Omdat je zo van moeilijke termen houdt en alles en iedereen doorgrondt die niet zo briljant en geniaal is als jij, bewijs de volgende stellingen:
1 + 1 + 1......= -1/2
1 + 2 + 3......=-1/12
1 + 2 + 4......= -1
1 - 2 + 3 - 4......= 1/4
1 + 10 + 100 +1000.......=-1/9
1 - 1 + 2 - 6 + 24 - 120.... = 0.596347362323194074341078499369..
voor leon
-
Leon
-
Leon
Weet je Leon, die: 1+2+3+4 ... = -1/12 is best een leuke.
Zelfs een tijdje een internet-meme geweest, als ik me niet vergis.
Zeer tegen de intuïtie in, niettemin wiskundig te bewijzen.
(Voor zover dat wat voorstelt)
::
Euler had zulks reeds in 1760 opgemerkt, dus echt nieuw of opzienbarend valt het niet te noemen. (Hoewel de meningen over wie het nou werkelijk (als eerste) bewezen heeft niet echt overeenstemmen) Intrigerend is het zeker, omdat het een bepaald besef van oneindigheid uitdrukt. Waaruit weer valt leren op te passen met redeneren met oneindigheden. Iets waar we het al eens over hebben gehad, als ik me niet vergis.
De Riemann zetafunctie geeft voor -1 de waarde -1/12. Wat eigenlijk ook niet verwonderlijk is, gezien de zetafunctie zich met reeksen bezighoudt: zeta(-1) is equivalent met 1+2+3+4...
Zeta(-13) is eveneens -1/12, zodat je zou kunnen concluderen dat de reeks: 1 + 2^13 + 3^13 + 4^13 ... gelijk is aan 1+2+3+4 ... een onjuiste conclusie, zeg ik intuïtief. Een parabool kan nulpunten hebben op x=0 en x=1, om dan te beweren dat 0 en 1 hetzelfde zijn? Vanuit y=0 wel natuurlijk, maar zo kun je ook beweren dat omdat z(-1) en z(-13) beiden hetzelfde antwoord opleveren -1 en -13 hetzelfde zijn. "1=0, for sufficiently large values of 0")
(overigens: zeta(0)=-1/2, wat weer overeenkomt met 1+1+1+1+1 ...)
De mooiste grap echter, is dat met deze "eigenschap" (van divergerende reeksen) gerekend wordt, onder anderen binnen de QFT en stringtheorie. (Wat misschien kan verklaren waarom het voor veel mensen, die de eigenschap niet kennen, zulke tegen-intuïtieve theorieën lijken te zijn)
Ik zal gelijk maar even erbij zeggen dat ik geen theoretisch natuurkundige nog wiskundige ben, zodat als we deze zaken in een wedstrijdje "wie het hoogste kan pissen" moeten gaan afwegen, ik gelijk kan vertellen dat ik daar niet aan meedoe. Niet omdat ik bang ben hoger of lager te kunnen pissen, maar omdat het wedstrijdje zo zinloos is: ze lijkt me "gespeend" van filosofie.
Ik constateer enkel, en probeer daar dan weer over na te denken.
Ik beleef er echter wel plezier aan mijn gedachten te delen met anderen en hoewel ik soms kan vasthouden aan de stelligheid van mijn gedachten, probeer ik dat (hoop ik) nooit zonder argumentatie te doen. Al was het alleen maar omdat ik dat van de ander ook verwacht. Teneinde een dialoog in gang te kunnen houden met, naar te hopen valt, een voor allen duidelijke en tevredenstellende conclusie, of op zijn minst consensus, het "agree to disagree" principe. Het lijkt mij niet onmogelijk dat te bereiken op een enigszins geciviliseerde manier. (Hier moet ik mezelf natuurlijk wel van enige hypocrisie betichten, niettemin is dat wel de achterliggende gedachte. "Ik ben ook maar een mens", is natuurlijk een zwak excuus, maar wel een die vergeven/begrpen kan worden, hoop ik.)
Tenslotte: "1 is niet 0", geldt alleen binair. En daar hebben we opeens het duelisme weer.
Maar ja, het blijft een mooi plaatje:
Ik kan er uren naar kijken, en fantaseren, beredeneren zelfs dat dingen als:
't Is net kunst.
Het schijnt dat al die nulpunten op Re(x)=1/2 de verdeling van de ruimte tussen de priemgetallen aangeeft. Begrepen wordt dat nog niet, noch is het bewezen. Misschien weet manus waarom dat zo is? En weet dat vervolgens in gewone, directe, makkelijke woorden uit te leggen of te bewijzen? Zonder in woede te ontsteken?
