Het claimen van onderdanen

[Bertus]

Het wordt zaak dat overheden die nog steeds niet willen inzien wat Locke eeuwen geleden al zag, gaan inzien en een eerste stap gaan maken naar het definitief afschaffen van het lijfeigenschap; in welke vorm dan ook.

Hoe zit het dan met deze lijfeigenschap?

Locke lost dit probleem als volgt op: het minderjarige kind staat onder voogdij van de vader en valt onder diens autoriteit.

[Bertus]

Ik ben zelf vader. ik zie mijn kinderen echter niet als het mijne,in de zin van lijfeigenschap, maar meer als zelfstandige wezens, waarbij ik een verantwoordelijke taak heb van opvoeden. Opvoeding zoals ik het zie is het begeleiden,waarin ik geen autoriteit vorm als zijnde mijn wil is wet, maar probeer ik hen te begeleiden in wat zij willen en hun bewust probeer te maken van de consequenties van hun keuzes.

eigenlijk heeft dit te maken met mijn eigen beeld van onderwerping. Zoals jij dit uitlegt:

Zodra het kind meerderjarig wordt, kiest het zelf tot welk land het wilt behoren.

, zo heb ikzelf geen keuze gemaakt aan welk land ik wil toebehoren en onderwerp ik mij ook niet aan een overheid. Ik zal dus nooit een onderdaan zijn zolang ik geen keuze maak en dat maakt mij tot een vrij mens,wat ik mijn kinderen ook tracht te leren.
Echter waar ik in mijn beleving een vrij mens in ben, ben ik in de ogen van een ander,die de overtuiging heeft dat wat je bent te maken heeft met je afkomst,geboorteplek,nationaliteit van ouders, een onderdaan, lijfeigene van een staat/land.

[Bertus]

Het gaat echter niet om ons persoonlijke verhaal maar om de feiten zoals zij voor ons liggen: "waarom zijn er nog landen die hun onderdanen claimen die er niet geboren zijn en zelf niet de vrije keuze hebben om te kiezen voor het land waartoe zij willen behoren".

Omdat de meerderheid denkt dat ze een land toebehoren naar mijn idee.
Hetzelfde geldt als dat je deel uitmaakt van een democratie of een ander systeem. Het is een waanbeeld die de illusie schept bij hen, die er in geloven dat dit voor iedereen geldt en voor iedereen willen laten gelden.Het gaat niet om overheden, het gaat om mensen die een bepaald beeld projecteren die nagevolgd wordt door anderen,die zich eraan onderwerpen en het als waar beschouwen.

[Bertus]

Het wordt met de paplepel ingegoten, van generatie op generatie.
Het is een soort groepsdrift lijkt het wel om ergens bij te willen horen om niet alleen te staan en kwetsbaar te zijn. Wat denk ik al is vanaf 'in den bbeginne'.

[Bertus]

Reageren met en schaterlach en in je eigen waarheid blijven dat je vrij bent.
Het wordt lastig iemand te overtuigen van iets anders dan zijn eigen waarheid.
Wanneer je daar op reageert is het meer dat je je positie wilt verdedigen of veroveren. Het is als vechten voor vrede. In plaats van vrede te laten bestaan, doe je het tegenovergestelde.

[Mtheman]

Tot je volwassenheid bij je ouders op het paspoort, dat is min of meer de praktische benadering van Locke naar hedendaagse maatstaven. Daarna moet je zelf maar kiezen. Afgezien van de id-plicht vanaf 12 jaar en wellicht andere praktische problemen, zou dat geen gek idee zijn. Vanaf je 18e een document tekenen waar je je staatsburgerschap / nationaliteit accepteert. Moet natuurlijk wel de hele wereld mee doen. Dat is al een probleem. Maar goed, alles is mogelijk.

Een ander probleem in deze is dat de nationaliteit gelijk wordt gesteld aan identiteit. Dat zag je ook buitenissig vaak voorbij komen in het politieke debat in aanloop naar de verkiezingen. De problemen met dubbele nationaliteit, geeft meteen weer dat onduidelijk is wat voor identiteit, culturele normen en waarden heeft iemand en vooral welke loyaliteit heeft iemand.

Het blijft voor iedereen die daar mee te maken heeft een complex vraagstuk waarbij de antwoorden niet eenvoudig zijn op te lossen. Behalve misschien voor de meeste mensen met een singulaire nationaliteit.