringsproces in de wereld (geen staat van perfectie) dus nooit perfect zijn..
In essentie geloof ik dat de creatie perfect is, maar zoals Jeroen al aangeeft zullen we daarvan niets leren op het moment dat wij al perfect zouden zijn..
dus om te schipperen tussen Jeroen en Quetzalcoatl:
De mens is wellicht van nature perfect maar heeft bewust gekozen om kunstmatige verbeteringen toe te voegen. De vraag is of dit wenselijk is, maar het is nou eenmaal wel de realiteit in de wereld.
Wat mij betreft zouden we naar meer perfectie kunnen strijden, maar wel met het belangrijke oogmerk dat we uiteindelijk hierdoor eerder verbeteringen aanbrengen in het systeem dan dat wij de perfectie bevorderen. En daarmee komt de perfectie immer dichterbij... de vraag is of wij die raaklijn ooit zullen bereiken. Maar door het systeem van verbeteringen kunnen we in ieder geval immer de weg omhoog in het zicht houden. En dat is m.i. vele malen belangrijker dan het onderkennen van de aanwezige perfectie.
Misschien is het wel een wijze les voor de mens om in te zien dat perfectie an sich ook aan verbeteringen onderhevig kan zijn. Klinkt heel paradoxaal, maar waarom is de schepping er anders?
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
Als de mens perfect was, waarom zouden we dan dingen fout doen?
Perfectie is nastrevenswaardig, maar onbereikbaar in dit leven. (Als je perfectie ziet als: dat het altijd beter moet)
We zijn perfect, maar vinden zelf van niet.
Perfectie is de illusie dat alles nog beter moet.
Zal schaatsen ooit perfect worden, nog sneller, nog harder? Waar houdt het op? Waar ligt de grens? Ik denk dat die er geen grens is.
Dus voor mij is perfectie de illusie dat alles altijd beter kan en moet, we zijn nooit tevreden met wat we hebben. Dat wil niet zeggen dat er geen verbeteringen moeten komen, maar dat is toch wel wat anders dan perfectie.
In mijn ogen is enkel God perfect.
Perfectie is nastrevenswaardig, maar onbereikbaar in dit leven. (Als je perfectie ziet als: dat het altijd beter moet)
We zijn perfect, maar vinden zelf van niet.
Perfectie is de illusie dat alles nog beter moet.
Zal schaatsen ooit perfect worden, nog sneller, nog harder? Waar houdt het op? Waar ligt de grens? Ik denk dat die er geen grens is.
Dus voor mij is perfectie de illusie dat alles altijd beter kan en moet, we zijn nooit tevreden met wat we hebben. Dat wil niet zeggen dat er geen verbeteringen moeten komen, maar dat is toch wel wat anders dan perfectie.
In mijn ogen is enkel God perfect.
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
De perfecte misdaad schiet me als term tebinnen.Mtheman schreef:Als de mens perfect was, waarom zouden we dan dingen fout doen?
Ik denk dat het streven naar perfectie de mens schaadt. Reële doelen nastreven en overwinningen daarin vieren is zoveel gezonder dan het spook van de onhaalbare perfectie nastreven.
Het streven naar perfectie vind ik wel een redelijk goede maar geen perfecte eigenschap van een mens.
De arrogante illusie deze perfectie daadwerkelijk te kunnen weten en te kunnen uitvoeren vind ik een slechte eigenschap.
De arrogante illusie deze perfectie daadwerkelijk te kunnen weten en te kunnen uitvoeren vind ik een slechte eigenschap.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."
De perfecte misdaad is perfect omdat de politiemannen/vrouwen en zijn/haar methoden om de misdaad op te lossen niet perfect zijnDe perfecte misdaad schiet me als term te binnen
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Dus alle misdaden die door de politie niet opgelost kunnen worden zijn perfect? Lijkt me niet. Er moeten ook sublieme aspecten aan de misdaad zelf zitten.Mtheman schreef:De perfecte misdaad is perfect omdat de politiemannen/vrouwen en zijn/haar methoden om de misdaad op te lossen niet perfect zijnDe perfecte misdaad schiet me als term te binnen
Er is niets mis met misdaad. Misdaad zien jullie als fout omdat het jullie manier van leven bedreigd. Maar voor een misdadiger zijn jullie degene die zijn manier van leven bedreigen. Tis maar net aan welke kant je staat.
