Filosofieforum.nl

Ik hoorde:

'God made men, Colt made them equal.'

Ook zo'n experiment. Maar nu ten Westen van de Pecos(?).
Eindelijk wetteloosheid, en een Level Play Field voor alle mensen.

Het 'Dierenrijk': Alleen de wet van het instinct en de natuur.
Daar: De Leeuw eet het lam.
Bij de mensen: Het Lam schiet de Leeuw.

Wat slaapt lekkerder voor de open haard?
Een leeuw op een lamsvacht,
Of het Lam op een leeuw-vel (met die open kaken).

Persoonlijk zou ik het erg vinden als de leeuw vegetariër zou worden, en het Lam vleeseter.

Maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak.
.........

Anarchie is terugverlangen naar het dierenrijk.

Dat heeft vast te maken met totale vervreemding, terwijl ze denken dicht bij de natuur te willen leven.

Dik romantisch.

yopi schreef:Ik hoorde:

'God made men, Colt made them equal.'

Ook zo'n experiment. Maar nu ten Westen van de Pecos(?).
Eindelijk wetteloosheid, en een Level Play Field voor alle mensen.

Hoe dan ook, het was ten westen.
Tenzij het westen doordraait, en dan weer het oosten wordt, komt er uit het westen niets. Je kunt niet sneller dan de zon.
(Langzamer ook niet, trouwens. Stilzetten kan, maar dat kost een hoop energie.)
Allemaal bij gratie van de kalender.

Dus weest maar beducht op dat grote rooie gevaar, de zon, die in het oosten straalt en ten westen tenondergaat. (Zo is het toch, alain?)
Zie hem maar eens boven je hoofd te krijgen, kun je even stralen zonder schaduw. (Of je moet hard kunnen rennen, of Lucky Luke, om je schaduw voor te zijn.)

Het 'Dierenrijk': Alleen de wet van het instinct en de natuur.
Daar: De Leeuw eet het lam.
Bij de mensen: Het Lam schiet de Leeuw.

Ik moet je eerlijk zeggen, ik heb nog nooit een lam een leeuw zien omleggen, wel soms hun eigen moeder: toen ze geboren werden.

Wat slaapt lekkerder voor de open haard?
Een leeuw op een lamsvacht,
Of het Lam op een leeuw-vel (met die open kaken).

Persoonlijk zou ik het erg vinden als de leeuw vegetariër zou worden, en het Lam vleeseter.

Maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak.
.........

Ik denk dat geen van beide lekker slapen, met het oog op die mens daar, die ze zo de open haard in kan schoppen.
Wie dan wie opvreet lijkt me dan minder belangrijk, kun je ook niet zien met al dat vuur.

Anarchie is terugverlangen naar het dierenrijk.

Dat heeft vast te maken met totale vervreemding, terwijl ze denken dicht bij de natuur te willen leven.

Dik romantisch.

Dik romantisch. Zeker.

Maar is dat zo erg dan? Past romantiek soms niet in jouw werkelijkheidswaan, wil je dan beweren dat mijn waan waan is? Of sta je (niet) toe dat jouw waan over mijn waan mijn waan is, terwijl het je eigen waan is?

Als anarchie gelijk is aan socialisme dan is socialisme gelijk aan vervreemding van jezelf als je denkt dat je geen dier bent.

Dan wel ja, dan is anarchie terug verlangen naar het dierenrijk, waar toch vaak sociale installaties aanwezig zijn, waar we wat van kunnen leren, als we zouden willen.
Maar wie zegt dat we anders zijn dan dieren dan?

::

Daar.
Het is me gelukt: Generalisatie tot kunstvorm te verheffen.
Helaas was iemand me al weer eens voor:



(Dat stampende voetje van Jolly Jumper ... dit moet een plaatje van Goscinny zijn.)

Laat mij lekker in mijn waan zeg, ik val je er toch niet mee lastig?
Of wel soms?!
Kommaaropdan, gaan we een partijtje (geestelijk) knokken, als waren we Homii Ludens. ( <- quasi Latijn, ik moet wel, anders begrijp je niet wat ik bedoel. "Spelen(d)(e) Mens((en))", is zo omslachtig. En nog onduidelijk ook)

Ik hou van anarchisme.
Vooral als idee.
In de praktijk lijkt het meestal nergens op. Dat wil ik laten zien aan wie het maar leest.

Het is (zoals al gezegd) alleen weggelegd voor gelijkgestemde mensen.
In het isolement van een commune of in een omgeving van wetteloosheid wordt het er niet beter op.

Dus het is een vorm van rouwverwerking voor mij.

Zo duidelijker?

(vervolg)

Ik hou van elke vorm van idealisme.
Vooral als idee.

Romantiek bijvoorbeeld ook.

De roependen in de woestijn van de menselijke realiteit.
En dan die die agressie die dat oproept. Zowel binnen als buiten zo'n beweging.

Ik ben voor de scheiding van sferen:
Vrijheid en absolutisme in de geestelijke sfeer.
Verdraagzaamheid en wetten in de rechterlijke sfeer.
En binnen dat geregelde: The pursuit of Happiness in de economische sfeer.
Het 'Gunnen', onderhandelen en samenwerken van de Broederschap.

Moet dan wel ergens ondersteunt worden door die geestelijke sfeer.

Als die drie niet van elkaar onderscheiden worden krijg je rotzooi.

Tot nu toe heb je vaak twee in plaats van drie.
Scheiding van kerk en staat bijvoorbeeld.

Dat is te beperkt.

RobW schreef:Ideologieën hebben natuurlijk altijd wel iets aantrekkelijks :-)

Het is onze onmacht om dit alles te begrijpen en het dualisme oplossen.
Zo zie ik het.

Vandaar misschien mijn drie sferen.
Ontleent trouwens aan de antroposofie met zijn 'Dreigliederung'- beweging en aan de idealen van de Franse Revolutie.
Die trouwens ook binnen de kortste keren in zijn tegendeel verkeerde.

Hoewel .. hoewel. De restauratie is in in ieder geval niet doorgegaan.
Geen wonder dat de Fransen er de pest in hebben als ze Napoleon alleen maar als een dictator zien. Alleen maar.
De tegenpartijen waren namelijk ook niet helemaal fris.

Maar ja, dat is geopolitiek.
Daar heb ik het ook niet zo op.