Ik betwijfel het, maar ik gun natuurlijk iedereen het voordeel van de twijfel.
::
Voor manus:
Ik hoor je denken: "Blablabla. Geouwehoer en gezwets van iemand die mijn IQ niet waardig is". Zoiets zou je reactie op het bovenstaande kunnen zijn. Dat mag.
Niemand verplichtte je om het te lezen natuurlijk, net zomin als het onderstaande, dat specifiek aan jou gericht is:
Dit laatste stukje, ik hoop dat je het leest, is dus voor jou manus:
"Oh manus. heilig orakel, weter van zaken die onweetbaar zijn en ver daarbuiten, vergeef mij mijn oneindige onbegrip of misverstand. Maar als het U mocht behagen beantwoord dan toch de volgende vragen. Als tegenprestatie scheer ik mijn baard af en beloof beter links en rechts te kijken alvorens een kruispunt over te steken, ook al staan de lichten op groen"
Als je IQ je er toe in staat stelt, kun je mij dan uitleggen waarom de triviale nulpunten op Re(x)=1/2 van de zetafunctie de intervallen tussen de priemgetallen lijken op te leveren? Het mijne schiet te kort.
Als je EQ je toestaat, zou je dat dan in begrijpelijke taal en op een enigszins sociale wijze, hoewel ik begrijp dat dat een concept is dat je volledig ontgaat, doe het dan maar op je eigen unieke manier, willen doen?
(Zie het maar als een interessant wiskundig probleem: interpoleren naar onbekende variabelen)
Kunnen wij tenminste afleiden hoeveel jij eigenlijk weet.
En dan daaruit weer afleiden hoe dom wij eigenlijk wel niet zijn.
Of de reciproke natuurlijk.
Alvast bedankt!
Oh ja, mocht je nog wat tijd overhebben en je er genegen toe bent: Ik ben benieuwd naar de som van 0: 0+0+0+0+0+0 ... ik heb het vermoeden dat er NaN uitkomt. Mag ik jou fenomenale brein inschakelen om dit voor me uit te zoeken? Zowel om me uit te leggen waarom het natuurlijk 0 is, maar ook waarom het wellicht juist niet NaN is?
En hoe zit het met 0+0-0+0-0 ... eigenlijk?
Met vriendelijke groet,
memeticae.
PS
"WTF?" Mag je ook als reactie geven hoor, dan denk ik gewoon dat je een grapje maakte en is er gelukkig nog steeds geen man overboord.
Zelfs een tijdje een internet-meme geweest, als ik me niet vergis.
Zeer tegen de intuïtie in, niettemin wiskundig te bewijzen.
(Voor zover dat wat voorstelt)
::
Euler had zulks reeds in 1760 opgemerkt, dus echt nieuw of opzienbarend valt het niet te noemen. (Hoewel de meningen over wie het nou werkelijk (als eerste) bewezen heeft niet echt overeenstemmen) Intrigerend is het zeker, omdat het een bepaald besef van oneindigheid uitdrukt. Waaruit weer valt leren op te passen met redeneren met oneindigheden. Iets waar we het al eens over hebben gehad, als ik me niet vergis.
De Riemann zetafunctie geeft voor -1 de waarde -1/12. Wat eigenlijk ook niet verwonderlijk is, gezien de zetafunctie zich met reeksen bezighoudt: zeta(-1) is equivalent met 1+2+3+4...
Zeta(-13) is eveneens -1/12, zodat je zou kunnen concluderen dat de reeks: 1 + 2^13 + 3^13 + 4^13 ... gelijk is aan 1+2+3+4 ... een onjuiste conclusie, zeg ik intuïtief. Een parabool kan nulpunten hebben op x=0 en x=1, om dan te beweren dat 0 en 1 hetzelfde zijn? Vanuit y=0 wel natuurlijk, maar zo kun je ook beweren dat omdat z(-1) en z(-13) beiden hetzelfde antwoord opleveren -1 en -13 hetzelfde zijn. "1=0, for sufficiently large values of 0")
(overigens: zeta(0)=-1/2, wat weer overeenkomt met 1+1+1+1+1 ...)
De mooiste grap echter, is dat met deze "eigenschap" (van divergerende reeksen) gerekend wordt, onder anderen binnen de QFT en stringtheorie. (Wat misschien kan verklaren waarom het voor veel mensen, die de eigenschap niet kennen, zulke tegen-intuïtieve theorieën lijken te zijn)
Ik zal gelijk maar even erbij zeggen dat ik geen theoretisch natuurkundige nog wiskundige ben, zodat als we deze zaken in een wedstrijdje "wie het hoogste kan pissen" moeten gaan afwegen, ik gelijk kan vertellen dat ik daar niet aan meedoe. Niet omdat ik bang ben hoger of lager te kunnen pissen, maar omdat het wedstrijdje zo zinloos is: ze lijkt me "gespeend" van filosofie.
