Filosofieforum.nl

Ik ga maar es aan de tomatensoep die mijn vrouw gekookt heeft.
Op het juiste moment in het seizoen.

yopi schreef:Ik ga maar es aan de tomatensoep die mijn vrouw gekookt heeft.
Op het juiste moment in het seizoen.

En Yopi, heeft het gesmaakT/

Na die zeven maanden moet ik nog steeds zeggen: lekker.

Maar wel een beetje koud.

yopi schreef:Na die zeven maanden moet ik nog steeds zeggen: lekker.



Maar wel een beetje koud.

verlate, maar oprechte aandacht van mijn kant!

Tussen-onderwerp: (zie onderwerp)

Tegenwoordig drink ik weer tomatensap.
Met een aantal druppels tabasco.

Een mannelijk type drankje, waar je niet voor hoeft te schamen in een omgeving die zich vooral aan drank te buiten gaat.
Zoals bijvoorbeeld klaverjas-klups.

Naast de Rivella en de Spa-Rood is dat een drankje waarmee je voor de dag kan komen in een mannengemeenschap.

Verdedigbaar zeg maar.

Ondertussen kan het ook zo maar een Bloody-Mary zijn. En dan reken je er op dat die andere mannen te verlegen zijn om je het te vragen.
Een kwestie van het juiste gezicht trekken, terwijl je dat naar binnen werkt.

Een kwestie van vertrouwen in vriendschappelijke verhoudingen.
...

Daar naast wat de soep betreft (niet de sap) beveel ik aan:

1. Een eitje er in roeren.
2. Geraspte kaas er op strooien.
3. Stiekum een beetje tabasco er in verwerken.
4. Een klein schepje suiker om te suggereren dat het om rijpe tomaten gaat.
5. Een goed verhaal er bij: Dat het om lokale tomaten gaat, of nog beter uit eigen tuin. Exotische verhalen ook welkom: Écht Italiaans.

Bij dat allerlaatste moet ik denken aan het verhaal van Sicilië, waar mensen van de honger tomaten ontdekt hebben in het wild.
En daarna het opgeheven hebben als het summum van de Italiaanse keuken.

De soep wordt nooit zo heet gegeten als ze wordt opgediend.

Aardappelen en tomaten kwamen via Columbus uit de Nieuwe Wereld.

Sterker nog, de hele nachtschadefamilie.