Zoef...

[memeticae]

Als je meent: "wat ik hier ga zeggen gaat over de hoofden van alle mensen heen."

Zeg het dan maar beter niet.
Niemand neemt je serieus.

Meer: "zoef ..."
Over je eigen hoofd.



Zie hier, in boerenbegrippen, de functie van de spiegel.
De werking ervan moet je toch echt zelf uitvinden, is mijn mening.

Ik hoop gauw iets van je te horen.

Een paard zonder werk is geen paard meer, toch?

[Bertus]

Een paard zonder werk is juist een paard, een paard met werk is een werkpaard

[memeticae]

Leuke poging bertus, maar ik verzeker je: het gaat "Zoef" over hoofden heen.

[memeticae]

Ik bedoel kun je een paard anders dan zonder werk wel een paard benoemen?

(Sijthoff! Luister je mee?)
(Sorry, leraar uit mijn verleden)

[Bertus]

een vreemde gedachte dat een paard werk zou moeten hebben om een paard te zijn. Eeen paard is slechts een paard, tenzij de mens een paard oplegd iets te moeten doen om een paard te zijn. En wanneer een mens een paard oplegd om te werken om een paard te kunnen zijn, kan een paard geen paard meer zijn en is gedoemd door te gaan als werkpaard, als slaaf om erkenning te krijgen voor wat hij is.

[memeticae]

Die leraar waar ik over sprak gebruikte een hamer als voorbeeld, geen paard, maar dat maakt in wezen niets uit.
Een hamer is pas een hamer als hij werkt, anders kun je niet uitleggen wat een hamer is.

De functie maakt het ding/dier.

Slavernij en verdoemenis lijken me niet nodig om dat uit te leggen, daarnaast heb ik nog nooit hamers, of paarden, om erkenning horen vragen.

[Bertus]

Klopt een hamer is een stuk hout, wat ooit eens van deel van een boom was, met een stuk metaal, wat uit oer gesmeed is. Een hamer vraagt niet om erkenning of herkenning van wat het is, zou je het geloven wanneer het vroeg? Of is de hamer misschien al zo gehersenspoeld dat het zijn eigen roots al niet meer kent?

[memeticae]

Naast me ligt een stuk steen.

Jouw kop staat me niet aan.

Geweld wordt geboren en is onlosmakelijk verbonden met een hamer.

Dat een hamer van vorm veranderd is en zijn slachtoffers ook, ook al noemen we spijkers tegenwoordig nuttig, doet niet af aan de kwestie in kwestie.


Is een paard een paard als het niet werkt?

Zelfs Ezels schijnen dat te begrijpen.

Maar wie is nu de hamer en wie de spijker?

Wie houdt het handvat vast?

Waar liggen de "roots" van de hamer en waar die van de spijker?


"zoef", ik zei het toch al?

[memeticae]

Mijn auto schijnt 192 kW te hebben.
Dat is het equivalent van 192x0.75=144 paarden.

Ik heb dus een gros paarden.
Als ik die een liter benzine te drinken geef zijn ze dood.
Met mijn auto kan ik er ca. 3,6^6/144=een heleboel tot leven wekken.

Waarom zijn paarden werkloos?
Omdat ze er niet meer zijn.

Hoeveel paarden zie jij nog om je heen?
Waarom komt melk vandaan?
"Uit de fabriek hoor ik al zeggen".

En de koe dan?

Koe? Monsanto.

En nou wil Bayer die tent nog gaan overnemen ook.

Dan is het hek van de dam en zijn alle paarden loos.

[Leon]

Je bevestigt een wereld. De wereld zou iedere dag anders kunnen zijn.
Is vast een psychologische term voor het denken van dat laatste...

Tengeltje heeft hit en run gespeeld. Dat geldt niet voor hamers, die zijn toch echt bedoeld voor frequent hetzelfde. Spiegels ook denk ik. En als ik iets van vrouwen weet, dan is het dat frequent hetzelfde dat afkeer krijgt.

[memeticae]

Element: WOMAN

Symbol: Wo

Atomic Weight: 120 (more or less, usually more)

Physical Properties: Generally round in form. Boils at nothing and may freeze anytime. Melts whenever treated properly. Very bitter if not used well.

Chemical Properties: Very active. Highly unstable. Possesses strong affinity to gold, silver, platinum, and precious stones. Violent when left alone. Able to absorb great amounts of exotic food. Turns slightly green when placed next to a better specimen. Ages rapidly.