Ik constateer enkel, en probeer daar dan weer over na te denken.
Ik beleef er echter wel plezier aan mijn gedachten te delen met anderen en hoewel ik soms kan vasthouden aan de stelligheid van mijn gedachten, probeer ik dat (hoop ik) nooit zonder argumentatie te doen. Al was het alleen maar omdat ik dat van de ander ook verwacht. Teneinde een dialoog in gang te kunnen houden met, naar te hopen valt, een voor allen duidelijke en tevredenstellende conclusie, of op zijn minst consensus, het "agree to disagree" principe. Het lijkt mij niet onmogelijk dat te bereiken op een enigszins geciviliseerde manier. (Hier moet ik mezelf natuurlijk wel van enige hypocrisie betichten, niettemin is dat wel de achterliggende gedachte. "Ik ben ook maar een mens", is natuurlijk een zwak excuus, maar wel een die vergeven/begrpen kan worden, hoop ik.)
Tenslotte: "1 is niet 0", geldt alleen binair. En daar hebben we opeens het duelisme weer.
Maar ja, het blijft een mooi plaatje:
Ik kan er uren naar kijken, en fantaseren, beredeneren zelfs dat dingen als:
zich erin schuilhouden.1 + 1 + 1......= -1/2
1 + 2 + 3......=-1/12
1 + 2 + 4......= -1
1 - 2 + 3 - 4......= 1/4
10 + 100 +1000.......=-1/9
1 - 1 + 2 - 6 + 24 - 120.... = 0.596347362323194074341078499369..
't Is net kunst.
Het schijnt dat al die nulpunten op Re(x)=1/2 de verdeling van de ruimte tussen de priemgetallen aangeeft. Begrepen wordt dat nog niet, noch is het bewezen. Misschien weet manus waarom dat zo is? En weet dat vervolgens in gewone, directe, makkelijke woorden uit te leggen of te bewijzen? Zonder in woede te ontsteken?
Ik betwijfel het, maar ik gun natuurlijk iedereen het voordeel van de twijfel.
::
Voor manus:
Ik hoor je denken: "Blablabla. Geouwehoer en gezwets van iemand die mijn IQ niet waardig is". Zoiets zou je reactie op het bovenstaande kunnen zijn. Dat mag.
Niemand verplichtte je om het te lezen natuurlijk, net zomin als het onderstaande, dat specifiek aan jou gericht is:
Dit laatste stukje, ik hoop dat je het leest, is dus voor jou manus:
"Oh manus. heilig orakel, weter van zaken die onweetbaar zijn en ver daarbuiten, vergeef mij mijn oneindige onbegrip of misverstand. Maar als het U mocht behagen beantwoord dan toch de volgende vragen. Als tegenprestatie scheer ik mijn baard af en beloof beter links en rechts te kijken alvorens een kruispunt over te steken, ook al staan de lichten op groen"
Als je IQ je er toe in staat stelt, kun je mij dan uitleggen waarom de triviale nulpunten op Re(x)=1/2 van de zetafunctie de intervallen tussen de priemgetallen lijken op te leveren? Het mijne schiet te kort.
Als je EQ je toestaat, zou je dat dan in begrijpelijke taal en op een enigszins sociale wijze, hoewel ik begrijp dat dat een concept is dat je volledig ontgaat, doe het dan maar op je eigen unieke manier, willen doen?
(Zie het maar als een interessant wiskundig probleem: interpoleren naar onbekende variabelen)
Kunnen wij tenminste afleiden hoeveel jij eigenlijk weet.
En dan daaruit weer afleiden hoe dom wij eigenlijk wel niet zijn.
Of de reciproke natuurlijk.
Alvast bedankt!
Oh ja, mocht je nog wat tijd overhebben en je er genegen toe bent: Ik ben benieuwd naar de som van 0: 0+0+0+0+0+0 ... ik heb het vermoeden dat er NaN uitkomt. Mag ik jou fenomenale brein inschakelen om dit voor me uit te zoeken? Zowel om me uit te leggen waarom het natuurlijk 0 is, maar ook waarom het wellicht juist niet NaN is?
En hoe zit het met 0+0-0+0-0 ... eigenlijk?
Met vriendelijke groet,
memeticae.
