Ik heb onlangs al es een paar keer gedacht dat ik het slachtoffer ben van het sociale.
Dat wil zeggen dat ik ontdekt meende te hebben dat het sociale toch wel errug belangrijk is.
En daarna heb ik het vervloekt:
Dat wil zeggen dat ik er over gedacht heb terug te keren naar mijn autisme.
Waar ik benieuwd naar ben is of er hier mensen zijn die ook zo'n Dillema ervaren hebben ..
Hoewel ik momenteel weer de neiging heb tot het sociale.
...
Kortom: Kennen mensen hier ook zo'n strijd?
De makke van het sociale
De makke van het sociale
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Mmm, het wordt wel persoonlijk Yopi.
Autisme heb je in vele gradaties. Ik ken mensen met klassiek autisme, het lijkt mij sterk dat dat voor jou een optie is om naar terug te keren, dan is sociaal zo erg nog niet, toch?
Mijn vraag aan jou is wat heb jij tegen het sociale?
Goed, nu ik.
Sociaal in kleine kring, vind ik merendeels fijn.
Waar ik vaak wel tegenop zie is het sociale op grotere schaal, tegen het begrip, "het moet vooral gezellig zijn" heb ik grote weerstand - dat gemaakte, het gekunstelde, staat mij zwaar tegen. De kreet "gezellie" is in deze mijn allergie (ook zo'n term). (nieuwjaars-) recepties mijd ik als de pest.
Ik ben graag alleen, kan uren alleen rondstruinen in de natuur, of sporten op mijn racefiets (ik spreek zelden of nooit met iemand af om te gaan fietsen).
Nu, terugkeren naar 'je' autisme. Naar mijn idee ben 'je' daar al. Van autisme kan je toch niet 'genezen' ? Je kan er wel om mee leren gaan. Enfin wellicht ligt daar jouw punt. Het moe zijn van altijd maar sociaal te zijn. Jouw natuur zegt anders, laat mij met rust. Overigens wil ik nu drie begrippen introduceren. Sociaal zijn / anti-sociaal zijn / a-sociaal zijn.
Soms ben ik anti-sociaal (heerlijk) zonder nu a-sociaal te zijn ( dan ben ik anderen tot last). Ik hoop en denk dat jij anti-sociaal bent.
Autisme heb je in vele gradaties. Ik ken mensen met klassiek autisme, het lijkt mij sterk dat dat voor jou een optie is om naar terug te keren, dan is sociaal zo erg nog niet, toch?
Mijn vraag aan jou is wat heb jij tegen het sociale?
Goed, nu ik.
Sociaal in kleine kring, vind ik merendeels fijn.
Waar ik vaak wel tegenop zie is het sociale op grotere schaal, tegen het begrip, "het moet vooral gezellig zijn" heb ik grote weerstand - dat gemaakte, het gekunstelde, staat mij zwaar tegen. De kreet "gezellie" is in deze mijn allergie (ook zo'n term). (nieuwjaars-) recepties mijd ik als de pest.
Ik ben graag alleen, kan uren alleen rondstruinen in de natuur, of sporten op mijn racefiets (ik spreek zelden of nooit met iemand af om te gaan fietsen).
Nu, terugkeren naar 'je' autisme. Naar mijn idee ben 'je' daar al. Van autisme kan je toch niet 'genezen' ? Je kan er wel om mee leren gaan. Enfin wellicht ligt daar jouw punt. Het moe zijn van altijd maar sociaal te zijn. Jouw natuur zegt anders, laat mij met rust. Overigens wil ik nu drie begrippen introduceren. Sociaal zijn / anti-sociaal zijn / a-sociaal zijn.
Soms ben ik anti-sociaal (heerlijk) zonder nu a-sociaal te zijn ( dan ben ik anderen tot last). Ik hoop en denk dat jij anti-sociaal bent.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
Blij 2.Soms ben ik anti-sociaal (heerlijk) zonder nu a-sociaal te zijn ( dan ben ik anderen tot last). Ik hoop en denk dat jij anti-sociaal bent.
Doe ik iets zachtaardigs:
Het komt er op aan een ritme te hebben met die verschillende mogelijkheden.
Tenslotte zijn er ook de afwisseling van waken en slapen, de seizoenen (je onderschat de natuur ook blijkbaar niet) en jong en oud.
Ik ben toevallig vandaag jarig (66 geworden) en ben in een milde stemming ook dankzij mijn vrouw.
Je vraagt naar wat sociaal gewenst gedrag is?yopi schreef:Ik heb onlangs al es een paar keer gedacht dat ik het slachtoffer ben van het sociale.
Dat wil zeggen dat ik ontdekt meende te hebben dat het sociale toch wel errug belangrijk is.
En daarna heb ik het vervloekt:
Dat wil zeggen dat ik er over gedacht heb terug te keren naar mijn autisme.
Waar ik benieuwd naar ben is of er hier mensen zijn die ook zo'n Dillema ervaren hebben ..
Hoewel ik momenteel weer de neiging heb tot het sociale.
...
Kortom: Kennen mensen hier ook zo'n strijd?
Gefeliciteerd met je verjaardag yopi.
(Niet dat het me iets kan schelen, waarschijnlijk kan het jou ook niet boeien, maar je hebt het vermeld, en sociale omgangs(n)(v)ormen dicteren nu eenmaal je te feliciteren, of je nu wilt of niet. Dus: bij deze.)
Jouw Dilemma, ervaar ik elke dag weer. (zie hierboven)
Als ik je niet zou feliciteren zou ik als een botte boer over kunnen komen, als ik het wel doe al een conformistische strooplikker. Dus waarom vermeld je het überhaupt? Om deze reaktie van me los te weken? Is dat dan wel sociaal acceptabel?
Als ik me afvraag hoe ik me in een bepaalde situatie sociaal gewenst zou moeten gedragen, komt dat meestal achteraf.
Over het algemeen reageer ik instinctief.
Totdat ik te horen krijg, of zie of merk, dat mijn gedrag en uitingen tot opgetrokken wenkbrauwen leidt. (Vaak op feestjes enzo)
Over het algemeen een uiting van afkeur of verbazing.
