Analysis paralysis

[Verwijderde gebruiker]

[Eddie Coppens]

populist onder de filosofen

'Populist', nog zo'n vlottend woord...

[Verwijderde gebruiker]

Hallo bengel,

Alain de Botton is een beetje een populist onder de filosofen. Nu is dat bij filosofen niet zo erg gelukkig.

Of we inderdaad een afweging doen tussen “niets doen” en “toch iets doen” is nog maar de vraag.

Ik ben absoluut niet goed in darten. Toch een paar keer 180 gegooid
Waarom de man eerst in een hokje plaatsen en vervolgens afserveren ?

Je kan je bij m'n plaatje van alles voorstellen:

- een afweging doen tussen “niets doen” en “toch iets doen”
- niet tot een besluit kunnen komen, omdat de opties doordenken nog niet naar tevredenheid is afgerond
- bang zijn om (een verkeerde) invloed te hebben
- angst is een slechte raadgever
- niets doen klinkt misschien wel als niets doen, maar effect heeft het natuurlijk wel.
- etc

Maar zolang je zelf stelt, 'is nog maar de vraag', past het goed thuis in de rubriek 'om over na te denken' :-)
En heb je hopelijk interessante gedachten.

Zelf heb ik in ieder geval plezier met quotes.

[Verwijderde gebruiker]

populist onder de filosofen

'Populist', nog zo'n vlottend woord...

Wat bedoel je met deze uitspraak?

Mogelijk gebruikte ik het begrip te eenzijdig, als voor iemand die populair doet, of wil zijn. Het was bedoeld zonder de connotatie van fascist, of zoiets. Zonder oordeel.

[Bärbel]

Waarom de man eerst in een hokje plaatsen en vervolgens afserveren ?

Ja, snap ik ook niet.

Je kan je bij m'n plaatje van alles voorstellen:

- een afweging doen tussen “niets doen” en “toch iets doen”
- niet tot een besluit kunnen komen, omdat de opties doordenken nog niet naar tevredenheid is afgerond
- bang zijn om (een verkeerde) invloed te hebben
- angst is een slechte raadgever
- niets doen klinkt misschien wel als niets doen, maar effect heeft het natuurlijk wel.
- etc

Maar zolang je zelf stelt, 'is nog maar de vraag', past het goed thuis in de rubriek 'om over na te denken' :-)
En heb je hopelijk interessante gedachten.

Zelf heb ik in ieder geval plezier met quotes.

Ik vind het een leuke quote.

Niets kan nooit gedaan worden. Dus wordt niets niet gedaan. Dus niets doen bestaat niet, enkel de schijn dat er niets gedaan wordt.

[anthony68]

Niets kan nooit gedaan worden. Dus wordt niets niet gedaan. Dus niets doen bestaat niet, enkel de schijn dat er niets gedaan wordt.

Helemaal mee eens!
Ik ben zelf zeer actief wezen, ik wil graag nuttige dingen doen, dus vul ik mijn dag met studie, afspraken, muziek maken, schilderen, tekenen, lezen etc. Of passief een film of serie, nieuws is depressief makend voor mij. Maar totaal niets doen op zijn tijd is voor mij lummelen, dan wil je gewoon even 'NIETS' doen, maar ik luister wel naar radio, dus in principe doe ik iets. Wellicht heb ik een angst om te blijven hangen in het niets doen?! Vandaar dat ik altijd actief ben?! Wie weet of ik heb een aversie tegen passief zijn en is het mijn karakter?!

[arkhétupos]

Ik doe het liefst niets: "Liever niets, dan mijn eigen tijd verdoen moeten."

Men noemt mij: "Lui".

Maar dat zijn dan meestal de werkgevers, zij met werk te veel waarvan ze verwachten dat een ander het wel doet.



Guust Flater: Het prototype van een Held zonder werk.

::

PS
Ik ben tegenwoordig eigen baas, directeur, en moet mijn leven inrichten naar de regels van de belastingdienst.

Het wordt tijd dat de belastingdienst ook eens politiek/democratisch (gekozen) zou (kunnen) worden.

Maar ja, wie ik ben ik om dat te bewerkstelligen?
(Het excuus van iedereen?)

[arkhétupos]

Wie weet of ik heb een aversie tegen passief zijn en is het mijn karakter?!

ADHD of OCD?

[arkhétupos]

Dat is het omgekeerde "Peterprincipe", overigens.

[arkhétupos]

Dat is het omgekeerde "Peterprincipe", overigens.

Niet dat daar iets mis mee is, integendeel! Ik juich het toe!

Juche!

[arkhétupos]

https://en.wikipedia.org/wiki/Juche

(Of lees het in het Nederlands vervalste artikel: https://nl.wikipedia.org/wiki/Juche)

Neem een beslissing, en maak je eigen keuze. Als je durft.

[arkhétupos]

Laat het werk beginnen.

Sarcasme?

[arkhétupos]

Hangt ervan af.
Las men eerst de Nederlandse of de Engelstalige invulling van het begrip?
Dan is het ironie.

[Bärbel]

Nm.

[arkhétupos]

Actie!?

[arkhétupos]

Als ik het geld had kocht ik een huis met voldoende kamers voor de Polen die er wonen wilden.