PS
"WTF?" Mag je ook als reactie geven hoor, dan denk ik gewoon dat je een grapje maakte en is er gelukkig nog steeds geen man overboord.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Re is het reële gedeelte van een complex getal. Als Re = 1/2 dan is de complexe 1/2 + y*i
Im = y
Dat is het enige wat ik erover kan zeggen; ik begrijp je vraag vraag niet of Re = 1/2 de verdeling van de ruimte tussen de priemgetallen aangeeft.
Over gewone directe makkelijke woorden gesproken.
Kun je je vraag in gewone mensenwoorden stellen?
Im = y
Dat is het enige wat ik erover kan zeggen; ik begrijp je vraag vraag niet of Re = 1/2 de verdeling van de ruimte tussen de priemgetallen aangeeft.
Over gewone directe makkelijke woorden gesproken.
Kun je je vraag in gewone mensenwoorden stellen?
-
Leon
Weet je wat het is met oneindige reeksen en oneindigheden, er is altijd een oneindigheid zo groot dat een andere oneindigheid er oneindig klein door wordt.
Over paradoxaal gesproken. Er is dus een oneindigheid M waardoor iedere willekeurige andere oneindigheid insignificant wordt (limiet naar nul).
Als het dan gaat om weergave van reeksen als halve parabolen met snijpunt op de y-as, zou ik zeggen dat M de y-as is.
De reeks 0-0-0-0-0-0-...
Hoe dan ook, ten aanzien van M is elke 1 = 0, elke n = 0, elke R = 0
M is onnoembaar, maar een realiteit in het oneindigheidsdenken.
Daarom is oneindigheidsdenken onpraktisch en van geen werkelijke waarde.
Er zijn alleen halve afgeleiden voor 1 = 0, bijv 1 + ...= -1/12, ja daar staat eigenlijk gewoon 0 = 0, dan klopt het altijd.
Ik weet niet wat je verder met die "wijsheid" zou willen.
Over paradoxaal gesproken. Er is dus een oneindigheid M waardoor iedere willekeurige andere oneindigheid insignificant wordt (limiet naar nul).
Als het dan gaat om weergave van reeksen als halve parabolen met snijpunt op de y-as, zou ik zeggen dat M de y-as is.
De reeks 0-0-0-0-0-0-...
Hoe dan ook, ten aanzien van M is elke 1 = 0, elke n = 0, elke R = 0
M is onnoembaar, maar een realiteit in het oneindigheidsdenken.
Daarom is oneindigheidsdenken onpraktisch en van geen werkelijke waarde.
Er zijn alleen halve afgeleiden voor 1 = 0, bijv 1 + ...= -1/12, ja daar staat eigenlijk gewoon 0 = 0, dan klopt het altijd.
Ik weet niet wat je verder met die "wijsheid" zou willen.
Ik snap geen hol van deze discussie, daarvoor is mijn wiskundige achtergrond te miniem, maar bovenstaande spreuk vind ik geweldig.Leon schreef:Weet je wat het is met oneindige reeksen en oneindigheden, er is altijd een oneindigheid zo groot dat een andere oneindigheid er oneindig klein door wordt.
Zou zo vereeuwigd kunnen worden in een of ander bokje (canon) - en dit meen ik oprecht!!!
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
-
Leon
Leuk dat je het waardeert Tino. Ik heb eerst heel wat parabolische weergaven van oneindigheden moeten tekenen, voordat ik er achter was, en heb nog een soort besef dat het op een gegeven moment niet stijler kan de helling, omdat die dan al vertikaal is, maar in de wiskunde kan je ook gewoon negatieve hellingen verzinnen, stijler dan vertikaal omhoog.
-
Leon
De truc is om de ene oneindige reeks die al stijl is, uit te zetten op een assenstelsel waar de y-aarden dichter op elkaar zitten, dan wordt de parabool als het ware flauwer, en kan je weer een andere parabool tekenen die stijler is, maar daar kan je ad infinitum hetzelfde geintje mee uithalen., op een gegeven moment is die ene parabool waarmee je begonnen bent een nagenoeg platte lijn.
Dit is allemaal al bedacht door Cantor er zijn oneindig veel vormen van oneindigheid:https://nl.wikipedia.org/wiki/Kardinaliteit
0 is overigens niet gelijk aan 1:
a= b
a^2 = ab
a^2-b^2 = ab-b^2
(a + b)(a - b) = b(a-b)
a + b = b
2b = b
2 = 1
1 = 0
Deze redenering of een vergelijkbare wordt meestal gebruikt voor de stelling; het is niet moeilijk in te zien wat er fout is aan deze redenering.