Usage: Highly ornamental. An extremely good catalyst for dispersion of wealth. Probably the most powerful income reducing agent known.

Caution: Highly explosive in inexperienced hands.

[Leon]

Leuk. Ik ben benieuwd naar de chemische beschrijving van MAN of HUMAN.

[memeticae]

Element: MAN

Symbol: XY

Atomic Weight: 180+/-100

Physical Properties: Solid at room temperature but gets bent out of shape. Fairly dense and sometimes flaky. Difficult to find a pure sample. Due to rust, aging samples are unable to conduct electricity as easily as young fresh samples.

Chemical Properties: Attempts to bond with Wo any chance it can get. Also, tends to form strong bonds with itself. Becomes explosive when mixed with Kd (element Kid) for prolonged period of time. Pretty basic. Neutralize by saturating with alcohol.

Usage: None really, except methane production. Good samples are able to produce large quantities on command.

Caution: In the absence of Wo, this element rapidly decomposes and begins to smell.

[Bertus]

Roots, Bayer, Monsanto.......

Zoals ik het nu begrijp, gat zoef over macht en machteloosheid. De macht van de mens waarin van alles gebeurd wat van invloed is op het bestaan in bestaansvormen, waarin een ieder van ons onmachtig lijkt er verandering in te brengen.......
Zoef, ineens is het niet meer wat het was.

Ik zie nog voldoende paarden en koeien, hoewel ik betwijfel of tegenwoordig alle melk nog wel echt van een koe is en melk niet meer en meer een chemisch product wordt. Pa wanneer ik zie dat de melk daadwerkelijk van een koe komt, weet ik dat ik het kan vertrouwen dat het van die koe komt, echter is de melk daadwerkelijk va de koe of va de substanties die de koe te eten krijgt, en hoe natuurlijk is dat nog.
Zorgwekkend en terecht dat veel mensen hier over inzitten, niet zomaar aan zich voorbij laten gaan.

We hebben echter te maken met macht en onmacht.
Om een koe weer gewoon een koe te laten zijn en een paard gewoon weer een paard, ben je 'verplicht het te bezitten. Wanneer je het bezit kun je het laten zijn wat je wilt. Dit is precies datgene wat die multinationals ook doen. Alleen bestaat hun macht eruit dat zij het bezitten, zich kunnen veroorloven door een macht die veel mensen niet hebben, namelijk geld en bezit vanwaaruit zij meer bezit kunnen verwerven. Het bezit maakt hun machtig, zoals het niet bezitten een ander mens onmachtig maakt. Om te kunnen voorkomen dat iemand, zoef, iets in andermans wereld zou kunnen veranderen, zou men van het idee bezit af moeten stappen, naar mijn idee.

Waarom is dat volgens mij zo?
Het boek Genesis:
"26 En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en dat zij heerschappij hebben over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over het vee, en over de gehele aarde, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt.
!"

Even een uitleg om niet in een discussie te vervallen die over het bestaan van God gaat.
Bestaat God? =====>onbekend
God is een onbekend fenomeen vanwaaruit alles ontstaan is, wat zowel een christelijke visie als een evolutionaire visie kan omvatten of zelf een niet belichtte visie.
Feitelijkheden.
Bestaat de mens ========>Ik ben mens, ik ervaar mezelf en mag aannemen dat ik besta
Hoe ik, als mensheid ontstaan ben, wat maakt dat ik leef, ervaar geboren kan worden, dood kan gaan, etc. is mij onbekend. Het onbekend fenomeen God, oorspronkelijkheid van alles is waar( niet de beeltenis christelijke God) in die zin dat iets ertoe geleid heetf dat ik als mens kan bestaan.
Klopt het dat de mens heerschappij heeft over alles wat er staat?
Ik zie dat de mens dominant aanwezig is en alles aan de wil van de mens onderworpen wordt.

Deze tekst verteld mij dus geen onwaarheden.
Het enige wat lastig te begrijpen is, is dat God, het onbepaald fenomeen de mens over alles laat heersen, terwijl we dat niet lijken te kunnen.
ik ben mens, maar ben niet in staat over iets te heersen wat niet van mij is. Het paard van de buurman staat altijd maar in de wei, terwijl ik het dier vind wat vrij zou moeten lopen. De buurman heeft de macht om met zijn paard te doen wat hij wil, zoals Bayer en Monsanto ook die macht gebruiken. Mijn onmacht lijkt eruit te bestaan dat ik het niet mijn paard is en ik het dus niet kan laten zijn wat het is.

