Een eigen niche
Geplaatst: 19 jul 2017, 19:11
Vroeger dacht ik dat de komst van internet de mens steeds genuanceerder zou maken. Met een klik hier of daar kon Jan met zijn Pet de wereld over surfen. Hij zou zijn nieuws niet langer voorgekauwd krijgen door de toverfeeën van het NOS journaal, maar dit kunnen meten met elke mogelijke maat die er op dat verlossende internet te vinden was.
En het is waar. In een flits springt Russia Today op mijn scherm en Breitbart brieft me bij over de laatste milestone van Trump. Maar hoe vaak kijk ik daar en hoe vaak kijkt die gedroomde Jan met zijn Pet er naar, terwijl hij zijn boontjes eet van Knorr terwijl hij onschuldig een boertje laat?
Ondertussen heeft mijn visioen zich verruilt met dat van steeds meer segregatie. Omdat ik zelf wel mag weten waarnaar ik kijk, laat ik mij bedienen door mijn wensen en die zijn toch meestal niet zo genuanceerd. Op CNN kijk ik hoe Trump weer een peiltje lager zakt en de VPRO bevestigt mijn warme illusies dat ik zo ruimdenkend zou zijn. En volgens mij ben ik niet de enige.
Ik heb wel eens een avond naar SBS 6 gekeken. Het leek wel of elk stukje bagger van het Nederlandse straatbeeld mijn huiskamer in werd geslingerd. In Roosendaal was iemand neergestoken en in Gouda kon je niet meer veilig op je fietsje rijden, zonder te worden belaagd door schavuiten van origines die je tegenwoordig bij de naam dient te noemen.
Hebben we het niet wat te groot gemaakt, dat belang van "een vrije keuze", vertegenwoordigt door die afstandsbediening, waarvan we zo sterk overtuigd zijn geraakt dat wij hem besturen. Zouden we geen televisie moeten maken die zijn heft in eigen handen neemt, gewoon omdat die goede oude Vader Staat bij tijd en wijle vindt dat we iets moeten leren. Menigeen wantrouwt haar, die moraliserende Vader Staat, en geeft zich over aan het gevoel dat zijn eigen keuzes hem zoveel verder brengen. Verder in zijn eigen niche.
En het is waar. In een flits springt Russia Today op mijn scherm en Breitbart brieft me bij over de laatste milestone van Trump. Maar hoe vaak kijk ik daar en hoe vaak kijkt die gedroomde Jan met zijn Pet er naar, terwijl hij zijn boontjes eet van Knorr terwijl hij onschuldig een boertje laat?
Ondertussen heeft mijn visioen zich verruilt met dat van steeds meer segregatie. Omdat ik zelf wel mag weten waarnaar ik kijk, laat ik mij bedienen door mijn wensen en die zijn toch meestal niet zo genuanceerd. Op CNN kijk ik hoe Trump weer een peiltje lager zakt en de VPRO bevestigt mijn warme illusies dat ik zo ruimdenkend zou zijn. En volgens mij ben ik niet de enige.
Ik heb wel eens een avond naar SBS 6 gekeken. Het leek wel of elk stukje bagger van het Nederlandse straatbeeld mijn huiskamer in werd geslingerd. In Roosendaal was iemand neergestoken en in Gouda kon je niet meer veilig op je fietsje rijden, zonder te worden belaagd door schavuiten van origines die je tegenwoordig bij de naam dient te noemen.
Hebben we het niet wat te groot gemaakt, dat belang van "een vrije keuze", vertegenwoordigt door die afstandsbediening, waarvan we zo sterk overtuigd zijn geraakt dat wij hem besturen. Zouden we geen televisie moeten maken die zijn heft in eigen handen neemt, gewoon omdat die goede oude Vader Staat bij tijd en wijle vindt dat we iets moeten leren. Menigeen wantrouwt haar, die moraliserende Vader Staat, en geeft zich over aan het gevoel dat zijn eigen keuzes hem zoveel verder brengen. Verder in zijn eigen niche.