0 is overigens niet gelijk aan 1:
a= b
a^2 = ab
a^2-b^2 = ab-b^2
(a + b)(a - b) = b(a-b)
a + b = b
2b = b
2 = 1
1 = 0
Deze redenering of een vergelijkbare wordt meestal gebruikt voor de stelling; het is niet moeilijk in te zien wat er fout is aan deze redenering.
-
Leon
Grappen verbergen weer inzicht, die in grappen besloten liggen.
Natuurlijk lachen mensen liever als dat ze inzicht waarderen.
Dat is wel jammer.
Daarom hou ik af en toe van minder subtiele humor, zoals slap-stick.
Is misschien de grootste grap dat mensen het hele leven als een grap presenteren, en daar bijzonder bij kijken als een boer die kiespijn heeft.
Cabaretiers hebben daar wel een handje van: chagrijn simuleren.
Vrienden van ons waren naar een voorstelling geweest van Youp.
Hij werd onwel in Papendrecht.
Eerst was er applaus ...
... later is het wel leuk om over na te praten.
Dat blijft je natuurlijk meer bij dan het snelle vervluchtigen van zo'n 'avondje'.
Als daar achteraf geen humor meer van gemaakt kan worden wordt het niet meer weggelachten, maar opgeborgen samen met vuurwerk van oudjaar.
Daarna begint het nieuwe jaar toch?
Natuurlijk lachen mensen liever als dat ze inzicht waarderen.
Dat is wel jammer.
Daarom hou ik af en toe van minder subtiele humor, zoals slap-stick.
Is misschien de grootste grap dat mensen het hele leven als een grap presenteren, en daar bijzonder bij kijken als een boer die kiespijn heeft.
Cabaretiers hebben daar wel een handje van: chagrijn simuleren.
Vrienden van ons waren naar een voorstelling geweest van Youp.
Hij werd onwel in Papendrecht.
Eerst was er applaus ...
... later is het wel leuk om over na te praten.
Dat blijft je natuurlijk meer bij dan het snelle vervluchtigen van zo'n 'avondje'.
Als daar achteraf geen humor meer van gemaakt kan worden wordt het niet meer weggelachten, maar opgeborgen samen met vuurwerk van oudjaar.
Daarna begint het nieuwe jaar toch?
-
Leon
Wordt dat dan zo iets als de smile van de Buddha?
Elitair, on-democratisch, superieur en zo?
Vergeet je sociale leven dan maar.
Een eenzaam leven.
Huilen met de wolven in het bos is misschien wel lekkerder.
Ik ben voor een masker in het sociale leven, met een lekker teruggetrokken bestaan als je alleen bent.
Van twee kanten profiteren.
......
Maar dat is waarschijnlijk een vorm van aanpassing.
Bijbels gesproken (omgekeerd): Stel vooral je licht onder een korenmaat.
....
Maatschappelijk gesproken moet ik denken aan klokken-Luiders.
Mijn favoriete slachtoffers ..
Elitair, on-democratisch, superieur en zo?
Vergeet je sociale leven dan maar.
Een eenzaam leven.
Huilen met de wolven in het bos is misschien wel lekkerder.
Ik ben voor een masker in het sociale leven, met een lekker teruggetrokken bestaan als je alleen bent.
Van twee kanten profiteren.
......
Maar dat is waarschijnlijk een vorm van aanpassing.
Bijbels gesproken (omgekeerd): Stel vooral je licht onder een korenmaat.
....
Maatschappelijk gesproken moet ik denken aan klokken-Luiders.
Mijn favoriete slachtoffers ..
-
Leon
Denk je echt dat het om kennis gaat in de wereld, die je wel of niet moet tonen?
Het gaat m.i. al jaar en dag om profiteren zonder consequenties, er mee weg komen. Klokkenluiders op dat gebied zijn er niet zoveel, want niemand wil zichzelf tekort doen.
Misschien dat kennis dan enige betekenis heeft, maar onderdrukking, geheimhouding, doofpot etc. werken veel beter.
Wat dat betreft is het heel duidelijk dat God's genade slechts bij hen is die maatschappelijk nauwelijks iets betekenen hebben.
Als je voor een karretje gespannen bent, kan je natuurlijk ook de wortel die je voorgehouden wordt af en toe eten. Beter dan niet of nauwelijks eten zullen sommigen denken, aanpassen.
Het gaat m.i. al jaar en dag om profiteren zonder consequenties, er mee weg komen. Klokkenluiders op dat gebied zijn er niet zoveel, want niemand wil zichzelf tekort doen.