Dit is echter in tegenspraak met wat Genesis vertelt.
Genesis vertelt dat die macht door God, het onbepaald fenomeen, aan de mes is gegeven en niet aan een bepaald mens.
Dat wat mij weerhoudt om iets anders te laten zijn als wat een ander mens bepaald is bezit.
Op het moment dat bezit toegestaan wordt als een persoonlijk iets, verliest een ieder ander de vrijheid iets voor zichzelf te laten bestaan voor wat het is, terwijl God, het onbepaald iets et vermogen juist gegeven heeft alles te laten zijn zoals je het zelf wilt.
Wanneer je dan iets als bezit nodig hebt om het te kunnen laten zijn voor dat wat jij wilt wat het is, komt het er in feite op neer dat alles van jou is. Echter met dat verschil dat het niet alleen van jou is, maar van ieder mens, omdat een ieder mens dat vermogen heeft.

In plaats van alles te hebben, heeft een ieder mens slecht dat wat men in menselijke begrippen onder bezit verstaat, namelijk geclaimd bezit. Wat mij toe behoort is niet van een ander.
Deze gedachte maakt naar mijn idee de onmacht veel armoede in deze werkelijkheid. het maakt wat een mens heeft. voor sommigen is het veel voor anderen net genoeg, voor weer anderen net te weinig om gelukkig te worden en voor nog weer anderen te weinig om van te kunnen leven.
Wanneer alles van mij is, is dat ook van mij, dat wat een ander wel of niet heeft, vanuit de gedachte dat ik iets voor mezelf moet hebben. De macht die ikzelf heb, verleen ik ook aan een ander. De macht van een ander is verleent.
Wanneer iemand roept koning te zijn, kan deze slechts koning zijn wanneer hem de macht om koning te zijn gegeven wordt en zoef het is een koning. Wees alleen bewust dat het niet alleen het accepteren is van de rol van de koning, maar ook het gevolg van de eigen rol als mindere, het burger zijn.

Het geclaimd bezit maakt dat een paard een werkpaard is omdat het in beleving slechts toebehoort aan één persoon die bepaald wat het is ten aanzien van een hele wereld. De slavernij en de verdoemenis zitten in het geclaimde, waarin het paard niet in staat is de rol van iets anders in beleving aan te nemen, omdat met het respecteren van geclaimd bezit iedere andere rol onmogelijk maakt voor het paard. Slechts één iemand beslist over de rol van het paard voor zolang het als zijn of haar bezit geldt.

[memeticae]

Mooi verhaal Bertus.
Je hebt de zoef gevangen, er wat aangehangen, en weer losgelaten.

1 Dingetje: je claimt dat je mens bent.
Is dat wel zo?
"Bezit" je dan een mens, of bezet je hem eerder?

[Leon]

Hallo Bertus, zoals ik het zie is rentmeesterschap wel een stap in het nemen van verantwoordelijkheid. Maar als je nu kijkt wat werkelijk ecologische verantwoordelijkheid is, dan is dat denk ik toch wat anders dan alles onder controle proberen te brengen.

Maar goed misschien is er geen alternatief dat niet heel onmenselijk is. Wat te denken om rechtvaardig toeval een rol te geven en dan maar met een muntje of dobbelsteen te beslissen of je iemand helpt of niet bij ongevallen etc.?

[Bertus]

vrijheid!

Wat te denken om rechtvaardig toeval een rol te geven en dan maar met een muntje of dobbelsteen te beslissen of je iemand helpt of niet bij ongevallen etc.?

Wanneer je als persoon zou willen dat je in een wereld leeft waarin niemand aan zijn lot over gelaten wordt, heb je als persoon de plicht om iemand te helpen bij ongevallen. De persoon zelf is verantwoordelijk hoe hij de wereld zou willen. Dit is de enigste macht die een persoon heeft.

Wanneer iemand niet in staat is iemand bij een ongeval te helpen, maar toch wil dat een persoon bij een ongeval geholpen wordt, stelt de persoon die in een wereld zou willen leven waarin niemand aan zijn lot bij een ongeval wordt overgelaten, dat iedereen verplicht is een ander bij een ongeluk te helpen.
De wereld van de persoon die dit wil is afhankelijk van anderen. Om zijn wereld waar te kunnen laten worden, dat niemand wordt overgelaten aan zijn lot bij een ongeval, is er dus een plicht voor iedereen om een ander te helpen bij een ongeval.