Mijn ervaring met feestjes, en ik denk niet alleen de mijne, want hoe vaak ontmoet je nu de vrienden van je vrienden, is dat je vaak als laatste overblijft. En dan eindelijk weer eens een gesprek kunt hebben met je vrienden en de vriendvrienden die dan nog zijn blijven hangen.
Ik geef toe dat het promillage alcohol in alle partijen dan vaak boven de norm is, maar ik heb onlangs gemerkt dat dit geen vereiste is.
Maar, autisme daargelaten, waarom zou je sociale omgang met je vrienden anders moeten verlopen dan die met onbekenden?
Als jij jezelf niet gelijk blootgeeft, doen zij dat ook niet. Wie zich dan als eerste niet meer schaamt, heeft niks te verbergen. Maar ik begrijp dat dat als een vorm van overgave gezien kan worden, die instinctief niet acceptabel is.
Zou het kunnen zijn dat sociaal gewenst gedrag een reflectie is van instinct?
Als je er naar handelt verander je misschien de wereld. Of niet.
Ik weet het ook niet.
Ik heb mezelf aangeleerd het me niet zo te laten storen, wat een ander van me denkt, ik ben misschien wel schaamtelozer geworden.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Erg fijn dat je er ook mee worstelt.
Daarom is autisme of eigenliefde ook zo aantrekkelijk.
Daar laat ik het even bij omdat je boodschap nog niet voldoende tot me doorgedrongen is.
Ik stel me alleen voor dat jij stabiel bent en in instabiel.
Dat zou zo in de toekomt anders kunnen zijn.
Denk je ook niet?
Daarom is autisme of eigenliefde ook zo aantrekkelijk.
Daar laat ik het even bij omdat je boodschap nog niet voldoende tot me doorgedrongen is.
Wat te maken heeft met waar ik mee bezig ben.Ik heb mezelf aangeleerd het me niet zo te laten storen, wat een ander van me denkt, ik ben misschien wel schaamtelozer geworden.
Ik stel me alleen voor dat jij stabiel bent en in instabiel.
Dat zou zo in de toekomt anders kunnen zijn.
Denk je ook niet?
Worstelen is me een te sterk begrip, ik ben er mee bezig, tussen de tijden door dat ik er niet mee bezig ben. Ik ben voor mij zelf van mening een aardige uitleg van balans gevonden te hebben.
Stabiel, meta-stabiel (-labiel) en instabiel (labiel).
(Ofschoon het bolletje in het midden op een plat vlak hoort te liggen, maar dat plaatje kon ik niet vinden, dus gelieve je dat dan voor te stellen.)
Waar zie jij jezelf het liefst? En waar denk je dat jij bent?
Helemaal links lijkt aantrekkelijk, diep in een zekere kuil waar toch niet uit te komen valt.
Helemaal rechts is ook niet fijn, slechts één zetje en je verliest zekerheid.
In het midden is ook niet alles, een (voldoende sterke) zet en je kunt alle kanten op.
Wellicht zou je de kuil met autisme kunnen vergelijken en de berg met anti-autisme (Volgens sommigen het Williams-syndroom genoemd)
(Waarbij het schijnt, dat autisme ook erfelijk bepaald is)
(In tegenstelling(?), tot de vergelijking van het plaatje met ego- en altruïsme, maar met die metafoor lijkt links en rechts opeens zo duidelijk, laat staan dat er sprake kan zijn van een balans in het midden. Niks narcist. Toch?)
Maar ... Dat kleine kuiltje in het midden dat je schept om toch nog enigszins stabiel te blijven, valt dan eigenlijk best wel mee.
Hoewel anderen kunnen menen dat je aan de linkerkant van het spectrum zit en weer anderen dat je meer aan de rechterkant zit.
Maar dat zal met relativiteit (of subjectiviteit) te maken hebben.
In mijn leven heb ik beide uitersten gekend, waarbij vooral de labiele kant me het meeste aansprak, maar die is net zo onhoudbaar als de stabiele situatie, want daar kun je je alleen nog maar, gelijk een baron von Münchhausen, zelf uit bevrijden. Bovendien lijdt het rollen van de berg af er eigenlijk alleen maar toe dat je pas in een stabiele situatie weer tot rust kunt komen. Maar gelukkig ken je ondertussen de truuk je aan je eigen haren op te trekken. (Moet je ze wel hebben, kaalkoppen, of zij die het vrijwillig zijn, hebben daar niks aan.)
't Is verdomme net knikkeren, waarbij je zelf uit mag maken of je het voor de knikkers of voor het spel doet.
Stabiel, meta-stabiel (-labiel) en instabiel (labiel).
(Ofschoon het bolletje in het midden op een plat vlak hoort te liggen, maar dat plaatje kon ik niet vinden, dus gelieve je dat dan voor te stellen.)
Waar zie jij jezelf het liefst? En waar denk je dat jij bent?
Helemaal links lijkt aantrekkelijk, diep in een zekere kuil waar toch niet uit te komen valt.
Helemaal rechts is ook niet fijn, slechts één zetje en je verliest zekerheid.
In het midden is ook niet alles, een (voldoende sterke) zet en je kunt alle kanten op.
Wellicht zou je de kuil met autisme kunnen vergelijken en de berg met anti-autisme (Volgens sommigen het Williams-syndroom genoemd)
(Waarbij het schijnt, dat autisme ook erfelijk bepaald is)
(In tegenstelling(?), tot de vergelijking van het plaatje met ego- en altruïsme, maar met die metafoor lijkt links en rechts opeens zo duidelijk, laat staan dat er sprake kan zijn van een balans in het midden. Niks narcist. Toch?)
Maar ... Dat kleine kuiltje in het midden dat je schept om toch nog enigszins stabiel te blijven, valt dan eigenlijk best wel mee.
Hoewel anderen kunnen menen dat je aan de linkerkant van het spectrum zit en weer anderen dat je meer aan de rechterkant zit.
Maar dat zal met relativiteit (of subjectiviteit) te maken hebben.
In mijn leven heb ik beide uitersten gekend, waarbij vooral de labiele kant me het meeste aansprak, maar die is net zo onhoudbaar als de stabiele situatie, want daar kun je je alleen nog maar, gelijk een baron von Münchhausen, zelf uit bevrijden. Bovendien lijdt het rollen van de berg af er eigenlijk alleen maar toe dat je pas in een stabiele situatie weer tot rust kunt komen. Maar gelukkig ken je ondertussen de truuk je aan je eigen haren op te trekken. (Moet je ze wel hebben, kaalkoppen, of zij die het vrijwillig zijn, hebben daar niks aan.)
't Is verdomme net knikkeren, waarbij je zelf uit mag maken of je het voor de knikkers of voor het spel doet.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
@Memeticae:
Bot gezegd denk ik dat je het dilemma ontloopt met dat geknikker.
Aan de andere kant denk ik dat ik je genoeg ken, gezien al je ontboezemingen, om hier een handreiking in te zien.
Nemen we gelijk de mogelijkheid mee om je nog es een keer in je ogen te zien.
Ik denk in ieder geval dat ik het makkelijker in het leven gehad heb als jij.
En dat je een Modus-Vivendi gevonden hebt dat je wel bevredigend vindt.
Dan wordt het ingewikkeld omdat dat persoonlijk is.
Maar ik heb zelf geijverd voor persoonlijke dingen.
Dan zitten we meer met de bedoeling op dit forum algemeenheden te presenteren tegenover dat persoonlijke.
...
Hoe zie jij mogelijkheden het een met het ander te combineren.
...
Een belangrijk zij-paadje omdat ik de overtuiging heb dat het algemene met het persoonlijke gecombineerd moet worden.
Het persoonlijke als bijrol in het forum-gebeuren.
....
Ik heb daar helaas geen goede ideeën over.
Maar ik hoop dat je snapt wat bedoel.
Het heeft iets te maken met het idee dat filosofie niet vrijblijvend zou moeten wezen ...
Bot gezegd denk ik dat je het dilemma ontloopt met dat geknikker.
Aan de andere kant denk ik dat ik je genoeg ken, gezien al je ontboezemingen, om hier een handreiking in te zien.
Nemen we gelijk de mogelijkheid mee om je nog es een keer in je ogen te zien.
Ik denk in ieder geval dat ik het makkelijker in het leven gehad heb als jij.
En dat je een Modus-Vivendi gevonden hebt dat je wel bevredigend vindt.
Dan wordt het ingewikkeld omdat dat persoonlijk is.
Maar ik heb zelf geijverd voor persoonlijke dingen.
Dan zitten we meer met de bedoeling op dit forum algemeenheden te presenteren tegenover dat persoonlijke.
...
Hoe zie jij mogelijkheden het een met het ander te combineren.
...
Een belangrijk zij-paadje omdat ik de overtuiging heb dat het algemene met het persoonlijke gecombineerd moet worden.
Het persoonlijke als bijrol in het forum-gebeuren.
....
Ik heb daar helaas geen goede ideeën over.
Maar ik hoop dat je snapt wat bedoel.
Het heeft iets te maken met het idee dat filosofie niet vrijblijvend zou moeten wezen ...
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Laat me je antwoorden,
op de wijze van alain,
gezien je daar gevoelig voor bent.
Filosofie is de redding.
En daardoor vrijblijvend.
Zonder moeilijk en makkelijk.
Altijd een vraag op een vraag
of een antwoord op een antwoord.
Soms tegen de wind in en soms ervoor.
Ik denk in ieder geval dat ik het makkelijker in het leven gehad heb als jij.
En dat je een Modus-Vivendi gevonden hebt dat je wel bevredigend vindt.
Ik ben ik en jij bent jij.
Samen zijn we allebei.
Het is achterlijk te praten
over hoe de wind in je zeilen stond
En daaruit af te leiden
hoe slim je wel niet bent
Want niemand zijn boot
staat gelijk dezelfde kant op
anders zaten we in dezelfde boot
Een dom versje wellicht, maar niet van waarheid gespeend:
Wind waait
om mij heen
waait wind
Haiku? niet volgens de regels
de wind blies me een paar lettergrepen opzij
zodat ik in het oog
van de storm kan zitten
op de wijze van alain,
gezien je daar gevoelig voor bent.
Filosofie is de redding.
En daardoor vrijblijvend.
Zonder moeilijk en makkelijk.
Altijd een vraag op een vraag
of een antwoord op een antwoord.
Soms tegen de wind in en soms ervoor.
Ik denk in ieder geval dat ik het makkelijker in het leven gehad heb als jij.
En dat je een Modus-Vivendi gevonden hebt dat je wel bevredigend vindt.
Ik ben ik en jij bent jij.
Samen zijn we allebei.
Het is achterlijk te praten
over hoe de wind in je zeilen stond
En daaruit af te leiden
hoe slim je wel niet bent
Want niemand zijn boot
staat gelijk dezelfde kant op
anders zaten we in dezelfde boot
Een dom versje wellicht, maar niet van waarheid gespeend:
Wind waait
om mij heen
waait wind
Haiku? niet volgens de regels
de wind blies me een paar lettergrepen opzij
zodat ik in het oog
van de storm kan zitten
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Zonder storm
geen oog
beter is het dan blind te zijn en gevoelloos
er is geen oog
dat niet weet waar de storm is
welke storm
De storm is een complot
Van ogen
en wind tegelijk
Zeg maar.
geen oog
beter is het dan blind te zijn en gevoelloos
er is geen oog
dat niet weet waar de storm is
welke storm
De storm is een complot
Van ogen
en wind tegelijk
Zeg maar.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Tsja, yopi.
Ik ben ook maar een mens, geen computer.
Ik ben Turing-compleet, maar met dit verschil:
Ik heb benul van mijn HALT-condities, en weet er redelijkerwijs onderuit te komen. (behalve de utlieme)
Vraag dat eens aan een computer: Wanneer stop jij?
Een slim programma zou kunnen zeggen: Als mijn programma stopt.
Alleen zijn alle programma's terug te voeren naar een "busy beaver".
Waardoor het eigenlijk behoorlijk magisch is, dat je niet geplaagd wordt door: blauwe schermen, guru-meditations, segment-errors, of erger.
(Hartbewakingmachines? Ik wil dat ik er nooit aan kom te liggen.)
Het stomme is, als je het ultieme schaakprogramma uit weet te dagen tot het zetten van de eerste zet, zonder klok, je tot in de eeuwigheid kunt wachten.
