Filosofieforum.nl

Ooit de minotaurus tegengekomen in het labyrint van je gedachtes?

Als je door hem gedood wordt heb je nog een kans. Die Ariadne is een duivelse vrouw, die je vertelt dat je heelhuids uit dat labyrint kan komen als je haar draadje terug volgt, nadat je hem verslagen hebt.
Wat zijn die beloftes waard?

Denken is wat waard. Niet denken ook.

de minotaurus is het monster van het verkeersnetwerk, de grote gevaarlujke vrachtwagen of de onbesuisde wegmisbruiker.

als je de fantasieboeken over Percy Jackson gelezen hebt is het leuk om de mythologie nieuw leven in te blazen

ik weet niet of Ariadne een stem is die je kan instellen voor de navigatie:)

Ha ha ..
.. maar helpt dat ook om 'het monster van het verkeersnetwerk, de grote gevaarlujke vrachtwagen of de onbesuisde wegmisbruiker' van de weg te drukken ..?

Ik heb in ieder geval van die reeks 'de strijd om het labyrint' gereserveerd bij de bibliotheek.

neus schreef:de minotaurus is het monster van het verkeersnetwerk, de grote gevaarlujke vrachtwagen of de onbesuisde wegmisbruiker.

Of het kind dat plots tussen de auto's vandaan achter de bal aanrent?
(als "onbesuisde wegmisbruiker")

neus schreef:ik weet niet of Ariadne een stem is die je kan instellen voor de navigatie:)

Stel dat het kon. Is het dan vrije wil die je toestaat haar draad te volgen of niet?

yopi schreef:Die Ariadne is een duivelse vrouw, die je vertelt dat je heelhuids uit dat labyrint kan komen als je haar draadje terug volgt, nadat je hem verslagen hebt.
Wat zijn die beloftes waard?

Volgens sommige geloven/religies/meningen is "duivelse vrouw" een pleonasme. Maar bedoel je misschien haar moeder, Pasiphaë? Die heeft de Minotaurus gebaard, immers. Maar ja, dat was eigenlijk weer niet eens haar schuld, maar die van haar man.

Hoe schuldig is de Minotaurus eigenlijk?

Maar laat me eens advocaat voor de duivel zijn:
Ariadne heeft niets beloofd, behalve Theseus hulp te geven uit het doolhof te komen op voorwaarde dat hij met haar zou trouwen. Het was Theseus die zijn beloftes brak, en haar ... eeehhhh ... "in de steek" liet.

"Hell hath no fury but a woman scorned"

Wel leuk dat je dit bovenhaalt, nu begrijp ik ineens weer waarom dat brei-tijdschrift "Ariadne" heet. (Krijgt alleen wel een hele rare connotatie zo.)

Nee, denk ik, duivelse vrouw niet direkt. Misschien zelfs het omgekeerde: "hemelse vrouw", want ze kan je redden, maar dan moet je wel je belofte houden. Voor wat die waard is natuurlijk. "Tit for tat"toch?

(nee yopi, 'n keer eens niet popi, maar uit 1935. 3000 jaar filosofie in 19 minuten, haal de slapstick weg en je houdt er 5 over. Met ergens op het einde de opmerking: "He filt(h)ered my good name." En de lachende derde steelt de winkel leeg. Geeft wel weer Stof tot Nadenken.)

Maar goed, ergens aan de andere kant geldt natuurlijk weer:
"There's nothing sooner dry than women's tears"

Dus ja, waar sta je dan in de doolhof? Pak je de draad weer op, of ga je verder zoeken? Ik garandeer je dat je de draad weer tegenkomt, zelfs erin verwikkeld raakt.

Och, wist Theseus maar gelijk van dolhoven(sic): als je altijd met één hand de muur blijft raken: dan kom je vanzelf uit elk hof. En was al die tragiek niet nodig. Akh.

Het enige nadeel is, dat je dan ook de Minotaurus kunt ontmoeten. Maar in plaats van 'm neer te slaan, met het zwaard dat je van Ariadne gekregen hebt, zou je wellicht een gesprek met hem kunnen beginnen: "Hé, jij bent de broer van Ariadne toch? Vertel eens over je zus? Ze heeft me een zwaard gegeven en wil dat ik jouw ermee ombreng, vertel eens: Hoe zit dat?"