Is echter iedereen van mening dat niemand aan zijn lot overgelaten wordt bij een ongeval? Wanneer iemand liever een andere wereld heeft waarin rustig aan hun lot overgelaten mogen worden, zal iemand die plicht niet kennen. Door echter te stellen dat als algemene regel geldt dat niemand aan zijn lot mag worden overgelaten bij een ongeval, verliest een ieder zijn vrijheid om te handelen bij een ongeval nar de wereld zoals hij deze zelf wil en waar een persoon zelf verantwoordelijkheid voor draagt.

Iemand die gewoon doorloopt bij een ongeval overtreedt alleen maar een regel van hoe iemand anders denkt dat deze zou moeten handelen naar een wereldbeeld zoals hij dat zelf zou willen, en niet naar het vermogen van de ander, die met dezelfde gave zijn verantwoordelijkheid neemt voor zijn wereld.
Meer dan de verantwoordelijkheid nemen voor de wereld zoals je dat zelf zou willen is er niet binnen dat waar de mens werkelijk macht over heeft

Het gaat niet over het opgooien van een munt of het werpen van een dobbelsteen, maar over het besef dat ieder mens verantwoordelijk is voor alles en slechts daarin kan doen wat hijzelf kan doen en voor de rest is overgeleverd het nemen van verantwoordelijkheid.

De verantwoordelijkheid echter bij een ander leggen is het controle willen hebben. Anderen op een plicht wijzen, die zij niet kennen, verantwoordelijkheid anders vormgeven door de plicht te moeten werken voor een bestaan dor geld te moeten verdienen, waarin je geen verantwoordelijkheid meer kunt nemen voor een wereld zoals je die zou willen, omdat het je niet in staat stelt het te doen De de enige reden is dat bezit,' het hebben' van maakt of iemand wel of niet kan leven. En dit bezit maakt controleerbaar wat iemand kan en niet kan. Dat is een munt opgooien. besteden we ons vermogen aan defensie of aan zorg. Beide is belangrijk, maar we schijnen niet alles te kunnen, hoewel we toch kunnen kiezen uit meerdere mogelijkheden. beide kunnen, alleen niet samen in zoals mensen denken te moeten leven.

Een werkelijk gelijk aan deze kan ook ontstaan wanneer een ieder zich slechts bewust is van zijn eigen verantwoordelijkheid erin, Alles wat er nu is is niet ontstaan door geld en bezit maar door menselijk vermogen in vaardigheden en binnen die vaardigheden liggen de mogelijkheden in wat we samen kunnen.
Wanneer die vaardigheden echter moeten leiden tot het vergaren van bezit om het leven mogeiljk te maken, bestaat er geen vrijheid om van deze vaardigheden gebruik te maken, maar wordt het bezit bepalend voor deze vrijheid van handelen. mensen die bijvoorbeeld kanker willen genezen zijn geen geld nodig om te doen wat ze kunnen doen maar kennis en middelen. Geld, het middel wat bezit vertolkt as algemene waarde maakt dat kennis niet gebruikt kan worden wanneer noch het geld nog de middelen ter beschikking staan. Wanneer de mens bepaald bezit nodig te hebben, is de mens verantwoordelijk dat kennis om bijvoorbeeld kanker te genezen niet ontplooid kan worden. En wanneer een regering ervoor kiest om geld uit te geven voor defensie en te bezuinigen op zorg, is het de mens die verantwoordelijk is door te bepalen dat bezit en geld ervoor zorgen wat mogelijk is en wat niet.
Wanneer een regering besluit om voor defensie te kiezen en niet voor de zorg zoals je dat zelf misschien wel zou den, is het slechts een andere keuze, gebaseerd op dezelfde mogelijkheden van dat wat alles mogelijk maakt.

Nee, alsjeblieft geen controle, maar vrijheid en besef van verantwoordelijkheid voor de invulling van de wereld

[memeticae]

Bij een ongeluk helpen sommige mensen wel, en andere niet.
Ik kan me de volgende gedachtengangen voorstellen:
"Een ander helpt ze wel"
"Ik ben niet in staat hier te helpen"
"Is er iemand die kan helpen?"
"Ik kan hier helpen"

Bij geen ongeluk helpen sommige mensen nog, en anderen juist niet:
"Jij hebt geen hulp nodig, je redt het wel."
"Ik zal je helpen, indien nodig."
"Wie kan deze stakker helpen?"
"Ik kan niet helpen, waar geen hulp gevraagd wordt."