Dat is niet helemaal waar, er zijn een beperkt aantal potjes schaak mogelijk.
Dankzij de de drie- en de 50-zetten regel.
Nog steeds is het wachten lang.
En dat is waardoor een AI van een mens verschilt, tenzij de AI als mens geprogrammeerd is: risico.
Op de een of andere manier weet een mens risico te calculeren.
(of het is gewoon een gok, en computers kunnen niet gokken)
Misschien is dat wel een metafoor voor vrije wil.
Weetikveel.
Ik neem nog maar een augurk.
Die zijn knapperig, lekker zuur, en vullen de maag.
Haha! Toon mij een computer die op augurken alleen kan lopen, en ik toon U een kunstenaar!
Die's wel leuk, toch, of niet soms?
Als ik al een computerprogramma ben, dan ben ik ELIZA.
"Hello, how are you today?"
Maar dan wel een vork ervan, die op zoek is naar de vorken voor de vork.
"Oh, I'm sorry to hear that, why are you feeling sad?"
Oei oei oei.
Ik ben ook maar een mens, geen computer.
Ik ben Turing-compleet, maar met dit verschil:
Ik heb benul van mijn HALT-condities, en weet er redelijkerwijs onderuit te komen. (behalve de utlieme)
Vraag dat eens aan een computer: Wanneer stop jij?
Een slim programma zou kunnen zeggen: Als mijn programma stopt.
Alleen zijn alle programma's terug te voeren naar een "busy beaver".
Waardoor het eigenlijk behoorlijk magisch is, dat je niet geplaagd wordt door: blauwe schermen, guru-meditations, segment-errors, of erger.
(Hartbewakingmachines? Ik wil dat ik er nooit aan kom te liggen.)
Het stomme is, als je het ultieme schaakprogramma uit weet te dagen tot het zetten van de eerste zet, zonder klok, je tot in de eeuwigheid kunt wachten.
Dat is niet helemaal waar, er zijn een beperkt aantal potjes schaak mogelijk.
Dankzij de de drie- en de 50-zetten regel.
Nog steeds is het wachten lang.
En dat is waardoor een AI van een mens verschilt, tenzij de AI als mens geprogrammeerd is: risico.
Op de een of andere manier weet een mens risico te calculeren.
(of het is gewoon een gok, en computers kunnen niet gokken)
Misschien is dat wel een metafoor voor vrije wil.
Weetikveel.
Ik neem nog maar een augurk.
Die zijn knapperig, lekker zuur, en vullen de maag.
Haha! Toon mij een computer die op augurken alleen kan lopen, en ik toon U een kunstenaar!
Die's wel leuk, toch, of niet soms?
Als ik al een computerprogramma ben, dan ben ik ELIZA.
"Hello, how are you today?"
Maar dan wel een vork ervan, die op zoek is naar de vorken voor de vork.
"Oh, I'm sorry to hear that, why are you feeling sad?"
Oei oei oei.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Teveel empathische neigingen tov (ik noem het maar) de computer?
Als dat wederzijds zou zijn (kunnen zijn) zou dat wel wat op leveren in de KI-wereld.
Interessant vind ik dat je KI en menselijk brein, kan opvatten als een strijd tussen computers gebouwd op biologische fundamenten en computers op (noem ik maar) Silicium. (Koolstof versus dat element).
Op zich zijn dat vijandige elementen.
Maar dan heb je het in de discussie tussen menselijke intelligentie en KI al weer over de argumenten van mensen (Mensen) die per se willen vertellen dat de basis er niet toe doet.
Ondertussen zijn ze altijd bezig om te proberen de werking van de hersenen na te bootsen.
Ik sta aan de kant van de mensen die het menselijke willen benadrukken.
Ondanks dat onlangs een G0-Kampioen verslagen is door een computerprogramma van Google denk ik dat 'Landje-Pik' meer een menselijke aangelegenheid is dan een KI-ding.
Ik denk dat de voeding vanuit een menselijk lichaam totaal verschilt van de voeding van de electriciteit.
Elektriciteit speelt ook mee in het menselijk lichaam (via de chemische weg langs zenuwbanen), maar daarnaast nog vele andere vormen van voeding.
....
Dan was ik nog steeds op het terrein van de materialisten en toevals-profeten.
Ik laat nu nog even filosofische argumenten achterwegen.
In ieder geval is er op het gebied van nabootsing nog veel meer nodig wil KI iets levends worden. Het is nog maar net begonnen.
Eén van de oudste vergelijkingen met techniek is de stoom-machine.
'Stoom afblazen', 'Op stoom komen', 'Op ontploffen staan',
In ieder geval veranderen de metaforen die ontleent zijn aan de techniek in de loop van de tijd.
En wat blijkt dan?
Dat mensen bezig zijn met een herschepping van zichzelf en de natuur in techniek. Wat wel licht werpt op wat een mens is.
Maar om nou de boel om te draaien ...
Dat lijkt me een brug te ver, om met een andere technische metafoor te spreken.
Het meest interessant vind ik in de literatuur: De Cyborg.
Dat maakt aanschouwelijk waar het hier om gaat.
Voorbeelden spelen door mijn hoofd.
Maar voorlopig laat ik het hierbij.
Als dat wederzijds zou zijn (kunnen zijn) zou dat wel wat op leveren in de KI-wereld.
Interessant vind ik dat je KI en menselijk brein, kan opvatten als een strijd tussen computers gebouwd op biologische fundamenten en computers op (noem ik maar) Silicium. (Koolstof versus dat element).
Op zich zijn dat vijandige elementen.
Maar dan heb je het in de discussie tussen menselijke intelligentie en KI al weer over de argumenten van mensen (Mensen) die per se willen vertellen dat de basis er niet toe doet.
Ondertussen zijn ze altijd bezig om te proberen de werking van de hersenen na te bootsen.
Ik sta aan de kant van de mensen die het menselijke willen benadrukken.
Ondanks dat onlangs een G0-Kampioen verslagen is door een computerprogramma van Google denk ik dat 'Landje-Pik' meer een menselijke aangelegenheid is dan een KI-ding.
Ik denk dat de voeding vanuit een menselijk lichaam totaal verschilt van de voeding van de electriciteit.
