Filosofieforum.nl

Vorm functie en inhoud, hoe hangen deze samen met materie en tijd?

voorbeelden:
-Het gaat om de prestatie, niet om de presentatie. Wat is dan de functie van een presentatie?

-Van nonfictie valt te leren, maar ook een roman kan leerzaam zijn.

-De vorm kan van groter belang zijn voor het uitoefenen van een functie dan de aard van de materie die de vorm gestalte geeft (een kozijn of een wip kunnen uitwisselbaar uit kunststof metaal of hout worden vervaardigd).

-Geestelijk leven komt tot ontwikkeling uit een lijfelijke aanwezigheid in deze wereld. De culturele aanwezigheid van Aristoteles, Machiavelli enzovoort in ons huidige leven bewijst dat het ontstane geestelijke leven de materie kan ontstijgen.

-De tijd vreet aan mijn lijf. Tegen het onvermijdelijke verval in, probeer ik met lichamelijke oefeningen een acceptabele vorm te bereiken.

Wat is de essentie, of, is die er wel?

Inderdaad. 'Om over na te denken'.

Vooral die ongelijksoortige voorbeelden die je geeft.

Eerste spontane gedachten over de vraag:

Materie kan alleen als een vorm bestaan en in de tijd.
Zonder vorm geen tijd omdat de vorm een periode van bestaan vereist.
Vorm en inhoud impliceren ook ruiimte en tijd.

Alle vormen en inhouden, ook de 'overstijgende' zijn afhankelijk van de menselijke vorm.

Hej as.
Leuk je weer hier te zien!

Vorm functie en inhoud, hoe hangen deze samen met materie en tijd?

Hier valt heel veel over te zeggen. Misschien is het handig als je uiteenzet hoe jij dit zelf ziet? Aangezien jij de vraag stelt, kan het goed zijn als we vanuit jouw standpunt de vraag bezien. Dan kunnen we ook kijken waar onze definities verschillen en waar we het over eens zijn.

Los daarvan, vorm kan niet gezien worden zonder de leegte die ruimte geeft aan de vorm. Functie en inhoud zijn afgeleiden van de combinatie van vorm en leegte/ruimte. De vorm krijgt zijn functie door de relatie met de ruimte.

Materie is niet iets dat is aangetoond in de wetenschap. Toch is het een hardnekkig idee. Materie kan binnen de relatieve werkelijkheid prima dienen als idee om tot kennis van de wereld om ons heen te komen, maar willen we ons zelf leren kennen, dan volstaat deze definitie niet meer. In onszelf (in de geest) bestaat er geen materie, en toch is er ons bewustzijn - in de leegte/afwezigheid van concepten als materie, vorm en leegte.

Tijd is een heel ander verhaal. Is tijd lineair? Of circulair? Nietzsche had het over de eeuwige wederkerigheid. De Maya's bestude(erd)en grote en kleine cycli, van de oogst, tot aan bewegingen van het melkwegstelsel.
Zelf heb ik lange tijd gezegd dat tijd niet bestaat. Tijd bestaat in zoverre, dat het als concept heel bruikbaar is gebleken om ritme en regelmaat in onze samenleving te brengen. Maar we zijn vergeten dat we tijd zelf hebben bedacht. Tijd is niet iets dat buiten ons bestaat. Tijd is een subjectieve beleving, die samenhangt met het idee dat wij als zelfstandige ik los van de wereld bestaan. Zo lang wij ons zelf als afgescheiden van de wereld zien, zal tijd een externe invloed blijven. Zien we in dat we niet los staan van de wereld, maar dat alles onderling verbonden is, dan is er geen noodzaak meer tot het ervaren van tijd als iets buiten onszelf. Tijd kan dan een soort van innerlijke dimensie worden, tijd geeft ons de mogelijkheid om ervaringen op te doen en te groeien.

Maar nogmaals, ik ben erg benieuwd naar jouw visie hieromtrent!

Grt Pieter