Als ik het geld lenen kon, kocht ik een huis dat de Polen helemaal naar hun eigen zin indelen konden, zodat ze er zelf wonen kunnen.
Met hun expertise knappen zij andere huizen op, voor andere Polen, die op hun beurt weer huizen opknappen kunnen.

En de buit verdelen we.

Mij ontbreekt helaas het startkapitaal.
(En de rente valt niet in geld uit te drukken.)

::

PS
Ik schrijf weliswaar "Polen", maar je mag met hetzelfde gemak "Mensen" lezen hoor.
(Het was een poging tot lezer-oplettendheid.)

[arkhétupos]

Nm.

mH?

[Bärbel]

Nm.

mH?

Nee actie is niet (meer) nodig. Wat ze doen nu is naar het schijnt legaal. Ik vind het gewoon zielig dat mensen zo worden uitgebuit. En ook dat dit gevolgen heeft voor vaste werknemers. Heb het maar weggehaald omdat ik zo moe ben van al die discussies.Ligt aan mij, niet aan jou.

[arkhétupos]

Vanuit privileges is het makkelijk oordelen.

[arkhétupos]

Ik ga verder met tombraideren, eens kijken of ik echt een mooie PC heb gemaakt.

Tot over een paar dagen.

[Bärbel]

Vanuit privileges is het makkelijk oordelen.

Dat is ook zo.

[arkhétupos]

[arkhétupos]

Ik vind dat ik een mooie PC heb gemaakt.

[arkhétupos]

Misschien een wirwar op het eerste oog.
Verder zo logisch als de pest.

[arkhétupos]

Jij gist waarschijnlijk alleen maar, naar hoe jouw PC/MAC/ETC er van binnen uitziet?

[Bärbel]

Jij gist waarschijnlijk alleen maar, naar hoe jouw PC/MAC/ETC er van binnen uitziet?

Zelfs dat niet.

[Bärbel]

Ik vind dat ik een mooie PC heb gemaakt.

Knap hoor. Dat je dat kunt.

[arkhétupos]

Ik zou graag willen weten wat anderen ervan vinden.
Hoe mooi ze het vinden interesseert mij eigenlijk niet, enkel hoe graag ze zelf zo'n ding willen hebben.


Ben ik nou een mislukte kunstenaar? Of is het me juist gelukt een 1-maligheid te creëren?

[Bärbel]

Niets kan nooit gedaan worden. Dus wordt niets niet gedaan. Dus niets doen bestaat niet, enkel de schijn dat er niets gedaan wordt.

Helemaal mee eens!
Ik ben zelf zeer actief wezen, ik wil graag nuttige dingen doen, dus vul ik mijn dag met studie, afspraken, muziek maken, schilderen, tekenen, lezen etc. Of passief een film of serie, nieuws is depressief makend voor mij. Maar totaal niets doen op zijn tijd is voor mij lummelen, dan wil je gewoon even 'NIETS' doen, maar ik luister wel naar radio, dus in principe doe ik iets. Wellicht heb ik een angst om te blijven hangen in het niets doen?! Vandaar dat ik altijd actief ben?! Wie weet of ik heb een aversie tegen passief zijn en is het mijn karakter?!

Grotendeels herkenbaar voor mij. Alleen heb ik heel veel stilte nodig dus weinig radio. Voor korte periodes is dat soms anders, maar meestentijds leef ik in (voor zover mogelijk in deze moderne wereld) stilte. Radio en tv staan hier meer uit dan aan. En ik heb een jaar of twee helemaal zonder geleefd. Had ik niet eens een aansluiting in huis. Dat had ik allemaal opgezegd. Als ik dat niet gedaan had was ik waarschijnlijk in een inrichting beland. Ik heb enigszins op tijd alle externe prikkels uitgeschakeld die ik maar uitschakelen kon. Dan leer je de wereld wel meteen kennen want ik heb destijds heel veel moeite moeten doen om van de facturen voor radio en televisieaansluiting af te komen. Met aangetekende brieven heb ik dat moeten afdwingen. Ik had ook niks in huis, geen tv, geen radio, zelfs geen computer. Ook werd ik daarna helemaal platgebeld door providers. Kennelijk zien die ergens dat je geen radio, tv en internet hebt en dan gaan je ze bellen. Als je dan zegt geen interesse, vragen ze wie je provider is. Zeg je niemand, geloven ze het niet of vallen ze stil van verbazing. Op gegeven moment nam ik niet meer op tenzij het een bekend nummer was. Dat doe ik nu nog altijd. Belt iemand anoniem, neem ik ook niet op. Die telefoonterreur heb ik toen uiteindelijk weten te stoppen door me in te schrijven in het belmenietregister. Wat een wereld.

[anthony68]

Wie weet of ik heb een aversie tegen passief zijn en is het mijn karakter?!

ADHD of OCD?

Gelukkig niet, ik ben er voor getest bij GGZ om zekerheid te krijgen, want ik was onzeker. Maar na interviews en diagnoses heeft hij geconcludeerd dat ik kenmerken heb maar niet ziek ben gelukkig! Wil niet zo'n stigma aan me lijf!

Ik zou graag willen weten wat anderen ervan vinden.
Hoe mooi ze het vinden interesseert mij eigenlijk niet, enkel hoe graag ze zelf zo'n ding willen hebben.