Elektriciteit speelt ook mee in het menselijk lichaam (via de chemische weg langs zenuwbanen), maar daarnaast nog vele andere vormen van voeding.
....
Dan was ik nog steeds op het terrein van de materialisten en toevals-profeten.
Ik laat nu nog even filosofische argumenten achterwegen.
In ieder geval is er op het gebied van nabootsing nog veel meer nodig wil KI iets levends worden. Het is nog maar net begonnen.
Eén van de oudste vergelijkingen met techniek is de stoom-machine.
'Stoom afblazen', 'Op stoom komen', 'Op ontploffen staan',
In ieder geval veranderen de metaforen die ontleent zijn aan de techniek in de loop van de tijd.
En wat blijkt dan?
Dat mensen bezig zijn met een herschepping van zichzelf en de natuur in techniek. Wat wel licht werpt op wat een mens is.
Maar om nou de boel om te draaien ...
Dat lijkt me een brug te ver, om met een andere technische metafoor te spreken.
Het meest interessant vind ik in de literatuur: De Cyborg.
Dat maakt aanschouwelijk waar het hier om gaat.
Voorbeelden spelen door mijn hoofd.
Maar voorlopig laat ik het hierbij.
Aha!yopi schreef:Ik sta aan de kant van de mensen die het menselijke willen benadrukken
Een "Kant-kiezer"
Daarom is het fenomeen StarTrek reuze interessant, zeker omdat er een tak van StarTrek mogelijk bleek, die de serie DS9 wist voort te brengen.
In mijn ogen het beste wat er tot nog toe uit de StarTrek franchise mogelijk is geworden.
Volgens mij is DS9 de cul- en fulminatie van Roddenberry zijn ideeën, had hij geleefd om het mee te maken, hij zou me gelijk ongelijk geven.
En de verhaallijn is direct projecteerbaar in dagelijkse situaties (als je ervan uitgaat dat die niet verschillen van die 300 jaar in de toekomst, ongeacht de technologie die dan mogelijk is.
"You drive a car?"
- "Yes, that is what they did."
"How quaint.."
- "Fun though!"
"Watch out!"
- "Ooops ... see, al went well"
"I hate this"
- "Watch me drive a spaceship"
"Oh. No, please leave the computer on, or at least on stand-by!"
En zo zijn we opeens weer in het verleden.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Ik begrijp je reaktie.
::
Tegenwoordig wordt er flink geëxperimenteerd met op koolstof gebaseerde elektronische circuits. Waar dat eventueel toe kan leiden kunnen we uit "de Lift" leren. De elementen zijn dan gelijk.
::
Op koolstof gebaseerde computers zijn niet vijandig tegen elkaar?Interessant vind ik dat je KI en menselijk brein, kan opvatten als een strijd tussen computers gebouwd op biologische fundamenten en computers op (noem ik maar) Silicium. (Koolstof versus dat element).
Op zich zijn dat vijandige elementen.
Tegenwoordig wordt er flink geëxperimenteerd met op koolstof gebaseerde elektronische circuits. Waar dat eventueel toe kan leiden kunnen we uit "de Lift" leren. De elementen zijn dan gelijk.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Moet ik lachen?Op koolstof gebaseerde computers zijn niet vijandig tegen elkaar?
Als het antwoord ja is dan vind ik dit een fijne cynische grap.
Wordt het weer menselijk.
En dan is het interessant om te beseffen dat SF-scenario's over computers die de wereld gaan beheersen belachelijk zijn tegenover het scenario van wat er in de menselijke wereld aan de hand is.
Klopt het dat je hiermee een hint wilde geven?
Want als dat een hint was:
Goed om te horen.
Laat ik zeggen dat ik je intelligentie niet onderschat.
Ik heb alleen moeite om moeite te doen om je te begrijpen.
Af en toe een naïeve reactie zou me welkom zijn.
Wat mij betreft: doe een mix: Leg iets uit waardoor ik een draadje heb wat je bedoelt, en doe dan nog iets wat een beroep doet op mijn begrip.
Het blijft moeilijk op een forum om mensen te begrijpen.
Ik wil het af en toe ook wel een beetje makkelijk hebben.
Vooral als ik bezig ben met mijn eigen gedachtes.
Snappie?
Laat ik zeggen dat ik je intelligentie niet onderschat.
Ik heb alleen moeite om moeite te doen om je te begrijpen.
Af en toe een naïeve reactie zou me welkom zijn.
Wat mij betreft: doe een mix: Leg iets uit waardoor ik een draadje heb wat je bedoelt, en doe dan nog iets wat een beroep doet op mijn begrip.
Het blijft moeilijk op een forum om mensen te begrijpen.
Ik wil het af en toe ook wel een beetje makkelijk hebben.
Vooral als ik bezig ben met mijn eigen gedachtes.
Snappie?
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Ik snap het volkomen, zelfs zó volkomen, dat ik graag je eigen reaktie jou als lens wil voorhouden, omdat ze naar mijn bescheiden mening en vanuit mijn optiek, ook precies op jou van toepassing is. Als "lens", omdat ik niet vind dat ik in dit geval kan of zelfs mág spiegelen, want als we ons beiden in het focaalpunt van de lens bevinden, zien we elkaar rechtop en oneindig groot. Dat kan een spiegel niet.
Ik wil er wel bij opmerken dat dit geenszins lullig bedoeld is, mocht je dat eventueel vermoeden; maar gewoon persoonlijk en eerlijk, zonder bijbedoelingen, cynisme of sarcasme of wat dan ook. Ik probeer het gewoon "plat" en gevoelloos op te schrijven, "zakelijk", is misschien wel een uitdrukking die past.
(Waarbij het menselijke aspect dan weer in de termen: "mijn mening" en "mijn optiek", kan huizen.)
Ik zal met een voorbeeld proberen toe te lichten hoe moeilijk het inderdaad is om begrijpelijk over te komen met alleen schrijven:
(Het is ook nog eens persoonlijk, dus dat zou je op waarde moeten kunnen weten te schatten)
Een tijd terug heb ik met mijn vader en een vriend van hem een bootje opgehaald uit de buurt van Valenciennes. De boot was van een andere vriend van mijn vader die met acute leukemie in het ziekenhuis was opgenomen en terug moest naar haar thuishaven in Wieringen. (Het bootje lag er al een aantal weken en, ondanks het begrip, moest toch weg.)
