Filosofieforum.nl

De magiër heeft je weten wijs te maken dat er tussen leven en dood een onderscheid is.

Leven vs Dood.

Of is dat zo humoristisch nog niet.
Omdat dood erbij schijnt te behoren.

Wat een onzin: ik vind het geen leuke grap.
Daar steek ik een stokje voor.

Of in de wielen van die gedachte.
Val, alsjeblieft, eens op je bek.

Anders leer je niets.
Of lijk ik, memeticae, nu teveel op een Zen meester.

En vind je dat niets waard.
Ook goed.

Het is ook maar een grap: niettemin de grootste aller tijden.
Toch?

Wil jij altijd maar doorwielen zonder pad?
Wat als er geen pad meer is?

Dat jou laat wielen.
Maar je opeens erachter komt dat jouw wiel een eindig pad beloopt.

Vreselijk.
Ja, of niet.

Ik heb alleen dit stokje, dat heb ik uit het bos gehaald.
Nu maar geen lepel ervan zien te maken.

Zo het er al niet een is.
Gaan we daarna wel praten over pad.

Genoegdoening en
eerlijke hoeveelheden

En eventuele magiërs.

Ik ga het allemaal afwegen aan dit ene stokje dat ik vond in het bos.

Het stokje is lekker licht en weegt niet veel, kan precies dragen wat ik kan tillen.

Ooit is het stokje al eens gebroken. Maar dat is al lang geleden.
Teveel hooi op de vork.

Maar zodra iemand me beticht dat mijn stokje een lepel is,
Dan wil ik zijn stokje wel eens zien.

Vaak een vork.

Heeft jou stokje de vorm van een Y?

Gevorkt zeg maar, zodat je het als lepel kunt gebruiken?

Als dat zo is dan kun je door het met twee handen vast te houden aan het verkeerde eind op zoek naar water.
Dat is in ieder geval praktisch.

Je kunt er ook mee zwaaien en gebaren, zoals zuidelijke types doen om hun woorden kracht bij te zetten.

Als concurrerend Zen-Meester zeg ik:
Gooi het weg!

Eerlijk gezegd zie ik mijn stokje niet meer, maar het was niet gevorkt, dat herinner ik me nog wel.

Er bleven maar stukjes afbreken, totdat ik het eindje dat overbleef niet meer vast kon houden noch kon zien, toen was ik magiër af.
En hoefde ook niks meer te dragen.

Ik weet niet of ik het eindje dat nog over was nog heb, ik zie het niet meer, houd wel de herinnering eraan, om me maar te blijven beseffen niet méér te dragen dan mijn stokje tillen kan.

En het stokje? Soms vorm ik mijn hand tot een lepel, weet er water in te peuren en kan drinken. Zou er dan toch iets van het stokje over zijn?

Dat zou een goeie grap zijn.

Tegenwoordig til ik gewoon vanuit de knieën, da's beter voor mijn rug.

(en weer funest voor mijn knieën)

Takkezooi!

:greins:

Ik zou zeggen: Neem een hond ..

Dan liever een ezel. Eentje zoals number 7 van Mad Jack.
(Grizzly Adams, weet je nog?)

Nee, weet ik niet. Wel van Jezus en van Gerard Reve.

Ik doe wel eens een candlestick op de beurs, het is hoog spel spelen, een soort mikado voor beursgevorderderdjn. Je kunt er rijk mee worden als je weet hoe de candlesticj op de juiste wijze in te zetten in het beursgebeuren want het ligt gevoelig, heel gevoelig, maar voor hen die er een oog voor hebben kan de stick je op de toppen van je geldelijke leven leiden.
Het is een soort voodoo en levensgevaarlijk als je er te licht overdenkt. Een beetje behoorlijk les in krijgen kun je ook niet er zijn daar veel woekeraars en kapers onder de leraren, veel cvals kaaf, en ijdele hoop.
Een klein tipje van de sluier wil ik wel wippen .Komtie, Je doet er verstandig aan de cancelstick zelf het werk te laten verrichten en alleen te kijken tot het moment superbe is aangebroken en je zelf alleen nog maar kortstondig hoeft int begrijpen.
De candlestick is te verkrijgen bij de betere beurszwendelaar.