Misschien dat kennis dan enige betekenis heeft, maar onderdrukking, geheimhouding, doofpot etc. werken veel beter.
Wat dat betreft is het heel duidelijk dat God's genade slechts bij hen is die maatschappelijk nauwelijks iets betekenen hebben.
Als je voor een karretje gespannen bent, kan je natuurlijk ook de wortel die je voorgehouden wordt af en toe eten. Beter dan niet of nauwelijks eten zullen sommigen denken, aanpassen.
Als dat uit je hart gesproken is kan ik daar behoorlijk mee meegaan.Leon schreef:Denk je echt dat het om kennis gaat in de wereld, die je wel of niet moet tonen?
Het gaat m.i. al jaar en dag om profiteren zonder consequenties, er mee weg komen. Klokkenluiders op dat gebied zijn er niet zoveel, want niemand wil zichzelf tekort doen.
Misschien dat kennis dan enige betekenis heeft, maar onderdrukking, geheimhouding, doofpot etc. werken veel beter.
Wat dat betreft is het heel duidelijk dat God's genade slechts bij hen is die maatschappelijk nauwelijks iets betekenen hebben.
Als je voor een karretje gespannen bent, kan je natuurlijk ook de wortel die je voorgehouden wordt af en toe eten. Beter dan niet of nauwelijks eten zullen sommigen denken, aanpassen.
Een dubbel-leven is ook maar een compromis.
Het heeft mij geen wind-eieren opgeleverd (met behoorlijk langdurige uitstapjes).
Ik heb daar geen uiteindelijke gedachte over.
Maar dat is ook weer makkelijk.
Uiteindelijk hoop ik op een beoordeling van buitenaf.
En leg dat moede hoofd in mijn schoot.
Aarzelend zeg ik dan dat aan de kinderen het leven overgeleverd moet worden.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
Leon
-
Leon
In dit lichaam, in deze stad van Brahman, is een klein huis in de vorm van een lotus en in dat huis is een kleine ruimte. Men moet weten wat daar is.Tino schreef:Ik snap geen hol van deze discussie, daarvoor is mijn wiskundige achtergrond te miniem, maar bovenstaande spreuk vind ik geweldig.Leon schreef:Weet je wat het is met oneindige reeksen en oneindigheden, er is altijd een oneindigheid zo groot dat een andere oneindigheid er oneindig klein door wordt.
Zou zo vereeuwigd kunnen worden in een of ander bokje (canon) - en dit meen ik oprecht!!!
Wat is daar? Waarom is het zo belangrijk?
Er is evenveel in die kleine ruimte binnenin het hart als in de hele wereld buiten. Hemel, aarde, vuur, lucht, zon, maan, bliksem, sterren; alles wat is en alles wat niet is, is daar.
Chandogya upanishad - boek 8, hoofdstuk 1
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
-
Leon
-
Leon
Voortgaand op Hmm..Leon schreef:ja de openvouwende lotus, dat is inderdaad hoe ik dat oneindigheidsdenken zie.
Mooi beeld.
Een oude Space-Cowboy?
...
Ja ja. Ik ga jouw geheim achterhalen, boy!
Zoals bij een misdadiger, die onbewust sporen achterlaat om toch nog ontmaskerd te worden.
Uiteindelijk is iedereen uit op een afrekening.
...
Om het over te nemen: Wie ontmaskerd mij?
...
Het misselijkste idee is dat je een Ui bent.
De oneindigheid is gered.
Maar de kern is verloren.
Ik vind het goed om te beseffen dat in het licht van de oneindigheid bijvoorbeeld een sport-prestatie in de ogen van journalisten eeuwigheidswaarde heeft: Het zogenaamde historisch moment.
(Ik luister nu naar sport op radio-één die ons duidelijk maakt dat hier iets historisch aan de hand is)
Ik moet hierbij denken aan de idee van de akasha-kroniek.
Dat er een reservoir is waarbij alle individuele ervaringen van mensen opgetekend worden.
...
Niettemin is zo'n natuurlijk Big-Data verhaal dood als de levenden er geen aandacht aan besteden.
Overdrijvend zou je je een verhaal kunnen voorstellen, waarbij er ergens een bestand bestaat dat in het laatste hoofdstuk van het heelal een orderlijke bibliotheek bevat dat een parallel heelal nodig heeft om die bibliotheek te ontsluiten.
Wordt je daar nog in ontdekt door anderen?
...
Je kan maar beter herboren worden om dat veilig te stellen.
Of je moet het verlangen hebben om in het niets onder te gaan.