De kennis had een zeer uitgebreide handleiding geschreven, waar alle afsluiters waren, welke sleutels waar lagen, hoe de motor werkte, het gas en de kraan, welke hoofdschakelaars waar zaten, etc. etc.
Hij had deze echter geschreven vanuit zijn eigen beleving, gebruikte soms links en rechts, dan weer bak- en stuurboord (welke hij ook nog wel eens door elkaar haalde). Ook zaten er hele leuke in: "Om de vuilwatertank af te pompen, zet het rode hendeltje naast de wc op open, en druk op de knop aan de linkerkant in het halletje". Er waren twee rode hendeltjes in de buurt van de wc en twee knoppen links en twee knoppen rechts in het halletje. Pas toen we, na ruim anderhalve week, met de boot in Amsterdam lagen, begreep ik eindelijk zijn handleiding volledig. (Ik was benoemd tot "boordwerktuigkundige", oftewel duvelstoejager, (dat gebeurt al gauw, als je de jongste bent aan boord) en werd geacht alles te weten. "Je hebt de handleiding toch?" Combineer dit met een zeer eigengereide oude dieselmotor, die het leuk vond om af en toe lucht aan te zuigen en af te slaan, op de meest ongunstigste momenten, was het al met al een zeer (in)spannende tocht. Achteraf wel leuk, maar als je er middenin zit, wenste je soms dat je gewoon al thuis was.)
Het was echter een nagenoeg nutteloze handleiding, voor mensen die de boot niet kennen. Voor mensen die hem wel kenden, zou hij als geheugensteuntje hebben kunnen dienen. Ik zal waarschijnlijk nooit meer op die boot varen, maar mocht het nog eens gebeuren, is de handleiding onontbeerlijk, eenvoudigweg omdat ze hoort bij de boot.
Ik zal proberen er lering uit te trekken. Maar als het al moeilijk is handleidingen te schrijven voor boten die je kent, hoe moeilijk is het dan wel niet ze te schrijven voor boten die je niet kent?
Ik denk dat je dat wel kunt begrijpen, al was het maar als metafoor?
Desondanks hoop ik dat je een beetje hebt kunnen genieten van dit verhaal.
Groetjes en een fijne avond nog.
Oh, en dankjewel voor het mij niet onderschatten, althans qua intelligentie.
Zoals dit bericht je misschien kan laten zien: dat ik in staat ben te leren.
Ik wil er wel bij opmerken dat dit geenszins lullig bedoeld is, mocht je dat eventueel vermoeden; maar gewoon persoonlijk en eerlijk, zonder bijbedoelingen, cynisme of sarcasme of wat dan ook. Ik probeer het gewoon "plat" en gevoelloos op te schrijven, "zakelijk", is misschien wel een uitdrukking die past.
(Waarbij het menselijke aspect dan weer in de termen: "mijn mening" en "mijn optiek", kan huizen.)
Ik zal met een voorbeeld proberen toe te lichten hoe moeilijk het inderdaad is om begrijpelijk over te komen met alleen schrijven:
(Het is ook nog eens persoonlijk, dus dat zou je op waarde moeten kunnen weten te schatten)
Een tijd terug heb ik met mijn vader en een vriend van hem een bootje opgehaald uit de buurt van Valenciennes. De boot was van een andere vriend van mijn vader die met acute leukemie in het ziekenhuis was opgenomen en terug moest naar haar thuishaven in Wieringen. (Het bootje lag er al een aantal weken en, ondanks het begrip, moest toch weg.)
De kennis had een zeer uitgebreide handleiding geschreven, waar alle afsluiters waren, welke sleutels waar lagen, hoe de motor werkte, het gas en de kraan, welke hoofdschakelaars waar zaten, etc. etc.
Hij had deze echter geschreven vanuit zijn eigen beleving, gebruikte soms links en rechts, dan weer bak- en stuurboord (welke hij ook nog wel eens door elkaar haalde). Ook zaten er hele leuke in: "Om de vuilwatertank af te pompen, zet het rode hendeltje naast de wc op open, en druk op de knop aan de linkerkant in het halletje". Er waren twee rode hendeltjes in de buurt van de wc en twee knoppen links en twee knoppen rechts in het halletje. Pas toen we, na ruim anderhalve week, met de boot in Amsterdam lagen, begreep ik eindelijk zijn handleiding volledig. (Ik was benoemd tot "boordwerktuigkundige", oftewel duvelstoejager, (dat gebeurt al gauw, als je de jongste bent aan boord) en werd geacht alles te weten. "Je hebt de handleiding toch?" Combineer dit met een zeer eigengereide oude dieselmotor, die het leuk vond om af en toe lucht aan te zuigen en af te slaan, op de meest ongunstigste momenten, was het al met al een zeer (in)spannende tocht. Achteraf wel leuk, maar als je er middenin zit, wenste je soms dat je gewoon al thuis was.)
Waarschijnlijk had ik hem net zo geschreven, die handleiding, want ondertussen kende ik de boot door en door en klopte ze precies, op hier en daar een bak- en stuurboord verwisseling na.Ik wil het af en toe ook wel een beetje makkelijk hebben.
Het was echter een nagenoeg nutteloze handleiding, voor mensen die de boot niet kennen. Voor mensen die hem wel kenden, zou hij als geheugensteuntje hebben kunnen dienen. Ik zal waarschijnlijk nooit meer op die boot varen, maar mocht het nog eens gebeuren, is de handleiding onontbeerlijk, eenvoudigweg omdat ze hoort bij de boot.
Ik zal proberen er lering uit te trekken. Maar als het al moeilijk is handleidingen te schrijven voor boten die je kent, hoe moeilijk is het dan wel niet ze te schrijven voor boten die je niet kent?
Ik denk dat je dat wel kunt begrijpen, al was het maar als metafoor?
Desondanks hoop ik dat je een beetje hebt kunnen genieten van dit verhaal.
Groetjes en een fijne avond nog.
Oh, en dankjewel voor het mij niet onderschatten, althans qua intelligentie.
Zoals dit bericht je misschien kan laten zien: dat ik in staat ben te leren.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Fijn. 
Het was dan ook een mooie tocht. De scheepslift van Strépy-Thieu en hellend vlak van Ronquières waren indukwekkend, alsmede de sluizen van soms wel 24 meter verval.
En een tocht met tegenstellingen: overnachten tussen de plezierbootjes waar we met net geen 15 meter tot de grootsten behoorden en de haven van Antwerpen doorkruisen waar je tussen de zeeschepen niet eens opvalt in je notedop. Een kruissnelheid van 10 kmh, die op de Schelde met afgaand tij opeens bijna 20 werd.
Tussen geschiedenis doorvaren: stukken België en Frankrijk waar de spitsenvaart nog wordt bedreven alsof het de gewoonste zaak ter wereld is ...
En het iddylische gekronkel van de Lek, toch een verademing na al die oersaaie kaarsrechte kanalen.
Al met al een hele "ervaring" rijker.
Niet voor iedereen weggelegd overigens, want sommige, haast als vanzelfsprekende, comforts en luxe moet je achterwege kunnen laten.
En niet te vergeten: drie (soms verschillende) meningen, die toch tot concensus moeten kunnen komen, teneinde averij en slechte sfeer te voorkomen. Maar goed, daarom bestaat er verantwoordelijkheid, zijn er kapiteins én is er muiterij.
Zeer filosofisch allemaal.
Ik heb aan de lijst van boeken en verhalen die ik graag (nog wel eens) wil lezen dan ook de categorie scheepsverhalen toegevoegd.
Het was dan ook een mooie tocht. De scheepslift van Strépy-Thieu en hellend vlak van Ronquières waren indukwekkend, alsmede de sluizen van soms wel 24 meter verval.
En een tocht met tegenstellingen: overnachten tussen de plezierbootjes waar we met net geen 15 meter tot de grootsten behoorden en de haven van Antwerpen doorkruisen waar je tussen de zeeschepen niet eens opvalt in je notedop. Een kruissnelheid van 10 kmh, die op de Schelde met afgaand tij opeens bijna 20 werd.
Tussen geschiedenis doorvaren: stukken België en Frankrijk waar de spitsenvaart nog wordt bedreven alsof het de gewoonste zaak ter wereld is ...
En het iddylische gekronkel van de Lek, toch een verademing na al die oersaaie kaarsrechte kanalen.
Al met al een hele "ervaring" rijker.
Niet voor iedereen weggelegd overigens, want sommige, haast als vanzelfsprekende, comforts en luxe moet je achterwege kunnen laten.
En niet te vergeten: drie (soms verschillende) meningen, die toch tot concensus moeten kunnen komen, teneinde averij en slechte sfeer te voorkomen. Maar goed, daarom bestaat er verantwoordelijkheid, zijn er kapiteins én is er muiterij.
Zeer filosofisch allemaal.
Ik heb aan de lijst van boeken en verhalen die ik graag (nog wel eens) wil lezen dan ook de categorie scheepsverhalen toegevoegd.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
Leon
Wat mij is bijgebleven is dat de schrijver niet vies was van reclame.
Droste repen en London Tonic.
Ik vond dat altijd al een rare aanwezigheid in de verhalen.
Droste repen en London Tonic.
Ik vond dat altijd al een rare aanwezigheid in de verhalen.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Super.memeticae schreef:Fijn.
Het was dan ook een mooie tocht. De scheepslift van Strépy-Thieu en hellend vlak van Ronquières waren indukwekkend, alsmede de sluizen van soms wel 24 meter verval.
En een tocht met tegenstellingen: overnachten tussen de plezierbootjes waar we met net geen 15 meter tot de grootsten behoorden en de haven van Antwerpen doorkruisen waar je tussen de zeeschepen niet eens opvalt in je notedop. Een kruissnelheid van 10 kmh, die op de Schelde met afgaand tij opeens bijna 20 werd.
Tussen geschiedenis doorvaren: stukken België en Frankrijk waar de spitsenvaart nog wordt bedreven alsof het de gewoonste zaak ter wereld is ...
En het iddylische gekronkel van de Lek, toch een verademing na al die oersaaie kaarsrechte kanalen.
Al met al een hele "ervaring" rijker.
Niet voor iedereen weggelegd overigens, want sommige, haast als vanzelfsprekende, comforts en luxe moet je achterwege kunnen laten.
En niet te vergeten: drie (soms verschillende) meningen, die toch tot concensus moeten kunnen komen, teneinde averij en slechte sfeer te voorkomen. Maar goed, daarom bestaat er verantwoordelijkheid, zijn er kapiteins én is er muiterij.
Zeer filosofisch allemaal.
Ik heb aan de lijst van boeken en verhalen die ik graag (nog wel eens) wil lezen dan ook de categorie scheepsverhalen toegevoegd.
....
(Tien minuten later):
Helaas wil het me niet te binnen schieten.
Maar een klassieker over de walvisvaart die ik al een aantal keer herlezen heb; met die krankzinnige kapitein die op zoek was naar wraak op een - geloof ik - witte walvis ... die zou ik aanraden.
Misschien schiet iemand anders dat te binnen ..
Of course ..
Mijn geheugen gaat af en toe vreemd en is niet meer van plan om me altijd direct te bedienen.
Hoe liever ik probeer het contact te herstellen, des te meer trekt het/zij/hij zich terug.
Daarna overlaadt ze me (ik doe maar 'ze') met herinneringen om aan te tonen dat niet zíj aan het dementeren is, maar ik dat ben.
Wat ik daar verder mee aan moet weet ik niet.
Vooral omdat ze onvervangbaar is. En dat wéét ze stel ik me zo voor.
Dat wordt in de toekomst dolen (Net als mijn moeder), met af en toe de kans herinneringen te krijgen die onverwacht helder zijn en nog meer vergeten als alles wat je je bewust probeert te herinneren.
Misschien dat ik het een volgende keer weer gewoon probeer te maskeren. Makkelijk zat.
Voorlopig weet ik nog dat ik van plan was om me te laten kennen.
Als ik dat niet vergeet en accepteer dat anderen me daarbij kunnen helpen kan ik het uitbesteden.