Ben ik nou een mislukte kunstenaar? Of is het me juist gelukt een 1-maligheid te creëren?

Ik vind het heel mooi, was het duur en is het watergekoeld?!

Grotendeels herkenbaar voor mij. Alleen heb ik heel veel stilte nodig dus weinig radio. Voor korte periodes is dat soms anders, maar meestentijds leef ik in (voor zover mogelijk in deze moderne wereld) stilte. Radio en tv staan hier meer uit dan aan. En ik heb een jaar of twee helemaal zonder geleefd. Had ik niet eens een aansluiting in huis. Dat had ik allemaal opgezegd. Als ik dat niet gedaan had was ik waarschijnlijk in een inrichting beland. Ik heb enigszins op tijd alle externe prikkels uitgeschakeld die ik maar uitschakelen kon. Dan leer je de wereld wel meteen kennen want ik heb destijds heel veel moeite moeten doen om van de facturen voor radio en televisieaansluiting af te komen. Met aangetekende brieven heb ik dat moeten afdwingen. Ik had ook niks in huis, geen tv, geen radio, zelfs geen computer. Ook werd ik daarna helemaal platgebeld door providers. Kennelijk zien die ergens dat je geen radio, tv en internet hebt en dan gaan je ze bellen. Als je dan zegt geen interesse, vragen ze wie je provider is. Zeg je niemand, geloven ze het niet of vallen ze stil van verbazing. Op gegeven moment nam ik niet meer op tenzij het een bekend nummer was. Dat doe ik nu nog altijd. Belt iemand anoniem, neem ik ook niet op. Die telefoonterreur heb ik toen uiteindelijk weten te stoppen door me in te schrijven in het belmenietregister. Wat een wereld.

@Bärbel
Hoe ziet voor jouw een gemiddelde dag eruit, ben benieuwd naar je activiteiten?!

[Bärbel]

@Bärbel
Hoe ziet voor jouw een gemiddelde dag eruit, ben benieuwd naar je activiteiten?!

Voor mij bestaat er geen gemiddelde dag. Maar op dit moment is het zo dat ik rond 1200 uur pas opsta. Dit omdat ik niet voor 0300 uur slaap, en dat heeft op dit moment niets met psychose te maken, vermoedelijk met de hormonale overgang, met de jaarwisseling was ik twee weken op een heerlijke vakantie en toch sliep ik niet voor drieën, ook al lag ik dan allang op bed. Ook ben ik vaak om 0600 uur weer wakker en ook rond 08.30 uur. Kortom er klopt geen drol van mijn slaappatroon, maar ik kom wel aan de acht uur en zolang ik daaraan kom gaat het psychisch niet de verkeerde kant op.

Ook sport ik niet meer, om verschillende redenen, een daarvan is de houding van de sportlerares (toch weer dwang, met deyin yoga, je in een houding willen duwen, op je in lullen, terwijl ik dingen gewoon fysiek niet kan, en ik ben niet opgewassen tegen de druk van tegen zo iemand in blijven uitleggen dát het niet kan, gevolg is dan dat ik fysiek ver over mijn grenzen ga, dus ik zeg het abo op , ben er definitief klaar mee met die dwangmatige controlfreaks) en de andere is het rechter onderbeen. September ‘18 scheurde mijn gastrocnemius , niet tijdens sport, maar spontaan bij het lopen, door ongelijke krachten verdeling vanuit de rug. Driekwart jaar later was het dusdanig genezen dat ik het niet meer dagelijks merkte, maar sinds begin december zit het helemaal mis met de andere spieren in dat been. Geeft niet (moet je mee dealen hè), maar omdat ik mobiel wil blijven moet ik de belasting heel goed doseren.

Om fysieke zowel als geestelijke belasting aan te kunnen heb ik een schema voor mezelf opgesteld, waar ik me aan houd. Het betreft het huishouden. Temeer daar ik ook mijn moeder help met haar huishouden. Het schema bevat kolommen maar het is geen indeling in dagdelen hoor. Het is alleen zo opgesteld omdat het dan ruimtelijk op me over komt en niet volgepropt. Door ervaring heb ik geleerd dat het heel belangrijk voor mij is dat mijn huis zo schoon en ordelijk mogelijk is. Dat heeft een sterke uitwerking op mijn psyche en vice versa. En omdat het been tegenzit moet ik het verdelen.

[Bärbel]

Ziet er kinderachtig uit, ik weet het. Maar het helpt mij. Dit is mijn basis nu en het geeft me voldoening dat ik het kan. Het is niet alles wat ik doe hoor, ik zeem de buiten ramen ook altijd voor mijn moeder, breng elke dag het vuil voor haar weg (klein karweitje maar voor mij zijn dat belangrijke doelen). En afgelopen week ben ik (nieuwe) planten wezen kopen met haar, voor mezelf en ook voor haar. En ik heb een andere oude mevrouw (buurvrouw) geholpen met haar belastingpapieren invullen.

Verder heb ik geen vaste activiteiten. Ik kleur graag in een kleurboek, en ik maak soms een collage, en ik ga binnenkort iets doen met scratch art, en ik lees graag, maar geen boek komt ooit uit. Kan mijn aandacht er niet lang bij houden. Mijn korte termijn geheugen heeft ook te lijden gehad onder de psychoses.