-
Leon
Dat afrekenen doe je met jezelf, sommigen proberen zoveel mogelijk mee te slepen.
Misschien dat ongelovigen bij rechtvaardigheid denken dat het een construct is van de geest en geen fysische equivalent heeft, en dus ook niet serieus opgevat hoeft te worden. Dat het serieus nemen van rechtvaardigheid iets voor de dommen is.
Ik weet niet goed waar nu de waan ligt.
Ik zie in de waanzin van Nietzsche wel een soort bewijs.
Dan ga je pellen en blijkt de kern een vertikaal te zijn, die geestelijk en conceptueel is, en dodelijk...maar goed dan geraak je tot de kern, en dan?
Volgens mij kan er slechts sprake van een omkering zijn, en alles wat misbruik was in de ene tijdsrichting is gevangenschap in de andere tijdsrichting. Je verbind je met gevangenschap. Mystieke waarheid.
Maar goed, dus ook een besef? Dat maakt alles weer goed.
Ik ben volkomen niet meer te volgen voor rechtlijnige mensen. Dat zijn volgens mij de dommen. Maar waar ligt de waan?
Misschien dat ongelovigen bij rechtvaardigheid denken dat het een construct is van de geest en geen fysische equivalent heeft, en dus ook niet serieus opgevat hoeft te worden. Dat het serieus nemen van rechtvaardigheid iets voor de dommen is.
Ik weet niet goed waar nu de waan ligt.
Ik zie in de waanzin van Nietzsche wel een soort bewijs.
Dan ga je pellen en blijkt de kern een vertikaal te zijn, die geestelijk en conceptueel is, en dodelijk...maar goed dan geraak je tot de kern, en dan?
Volgens mij kan er slechts sprake van een omkering zijn, en alles wat misbruik was in de ene tijdsrichting is gevangenschap in de andere tijdsrichting. Je verbind je met gevangenschap. Mystieke waarheid.
Maar goed, dus ook een besef? Dat maakt alles weer goed.
Ik ben volkomen niet meer te volgen voor rechtlijnige mensen. Dat zijn volgens mij de dommen. Maar waar ligt de waan?
In de 10-adische getallen komen nuldelers voor.Leon schreef:Ja de afspraak is delen door nul mag niet, memeticae en ik hebben daarover wel eens gefilosofeerd
Ik zeg 1/0 = 1 want als je 1 taart met nul personen deelt heb je nog steeds 1 taart. (De grap is het verschil tussen met en door)
Delen met nul kan gewoon.
a = .......90625.0
b = 1 - a =....09376.0
a*b = 0
b^2 = b
a^2 = a
a en b zijn nuldelers in Z10
Léon:
Ik denk dat die ongelovigen gelovigen zijn van het fysieke.
En dat ze juiist daarom zoiets als een construct van de geest bombarderen. Over het algemeen denk ik dat ongelovigen het moeilijker hebben als gelovigen. Omdat daaronder een rotsvast geloof zit, dat niet te integreren valt in het bewuste leven.
'Kern' is meer een doelbegrip waar je denken zich op richt.
Het beste is waarschijnlijk om je metaforen aan te passen in een nieuwe denkrichting, waarin verticaal en relatie een beter verhaal opleveren.
Metaforisch: Dat je focus in dat vacuum zodanig expandeert dat het contact met de kosmos hersteld wordt.
Maar dat is vast weer zo'n menselijk fantasietje.
...
Je hoofd in de wolken en je voeten op de grond.
Dat ziet er best wel groot uit.
Het kikvors-perspectief naast de helicopter-view.
Daar hoop ik van dat er mee te leven valt.
Ik denk nu dat ik het over afrekenen had omdat ik moest denken aan puristen: Kunstenaars die hun eigen scheppingen vernietigen om ze niet bloot te stellen aan anderen. Het feit dat je post en je gedachten niet opbergt in een kluis of ook vernietigd gaf voor mij iets aan dat je nog enige reactie verwachtte.Dat afrekenen doe je met jezelf, sommigen proberen zoveel mogelijk mee te slepen.
Misschien dat ongelovigen bij rechtvaardigheid denken dat het een construct is van de geest en geen fysische equivalent heeft, en dus ook niet serieus opgevat hoeft te worden. Dat het serieus nemen van rechtvaardigheid iets voor de dommen is.
Ik weet niet goed waar nu de waan ligt.
Ik denk dat die ongelovigen gelovigen zijn van het fysieke.
En dat ze juiist daarom zoiets als een construct van de geest bombarderen. Over het algemeen denk ik dat ongelovigen het moeilijker hebben als gelovigen. Omdat daaronder een rotsvast geloof zit, dat niet te integreren valt in het bewuste leven.