Met dank aan jou Léon.
Mijn geheugen gaat af en toe vreemd en is niet meer van plan om me altijd direct te bedienen.
Hoe liever ik probeer het contact te herstellen, des te meer trekt het/zij/hij zich terug.
Daarna overlaadt ze me (ik doe maar 'ze') met herinneringen om aan te tonen dat niet zíj aan het dementeren is, maar ik dat ben.
Wat ik daar verder mee aan moet weet ik niet.
Vooral omdat ze onvervangbaar is. En dat wéét ze stel ik me zo voor.
Dat wordt in de toekomst dolen (Net als mijn moeder), met af en toe de kans herinneringen te krijgen die onverwacht helder zijn en nog meer vergeten als alles wat je je bewust probeert te herinneren.
Misschien dat ik het een volgende keer weer gewoon probeer te maskeren. Makkelijk zat.
Voorlopig weet ik nog dat ik van plan was om me te laten kennen.
Als ik dat niet vergeet en accepteer dat anderen me daarbij kunnen helpen kan ik het uitbesteden.
Met dank aan jou Léon.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(vervolg)
Verlies van geheugen (er zijn veel soorten geheugen) compenseer ik met gewoonte.
Na de twee overwinningen in de competitie van de bridge-club heb ik verklaard tegenover de leider van de competitie (niet eerlijk weergegeven maar in de geest-van ..):
"Ik vertrouw op mijn ervaring. Als ik ga nadenken gaat het fout".
...
Als je gaat nadenken over bijvoorbeeld 'lopen' kan je zomaar iets breken of in een trapgat vallen. Wat me ook een jaar geleden gebeurt is.
Heb ik zes weken gestrompeld.
Ik telde namelijk de treden van de trap en telde verkeerd.
Dus klapte ik tegen de meterkast onderaan de trap. Met alle gevolgen van dien: Telefoonsessie met de huisarts-post (het was toen Pasen) met een inlevende dienstdoende vrouwelijke huisarts.
Ook weer iets waar ik me achteraf over schaam.
Verlies van geheugen (er zijn veel soorten geheugen) compenseer ik met gewoonte.
Na de twee overwinningen in de competitie van de bridge-club heb ik verklaard tegenover de leider van de competitie (niet eerlijk weergegeven maar in de geest-van ..):
"Ik vertrouw op mijn ervaring. Als ik ga nadenken gaat het fout".
...
Als je gaat nadenken over bijvoorbeeld 'lopen' kan je zomaar iets breken of in een trapgat vallen. Wat me ook een jaar geleden gebeurt is.
Heb ik zes weken gestrompeld.
Ik telde namelijk de treden van de trap en telde verkeerd.
Dus klapte ik tegen de meterkast onderaan de trap. Met alle gevolgen van dien: Telefoonsessie met de huisarts-post (het was toen Pasen) met een inlevende dienstdoende vrouwelijke huisarts.
Ook weer iets waar ik me achteraf over schaam.
Inderdaad.
Maar mijn zuinigheid - eigenlijk aangeleerd onvermogen tot 'brassen' heeft er toevallig toe geleid dat we dit jaar uitgebreid geld uitgeven aan tuin, huis en zo meer ...
De kwetsbaarheid maakt ons zuiniger, omdat copieus dineren, of overdreven drinken ons alleen kwetsbaarder maakt.
Maar van dit onderwerp wil ik af.
Dat vrekkenverhaal vond ik vooral leuk, omdat het aantoont dat je overal een tour van kan maken.
Maar mijn zuinigheid - eigenlijk aangeleerd onvermogen tot 'brassen' heeft er toevallig toe geleid dat we dit jaar uitgebreid geld uitgeven aan tuin, huis en zo meer ...
De kwetsbaarheid maakt ons zuiniger, omdat copieus dineren, of overdreven drinken ons alleen kwetsbaarder maakt.
Maar van dit onderwerp wil ik af.
Dat vrekkenverhaal vond ik vooral leuk, omdat het aantoont dat je overal een tour van kan maken.
Of het het evenwicht herstelt weet ik niet.
Maar zodra je aan land komt, sta je ineens weer met beide voeten aan grond.
Ik kan ondertussen het verlangen om weer te varen wel begrijpen.
Maar ik zou het niet kunnen, niet uit mezelf, denk ik.
En toch zou ik graag mijn evenwicht wel weer willen vinden, dat ging op de boot heel goed.
Dus als ik gevraagd wordt ...
Is er iemand die binnenkort gaat varen en een techneut/brilbeer nodig heeft?
Ik ben dan graag van de partij, technisch gesproken.
Maar zodra je aan land komt, sta je ineens weer met beide voeten aan grond.
Ik kan ondertussen het verlangen om weer te varen wel begrijpen.
Maar ik zou het niet kunnen, niet uit mezelf, denk ik.
En toch zou ik graag mijn evenwicht wel weer willen vinden, dat ging op de boot heel goed.
Dus als ik gevraagd wordt ...
Is er iemand die binnenkort gaat varen en een techneut/brilbeer nodig heeft?
Ik ben dan graag van de partij, technisch gesproken.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
tengeltje11
- Posts in topic: 1
- Berichten: 491
- Lid geworden op: 20 nov 2013, 19:07
- Contacteer:
hier idem.Tino schreef: Sociaal in kleine kring, vind ik merendeels fijn.
Waar ik vaak wel tegenop zie is het sociale op grotere schaal, tegen het begrip, "het moet vooral gezellig zijn" heb ik grote weerstand - dat gemaakte, het gekunstelde, staat mij zwaar tegen. De kreet "gezellie" is in deze mijn allergie (ook zo'n term). (nieuwjaars-) recepties mijd ik als de pest.
zo'n massa-sociale-bijeenkomsten,daar wordt de hele avond geklets en amper een woord echt gepraat.
ik vraag me af of er echt mensen zijn die het wel leuk vinden...het moet wel bijna,anders zouden zo'n dingen toch geen mensen meer aantrekken?
wat maakt het dan dat massa's mensen daar van genieten en anderen er allergisch aan zijn?
ben je a-sociaal als je zo'n dingen niet leuk vindt?
There is something about the outside of a horse that is good for the inside of a man
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten