Besluitvaarigheid

[yopi]

Heb ik per ongeluk deze term hier ergens laten vallen.

Dat is zo iets als dat je lichamelijkheid met zintuigen en driften. In ieder geval alles en er op.

En dat dat dan te denken geeft.

Dan is er een splitsing.

Tussen het denken dat de wereld in beweging alles stil zet, om es even dingetje op een rij te zetten. Ti-ta-tovenaar.

Het idee is dat dat wat oplevert.

Ff stilzetten; een pauze inlassen; Ff op de kant van de rivier.

En dan weer terugduiken in de rivier van verandering.
...

Het goeie van denken vind ik, naast het slechte van de bron van het dualisme, dat het in staat is om door zijn eigenschap van zelf-transparant te zijn, in staat zou kunnen zijn om mensen op een nieuwe manier terug te leiden naar een natuurlijke staat van zijn.

Nou ja. Dat is de makke van een laat evolutinair dingetje, wat god zij dank niet aan zichzelf overgeleverd is, maar voldoende gecompenseerd wordt door eeuwenoude gewoontes tot in de genen.

Als je daar voldoende vertrouwen in hebt kan je gewoon door gaan met experimenteren en zogenaamd creatief bezig te zijn.

...

Doe ik maar: Vertrouwen is beter als wantrouwen.

In het licht van de oneindigheid maakt het geen reet uit.

Anders gezegd: In dát licht kun je je gang gaan.
Tóch??