Misschien deed wat hij toen hoorde, Theseus de Minotaurus neerslaan en verliet hij daarom Ariadne.
Maar hij had tenminste een gedeelte van zijn huwelijksgelofte ingelost: hij was met 'r getrouwd.

"Tit for tat".

Als jij uit koe en mens geboren bent, is dan niet je enige wens: "Dood mij!" ?

Nou ja, kijk ... daar zou ik nog wel eens sympathie voor kunnen hebben.

Alleen denken "wij" dat de "IS" (nu) de koemensen zijn, en "zij" denken dat van "ons".

Dus ja, ik kan sympathiseren met de IS, maar ik heb er wel al het bovenstaande voor nodig.

Daarom geeft Ariadne je een zwaard en een bol wol.

"Vermoord mijn broer, uit medelijden. De draad toont U waarvandaan U kwam."

Ik ben geen goede advocaat merk ik al ... mijn verdediging is slechts gebouwd op het medelijden van Ariadne en haar geloof dat je met 'r trouwt.

HM

Oh Hé DisQ!

Dit is een leuke voor je:

Ik ga eerst eens door de doolhof met de "hand-methode" en daarna nog eens, maar dan gebruik ik "Ariadne-wol".

Wanneer leg ik de kortste weg af? (In totale meters afgelegd)

Wie was het snelst erdoor?

Nog voordat je gaat rekenen: wat schat je de kansen voor elke methode?

Ben benieuwd!
(of hangt het van de Minotaurus af?)

yopi schreef:Ha ha ..
.. maar helpt dat ook om 'het monster van het verkeersnetwerk, de grote gevaarlujke vrachtwagen of de onbesuisde wegmisbruiker' van de weg te drukken ..?

Ik heb in ieder geval van die reeks 'de strijd om het labyrint' gereserveerd bij de bibliotheek.

De reeks van Percy Jackson kan je het beste vanaf het eerste deel lezen, kinderboeken hoor!

Het labyrinth is daar trouwens toch weer wat anders. Ik heb mijn fantasie gebruikt om nu het wegennetwerk aan te wijzen als labyrinth en de rode draad dat wat je ziet als je de TomTom gebruikt, een rood pad dat je door de wirwar heen loodst.

Ja. Te lezen vanaf 12 jaar. Maar er zijn hele goede kinderboeken.
Zo heb ik (kinder)boeken van Roald Dahl voorgelezen in de laatste klassen van de lagere school. Die vond ik zelf ook erg goed ..
Ik zie wel .. zag het eerste deel ook, die reserveer ik dan ook maar.

Ken je trouwens de Perry Rhodan serie?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Perry_Rhodan


Een vriend van mij was daar vanaf het begin op geabonneerd.
....
Voor de rest had ik je post echt wel begrepen hoor ..

Ik heb een aantal luisterboeken met ruimteavonturen, ook erg vermakelijk. Was altijd nogal van de SF, maar ook Harry Potter achtige boeken, meer fantasy, doe ik graag als hapje tussendoor. Het epische, dat is zo aantrekkelijk denk ik.

Ook qua muziek kan ik dat epische wel waarderen, hoewel het ook weer niet te dramatisch moet worden, maar Olafur Arnalds, geweldig Till Enda, Og lengra, tot het einde of langer... dramatischer kan bijna niet.

Ik ben ooit met een vriend naar de kerk geweest, daar had men het over het scharlaken koord. Ik was geloof ik de enige die daar een metafoor voor navelstreng in zag...

Dat epische inderdaad.

Maar wat ook leuk is, is de niet amerikaanse SF. Perry Rodhan is daar een voorbeeld van -Duits- , maar ook bijvoorbeeld Stanislav Lem (Pools-) . Een andere culturele kleur zeg maar.

Die muziek zegt me niets. Moet ik daar ook es naar luisteren?

Over dat scharlaken koord. Er zijn meer van dat soort droomachtig ruimtelijke beelden die als metafoor gezien kunnen worden voor foetus en infans belevingen. Peter Sloterdijk haalde die bijvoorbeeld uit de mystieke literatuur.

de "rode draad" is bijna letterlijk wat de historie verbindt.

Amerikaans SF heeft nog heel veel verschillende smaken, Van Vogt bijvoorbeeld.

Maar we dwalen af. We hoeven de rode draad echter niet te volgen, we hoeven niet mee te doen....

Olafur Arnalds is op youtube te vinden, gevoelige muziek...