Het lijkt me een empatisch en facultatief probleem. (Als ik arts ben, en mijn kit bij me heb en jou om een boom gevouwen zie, natuurlijk help ik dan, dat is immers de artseneed. Maar niet iedereen is arts, daarom is het facultatief.)
Wat als je geen ongeluk ziet?
Of juist wel en doorreed, met de gedachte, "een ander helpt ze wel."?

Uiteindelijk valt het terug te beredeneren naar Turing (en Gödel):
Als ik een bepaalde situatie tegenkom, stop ik dan? (Turing)
Als ik een bepaalde situatie tegenkom, moet ik dan stoppen volgens de set van axiomata? (Gödel)

"Indecisiveness" heet dat, maar als je niet gauw beslist veroorzaak je nog meer ongelukken, want de achteropkomer anticipeert ook maar uit jouw reakties wat er werkelijk aan de hand is.

De werkelijkheid wil, dat er mensen zijn die stoppen en proberen hulp te bieden naar gelang hun kunnen:
De 1 belt 112, de ander regelt het verkeer en een derde, met wellicht enige medische training ontfermt zich over de slachtoffers.
Het gros rijdt, al "rubbernekkend", voorbij.

Dat is misschien maar goed ook.
Als jij het onderwerp (of lijdend voorwerp) van het ongeluk was, heb je er graag zo snel mogelijk "zoef" specialisten bij.

Met andere woorden, zij die weten niet te kunnen of meer hoeven te helpen, kunnen maar beter doorrijden.
Scheelt weer filevorming, waar de hulpdiensten last van hebben en een helikopter moeten gaan bellen, die weer een langere file veroorzaakt.

Vrijheid is een kwestie van verantwoordelijkheid, net zoals empathie dat is.

Kan een hamer ontkennen dat hij een hamer is?
Kan een paard ontkennen dat het een paard is?

Neen, het lijken mij juist de soort van antropologische begrippen, waar hamers en paarden niets mee kunnen.

Is een zebra een paard of een pad?

Het zebrapad, of de zebrapad, geeft al wat duidelijkheid.
Maar van idee mag het allebei: de idee en het idee.

Het idee is dat de idee het idee vormt.
De idee is dat het idee de idee vormt.

Het zoeft behoorlijk paradoxaal.

De mens, of het mens?
Conventie wil, dat die laatste pejoratief bedoeld is. (En, hoewel onzijdig, vaak denigrerend vrouwelijk.)

Wat is het meervoud van "het"?
"Zij", niet "wij".

Wij mensen weten wel beter dan zij, die andere mensen.
Dat weet men allemaal.

Maar zolang de regels niet rigoreus toegepast worden, kan men wegkomen met iets als: "De mensheid is in zonde geboren".

En bij de meesten gaat dat dan als: "Zoef".
En zonder verder nadenken wordt aangenomen dat dat waar is.

Maar nu verval ik zelf in clichees.
Ik ben over mijn eigen argumentatie heengezoeft.

[memeticae]

Wanneer de mens bepaal[t] bezit nodig te hebben, is de mens verantwoordelijk dat kennis om bijvoorbeeld kanker te genezen niet ontplooid kan worden.

Ik zag onlangs een reclame van het Engelse kankerfonds. (op ITV)
Allemaal zielige kankerlijders en hoe de wereld rond die kankerlijder in elkaar stort. (Althans, dat was de projectie. Zeer herkenbaar voor mensen met kanker of kankergevallen in hun famile of directe omgeving.)

De reclame eindigde met een niet onaantrekkelijk meisjesachtig figuur dat beweerde: "I was born in the body of a boy."

Ik begrijp de boodschap wel, natuurlijk: meer geld naar kankeronderzoek dan voor sexeveranderende operaties.
Alleen de ethica ontsnapt me.

Laat het me uitleggen, ik voel dat er nog wat onbegrip heerst:

Ik zou tegen mijn ziektekostenverzekering kunnen zeggen: "Dat potje voor sex-change, gooi dat maar in kankeronderzoek"

Maar wat als die persoon die van sexe veranderd is zich nu opeens zoveel beter voelt, en daardoor "het medicijn tegen kanker" uitvindt?

Ook wel een investering waard, lijkt me.

Bovendien, ken je de uitdrukking die over ketels en pannen gaat? waarin de een de ander zwart noemt?
Je beschuldigt iemand van generalisatie en maakt je er zelf schuldig aan. ("Wanneer de mens") Lees je eigen bericht nog maar eens na.


"Kankeren verbroedert, laten we het niet genezen." Maar ons in plaats daarvan eens gaan bezighouden met wat mensen werkelijk gelukkig maakt. Onderzoek.
Zo lang mogelijk leven is natuurlijk een farce, een wassen neus.
Wie wil nu zo lang mogelijk in onbegrip en pijn leven?

Absurd! Hels zelfs: dat rekken van leven.

En Zoef ...

Zo lang mogelijk gelukkig leven ... is een onhaalbare kaart, voor iedereen.
En daar is niets plats aan.

Zolang je leeft gelukkig kunnen leven, is er wel 1, een haalbare kaart.
(Of twee, of drie...)

Maar aan de andere kant, als je de hel van kanker hebt weten te overwinnen, krijg je een hele andere kijk op het leven.
En het zijn juist die mensen, zij die het hebben overleefd, die het kankerfonds steunen. (Ik praat empathisch overigens, voor zover ik weet ben ik (nog) kankerloos.)

Maar dat is het aloude verhaal.

(De Dijk: Als ze er niet is)
Ze hebben het namelijk niet over bezit, en het niet kunnen missen van iets dat je niet bezit. Gewoon weer paradoxaal.


En dat niet onaantrekkelijke meisje, komt vanzelf tot het besef dat hij zijn keuze niet meer kan terugdraaien.

Daarom vind ik het wel een goede reclame, maar zijn doel ver voorbij- of vooruitgestreven.
Alsof ze wil beweren: "You need change, to change, chance."

Maar ja, nuchterheid blieft: Ook als je 100% veranderd blijft het 50%.
(De staat is 0, de staat is 1. Wat is het gemiddelde van de staten?
Als de staat niet veranderd, wat is dan het gemiddelde van het aantal staten?)

Hoe vaak je ook met de dobbelstenengooit. (de "neus" is Leon, en DisQ is een vogeltje dat langs kwam fladderen, ik ben mij natuurlijk.)

(En het vogeltje begreep. Daarom was een antwoord niet meer nodig/mogelijk, hoop ik 50% kans heb ik.)

De mindfuck is alleen: "Nee heb je, ja kun je krijgen"
En daar steekt de draak van dualisme weer zijn kop om de hoek.

Maar gelukkig bestaat er nog iets al Björk.
Als niemand haar zou benoemen is ze zonder werk.

Als je op het linkje klikt, krijg je werk met auteursrecht te zien.
Als je er naar kijkt en luistert neem je bezit ervan.
Heb je je wel eens afgevraagd hoe dat kan?

Mijn Opa (van moeder's kant) zou zeggen: "Geeft niks, is toch al betaald".

[Bertus]

Quote:
Wanneer de mens bepaal[t] bezit nodig te hebben, is de mens verantwoordelijk dat kennis om bijvoorbeeld kanker te genezen niet ontplooid kan worden.

Waarom noem ik de mens verantwoordelijk?

Neem een reclamefilmpje warin geld gevraagd wordt om onderzoek te doen naar kanker, met als doel kanker te kunnen genezen.

Wat is aanwezig?
1 motivatie om onderzoek te doen waarin naar mogelijkheden gezocht wordt om kanker te kunnen genezen.
2 op basis van een idee met enige kennis om onderzoek te verrichten, waaruit mogelijk kanker beter begrepen wordt waardoor middelen of methodes ontwikkeld kunnen worden om kanker anders vorm te geven. {bv niet als dodelijke aandoening te aten bestaan)

Wat vraagt een reclamefilmpje.
Het reclamefilpje vraagt om geld
Is geld nodig voor een onderzoek?
geld is bedoeld om de mogelijkheid te creëren om onderzoek te verrichten naar kanker.
Dat wat echter nodig is om onderzoek naar kanker te doen is aanwezig.
De motivatie, kennis, de wil om het te onderzoeken en de middelen.
Deze ingredienten maken het onderzoek mogelijk en niet het geld.
het geld is alleen maar een middel waarmee toestemming verkregen wordt te gaan onderzoeken.

Wie verleent die toestemming? Degene die bereid is geld te geven.
Wanneer je echter geen geld hebt om te geven, of het geld zelf ergens anders voor nodig hebt, waarin jezelf toestemming (door het betalen van de kostprijs) nodig hebt, en je niet in staat de gevraagde toestemming te verlenen.
In die zin is er bij een bepaald budget alleen dat mogelijk wat 'bezit' toestaat, waarmee je toestemming kunt verlenen.
het zijn waarschijnlijk niet dezelfde mensen die bijvoorbeeld onderzoek doen naar sexeveranderende operaties als de mensen die onderzoek naar kanker willen verrichten.
Beide groepen mensen hebben toestemming nodig en zijn niet vrij om te kunnen doen wat ze willen.
de verantwoordelijkheid van de mens is het vasthouden aan deze vorm van bestaan, waarin we anderen toestemming verlenen dat te kunnen doen wat ze zouden willen. waar ze gemotiveerd voor zijn en waar ze mogelijkkundig in zijn.
Geld wat symbolisch voor bezit staat als macht waarmee we toestemming kunnen verlenen staat die vrijheid in de weg om kennis en vaardigheden van mensen toegang te geven dat te doen wat ze kunnen en willen.

[Leon]

nog even over met de dobbelsteen gooien of kop en munt.

Elke handeling heeft consequenties en niet alleen goede. Gekozen handelingen dragen dus in principe altijd ook bij aan schuld.

Een oplossing zou kunnen zijn: toeval laten beslissen. Helaas is dat ook een gekozen handeling.

[memeticae]

Niet handelen is ook handelen.
Ik kan ook beweren dat doordat je door je handelingen van die 50% af wilt komen, je 50% kans hebt dat je handelingen (het gewenste) effect sorteren. (Zowel op korte, als op lange termijn.)

Wat bedoel je eigenlijk precies met "bijdragen aan schuld"?
Wordt de schuld daar groter of kleiner van?

Met in het achterhoofd wat Bertus schreef:

Geld wat symbolisch voor bezit staat als macht waarmee we toestemming kunnen verlenen staat die vrijheid in de weg om kennis en vaardigheden van mensen toegang te geven dat te doen wat ze kunnen en willen.

Als we schuld als monetaire schuld kunnen zien, is het dus zaak om schuldenloos te leven, dwz van 0 eurodollaryenrenminbimarkenfrankenponden en afgeleide valuta, rond te kunnen komen.

Maar doe ik dat door een schuld te nemen, er een af te kopen, of eraan bij te dragen doordat ik geld vraag voor wat ik kan? Ergens moet er dan iemand zijn die niets kan (of wil kunnen, laten we dat in het midden houden), en daarvoor toch anderen moet betalen, met als consequentie dat-tie zichzelf in de schulden steekt.
Dat die mogelijkheid überhaupt bestaat, is eigenlijk kapitalistisch en sociaal tegelijk.

Wel grappig bedenk ik me nu: "Wat was er eerder, toen geld werd uitgevonden: Kapitalisme of socialisme?"
Het antwoord op die vraag geeft toch telkens een andere betekenis aan de nooodzaak(?) van de uitvinding.

Als na mijn leven, mijn bankrekening precies op 0 staat, heb ik het wel goed gedaan, denk ik.

[Leon]

schuld is een technisch begrip dat de mate van ongewenste en negatieve gevolgen uit een handeling aanduidt.

[Bertus]

Mijn definitie van schuld:
Schuld is een toekenning van verantwoordelijkheid, waarbij verwezen wordt naar een actor.

Binnen het begrip taal, wordt toekenning van schuld inderdaad gebruikt in situaties waarbij ongewenste en negatieve gevolgen zichtbaar worden.
Is dit terecht?
Wat is dan de toegekende verantwoordelijkheid in situaties waarbij gewenste en positieve gevolgen zichtbaar worden?

[Leon]

Het idee is "schuld kan niet voorkomen worden", wel is mogelijk om schuld te compenseren.

Dus NIET: schuld ten koste van alles willen voorkomen
maar WEL: schuld vergoeden/compenseren zo goed als mogelijk

dat is mijns inziens verantwoordelijkheid

[Bertus]

Je kunt echter iets wat je doet niet compenseren door nog iets te doen.... Dan doe je alleen maar meer, waarbij de schuld groter wordt

[Leon]

Zo redeneren geeft als enige mogelijkheid zelfdoding, ik ga daar niet in mee.

Ik ga er steeds van uit gedane zaken nemen geen keer, de verantwoordelijkheid, gegeven de situatie, is proberen het ten goede te wenden

[Bertus]

Zo redeneren geeft als enige mogelijkheid zelfdoding, ik ga daar niet in mee.

Ben ik niet met je eens en wil ik ook absoluut niet op aansturen.
Ik denk dat je reactie gebaseerd is op dat schuld altijd negatief is en schuld niet positief kan zijn.

nogmaals:

Mijn definitie van schuld:
Schuld is een toekenning van verantwoordelijkheid, waarbij verwezen wordt naar een actor.

Binnen het begrip taal, wordt toekenning van schuld inderdaad gebruikt in situaties waarbij ongewenste en negatieve gevolgen zichtbaar worden.
Is dit terecht?
Wat is dan de toegekende verantwoordelijkheid in situaties waarbij gewenste en positieve gevolgen zichtbaar worden?

Wat ben je wanneer je iets doet wat de mensheid ten goede komt?
Stel, ik stel een recept samen dat kanker neutraliseert. Wat ben ik dan?
Is er een ander woord voor schuldig? Ik weet er geen.

Is dan een recept samenstellen dat kanker neutraliseert dan ook niet een schuld? Is schuld niet gewoon dat waar jij als persoon verantwoordelijk bent, ongeacht of het positief of negatief is?

Schuld is niet te voorkomen nog te compenseren.
Zelfdoding is dan slechts aan de orde wanneer je niet kunt accepteren dat je schuld niet kunt voorkomen of compenseren.

Het leven brengt een schuld met zich mee.

Dat wat Memeticae zegt:

Als na mijn leven, mijn bankrekening precies op 0 staat, heb ik het wel goed gedaan, denk ik.

Wanneer zijn bankrekening op 0 zou staan heeft hij geleefd zonder dat het iets gekost of iets gebracht heeft. Wanneer het saldo negatief is, heeft het nageslacht een schuld weg te werken. wanneer het saldo positief is, kan het nageslacht van een schuld profiteren.

In geld is zo'n balans slechts enkelvoudig, in handeling kan schuld nalaten zowel posities en negatief zijn, wat elkaar niet compenseert.

Is bijvoorbeeld de invoering van kinderbijslag een compensatie van het vermoorden van 5000000 joden? Kun je op zo'n manier compenseren?
Beide zijn echter een nalatenschap van de tweede wereldoorlog, wat zowel positief als negatief is. Wat echter niet in staat is elkaar te compenseren.

[Leon]

Als je er niet van uit kunt gaan dat iets wat je kunt doen de technische schuld minder maakt of kan maken, is er geen zin om te leven. Dat was een beetje mijn idee.

Een alternatief idee is schuld te minimaliseren, of schuld juist als wenselijk beschouwen, of onverschillig te zijn naar de hoeveelheid toegevoegde technische schuld.

[memeticae]

(Even voor de duidelijkheid. Zodra je in mijn schrijfsels 'ik' tegenkom, bedoel ik vaker niet dan wel, mezelf. Zie het meer als de "ik-persoon", die je in boeken nogal eens tegen het (vege) lijf loopt. Die "ik" bedoel ik. Het is veel te Roman-technisch als je die "ik" ooit eens tegen mocht komen. Het zou je kunnen tegenvallen namelijk, immers. Of niet. 50% kans: "Nee heb je, ja kun je krijgen", "Nooit geschoten is altijd mis", en dan zijn er nog beren die hun huiden verkopen zelfs voordat ze geschoten zijn.)

Dat mijn bankrekening op 0 uitkomt, heeft niets te maken met het netto, bruto, of tarra resultaat van mijn leven. Ik schijn dan enkel zo gejongleerd te kunnen hebben, dat de som van die drie op 0 uitkomt.

Misschien wel doordat ik begrijp dat de de begrippen inflatie en devaluatie synoniem zijn.

Op het laatst ben je niets meer waard en ga je dood.
Maar ik wil niet beweren: waardeloos.
Waardevol eerder, als zou het: "de kunst van het sterven", kunnen behelzen.

Inflatie.

Dan nog resteert de vraag: "Als ik bijdraag aan de schuld, los ik hem dan af, of maak ik hem juist groter?"

Devaluatie.

Ik heb een vriendin wel eens verweten dat ze geld uitgaf alsof het in haar verschiet lag, "Niet zo zeiken jongeman! Geld moet rollen." Was de repliek.

Ze zit nu in de schuldsanering. (Ik hoop maar dat ze dit niet leest, want dan gaan er koppen rollen, voornamelijk de mijne.) En ik ben de zeikerd.

Ik kan natuurlijk ook een levensverzekering afsluiten, 1tje die gegarandeerd uitkeert wat ik heb ingelegd (minus rente).
Ondertussen sta ik aan het eind van mijn leven een paar ton in het rood; geeft niks, de verzekering is betaald. (Maar ik vergeet dan, dat ik meer geld aan premies heb betaald dan uitgekeerd wordt. Geen wonder dat ik rood sta.)
Al dat geld dat ik aan premies heb betaald, had ik in andere doelen kunnen steken.

Mensen schuldeloos stellen, bijvoorbeeld.