Het enige dat duidelijk kan zijn is dat drugs en wapens op eenzelfde niveau staan.
Neen.
Het enige dat duidelijk is, is dat er tussen drugs en wapens een verschil van verkrijgbaarheid, werking, sociale acceptatie en uitwerking is.
Welke meer (zelf-)destructief zijn, ligt enkel aan de (al dan niet legale) verkrijgbaarheid ervan.
Statisch gezien redden drugs meer levens dan ze vernietigen, zeker als er geen wapens in het spel zijn.
Daarnaast, de farmaceutische industrie vaart het best met cliënten die extreem lang kunnen overleven met de drugs (lees: medicijnen) die zij verschaffen. Jouw dokter is daar onderdeel van, want natuurlijk gaat het erom jou zo lang mogelijk te laten leven. (lees: medicijnen "drugs" te kunnen leveren.)
De kwaliteit ervan is totaal gekoppeld aan het monetaire belang: life=money.
Wapens hebben maar 1 doel: doden. Drugs kunnen mensen in leven houden.
Ik kan zelfs zover gaan, dat drugs kan voorkomen dat men wapens gebruiken gaat.
(Hoewel daar geen directe precedenten voor zijn.)
Maar goed, deze discussie daargelaten.
In welk land mag/kun je nog wel over je eigen lichaam beschikken?
Of is toch de enige mogelijkheid om jezelf van een ongewenste vrucht te bevrijden jezelf te vernietigen?
Dat is een hele andere discussie.
Met blijkbaar als uitgangspunt dat moeder en vrucht, tot aan de geboorte, met elkaar verbonden zijn en dus 1 lichaam vormen.
(Ik hoor
topologen nu al smullen en huilen tegelijk.)
In theorie, als je geen abortus mag plegen als je de vrucht nog in je draagt, moet je de zwangerschap volbrengen.
Dat je daarna een 9mm in de baby knalt is toegestaan, omdat zelfverdediging geadvoceerd kan worden: "Deze mens trachtte mij te vernietigen".
Abortus na 9 maanden is daarom geen moord, maar zelfverdediging.
Dat is, op zijn minst, paradoxaal.
Het is niet te doen voor ‘normale’ mensen.
Mensen die niet onder invloed zijn van 1 of andere drugs, vallen zelfs niet op 1 hand te tellen.
"Normale" mensen zijn altijd onder invloed.
De kunst is uit te vinden welke invloed, en of het mogelijk is die mensen bij te staan.
En of het mogelijk is door beperkingen van hun drugs-inname, die naar die van jou te laten krijgen.
Dat kan tenminste geld opleveren, want mijn drugs groeit gewoon in mijn achtertuin.
Iedereen kan het kweken, zelfs in een bloembak op het balkon van de flat.
Natuurlijk kun je ook wapens 3d-printen, maar waarom zou je, als je natuurlijke hulpmiddelen zonder veel moeite in je eigen bloembak kan kweken?
(Of in je kelder; maar dat zijn dan waarschijnlijk wel:"vruchten voor gevorderden")
Alle middelen die de drang en dwang tot presteren en "beter te zijn dan een ander" afremmen, zijn beter dan de beste alternatieven.
Het wordt tijd dat "de mensheid" eindelijk eens inziet dat de aarde reeds veroverd is.
En de enige oorlog die overblijft, genocide is.
Maar ja.
Dat is al zo vaak voorgekomen, zonder dat ook maar 1 generatie ervan geleerd heeft, dat het bijna status-quo genoemd kan worden.
Ik besefte dit tijdens mijn adolescente jaren, en heb besloten in deze wereld geen nakomelingen na te laten.
Niet vanwege een verlangen naar ultiem narcisme, mocht je dat soms denken, maar meer het beschermen tegen onnodig lijden.
"The unselfish gene", is een boek dat Dawkins nog schrijven moet.