me of fonetisch: mûh.

[memeticae]

Me dunkt.

Wie is die "me" eigenlijk?
Hij/zij/ze rukt wel op.

"Me telefoon geeft me berichten die me eigenlijk niet bevallen."
"Zúh, hebben me lastig gevallen".

De eigenaar van deze telefoon begrijpt blijkbaar niet wat sociaal zijn daadwerkelijk inhoudt.

Me moeder is dood vs Mijn moeder is dood.
Het kan me niets schelen vs het kan mij niets schelen.

Moeh ... als koeien bij elkaar?

Jullie, is ook zo'n leuke.
Jullie zijn gek, het zal me roesten of ik me daar iets van vind.

Wat is er mis met "mij"?
Te persoonlijk?

"Kijk hé, ze vallen mij lastig zeg maar. Alsof ze het op mij hebben voorzien".

(Jullie is er ook zo een)

Mij dit maar raar vinden: dit begrip van "me".

En jullie?

[Tino]

Mij vinden dat jij taalkundig gezien gelijk hebben.

[memeticae]

De mensheid schijnt: "Moehhh" als ultiem argument te hebben.

Is dat slecht? Om zo te denken?