Amerikaans SF heeft nog heel veel verschillende smaken, Van Vogt bijvoorbeeld.

Ja. Maar ondergesneeuwd door een berg rotzooi fantasy.

Wat betreft die rode draad en het verdwalen. Doet me denken aan het sprookje waarin een kind broodkruimels op zijn weg door het bos strooit. Die worden dan later door de vogels opgegeten .. Jammerlijk.

Jammerlijk, of vrijheid....

neus schreef:Olafur Arnalds is op youtube te vinden, gevoelige muziek...

misschien ..

neus schreef:Jammerlijk, of vrijheid....

hangt van het bos af

Op vimeo een Til enda met danseres..

yopi schreef:

neus schreef:Jammerlijk, of vrijheid....

hangt van het bos af

Het bos was altijd het bos, pas met de mensen is het park geworden, maar of je in een park nu echt vrijheid hebt...

Peter Sloterdijk had het over het mensenpark.
Hij is voor domesticatie van de mensen door de mensen.

Misschien is genieten een kwestie van fitheid kunnen tonen in een jungle.

Bedoel je in de jungle van het mensenpark van het westen?

Meer het kunnen slingeren tussen de bomen.

Maar goed ik denk dat we het genieten gesublimeerd hebben tot een kopje thee kunnen drinken op een terrasje van het restaurantje aan de rand van het park met uitzicht op "natuur" , al zal het voor velen toch wel dat glas wijn moeten zijn.

Het gebruik kunnen maken van jouw macht, dat is misschien wat Nietzsche voor ogen had en tegen had op "laatste mensen"

De natuur is prachtig, maar ik heb er graag wat bij te drinken

Ik weet niet meer van wie dit citaat is ..

Als je dan weer naar de menselijke natuur kijkt, verslavingsgevoelig....

(vervolg)

neus schreef:Het gebruik kunnen maken van jouw macht, dat is misschien wat Nietzsche voor ogen had en tegen had op "laatste mensen"

En daarbij hoort ook het eren van zijn vijanden, zijn grote vijanden.
Daar kun je wat mee. Niet met die laatste mensen.
En hij eerde als vrienden de hogere mensen. Dat zijn allerlei types die zich met moeite van het nihilisme losmaakten.

neus schreef:Als je dan weer naar de menselijke natuur kijkt, verslavingsgevoelig....

Het houdt je ook in het leven.

Het eren van de grote vijand is het eren van jezelf, en vooral dat eren maakt een vijand van jezelf.

yopi schreef:

neus schreef:Als je dan weer naar de menselijke natuur kijkt, verslavingsgevoelig....

Het houdt je ook in het leven.

Wat is de waarde van het leven?

Die vraag is zó open, dat die niet flitsend beantwoord kan worden.
Behalve met een dooddoener: De waarde van het leven is het leven zelf.

A: Het leven: geprogrammeerd door en voor verslavingen...

B: Waarde van het leven, het leven zelf

Hieruit volgt: verslavingen zijn wat waard, leg eens uit?

Het begint bij de moedermelk. Die helpt het kind de wereld in.

Als verslaving die wat waard zou zijn, zou ik een ander voorbeeld verwachten...

Daar heb je gelijk in. Misschien voorwaardescheppend voor waardes. Die zijn dan een soort sublimatie. Eerst voedsel delen en elkaar cadeautjes geven, dan later vriendschap om de vriendschap.

Bij drank en drugs denk ik meer aan uitwissen van het labyrint en dus niet meer op jacht hoeven naar de Minotaurus.

Zo tijd voor een versnapering, zoals mijn vrouw dat noemt.
@Memeticae. Neem jij het over?

Volgens mij zijn fora plekken waar men verslaafd is aan de beduusdheid, die mensen steeds weer weten op te wekken en die je zelf ook bewust of onbewust opwekt. Ik denk dat mens-zijn bepaald wordt door het beduusd kunnen zijn.

Te lullig voor woorden. Ik ben hier echt aanwezig. Al moet ik er bij zeggen: niet altijd ..

Het is me blijkbaar gelukt om beduusdheid op te wekken, niet volgens plan...
Het is vanwege dit aspect dat ik huiverig werd om mijn bijdrages te doen. Afwezigheid kan tenminste niet uitgelegd worden als moedwillige poging de ander beduusd te krijgen.

Ga dan vooral zo door. Ik zal het in gedachte houden met mijn reacties.