Filosofieforum.nl

Mijn ouders hadden ondanks hun atheïsme nog wel een deuk meegekregen van hun ouders. Opoe van vaderskant zat in iets onduidelijks sektarisch geloof weet ik nog. In het zwart gekleed herinner ik me haar nog. En ook nog dat er uit de bijbel voorgelezen moest worden. Wat mijn ouders gelaten over zich over lieten komen. Dat is toch niet te corrigeren dachten ze waarschijnlijk of zo iets.

In ieder geval - daar buiten - bleef dat ook wel een druk uitoefenen op het fatsoen wat hun opdracht was in de opvoeding van mij en mijn zussen en mijn broers.

Ja. Fatsoen. Dat was hun houvast. Los van geloof of ongeloof.

Ik kan dat woord niet uitspreken zonder een besmet gevoel.

In ieder geval (secundo): Had ik daar van opgestoken dat je niet mocht vloeken. Ik interpreteerde dat als dat ik iets afschuwelijks zei over onze lieve heer of zo.

Pas later kreeg ik in de gaten dat het niet ging over zo iets. Maar over dat je onze lieve heer aanriep om mensen te vervloeken. Dus niet onze lieve heer.

Onze lieve heer is de enigste die mag oordelen over mensen.
En als je vloekt grijp je in in zijn recht.

Dát is blasfemie.

Ik ben het er helemaal mee eens.
Sinds mensen zelf denken dat ze recht hebben om te oordelen is het een zooitje geworden. Als god niet bestaat moet die weer opnieuw uitgevonden worden. Dat is net zo iets als je het niet aan kinderen over moet laten om over elkaar te oordelen.
.....

Een fijn recept voor de eeuwige vrede.

Niet dan?
Nou dan ...

(vervolg)

Sapperloot!

'Onze nieuwste gebruiker van dit forum'.

Ik weet het niet, maar dat lijkt me zomaar een 'leukerd'.

Fuck is te groot. Humor iets veiligs.

Blin is vermoeid.

De surfers van de nieuwe generatie hebben een zo'n grote vrijheid - virtueel dan wel - dat ze zich kunnen verschuilen.

Leuke vrijheid zeg.

Een beroerde mix eigenlijk.

Als ik niet van plan was om mezelf te handhaven zou ik er helemaal depressief van worden.

Wordt ik toch wel, maar dat zeg ik niet.
...

Shit! Weer Mijn mond voorbij gepraat.

Depressief: Ik ben slecht/jij bent slecht
Arrogant: Ik ben goed/jij bent slecht
Angstig: Ik ben slecht/jij bent goed

Het is een kwadrant

Het kantelpunt ligt volgens mij toch bij de notie: jij bent slecht, als je die kan transformeren komt het wel goed.

Het vloeken is bij mij nog wel eens bij stress automatisch, heel naar, en gelukkig schrik ik er zelf van, dan is de stress ook gelijk minder (maar ja weer andere stress)