En ik kijk wel elke avond naar 1 programma, dat is Grey’s Anatomy.

Oh ja, en ik doe wordfeut met familie. En soms een spelletje op de computer. Zoals monument valley. Maar helaas haperde deel 2, waardoor ik dat wel heb betaald maar nooit heb kunnen spelen. Erg jammer, want ik vond deel 1 zo leuk. Maarja.

[Bärbel]

Mijn huishoudschema heb ik zelf opgesteld en het is geen ijzeren harnas. Als iets een keer niet lukt dan sla ik het over en doe het dan de volgende week wel. Vroeger hielp ik kinderen met autisme met schema’s en met werkverlichting (dingen schrappen uit hun programma bijvoorbeeld, en aanpassingen doen voor hen). Nu coach ik mezelf. Ik heb trouwens veel steun aan de ggz gehad hoor en nog steeds. Kennelijk heb ik mazzel gehad dan, want ik heb heel positieve ervaringen. En ik ben juist blij dat de DSM bestaat, want door de tiendaagse cursus omgaan met schizofrenie heb ik hele belangrijke handvatten gekregen waarmee ik mijzelf zo goed mogelijk kan managen. En in het ziekenhuis (psychiatrie) hebben ze me voor ik naar huis ging goed geholpen met me te coachen in hoe ik om kan gaan met bepaalde situaties in mezelf. Soms gaat het toch nog mis, dan heb ik prodromale symptomen gemist en dan heb ik de psych en medicijnen nodig. Zoals vorig jaar, drie, nee vier maanden meds geslikt. Jammer van de bijwerkingen. Als ik beter oplet, kan ik tijdiger ingrijpen (met slaappil) en dan komt het niet zo ver. Maar soms heb ik dat niet in de gaten.

Er zijn vele soorten slapeloosheid. Maar een ervan noem ik psychotische slapeloosheid. Die herken ik doordat er een schakelaar in mijn hoofd om gaat. Er slaat dan ineens iets op tilt wat ik waarneem als een omgezette schakelaar in mijn hoofd. Dit heeft bij mij altijd te maken met wereldgebeurtenissen, in het bijzonder als Israël wordt aangevallen of zelf aanvallen verricht. Dan moet ik medicatie innemen, kan niet anders. Ik heb niets met het geografische land Israël maar was in mijn vorige leven Jood. Op de een of andere manier ben ik als ziel nog verbonden met de Joden.

Ook kon ik nooit nee zeggen. Dat blijft iets heel moeilijks voor mij. Dat komt door mijn levensgeschiedenis in combinatie met karakter. Maar ik moet het nee zeggen wel doen, want als ik ja zeg terwijl het nee moet zijn, krijg ik psychotische verschijnselen in de vorm van gevoelshallucinaties en psychotische slapeloosheid. Helse pijn en veel angst ook. Maar als ik gewoon nee zeg als het nee moet zijn, gaat het goed. Daarvoor heb ik een contemplatief leven nodig (stilte, rust, zodat ik niet automatisch ergens ja op zeg en ook niet automatisch aanbied iets te doen, ik moet me bewust zijn van mijn neiging tot meegaandheid, mijn angst om nee te zeggen, en ook van mijn naïviteit zodat ik bedacht ben op andermans motivaties) anders neem ik impulsief op mij wat ik niet meer dragen kan.

[Bärbel]

En de was deed ik normaal niet gestructureerd, maar gewoon als het uitkwam. Maar ik heb een broertje dood aan het vouwen van de was. Gevolg is dat ik de was uit de droger (handdoeken, ondergoed, sokken, theedoeken, beddengoed,noem maar op) dan altijd op een stoel in de woonkamer smijt en mezelf dan de hele week voorhoud dat ik het morgen ga vouwen. Door nu de was voortaan op te sparen tot zaterdag en dat tot wasdag te maken, hoop ik mezelf zo ver te krijgen dat ik dan gelijk de boel vouw en wegberg. Het is een karweitje van niks, maar ik vind het afschuwelijk.

[Bärbel]

evt. betekent eventueel. Dus als het nodig is.

[Bärbel]

Wb activiteiten: Ik kon nooit goed kleuren. Mandala’s tekenen ging mij prima af, maar inkleuren haatte ik, en dat lukte mij nooit goed. Maar nu kleur ik alleen nog maar en teken ze niet meer zelf. Een neurotypical denkt dan “wat kinderachtig en nutteloos”, maar ik kan nu wél kleuren en heb daar plezier in, genoegen en rust, en het heeft me ook iets, veel eigenlijk, geleerd. Over mezelf, of beter gezegd markeert het iets dat me is teruggegeven, maar ook heeft het de uitwerking dat het enige structuur terug heeft gebracht in mijzelf en mijn leven (ook al is dat voor een buitenstaander niet te merken, dat hoeft ook niet, ik weet het).

Deze heb ik bijvoorbeeld tijdens de vakantie (op een vuurwerkvrij natuurpark) gekleurd. P.S. de witte vlakjes moeten wit blijven, die ben ik dus niet vergeten of zo. En ik ga soms buiten de lijntjes maar dat komt omdat ik gekleurd heb met verf stiften (ecoline brushpens en alcoholbrushmarkers). Dat vind ik fijn werken, maar daar kun je niet mee priegelen. De foto’s heb ik net gemaakt, bij het licht van een daglichtlamp, dus de kleuren zijn een beetje anders (donkerder) dan in het echt.



En dit is er ook eentje van in de vakantie (december). Bij deze ben ik wel de blaadjes vergeten te kleuren.



En ik heb ook sticker boeken. Daarmee kun je je eigen bloementuin stickeren. Vind ik ook leuk. Maar mag ik nog aan beginnen een keertje.

[Bärbel]

P.S. geen “duidingen” of kleur tips svp. Dit is puur mijzelf en plezier en ontspanning en ik heb geen behoefte aan bemoeienis noch aan verbetering. Een psychiater heb ik ook al, dus er is ook geen vacature te vervullen.

En zie de openingspost.

Analyse paralyseert!

[Bärbel]

Dit lijkt me ook heerlijk om te doen (na te maken). Maar alleen al kijken naar zulke filmpjes doet mij goed.

[anthony68]

Dit lijkt me ook heerlijk om te doen (na te maken). Maar alleen al kijken naar zulke filmpjes doet mij goed.

@Bärbel
Dankje voor je openhartige antwoord.
Een schoon en ordelijk huis is idd goed voor je geest. Ik heb ook huishoudster waar ik wekelijks me schoonmaak met schema. Ik dacht dat je al je TV en telefoon had weggedaan?! Anderen helpen met belasting is ook pittig, ik help me zus wel eens met dieetbevestiging voor op haar aangifte. Mandela's zijn mooi.
Verder is een gemiddelde dag van mij:
Ochtend: studie filosofie en bachelor toegepaste psychologie.
Middag: diverse (werk+sociaal) afspraken en huishouden en/of wandelen en hobby's (aquarellen, tekenen, DJing, lezen).
Avond: Powernap en TV films en series.

[Bärbel]

Dit lijkt me ook heerlijk om te doen (na te maken). Maar alleen al kijken naar zulke filmpjes doet mij goed.

@Bärbel
Dankje voor je openhartige antwoord.

Graag gedaan. Jij ook bedankt voor je openhartige verhaal.

Een schoon en ordelijk huis is idd goed voor je geest. Ik heb ook huishoudster waar ik wekelijks me schoonmaak met schema. Ik dacht dat je al je TV en telefoon had weggedaan?!

Twintig jaar geleden ja en gedurende twee jaar (wat televisie en radio betreft, ongeveer een jaar wat computer betreft). De telefoon (de vaste aansluiting) heb ik nooit weggedaan hoor. In die tijd betaalde je nog gewoon kijk en luistergeld en zo, waar ik dus pas na aangetekende brieven vanaf kwam. En in die tijd had je ook nog gewoon een telefoonabonnement naast je internetabonnement. Althans ik wel, toen nog. Mijn vaste telefoon heb ik behouden, internet en ook radio en tv dus weggedaan toen. Maar na een poos en een ziekenhuisopname (waar we in de woonkamer tv hadden en in de hal beneden een kwartiertje op internet konden) heb ik het weer gewoon in huis genomen.

Anderen helpen met belasting is ook pittig, ik help me zus wel eens met dieetbevestiging voor op haar aangifte.

Nou echt zelf helpen met die aangifte in technische zin deed ik niet, het ging alleen om het maken van foto’s en die opsturen via whatsapp naar haar dochter die in het buitenland woont. En daarna invullen van een machtiging en haar dochter die in het buitenland woont mailde me precies wat ik daarop moest schrijven. Mevrouw ondertekende zelf en dan maakte ik weer een foto van alles en stuurde die naar haar dochter in Spanje voor de administratie. Dus heel kleine dingetjes. Meer een soort doorgeefluik.

Mandela's zijn mooi.
Verder is een gemiddelde dag van mij:
Ochtend: studie filosofie en bachelor toegepaste psychologie.
Middag: diverse (werk+sociaal) afspraken en huishouden en/of wandelen en hobby's (aquarellen, tekenen, DJing, lezen).
Avond: Powernap en TV films en series.

Mooi dat dit voor jou zo werkt. Ik heb destijds ook veel gestudeerd (nou ja, informatie tot me genomen). Op de Hogeschool geesteswetenschappen bepaalde modules, heel selectief wat voor mij batend was (modules zingeving en spiritualiteit , parapsychologie, filosofie, godsdienstwetenschappen, wereldgodsdiensten). Alles op de hgu was batend, maar door mijn persoonlijk innerlijk proces in combinatie - denk ik - met mijn praktische instelling en mijn behoefte om toch dienstbaar te zijn aan een groter geheel - kon ik geen veelheid van informatie aan. En daarnaast heb ik een hele rij Civas cursussen gedaan, omdat ik die op elk moment dat het mij uitkwam ter hand kon nemen. Die Civas cursussen hadden tot doel (besefte ik) mijn ego te redden. Ego in goede zin dan wel. Want alles wat daar staat kon ik uit pure ervaring bevestigen, dus beamen, wat bevestigde dat ik een spirituele leerweg beliep. En ook had het tot doel om van onbewust bekwaam naar bewust bekwaam te komen. Dus Ervaringskennis om te zetten in bewuste kennis en inzicht Wat daar beschreven stond, had ik zelf al gedaan via meegeven met de goddelijke leiding in mijn eigen geest. Ik heb van Civas gedaan: narratieve therapie; oplossingsgerichte therapie; aandachtgerichte therapie en mindfulness; emotiemanagement; en klinische psychologie I en II. Ook heb ik een boek gelezen over ACT: acceptance and commitment therapy en ik vind dat die Civas cursus aandachtgerichte therapie & mindfulness eigenlijk ongeveer hetzelfde is.

Maar ik liet alles over aan de goddelijke leiding, daarom was een agenda, een schema, voor mij niet goed. Ik wilde op elk moment de goddelijke geestelijke leiding volgen en zo was ik dan ook steeds op de juiste tijd op de juiste plaats en viel mijn oog onderweg op de juiste dingen. Ik keek ook veel films, series, docu’s en (bijbel)lezingen, maar op diverse tijden. Geen vast schema. Ook deed ik vrijwilligerswerk bij iemand die heeeeeel veel kennis en ervaring heeft op het gebied van psychische stoornissen cq bewustzijnszaken en goddelijke leiding. Die ging mij niet ergens toe dwingen of zo, die wist precies hoe hij om moest gaan met mensen en aandoeningen zoals ik en de mijne. En hij hielp mij enorm. Door werkzaamheden aan te passen, door niet meer te geven dan ik aankon en ook weg te nemen als ik iets niet (meer) aankon, en vooral ook door mijn werkverslaving te doorbreken. Zo stuurde hij me bijvoorbeeld even op pad naar een winkel of zo (zodat ik niet door kon jakkeren, ik was workaholic als de pest en had nooit in de gaten dat/als ik steeds maar doorging en geen pauzes nam).

Zoals jij ook al beschreef krijg je als schizofreen je hele levensgeschiedenis te verwerken. Dat is zwaar werk. Het trekt je helemaal leeg maar er is ook veel goddelijke hulp als je daar alert op bent en je bescheiden weet op te stellen. Je gaat door het laatste oordeel en dat oordeel je zelf. Dat gaat dag en nacht door. En ook het verwerkingsproces van je leven gaat dag en nacht door. Ik heb volgens mij zo ongeveer de wereldzeeën bij elkaar gehuild. Daarnaast doe je veel kennis en inzicht op over de werkelijkheid. Je ruimt karma op ook, maar ik heb nu een iets andere visie daarop dan wat jij benoemde. Maar ik ben heel voorzichtig daar iets over te zeggen want als iemand in de catharsis zit moet ie daar wel zo over denken. Jij bent allang uit die catharsis volgens mij (moniker), maar andere mensen nog niet. En ieder mensenleven is weer anders verlopen, ieder karakter is ook anders, ieder individu heeft zijn eigen krachten en zwakten, zijn sterke punten en zijn risicovolle punten.Het proces voltrekt zich in ieder mens op individueel verschillende wijze. Hoewel er ook overeenkomsten zijn, maar hoe iemand op de dingen reageert is verschillend.

[Bärbel]

Persoonlijk denk ik dat ieder mens dit mee gaat maken. Ooit.

[Verwijderde gebruiker]

De kerk waar ik tegenwoordig kom heeft preken online. In een van de preken gaat het over op eigen kracht iets beginnen, of vanuit God. Als iets begint vanuit God, dan plaatst God er licht bij, zodat het mensen aantrekt, als je op eigen kracht iets begint kan je lang wachten. Toch had ik wel steeds het idee van goddelijke inspiratie ook bij het beginnen en moeite doen voor fora. God kan ook inspireren tot ondervinden van falen, als les zeg maar, denk ik.

Ja dit is wat moeilijk vanuit het idee van eigen kracht, I did it my way.

[anthony68]

– De ander is het medium van zelfkennis.
– De ontmoeting gaat aan kennis van zaken vooraf.
– De ontmoeting zelf is waardevol en soms richtingbepalend in het leven (Buber).
– De ontmoeting zelf is waardevol omdat individuen hun oorspronkelijke posities verlaten en nieuwe perspectieven scheppen (Merleau-Ponty).
– De ontmoeting zelf is waardevol omdat in de ontmoeting een nieuwe attitude, een nieuwe houding naar het leven kan ontstaan (Gadamer).
Bovenstaande is voor mij reden om een goede leraar/coach/guru te vinden die mij kan helpen mijn levensoprdachte te vinden en begeleiden/coachen/etc. Zou jij Bärbel die leraar/coach/guru voor mij willen zijn?! Zo ja dan stuur ik je een pm met mijn gegevens?!

Zoals jij ook al beschreef krijg je als schizofreen je hele levensgeschiedenis te verwerken. Dat is zwaar werk. Het trekt je helemaal leeg maar er is ook veel goddelijke hulp als je daar alert op bent en je bescheiden weet op te stellen.

Ja dus dat, mijn start in leven is 'zielloos' geweest, vandaar dat ik van pad geraakte en burnout kreeg! Ik wist niet mijn hart en ziel op juiste manier te gebruiken c.q. voeden.

Je gaat door het laatste oordeel en dat oordeel je zelf. Dat gaat dag en nacht door. En ook het verwerkingsproces van je leven gaat dag en nacht door. Ik heb volgens mij zo ongeveer de wereldzeeën bij elkaar gehuild. Daarnaast doe je veel kennis en inzicht op over de werkelijkheid.

Wat bedoel je met 'het laatste oordeel'?!

Je ruimt karma op ook, maar ik heb nu een iets andere visie daarop dan wat jij benoemde. Maar ik ben heel voorzichtig daar iets over te zeggen want als iemand in de catharsis zit moet ie daar wel zo over denken. Jij bent allang uit die catharsis volgens mij (moniker), maar andere mensen nog niet.

Hoe doe je dat 'karma opruimen'?! En wat bedoel je met 'moniker'!?

En ieder mensenleven is weer anders verlopen, ieder karakter is ook anders, ieder individu heeft zijn eigen krachten en zwakten, zijn sterke punten en zijn risicovolle punten.Het proces voltrekt zich in ieder mens op individueel verschillende wijze. Hoewel er ook overeenkomsten zijn, maar hoe iemand op de dingen reageert is verschillend.

klopt

De kerk waar ik tegenwoordig kom heeft preken online. In een van de preken gaat het over op eigen kracht iets beginnen, of vanuit God. Als iets begint vanuit God, dan plaatst God er licht bij, zodat het mensen aantrekt, als je op eigen kracht iets begint kan je lang wachten. Toch had ik wel steeds het idee van goddelijke inspiratie ook bij het beginnen en moeite doen voor fora. God kan ook inspireren tot ondervinden van falen, als les zeg maar, denk ik.

Ja dit is wat moeilijk vanuit het idee van eigen kracht, I did it my way.

Hoe kan je iets beginnen vanuit God?! Door te bidden of naar kerk te gaan?! Of je inspiratie volgen intuïtie?!

[Bärbel]

– De ander is het medium van zelfkennis.
– De ontmoeting gaat aan kennis van zaken vooraf.
– De ontmoeting zelf is waardevol en soms richtingbepalend in het leven (Buber).
– De ontmoeting zelf is waardevol omdat individuen hun oorspronkelijke posities verlaten en nieuwe perspectieven scheppen (Merleau-Ponty).
– De ontmoeting zelf is waardevol omdat in de ontmoeting een nieuwe attitude, een nieuwe houding naar het leven kan ontstaan (Gadamer).
Bovenstaande is voor mij reden om een goede leraar/coach/guru te vinden die mij kan helpen mijn levensoprdachte te vinden en begeleiden/coachen/etc. Zou jij Bärbel die leraar/coach/guru voor mij willen zijn?! Zo ja dan stuur ik je een pm met mijn gegevens?!

Absoluut niet.Ik ben geen goeroe, geen leraar en geen coach noch wil ik dat zijn. Dat wat van God is zit in jouzelf. En ieder die Hem zoekt heeft zelf toegang tot de Vader. En Hij legt je aan de voeten van Christus. Ieder mens die Hem zoekt zal Hem vinden. In 2003 heb ik Jezus de Christus ontmoet. Hij verscheen nadat ik inwendig (niet in een gebed maar gewoon inwendig in stilte gedacht) aan God had gevraagd mij te laten weten wat de bedoeling was met mijn leven en ten aanzien van een belangrijke levensvraag waar ik mee zat. Ik had toen nog (nu al vijftien jaar niet meer, het heeft Zijn doel gediend en klaar) een paranormale praktijk aan huis, en gaf - altijd gratis - paranormale consults via mijn website (per mail), telefonisch en ook aan huis (in mijn eigen huis). Ik ben atheïstisch opgevoed maar (waarschijnlijk als de erfenis van mijn vorige leven als Poolse Jodin) me van kleins af aan bewust geweest van God, maar wel als een vaag alwetend opperwezen ergens ver weg hoog in de hemel. Vanuit deze achtergrond was het voor mij normaal om inwendig met God te praten. Dat heb ik altijd gedaan, zo klein als ik was. Ik bad ook als kind, als ukkie in mijn in mijn bed, dankgebeden. Ondanks of mede dankzij de “vervolging” die mij van meet af aan op school toegemeten werd. Niemand heeft mij dat ooit geleerd. In mijn hele familie werd niet gebeden en ik zat op een openbare school vol met alleen maar atheisten. Dus dit was mijn achtergrond.
Op een avond in 2003 legde ik Hem inwendig een voor mij erg belangrijke levensvraag voor, waar ik mee worstelde. Doch ik verwachte helemaal geen antwoord. Kort daarna Verscheen het Antwoord. Een Transcendente Verschijning. Met Paulus zeg ook ik: ik weet niet exact of ik in mijn lichaam was of buiten mijn lichaam, maar Hij Verscheen en gaf Antwoord. Hij bleek jaren later Zelf ook het Antwoord te zijn, maar Hij gaf bij zijn Verschijning ook terplekke antwoord op mijn levensvraag. Een clericaal en een gemiddelde psychiater zal het hallucinatie noemen, een mysticus zal het een visioen noemen, maar ik zeg dat het een Ontmoeting met de Transcendente Jezus was en dat Hij Verscheen. Niet een visioen, niet een hallucinatie maar een Verschijning. Niet te vergelijken met welke geestvervoering dan ook. Ik legde inwendig een levensvraag voor aan God. Ik wilde wel echt graag het antwoord ontvangen en daarnaar leven, maar antwoord verwachten deed ik niet. Het Antwoord verscheen in eigen Persoon en gaf ook inhoudelijk Antwoord. En naar dat Antwoord heb ik vanaf dat moment geleefd. Belangrijk detail: je hoeft niet eerst zonder smet te zijn om Hem te ontvangen!!!! Je hoeft dus niet eerst te hebben geleefd volgens de wetten van de kerk! Als je Hem oprecht zoekt, dan zul je Hem vinden.

Misschien gebeurt dit niet bij ieder mens op dezelfde manier, maar ik weet wel dat ieder mens die God ernstig zoekt, Hem vinden zal. Hetzij in een Verschijning, hetzij als innerlijke leiding, hetzij via de synchroniciteit, hetzij op alle mogelijke manieren. Dat is niet alleen mijn ervaringskennis, het staat ook geschreven in de bijbel en in de apocriefe boeken. Die relatie is persoonlijk. rechtstreeks dus, tussen jou en God. Daar heb ik niets in te zoeken of te geven. En daar komt ook geen kerk aan te pas. Niet dat het niet nuttig kan zijn om een kerk te bezoeken, als je je daartoe geleid voelt moet je dat doen, volg wat je vreugde brengt. Maar God loopt met ieder mens over een individueel pad en heeft geen tussenpersoon nodig.

Hoe kan je iets beginnen vanuit God?! Door te bidden of naar kerk te gaan?! Of je inspiratie volgen intuïtie?!

Je inspiratie volgen intuïtie. En dat kun je weten door de vreugde te volgen. Alles wat je vreugde geeft, doe dat. Geef daar gehoor aan. Brengt het je geen vreugde (meer), trek dan verder. Blijf dan niet hangen in/aan een kerk. Jezus zegt in het Thomas Evangelie: “word voorbijgangers!” Want de Geest waait waarheen Hij Wil en niet waarheen de kerk zegt dat hij waaien mag.

[Bärbel]

Thomas, logos 2 en 3

2. Jezus zegt: “Laat wie zoekt niet ophouden met zoeken totdat hij vindt. En wanneer hij (het) gevonden heeft, zal hij in verwarring raken. En wanneer hij in verwarring is, zal hij zich verwonderen en hij zal koning worden over het Al.

3. (1) Jezus zegt: ‘Als jullie leiders tot jullie zeggen: “Zie, het Koninkrijk is in de hemel”, dan zullen de vogels van de hemel jullie voor zijn. 2. Als ze jullie zeggen: “Het is in de zee”, dan zullen de vissen jullie voor zijn. 3. Maar het Koninkrijk is binnen in jullie en het is buiten jullie. 4. Wanneer jullie jezelf kennen, dan zul je gekend worden en zul je begrijpen dat júllie de kinderen zijn van de levende Vader. 5. Maar wanneer jullie jezelf niet kennen, dan verkeren jullie in armoede. Dan zijn jullie de armoede.’

[Bärbel]

Wat bedoel je met 'het laatste oordeel'?!

Het inzicht wie je werkelijk bent, waar je vandaan komt en waar je naartoe wilt en wat je daarvoor nodig hebt. Daarbij ga je een Proces in, dat zich afspeelt tussen jou en God. Geen mens kan je daarbij helpen, wel ondersteunen maar helpen niet. Elke daad, elke gedachte, wordt gewogen. En dat doe je in feite zelf, want God is in jezelf, achter een Deur in je diepste bewustzijn. En daarom is Hij alwetend. Want God is in jezelf, maakt deel uit van jezelf. Ook als je denkt dat je vergeten kunt. Want dat kan niet. Je kunt misschien dingen verdringen naar je onderbewustzijn, sommigen zijn daar schijnbaar heel goed in,maar als het Proces begint komt alles bloot te liggen. Elke daad, elke gedachte, uit je hele levensgeschiedenis.

[Bärbel]

Overigens zou ik inmiddels een hele slechte goeroe zijn. Ik zou ze denk ik expres misleiden. Zo begint een (65+) buurman regelmatig tegen mij te praten. Hij is best aardig maar zegt soms de vreselijkste dingen. Dingen, die ik hier niet eens herhalen wil, zo onmenselijk. Maar ik ben het zat cq ben uit de rol gegroeid om altijd het geweten van een ander te moeten zijn. En nou begrijp ik de rol van God als slang ook heel goed. Ik versta tegenwoordig de kunst om soms maar gewoon ja en amen te zeggen en innerlijk iets heel anders te vinden en anders te doen. Dan zeg ik tuurlijk (en ‘niet’ laat ik dan weg). Maar toen hij dat heel vreselijke zei, heb ik nog wel mijn echte visie daarop gegeven, want ik vond het té erg wat hij zei. Maar bij andere dingen geef ik hem gewoon gelijk en denk er inwendig het mijne van. Kost allemaal veel te veel energie. Hij is wel aardig en van goede wil. Anders zou ik de moeite niet doen. Maar als goeroe zou ik niet deugen. Ik zou ze op zichzelf terugwerpen en beproeven tot en met. Misleiden net zo lang tot ze het zat zijn en de goeroe in zichzelf zoeken.

[arkhétupos]

"Het laatste oordeel komt ooit"

Welke Guru wil je volgen?
Jij die van jou zelf, of toch liever meer de mening van de anderen?

(Geeft niks hoor! Dan doen we bijna allemaal!)