Filosofieforum.nl

Het doel en de middelen

Er zijn talloze doelen mogelijk. Neem het doel van wereldvrede. Er is wereldvrede, logisch gezien, als iedereen er hetzelfde over denkt. De middelen om anderen hetzelfde te laten denken als jij zijn er, maar van die middelen kan je zeggen dat de echt krachtige middelen de boel forceren en geweld aan doen, en de niet krachtige middelen geen effect hebben.

Als de enige manier om het doel te bereiken is via dubieuze middelen, geef dan het doel maar op. Of koester het doel, maar gebruik toch de middelen vooral niet. Ik hoop dat precies dit is waar iedereen hetzelfde over kan denken, door slechts de eigen verantwoordelijkheid voor gedachten over de wereld te nemen.

Een voorbeeld: terroristen laten een bom ontploffen. Het idee is dat iedereen er hetzelfde over moet denken dat bommen ontploffen slecht is. Het middel dat gekozen wordt is beelden van slachtoffers onder verschrikkelijke omstandigheden op de media te zetten of er over te schrijven. Het middel is dubieus. De impact van zulke beelden is schadelijk. Men gaat niet automatisch denken dat bommen ontploffen slecht is, want men is zo emotioneel aangedaan dat men helemaal niet logisch kan denken. Daarbij geldt dat terroristen en sympathisanten bij het zien van de beelden gedwongen worden tot hardere emotionele houding om dit voor zichzelf te rechtvaardigen. Een hardere emotionele houding geeft aanleiding tot nog extremer gedrag.

De terroristen hebben kritiek op de westerse landen/regeringen vanwege hun militaire steun en ingrijpen in hun omgeving. Diplomaten van de terroristen hebben geen werkelijke macht of krijgen die niet om iets te veranderen. De terroristen grijpen naar terreur. Het is volkomen logisch. De media tonen beelden die zo afschuwelijk zijn dat we ons emotioneel gedwongen voelen om militaire interventie te blijven steunen en niet langer logisch na te denken.

Geconfronteerd met dit alles geef ik het doel op. Ook logisch toch? Om te voorkomen dat ook ik middelen ga gebruiken die dubieus zijn. Je zou kunnen zeggen dat ik verantwoordelijk bezig ben door het doel van wereldvrede, waar het in dit geval om gaat, op te geven.

Logische onlogica.

Het doel heiligt de middelen.

Heb ik wel eens gehoord.

Der Totaler Wahnsin! Praw!

Ei!

"Met zachte doch beslissende middelen"

"Ik ga je opschrijven, je gaat te ver. Wat is je naam?"

"Brobbels"

"Een onevenaardbaar denkraam"

"Augurk, makker? Of heb je liever anijsmelk? Zoals Wammes hier?"



HM!

Helemaal mee eens.

Ik denk dat je hiermee het geheim van het ontstaan van wereldvrede ontdekt hebt.
Er is niets wat in middelen wereldvrede kan laten bestaan, dus het enige om wereldvrede te laten bestaan is om wereldvrede te laten bestaan, er deel van uit te maken. het begin zijn van iedereen en eigenlijk iets heel anders te doen dan dat wat logisch lijkt.
In plaats van terroristen te veroordelen, hen omhelzen, in plaats van te reageren niets te doen en iets anders te doen, namelijk dat wat niet gebeurd, vrede laten bestaan.
Angst en woede leiden alleen maar tot gebruik van de middelen om te reageren o wat je niet wilt, terwijl het niet de tools zijn om dat te laten bestaan wat je wel wilt.

terroristen omhelzen en ze niet veroordelen lijkt onlogisch en is tegennatuurlijk, omdat ze dat doen wat je niet wilt. maar hoeveel middelen moet je gebruiken voordat alle terroristen uitgeroeid zijn?
En doen zij niet hetzelfde als wat wij doen wanneer we ons laten leiden door de mogelijkheden die er aan middelen zijn?

De macht der middelen maken me machteloos, mijn ware macht is dat ik iets anders kan laten bestaan, ook al is het pril en kwetsbaar en niet door anderen gekend.

Ik lees hier een pamflet tegen het dualisme en onrecht in het algemeen.

Moet je ze daarmee in het gezicht slaan? Helpt dat, denk je?

alleen als ze hun andere wang toekeren

Wie? Hoe?

Bertus, hoewel boeddhisme traditioneel een zelfverzaking is , legt modern boeddhisme de nadruk op identificatie met compassie. Ik denk dat sommigen compassie tonen als middel zien om zichzelf superieur te mogen achten. Daar dan weer compassie mee hebben...of mensen die expres geen compassie tonen om superieurder te zijn dan hen die superieur doen met compassie tonen. Of hen die alle denkbeelden afwijzen en zeggen niets te weten (maar dan weten dat ze niets weten). Eigenlijk pas de diepe zucht, hoewel daar ook aanstoot aan genomen kan worden.
Bedankt voor de waardering.