Er valt niets te verbeteren aan de mens. Als men denkt iets verbeterd te hebben, heeft men slechts iets wat al perfect was verandert in iets wat nog steeds even perfect is.
Er valt niets te verbeteren aan de mens. Als men denkt iets verbeterd te hebben, heeft men slechts iets wat al perfect was verandert in iets wat nog steeds even perfect is.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
- Eva Lilith
- Posts in topic: 7
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Geen mens is perfect, omdat we niet weten wat perfect is.
Maar een misdadiger weet zelf ook dat het ingaat tegen de morele wetten van de mens, maar bovenal ingaat tegen de wetten van de samenleving.
Dus om te zeggen dat met misdaad niets mis is of dat het niet fout is, ben ik het geheel niet mee eens.
Dat een misdaad 'perfect' uitgevoerd kan worden, ben ik het gedeeltelijk mee eens.
Maar wanneer is het perfect, m.a.w. wie beoordeelt dat?
En wie zegt dat de beoordeler gelijk heeft, of is dat slechts een mening?
Ik ben het met je eens dat er twee kanten zijn, en dat je het ook vanuit het andere perspectief kan bekijken.Er is niets mis met misdaad.
Maar een misdadiger weet zelf ook dat het ingaat tegen de morele wetten van de mens, maar bovenal ingaat tegen de wetten van de samenleving.
Dus om te zeggen dat met misdaad niets mis is of dat het niet fout is, ben ik het geheel niet mee eens.
Dat een misdaad 'perfect' uitgevoerd kan worden, ben ik het gedeeltelijk mee eens.
Maar wanneer is het perfect, m.a.w. wie beoordeelt dat?
En wie zegt dat de beoordeler gelijk heeft, of is dat slechts een mening?
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
ik denk dat mens alleen maar perfect is als het accepteert zoals het is ,het uiterlijk en het inerlijk ,en dus zich niet ander voordoet dan je bent .
als je niet accepteert zoals je bent dan kan je nooit de rust en harmoni met jezelf vinden en dat maakt je ongelukkig,zo kan je niet van jezelf houden als je je niet van jezelf houdt kan je ook niet van iemand anders houden .
dat zie ik als de perfectie van de mens.
als je hier aan kunt voldoen ben je in mijn ogen al een perfect mens maar iedereen heeft zijn eigen goede en slechte punten ik denk dat je so iets niet te letterlijk moet nemen .
als je niet accepteert zoals je bent dan kan je nooit de rust en harmoni met jezelf vinden en dat maakt je ongelukkig,zo kan je niet van jezelf houden als je je niet van jezelf houdt kan je ook niet van iemand anders houden .
dat zie ik als de perfectie van de mens.
als je hier aan kunt voldoen ben je in mijn ogen al een perfect mens maar iedereen heeft zijn eigen goede en slechte punten ik denk dat je so iets niet te letterlijk moet nemen .
Perfectie..
Na mijn mening is er geen perfectie zoals het woord wilt impliceren. Perfectie is het zelfde als een horizon, je tracht het te bereiken maar de ruimte blijft, hoe groot het dan ook mogen zijn. Perfectionisme is daarom ook niks meer en niks minder dan streven naar iets. Een ultiem punt, het bereiken van je horizon. Wij zijn verkenners van onze eigen ik, onze eigen ambities, onze eigen dromen. De perfectie verschuift naarmate wij vorderen, maar vorderen wij ook in het geheel die wij voorheen zagen als startpunt of zijn wij op het zelfde punt gebleven en hebben wij de illusie van perfectie omgezet naar een acceptabel geleden verlies om vervolgens opnieuw dat punt te bepalen?