Even de volgende zin er bij:Ik zie in de waanzin van Nietzsche wel een soort bewijs.
Het enigste wat ik hierover kan zeggen is dat de metafoor 'kern' de lading niet dekt van een verticaal of zoiets als een relatie.Dan ga je pellen en blijkt de kern een vertikaal te zijn, die geestelijk en conceptueel is, en dodelijk...maar goed dan geraak je tot de kern, en dan?
'Kern' is meer een doelbegrip waar je denken zich op richt.
Het beste is waarschijnlijk om je metaforen aan te passen in een nieuwe denkrichting, waarin verticaal en relatie een beter verhaal opleveren.
Gevangenschap van het denken denk ik dan. Die mystiek waarheid houdt misschien wel de ontsnapping daar aan in.Volgens mij kan er slechts sprake van een omkering zijn, en alles wat misbruik was in de ene tijdsrichting is gevangenschap in de andere tijdsrichting. Je verbind je met gevangenschap. Mystieke waarheid.
Wat ik zei. Hierboven.Maar goed, dus ook een besef? Dat maakt alles weer goed.
Misschien is de vrucht van oneindigheidsdenken dat je in staat bent om je gedachten los te laten.Ik ben volkomen niet meer te volgen voor rechtlijnige mensen. Dat zijn volgens mij de dommen. Maar waar ligt de waan?
Metaforisch: Dat je focus in dat vacuum zodanig expandeert dat het contact met de kosmos hersteld wordt.
Maar dat is vast weer zo'n menselijk fantasietje.
...
Je hoofd in de wolken en je voeten op de grond.
Dat ziet er best wel groot uit.
Het kikvors-perspectief naast de helicopter-view.
Daar hoop ik van dat er mee te leven valt.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Vergat ik verdomme helemaal die grens tussen waanzin en zin!
Om daar even over te filosoferen (dat wil zeggen: overdrijven in de hoop dat dat resultaten oplevert):
In alle waarneming is geen zin en ook geen waanzin te ontdekken.
Dat zijn onderdelen van denken.
Ik doe het volgende statement (een denk-ding):
Denken is de oorzaak van dualisme, maar ook de enige mogelijkheid om de éénheid te herstellen.
Dat is de menselijke conditie.
Waar het omgaat is zó te denken, dat er aan je denkproces een eind kan komen en dat je weer voort kunt gaan met je leven.
Dat heet ook wel: Besluitvaardigheid.
Een moeilijke discipline als je van denken houdt.
Kan je daar wat mee?
Om daar even over te filosoferen (dat wil zeggen: overdrijven in de hoop dat dat resultaten oplevert):
In alle waarneming is geen zin en ook geen waanzin te ontdekken.
Dat zijn onderdelen van denken.
Ik doe het volgende statement (een denk-ding):
Denken is de oorzaak van dualisme, maar ook de enige mogelijkheid om de éénheid te herstellen.
Dat is de menselijke conditie.
Waar het omgaat is zó te denken, dat er aan je denkproces een eind kan komen en dat je weer voort kunt gaan met je leven.
Dat heet ook wel: Besluitvaardigheid.
Een moeilijke discipline als je van denken houdt.
Kan je daar wat mee?
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Ik ben het met je eens Yopi. Het is zoals Het is zoals Het Is. Elke gedachte daarover is maya (een illusie). Echter praktisch moeten wij het wel met het denken doen, toch?yopi schreef:
In alle waarneming is geen zin en ook geen waanzin te ontdekken.
Dat zijn onderdelen van denken.
yopi schreef:Ik doe het volgende statement (een denk-ding):
Ja en nee, de éénheid ansich hoeft niet hersteld te worden, die is zoals zij is (zoals hierboven door mij beweerd). Als het denken een illusie is, hoe wil je dan met die illusie de illusie elimineren?yopi schreef: Denken is de oorzaak van dualisme, maar ook de enige mogelijkheid om de éénheid te herstellen.
Mijn opa zij ooit, vuur bestrijd je met vuur en zuur met zuur -en hij nam nog een lepel zilveruien (tegen het (maag)zuur
yopi schreef: Dat is de menselijke conditie.
Waar het omgaat is zó te denken, dat er aan je denkproces een eind kan komen en dat je weer voort kunt gaan met je leven.
Dat heet ook wel: Besluitvaardigheid.
Een moeilijke discipline als je van denken houdt.
Dat is het pragmatische wat ik bedoel. Ik denk dat wij in deze twee posts op gelijke lijn zitten Yopi.
Eens?
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten