Het Mandela Effect

Deel je diepste gedachten en laat ons meedenken...
Gesloten
Gebruikersavatar
Paul
Posts in topic: 1
Berichten: 1617
Lid geworden op: 12 sep 2003, 20:40
Contacteer:

Het Mandela Effect

Bericht door Paul » 17 okt 2016, 21:50

Gisteren werd ik door een vriend van me gewezen op het bestaan van een fenomeen genaamd het Mandela Effect. Ik had er nog niet eerder van gehoord. Toen ik er thuis op internet naar ging zoeken ontdekte ik dat het inmiddels wel al een vrij bekend fenomeen is.

Het Mandela Effect is een fenomeen wat in de wereld is gebracht door ene Fiona Broome. Zij kwam er in 2010 achter dat Nelson Mandela nog leefde, terwijl hij in haar herinnering al in de jaren 80 van de vorige eeuw in gevangenschap was overleden. Ze kon alle TV-beelden e.d. nog goed voor zich halen. Nu had dit met gemak afgedaan kunnen worden als een valse herinnering, maar ze ontdekte dat er meer mensen waren die deze zelfde herinnering vol overtuiging deelde.

Van hieruit zijn er steeds meer van dit soort herinneringen gekomen die niet blijken te kloppen met de huidige werkelijkheid. Dit gaat van kleinere dingen zoals de naam van een kinderboek genaamd Berenstain Bears, dat bij velen in hun herinnering zit als Berenstein Bears, logo’s zoals dat van VW, waar nu een afscheiding zit tussen de V en de W en in de herinnering van velen niet, tot aan het veranderen van de wereldkaart aan toe, waarop volgens een groep mensen bijvoorbeeld Zuid-Amerika nu een stuk meer naar het oosten ligt dan in hun herinnering het geval is.

Het aantal herinneringen van mensen dat niet klopt met de huidige werkelijkheid blijft groeien. De mensen die een andere herinnering hebben zijn er vaak ook behoorlijk van overtuigd dat hun herinnering juist is. Daarnaast gaat het vaak niet om enkele personen die deze afwijkende herinnering hebben, maar om honderden tot misschien wel vele duizenden.

Het collectief hebben van gelijke herinneringen die niet overeenkomen met onze huidige realiteit, heeft mensen ertoe gebracht te pogen het fenomeen te verklaren op basis van wetenschappelijke theorieën die, voor zover bij mij bekend, nog niet echt zijn bewezen. Het gaat dan om het bestaan van paralelle werelden. Ergens zijn, in elk geval voor een bepaalde groep mensen, twee van deze werelden elkaar gekruist, waarbij men in een andere realiteit is verder gaan leven.

Het ontstaan van dit gebeuren wordt vaak in verband gebracht met CERN, een Europese organisatie die fundamenteel onderzoek doet naar elementaire deeltjes. Bewust of onbewust zou dit science-fiction-achtige fenomeen door hen veroorzaakt kunnen worden.

Er zijn ook mensen die het hebben over het plaatsvinden van een soort afscheiding, waarbij een bepaalde groep mensen met een sterker ontwikkeld bewustzijn dan anderen een overgang doormaken naar een realiteit van een andere orde.

Vanaf dat ik ben gaan zoeken naar filmpjes en dergelijke over het Mandela Effect heeft het me flink bezig gehouden. Niet in die zin dat ik direct maar aannam dat er sprake is van paralelle werelden, maar eerder om te ontdekken of ik mezelf ook kon vinden in bepaalde van deze herinneringen die niet overeenkomen met de huidige werkelijkheid.

Ik vond toen bijvoorbeeld iemand die het had over de openingszin van het nummer ‘Let’s Go Crazy’ van Prince. “Dearly beloved, we are gathered here today to get through this thing called ‘life’.” Dat is de openingszin in onze huidige realiteit. Hij herinnerde zich echter met grote zekerheid dat het ‘celebrate’ was in plaats van ‘get through’. Dit is ook zoals ik het me herinner. Aan de grootste Prince-fan die ik ken heb ik toen via facebook gevraagd of hij zonder het op te zoeken wilde zeggen wat volgens hem die openingszin is. Hij typte toen de zin met ‘get through’ erin. Als je de rest van de tekst leest is dat ook het meest logisch en passend, omdat hij het heeft over hoe moeilijk dit leven is. Maar vanwaar hebben velen (inclusief ikzelf) dan ‘celebrate’ in hun herinnering? En de Prince-fan aan wie ik het vroeg, zit hij dan mogelijk is een andere realiteit dan ik?

Het is natuurlijk makkelijk om je mee te laten slepen in het enthousiasme, de verwondering en overtuiging van anderen, maar er zelf over nadenken en kritisch naar kijken kan natuurlijk ook geen kwaad. Hoewel we hier dus een puntje te pakken hebben waarop ik ook een herinnering heb die niet overeenkomt met de huidige realiteit, ben ik niet zo overtuigd van de juistheid van mijn herinnering.

Kijk nog eens naar de zin: ““Dearly beloved, we are gathered here today to get through this thing called ‘life’.” ‘Get through’ en ‘celebrate’ klinken als woorden niet echt hetzelfde, dus verkeerd verstaan lijkt bijna al uitgesloten en als je het nummer luistert hoor je Prince ook duidelijk geen ‘celebrate’ zeggen. Maar hoe zit het met de logica? ‘We are gathered here today to get through this thing called ‘life’. Grofweg vertaald zou het zijn: We zijn hier vandaag samengekomen om door het iets dat ‘leven’ heet heen te komen. Voor zoiets kom je toch niet samen op één dag? Het is wél heel logisch om samen te komen om iets te vieren. Dus logischerwijs zou ons verstand hier ‘celebrate’ zeggen. En ondanks dat Prince het heeft over hoe moeilijk dit leven is, waardoor ‘get through’ wel logisch klinkt, wil hij duidelijk ook het leven vieren: “Are we gonna let the elevator bring us down? Oh, no let’s go! Go crazy…”

Ons verstand is erop ingericht om in te vullen en aan te vullen wat voor ons het meest logisch is. Het lijkt daarop getraind te zijn. Mogelijk heeft dat te maken met ons overlevingsinstinct. De psychologie heeft daar vast wel meer over te zeggen, maar voor nu wil ik er niet zover induiken. Ik ben er wel redelijk van overtuigd dat hersenen geneigd zijn dingen op zodanige wijze op te slaan dat het zo logisch mogelijk is en daardoor beter te onthouden. Ik denk dat dit een onbewust proces is. Op het moment dat je heel bewust een afwijking van je eigen logica waarneemt, heb je naar mijn idee een grotere kans om iets te onthouden zoals het werkelijk is. Dan neem je heel bewust iets waar en sla je de afwijking specifiek op.

Uit mijn eigen verleden heb ik wel een leuk voorbeeld van hoe hersenen onthouden wat logischer lijkt. In de zesde klas van de lagere school kwam om een of andere reden de naam van het toenmalige bedrijf Wilton-Fijenoord voorbij. Er was een juf van wie ik één vaste dag per week les had en zij beweerde dat het het Wilton-Feijenoord was. Ze was daarvan overtuigd. Ik was alleen laatst met mijn ouders nog langs dat bedrijf gereden en had heel bewust waargenomen dat er Fijenoord stond. Zo ontstond er een weddenschap tussen mij en de juf, die ik uiteraard had gewonnen, want het was Fijenoord. De juf was natuurlijk ook bekend met de voetbalclub Feijenoord en haar logische verstand had blijkbaar opgeslagen dat je Feijenoord dus altijd op die manier spelt. Mijn jonge onderzoekende hersenen hadden daarentegen juist heel bewust dat verschil waargenomen. Ik wist dan ook 100% zeker dat ik gelijk had.

Als er eenmaal iets lijkt waargenomen te zijn dat in de huidige realiteit afwijkt van de herinnering en je gaat op zoek naar andere van dergelijke gevallen, krijg je dus te maken met verschillende bewustzijnsniveaus waarop informatie is opgeslagen. Neem bijvoorbeeld de naam van het kinderboek Berenstain Bears. Dit is Amerikaans, maar voor mij als Nederlander niet moeilijk te begrijpen dat Berenstein Bears logischer klinkt en de hersenen het onbewust dus ook zodanig opslaan. In de Mandela Effect voorbeelden die je op internet tegenkomt zijn nog tal van deze soort afwijkingen te vinden. Iedere keer valt op dat het meest logische in de herinnering zit en de huidige werkelijkheid daar net ietsje van afwijkt.

Betreft de logo’s, zoals het VW-logo, maar ook bijvoorbeeld het logo van Ford dat een afwijking zou hebben, kun je je afvragen of je die logo’s eigenlijk ooit wel zo goed van dichtbij hebt bekeken als wanneer je ze nu op het internet opzoekt. Als er een Volkswagen langsrijdt en je kijkt naar het logo zie je namelijk helemaal niet dat daar tussen de V en de W een afscheidingsstreepje staat. Dat zie je pas als je er bewust van wat dichterbij naar kijkt. Maar hoe vaak doe je zoiets? De kans is dus groot dat je geheugen het logo opslaat zoals je het het meest hebt gezien, namelijk alsof de letters doorlopend aan elkaar zitten. Tenslotte is dat wat je ziet als er een VW langsrijdt. Bij Ford het zelfde geval. Het middenstreepje van de -F heeft daar een klein krulletje eraan zitten dat eindigt boven de letter -o. Als er een Ford langsrijdt en je let op het logo lijkt het of het streepje gewoon doorloopt naar boven (zonder krulletje). Het krulletje is van een afstand niet te zien. Hoe vaak heb je het Ford-logo heel bewust van dichtbij bekeken?

Een ander punt van aandacht ligt in de verschillende manieren van waarnemen: heb je het alleen gezien of heb je het ook gehoord? De voorbeelden van het Mandela Effect klinken vaak hetzelfde, maar je schrijft het anders. Je geheugen slaat dan ook al snel op wat voor het gehoor het meest logisch klinkt. De serie Sex and the City is een mooi voorbeeld hiervan. Velen blijken Sex in the City te herinneren. Als je beide uitspreekt hoor je maar weinig verschil. In het algemeen gezien is Sex and the City alleen een iets minder logische naam voor ons verstand, dus slaan we Sex in the City op in ons geheugen. En nu er mensen gaan zoeken naar voorbeelden van het Mandela Effect komt zo’n voorbeeld dan ineens naar boven. Zelf kan ik me herinneren dat ik de titel van het programma zag en het me opviel dat het ‘and’ was. Dit was omdat ik ‘in’ had verwacht.

Verwachtingen spelen een hele grote rol als het gaat om wat hersenen opslaan in het geheugen. Zo herinneren mensen zich Looney Toons. Toons komt van cartoons en is dus wat je zou verwachten. Bij de zoektocht naar voorbeelden van het Mandela Effect blijkt het Looney Tunes te zijn. Dat komt absoluut niet overeen met wat logisch zou zijn en wat je dus zou verwachten. De hersenen kunnen dat daarom zomaar anders hebben opgeslagen dan het in werkelijkheid is.

Uiteraard proberen mensen die willen bewijzen dat de huidige werkelijkheid niet klopt met hun herinnering aan te tonen dat hun herinnering juist is. Sommigen gaan dan op zoek naar bewijs. Alleen is bewijs eigenlijk niet te vinden. Dit is om twee redenen: of de herinnering klopt niet en dan bestaat er geen bewijs, of de herinnering klopt en het is echt waar dat ze zich nu bevinden in een andere realiteit. In dat laatste geval is vanaf het begin de keuze erop gevallen dat iets anders is dan in die andere realiteit het geval is. De VW-fabriek heeft bijvoorbeeld bij de oprichting voor een ander logo gekozen, dus in een paralelle wereld heeft het logo uit de herinnering nooit bestaan, hooguit bijvoorbeeld als één van meerdere ideeën, die nooit ten uitvoer zijn gebracht.

Een ander geval is als het gaat om het idee dat de wereldkaart er anders uitziet. Ik noemde al het voorbeeld van Zuid-Amerika, dat volgens meerdere mensen ineens meer oostelijk ligt dan in hun herinnering. In dat geval heb je het over iets dat meetbaar is. De afstanden tussen continenten en bepaalde landen zijn dan veranderd. Als er mensen zijn die dit waarnemen en zich tevens heel goed herinneren hoe groot bepaalde afstanden zouden moeten zijn, zou men kunnen proberen het te bewijzen door deze opnieuw te meten. De vraag blijft natuurlijk altijd of de herinnering wel klopt, maar in het geval van afstand (een meetkundig getal) wordt die in elk geval minder beïnvloed door de onbewuste logica van het brein en verwachtingen dan bijvoorbeeld bij logo’s en namen van series het geval is.

Al met al zijn er genoeg redenen om het bestaan van het Mandela Effect in twijfel te trekken, althans om te proberen het fenomeen op andere wijze te verklaren dan door middel van paralelle werelden e.d.

Persoonlijk ben ik geneigd een verklaring te zoeken in de werking van de hersenen en de psychologie van de mens. Dit komt waarschijnlijk ook doordat ik zelf geen 100% overtuiging heb van een herinnering. Dit wil overigens niet zeggen dat ik niet geloof in het bestaan van paralelle werelden. Ik sluit dat namelijk absoluut niet uit.

Om nog even aan te tonen hoe ons verstand zelf aanvullingen maakt en invulling geeft op basis van voorheen opgeslagen informatie nog even het volgende. Als alleen de bovenste helften van alle letters zichtbaar zijn, kunnen we een tekst zonder problemen lezen. Ook als de letters van woorden door elkaar staan en alleen de eerste en laatste letter op de goede plek staan, is het voor ons brein geen enkel probleem een tekst te lezen. Deze voorbeelden mogen dan iets heel anders zijn, maar het zegt genoeg over de automatische logica die ons brein voor ons invult en waar ons brein toe in staat is zonder dat we ons er bewust van zijn hoe we dat nu eigenlijk doen.

Ik vraag me af of hier al mensen van het Mandela Effect hadden gehoord en hoe ze er over denken.
Consider it done, and it happens. 8-)

Neem ook eens een kijkje in mijn webwinkel www.soundsforsure.nl voor tweedehands vinyl LP's.

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 1
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 17 sep 2017, 01:26


BerichtGeplaatst: Ma Okt 17, 2016 9:50 pm Onderwerp: Het Mandela Effect
Gisteren werd ik door een vriend van me gewezen op het bestaan van een fenomeen genaamd het Mandela Effect. Ik had er nog niet eerder van gehoord. Toen ik er thuis op internet naar ging zoeken ontdekte ik dat het inmiddels wel al een vrij bekend fenomeen is.
Nostradamus schreef ook boeken vol.
En deze paus, is de een-na-laatste paus. (Daarna komt nog Petrus de Romein, aldus het internet.)

Jung omschreef dat met de moniker: "Synchroniciteit."

Wat Jung niet kon vermoeden was de "verstrengeling" tussen ogenblikken: maw, dat wat je meemaakt is al eens meegemaakt, zelfs als het nog niet meegemaakt is.

Dan krijg je opeens de kracht van taal: "Meemaken"

"Doe je mee?", impliceert toch altijd een ander.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten