Meetinstrument
Geplaatst: 12 mei 2016, 20:58
Meetinstrument
Ik heb de psychotische ervaring bemeten te worden als ik mensen om me heen naar hun mobieltje zie grijpen om er op te kijken als ik langskom.
Nu zijn die mobieltjes wel een soort meetinstrument. Men bemeet met social media apps de aandacht van anderen voor zichzelf. Veel reactie betekent een hogere waardering, de waarderingsmeter slaat verder uit.
Een vrouw vanochtend in de metro, waar ik naast was gaan zitten, had klaarblijkelijk weinig berichten, maar bleef maar checken, en mogelijk is er dan ook nog de dimensie van “doen alsof” naar de buitenwereld van een hoge waardering meten, door allerlei activiteiten met lezen van berichten van anderen aan anderen en lezen van nieuwsberichten.
In die zin ben je een loser als je niet constant op de aandacht van anderen moet reageren, en dus niet constant met dat mobieltje in de weer bent. Het is stoer als je batterij alweer leeg is. Dus batterijen moeten niet te goed zijn. Het is stoer als je over het datategoed gaat, of onbeperkt datategoed nodig hebt.
Nu is dat grijpen naar mobieltjes om er op te kijken, vooral als ik langskom typisch, omdat er de duidelijke dimensie van aandachtvragerij is. Terwijl je ook naar elkaar kunt kijken en elkaar aandacht kunt geven. Waarom zou de concrete aandacht van een vreemde minder waard zijn dan de bemiddelde aandacht van een social media app gebruiker?
Ik krijg steeds het signaal: “van jou wil ik geen aandacht”.
Maar goed er zijn dan juist ook vaak mooie vrouwen in de buurt, die natuurlijke aandacht af zouden dwingen, als men er naar zou gaan kijken, en dan wordt er juist naar die mobiel gegrepen, alsof men vooral niet aandacht wil geven, maar alleen aandacht wil nemen.
Wat ik dan weer ga denken is dat dus met die meetinstrumenten juist mijn aandacht voor die vrouwen bemeten worden. Hoe gek kan een mens zijn...
Ik heb de psychotische ervaring bemeten te worden als ik mensen om me heen naar hun mobieltje zie grijpen om er op te kijken als ik langskom.
Nu zijn die mobieltjes wel een soort meetinstrument. Men bemeet met social media apps de aandacht van anderen voor zichzelf. Veel reactie betekent een hogere waardering, de waarderingsmeter slaat verder uit.
Een vrouw vanochtend in de metro, waar ik naast was gaan zitten, had klaarblijkelijk weinig berichten, maar bleef maar checken, en mogelijk is er dan ook nog de dimensie van “doen alsof” naar de buitenwereld van een hoge waardering meten, door allerlei activiteiten met lezen van berichten van anderen aan anderen en lezen van nieuwsberichten.
In die zin ben je een loser als je niet constant op de aandacht van anderen moet reageren, en dus niet constant met dat mobieltje in de weer bent. Het is stoer als je batterij alweer leeg is. Dus batterijen moeten niet te goed zijn. Het is stoer als je over het datategoed gaat, of onbeperkt datategoed nodig hebt.
Nu is dat grijpen naar mobieltjes om er op te kijken, vooral als ik langskom typisch, omdat er de duidelijke dimensie van aandachtvragerij is. Terwijl je ook naar elkaar kunt kijken en elkaar aandacht kunt geven. Waarom zou de concrete aandacht van een vreemde minder waard zijn dan de bemiddelde aandacht van een social media app gebruiker?
Ik krijg steeds het signaal: “van jou wil ik geen aandacht”.
Maar goed er zijn dan juist ook vaak mooie vrouwen in de buurt, die natuurlijke aandacht af zouden dwingen, als men er naar zou gaan kijken, en dan wordt er juist naar die mobiel gegrepen, alsof men vooral niet aandacht wil geven, maar alleen aandacht wil nemen.
Wat ik dan weer ga denken is dat dus met die meetinstrumenten juist mijn aandacht voor die vrouwen bemeten worden. Hoe gek kan een mens zijn...
