Edele motieven

[neus]

De vraag naar motivatie, bijvoorbeeld om hier op de site te posten en antwoorden wekt bij mij angst dat er onedele motivatie in het spel is.

Onder onedel versta ik motivatie om bijvoorbeeld alleen maar te willen komen tot opwinding of tijdverdrijf, zonder echt iets opbouwends. Natuurlijk zou men kunnen zeggen dat er aan "sociaal doen" misschien niet echt iets edels hoeft te zijn, het sociale vervult een behoefte en dat is een doel op zich.

Ook al doet men zich anders voor dan men werkelijk is, of neemt men expres controversiële standpunten in of loopt men de boel een beetje te stangen, dat past allemaal binnen het sociale en is aldus gerechtvaardigd.

Epictetus houdt de potentiële filosoof de mogelijkheid voor om te kiezen voor moraliteit, dat zie ik als zeer edel, maar ik stel me voor dat het leven voor de moraliteit binnen het sociale discours direct als saai of belachelijk kan worden bestempeld, alleen omdat het leuk is om dat te doen. Misschien maak ik hier een stroman, maar ik denk dat mensen over het algemeen eerder kiezen voor speelse luchtigheid dan voor edele ernst. Zo van "all work no joy, makes Mac a dull boy"

Het niet willen kwetsen van mensen probeer ik zoveel mogelijk als uitgangspunt te nemen bij sociaal contact, ik ben bang dat de ernst die ik daarbij voel verkeerd uitgelegd kan worden als arrogantie, superioriteitsgevoel of zelfs sadisme, waarbij men zich juist stoort aan goede bedoelingen, wat dan is men van mening dat goede bedoelingen helemaal niet bestaan, of dat de weg naar de hel geplaveid is met goede bedoelingen.

Als ik nadenk over de motivatie en of die onedel is, denk ik dus na over of goede bedoelingen bestaan. Ik twijfel zelf daar niet over maar mogelijk is mijn cognitieve dissonantie niet helemaal in staat om mijn eigen machtsstreven helemaal te doorzien. Het is niet iets dat men van zichzelf makkelijk zal herkennen, of erkennen, of wil toegeven. Depressiviteit zou de consequentie kunnen zijn.

Nu ben ik van nature of door opvoeding argwanend en wantrouwend en dus zo hypocriet dat ik wel mijn eigen goede bedoelingen aanneem, maar niet die van een ander. Ik denk dat anderen een morele luiheid hebben, en zich totaal niet druk maken of ze goede bedoelingen hebben of niet, omdat het begrip "edel" gewoon geen betekenis heeft. Het is meer yolo en asap (as short as possible). Maar ook hier weer een stroman.

Ik zou graag willen weten hoe jullie zelf tegen deze kwestie aankijken, om mij gerust te stellen

[Mtheman]

Ergerlijke double post

[Mtheman]

Als ik ga reflecteren over mijn motivatie om op deze site te posten, dan is dat bij nader inzien misschien minder edel dan ik ik had verwacht. Natuurlijk mijn interesse voor de filosofie en het leren daarvan om beter te worden als mens beter in de zin van het goede, staat bij mij in eerste instantie voorop.
Toch kan ik ook niet ontkennen dat ik soms gewoon mijn standpunten ventileren en als ik daar dan positieve reacties op krijg kan ik niet ontkennen dat ik dat als prettig ervaar. Dus iets van egostreling zal ook wel een rol spelen bij de drang om te posten. Maar toch probeer ik vanuit de goede intentie te handelen.

Dus ik denk niet dat ik je angst geheel weg kan nemen. Maar misschien is het inzien dat er ook 'onedele' motieven een rol spelen een goede stap in de richting.

[neus]

Ja idd egostreling, volgens Stirner kan je gewoonweg niet anders, Darwinisten zouden zeggen dat je geprogrammeerd bent. Ik denk niet dat de overlevingskansen beter worden als je het niet doet. Hoogstens kan je nog een beetje doen alsof je zonder ego werkt om de voorkeur van een partner te krijgen.

Toch lijkt het mogelijk te zijn om egoloos te worden via meditatie e.d.? Dan toch in ieder geval niet door er dan over op te scheppen hoe goed je egoloos bent.

Als ik echt puur voor egostreling bezig zou zijn zou ik veel doortrapter bezig kunnen zijn. Nu krijg ik van jullie toch vaak de kans niet
Blijkbaar is de ego niet alleen gestreeld door vertoon van kennis, inzicht, of wat dan ook, maar toch juist als de morele beslissing genomen wordt.

[yopi]

Voor mij is het gewoon een gewoonte geworden zonder dat ik veel reflecteer waarom ik hier maar blijf posten.
Doe ik dat nu een beetje, dan denk ik zo iets van:
Wat doe ik eigen in het leven?

[neus]

gevaarlijk denken, als je het zinloze gaat herkennen. Dat is namelijk in principe overal. Daarom hanteren mensen denk ik wel het idee dat ze een leven lang kunnen leren, of het idee dat er altijd iets te verbeteren is.

[yopi]

Dat principe is bij mij niet meer weg te denken.

Het zinloze dat ik steeds meer herken heeft met termijn te maken.
Bij mij ligt het grootste gedeelte van mijn leven al achter mij ...
Ik reflecteer dan ook meer over verleden, dan over nu en de toekomst.

[neus]

het idee is misschien dat je alle opgaven zelf stelt, en dat dit zinloos is. Misschien hou ik mezelf voor de gek, maar ik denk dat er een opgave is die van buitenaf komt en waar je echt iets mee moet om niet in eindeloze reïncarnatie te blijven hangen. In eerste instantie gaat het er om meester van je eigen opvattingen te worden, de opvattingen van iemand bepalen de kwaliteit van leven, niet de omstandigheden.

[yopi]

Wat mij betreft:

zowel van buiten als vanuit mezelf.

Ik heb geen bezwaar tegen reïncarnatie zoals ik me die zelf voorstel (als die er al is).

Inderdaad: meester van je opvattingen worden.
Verder denk ik: En opvattingen, en omstandigheden.
Maar ik kan me wel voorstellen dat je het primaat bij die opvattingen zou moeten leggen omdat die nu eenmaal een beetje binnen je macht liggen.
De ware stoïcijnse opvatting toch?

[neus]

Ja inderdaad stoïcijns, met name Epictetus. Zonder dat dit betekent dat je gevoelloos moet zijn natuurlijk. Vreugde en verdriet passen nog steeds als ze voortkomen uit juiste opvattingen. Dat is echter iets heel moeilijks denk ik, een juiste opvatting voor verdriet, ik denk als andere mensen de juiste opvattingen niet hebben, dat wel binnen jouw macht ligt om ze die te geven, maar je verzaakt hebt moeite te doen (moreel falen). Ik zie dan toch zoiets als een morele opdracht, zonder al te fanatiek te worden natuurlijk, je moet jezelf wel kunnen vergeven soms. Maar in principe is iedereen het waard.

[Mtheman]

Waar ligt de grens, tussen moreel het juiste doen en anderen daarop te wijzen. Immers zij hebben die keuze gemaakt om te doen wat ze doen, zij zijn ook vrije mensen en dus hebben zij alle recht te doen en laten wat zij willen binnen de kaders van de wet.
Kijk bijvoorbeeld naar Jehova's Getuigen, het is niet echt bevorderend om door op die wijze anderen proberen iets te laten in te zien. Het gaat om de boodschap die je uitdraagt wat anderen er mee doen is geheel aan hun. Maar op een belerende manier anderen iets proberen duidelijk te maken (shit dat is nu net wat ik hier aan het doen ben) werkt vaak niet. Maar zolang het geen bemoeizucht is, is er niks mis met anderen soms wijzen op hun fouten zodat ze er van kunnen leren.

[Jeroen Uil]

Zo zinloos zijn jullie posts ook weer niet ; ik neem de laatste tijd nogal wat topics gretig door, en steek er toch behoorlijk wat van op ; en met mij zijn er ongetwijfeld nog vele anderen.

(en als belerend ervaar ik ze zeker niet )

[neus]

Waar ligt de grens, tussen moreel het juiste doen en anderen daarop te wijzen. Immers zij hebben die keuze gemaakt om te doen wat ze doen, zij zijn ook vrije mensen en dus hebben zij alle recht te doen en laten wat zij willen binnen de kaders van de wet.
Kijk bijvoorbeeld naar Jehova's Getuigen, het is niet echt bevorderend om door op die wijze anderen proberen iets te laten in te zien. Het gaat om de boodschap die je uitdraagt wat anderen er mee doen is geheel aan hun. Maar op een belerende manier anderen iets proberen duidelijk te maken (shit dat is nu net wat ik hier aan het doen ben) werkt vaak niet. Maar zolang het geen bemoeizucht is, is er niks mis met anderen soms wijzen op hun fouten zodat ze er van kunnen leren.

Het lijkt moreel het juiste om anderen te wijzen op de edelheid van moreel het juiste te doen, maar zoals gezegd edelheid kan saai overkomen of belachelijk en dat liever leven volgens het credo "you only live once" aangevuld met " as short as possible" . Voor mensen die aan dat short nog iets willen doen, ja die zullen toch moeten proberen meester te worden over hun opvattingen.

[Belinda]

Ik zie dat ik nu in de categorie zit van het nadenken en dan de subcategorie 'edel'. Eerst vraag ik mij natuurlijk af wat het verschil is tussen nadenken en gewoon meteen van je afschrijven, ik denk dat het verschil in de tijd ligt, dat je hier de onderwerpen even laat walsen door je hoofd, aanvankelijk zonder oordeel en dat de oordelen over het betreffende onderwerp daarna weer als het ware worden georganiseerd in je hoofd en dat je daaruit dan een conclusie trekt. Daar ik niet veel tijd heb op het moment zal mijn reply een beetje een tussenvorm zijn tussen de beide categorieën.

Edel komt van adel, het is iets hoogstaands. Het is een nuttig woord en zeker niet onbenullig. Er kan over getwist worden of iets edel is og niet, of het valt binnen de definitie van iets dat hoger staat maar het feit DAT het hoger staat is evident. Ik stel me een bolletje voor met iets dat hoger staat en dat de vele invullingen ervan van persoon tot persoon verschillen.

[neus]

Zo zinloos zijn jullie posts ook weer niet ; ik neem de laatste tijd nogal wat topics gretig door, en steek er toch behoorlijk wat van op ; en met mij zijn er ongetwijfeld nog vele anderen.

(en als belerend ervaar ik ze zeker niet )

leuk dat je zingeving kunt halen uit het FF dat doe ik ook al is veel ervan mezelf het ego strelen doordat ik het eens ben met wat ik schrijf.

[Jeroen Uil]

Dan hebben we er beiden iets aan ; als dat niet edel is.

Trouwens, de yolo's en carpe diems van deze wereld ; eerder hen zou ik het woord 'saai' toevertrouwen.

[neus]

carpe diem is verbonden met "gedenk te sterven" en duidt volgens mij wel op een belangrijke wijsheid dat je niet steeds tot morgen bewaart wat je vandaag kunt doen, als het gaat om de goede dingen natuurlijk, liefde, vergeving. Het wordt allemaal wat duister als je niet over goede dingen nadenkt. "Pluk de dag" heeft zowel een positieve kant als negatieve kant. Een andere wijsheid is dan "verwerp alles, maar behoud het goede", alleen in combinatie met die wijsheid kan yolo positief zijn. Het wordt dan nog belangrijker het goede te behouden.

[Mtheman]

@ Neus

beter dat ( je ego-strelen) dan je zelf verloochenen door iets te schrijven waar je het eigenlijk niet mee eens bent.
Asap = as soon as possible
Ik neem aan dat je dat ook bedoelde, zeker met de yolo motto van heden ten dage lijkt het me dat ze het zo snel mogelijk willen en niet zo kort mogelijk willen.
Anders zou ik graag willen weten waarom je dan voor 'short' kiest als betekenis.

[neus]

ik kies voor "short" omdat de consequentie van yolo zonder nadenken is dat je in heel snel tempo alle fouten maakt die er maar te maken zijn, je wilt jezelf namelijk niets ontzeggen zonder meer. Als dat nadenken er toch weer bijkomt als twijfels om jezelf misschien toch sommige dingen te ontzeggen dan is het geen zuivere yolo meer in de zin van jezelf niets ontzeggen.

Een positieve vorm van yolo is als je extra moeite doet om goed te doen, omdat je geen tweede kans meer voorziet in een ander leven.

[Mtheman]

Voor mij heeft yolo vooral een negatieve betekenis daar ik het nochthans alleen in combinatie met een hedonistische levensvisie ben tegengekomen. Doen waar je zin in hebt alles uitproberen zonder consequenties te overzien, maar gewoon omdat je maar 1 keer leeft. Persoonlijk heb ik daar een afkeer van, waarschijnlijk omdat ik het voornamelijk associeer met immoreel gedrag. Maar als mensen daar anders over denken accepteer en respecteer ik dat, net zoals ik ook zelf graag zou willen dat anderen accepteren en respecteren dat ik daar dan anders in sta als hen.

[neus]

Begrijpelijk. Ik zie yolo ook wel als afzetten tegen de traditionele geloofssystemen waar je met een hiernamaals of reïncarnatie rekening moet houden, dus als onderdeel van de secularisering. Mogelijk schiet men wat door, maar als men uitgaat van een enkel leven zou logisch zijn dat men het beste er van maakt.

[Mtheman]

Tja en wat is het beste en voor wie? En wie bepaalt dat?

[neus]

daar kan je over filosoferen. Uiteindelijk zet de secularisering wel door denk ik, want ook kinderen uit gelovige gezinnen blijken zich los te weken. Ik moest denken aan een vriend van mij die echt gebukt ging onder het geloof en die uiteindelijk op jonge leeftijd overleden is omdat hij geschept is door een auto. Ik vermoed dat hij wat afwezig was, met zijn hoofd in de wolken. Religie kan het denken stimuleren, maar te veel in het denken opgaan lijkt ook weer gevaarlijk.

[Mtheman]

Natuurlijk dat is ook een van de essenties van filosofie, de zin van het leven. De invulling van het leven.