Filosofieforum.nl

Wanneer stopt naastenliefde?

Als je zelf tekort komt?
Of ga je door, ten koste van jezelf, je naaste lief te hebben?

Graag bij je antwoord vermelden of je man of vrouw bent.

Een gevaarlijke uitspraak:

"Naastenliefde stopt als het geluk of het leed van de ander mij niet raakt."

okke schreef:Een gevaarlijke uitspraak:

Inderdaad

okke schreef: "Naastenliefde stopt als het geluk of het leed van de ander mij niet raakt."

Ben jij een man of een vrouw?

RobW schreef:Naastenliefde houd nooit op.

Als er met 'wanneer' bedoelt wordt het uiten en ervaren, dan is dat random. Dat is door observatie vast te stellen.

Omdat wij dualistisch zijn is liefde meer als liefde alleen. We spreken over het woord liefde, maar dit is bv tevens ook: zekerheid, ego, veiligheid, schuld, jaloers, etc. Zoals jezelf eigenlijk ook meld. De liefde retourneert iets terug naar de gever. Hoe reageert deze ?

Sorry, maar dan dan snap/ken je liefde niet.
Liefde is onvoorwaardelijk.

Kent geen richtingsverkeer.
Welk voorzetsel je ook maar gebruikt.

Liefde krijg en geef je, gewild of niet.
Liefde is niet te kwantificeren, is geen commodity.

Liefde: is.

(Maar datzelfde kun je zeggen over haat, jaloezie, en praktisch alle andere gevoelens. Soms helpt het wel dat eens in te zien)

Rest de vraag:
Wat is naastenliefde, als jezelf tekort komt?

En maakt het verschil of je man of vrouw bent?

Dus je vraagt je net als ik af waar de grens van naastenliefde ligt?

Bij mij is het heel simpel.

Als ik genoeg heb om van te leven, mag je mijn overschot pakken.

Ben je een vagebond, krijg je eten.
Kom ik tekort, klop ik bij je aan.

Een mens is een mens.
Wil je je kapot zuipen, snuiven, sporten, vreten, ofwatdanook, van mij mag je.
Totdat het mij mezelf gaat kosten, waarschijnlijk.
Dan trek ik denk ik de grens en denk aan mezelf.
Fuck you, zeg ik dan.

Ik heb alleen fiducie in de wereld, en ken mijn eindigheid.
Daarom weet ik dat het zover niet hoeft te komen.

En daarom draait de wereld om mij.

Hoe vind je die waarheid?


PS

Je bent een zeldzaamheid.
Door het eens te zijn met andermens schrijven.
Stel jezelf eens voor? We hebben er een afdeling voor.

Okke heeft gelijk.

Als de wereld slechts nog "zelf-schepping" is.

Maar misschien dat voordat die zelf geschapen is, is er wel een fase van naastenliefde, misschien vanwege symmetrische redenen ook een fase van naastenhaat.

Ik denk zeker dat het door de beperking van onze verstandelijke vermogens is dat we moeten werken met abstracte begrippen (zoals God)