Ik durf er niks over te zeggen.
Na mijn mening is er geen perfectie zoals het woord wilt impliceren. Perfectie is het zelfde als een horizon, je tracht het te bereiken maar de ruimte blijft, hoe groot het dan ook mogen zijn. Perfectionisme is daarom ook niks meer en niks minder dan streven naar iets. Een ultiem punt, het bereiken van je horizon. Wij zijn verkenners van onze eigen ik, onze eigen ambities, onze eigen dromen. De perfectie verschuift naarmate wij vorderen, maar vorderen wij ook in het geheel die wij voorheen zagen als startpunt of zijn wij op het zelfde punt gebleven en hebben wij de illusie van perfectie omgezet naar een acceptabel geleden verlies om vervolgens opnieuw dat punt te bepalen?
Ik durf er niks over te zeggen.
Qua tractus sinus history refero
Als dat een reply op mij was Yopi, bij deze:yopi schreef:Je verandert zelf probeer je te zeggen?
Overigens wel een mooi beeld dat je schetst.
Dat doe je altijd. Maar waar mensen goed in zijn, is een illusie scheppen om de waarheid te verbergen waardoor perfectie niks meer en niks minder zal zijn dan de horizon die on haalbaar blijft.
En bedankt
Qua tractus sinus history refero
Een waarheid waar wij als mensen naar opzoek zijn. Wat dat precies is, kan ik geen antwoord op geven omdat ieder zijn eigen waarheid zoekt. Dingen verborgen houden is iets menselijks geworden. Het gevoel verkrijgen van falen in de ogen van een ander terwijl het niet zo is. De desynchronisering van sociale methodieken en het accepteren van vallen en opstaan wordt steeds meer een mythe.yopi schreef:Welke waarheid wordt dan verborgen en waarom rnull?
Ik kan er nog wel meer over uitbreiden, maar heb nu even niet de tijd er voor. Mocht je de uitwerking er van willen hebben dan hoor ik dat graag
Qua tractus sinus history refero
rnull schreef per pm:
Ha Yopi,
Het heeft even mogen duren, maar ik voelde me verplicht je nog even mijn visie te laten zien.
Ik bedoelde te zeggen met de de-synchronisatie van sociale methodieken dat de normale handelingen c.q. methodieken van de samenleving per dag gewijzigd wordt. De tijdslijn waar in dit gebeurd is niet synchroon met de tijds loop die wij kennen en hanteren.
Wat ik eigenlijk er mee bedoel te zeggen, is het streven van perfectie nimmer in een tijds vorm geplaatst kan worden. Iedereen heeft een moment van; Ik wil dat zo graag of; als ik dat zou hebben dan. Het verlangen naar iets, is 1 van de punten van perfectie. Je verlangt naar een ultiem punt waarbij jij als mens kan zeggen, dit is perfect.
Maar ik maak er nu een bos van tekst van. Ik probeer het even anders.
Perfectie staat tot Horizon, als Mens staat tot Tijd.
De tijd die wij nodig hebben als mens om perfectie te behalen is als ongekend als het staan op de horizon. Het is iets, wat niet haalbaar is.
Je zet 1 stap naar voren naar perfectie, maar de omgeving neemt die stap met je mee. Dus je staat op het zelfde punt, alleen ben je rijker qua geest geworden.
Ik zie perfectie niet als iets wat je kan aantonen, ik zie perfectie als de volledige symbiose van bewustzijn en kennis verpakt in een huls wat wij de lichaam noemen.
Gr
rnull
Ha Yopi,
Het heeft even mogen duren, maar ik voelde me verplicht je nog even mijn visie te laten zien.
Ik bedoelde te zeggen met de de-synchronisatie van sociale methodieken dat de normale handelingen c.q. methodieken van de samenleving per dag gewijzigd wordt. De tijdslijn waar in dit gebeurd is niet synchroon met de tijds loop die wij kennen en hanteren.
Wat ik eigenlijk er mee bedoel te zeggen, is het streven van perfectie nimmer in een tijds vorm geplaatst kan worden. Iedereen heeft een moment van; Ik wil dat zo graag of; als ik dat zou hebben dan. Het verlangen naar iets, is 1 van de punten van perfectie. Je verlangt naar een ultiem punt waarbij jij als mens kan zeggen, dit is perfect.
Maar ik maak er nu een bos van tekst van. Ik probeer het even anders.
Perfectie staat tot Horizon, als Mens staat tot Tijd.
De tijd die wij nodig hebben als mens om perfectie te behalen is als ongekend als het staan op de horizon. Het is iets, wat niet haalbaar is.
Je zet 1 stap naar voren naar perfectie, maar de omgeving neemt die stap met je mee. Dus je staat op het zelfde punt, alleen ben je rijker qua geest geworden.
Ik zie perfectie niet als iets wat je kan aantonen, ik zie perfectie als de volledige symbiose van bewustzijn en kennis verpakt in een huls wat wij de lichaam noemen.
Gr
rnull
@rnull
Ik vond het zonde om deze pm niet in het topic te zien, omdat het voor anderen toch ook wel interessant is. Ik zag er ook niks speciaals prive in of zo .. Dus ik hoop dat je dit goedkeurt ...
Ik begrijp er uit dat je perfectie als richtinggevend of horizonbegrip ziet.
Dat het geen nut heeft om concrete stappen te zetten in de samenleving omdat die voortdurend veranderd.
Dat het om een verrijking van je geest gaat ..
Klopt dit?
Ik vond het zonde om deze pm niet in het topic te zien, omdat het voor anderen toch ook wel interessant is. Ik zag er ook niks speciaals prive in of zo .. Dus ik hoop dat je dit goedkeurt ...
Ik begrijp er uit dat je perfectie als richtinggevend of horizonbegrip ziet.
Dat het geen nut heeft om concrete stappen te zetten in de samenleving omdat die voortdurend veranderd.
Dat het om een verrijking van je geest gaat ..
Klopt dit?
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Yopi,yopi schreef:@rnull
Ik vond het zonde om deze pm niet in het topic te zien, omdat het voor anderen toch ook wel interessant is. Ik zag er ook niks speciaals prive in of zo .. Dus ik hoop dat je dit goedkeurt ...
Ik begrijp er uit dat je perfectie als richtinggevend of horizonbegrip ziet.
Dat het geen nut heeft om concrete stappen te zetten in de samenleving omdat die voortdurend veranderd.
Dat het om een verrijking van je geest gaat ..
Klopt dit?
Je hebt helemaal gelijk, ik zie het inderdaad als een Horizon begrip. Het enige is, is dat stappen nemen noodzakelijk is. De horizon zal zichzelf aanpassen, maar je zult stappen moeten nemen om geestelijk en spiritueel verder te komen. Vragen stellen, en daar over denken is (vind ik) 1 van de waardevolste vormen van vooruit gang wat een mens kan ondergaan. Geschiedenis heeft alleen maar naar voren gebracht dat begeerte om materiaal/middelen alleen maar de mens een stap naar achteren heeft gebracht. Waarbij nadenken en het heiligen van de geest de mens of volk verder hebben gebracht ondanks de middelen.
Simpele voorbeeld: Chu tegen Wu (Sun Tzu). De elementen om iemand te verslaan gaan veel verder dan de teksten en verlangen naar een rein denken persoon. Daarbij werd de initiële horizon door Sun Tzu behaalt waarbij Chu vanwege begeerte en door ondoordachte handelingen werd verslagen.
Omgeslagen is Wu je geest en Chu is de begeerte. Laat je Chu je leven leiden, dan zal je hart en ziel leeg blijven waarbij Wu je minder minder materiaal geeft, maar je rijk in geest en in hart maakt (mits goed uitgevoerd).
Gr
rnull
Qua tractus sinus history refero
Mooi geschreven!rnull schreef:Perfectie..
Na mijn mening is er geen perfectie zoals het woord wilt impliceren. Perfectie is het zelfde als een horizon, je tracht het te bereiken maar de ruimte blijft, hoe groot het dan ook mogen zijn. Perfectionisme is daarom ook niks meer en niks minder dan streven naar iets. Een ultiem punt, het bereiken van je horizon. Wij zijn verkenners van onze eigen ik, onze eigen ambities, onze eigen dromen. De perfectie verschuift naarmate wij vorderen, maar vorderen wij ook in het geheel die wij voorheen zagen als startpunt of zijn wij op het zelfde punt gebleven en hebben wij de illusie van perfectie omgezet naar een acceptabel geleden verlies om vervolgens opnieuw dat punt te bepalen?Ik durf er niks over te zeggen.
Het tegengestelde van perfectie is inperfectie. Als je het zo bekijkt zal de mens blijven waar hij is op het moment dat de zoektocht naar pefectie begint en dit als ijkpunt gebruiken. Door zaken te perfectioneren moet men namelijk altijd kunnen terugvallen op het inprefecte verleden.
Echter ligt bij een ieder het ijkpunt weer ergens anders.
Als je het visualiseert als zijnde de horizon als perfectiedoel is het een onmogelijke opgave omdat de horizon onbereikbaar is.
Als je daarintegen wat denkbeldige torens neerzet met geperfectioneerde
doelen is het makkelijker om ze te bereiken. Dan werk je vanaf dat punt telkens verder tot in het volgende level, zeg maar.
Maar het ijkpunt blijft het moment dat je besluit om te perfectioneren.
Ik zeg ook maar wat, het wordt wel wat zweverig zo
Mijn dochter van 7:"Pappa, besta ik echt of word ik voorgelezen?"
Het is een interessant idee wat je schetst, waar klaarblijkelijk wel wat persoonlijke ervaring aan vast hangt, echter mis ik iets. De punten die bepaald worden als een perfectie punt waren voorheen ook horizon punten in een zekere zin, wellicht niet 'de rand van' maar wel in het gezichtsveld. Dus als je een toren neerzet met een geperfectioneerd doel of doelen dan vraag ik je; Wat is je horizon in deze? Het klinkt mij in de oren als een dag op dag levensbeschouwing.sniper schreef:Mooi geschreven!rnull schreef:Perfectie..
Na mijn mening is er geen perfectie zoals het woord wilt impliceren. Perfectie is het zelfde als een horizon, je tracht het te bereiken maar de ruimte blijft, hoe groot het dan ook mogen zijn. Perfectionisme is daarom ook niks meer en niks minder dan streven naar iets. Een ultiem punt, het bereiken van je horizon. Wij zijn verkenners van onze eigen ik, onze eigen ambities, onze eigen dromen. De perfectie verschuift naarmate wij vorderen, maar vorderen wij ook in het geheel die wij voorheen zagen als startpunt of zijn wij op het zelfde punt gebleven en hebben wij de illusie van perfectie omgezet naar een acceptabel geleden verlies om vervolgens opnieuw dat punt te bepalen?Ik durf er niks over te zeggen.
Het tegengestelde van perfectie is inperfectie. Als je het zo bekijkt zal de mens blijven waar hij is op het moment dat de zoektocht naar pefectie begint en dit als ijkpunt gebruiken. Door zaken te perfectioneren moet men namelijk altijd kunnen terugvallen op het inprefecte verleden.
Echter ligt bij een ieder het ijkpunt weer ergens anders.
Als je het visualiseert als zijnde de horizon als perfectiedoel is het een onmogelijke opgave omdat de horizon onbereikbaar is.
Als je daarintegen wat denkbeldige torens neerzet met geperfectioneerde
doelen is het makkelijker om ze te bereiken. Dan werk je vanaf dat punt telkens verder tot in het volgende level, zeg maar.
Maar het ijkpunt blijft het moment dat je besluit om te perfectioneren.
Ik zeg ook maar wat, het wordt wel wat zweverig zo
Qua tractus sinus history refero
Weet je het zeker Civilis? Perfectionisme is bepaald om overal een puntje op de i te kunnen zetten en waar alles tip/top moet zijn. De perfectionist zal dit gedrag vele malen vaker laten zien dan andere, waarbij de uitkomst steeds per individu anders zal zijn. Dus het is wel degelijk iets wat bestaat. Perfectionisme is de koepel > Perfectionist de individu > Perfect is de uitkomst 'wat het ook mogen zijn'Civilis schreef:Iets is alleen perfect als iedereen het perfect vind. Ofterwijl het bestaat sowieso niet.
Daarnaast 'als iedereen het perfect vind' - Dit is exact het zelfde idee als waarheid, geloof en andere sociale aspecten van belang. Er is geen sluitend antwoord op de vragen noch is er geen overkoepelend ideaal die deze obsoleet maken.
Dingen verschuiven in het leven waarbij gradaties te werk worden gesteld die uit eindelijk binnen een omgeving worden becijferd. Als ik iets stoms doe en wat voor de hand ligt bij mijn intellectuele gelijke, dan kan het een slim iets zijn geweest voor iemand die van een lagere intelligentie is omdat die persoon dat anders benaderd.
Zeg maar simpel gezegd; Wat jij vind, hoef ik niet te vinden en vice versa
Qua tractus sinus history refero
Dus omdat een perfectionist streeft naar perfectie bestaat het? Zo zie ik het niet. Wij perfectionisten zijn NOOIT tevreden.rnull schreef:Weet je het zeker Civilis? Perfectionisme is bepaald om overal een puntje op de i te kunnen zetten en waar alles tip/top moet zijn. De perfectionist zal dit gedrag vele malen vaker laten zien dan andere, waarbij de uitkomst steeds per individu anders zal zijn. Dus het is wel degelijk iets wat bestaat. Perfectionisme is de koepel > Perfectionist de individu > Perfect is de uitkomst 'wat het ook mogen zijn'Civilis schreef:Iets is alleen perfect als iedereen het perfect vind. Ofterwijl het bestaat sowieso niet.
Daarnaast 'als iedereen het perfect vind' - Dit is exact het zelfde idee als waarheid, geloof en andere sociale aspecten van belang. Er is geen sluitend antwoord op de vragen noch is er geen overkoepelend ideaal die deze obsoleet maken.
Dingen verschuiven in het leven waarbij gradaties te werk worden gesteld die uit eindelijk binnen een omgeving worden becijferd. Als ik iets stoms doe en wat voor de hand ligt bij mijn intellectuele gelijke, dan kan het een slim iets zijn geweest voor iemand die van een lagere intelligentie is omdat die persoon dat anders benaderd.
Zeg maar simpel gezegd; Wat jij vind, hoef ik niet te vinden en vice versa
Ik vind dat iets alleen perfect te noemen is als niemand er wat op aan te merken heeft. Zoiets bestaat niet voor zover ik weet. God, sex, ademen, eten. Overal valt wat over te zeuren.
'Power to the one who doesn't want it!' Clawfinger
- Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 3
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Wat nou als perfectie (ook) buiten de mens bestaat?
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
- Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 3
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Hehe andersom geldt dat natuurlijk ook... maar ben het wel met je eens dat het uiteindelijk een waardeoordeel is (en dus kan het ook niet echt binnen de mens bestaan - het is immers slechts een waardeoordeel)Civilis schreef:Alleen mensen geven een waardeoordeel. Dus dan kan je evt zeggen dat alles perfect is. Maar ik vind dat perfectie niet byiten de mens kan bestaan omdat het een waardeoordeel is.
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
Een mens kan nooit perfect zijn. Een robot kan ook niet perfect zijn, daar hij door mensen die ook niet perfect zijn gemaakt is.
Perfectie nastreven is een onmogelijk doel. Je moet je neerleggen bij dingen waar je minder in bent en uitbuiten waar je goed in bent!
Perfectie nastreven is een onmogelijk doel. Je moet je neerleggen bij dingen waar je minder in bent en uitbuiten waar je goed in bent!
Als we gaan kijken naar perfectie moet de volgende vraag gesteld worden: Kijken we naar perfectie of de maximale perfectie van de mens?
Als we perfectie gaan baseren op zichzelf, moeten we kijken naar wat het beste is in het hele heelal. Hier zijn twee mogelijkheden: of we nemen het gehele heelal als een iets, en omdat het niets anders heeft om mee te vergelijken maar alles wat perfecter is al bevat in zichzelf, is het heelal perfect per definitie. Of we kijken naar het heelal als een proces en kijken naar welk moment van het heelal het meest perfect is: het begin, midden of einde.
In het begin was het heelal een singulariteit (pre-big bang), een perfect punt van oneindige energie. In het midden is het heelal op zijn grootst uitgebreid en het meest verspreid. Aan het einde is het heelal weer aan het inkrimpen tot de singulariteit. Indien je niet gelooft dat het heelal weer terug inkrimpt na maximale uitdijing, dan is het heelal beperkt door de levensduur van materie en energie. Op een gegeven moment is er nog maar een deeltje over dat nog niet in zichzelf vervallen is (deeltijd materie is enkele miljarden jaren), dit deeltje is dus het laatste deeltje over en is het langdurigste, uiteindelijke deeltje van existentie.
Aan jullie de keuze welk van deze perfecties het meest perfect is, ik zou de singulariteit kiezen, die is zelf creërend en dus geen product van iets anders.
Als we gaan kijken naar perfectie van de mens, dan zijn er zover ik zie twee antwoorden mogelijk: praktisch of ethisch. Of je bent de ultieme overlever en jou manier van leven wordt beoordeeld op hoe goed je het ervan afbrengt te competeren tegen andere mensen. Of je mindset en idealen zijn de ultieme perfectie: je bent perfect zodra jou ethische moralen en ideologie perfect werken en jij er volledig in gelooft en het volledig doorziet.
Maar ja, hoe bepaal je welke het is en wat het ultieme daarvan dan is?
Als we perfectie gaan baseren op zichzelf, moeten we kijken naar wat het beste is in het hele heelal. Hier zijn twee mogelijkheden: of we nemen het gehele heelal als een iets, en omdat het niets anders heeft om mee te vergelijken maar alles wat perfecter is al bevat in zichzelf, is het heelal perfect per definitie. Of we kijken naar het heelal als een proces en kijken naar welk moment van het heelal het meest perfect is: het begin, midden of einde.
In het begin was het heelal een singulariteit (pre-big bang), een perfect punt van oneindige energie. In het midden is het heelal op zijn grootst uitgebreid en het meest verspreid. Aan het einde is het heelal weer aan het inkrimpen tot de singulariteit. Indien je niet gelooft dat het heelal weer terug inkrimpt na maximale uitdijing, dan is het heelal beperkt door de levensduur van materie en energie. Op een gegeven moment is er nog maar een deeltje over dat nog niet in zichzelf vervallen is (deeltijd materie is enkele miljarden jaren), dit deeltje is dus het laatste deeltje over en is het langdurigste, uiteindelijke deeltje van existentie.
Aan jullie de keuze welk van deze perfecties het meest perfect is, ik zou de singulariteit kiezen, die is zelf creërend en dus geen product van iets anders.
Als we gaan kijken naar perfectie van de mens, dan zijn er zover ik zie twee antwoorden mogelijk: praktisch of ethisch. Of je bent de ultieme overlever en jou manier van leven wordt beoordeeld op hoe goed je het ervan afbrengt te competeren tegen andere mensen. Of je mindset en idealen zijn de ultieme perfectie: je bent perfect zodra jou ethische moralen en ideologie perfect werken en jij er volledig in gelooft en het volledig doorziet.
Maar ja, hoe bepaal je welke het is en wat het ultieme daarvan dan is?
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten