Dank U, voor Uw zegen, dat zullen we dan ook zeker niet nalaten.alain schreef:chat lekker verder vrienden
Het Zij Namelijk Natuurlijk Zo.
Het volgende is kritiekloos:Leon schreef:en een beetje ego moet kunnen denk ik, het gevecht tegen het ego versterkt misschien alleen maar het ego.
Mis ik nu het woordje 'maar'? Oh nee, het staat op een andere plaats dan ik verwachtte:
"(...) denk ik, [maar] het gevecht (...) [enkel] (...)"
(Ok, ik lees er misschien zelfs nog een woordje bij, ze zijn uitwisselbaar overigens, de 'maar' en de 'enkel'.)
(Dus Leon let op: ik ga reageren op jouw zin, maar zoals ik hem interpreteerde. Stiekem verwachtte ik, dat je hem zo bedoelde te hebben gezegd. Let wel: Ik reageer op jouw zin, niet op jou. Sorry yopi, dit valt alleen syntactisch op te lossen, ego's doen effe niet mee. Dus een mooi verhaal zit er niet in.)
In dat geval: doet louter liefde voor het ego, het ook groeien.
Onverbeterlijke eigenliefde heeft een naam ... die ik niet wil zeggen, dan zou ik aan het schelden zijn.
Maar of vechten tegen je ego nu de oplossing is?
Ik vraag me af welke ego dan overwint en welke zich als verliezer wil geven.
Ik ben van mening dat mensen die zich deze vraag niet stellen, of het antwoord al kennen, een bijzonder mooi ego hebben. En met welk recht, of doel, zou ik ze die vraag stellen? Om mijn eigen ego beter te leren kennen?
Dan is het projectie geworden, maar Plato leert reeds dat projectie niet zonder spiegeling kan, ook al projecteer je recht in iemands ogen en niet via een reflectie. (Als ik een reflectie zie, is het dan gespiegeld? Hoe moet ik de reflectie dan interpreteren? Als ik in een spiegel naar de reflectie kijk, wat zie ik dan? En hoe zeker ben ik ervan dat de projectie geen spiegeling was?)
Als je niets terugziet, kijk je magere Hein in zijn ogen, als je wel iets ziet ben je blijkbaar iemand, en als je jezelf herkent heet je opeens Narcissus.
't Is bitter: maar de waarheid dat Narcissus, behalve door zijn vrouw: Echo, niet geliefd was.
Maar ja, zo had Socrates Xantippe.
Partnerruil had hier wel kunnen helpen, denk ik wel eens.
Kunnen narcisten elkaar wel aanwijzen?
Bovendien, wie is eigenlijk de anti-Narcissus? Is die wel levensvatbaar?
Heb ik het al eens over mijn definitie van een narcist gehad?
Als je dit allemaal niet inziet, ben je een robot.
Een heel narcistische robot: jouw programma is je heilig, daar kun je niet van afwijken. Als je niet oppast ga je nog denken dat je jezelf geprogrammeerd hebt.
(Ik praat overigens in de onbenoemde derde persoon, dus dat niemand aanstoot kan nemen, met 'je' bedoel ik natuurlijk 'U'.)
Als U weet dat U Sadist bent, waarom tormenteert U Uw Ego nog dan?
"Doe ik lekker niet!", kan een antwoord zijn, maar dat is wel heel sadistisch.
Een meester zonder slaven, kan ze opeens onder zich vinden:
"Hij heeft mijn gedachten gemold!" Maar, per definitie, ben je dan geen slaaf meer, en U geen meester.
"De Waarheid"? Neen, "De Leugen"
Pure propaganda.
Zodra ego's doorkrijgen dat ze propaganda aan het verkondigen zijn, verstommen ze vanzelf, in propagandistische zin.
Vormen groepen, en proberen hun propaganda uit te dragen.
Als het Ego eindelijk eens beseft, dat het aan eeuwige propaganda wordt blootgesteld, en daaraan meegewerkt heeft ... tsja, wat ziet die in de spiegel, kan die ooit Narcissus zijn? Met zo'n lelijk gezicht?
Ja natuurlijk kan dat, dat heet: "Leren leven met jezelf".
Kun je nog steeds alle kanten mee op.
Ongeacht de huidige gedachte.