June Gruber over emoties

Deel je diepste gedachten en laat ons meedenken...
Gesloten
Leon

June Gruber over emoties

Bericht door Leon » 18 jan 2016, 14:30

Negatieve emoties:
(1) Vanuit evoltionair oogpunt helpen negatieve emoties ons te overleven doordat ze belangrijke aanwijzingen geven over gevaren of problemen die onze aandacht behoeven, zoals een ongezonde relatie of een gevaarlijke situatie.
(2)Negatieve emoties zijn goed voor onze concentratie`; ze bevorderen gedetailleerd en analytisch denken, ze verminderen stereotiep denken, verbeteren het ooggetuigengeheugen en bevorderen het doorzettingsvermogen bij lastige cognitieve taken.
(3) Pogingen om negatieve emoties te onderdrukken, in plaats van ze te accepteren en te erkennen, hebben paradoxaal genoeg het tegenovergestelde effect; gevoelens van verdriet nemen toe en klinische symptomen van verslaving, te veel eten en zelfs suicidale gedachten worden ernstiger.

Positieve emoties:
(1)Ze moedigen zelfgericht gedrag aan, waaronderegoisme, stereotypering van anderen buiten de eigen groep, bedrog en oneerlijkheid, en in sommige contexten verminderde empathische nauwkeurigheid.
(2) Positieve emoties hebben een nadelig effect op de concentratie en het presenteren bij detail-georienteerde cognitieve taken.
(3) Omdat positieve emoties soms remmingen verminderen, worden ze in verband gebracht met riskant gedrag en hogere sterftecijfers.

[bron: Wetenschappelijk onkruid-Edge.org 2015]

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 4
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 18 jan 2016, 16:49

In het - heel speciale - geval van pijn (denkend aan jouw fysieke toestand) moet ik denken aan dat boekje van Sytze van der Zee.
Die de poort-theorie naar voren haalt over 'Pijn'.

In die theorie is het omgekeerde het geval.
Positieve emoties sluiten die Pijn-Poort; en negatieve emoties openen die poort.

Dat ontkracht jouw verhaal helemaal niet. Alleen in dit specifieke geval van pijn.

Lullige ervaring van mijzelf in dit verband is dat ik aan mezelf overgelaten van alles en nog wat voel wat niet aangenaam is.
In sociaal verband en gewoon dag-wakker heb ik nergens last van.

Overdadig bewijs zie ik op mijn bridge-club met mensen die aan van alles lijden.
Je zou het moeten zien om het te geloven.

Nergens last van.

Hoewel ik wel denk dat ze iets extra's slikken om een fijne middag te hebben.

Leon

Bericht door Leon » 18 jan 2016, 18:01

Ik ervaar pijn wel als mogelijkheid/kans.

Bijvoorbeeld om niet te denken (kan dan niet)

Maar goed om dan pijn maar op te zoeken...
Laatst gewijzigd door Leon op 19 jan 2016, 16:59, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 4
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 19 jan 2016, 16:57

In dat boek van Sytze van der Zee zitten hoofdtstukken die door 'ervaringsdeskundigen' geschreven zijn in hun eigen woorden.

Waaronder eentje van de 'Ice Man'.

Wel bekend veronderstel ik.

Hij vindt dat ie wel de Nobel-Prijs verdient met zijn onderzoekingen op het gebied van stimuleren van endorfines.

En plaatst dat tussendoor ook nog in de traditie van de wonderbaarlijke mythes van yogi-top-atleten.

Ik zie hier wel weer een culturele clash in.
Gezien jouw opmerking.

Pijn opzoeken is blijkbaar wel in het verleden een overbieding geweest om bijzonder slechte omstandigheden er onder te krijgen.

In onze beschaafde cultuur ben je natuurlijk dan een lul, die niet snapt hoe je je eigen comfort moet zoeken!
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Leon

Bericht door Leon » 19 jan 2016, 17:04

Nou, als je alles schaart onder existentiele bevestiging vinden, is het wel logisch dat deze ook in pijn of negativiteit te vinden zijn.

Reactionaire reacties hebben dan natuurlijk ook weer een existentiele bevestiging.

Je kan je afvragen of een wezen (de mens) dat zulke uiteenlopende existentiele bevestigingen heeft (inclusief absolute schaamte en absolute schaamteloosheid) wel behoort te bestaan.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 4
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 20 jan 2016, 17:40

Leuke vraag. Behalve dat het existentiële niks te maken heeft met algemeenheden. Dus zo'n vraag en antwoord (bijna een retorische vraag) is hovaardig. Existentieel is nou juist dat je niet buiten je zelf kan treden.

Het oordeel is aan god. Los of die bestaat of niet.

Snappie?

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 2
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 22 jan 2016, 02:51

yopi schreef:Leuke vraag. Behalve dat het existentiële niks te maken heeft met algemeenheden. Dus zo'n vraag en antwoord (bijna een retorische vraag) is hovaardig. Existentieel is nou juist dat je niet buiten je zelf kan treden.

Het oordeel is aan god. Los of die bestaat of niet.

Snappie?
Ja, ik snappie.

Ik zie een paradox.
Ik lees:

Existentieel en algemeen, zijn geen gelijken.
Evenmin zijn algemeenheid en existentie dat.
(hovaardij immers)

En toch wordt beweerd dat het in de handen van een algemene, existensialistische, maar niettemin zelfbedachte, God ligt.

Over machtsmisbruik gesproken.

Nou ja zeg!
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 2
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 22 jan 2016, 02:52

Of begrijp ik het verkeerd?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 4
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 22 jan 2016, 17:22

Je begrijpt het goed denk ik eigenlijk.

Moet ik zijn algemeenheid Kierkegaard ter sprake brengen, die van opvatting blijft dat de paradox (waar jij het ook over had) de voorbode is van een existentiële sprong.

De paradox blijft ook vooral in het denken (waar ik paradoxaal ook geen afstand wil nemen):

Een soort enige algemeenheid van hem voor een tegeltje op de WC of zo (of beter het privaat) is:
De subjectiviteit is de waarheid.

Dat moet ergens aansluiten op jouw opvatting over eigenliefde.

..........

Ondertussen houd ik de deur open voor andere opvattingen omdat ik opvattingen presenteer die maar gedeeltelijk van me zelf zijn.

De hoovaardigheid van het 'niet weten'.

....
Maar het was een reactie op Léon. En in die zin niet algemeen.
Het gaat over de voortdurende dialoog met hem.

Dat is de context van die opmerking.

Niettemin (niettemin) geen bezwaar tegen jouw reactie.

Ik zou tegen je reactie vooral inbrengen dat logica een armoedig argument is:

De hovaardij van het intellect.

Voor mij is het intellect het enige instrument wat het intellect kan temmen.
En dat is vooral omdat ik denk (met mijn intellect) dat het intellect het enigste is wat zichzelf zóu kunnen doorzien.

Ingewikkeld met al die mensen die vanuit het intellect datzelfde vermogen dood willen verklaren.

Het intellect is (ook weer vanuit de theorieën die het intellect in grote getalen produceert) een laat product van de evolutie.

Vandaar de grote verwarring als je dat vergelijkt wat in het lichaam allemaal helemaal door-ontwikkeld is. Waar we helemaal niks bewust van beseffen.

Wat een luxe! En wat goed, dat we daar God Zij Dank geen invloed op hebben!
....

Ik verklaar (in mijn schrijfstijl) God, de Wetenschap en de Logica tot metaforen.

Alleen de kunst en de literatuur kunnen ons redden!

(Ik heb al vaag plannen om op mezelf te reageren omdat blijkbaar niemand de moed heeft om op mijn zekerheden te reageren.
Die geen zekerheden zijn, maar uitdagingen (hoop ik).
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 12 gasten